noodlottige
jacht
I PLEIDOOI VOOR REIJKA VAN ZIJTVELD
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
Met Pierre Huijskens
door de sport....
MATRASSEN
Pierre Benoit
overleden
1 ZACHTE FEBRUARI
MET WINTERS SLOT
10
PROVINCIALS ZEEUWSS COURANT
MAANDAG 5 MAART 1962
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIUIIIIIIUIÜIIIIUIIIIUIIIUIIIIUIIIIIIIIIIUI^
M en zou het Westbroekse
meisje Reijka van Zijtveid
3 kunnen rangschikken onder „de
3 mysterieuze krachten in de
g sport". Want zij heeft zo het ha
ll re gedaan aan de psychische
H conditie, waarmee haar verloof-
de Henk van der Grift zich in
H 1961 naar het wereldkampioen-
H schap en in 1962 naar het bijna-
wereldkampioenschap hardrijden
H op de schaats heeft gewerkt. Dat
s lijkt me voor Reijka een grote ver-
dienste. En die werd dan ook, in
M zinnen vol erkentelijkheid, ter
sprake gebracht in alle hoogge-
H stemde sermoenen, waarmee of-
M ficials van de schaatsbond de
1
VVVWWWVWWWSWM'
Breukelense monteur het vorig
jaar als winnaar van het wereld
titel-gevecht hebben geroemd.
Dezelfde Reijka heeft dit jaar het
ongenoegen van diezelfde lof
redenaars van de bond op de
hals gekregen. Voor hen is zij
een soort boze fee geworden,
die met haar toverstafje roeren
kwam in de gestrenge discipline,
waarmee het sportieve leven be
hartigd wordt.
Het toverstafje is dat reisje van
1100 gulden naar de Sovjet
hoofdstad. De particulieren, die
het „ticket all included" ver
schaften en daarmee Henks bes
te coach in staaf stelden, in het
uur der beslissing present te
zijn, hebben de bond onder de
duiven geschoten. Zo voelt de
bond dat: een schot precies in
het gezags-prestige. De bond
zag de duiven harer jurisdictie
dood onder zich vallen. Die
Reijka toch. Het gezag had ge
handhaafd moeten blijven, ook
al zou Henk van der Grift niet
op hef schavotje van eer terecht
zijn gekomen. Mag ik stellen: de
bond contra Reijka? Mag ik
voorts stellen: de bond contra
Amor (want Amor huist in Reij
ka)? En mag ik dan conclude
ren: Amor heeft gewonnen en
trekt een lange neus naar de
bond? Dag bond.
Is het zo niet? Werd Reijka geen
stukje frontpagina, omdat in haar
persoon de zachtzinnige, maar o
zo doordrukkende kracht der
menselijke liefde, die zelfs de ijs
vlakte van een keihard sportre-
gime kan doen smelten, gesymbo
liseerd is? Reijka vertegenwoor
digde wat Joris van den Eerg
noemde „een mysterieuze
kracht". In hedendaagse taal zou
zij een „exogene factor" worden
genoemd. Leest men de beschou
wingen van sportarts dokter Ro-
lïnk uit Velsen, dan leert men. dat
de psyche van de sportheld wordt
bepaald door endogene en exogene
factoren. Endogeen zijn bijvoor
beeld: des sportmans gestel, zijn
spieren, zijn hart en zijn longen.
Exogeen noemt men de invloeden,
die van buiten-af op hem werken:
de sociale omstandigheden, de
supporters, de familie-leden en...
de vrouw. Wil men de sportman
zoals dat tegenwoordig heet
„medisch begeleiden" dan moet
een dergelijke begeleiding niet tot
de medicijnen beperkt blijven.
hy de begeleiding van Henks
sportleven onder handen had
Reijka zeker hebben meegestuurd
naar Moskou.
Als bepalende factor voor zyn
prestatie. Als een conditio sine
qua non, als een voorwaarde zon
der dewelke Henk het niet halen
kan.
