Dienstplichtige in burger en als
rijksambtenaar naar N.-Guinea
Dode na schietpartij
op Noors schip
KLANKBORD
Vader wil dat zoon
als militair reist
VIJF JAAR GEËIST WEGENS
DOODSLAG OP BABY
Man kwam niet opdagen
KROESJTSJEW ALLEEN
MAAR MET VAKANTIE
Richtlijnen voor handel
en industrie bij oorlog
inniininniimiiimiiiinimminiiimiininmiiniiiiiiiiiiiiiimu!!
Vijf miljoen
voor verfilming
„My fair lady"
linniiaiiiiiinnniiiiiiiiiiiiiiiniinniiiniiiiiimiiii
Papoea-jongeren
V.S. beslissen
in maart over
DRONKEN MACHINIST
SCHIET KOK NEER
kernp
roeven
PROCES TEGEN KAPERS
SANTA MARIA BEGONNEN
DONDERDAG 8 FEBRUARI 1962
PROVINCIALE-ZEEUWSE COURANT
Rechter zal beslissen of het mag
„Het is geen camouflage"
meent pleiter voor de Staat
De vice-president van de rechtbank in Den Haag, mr. R. Prins
heeft gistermorgen de pleidooien aangehoord in een kort geding,
dat de vader van een dienstplichtig militair, de heer Lindeman
uit Amsterdam, had aangespannen tegen de Staat der Neder
landen. De bezwaren van de advocaat van de heer Lindeman,
mr. A. C. G. van Proosdij uit Amsterdam, zijn dat de zoon van
de heer Lindeman in burgerkleding naar Nieuw-Guinea moet
gaan en dat er in diens paspoort als beroep staat vermeld rijks
ambtenaar.
Namens zijn zoon eist de vader dat de aanduiding rijksamb
tenaar uit het paspoort wordt verwijderd en dat dit paspoort
binnen 24 uur wordt teruggebracht naar de gemeentesecretarie
in Amsterdam ter vernietiging.
ten van de dienstplichtige militair
Lindeman, aldus pleiter, liggen vast
in de Rode-Kruisverdragen van Ge-
nève en het verdrag van Rome.
Conflict
Volgens de Geneefse Conventie be
hoeft er geen oorlog te bestaan.
Een gewapend conflict is al vol
doende. Het afnemen van een iden
titeitskaart betekent al een schen
ding van deze verdragen. Mr. Van
Proosdü meent dat de staat niet
bevoegd is de militair de midde
len te ontnemen," die liy nodig
heeft ter bescherming van zich
zelf volgens de Conventie van Ge-
nève, die onder meer de rechten
van een krijgsgevangene regelt.
Voor de Staat der Nederlanden trad
op mr. E. Droogleever Fortuyn. Hij
ontkende dat het onjuist en onrecht
matig zou zijn dat in het paspoort
van de militair rijksambtenaar wordt
vermeld. Dat militairen in het buiten
land in burgerkleding reizen is een
normale figuur. Geen land stelt er
prijs op dat vreemdelingen in mili-
Voorts wenst de vader dat een nieuw
paspoort wordt afgegeven met een
foto waarop zyu zoon in militair te
nue staat. Een verdere eis is dat de
zoon in militaire kleding naar Nieuw-
Guinea zal reizen en zijn identiteits
kaart in zijn bezit zal hebben. In de
dagvaarding wordt bij overtreding
een dwangsom van tien miljoen gul
den gevorderd.
Mr. Van Proosdij stelde dat de lieer
Lindeman dit geding privé had aan
gespannen en heeft getracht publici
teit erover te voorkomen. De dienst
plichtige zoon heeft soms last van
hoge bloeddruk en van een huidaan
doening, vooral bij warm weer. Daar
om had zijn vader herkeuring aan
gevraagd. De zoon werd echter de
finitief goedgekeurd. Op 22 januari
j.l. had mr. Van Proosdij de bezwa
ren van de vader tegen de uitzen
ding van zijn zoon aan het ministerie
van defensie meegedeeld en de even
tuele gevolgen van publiciteit over
deze kwestie. Het ministerie van de
fensie had geen bezwaren tegen de
komende actie van de vader geop
perd.
