Breuklijn met het verleden
Som Maloekoe
Zierikzeese scholieren exposeren
Tien tegen een, dat niemand er bezwaar tegen maakt als je
's zaterdagsavonds het Middelburgse Koorkerkcentrum instapt.
En wanneer je toch niets te doen hebt, waarom zou je niet?
Want de hervormde instuif gaat van het standpunt uit: „hoe meer
zielen, hoe meer vreugd". Evenals in verschillende andere plaatsen
in Zeeland is de Middelburgse hervormde instuif een trefpunt van
een groot aantal hervormde jongeren. Maar deze niet alleen. Ook
gereformeerde en buitenkerkelijke jeugd, in leeftijd variërend van
16 tot 20 jaar en ouder, bezoekt regelmatig het Koorkerkcentrum:
een helverlichte ruimte, waar iedereen ongedwongen en gemakkelijk
bij elkaar zit.
Hervormde instuif Middelburg
Eigen home
De Middelburgse Hervormde
jeugdraad zal binnenkort de
beschikking krijgen over een
eigen bureau in het Koorkerk
centrum. In dit bureau zal de
jeugdraad dus haar eigen „ho
me" vinden, er vergaderingen
kunnen beleggen en in rustige
afzondering van de meestal
wat lawaaiige instuifzalen
kunnen discussiëren over alle
eventueel voorkomende proble
men of onderwerpen. Het bu
reau, dat geheel nieuw inge
richt woidt en de beschikking
heeft over een telefoontoestel,
is woensdag 21 maart gereed
en zal naar alle waarschijn
lijkheid op 1 april aanstaande
officieel worden geopend. Als
dat nu maar geen 1-aprilmop
Se Ambonese band en zang
groep „Soeara Maloekoe"
uit Middelburg heeft de laat
ste jaren in Zeeland grote bekend
heid verworven. De band is in
1942 te Indonesië opgericht. De
Nederlandse geschiedenis van
„Soeara Maloekoe" begon pas in
1958, pas zeven jaar nadat de
band uit Indonesië naar Neder
land was gekomen. Maar de heer
Bram Berhitu wilde koste wat het
kost de toorts der traditie bran
dende houden en het gelukte hem.
Met zes jongemannen ging „Soea
ra Maloekoe" in Nederland weer;
van start. De band heeft nu we
derom grote bekendheid. Zij tra-:
den onder meer op in Rotterdam,
Goes, Maldeghem. Brugge en na
tuurlijk ook Middelburg. Hun in
strumentarium bestaat uit een
handgitaar, twee begeleidingsgi
taren en een drumstel In hun re
pertoire is krontjong zowel als
moderne dansmuziek opgenomen.
Op de grote dansavond van de in
stuif op 24 maart verzorgt deze
band de muziek.
Natuurlijk zijn er de gebruikelij
ke brave instuif-attributen,
zoals het biljart, de tafelten
nistafel. schaakbord en dambord.
Maar daarnaast bestaat de moge
lijkheid tot klassiek, modern en...
volksdansen. En af en toe orga
niseert de instuifcommissie een
filmavond, een gedegen lezing, of
zelfs een crêpe papieren modeshow
en kun je deelnemen aan een in
stuif-songfestival of een wervelend
bal-masqué.
Men kan vrij aan alle spelen deel
nemen. Maar zodra er een „crea
tief" spel wordt gespeeld, zoals
Marion dat noemt, blijven schaak
borden, tennisbals en de biljart
queuën eenzaam achter. Eén keer
in de maand wordt er 'n bijzondere
bijeenkomst belegd: een filmavond
(vandaag de discussiefilm „None,
but the lonely" en enkele maanden
geleden „Battle Hymn" en „Waar
om zijn ze tegen ons?"), een volks
dansavond of een avond, waarop
een bekende persoonlijkheid komt
vertellen over vreemde culturen of
politieke stromingen, geïllustreerd
met kleurendia's. En dan niet te
vergeten de normale dansavonden.
„HERVORMD"
Op het eerste gezicht doet de
hervormde instuif helemaal
niet zo „hervormd" aan. Ten
minste als men aan, dat woord
verouderde begrippen verbindt. En
hier ligt; misschien wel een om
een mooi woord te gebruiken
breuklijn met het verleden en
daardoor tevens met een oudere,
generatie. Vroeger was het jeugd
werk toch wel heel erg gebonden
aan vrij preciese opvattingen.
Laten we eerlijk wezen: voor de
oorlog was de dans bijvoorbeeld in
vele kerkelyko kringen taboe. De
dans behoorde tot een andere we
reld en wie zieh er aan overgaf
was „wereldgelykvormig". Tot die
wereld behoorden nog veel meer
zakenamusementsmuziek, jazz,
film, kortom er was een reeks ta
boes dié het werken met en onder
do jeugd beheerste. Tegenwoordig;
ligt dat anders.