Ik moet Reijka, die maar wat in
zit over de publiciteit, welke
haar als gewone trouwlustige en
de held van haar hart beminnende
jongedame overvallen heeft een
beetje troosten. Zij was een pio
nierster. Zij heeft een spits afge
beten. Als straks de theorieën van
dokter Rolink ingang hebben ge
vonden, zal de vrouwen der sport
lieden een grotere rol worden toe
bedeeld.
Ik wil niet beweren", dat over een
paar jaar de geliefden van wiel
renners op een damesfietsje aan
de zijde van heur toegenegenen de
Tour de France mee zullen rijden,
kreten van persoonlijke aanmoedi
ging slakend in de styl van: „Toe
nou, schat. Zet 'm maar lekker op,
liefje". Nee, maar ik geloof mét
dokter Rolink wél, dat de wouw
veel meer in het sportleven van
haar man betrokken zal worden.
Veel directeur. Zij krijgt een veel
doorslaander stem. Zij zal moeten
mee-coachen. En in bepaalde ge
vallen zal zij wellicht mee moeten
reizen. Het zal dan een heel ge
wone zaak worden, dat de grote
cracks die een potentieel wereld
kampioenschap met zich dragen
en het zonder hun vrouw-in-de-
buurt niet kunnen pakken, die
vrouw mee krijgen.
ufoicfl
BINNENVERING
Dat althans leert ons dokter Ro
link. De begeleiding zo stelt
hij moet veel breder zijn. Zij
moet ook op de exogeue factoren
worden afgestemd: op de invloe
den van buiten-af, en dus ook op
de vrouw. Bckykt men Reijka's rol
in Henk v. d. Grifts sehaatsleven
een beetje wetenschappelijk, dan
moet men haar en haar coach-
werk als een exogene factor kwa
lificeren. En heb ik dokter Rolink
goed begrepen, dan zou hij zo
Is dit scherts? Een beetje wel,
maar voor een groot deel toch
niet. Ik geloof in het uiteinde
lijke resultaat van Rolinks theorie.
En ik geloof ook in de enorm veel
bepalende invloed van de vrouw.
Ik geloof met name in de doel
treffende juistheid der omstandig
heid. dat Reijka van Zijtveid mee
reisde naar Moskou en daar in
haar stille ogenblikjes met de we
reldkampioen hem zaakjes in-
•de,
fruisterde, die evenzovele seconden
^luiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuuiiiiiuiiiiuiiiiuniiuiffliiiMiuiiiiinuiimiiiinmiaiuiiiiiiiiiiniiiiniiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiPiiiiiii
Voortgezetle rijopleiding
rijscholen
De autorijsehoolhouders, verenigd in
de „commissie overleg autoryscho-
Icn" zullen een voortgezette rij-oplei-
ding beginnen. Dit is de reactie op
een dergelijk initiatief van de
A.NAV.B. en de K.X.A.C. De com
missie wil met de cursus de veilig
heid van bet verkeer bevorderen. De
zelfde bedoeling hebben de twee bon
den.
De autorijschoolhouders zijn echter
van mening, dat de cursus, hoe goed
ook bedoeld, niet bij de bonden
thuishoort. Zij zijn van oordeel dat
de rij-instructeurs op die manier wor
den benadeeld. In verband hiermee
hebben zij zich tot de minister van
verkeer en waterstaat gewend met
het verzoek de bonden te beletten
met de cursus te beginnen. De ry-
jnstructeur is de aangewezen man
voor dc verdere opleiding van de
weggebruiker, zo meent de „commis
sie overleg autorijscholen".
winst betekenden, toen het gevecht
eenmaal aan de gang was. Henks
structuur als sportman laat nu
eenmaal ruimte voor Amor en
is die er niet, in de gestalte van
de fee Reijka, dan is er een leem
te. die verlies op alle afstanden
betekent. Men moet dat eerder
Henk dan Reijka verwijten.