Valsheid
De afgifte van een paspoort is een
gunst en geen recht, aldus mr.
Van Proosdij. Maar het eigen
domsvoorbehoud dat de staat
stelt is z.i. waardeloos. Het pas
poort is een persoonlijk document
en de houder heeft er recht op dat
er geen valsheid in wordt geschre
ven. Aanvankelijk stond er in het
paspoort van de militair bij beroep
een streepje. Daar is dus later in
gevuld rijksambtenaar. Pleiter
acht dit een invulling die in strijd
is met de waarheid. De militair
is geen rijksambtenaar, want hjj
heeft geen aanstelling als zodanig,
hij heeft geen bevoegdheid, geen
opleiding en geen geschiktheid.
Het paspoort is duidelijk voor een
bepaald gebruik geschikt ge
maakt.
Volgens een artikel in het wetboek
van strafrecht worden militairen ge
lijkgesteld met rijksambtenaren.
Daaruit volgt dat zij het dus niet
zijn.
Geen militaire instantie mag beve
len of verzoeken een paspoort te wij
zigen. In dit geval gaat het om een
misleidend verzoek. Pleiter vroeg
zich af of iemand gedwongen kan
worden naar het buitenland te wor
den gezonden onder dekking van een
valse pas.
Er bestaat thans geen oorlogstoe
stand, maar de situatie is gespannen.
Er bestaan risico's, ook in landen,
waarover gevlogen worden. De rech-
tair uniform zijn grens overschrij
den. ook niet ih vredestijd, behalve
als een dergelijk bezoek is aangekon
digd en- er toestemming voor is ver
leend.
Juist de bedoeling
Militairen die in dienstopdracht in
net buitenland reizen, doen dit in
principe altijd in burgerkleding.
Dit is geregeld bij een koninklijk
besluit van 1955. In een paspoort
behóórt niet als beroep te staan
militair, stelde pleiter. Het is im
mers juist de bedoeling in den
vreemde niet bekend te maker,
dat de houder een militair is. Eer
paspoort dient öm aan te tone;
dat iemand Nederlander is. He
moet voldoende gegevens bevatte
om de houder te kunnen identi
ficeren. Maar het dient niet om te
bewijzen welk beroep iemand
heeft. Een onjuiste vermelding er
van maakt een paspoort niet on
geldig of vals. Want ook bij een
onjuiste vermelding van het be
roep kan de houder nog steeds
geïdentificeerd worden.
De overheid kan bepalen welke be
roepsomschrijving in een paspoort
wordt vermeld. Pleiter meent dat het
bepaald niet onjuist is 'n militair als
rijksambtenaar in een pas te vermel
den. Wij behoeven ons hierin niet te
beperken tot de administratief rech
telijke verhoudingen. Mr. Drooglee
ver Fortuyn meent dat de zaak vol
komen regelmatig is en in overeen
stemming met de internationale re
gels. Er is hier geen sprake van ca
mouflage.
Kritiek op rapport
Professor Tammes uit Amsterdam
had een rapport opgemaakt, waarin
een toelichting wordt gegeven op de
Conventie van Genève. Dit was aan
de dagvaarding toegevoegd. Mr.
Droogleever Fortnyn noemde dit rap
port oppervlakkig en ondoordacht.
Professor Tammes gaat uit van een
oorlogssituatie. Hij ziet over het
hoofd dat het vredestijd is.
