mANVICA noodlottige jacht ttöfv&igtim SUNIL HALEN! j sterk... prachtig PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer POLITIE ARRESTEERT AUTOHANDELAREN ROOK DIE LEKKERE HALFZWARE SHAG SPORT EN WEDSTRIJDEN Biljarter G. Luyk won handicap 2e en 3e klas Biljartwedstrijd om extra libre-titel in Hulst l/erf Ifan Ifettewinkel RYNBENDE'S VRIJDAG 23 FEBRUARI 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 18 .e kunnen in deze gemechaniseerde wereld \A/ ons moeilijk meer indenken wat het hand- werk voor de echte vakman hetelcende. Het kennen van zijn vak gaf de handwerker een gevoel van zelfbewustzijn en tegelijk daarmee zelfvertrouwen et „Openluchtmuseum" heeft in gestencilde vorm een publikatie H verzorgd van de heer J. Vader over „De wagenmaker^ op Walcheren". De directeur van dit museum schrijft in het voor woord, dat men het gewenst achtte, „in afwachting van een publi katie over de wagenmakerij" op bredere geografische basis „deze beschrijving reeds nu het licht te doen zien mede in „de hoop dat daardoor anderen ertoe verleid zullen worden hunnerzyds en voor andere streken hun herinneringen op schrift te stellen". Met de lo vende opmerking dat het een „boeiend relaas" is geworden, is geen woord teveel gezegd. Vader heeft de wagenmaker en wagenmakerij beschreven op een wijze die de vakman en zyn werk voor ons oog doet herleven. Van hem zijn ook de opmerkingen over het gevoel van eigenwaarde zonder zelfoverschatting. „Minstens tien jaar had de wagenmakersleerling nodig, om zijn moeilijk vak grondig mees ter te worden. Het was zijn geluk, als hij gedurende zijn leertijd on der een strenge meester stond. Iemand die zelf het vak uitstekend kende en aan wiens oog geen enkele gemaakte fout ontging en ze ker niet door de vingers gezien werd. Men kan er zeker van zijn, dat in zulk een harde, maar „noodzakelijke leerschool karakters ge vormd werden". Na de wagenmaker zelf, worden de wagenmakerswinkel, de ge reedschappen de werktuigen, de houtvoorraad en het zagen, als mede datgene wat vervaardigd werd, beschreven. Een van de mooiste produkten van de wagenmaker was de veerwagen: „het is heus niet overdreven te zeggen, dat de veerwagens van weleer door een wonderbaar samenspel van vormen, lijnen en kleuren een spre kend toonbeeld van menselijk kunnen te zien gaven". De gloriejaren van de veerwagen waren de jaren 18901925. „Wie toen, op dagen van kermisvieren en spelenrijden, de lange rijen glanzende veerwa gens over de wegen zich voort zag spoeden, of onder de hoge olmen, bij heulen, op brede hoeken pleisteren, soms wel veertig, vijftig tege lijk hij of zij zal dat schouwspel zyn hele leven lang niet meer vergeten". Behalve over het vak zelf, geeft vader belangrijke opmerkingen over de sociale positie van de wagenmaker. Die positie was niet om op te kunnen roemen. „Lage lonen, lange werktijden en meestal weinig waardering van de zijde der werkgevers... De lonen van een enigszins bekwame knecht, die zelfstandig kon werken, varieerden van f 150,— tot f 200,— per jaar, plus kost en inwoning. Voor wie van prijzen houdt: een complete veerwagen, die veel tijd vergde, bracht hoogstens f 175,— f 200,— op. Een handkruiwa gen werd met f 7,50 betaald; een zware vflfbalks eg met houten tanden met f 15,—. De wagenmaker, op geen enkel dorp meer dan één, was geheel overgeleverd aan de willekeur van zijn werkgevers, dat Is voornamelijk van de boeren. „De boeren ook de besten onder hen beschouwden hem als een wezen, dat enkel plich ten maar geen rechten bezat". Men merkt dat de schrijver de vroegere houding van de boer niet vergeten is. Zijn opmerkingen over het verdwijnen van „folkloristische zaken" getuigen van werke lijkheidszin. Het gehele geschrift is doortrokken van de liefde voor het handwerk, dat de heer Vader vele jaren beoefend heeft. HOOG EN LAAG WATER 24 februari nap -f nap «nip nap uur meter uur meter uur meter uur meter Vlissingen 4.43 2.01 17.00 2.05 11.16 2.1S 23.10 1.82 Terneuzen 5.11 2.17 17.33 2.21 11.43 2.29 23.42 1.98 Hansweert 5.45 2.31 18.13 2.39 12.17 2.43 .