PAGIM Binnenkort een honderd procent zorgenvrij' overhemd positie ^>'jk k Positiekleding ecus tfoed m lief Zuivere koffie ....en zet voortaan Koffie tot OZOUfO 18 K O V1NV1ALB ZEN UW HE COU &.AE i NIEUWE LENTE, NIEUW TEXTIELGELUID Alles magchloren, wringen, koken, machinaal wassen en drogen cédê dat ze zich verplicht heeft elk overhemd met volledige vergoeding van de prys terug te nemen, waarvan de huis vrouw meent dat het niet „voor de volle honderd procent strijkvrij" is. Aanvankelijk aarzelend, maar allengs driester klinkt er een nieuw geluid op textielgebied: wanneer alles volgens de plannen verloopt draagt de Nederlandse man binnen niet al te lange tijd een „waarlijk zorgenvrij" overhemd, en doemt er voor de Neder landse huisvj ouw een al even zorgenvrije wasdag op. „Bel-o- fast" heet het nieuwe geluid, en met dat woord wordt een soort „veredeld" no-iron produkt bedoeld, waarvan vooral de heren modesector zal kunnen profiteren. Op de Amsterdamse Textiel beurs, enige weken geleden, was de nieuwe stof al te zien en aangezien we ons kunnen voorstellen dat Neerlands huisvrou- wendom langzamerhand razend nieuwsgierig is geworden naar dit wondermateriaal, hebben we aan de hand van een textiel- 1 deskundige wat concrete gegevens over deze nouveauté ver zameld. Basis van het nieuwe snufje is een tamelijk revolutionair procédé voor de nabehandeling (oftewel finish) van katoenen weefsels; een procédé waar van het ontstaan onder meer wortelt in het feit, dat het veelgeprezen „no iron" toch niet zo'n ideaal overhemdenmateriaal bleek te zijn, als men aanvankelijk dacht. De no-iron eigenschappen werden aangetast door veelvuldig wassen, door hoge temperaturen en chloorhoudende bleek middelen, de stof werd vaak geelachtig en zo kreeg katoen op zeker ogenblik een gevoelig© concurrentie van de ontegenzeglijk fraaie en soepele shirts van nylon tricot., Onaangename' perspectieven dus voor de katoen en met name in Amerika trok men zich dit aan. Deskundigen werden aan het werk gezet en ze begonnen hele maal opnieuw, met verwaarlozing van de resultaten die tot nu toe op no-iron gebied zijn bereikt. Ingebouwd Het klinkt simpel, maar er zat heel wat aan vast: men wilde „bij de bron", in casu bij de katoen vezel zélf beginnen en die voor zien van „ingebouwde en perma nente no-iron eigenschappen". Dat ingewikkelde proces is gelukt, zo kunnen de Amerikaanse textiel- deskundigen de wereld thans ver zekeren, en ze voegen er ietwat pathetisch aan toe dat hiermee „de toekomst van de katoen, een van 's werelds oudste natuurlijke textïelgrondstoffen, met aan ze kerheid grenzende waarschijnlijk heid is gered". Waarschijnlijk weten maar weinig huisvrouwen ter we reld, hoe het komt dat normale katoenen weefsels zo kreuk- baar zijn. Die kreukbaarheid ontstaat door speciale woeke ringen in de katoen vezel, op hun beurt weer ontstaan tijdens de schemeruren wanneer het zonlicht minder helder wordt. Dank zij het pas-ontdekte che mische proces nu heeft men deze nadelen weten op te hef fen; de vezel krijgt er extra veerkracht bij die en van- Advertentie) toch charmant gekleed met japonnen rokken en blouses pakjes 'isM daar de uitdrukking dat het nieuwe weefsel door het was water wordt gestreken zich volledig ontplooit wanneer deze moderne katoenen weefsels in water worden gedompeld. Deze aan dc katoenvezel toegevoeg de eigenschap is „absoluut blijvend", volgens de geleerden. In