„KIND HUILDE ZO"
De Sowjet-Eussische minister-presi
dent Nikita Kroesjtsjew is op vakan
tie in Sotsji in de Kaukasus. Dit blykt
nit een bericht van het Sowjet-Rus-
sische persbureau Tass waarin mee
gedeeld wordt dat by daar de Brazi
liaanse zaakgelastigde ad interim
in de Sow jet-Unie, Roberto de Arau-
jo, ontvangen heeft.
Het orgaan van do Italiaanse com
munistische party „l'Unita", heeft
gisteren in een hoofdartikel ver
klaard dat het nimmer enig geloof
heeft gehecht aan de geruchten over
een aanslag op het: leven van de Rus
sische premier, Nikta Kroesjtsjew,
maar het verhaal had opgenomen
omdat de ,,Bourgcois"-pers het ook
had gepubliceerd.
STAKEN EN STAKEN. Wanneer de
baas staakt, om zijn stakende werk
nemers dwars te zitten, kunnen deze
niets anders doen danstaken.
Dit merkwaardige feit deed zich gis
teren voor bij de Londense fabriek
Universal Equipment Co.
Maandag ging het merendeel van de
200 werknemers uit protest tegen de
door de Britse regering afgekondigde
loonstop in staking. De volgende dag
liet directeur Bernard Cook weten
dat hij gedurende 24 uur de fabriek
niet zou betreden en weigerde zijn
personeel aan het werk te laten gaan.
Gisteren hielden zijn werknemers een
nieuwe staking om hun protest te
gen zijn maarregelen kracht bij te
zetten.
Vijf jaar gevangenisstraf met aftrek
heeft de officier van justitie bij de
rechtbank in Amsterdam gisteroch
tend geëist tegen de pas kort geleden
20 jaar geworden Adriana O.-S., die
hij schuldig achtte aan de primair
ten laste gelegde doodslag op haar
zes maanden oude baby. Het kind
kwam op 16 juni van het vorig jaar
door verstikking om liet leven. Ze
had haar kind op de bnik in het wieg
je gelegd en daarover eerst een vier
dubbel gevouwen deken en daarna
nog eens een kapok-kussen gelegd.
„Ik werd nerveus van het huilen", zei
de jonge vrouw voor de rechtbank.
Haar 21-jarige man, met wie zij op
15-jarige leeftijd trouwde en die we
gens medeplichtigheid was gedag
vaard, was niet verschenen. De recht
bank voelde niet voor een behande
ling bij verstek en bepaalde dat de
zaak tegen hem op 21 maart a.s. zal
worden behandeld. Er 'zal dan een
bevel tot medebrenging worden uit
gevaardigd.
„Ik heb er helemaal niet bij stil
gestaan dat het kindje zou kun
nen stikken", verweerde de jeug
dige verdachte zich voor de recht
bank. De feitelijke handelingen
gaf zij wel toe, maar zij ontken
de de bedoeling te hebben gehad
het kind te doden. Drie kinderen
had zij reeds ter wereld gebracht
toen het drama zich in juni af
speelde. Een vierde kind werd
kortgeleden in het Huis van Be
waring geboren.
Omar Dani
naar Moskou
De nieuwe stafchef van de Indone
sische luchtmacht, vice-maarschalk
Omar Dani, is gistermorgen per
vliegtuig naar Moskou vertrokken.
Hy wordt vergezeld door enkele offi
cieren en zal ongeveer twee weken
wegblijven.
Uit bevoegde bron wordt vernomen,
dat «resident Soekarno Dani heeft
belast met de taak, aan te dringen
op meer wapenleveranties van de
Sowjet-Unïe in het kader van „de
strijd om West-Irian". Hy zou ook
moeten trachten, de wapenleveran
ties, die al onder een eerder gesloten
overeenkomst moeten geschieden, te
doen bespoedigen.
Erich Mende
peilde Moskou
Uit welingelichte kringen in Bonn. is
gisteren vernomen dat de voorzitter
van de Duitse liberale party, Erich
Mende, onlangs een privégesprek
heeft gehad met de Russische ambas
sadeur in Bonn, Andrei Sinyrnow.
