PAGIM
Binnenkort een honderd procent
zorgenvrij' overhemd
positie
^>'jk
k
Positiekleding
ecus tfoed m lief
Zuivere koffie
....en zet voortaan
Koffie
tot OZOUfO
18
K O V1NV1ALB ZEN UW HE COU &.AE i
NIEUWE LENTE, NIEUW TEXTIELGELUID
Alles magchloren, wringen, koken,
machinaal wassen en drogen
cédê dat ze zich verplicht heeft
elk overhemd met volledige
vergoeding van de prys terug
te nemen, waarvan de huis
vrouw meent dat het niet
„voor de volle honderd procent
strijkvrij" is.
Aanvankelijk aarzelend, maar allengs driester klinkt er een
nieuw geluid op textielgebied: wanneer alles volgens de plannen
verloopt draagt de Nederlandse man binnen niet al te lange tijd
een „waarlijk zorgenvrij" overhemd, en doemt er voor de Neder
landse huisvj ouw een al even zorgenvrije wasdag op. „Bel-o-
fast" heet het nieuwe geluid, en met dat woord wordt een soort
„veredeld" no-iron produkt bedoeld, waarvan vooral de heren
modesector zal kunnen profiteren. Op de Amsterdamse Textiel
beurs, enige weken geleden, was de nieuwe stof al te zien en
aangezien we ons kunnen voorstellen dat Neerlands huisvrou-
wendom langzamerhand razend nieuwsgierig is geworden naar
dit wondermateriaal, hebben we aan de hand van een textiel-
1 deskundige wat concrete gegevens over deze nouveauté ver
zameld.
Basis van het nieuwe snufje is een tamelijk revolutionair procédé voor de
nabehandeling (oftewel finish) van katoenen weefsels; een procédé waar
van het ontstaan onder meer wortelt in het feit, dat het veelgeprezen
„no iron" toch niet zo'n ideaal overhemdenmateriaal bleek te zijn, als men
aanvankelijk dacht. De no-iron eigenschappen werden aangetast door
veelvuldig wassen, door hoge temperaturen en chloorhoudende bleek
middelen, de stof werd vaak geelachtig en zo kreeg katoen op zeker
ogenblik een gevoelig© concurrentie van de ontegenzeglijk fraaie en
soepele shirts van nylon tricot.,
Onaangename' perspectieven dus
voor de katoen en met name
in Amerika trok men zich dit aan.
Deskundigen werden aan het
werk gezet en ze begonnen hele
maal opnieuw, met verwaarlozing
van de resultaten die tot nu toe
op no-iron gebied zijn bereikt.
Ingebouwd
Het klinkt simpel, maar er zat
heel wat aan vast: men wilde „bij
de bron", in casu bij de katoen
vezel zélf beginnen en die voor
zien van „ingebouwde en perma
nente no-iron eigenschappen". Dat
ingewikkelde proces is gelukt, zo
kunnen de Amerikaanse textiel-
deskundigen de wereld thans ver
zekeren, en ze voegen er ietwat
pathetisch aan toe dat hiermee
„de toekomst van de katoen, een
van 's werelds oudste natuurlijke
textïelgrondstoffen, met aan ze
kerheid grenzende waarschijnlijk
heid is gered".
Waarschijnlijk weten maar
weinig huisvrouwen ter we
reld, hoe het komt dat normale
katoenen weefsels zo kreuk-
baar zijn. Die kreukbaarheid
ontstaat door speciale woeke
ringen in de katoen vezel, op
hun beurt weer ontstaan tijdens
de schemeruren wanneer het
zonlicht minder helder wordt.
Dank zij het pas-ontdekte che
mische proces nu heeft men
deze nadelen weten op te hef
fen; de vezel krijgt er extra
veerkracht bij die en van-
Advertentie)
toch charmant gekleed met
japonnen
rokken en
blouses
pakjes
'isM
daar de uitdrukking dat het
nieuwe weefsel door het was
water wordt gestreken zich
volledig ontplooit wanneer deze
moderne katoenen weefsels in
water worden gedompeld. Deze
aan dc katoenvezel toegevoeg
de eigenschap is „absoluut
blijvend", volgens de geleerden.