Amerika het nieuwe proces ai gepatenteerd, en men verwacht dat over enkele weken ook in Ne derland de eerste zuiver katoenen overhemden zullen verschijnen, die volledig maar dan ook hele maal! no-iron zijn. Prettig voor de dragers: de shirts zullen niet meer kunnen vergelen. Pret tig voor de huisvrouw: ze kan ze bij hoge temperatuur wassen, ze uitkoken, ze bleken met normale chloormiddelen, ze machinaal was sen en in de centrifuge drogen. Kortom: alles mag met vaders overhemd het hoeft zelfs niet meer kletsnat op een plastic han gertje om uit te druipen en dat laatste is natuurlijk bijzonder fijn voor de kleïn-behuisden die niet over ruimte beschikken, waar men zulke textielzaken rustig kan „drip-dryen" zoals het mode woord luidt. Zomers zonder strijkijzer Toekomstmuziek, maar wel voor de zeer nabije toekomst van zomer-1962, zijn naast de witte „wonderkatoen" waarbij men dus speciaal aan overhemden en blouses denkt effen poplins in alle mogelijke kleuren, én bontge- weven stoffen met de bel-o-fast finish. In dat stadium zal de nieu we vinding ook voor de vrouw uitermate interessant worden! Men durft er bijna niet aan te denken: een garderobe van zomer jurken die nooit een strijkbeurt nodig hebben Dat men in tcxtielkringen veel vertrouwen heeft in het nieuwe materiaal, blijkt wel uit het feit dat. een Nederlandse over- hemdenfabriek op het ogenblik al tienduizend shirts per week eruit vervaardigt. Dezelfde fir ma blijkt trouwens zo over tuigd van de positieve eigen schappen van het nieuwe pro- Advertentie Pakjes in terlenka Alpaca, Tinneroy, linnen enz. enz. van 39,75 tot 69,75. SCHELDESTRA.AT 20-22, VLISSINGEN „Grote was kan goedkoper in wasserij", meent NHR. Bij een onlangs gehouden enquête over' de gezinswas in Nederland thuis wassen of de deur uit? is onder meer ook de vraag tér sprake gekomen, welke stukken' van de grote was het meest naar de wasserij gaan. Deze vraag le verde de volgende cijfers op: bij 93 van de ondervraagde groep huisvrouwen zijn het lakens, bij 85 slopen, bij 81 tafellakens, bij 65 theedoeken en bij 60 handdoeken. De Nederlandse Huishoudraad tekent bij deze cij fers nog aan, dat in de variatie van wasgoed dus drie grote groe pen sterk naar voren komen de lakens, de slopen en de tafel lakens en vraagt zich af, of de wasserijen niet eens zouden kun nen nagaan, welke faciliteiten men kan bieden aan de huisvrouw die alleen deze grote stukken „de deur uit" doet. De N.H.R. heeft namelijk de indruk dat de wasse rijen weliswaar inrichting en ma chinepark steeds meer perfectio neren voor alle soorten wasgoed, maar dat hierdoor de tarieven voor de grote stukken witwas on gunstig beïnvloed worden. JACQUES HEIM HEEFT Mannequin met doctorstitel Ieder seizoen opnieuw is het eigen lijk verwonderlijk dat de Franse hau te couture die toch wel een „na tionaal produkt" bij uitstek mag worden genoemd vrijwel nooit door Franeaises wordt getoond. Man nequins van heinde en ver bevolken de salons en slechts zelden ziet men tegenwoordig nog een Parisienne in hun modieuze gelederen. Een kleine bloemlezing uit dit internationale „mode-personeel". Van de twaalf Dior-mannequins komen er twee uit Argentinië, een uit Australia, een uit Mand- sjoerije, twee uit Zweden en eeu uit Oostenrijk. Nina Ricci heeft de beschikking over drie Ameri- kaansen, twee Duitsen, een Zweedse, een Russin en een Itali aanse; bij Cardin treft men twee Duitsen, een Engelse, een