=-< ZIerikzee 6.14 1.34 18.43 1.45 11.56 1.64 Wemeldinge 6.43 1.60 19.04 4 1.74 12.11 1.91 De Haarlemse politie heeft na een onderzoek van enkele maanden een aantal lmndelaren in anto's aange houden, afkomstig uit Haarlem, Pur- inerend, Amsterdam en Osnabrück, die verdacht worden van diefstal, smokkel of heling van auto's Enige tijd geleden verzocht Interpol de aanhouding van de 42-jarige auto handelaar G. T. uit Haarlem, die in Wiesbaden gestolen auto's zou hebben gekocht. De man werd in Haarlem aangehou den, maar hij ontkende iets met de zaak te maken te hebben. De politie trof geen Duitse auto's bij hem aan. Later werd de 35-jarige J. K., die als compagnon van T. optrad, aan de tand gevoeld, daar deze vroeger al eens wegens smokkelhandel verdacht was geweest. Het onderzoek werd voortgezet en bij sloperijen werden tenslotte vijf auto wrakken gevonden waarbij in de chassisnummers was geknoeid. Ten slotte bleek, dat de chassisnummers uit de wrakken waren gehaald en overgebracht waren op andere wa- Eens. Men vermoedde, dat dit de in uitsland gestolen wagens waren. Ze zijn opgespoord en behalve de twee genoemde compagnons is daarna ook aangehouden de 60-jarige N. T. uit Purmerend, een broer van C. T. Deze verbleef veel in Duitsland en onder hield contact met de autohandelaar G. G. uit Osnabrück, die de gestolen auto's aan de Nederlanders verkocht. Voorts is aangehouden de 33-jarige J. B. uit Amsterdam, die er van wordt verdacht een gestolen auto te hebben doorverkocht. KERKNIEUWS GEREFORMEERDE KERKEN Tweetal te Rotterdam: J. F. Colen brander te Apeldoorn en Th. Ferwer- da te Noordwijk aan Zee. Aangenomen naar Doom: C. B. Ba- vinek te Watergraafsmeer. Beroepbaarstelling: kandidaat E. P. Bosma, Mogeweg 4bv., Amsterdam- Oost is beroepbaar. GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT Beroepen te Maastricht: M. Bakker, kandidaat te Haren (Groningen). CHR. GEREF. KERKEN Bedankt voor Huizen: K. G. van Smeden te Utrecht-Noord. Post voor Piet Zandzak (Van onze correspondent) De facteur van de Frederik Hendrik Kazerne te Venlo, die iedere dag zijn zorgen heeft om de poststukken voor de ver schillende diensten in de kazer ne en de daarin gelegerde mili tairen op het juiste adres te be zorgen, kreeg tussen de post stukken een brief geadresseerd aan dpi. soldaat Piet Zandzak en verder voorzien van de juis te registratiegegevens. Bij na vraag bleek de naam van een dpi. Zandzak niet bekend te zijn, omdat deze in de registra tie van het personeel niet voor kwam. Toen de naam onbe kend bleek te zijn keek de facteur naar de afzender van de brief, die uit Rotterdam af komstig was. Het bleek toen dat de familienaam van de af zender wél voorkivam in de ad ministratie van het militaire personeel in de kazerne. Toen hierop de militair met deze naam werd opgespoord bleek aldra dat de brief geadresseerd aan Piet Zandzak voor hem be stemd was. De recruut die veertien dagen 'geleden in de kazerne onder de wapenen is gekomen had zoals dat gebrui kelijk is enkele dagen geleden theorie gekregen, waarin ook aangegeven werd op welke wij ze poststukken, bestemd voor militairen in de kazerne beho ren te worden geadresseerd. De instructeur had in een voor beeld op het bord als militair adres vermeld de naam van dpi Piet Zandzak en verder voorzien van de noodzakelijke gegevens, waarna de jonge sol daat dit adres ook had doorge geven naar huis. Dé Westduitse bondsrepubliek heeft aan drie Amerikanen, t.w. admiraal Bur ke, vlce-admiraal Howard E. Orem en kapitein Frederick C. Wiesner hoge on* derscheidingen verleend wegens hun ver diensten voor de opbouw en oefening van de Duitse vloot. (Advertentie) (Advertentie) UIT DE BEKENDE HANDIGE DOOS NEDERLANDS MEEST GEBRUIKTE WASMIDDEL Dit aanstaande weekeinde wordt in de biljartzaal van café De Bruyn in