Mende heeft in januari voorgesteld,
met instemming van de geallieerden,
besprekingen tussen Bonn en Mos
kou te voeren op ambassadeursni
veau, wanneer de Amerikaanse pei
lingen zonder resultaat zouden blij
ven. Tijdens een dinsdag gehouden
gesprek met kanselier Adenauer
heeft Mende echter toegegeven dat
dit bij de huidige stand van zaken
niet opportuun I». 1
..Maar U wist toch wel dat er onge
lukken konden gebeuren?,", merkte,
de rechtbankpresident mr. B. van der
Waerden op, die eraan herinnerde dat
een jaar tevoren een ander kind van
het jonge echtpaar op dezelfde wijze
om het leven was gekomen. „Was
daarbij ook niet een beetje opzet aan
wezig?", wilde een van de rechters
weten, maar de in de rapporten als
„een kind met kinderen" geschetste
verdachte ontkende dit. „Ik dacht dat
als Gerard moe gehuild zou zijn hij
wel in slaap zou vallen". In plaats
daarvan viel de vrouw zelf in slaap.
Toen ze de volgende ochtend wakker
werd was het kindje dood.
Toen de zes maanden oude Gerard
vorig jaar juni midden in de nacht
begon te huilen, riep de 21-jarige
man, een los-werkman uit de Jor-
daan, zijn vrouw toe de baby te la
ten ophouden met huilen.
„Ik hield heel veel van dit kind, maar
ik kon er niet meer tegenop", ver
klaarde mevrouw O., die inmiddels
uit de ouderlijke macht is ontzet en
beslist niet meer verder wil leven met
haar man, die na het gebeurde niets
meer van zich heeft laten horen. Hij
zou haar vaak hebben mishandeld en
ook al eens gepoogd hebben baar te
wurgen. Buurtbewoners verklaarden
aan de politie dat de man zich niets
van zijn gezin aantrok.
In het kader van de maatregelen, die
met het oog op de verdedigingsvoor
bereiding worden getroffen, heeft het
ministerie van economische zaken een
brochure samengesteld getiteld:
„wenken met betrekking tot buiten
gewone omstandigheden ten dienste
van handel en industrie".
Deze brochure geeft een overzicht
van de maatregelen die de overheid
op economisch gebied in buitenge
wone omstandigheden zal nemen.
Ook wordt ingegaan op de maatrege
len, die het bedrijfsleven zelf kan ne
men, ter bescherming van mensenle
vens en materiaal tegen de uitwer
king van atoomwapens.
Een groot aantal exemplaren van de
ze brochure is gisteren door bemid
deling van de waarnemend economi
sche commissarissen, die in elke pro
vincie zijn aangesteld, aan daarvoor
in aarjnerking komende bedrijven en
instellingen, met inbegrip van de
landbouwindustrie, toegezonden.
Smaldeel V
in Suriname
Gisterochtend zyn de beide jagers Hr.
Ms. „Limburg" en Ilr. Ms. „Gronin
gen" alsmede de onderzeeboot „Zee
leeuw", die deel uitmaken van het
Nederlandse smaldeel rijf de haven
van Paramaribo binnengevaren.
Het vliegdekschip „Karei Doorman"
kon door zijn diepgang de Suriname-
rivier niet opvaren en ging ongeveer
5 mijl uit de Surinaamse kust voor
anker.
Duizenden mensen, onder wie zeer
veel schoolkinderen, die voor deze
gelegenheid een paar uurtjes later
op school mochten komen, sloegen
het afmeren van de oorlogsbodems
gade.
Medewerker van
Eichmann vrij
De rechtbank van Wenen heeft dins
dag Alfred Josef Slawik, een voor
malige medewerker van Eichmann,
uit hechtenis ontslagen en een aan
klacht wegens medeplichtigheid aan
moord ingetrolcken.