Zweed se, een Chinese en zelfs een Lap- landse aan. Italiaan Capucci die thans in Parijs een cai-rière tracht op te bouwen, heeft er een Ja vaanse bij; de jeugdige Saint- Laurent nam dit seizoen Engelse en Zweedse meisjes en een Indo-Chinese aan. Steeds meer elegante vrouwen van buitenland se bloede schijnen brood (en nog wel iets meer clan dat) te zien in een mannequin-baan in de licht stad en de Franse collega's vinden dat allerminst plezierig. De meesfc uitzonderlijke figuur in de Parijse mannequin-wereld is dit voor jaar de ster-mannequin van Jacques Heim: niet zozeer vanwege haar ty pe, dan wel door het feit dat ze een doctorstitel meebracht in de mode- salons. Het is Pierina Steinhauser, 37 jaar oud, Duits-Braziliaans van af komst en zes talen sprekend. Zc heeft filosophio gstudeerd en was in Brazilië druk bezig met liet op bouwen van een fraaie academische carrière, toen Jacques Heim haar ontdekte. Qua type maakt ze trou wens ook furore in Frankrijk: zo is „noordelijk" om te zien, heeft blond haar, helblauwe ogen en opvallend lange benen. Elektrische gasaansteker* niet zo fijn als U denkt Een elektrische gasaansteker: het lijkt het summum van gemak, maar het is een gevaarlijk snufje! Dat zegt althans de Nederlandse Vrou wen Elektriciteitsvereniging en dat is toch wel een ter zake deskundige instantie. Het gevaar kan liggen in het feit dat de apparaatjes soms niet „geaard" zijn, terwijl ze in de voch tige keuken moeten worden gebruikt. Gevolg: in een vochtige atmosfeer wordt omgesprongen met een onge aard toestelletje dat permanent op een spanning van 220 volt staat aan gesloten, terwijl bovendien de con tactstopjes niet altijd in een (geaar- Advertentie) Natte wegen en verblin dende koplampen l Als hij opbelt om u.te ver tellen, dathetlaatwordt, zeg hem dan, dat hij een rustig hotel zoekt waar hem een goede maal tijd en een goede nacht rust wachten. Dati9 véél verstandiger! Ongezellig voor u, me vrouw, maar wat' het zwaarst is, moet het zwaarst wegen. En zijn veiligheid en gezond heid wegen héél zwaar. Uit (gerust).., goed voor hem! de) contactdoos passen. Oók de snoe ren zijn vaak slecht uitgevoerd en dikwijls zijn de toestelletjes als ge heel niet waterdicht en niet stevig genoeg. Redenen genoeg om ze bij eventuele aankoop met een kritisch oog te bekijken Van Nederlandse makelij is een wiegje, dat lang dienst kan doen voor de baby. Het is een wieg op een mét alen frame, dat verwijderd kan worden, waarna het bovenstuk als „looprekje" dienst kan doen. Dezelfde firma vervaardigt lieve romantische luiermandjes van wit pit- riet: ze zijn er mét en zonder hengsel. Degenen die een bedrag van iets over de tien gulden niet ie hoog vinden, zullen met zo'n cadeautje-voor-moeder-en-kind ongetwijfeld een.goede beurt maken. O: ,,'t Is niet moeilijk als Je maar weet, hoe!" en dat geldt ook voor het kopje koffie, of het nu thuis dan wel „buitens huis" gezet wordt. (Illustraties uit „Zuivere '-offic", een uit gave van lie produktiviteïtscentruin voor liet Horecabedrijf). ver het hopje Icoffie in de Neder landse restaurants valt nogal eens een onvriendelijk ivoord en vaak niet ten onrechte! Het is ook wel een desillusie wanneer het lang verbeide kopje na het winkelen, het werken of va een lange reis, een vrij wel smakeloos vocht blijkt te zijn in plaats van een geurend en opwelc- kend drankje.... Nu zullen wellicht de leiders van Horecabedrijven