In Amerika het nieuwe proces
ai gepatenteerd, en men verwacht
dat over enkele weken ook in Ne
derland de eerste zuiver katoenen
overhemden zullen verschijnen, die
volledig maar dan ook hele
maal! no-iron zijn. Prettig
voor de dragers: de shirts zullen
niet meer kunnen vergelen. Pret
tig voor de huisvrouw: ze kan ze
bij hoge temperatuur wassen, ze
uitkoken, ze bleken met normale
chloormiddelen, ze machinaal was
sen en in de centrifuge drogen.
Kortom: alles mag met vaders
overhemd het hoeft zelfs niet
meer kletsnat op een plastic han
gertje om uit te druipen en dat
laatste is natuurlijk bijzonder fijn
voor de kleïn-behuisden die niet
over ruimte beschikken, waar men
zulke textielzaken rustig kan
„drip-dryen" zoals het mode
woord luidt.
Zomers zonder
strijkijzer
Toekomstmuziek, maar wel voor
de zeer nabije toekomst van
zomer-1962, zijn naast de witte
„wonderkatoen" waarbij men
dus speciaal aan overhemden en
blouses denkt effen poplins in
alle mogelijke kleuren, én bontge-
weven stoffen met de bel-o-fast
finish. In dat stadium zal de nieu
we vinding ook voor de vrouw
uitermate interessant worden!
Men durft er bijna niet aan te
denken: een garderobe van zomer
jurken die nooit een strijkbeurt
nodig hebben
Dat men in tcxtielkringen veel
vertrouwen heeft in het nieuwe
materiaal, blijkt wel uit het
feit dat. een Nederlandse over-
hemdenfabriek op het ogenblik
al tienduizend shirts per week
eruit vervaardigt. Dezelfde fir
ma blijkt trouwens zo over
tuigd van de positieve eigen
schappen van het nieuwe pro-
Advertentie
Pakjes in terlenka
Alpaca,
Tinneroy,
linnen enz. enz.
van 39,75 tot 69,75.
SCHELDESTRA.AT 20-22,
VLISSINGEN
„Grote was kan goedkoper
in wasserij", meent NHR.
Bij een onlangs gehouden enquête
over' de gezinswas in Nederland
thuis wassen of de deur uit?
is onder meer ook de vraag tér
sprake gekomen, welke stukken'
van de grote was het meest naar
de wasserij gaan. Deze vraag le
verde de volgende cijfers op: bij
93 van de ondervraagde groep
huisvrouwen zijn het lakens, bij
85 slopen, bij 81 tafellakens,
bij 65 theedoeken en bij 60
handdoeken. De Nederlandse
Huishoudraad tekent bij deze cij
fers nog aan, dat in de variatie
van wasgoed dus drie grote groe
pen sterk naar voren komen
de lakens, de slopen en de tafel
lakens en vraagt zich af, of de
wasserijen niet eens zouden kun
nen nagaan, welke faciliteiten
men kan bieden aan de huisvrouw
die alleen deze grote stukken „de
deur uit" doet. De N.H.R. heeft
namelijk de indruk dat de wasse
rijen weliswaar inrichting en ma
chinepark steeds meer perfectio
neren voor alle soorten wasgoed,
maar dat hierdoor de tarieven
voor de grote stukken witwas on
gunstig beïnvloed worden.
JACQUES HEIM HEEFT
Mannequin met
doctorstitel
Ieder seizoen opnieuw is het eigen
lijk verwonderlijk dat de Franse hau
te couture die toch wel een „na
tionaal produkt" bij uitstek mag
worden genoemd vrijwel nooit
door Franeaises wordt getoond. Man
nequins van heinde en ver bevolken
de salons en slechts zelden ziet men
tegenwoordig nog een Parisienne in
hun modieuze gelederen. Een kleine
bloemlezing uit dit internationale
„mode-personeel".