Hulst het districts-biljartkamploen- schap voor de extra libre-klas ver speeld. Hieraan nemen deel: Rein Dieleman van A.B.C., Axel, J. Penne- man uit Kloosterzande, lid van H.B. C., Hulst, G. C. Begijn uit Sas van Gent, lid van A.B.C., Axel, R. C. L. Claeijssens uit Oostburg, lid van A.B. C., Vlissingen en P. Verhage van A. L.M., Middelburg. Temidden van de overige gerenommeerde libre-mata- dors zal het voor de Middelburgse speler, die pas vorig jaar naar deze klas promoveerde, een zware opgave zyn om het gemiddelde van 11 tot 20 te behalen. Men zal de kampioen dan ook moeten zoeken bij de vier eerst genoemde spelers, die wanneer zij :énmaal het ivoor op een trosje heb ben tot forse series kunnen ko men. Speciale aandacht zal daarbij besteed moeten worden aan de Sas van Gentse speler Begijn. Twee wereldzwemrecords voor 16-jarige Berry Kevin Berry, de zestienjarige scho lier uit Sydney heeftdinsdagavond by de Australische zwemkampioen- schappen in Melbourne twee wereld records verbeterd. Hij won de 220 yards vlinderslag in 2 min. 12.5 se conden, waarmee hy 1,3 seconden beneden zyn eigen wereldrecord op de 220 yards bleef en 0,1 seconde onder het record op de 200 meter vlinder slag, dat sinds 19 augustus van het vorig jaar op naam staat van de Amerikaan Carl Robie. In Karlsruhe is het proces begonnen te gen de 38-jarige fotograaf Heinz August Cassel, die ervan beschuldigd wordt op 26 en 17 maart van het vorige Jaar luchtfoto's gemaakt te hebben van mi litaire Installaties in de bondsrepubliek. Hij werd op 25 maart daaraanvolgend aangehouden, toen hij zich naar Oost- Berltjn begaf om de foto's af te leveren aan de Russische geheime dienst. 2028. Na alle avonturen op Ganymedes en de vermoei ende terugreis vonden pi loot Storm en zijn vrienden 't wel prettig om èr op Va- leron eens een paar dagen hun gemak van te nemen. Het lachen eten, luieren, wandelen en zwemmen ging hen dan ook uitstekend af. Maar bij mannen van actie moest zo'n half-zacht le ventje natuurlijk niet te lang duren. Arend en Buck zaten dadelijk geïnteres seerd overeind, toen Mare vertelde dat hij dikwijls met pijl en boog in de nabije bossen jaagde. Als zij wilden, konden zij hem de volgende dag wel vergezellen, merkte hij langs zijn neus weg op. Het tweetal was er direct voor de vinden. De dames waren minder enthousiast, maar hun bezwaren werden met vereende krachten weg geredeneerd. Die avond ging men in huize Mare niet te laat naar bed, want de heren zou den de volgende morgen vroeg op pad gaan. Na een verkwikkende slaap en een stevig ont bijt voerde Mare zijn twee gasten naar zijn privé-vertrek, dat tevens" als 'n soort wapen kamer diende. Daar werden drie sterke bogen en drie kokers vol pijlen uitgekozen, terwijl- uit sportieve overwegingen geen vuur- of ver dovingswapenen werden meegenomen. Zo stil letjes mogelijk, om de vrouwen en Dinky niet wakker te maken, sloop het drietal naar de garage en even later schoot de zweefcar weg. Na ook in het seizoen 1957-1958 als overwinnaar te zyn geëindigd is het de sympatieke biljarter G. Luyk uit Kloetinge, lid van A.LAL Goes, voor de tweede maal gelukt als eerste te eindigen in de strijd om de beker- handicapwcdstryd 2e en 3e klas van het district Walcheren-Zuid-Beveland Slechts zijn laatste wedstryd tegen A. van Weele moest hy prijsgeven maar wanneer men het gemiddelde van Luyk nader bekykt, dan moet erkend worden, dat de titel hem ten volle toekomt. In deze wedstrijd is voor deze klas voortreffelijk gespeeld, hetgeen wel in de eerste plaats op rekening komt van het uitstekende materiaal, dat de heer J. Baarends uit Goes de spelers heeft kunnen aanbieden. Bovendien werd er sportief gespeeld; van carot- te-spel was geen sprake; terwijl voorts de organisatie door A.L.M. Goes op vlotte wijze geschiedde. Districtsvoorzitter F. G. Melse kon dan ook met recht trots zijn op deze resultaten, toen hij aan het slot van de strjjd de wisselbeker, alsmede de daarbij behorende medaille overhan digde aan kampioen Luyk. Tot slot overhandigde A.L.M.