waar men wél een goed kopje koffie serveert, woedend overeindspringen en betogen, dat de Nederlandse huisvrouw op dit punt. maar liever geen kritiek moet. leveren omdat in ménig Nederlands huisgezin de koffie evenmin te genieten is. En dan hebben die Horeca-mannen óók gelijk, want zes van de tien huis vrouwen in ons land drinken thuis blijkbaar liever drie kopjes slappe, dan één kop goede koffie! Maar dezelfde Nederlanders die thuis gedachteloos de smakeloze en vaak reel te zoete koffie naar binnen werkt, levert gretig kritiek op liet kopje koffie-buüenshuis'van dezelfde kwaliteit want daarvoor moet hij betalen en dus eist hii wtiur voor zijn geld. Gelukkig vindt men in de Horeca bedrijven zelf ook, dat het kopje koffie „visitekaartje, van een bedrijf goed moet zijn. Men vindt zelfs'dat dé klant niet alleen goede, maar de béste koffie moet krijgen ■wanneer hij in een restaurant deze „nationale versnapei'ing" bestelt. En daarom heeft het produktiviteitscen- trrnn voor het Horecabedrijfhet C.C.H., in het. koffiedik gekeken ten einde te ontdekken hoe men de klant zuivere koffie kan voorzetten en het resultaat, is een klein maar keurig boekje met, als titel Zuivere koffie". Een brochure die dus in de eerste plaats voor de „mensen van hel vak bedoeld is. maar waaruit ook de Ne derlandse huisvrouwen nog wel iets kunnen opsteken. Tenslotte is iedere huishouding een, zij het zeer klein. Horecabedrijf je waar minstens één maal per dag de koffiepot tevoor schijn wordt gehaald..., Koffie plus water plus melk plus suiker geeft een kopje koffie: eeu optelsom die eenvoudig lijkt, maar niet helemaal compleet is. Plus vakmanschap, hoort er nog bij het vakmanschap van de Horecaman, in dit geval dus dat van de huisvrouw. Evenals die Horecaman, dient ze de volgende zaken goed te onthouden Koffie is niet onbeperkt houdbaar; zelfs goed verpakte koffiebonen kun nen hoogstens drie weken bewaard tcorden, gemalen koffie, tenzij in vacuum-verpakking) uiterlijk één week. Koop dus niet teveel koffie tegelijk, en bewaar ze op een koele en droge plaats in een goed, afgeslo ten trommel. Maal de koffie liefst zelf, en wees voorzichtig met, .andere stoffen' die wel aan het Jeoffiezetsel worden toegevoegd om reuk, kleur en smaak ie verbeteren. Een over dosering van zulke ingrediënten be derft de smaak volledig. Dan het waterbijna het belangrijk ste ingrediënt: het moet versgékookt zijn en bij voorkeur niet uit een nachtboiler komen, of lang hebben staan „zingen" op gasstel of kachel. De suiker is een vrijwel pro bleemloos ingrediënt", zegt. - „Zuivere Icoffie" en dit mag dan in het Horecabedrijf zo zijn, in de huishouding gaat deze stelregel meestal niet óp. Heel wat gastvrou wen mikken met gedachteloze liand teveel zoet in de koffie van haar gas ten. terwijl het toch zo eenvoudig is om het suikerpotje of, nog gemak kelijker) een schaaltje suikerklont jes op tafel te zetten zodat de gast zichzelf lean bedienen. Voor de melk geldt hetzelfde: „houdt, maat met melk!", is het advies. Te veel melk doet de koffie slap lijken, zelfs al is ze dat niet. Hier ligt. de wijsheid in de kan in de melkkan dan altijd. Het apart serveren van melk voorkomt, dat. de smaalc van de gast wordt „doorkruist". Over de melk valt trouwens nog meer te zeggen. Gesteriliseerde koffiemelk (in gesloten verpakking bijna onbe perkt houdbaar, ook zonder koel kast) vraagt hij het serveren om ka mertemperatuur