Slawik werd in juni van het vorige
jaar aangehouden onder verdenking
medeplichtig te zijn geweest aan
moord op een joodse jongen in Boe
dapest, die aan Eichmann ten laste
was gelegd. Hoewel Eichmann voor
zijn optreden tegen de joden in de
tweede wereldoorlog te Jeruzalem ter
dood i3 veroordeeld, werd hij vrijge
sproken van de aanklacht van moord
op de jongen.
In Amsterdamse haven
Frans Künen heeft dinsdag in de le
gerplaats Nunspeet voor de zesde
achtereenvolgende maal het Neder
lands militair cross-kampioenschap
op zijn naam gebracht, tweede werd
de Roosendaler Henk Snepvangers
Künendie op het zware terrein de
S000 meter liep in de tijd van 26.03,2
ontwikkelde zo'n geweld, dat de ove
rige deelnemers al gauw de illusie
moesten laten varen hem op de voet
te volgen.
De foto toont Künen op de schouders
van zijn makkers.
H Warner Brothers heeft de
s filmrechten van de musical
„My fair lady" gekocht voor
s 5,5 miljoen dollar, wat vermoe-
delijk het hoogste bedrag is
dat ooit voor filmrechten is
betaald. De overeenkomst is
g door Jack Warner, de president j=
H van de maatschappij, bekend-
gemaakt. De voorbereidingen
voor de verfilming zullen on- j=
middellijk ter hand worden ge-
nomen.
schrijven de
N.-Guinea Raad
Het bestuur van de Vereniging van
Papoeajongeren in Nederland „Kobe
Oser" heeft een open brief gestuurd
aan de Nienw-Guinearaad waarin
het zijn bezorgdheid nit over het feit,
„dat de politieke Ideeën van een onzer
leden door het Nederlandse publiek
vereenzelvigd dreigen te worden met
de gevoelens van ons allen".
Het bestuur verzekert de leden van
de Nieuvv-Guincaraad, dat de vereni
ging ^ich achter de raad zal blijven
scharen en de beslissingen van dit
orgaan zal accepteren. „Wel willen
wij het verlangen uitspreken, dat U
zich niet laat imponeren door het
geen een enkele student thans na een
Indonesische reis tracht te verkon
digen", zo wordt in de brief voorts
gezegd. „Wij hebben menselijk be
grip voor zijn verlangen ni^t passief
te zijn, en kunnen zelfs inzien dat hij
zijn vertrouwen dat de Nederlanders
hun gelofte gestand doen. door het
defaitisme en de vaak beledigende
geringschatting waarmee een deel
der Nederlandse pers over onze zaak,
ons land en ons volk spreekt, heeft
verloren. Wij distancieren ons echter
van zijn gedragingen die wij prema
tuur achten cn die slechts de positie
van ons land verzwakken".
Aan boord van liet Noorse motor
schip „Tine", liggende in de Amster
damse Coenliaven aan de pier Ame
rika is omstreeks vijf uur gisteren tij
dens een vechtpartij een opvarende
dood geschoten en een andere opva
rende zwaar gewond geraakt.
De schietpartij heeft het leven gekost
aan de tweede kok L. P. Bekke uit
het Noorse plaatsje Pandas. De jon
geman-, gehuwd cn vader van twee
kinderen, zou op 12 februari a.s. 28
jaar zijn gewórden. Hy kreeg twee
schoten in zijn buik en is korte tijd
later overleden.
De schoten werden gelost door de
28-jarige tweede machinist Ro
nald E. uit het Noorse plaatsje
Os. Hij was dronken. Volgens ver
klaringen van de bemanningsle
den zaten de tweede kok L. P.
Bekke, de 26-jarige marconist I.
Suleng en de verdachte R. E. in
de hut van de eerste kok. Ze had
den reeds veel gedronken en had
den in de hut van de eerste kok
ook de glazen weer vol met je
never. Opeens ging de deur van
de hut open. De 19-jarige licht
matroos H. Asland kwam binnen.