-voor- zitter De Witte de spelers nog een aandenken aan dit toernooi. De uit slag luidt: G. Luyk 12 1298 278 50 4,67 A. Vogel 10 1010 267 28 3.78 J. de Rijke 8 1102 307 28 3,59 A. van Weele 8 753 265 39 2,84 B. Bos 6 978 254 27 3,85 P. Oostdijk 6 801 281 23 2,85 C. Westdorp 4 1209 317 38 3,81 I. Joziasse 2 862 299 31 2,88 In 1961 zijn ln Japan 14.548 mensen bij verkeersongelukken om het leven geko- een pittige 'jonge' jonge Wh'rte Label dubbele klare f èSS per literfles exclusief sits feuilleton 26 Gelukkig wijdde Dan daaraan zijn krachten. Hij toonde zich onver- ig wijdd ten. Hfl wacht bekwaam in constructieve ar beid. zodat Rodney de bouw van een huis maar al te graag aan hem overliet. Daartoe had Dan twee In diase „fundis", of handwerkslieden, aangeworven, met en benevens een twintigtal leden van de Kavirondo- stam als helpers. Na kort beraad koos Rodney als .plaats voor liet huis een met gras begroeid vlak stukje land, halverwe ge de heuvelrug, met een grote wilde vijgeboom. Van hier uit zag men een glimpje van de rivier, die zich ouder een altijd groenblijvend bladergewelf langzaam voortslingerde maar ook het grootste deel van 't reservaat. Met behulp van een kyker kon hij vrijwel alle bewegingen der wilde dieren in bet beschuttende struikge was langs de heuvel gemakkelijk vol gen. 't Was waar, dat het prachtige vergezicht aan de andere leant ervan nu niet tot zijn recht kwam, maar daarentegen vónden zo hier beschut ting tegen de sterke landwind. Vóór de tenten van de blanken was een door iVorgruve Thurley verrukkelijk plekje uitgekozen, dicht bij de plaats waar de fundamenten van het huls waren aangegeven. Dan begon met het aanleggen van een weg over de heuvel naar de vlak ten. een afstand van ongeveer twee mijl. De „boys" moesten heesters vel: len en kuilen opvullen, terwijl Dan onvermoeid door het dichte struik gewas heen en weer liep, om het ge makkelijkste tracé uit te zoeken, dat hy dan met stroken witte stof aan duidde. Door van elke open plek ge bruik te maken schoot de aanleg goed op, al leek de weg vólgens Dan veel op een slangespoor, vanwege de vele kronkelingen. Na tien dagen was hij in staat de kleine vrachtauto naar het vlakke veld te rijden. Van dat punt af zag hij aan de horizon flauw het silhouet der Kiroengoe-heuvels en de witte stoffige weg naar Baratl. 't Bleek niet erg moeilijk, het voer tuig over 't veld naar de vijftien mijion verderop gelegen nieuwe weg to brengen. Wel moest Dan tal van omwegen maken, om de hier en daar oprijzende rotspunten te vermijden èn moesten twee steil afhellende ra vijnen oftewel ..donga's" worden overbrugd. De minder diepe kon hij, op gevaar af dat het platte gevaarte in tweeën brak, zonder bijzondere voorzorg „nemen", maar in de regen tijd zou de weg, zoals hij er nu bij lag, onbegaanbaar zijn. Voor het zo ver kwam moest er stevig aan wor den gewerkt! Aan het einde van de derde week kon Dan zijn vriend en chef rappor teren, dat hij verbinding met de weg naar Barati had tot stand gebracht, contact dus met de beschaafde we reld. zyn weg, erkende hij, was een beetje ongelukkig en zou niet tegen een zware tropische bui bestand blij ken, maar in het droge seizoen was hy bruikbaar cn kon zelfs zware vrachten dragen. „Ik ben"/ ssei hy, „van plan naar die zaagmolen even buiten Baratl te gaan oifi er planken enzovoorts voor het huls op te laden". Inmiddels nad Rodney een voorlopig overzicht van het reservaat verkre gen, zodat hy Dan met het opstellen van 't bouwplan kon helpen. Ze be sloten dat het huls zo eenvoudig mo gelijk moest zyn en acht Immers be vatten; de keuken zou er buiten val len. Van architectuur had geen van beiden verstand, maar na overleg met de twee „fundis" kwamen ze toch tot een uitvoerbaar project. Het huis zou omgeven worden door een brede galerij, waar alle kamers op zouden