Vandaar dat voor de ouderen deze
instuif zo weinig „hervormd"
in traditionele zin is. Immers, in
die opvatting is een instuif pas
goed als de dag eindigt met een
dagsluiting, als er bepaalde rege
len streng in acht worden geno
men.
CHRISTELIJKE SFEER
Marion van Bovene doelt daar
kennelijk op als ze zegt: „Wij
zijn van deze tijd, wij willen
jeugd van vandaag zijn. Maar te
vens zijn we christenen". En ze
komt met een opmerking, die wel
licht verkeerd uitgelegd kan wor
den: „Er hangt hier een christe
lijke sfeer" Die verkeerde uitleg
kan ook weer door de traditie wor
den ingegeven: er wordt dan be
doeld een sfeer waarin zoveel ver
boden het leven moeilijk maken,
dat het moeilijk is je niet te sto
ten.
Maar wat Marion bedoeld is: „YVij
willen in deze moeilijke wereld blij
de mensen zyn, jongeren, die met
elkaar discusiëren, zich verdiepen
in de culturele taal van nu, daarbij
wetend dat wij geloven. Geloven
zonder dat we daarom met ern
stige gezichten moeten lopen". In
diezelfde geest spreekt ook wika
A. Jansen, een man die deze sfeer
goed aanvoelt en even goed een
boom kan opzetten over het
„waarom" van onze keuze in de
wereld, als over de „twist". Waar
om ook niet.
De hervormde instuif: het lijkt
een beetje op die grote, omarmende
kerk zelf. Ieder kan er binnenko
men.
CULTUREEL
Hoe gaat het nu met de instuif
De dansavonden zijn het
drukst bezocht", vertelt Ma
rion van Bovene ons. „Daarnaast
organiseren wij ook regelmatig
culturele „evenementen", zoals le
zingen. maar je kunt zien dat de
jongelui daar niet zoveel van hou
den. De belangstelling voor de
instuif verslapt dan wat. Daarom
zijn we er maar mee gestopt". Ze
kijkt je even onderzoekend aan, en
vervolgt dan: „maar misschien ligt
dat wel aan het jaargetijde. De be
langstelling voor de instuif is tij
dens de maanden december, janu
ari en februari toch nooit zo groot
als anders. Nu gaat het wel weer.
Gemiddeld bezochten ons tot nu toe
260 verschillende personen......".
Men trekt weer terug naar de in
stuif. Om er te praten of aan de
biljarttafel te staan. Om er te dan
sen of te discussiëren over speci
fieke en eigentijdse jeugdproble
men eii -zaken".
„ISMEN"
Vooral praten, discussiëren, is
soms een van de sterkste kan
ten van de instuif. Men vindt
er jongeren van velerlei geaard
heid, die als er iets ter tafel komt
hun woordje wel kunnen doen. In
gesprekken over het existentialis
me, het realisme (b.v. in de film),
het sur-realisme (in gedichten) of
Bovenstaande foto's, die een goede
indruk geven van een ongedwon
gen balmasquê zijn door de in-
stuivers zei] gemaakt.
Naar wij mogen aannemen zullen
beide heren binnenkort meer van
hun omvangrijke oeuvre kunnen
publiceren in het heel recent ver
schenen eerste exemplaar van
„Stuifmail". hel officiële instuifor-
gaan. waarin zo een en ander
wordt klaargemaakt. De redactie
van „Stuifmail" maakt in 't eerste
nummer bekend, dat zij altijd open
staat voor literaire bijdragen. Een
bemoedigende aankondiging.
„SOEARA MALOEKOE"
Het eerstvolgende grote evene
ment dat de instuifcommissie
op haar programma heeft is
een grote dansavond in „De Scha
kel" en wel op 24 maart. Dc be
kende Ambonnese band „Soeara
Maloekoe" zal daar voor de beno
digde vrolijke muziek zorgen. De
leiding van deze dansavond berust
bij de heer P. Lems. deskundige
op het gebied van dansen en zeer
in het bijzonder van de buitenland
se volksdans. Op 31 maart is er
geen instuif in verband met de gro
te slota^ond van de 10xl0-actie te
Middelburg, die met medewerking
van de Whooltown Jazzband in hel
Schuttershof gehouden wordt.