teneinde met te schiften, en hoe witter dc kleur is, hoe zuiverder de smaak. Gepasteuri seerde koffiemelk moet eveneens op kamertemperatuur worden gebracht maar is betrekkelijk kort houdbaar en dient in de koelkast te worden be waard. De .ouderwetse" manier koffie schenken met gekookte melk heeft, drie duidelijke nadelen: in koken, overkoken én de velletjes! WAT EB- 3UKER flELK OLS JE DIT ÖPT£LT, f U Jt tfOTTlE- ST* AT H Jfcfc. Gepasteuriseerde koffieroom is heer lijk in Icoffie, maar alleen in volko men verse toestand; in minder verre toestand produceert ze „vetkraaltjes" of klontjes. Bij Uit alles voege men de nodige zorg en toewijding zo vermaant „Zuivere koffieWant met een slordige, ongeïnteresseerde hand le veren zelfs de beste ingedriënten nog een kopje slootwaterop.... Het om spoelen mét heet water voor en na ieder zetsel en het zorgvuldig verwij deren van koffieresten git de pot zijn ook bij het' zetten van het Icopje lcoffie-thuis onmisbare handelingen eigenlijk spreekt het vanzelf dat. ook dc huisvrouw niet méér kof fie moet ze.tleu, dan ze op een be paald ogenblik denkt nodig te heb ben. „Zuivere koffie": wanneer Horeca man én huisvrouw er. cllc op hun eigen terrein, voortdurend aandacht qan schenken, ontstaat er misschien op de duur een nuttige wisselwerking tussen die twee terreinen! Zodat de Nederlander n de toekomst zal kun nen zeggen, dat zijn huiselijk kopje koffie eren goed is als in -iju stam café of omgekeerd. T)an ozcufv Op de radeloze brief van de jonge vrouw, die mij eerst verbitterd en daarna wanhopig alles ver telde over haar ongelukkig huwelijk is onder andere een merkwaardig antwoord binnengekomen van een lotgenote. Een brief, die ik niet waag door te zenden: wie garandeert dat hij niet door de echtgenoot uit de bus wordt gehaald? Want zo'n vrouw is, goed beschouwd. opgesloten in haar eigen huis even onmondig en weerloos als een kasteelvrouw in de middel eeuwen. En het is juist die dwang matige eenzaamheid welke in zulke gevallen het moeilijkst te dragen is. Dat heeft deze lotgenote uitstekend door, en haar brief is er dan ooit een van een tegelijk bitter en nuchter meegevoel. Zij zal nergens veel steun ontmoeten, zo luidt ongeveer haar conclusie, want de mensen worden niet graag met andermans narighe- den lastig gevallen. Hoogstens zullen zij zeggen dat hol toch een schande is maar bij her haling denken zij gemelijk: Daar heb je haar weer met haar gejammer, en wat kan ik er aan doen? De schuld zal ook wel een beetje bij haar lig gen n zulke huwelijksmisère is men vol- I komen op zichzelf aangewezen. Zelfs een wolmenend mens kan liier geen enkele hulp bieden, vooral niet als de man voor geen rede vat- Het enige wat men zelf kan doen is: proberen hot gezin bij elkaar te hou den, geen ruzie te maken en met hard werken te voorkomen dat men gaat zitten piekeren. Dat moest ik vooral dubbel onderstreept doorgeven: Laat de kinderen niet in de steek en ga iets dóen Het was, in zijn eenvoudige, bijna driftige directheid een prachtige brief. De schrijfster hing geen geflat: teerd portret van zichzelf op: zij was' geen modelhuisvrouw of voor beeldige moeder. Allesbehalve: zij kon schrikkelijk kort aangebonden zijn, humeurig en driftig. Maar zij hield bij al haar feilen en gebreken, toch altijd het belang van de kinderen in het oog. Een kind moet een huis hebben, een dak boven zijn hoofd, een tafel om aan te schui ven en een