Hij zou om ccn sleutel hebben ge
vraagd. De tweede machinist Ronald
E. zou zich over deze vraag nogal
hebben opgewonden. Hij "pakte uit
zijn zak een revolver en zou pardoes
in de richting van de lichtmatroos
hebben geschoten. De tweede kok.
die tegenover E. zat. maakte zich
kwaad over het waanzinnig gedrag
van de tweede machinist. Hij zou
daarover aanmerkingen hebben ge
maakt, waarop E.' opnieuw de trek
ker van zijn revolver overhaalde,
maar nu In de richting van B. Deze
werd dodelijk in do büikstreek ge
troffen..
De lichtmatroos kon na behandeling
in het Willielinlnagasthpis naar zijn
schip terugkeren. De verdachte, die
waarschijnlijk in een vlaag van
waanzin heelt gehandeld, werd door
bemanningsleden overmeesterd en
later aan de waterpolitïe overgele
verd, In zijn hnt heert men een grote
hoeveelheid patronen gevonden. De
re%rolver zon E. In Italië hebben ge
kocht. De jongeman stond bij de
schepelingen als driftig bekend.
President Kennedy van de V.S.
heeft aangekondigd, dat liij in
de komende maand zal beslissen
of Amerika de kernbomproeven
in de atmosfeer zal hervatten.
Te Lissabon is gisteren een proces
begonnen tegen degenen, die verant
woordelijk worden geacht voor het
kapen, in januari 1961, van het Por
tugese passagiersschip „Santa Ma
ria". De gezagvoerder van het schip,
Simoes Maia, verklaarde dat de ka
pers de derde stuurman, die de wacht
op de brug had. doodschoten, nadat,
deze slechts had gezegd: „Wat wilt
U?".
In het proces staan genei-aal Delga-
do, kapitein Galvao en 31 anderen bij
verstek terecht. De 31 zijn de door
Galvao geleide gewapende bende en
opvarenden van de „Santa Maria",
die naar hem en zijn medestanders
zijn overgelopen.
De 67-jarige Galvao wordt beschul
digd van moord op de derde stuur
man van de „Santa Maria", Joao
Jose do Nascimento Costa, poging tot
moord op twee opvarenden en het
bedreigen van de gezagvoerder en
andere opvarenden van het Portugese
passagiersschip. - l
Het Wereldgebeuren
Bittere Algerijnse
pil
De gemiddelde Fransman heeft
geen hoge dunk van de Algerij
nen. Hij heeft duizenden werk
zoekende Algerijnen in Frankrijk
zien rondlopen, hij heeft in zijn eigen
land de onderlinge schietpartijen van
de Algerijnen meegemaakt, hij heeft
ze vooral nabij Parijs zien wo
nen in erbarmelijke hutten en hij
heeft hetzij in.de kranten gelezen,
hetzij zelf ondervonden dat arme
Algerijnen soms op roof uittrekken.
De gemiddelde Fransman meent, dat
de Algerijnen leven als „konijnen" en
dat ze nog een lange weg moeten
gaan om op het peil van de Fransen
te kunnen leven.
Er bestaat dan ook bij de meeste
Fransen helemaal geen neiging om
de Algerijnen te beschouwen als een
sieraad voor het Franse imperium.
Ze zouden die Algerijnen best willen
missen, wanneer het niet was. dat
een miljoen .Fransen in Algerije
thans welvarend leven en dat ze de
kostelijke Sahara met zijn olie niet
zo maar willen uitleveren aan het
schamele volk, waarvan ze zo'n twij
felachtige indruk hebben gekregen.
De Gaulle heeft de bittere Alge-
lijnse pil, welke hij aan zijn vólk
te slikken gaf, willen vergulden,
dat ze straks allen zullen terugkeren
naar een onafhankelijk vaderland,
waar ze zich in weelde kunnen baden
en waar ze ook wel een beetje de
Fransen willen nabootsen naar wie
ze thans nog afgunstig omhoogblik-
ken.