Een profeet Rolink volgend, moet
men stellen dat een sportman ge
nomen dient te worden voor wat
hij is. En dat hij vanuit dal „zyn"
moet worden behandeld. Op dat
„zijn" moeten de zo gunstig moge
lijke voorwaarden voor een goede
prestatie worden gebouwd. Rcyka
kon bouwen aan Henk: zij is
na haar mnlo en kweekschool
zaal-assistente geweest bij de Ne
derlandse Stichting voqr Psycho-
Techniscli onderzoek. Zij was' daar
surveillaute, niet in de ouderwet
se kostschool-betekenis van bet
woord, maar in moderne zin: baar
assistentschap in de zaal, waar de
slachtoffers der psychotechniek
zaten te zweten, was* fijn-gekruid
met veel pedagogie.
Zij moest handelen „met zacht
heid" en vanuit de wijsheid der
zachtheid de kandidaten gerust
stellen, hun geestelijke bloeddruk
bezweren tot een rimpelloos vlak.
Reijka heeft dat uitstekend ge
daan. En even uitstekend heeft
zij aan Henk, de wereldkampioen,
geboetseerd. Nu ziet zij even
gespannen als hij uit naar een
woning en een pompstation, om
onder de pannen te geraken voor
het leven. En als Henk, door zijn
prestaties, er eerder dan normaal
het geval is in slaagt aan een huis
plus bedrijfje te komen, dan heeft
Reijka dat voor een belangrijk
deel „gefikst".
Moge de „fee van Moskou"
voor de Koninklijke Neder
landse Schaatsbond niet lan
ger een „boze" zijn. Laten de offi
cials zich vermannen en met Ro
land Holst zeggen: „Kom, laten
we lief zijn voor elkander, kind".
En moge Reijka het mij verge
ven. dat ik even in haar leven
drong. Zij zelf hoopt namelijk, dat
zij voortaan in het verborgene zal
blijven. „Daar hen ik veel geluk
kiger. Ze moeten ophouden met
over mij te schrijven". Wel Reijka,
dat doe ik nu.
ubica
RUBBER
NEERLANDS MEEST VERKOCHTE MATRAS
TOONZALEN TE AMSTERDAM. ROTTERDAM. UTRECHT. BREDA
I De Franse schrijver en lid van de
Franse academie sedert 1981, I 4 'ï're
Benoit, is zaterdag in zijn huis te
i Saiut-Jeau-de-Luz in Zuidwcst-
Frankryk overleden. Hij was de af-
gelopen maand bezig aam een nieuwe
roman, maar kreeg toen opnieuw
I last van bronchitis waardoor de Ion-
gen werden aangetast. Benoit werd
op 16 juli 1886 in Albi geboren. Ily
stierf in de villa die hij de naam had
i gegeven van „Allegria", één van zijn
i heldinnen, wier namen alle met een
„a" begonnen, „zoals Amour", aldus
I heeft de auteur zelf gezegd,
i Benoit begon zijn loopbaan als de-
partementsambtenaar. Na in de eer-
i ste wereldoorlog een jaar gemobili-
seerd te zijn geweest, keerde hij naar
zijn bureau terug waar hij. naar eigen
mededeling, zijn eerste roman „Koe-
i nigsmark" schreef, de enige die in
Parijs tot stand kwam. Daarna volg-
de zijn bekendste werk „L'Atlantide",
dat in zeventien talen is vertaald en
waarvan drie miljoen exemplaren
i zijn verkocht.
i Advertentie)
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllir
2036. Volkomen overstuur
holde Dinky door de grote
tuin terug naar huis, De
tranen biggelden hem over
de wangen, terwijl hij luid
keels om zijn moeder riep.
De angst sloeg Estra om
het hart toen zij haar zoon
tje daar opeens over het
grasveld op zich toe zag
rennen. Zij begreep niet wat
er gebeurd kon zijn. Dinky
huilde niet gauw... Allerlei
gissingen speelden haar
door het hoofd, terwijl zij
hem tegemoet snelde.
Even later hield zij het
sidderende kereltje dicht te
gen zich aangedrukt. „Wat is er toch, lieve
ling? Waarom huil Je zo? Waar is tante San
dra?" vroeg zij gejaagd. Door zijn snikken
heen stamelde Dinky: „Tante Sanny is weg!...