bed om onbekommerd in slaap te vallen. En zolang een moeder op haar post blijft kan zij hun dat ook min of meer garanderen, en het hangt van haar zelfbeheersing en geduld af of dat huis tenminste nog een redelyk rus tig oord is om te leven en op te groeien. Het was een betoog, dat des te meer klemde modat de schrijf ster zelve metterdaad een derge lijke houding na veel strijd had we ten te veroveren. Zij kwam, dat bleek uit iedere regel, gevoelsmatig alles te kort, en de krappe financiën lieten haar materieel ook ijselijk wei nig speling maar zij had tenminste een plek gevonden, hoe klein ook, waarop zij zich staande kon houden: de alledaagse plicht. Het is een hard en eenzaam leven, dadelijk toegegeven. Maar het heeft tenminste zin en doel, het richt zich koppig op één bepaald punt: het ge luk van de kinderen en wil in dat opzicht van geen wijken weten. Zij kan ervan verzekerd zijn dat, hoe zorgeloos cn vanzelfsprekend die kinderen dat ook nu accepteren, zij op latere leeftijd terdeee zullen gaan beseffen hoeveel kraent en zelfver loochening dit hun moeder heeft ge kost, en er haar uitermate dankbaar voor zijn. Alleen, en dit verscheurt de tragiek van deze levens nog meer: een vrouw heeft nooit genoeg aan kinderen alléén. Zij wil een man naast zich hebben, een hulp, een steun, een kameraad, iemand met plichts betrachting en verantwoordelijkheids gevoel, die getroost de helft van de lasten mee tilt. In plaats daarvan ontdekt zij op een kwade dag, misschien nog voor haar eersteling geboren is, dat zij eigen lijk getrouwr is met een verwende jongen, die hardnekkig weigert op te groeien. En het funeste is meestal dat een andere vrouw dit op haar geweten heeft: de moeder die de verafgode zoon verwende en naar de ogen zag, en er dus onvermijdelijk een huis tiran tot het eind zijner dagen van maakte. Hier kan men verzuchten dat het leven toch eigenlijk vol averechtse feiten zit. Want hoe ongeschikt is het jonge meisje in alle opzichten om een levenspartner te kiezen. Zij vergaapt zich, en wat een wonder, maar al te zeer aan de buitenkant, of die nu uit een knap uiterlijk, een goede positie, een zekere gladde be spraaktheid of zelfs een kranig uni form bestaat. Zij zou eigenlijk gewapend met een zeer scherpe blik on een grote dosis levenservaring en mensen kennis, haar aanstaande man met koele kritische blik maandenlang moeten observeren, speciaal in onbe waakte ogenblikken, als hij tegen slag heeft ondervonden of een ver koudheid voelt opkomen. Maar daargelaten dat zij over die kennis en ervaring eenvoudig niet be schikken kan vanwege haar jeugd: zy' belieft ook alles koppig door éen rose bril te bekijken, want zij wil stevig vasthouden aan een illusie, dat haar ideaalbeeld van een echtge noot juist samenvalt met deze jon geman. Maar als zij eenmaal getrouwd is met zo'n onvolgroeid egocentrisch wezen zal zij tot haar bittere ontgoo cheling ervaren, dat hij door zijn financiële machtspositie alleen al haar in een voortdurende staat van afhankelijkheid kan houden. Vandaar dat het, wat de tegenstan ders ook mogen beweren, zo aanbe velenswaardig is dat een vrouw, in dien maar enigszins mogelijk, haar eigen inkomsten heeft.. Want zelf verdiend geld, dat kan jonge vrouwen niet genoeg worden ingeprent kan een stuk menselijke 1* waardigheid betekenen, en een ge krenkt zelfgevoel herstellen. Si SASKIA.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 10