Marion van Bovene heeft ons nu
wel genoeg wegwijs gemaakt. „Wc
stoppen pas met de instuif als de
belangstelling erg gaat tanen. Het
seizoen is echter nog helemaal niet
afgelopen
De leerlingen van het Zierik
zeese „Professor Zeemanly-
ceum" hebben dit jaar weer
een expositie van eigen tekenin
gen in de school ingericht en zet
ten daarmee een goede gewoonte
voort. Het hoofdmotief is deze
keer „Handen". En bij het bekij
ken van de tekeningen komen we
telkens weer de handen, die dit al
lemaal gemaakt hebben, tegen.
Handen in potlood, krijt, inkt......
De tekenleraar, onder wiens be
zielende leiding alles vervaardigd
is, de heer A. S. M Braat, is er
niet van uitgegaan, dat alleen het
allerbeste in aanmerking komt
om in de school tentoongesteld te
worden. Er zijn tweehonderdvijf
tig tekeningen van bijna alle leer
lingen verzameld. Een nagenoeg
volmaakt beeld, van wat er op het
lyceum gepresteerd wordt. In de
tekeningen is Zierikzee dikwijls te
herkennen. We zien poorten, to
rens, en andere schilderachtige
plekjes terug... Die tekeningen
zijn dan met de hele klas buiten
gemaakt. Maar hoewel we meest
al nog wel kunnen-zien, wat het
zelfde onderwerp is, zijn de ver
schillen vaak hemelsbreed. En dat
maakt de hele tentoonstelling
juist interressant.
De gebruikte technieken zijn vaak
verrassend. Duidelijk is te zien,
dat er gezocht is. De een probeeH
het met dikke lagen vetkrijt, de
ander met een paar inktlijnen,
sommigen vellen tekenpapier zijn
zwaar van de verf, op andere ligt
alleen een waasje krijt.
Bij de vrije onderwerpen komen
we wat abstracties tegen, ook
hier: experimenteren Met vaak
mooie resultaten, vooral waar
het de kleuren betreft.
We zier ook een poging tot cy
nisme: een tekening, waar, grof
opgezet, alleen niaar rokende
puinhoopjes te zien zijn en twee
figuren. Onderschrift: „Ik zoek
mijn blokhoofd, maar ik kan de
stad niet vinden"....
i Verder zyn er ook een aantal li
noleumsneden. Vet zwart-witte
afbeeldinkjes van landschapjes,
maskertjes of zo maar figuurtjes.
Eén jongen heeft er thuis een
kleurenafdruk van gemaakt, zo
als hij er trots onderschrijft: „Ei
gen druk, met verfstift en strijk-
y'zer.
Iets aparts is het beschilderde ser
viesgoed, een nieuwe techniek,
waarmee de pupillen van de heer
Braat pas begonnen zijn. Van huis
hebben zij eenvoudige borden,
schoteltjes, glazen meegebracht.
Dis worden beschilderd en dan in
-• - -•WWWIWIIWWI";.-
zelfs het snobisme (in de .jeugd-
mode). Alles wat maar eindigt op
.isme" of „ogie" is wel eens onder
de loep genomen.
Natuurlijk beschikt dé Middelburg
se instuif over een aantal talent
volle en verdienstelijke „would-
be" dichters. Bijzonder interessant
wordt het als je hen aan het woord
Iaat. Met de instuif als inspiratie
bron. De instuifdichter-realist Jaap
Koning, waarvan wij reeds eerder
iets publiceerden, maakte de vol
gende sfeertekening:
V' ergaüering
Rationalistische gedachten
weerkaatsen tegen de radiator
sigarettenrook stijgt op
uit de vuilnisbeltachtige asbak
broze woorden
scherpe betogen
vele beweringen
laten indrukken achter
op het helverlichte plafond
geschraagde woordgolven
doen de breinen vertalen
alleen de voeten zijn koud
na afloop vloedt alles weg
naar onbekende verten
van het onderbewustzijn
Hans van der Slikke heeft zijn ei
gen visie. Nee, niet op de instuif,
maar op de Delta. Een nadere ana
lyse van het „gedicht" leert je
meer over de figuur Hans.
In een hoek ivordt gegild,
Juke Box
Rode Tafels
Rode Lippen
Zwart haar gedrenkt in
pils serveert frites
hete aardappelen glijden
over zoute tongen
mayonaise zingt mee
DE DELTA
een oven tot 150 graden verhit om
de afbeelding te verduurzamen.
Om er weer aan herinnerd te wor
den, dat het een school is: één
hoekje is ingericht voor straf
werktekeningen. Hoewel je dik
wijls niet zou zegen, dat het straf
werk is. Hierbij is een soort re
bus, die luidt: ,Ik houdt de ande
ren van het werk met mijn ge
brul...."
Al hèt fraais is zaterdag en zon
dagmiddag in de school aan de
Manhuisstraat te bekijken. Voor
wie er belangstelling voor heeft.