Van de twaalf Dior-mannequins
komen er twee uit Argentinië,
een uit Australia, een uit Mand-
sjoerije, twee uit Zweden en eeu
uit Oostenrijk. Nina Ricci heeft
de beschikking over drie Ameri-
kaansen, twee Duitsen, een
Zweedse, een Russin en een Itali
aanse; bij Cardin treft men twee
Duitsen, een Engelse, een Zweed
se, een Chinese en zelfs een Lap-
landse aan. Italiaan Capucci die
thans in Parijs een cai-rière tracht
op te bouwen, heeft er een Ja
vaanse bij; de jeugdige Saint-
Laurent nam dit seizoen Engelse
en Zweedse meisjes en een
Indo-Chinese aan. Steeds meer
elegante vrouwen van buitenland
se bloede schijnen brood (en nog
wel iets meer clan dat) te zien in
een mannequin-baan in de licht
stad en de Franse collega's vinden
dat allerminst plezierig.
De meesfc uitzonderlijke figuur in de
Parijse mannequin-wereld is dit voor
jaar de ster-mannequin van Jacques
Heim: niet zozeer vanwege haar ty
pe, dan wel door het feit dat ze een
doctorstitel meebracht in de mode-
salons. Het is Pierina Steinhauser, 37
jaar oud, Duits-Braziliaans van af
komst en zes talen sprekend. Zc
heeft filosophio gstudeerd en was
in Brazilië druk bezig met liet op
bouwen van een fraaie academische
carrière, toen Jacques Heim haar
ontdekte. Qua type maakt ze trou
wens ook furore in Frankrijk: zo is
„noordelijk" om te zien, heeft blond
haar, helblauwe ogen en opvallend
lange benen.
Elektrische gasaansteker*
niet zo fijn als U denkt
Een elektrische gasaansteker: het
lijkt het summum van gemak, maar
het is een gevaarlijk snufje! Dat
zegt althans de Nederlandse Vrou
wen Elektriciteitsvereniging en dat
is toch wel een ter zake deskundige
instantie. Het gevaar kan liggen in
het feit dat de apparaatjes soms niet
„geaard" zijn, terwijl ze in de voch
tige keuken moeten worden gebruikt.
Gevolg: in een vochtige atmosfeer
wordt omgesprongen met een onge
aard toestelletje dat permanent op
een spanning van 220 volt staat aan
gesloten, terwijl bovendien de con
tactstopjes niet altijd in een (geaar-
Advertentie)
Natte wegen en verblin
dende koplampen l Als
hij opbelt om u.te ver
tellen, dathetlaatwordt,
zeg hem dan, dat hij een
rustig hotel zoekt waar
hem een goede maal
tijd en een goede nacht
rust wachten. Dati9 véél
verstandiger!
Ongezellig voor u, me
vrouw, maar wat' het
zwaarst is, moet het
zwaarst wegen. En zijn
veiligheid en gezond
heid wegen héél zwaar.
Uit (gerust)..,
goed voor hem!
de) contactdoos passen. Oók de snoe
ren zijn vaak slecht uitgevoerd en
dikwijls zijn de toestelletjes als ge
heel niet waterdicht en niet stevig
genoeg. Redenen genoeg om ze bij
eventuele aankoop met een kritisch
oog te bekijken
Van Nederlandse makelij is een wiegje,
dat lang dienst kan doen voor de baby.
Het is een wieg op een mét alen frame,
dat verwijderd kan worden, waarna het
bovenstuk als „looprekje" dienst kan
doen. Dezelfde firma vervaardigt lieve
romantische luiermandjes van wit pit-
riet: ze zijn er mét en zonder hengsel.
Degenen die een bedrag van iets over de
tien gulden niet ie hoog vinden, zullen
met zo'n cadeautje-voor-moeder-en-kind
ongetwijfeld een.goede beurt maken.
O:
,,'t Is niet moeilijk als Je maar weet, hoe!" en dat geldt
ook voor het kopje koffie, of het nu thuis dan wel „buitens
huis" gezet wordt. (Illustraties uit „Zuivere '-offic", een uit
gave van lie produktiviteïtscentruin voor liet Horecabedrijf).
ver het hopje Icoffie in de Neder
landse restaurants valt nogal
eens een onvriendelijk ivoord
en vaak niet ten onrechte! Het is ook
wel een desillusie wanneer het lang
verbeide kopje na het winkelen, het
werken of va een lange reis, een vrij
wel smakeloos vocht blijkt te zijn
in plaats van een geurend en opwelc-
kend drankje....