Een boze man met een hele grote baard heeft
haar meegenomen!!" Estra kon haar oren
nauwelijks geloven, toen het hele verhaal er
met horten en stoten uitkwam. Zij snelde met
Dinky naar de vijver en liet hem de plek aan
wijzen waar het gebeurd was. De sporen wa
ren inderdaad duidelijk genoeg en zij besefte
dat hij de waarheid had gesproken. Sandra
was ontvoerd! En de mannen waren er niet...!
uiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiHl
(Van onze weerkundige mede-
werker).
De sprokkelmaand februari s
i heeft een winterse staart ge-
roerd met zowel overdag als 3
's nachts lichte vorst. Daar-
voor was het zeer zacht, zodat 3
i Je gemiddelde etmaaltempera- 3
i tuur in De Bilt op 2,8 C. kwam 3
tegen normaal 2,1 C. Daarmee 3
is ook de winter in zijn geheel 3
iets naar c)e zachte kant uit- 3
i gevallen, want. alleen decern- 3
i ber werd kouder dan normaal. 3
i -Naast liet winterse slot mag
als bijzonderheid de zeer zwa- 3
re storm van 16 februari wor- 3
den genoemd met zeer hoge 3
I waterstanden en een waters- 3
noodramp in het. noordwesten 3
i van het Duitse kustgebied. 3
i De zon heeft ons niet teleur-
I gesteld, want in De Bilt wer- 3
den 75 uren zon geregistreerd
legen normaal 69 uren. 3
I Op de meeste plaatsen werd 3
februari, wat de neerslag be-
treft, iets te nat of normaal,
i Dit normaalcijfer ligt in de 3
buurt van 40 tor 45 mm in 3
i februari. De drie wintermaan- 3
i den gaven in De Bilt totaal 3
203 tegen normaal 166 uren 3
i zon. Een zonnige winter dus.
i Er viel belangrijk te veel re-
i gen en liet aantal vorstdageu
bleef met 6 dagen onder nor- 3
maal.
i in februari vielen in onze om-
geving de volgende neerslag- 3
_j hoeveelheden, grotendeels be- =2
3 staand uit regen: 3
3 Vlissingen 55. Ritthem 40, 3
3 Aardenburg 56, Borssele 43, 3
3 Sas van Gent 43, Kapelle 55, 3
3 Goes 53, Renesse 46, Middel- 3
3 burg 47. West kapelle 48, Se- 3
3 tooskerke (W.) 47 mm. 3
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifl
0 Wegens het voorkomen van pokken in
Libanon worden alle Israëlische politie
mannen en hun gezinnen tegen deze ziekte
ingeënt.
RUYS
kantoormachines
ieitillelun
Janet was feller in haar uitdrukkin
gen. Ze had diepe minachting voor
wat ze „water-en-melk-politiek"
noemde en schaarde zich geheel aan
Rodney's kant. Gelukkig kwam het
gesprek weldra op een minder nete
lig onderwerp. Barry lichtte zijn gast
in over de kansen voor land- en tuin
bouw ter plaatse. Bijna alles groeide
cr, verzekerde hij, maar voor koffie
lag de bezitting te hoog. Lord Tal-
Jant stelde niet veel belang in Mata-
mayo, dat te klein was voor proeven
op grote schaal, maar hij koesterde
plannen om het schapenras tc verbe
teren. Hy was sinds Barry er de scep
ter voerde niet op de boerderij ge
weest en stelde zich blijkbaar geheel
tevreden met het lezeu van de hem
toegezonden rapporten.
„Ik heb", zei Barry, „de vrije hand en
krijg soms het gevoel, dat ik alle voor
raden rustig kan verkopen en Spaan
se wijn zaaien zonder dat hy er ook
rnaar lets van zou merken. En toch
wordt dit een welvarende streek. Al
het beschikbare land is roeds in vol
bedrijf en met de boerderijen gaat het
uitstekend."