Wellicht hebben ze uit de jongste
rede van De Gaulle de indruk gekre
gen, dat die glorieuze terugkeer naar
Algerije niet ver verwijderd is en dat
zou eigenlijk te betreuren zijn. want
het zit er echt niet in, dat die terug
keer-glorieus zal zijn. De jonge Al
gerijnse staat zal stellig minder wel
varend zijn dan de huidige Franse -
kolonie.
Voorzover uit de nogal optimisti
sche rede van De Gaulle, valt af
te leiden, is zijn regering bezig
met de Algerijnse opstandelingen-
regering tot overeenstemming te
komen. Het gaat om een compromis,
waarbij Algerije inderdaad onafhan
kelijk wordt, maar onder beper
kende bepalingen.
De Fransen zullen zich waarschijn
lijk niet massaal uit Algerije laten
verdrijven en hun bezittingen zullen
niet onteigend worden.
Er zal een staakt het vuren komen,
er zal een referendum worden ge
houden en daarna zal een Algerijnse
regering optreden. Tot zover zal al
les vrij goed gaan. Daarna zal het
pas moeilijk worden, als blijkt, dat de
nieuwe Algerijnse regering onder
invloed van extremisten raakt en dat
men toch wil knagen aan de af
spraken met de Fransen. Men zal op
die afspraken willen terugkomen.
Ook al sluit dus De Gaulle thans een
soort vrede met de Algerijnen, dan
nog zal er geen reden zijn tot opti
misme over de Frans-Algerijnse sa
menwerking. Maar Frankrijk kan
niet anders en ook de Franse extre
misten zullen dat moeten aanvaar
den.
De Algerijnen in Frankrijk leven
zo ongeveer als een volk in bal
lingschap. Ze stellen zich voor.
door een nogal opgeschroefde be
schouwing over de Franse buiten
landse politiek en over de Franse
atoomwapens. Hij- heeft nog eens
verteld, dat hij tegen onderhande
lingen met Moskou was en is en dat
hij daardoor deze onderhandelingen
verhinderde, die alleen maar zouden
zijn vastgelopen.
Dit was een duidelijke terechtwij
zing aan de president van de Ver
enigde Staten, die wel wilde praten
met Moskou over zulke moeilijke
zaken als West-Berlïjn, de ontwape
ning enz.
Het tragische is, dat De Gaulle goed
deels gelijk heeft en dat de kans op
mislukking altijd groot is, maar dat
er toeh iets gedaan zal moeten wor
den in de richting van contact met
Moskou. Een ander tragisch feit is,
dat de Amerikanen de Westeuropese
landen steeds weer moeilijkheden be
zorgen en voor de voeten lopen, wan
neer die landen tot een nieuwe en
soepele samenwerking willen komen
met de „gedekoloniseerde" volkeren,
welke altijd zo belangrijk geweest
zijn voor West-Europa.
Het schijnt alsof de Amerikaanse
sympathie voor de dekolonisatie zo
ver gaat, dat de Amerikanen een
heftige anti-Europese agitatie daar
bij op de koop toe willen aanvaar
den. De Gaulle heeft om al deze re
denen weinig bewondering voor de
Amerikaanse buitenlandse politiek.
Vandaar zijn keiharde opmerking
over het „nog samenwerken met de
Verenigde Staten", en het leggen van
een basis voor een eigen internatio
nale politiek van het samenwerkende
West-Europa.
Hij zei dat in voor onze oren opge
schroefde bewoordingen. De vorm
van zyn rede was weinig aantrekke
lijk, maar hy heeft wel.laten weten,
dat hy toch nog een van de leidende
figuren is in West-Europa en een
deel van Afrika.
De Gaulle voor de televisiezondci
van West-Enropa