Nu zullen wellicht de leiders van
Horecabedrijven waar men wél een
goed kopje koffie serveert, woedend
overeindspringen en betogen, dat de
Nederlandse huisvrouw op dit punt.
maar liever geen kritiek moet. leveren
omdat in ménig Nederlands huisgezin
de koffie evenmin te genieten is. En
dan hebben die Horeca-mannen óók
gelijk, want zes van de tien huis
vrouwen in ons land drinken thuis
blijkbaar liever drie kopjes slappe,
dan één kop goede koffie!
Maar dezelfde Nederlanders die thuis
gedachteloos de smakeloze en vaak
reel te zoete koffie naar binnen
werkt, levert gretig kritiek op liet
kopje koffie-buüenshuis'van dezelfde
kwaliteit want daarvoor moet hij
betalen en dus eist hii wtiur voor zijn
geld.
Gelukkig vindt men in de Horeca
bedrijven zelf ook, dat het kopje
koffie „visitekaartje, van een
bedrijf goed moet zijn. Men vindt
zelfs'dat dé klant niet alleen goede,
maar de béste koffie moet krijgen
■wanneer hij in een restaurant deze
„nationale versnapei'ing" bestelt. En
daarom heeft het produktiviteitscen-
trrnn voor het Horecabedrijfhet
C.C.H., in het. koffiedik gekeken ten
einde te ontdekken hoe men de klant
zuivere koffie kan voorzetten en
het resultaat, is een klein maar keurig
boekje met, als titel Zuivere koffie".
Een brochure die dus in de eerste
plaats voor de „mensen van hel vak
bedoeld is. maar waaruit ook de Ne
derlandse huisvrouwen nog wel iets
kunnen opsteken. Tenslotte is iedere
huishouding een, zij het zeer klein.
Horecabedrijf je waar minstens één
maal per dag de koffiepot tevoor
schijn wordt gehaald...,
Koffie plus water plus melk plus
suiker geeft een kopje koffie:
eeu optelsom die eenvoudig lijkt,
maar niet helemaal compleet is. Plus
vakmanschap, hoort er nog bij het
vakmanschap van de Horecaman, in
dit geval dus dat van de huisvrouw.
Evenals die Horecaman, dient ze de
volgende zaken goed te onthouden
Koffie is niet onbeperkt houdbaar;
zelfs goed verpakte koffiebonen kun
nen hoogstens drie weken bewaard
tcorden, gemalen koffie, tenzij in
vacuum-verpakking) uiterlijk één
week. Koop dus niet teveel koffie
tegelijk, en bewaar ze op een koele
en droge plaats in een goed, afgeslo
ten trommel. Maal de koffie liefst
zelf, en wees voorzichtig met, .andere
stoffen' die wel aan het Jeoffiezetsel
worden toegevoegd om reuk, kleur
en smaak ie verbeteren. Een over
dosering van zulke ingrediënten be
derft de smaak volledig.
Dan het waterbijna het belangrijk
ste ingrediënt: het moet versgékookt
zijn en bij voorkeur niet uit een
nachtboiler komen, of lang hebben
staan „zingen" op gasstel of kachel.
De suiker is een vrijwel pro
bleemloos ingrediënt", zegt.
- „Zuivere Icoffie" en dit mag
dan in het Horecabedrijf zo zijn, in
de huishouding gaat deze stelregel
meestal niet óp. Heel wat gastvrou
wen mikken met gedachteloze liand
teveel zoet in de koffie van haar gas
ten. terwijl het toch zo eenvoudig
is om het suikerpotje of, nog gemak
kelijker) een schaaltje suikerklont
jes op tafel te zetten zodat de gast
zichzelf lean bedienen. Voor de melk
geldt hetzelfde: „houdt, maat met
melk!", is het advies. Te veel melk
doet de koffie slap lijken, zelfs al is
ze dat niet. Hier ligt. de wijsheid in de
kan in de melkkan dan altijd. Het
apart serveren van melk voorkomt,
dat. de smaalc van de gast wordt
„doorkruist".