Plotseling zei Selma: .We hebben hier
ee nieuweling, die je wel kent., ge-
door Norgrove Thurlcy
loof ik: Derek Hamlin."
Dus Hamlin was er nu! Dodney voelde
zich helemaal niet op zijn gemak,
want de komst van zijn oude vijand
leek een wanklank in de overigens zo
vriendelijke, harmonieuze omgeving.
Weliswaar maakte hij zichzelf wijs,
dat de gebeurtenissen in Barati hem
niet aangingen en geen invloed op zijn
leven in het reservaat aan de Bpèni
behoefden te hebben, maar reeds de
gedachte aan de Ham 1 ins, Derek en
Noel, irriteerde hem.
„Hij is erg veranderd", merkte Janct
op. „Hij ziet er veel ouder uit."
„Kende U hem dan?" vroeg Rodney
„Alleen oppervlakkig" antwoordde ze,
even blozend, ,,'t Was toen ik in Lon
den op de planken stond. Zijn broer
heb ik beter gekend."
„De broer die gedood werd", hernam
Rodney peinzend, zelf een beetje wei
felend wie ze nu eigeniyk bedoelde.
Natuurlijk hadden deze mensen niet
het geringste vermoeden, dat Derek
eigenlijk Noel was. Van dit geheim
wist immers hij alleen! Het was dus
inderdaad Noci die ze beter had ge
kend... en hij was de man, die zich
nu voor Derek uitgaf.
„Och", zei Barry, „ik heb hen allebei
in Oxford leren kennen, maar niet
bijzonder goed. Ze hadden te veel geld
voor mij. Intussen is die Hamlin lelijk
misvormd door zijn ontmoeting met
de olifant. Vreemd, dat hij in deze
dagen van plastische chirurgie het lit
teken niet heeft laten wegwerken."
Rodney had kunnen vertellen, waar
om dat niet was gebeurd, maar hij
deed er het zwijgen toe.
„Het gebeurde heeft hem wel aange
pakt", ging Barry voort. „Hij is ern
stiger geworden en nu besloten, zich
hier tc vestigen. Daarom heeft hij op
een paar mijl van hier een boerdery
gekocht; ze heet Matinda en was
eigendom van commandant Hawley,
maar die moest wegens zijn slechte
gezondheid naar Engeland terugke
ren. Ik wist, dat de plaats voor rede
lijke prijs te koop was. Hij kocht ze
dadelijk a contant".
„Wat zal hij er uitvoeren?" vroeg
Rodney nieuwsgierig. „Weet hij iets
van landbouw en veeteelt af Bij
zichzelf dacht hij, dat Hamlin wel een
weinig van, maar hij heeft oen
jongeman uit Z-Afrika als beheerder
aangesteld. Zijn naam is du Toit. O,
ze zullen het wel rooien".
't Bleek, dat Hamlin voor hij naar
zijn nieuwe woning vertrok, drie we
ken bij de Cowley's had gelogeerd.
Barry's vrouw sprak blijkbaar niet
graag over hem en hij scheen geen
goede indruk te hebben gemaakt.
Toen hij er ongeveer anderhalve week
was, had Patricia hen verlaten, 0111
vrienden in Molo op te zoeken. Vol
gens Selma zou ze wel binnenkort
terugkeren.
„Pat brengt hier meer van haar tijd
door dan waar ook, ofschoon ze bui
tengewoon populair is en altijd overal
op visite wordt gevraagd. Och, ze is
vrijwel wanhopig als haar grootvader
buitenslands is, want van het leven
in Nairobi wil ze niets weten".
Rodney was blij, dat het bekoorlijke
meisje weer in de buurt zou komen.
Hij vond haar niet langer 'n „snibbig,
irriterend vrouwspersoon", zoals mj
lord Tallants kleindochter vroeger
had gekwalificeerd. Hij mocht Selma
heel graag, maar voelde zich niet zo
tot haar aangetrokken als tot Patri
cia. Laatstgenoemde had iets fasci
nerends door de manier waarop ze
beurtelings, als een jong leeuwinnetje
kon krabben eu liefkozen. Hij wilde
haar terugzien haar betci- teren
kennen. Hij had het gevoel, dat Patri
cia een meisje was, de belangstelling
van een man dubbel en dwars waard.