uitkomen. Een idee, dat Rod ney bijzonder toelachte. „Waarom", vroeg hij, „zouden we gangen maken en daaraan ruimte opofferen? Voor aan komt de eetkamer met een soort hal, toegang gevend tof; de „stoep", die uitziet op de rivier. Aan de zij kanten slaapkamers, voor 't geval de lord hier met zyn vriendjes komt en aan de achterkant jouw appartemen ten; kantoor en slaapkamer. Ik zelf neem een van de meestal leegstaan de kamers en kruip als we 't huis vol hebben wel bij jou in". ,,'t Zal er wel niet bijster „maradi (deftig, voornaam) uitzien", zei Dan peinzend. „Ik zou er graag wat tie- relantynen bij hebben gehad, zo'n beetje Tudorstyl. In plaats daarvan krijgen we een grote doos met een kippenloop erom heen". „En een mooie kippenloop ook", ver zekerde Rodney. „Ieder zal leven op de galerij en je kunt in de wildernis geen buitenissigheden hebben. We moeten zorgen, dat we voor 't begin van de regentijd een fatsoenlijk dak boven ons hoofd krygen. In deze stre ken regent het niet dikwyis, maar als het regent ben je ook nog lang niet gelukkig. Je moogt al blij zyn als je niet verdrinkt! Ik verzeker je, dat het huis geweldig comfortabel en ge schikt zal zijn". De muren zouden bestaan uit ruw gehakte stukken schor», die van de zijkanten der bomen worden afge haald. Binnen zou een lambrizering van cederhout worden aangebracht, terwijl het dak met ineengevlochten boombast zou worden versterkt. Rod ney, die vry wat van zulke bouwsels ln het binnenland had gezien, was vol vertrouwen, dat het geheel koel, luchtig en waterdicht zou blijken. Wat het meubilair betreft, besloot liy dat de twee „findis" na voltooiing van het huis de zware stukken uit inheems hout zouden maken. Andere benodigdheden, waaronder bedden, zouden" met de vrachtauto uit Nairo bi komen: „Kasten en kapstokken kunnen in elke kamer worden aange bracht", merkte hij op „en we hebben veel tafels nodig, ik moet plaats heb ben om dingen op te leggen. Geef die India-Iui een behoorlyke werkplaats en een paar van de meest geschikte inlanders om hen te helpen en ze zul len het er heel goed afbrengen". De benodigde hoeveelheid materiaal was zorgvuldig uitgerekend en Dan bracht vrij wat bezoeken aan de zaagmolen te Barati, om met latten, balken en planken terug te keren. Ondertussen gebruikte Rodney zijn schaarse vrije uren voor het toezicht op 't graven van de fundamenten, die werden volgestopt met gebroken ste nen uit de enorme voorraad op de heuvel. Na zijn eerste tocht vertelde Dan, dat Barati wel een aardig plaatsje was. „Het is er koel vanwege 't vele groen en op de hoogste heuvels er gens achter de Boma, in de buurt van de zaagmolen, vind je nog wat vry bos. In de Boma is een klein ho tel, de „Rietbok", met een zekere Sam Pollock aan 't hoofd. Ze hebben daar lekker koud bier. Drie myl ver der ligt Matamayo, van onze lord, maar ik ben er niet geweest". Rod ney luisterde slechts lialf, want hij had veel aan zyn hoofd. Nu het hout er was, begon 't huis al gauw vorm te krijgen, 't Was van eenvoudige constructie en de „fin dis" kenden hun ambacht. „Geef hun vooral veel kerrie en meer van dat gesnor, dan komt het best in orde", verzekerde Dan, „ofschoon ik mij er altijd over verbaas, dat hun baarden niet verward raken in die grappige kleine zaagjes van hen. In elk geval zijn ze er achter jongenlief: als wij ook allerlei met onze voeten konden vasthouden en de handen vrij hebben, wat zouden we dan vlug op schieten! Ze moeten alleen even stop pen om zich te krabben en dat ge beurt nogal eens". Rodney ging verder met zijn terrein- onderzoek. Uit allerlei gegevens maakte hij op, dat in 't natte seizoen geregeld olifanten door het reser vaat trokken, waarschijnlijk van de bossen op de Kiroengoeheuvels naar het lage en drogere veld in Turkana- land. Allicht zouden de dieren, in dien men ze ongemoeid liet, wel een ytdje in zijn nieuwe gebied blijven. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 11