Over de melk valt trouwens nog meer
te zeggen. Gesteriliseerde koffiemelk
(in gesloten verpakking bijna onbe
perkt houdbaar, ook zonder koel
kast) vraagt hij het serveren om ka
mertemperatuur teneinde met te
schiften, en hoe witter dc kleur is,
hoe zuiverder de smaak. Gepasteuri
seerde koffiemelk moet eveneens op
kamertemperatuur worden gebracht
maar is betrekkelijk kort houdbaar en
dient in de koelkast te worden be
waard. De .ouderwetse" manier
koffie schenken met gekookte melk
heeft, drie duidelijke nadelen: in
koken, overkoken én de velletjes!
WAT EB-
3UKER
flELK
OLS JE DIT ÖPT£LT, f
U Jt tfOTTlE- ST* AT H Jfcfc.
Gepasteuriseerde koffieroom is heer
lijk in Icoffie, maar alleen in volko
men verse toestand; in minder verre
toestand produceert ze „vetkraaltjes"
of klontjes.
Bij Uit alles voege men de nodige
zorg en toewijding zo vermaant
„Zuivere koffieWant met een
slordige, ongeïnteresseerde hand le
veren zelfs de beste ingedriënten nog
een kopje slootwaterop.... Het om
spoelen mét heet water voor en na
ieder zetsel en het zorgvuldig verwij
deren van koffieresten git de pot
zijn ook bij het' zetten van het Icopje
lcoffie-thuis onmisbare handelingen
eigenlijk spreekt het vanzelf
dat. ook dc huisvrouw niet méér kof
fie moet ze.tleu, dan ze op een be
paald ogenblik denkt nodig te heb
ben.
„Zuivere koffie": wanneer Horeca
man én huisvrouw er. cllc op hun
eigen terrein, voortdurend aandacht
qan schenken, ontstaat er misschien
op de duur een nuttige wisselwerking
tussen die twee terreinen! Zodat de
Nederlander n de toekomst zal kun
nen zeggen, dat zijn huiselijk kopje
koffie eren goed is als in -iju stam
café of omgekeerd.
T)an ozcufv
Op de radeloze brief van de jonge
vrouw, die mij eerst verbitterd
en daarna wanhopig alles ver
telde over haar ongelukkig huwelijk
is onder andere een merkwaardig
antwoord binnengekomen van een
lotgenote.
Een brief, die ik niet waag door te
zenden: wie garandeert dat hij niet
door de echtgenoot uit de bus wordt
gehaald? Want zo'n vrouw is, goed
beschouwd. opgesloten in haar eigen
huis even onmondig en weerloos
als een kasteelvrouw in de middel
eeuwen. En het is juist die dwang
matige eenzaamheid welke in zulke
gevallen het moeilijkst te dragen is.
Dat heeft deze lotgenote uitstekend
door, en haar brief is er dan ooit een
van een tegelijk bitter en nuchter
meegevoel. Zij zal nergens veel steun
ontmoeten, zo luidt ongeveer haar
conclusie, want de mensen worden
niet graag met andermans narighe-
den lastig gevallen.
Hoogstens zullen zij zeggen dat hol
toch een schande is maar bij her
haling denken zij gemelijk: Daar heb
je haar weer met haar gejammer, en
wat kan ik er aan doen? De schuld
zal ook wel een beetje bij haar lig
gen
n zulke huwelijksmisère is men vol-
I komen op zichzelf aangewezen.
Zelfs een wolmenend mens kan
liier geen enkele hulp bieden, vooral
niet als de man voor geen rede vat-
Het enige wat men zelf kan doen is:
proberen hot gezin bij elkaar te hou
den, geen ruzie te maken en met hard
werken te voorkomen dat men gaat
zitten piekeren. Dat moest ik vooral
dubbel onderstreept doorgeven: Laat
de kinderen niet in de steek en ga
iets dóen
Het was, in zijn eenvoudige, bijna
driftige directheid een prachtige
brief. De schrijfster hing geen geflat:
teerd portret van zichzelf op: zij
was' geen modelhuisvrouw of voor
beeldige moeder. Allesbehalve: zij kon
schrikkelijk kort aangebonden zijn,
humeurig en driftig.