Z.i. zou je zelfs graag een deel van
je leven eraan wijden om haar wezen
goed te leren begrijpen.
Ze lunchten laat en op hun gemak,
waarna Rodney de namiddag besteed
de om tuin en kippenfokkerij te be
zichtigen, en met Selma de gehele
nederzeting rond te rijden, 't Was al
donker toen hij van 'de vriendelijke
mensen afscheid nam en de boodschap
meekreeg, dat hij toch eens gauw
moest terugkomen. Anderzijds beloof
de Barry bij de eerste de beste gele
genheid zijn vrouw en zuster naur
Boeni te zullen brengen, waar het
nuis zoals zijn bouwer trots verzeker
de, nu ccn zeer comfortabel onderdak
bood.
Rodney reed terug naar Barati, par
keerde zijn auto bij het „Reitbok"-
hotel en wandelde naar de kachel van
Salim bin Ibrahim, wel|< magazijn de
trotse naam „The Barati Stores"
droeg en een helder licht uitstraalde,
't Was groter dan hij had gedacht:
een flink stenen gebouw, met een
langgerekte opslagplaats erbij. Achter
de toonbanken stonden jonge Indiase
bedienden klaar om de klanten te hel-,
pen. Salim was blijkbaar een man die
met zyn tijd meeging.
Toen Rodney hem te spreken vroeg,
bracht een van Salims ondergeschik
ten hem bij een magere Arabier, af
komstig uit Zanzibar, op zijn Euro
pees gekleed, maar hot hoofd bedekt
met een fez. Hij bad als velen van zijn
rasgenoten, een glad ondoordringbaar
gezicht, waarin een paar kleine listige
oogjesDe man deed vooralsnog
heel ernstig en beleefd.
Nadat Rodney de wens had geuit, hem
onder vier ogen te spreken, ging hij
Rodney voor naar een kantoor achter
de winkel, gaf de bezoeker een stoel
en zette een pas geopend blik Engelse
sigaretten onder zijn bereik. „Van
harte welkom in onze streek", me
neer Rodney" zei hij vriendelijk.
,,U weet misschien, dat ik voor lont
Tallant zijn nederzetting aan de Boe
ni beheer", begon Rodney. „Het ligt
in onze bedoeling, tiaar een dieren-re-
servaat van te maken. Ongeveer een
week geleden kreeg ik een van uw
mannen, zekere Hassam, te pakken,
die ik op stroperij betrapte. Ze waren
met hun drieën en hadden twee eland
koeien gedood, die ze juist de huid af
stroopten toen mijn mannen en ik hen
verrasten. Wat heeft U daarop te zeg
gen?"
Salim die achter een schrijfbureau te
genover zijn bezoeker had plaatsge
nomen. haalde de schouders op. „Ik
weet er niets van", beweerde hy. „Die
Hassani is een van mijn chauffeurs,
maar in zijn vrije tijd doel hij wat hij
wil. 't Is mijn schuld niet, als hij dan
op jacht gaat."
De man sprak uitstekend Engels,
maar op onverschillige. b(jna onbe
schoft c toon. Blijkbaar vond hij het
niet nodig lord Tallanl's opzichter,
die toch wel geen zaken met hem
zou doen, wat zachter te stemmen.
Rodney had weinig op met Arabieren
en zou er om willen wedden, dat deze
Salim bin Ibrahim, die zijn fortuin
in Kenya verdiend had, heimelijk sa
menzwoer met alle ontevredenen, die
de regering graag omver zouden wer
pen.
Deze opvatting, door geen enkel be
wijs gestaafd was typisch voor Rod
ney's onverzoenlijkheid. Hij beschouw
de Salim kort eri goed als een slimme
schurk cn zou hém dat desnoods in
zijn gezicht vertellen.