Maar zij hield bij al haar feilen en
gebreken, toch altijd het belang van
de kinderen in het oog. Een kind
moet een huis hebben, een dak boven
zijn hoofd, een tafel om aan te schui
ven en een bed om onbekommerd in
slaap te vallen.
En zolang een moeder op haar post
blijft kan zij hun dat ook min of meer
garanderen, en het hangt van haar
zelfbeheersing en geduld af of dat
huis tenminste nog een redelyk rus
tig oord is om te leven en op te
groeien.
Het was een betoog, dat des te
meer klemde modat de schrijf
ster zelve metterdaad een derge
lijke houding na veel strijd had we
ten te veroveren. Zij kwam, dat
bleek uit iedere regel, gevoelsmatig
alles te kort, en de krappe financiën
lieten haar materieel ook ijselijk wei
nig speling maar zij had tenminste
een plek gevonden, hoe klein ook,
waarop zij zich staande kon houden:
de alledaagse plicht.
Het is een hard en eenzaam leven,
dadelijk toegegeven. Maar het heeft
tenminste zin en doel, het richt zich
koppig op één bepaald punt: het ge
luk van de kinderen en wil in dat
opzicht van geen wijken weten. Zij
kan ervan verzekerd zijn dat, hoe
zorgeloos cn vanzelfsprekend die
kinderen dat ook nu accepteren, zij
op latere leeftijd terdeee zullen gaan
beseffen hoeveel kraent en zelfver
loochening dit hun moeder heeft ge
kost, en er haar uitermate dankbaar
voor zijn.
Alleen, en dit verscheurt de tragiek
van deze levens nog meer: een
vrouw heeft nooit genoeg aan
kinderen alléén. Zij wil een man naast
zich hebben, een hulp, een steun,
een kameraad, iemand met plichts
betrachting en verantwoordelijkheids
gevoel, die getroost de helft van de
lasten mee tilt.
In plaats daarvan ontdekt zij op een
kwade dag, misschien nog voor haar
eersteling geboren is, dat zij eigen
lijk getrouwr is met een verwende
jongen, die hardnekkig weigert op
te groeien.
En het funeste is meestal dat een
andere vrouw dit op haar geweten
heeft: de moeder die de verafgode
zoon verwende en naar de ogen zag,
en er dus onvermijdelijk een huis
tiran tot het eind zijner dagen van
maakte.
Hier kan men verzuchten dat het
leven toch eigenlijk vol averechtse
feiten zit. Want hoe ongeschikt is
het jonge meisje in alle opzichten
om een levenspartner te kiezen. Zij
vergaapt zich, en wat een wonder,
maar al te zeer aan de buitenkant,
of die nu uit een knap uiterlijk, een
goede positie, een zekere gladde be
spraaktheid of zelfs een kranig uni
form bestaat.
Zij zou eigenlijk gewapend met een
zeer scherpe blik on een grote
dosis levenservaring en mensen
kennis, haar aanstaande man met
koele kritische blik maandenlang
moeten observeren, speciaal in onbe
waakte ogenblikken, als hij tegen
slag heeft ondervonden of een ver
koudheid voelt opkomen.
Maar daargelaten dat zij over die
kennis en ervaring eenvoudig niet be
schikken kan vanwege haar jeugd:
zy' belieft ook alles koppig door éen
rose bril te bekijken, want zij wil
stevig vasthouden aan een illusie,
dat haar ideaalbeeld van een echtge
noot juist samenvalt met deze jon
geman.
Maar als zij eenmaal getrouwd is
met zo'n onvolgroeid egocentrisch
wezen zal zij tot haar bittere ontgoo
cheling ervaren, dat hij door zijn
financiële machtspositie alleen al
haar in een voortdurende staat van
afhankelijkheid kan houden.
Vandaar dat het, wat de tegenstan
ders ook mogen beweren, zo aanbe
velenswaardig is dat een vrouw, in
dien maar enigszins mogelijk, haar
eigen inkomsten heeft..
Want zelf verdiend geld, dat kan
jonge vrouwen niet genoeg worden
ingeprent kan een stuk menselijke
1* waardigheid betekenen, en een ge
krenkt zelfgevoel herstellen.
Si
SASKIA.