Dienstplichtige in burger en als rijksambtenaar naar N.-Guinea Dode na schietpartij op Noors schip KLANKBORD Vader wil dat zoon als militair reist VIJF JAAR GEËIST WEGENS DOODSLAG OP BABY Man kwam niet opdagen KROESJTSJEW ALLEEN MAAR MET VAKANTIE Richtlijnen voor handel en industrie bij oorlog inniininniimiiimiiiinimminiiimiininmiiniiiiiiiiiiiiiimu!! Vijf miljoen voor verfilming „My fair lady" linniiaiiiiiinnniiiiiiiiiiiiiiiniinniiiniiiiiimiiii Papoea-jongeren V.S. beslissen in maart over DRONKEN MACHINIST SCHIET KOK NEER kernp roeven PROCES TEGEN KAPERS SANTA MARIA BEGONNEN DONDERDAG 8 FEBRUARI 1962 PROVINCIALE-ZEEUWSE COURANT Rechter zal beslissen of het mag „Het is geen camouflage" meent pleiter voor de Staat De vice-president van de rechtbank in Den Haag, mr. R. Prins heeft gistermorgen de pleidooien aangehoord in een kort geding, dat de vader van een dienstplichtig militair, de heer Lindeman uit Amsterdam, had aangespannen tegen de Staat der Neder landen. De bezwaren van de advocaat van de heer Lindeman, mr. A. C. G. van Proosdij uit Amsterdam, zijn dat de zoon van de heer Lindeman in burgerkleding naar Nieuw-Guinea moet gaan en dat er in diens paspoort als beroep staat vermeld rijks ambtenaar. Namens zijn zoon eist de vader dat de aanduiding rijksamb tenaar uit het paspoort wordt verwijderd en dat dit paspoort binnen 24 uur wordt teruggebracht naar de gemeentesecretarie in Amsterdam ter vernietiging. ten van de dienstplichtige militair Lindeman, aldus pleiter, liggen vast in de Rode-Kruisverdragen van Ge- nève en het verdrag van Rome. Conflict Volgens de Geneefse Conventie be hoeft er geen oorlog te bestaan. Een gewapend conflict is al vol doende. Het afnemen van een iden titeitskaart betekent al een schen ding van deze verdragen. Mr. Van Proosdü meent dat de staat niet bevoegd is de militair de midde len te ontnemen," die liy nodig heeft ter bescherming van zich zelf volgens de Conventie van Ge- nève, die onder meer de rechten van een krijgsgevangene regelt. Voor de Staat der Nederlanden trad op mr. E. Droogleever Fortuyn. Hij ontkende dat het onjuist en onrecht matig zou zijn dat in het paspoort van de militair rijksambtenaar wordt vermeld. Dat militairen in het buiten land in burgerkleding reizen is een normale figuur. Geen land stelt er prijs op dat vreemdelingen in mili- Voorts wenst de vader dat een nieuw paspoort wordt afgegeven met een foto waarop zyu zoon in militair te nue staat. Een verdere eis is dat de zoon in militaire kleding naar Nieuw- Guinea zal reizen en zijn identiteits kaart in zijn bezit zal hebben. In de dagvaarding wordt bij overtreding een dwangsom van tien miljoen gul den gevorderd. Mr. Van Proosdij stelde dat de lieer Lindeman dit geding privé had aan gespannen en heeft getracht publici teit erover te voorkomen. De dienst plichtige zoon heeft soms last van hoge bloeddruk en van een huidaan doening, vooral bij warm weer. Daar om had zijn vader herkeuring aan gevraagd. De zoon werd echter de finitief goedgekeurd. Op 22 januari j.l. had mr. Van Proosdij de bezwa ren van de vader tegen de uitzen ding van zijn zoon aan het ministerie van defensie meegedeeld en de even tuele gevolgen van publiciteit over deze kwestie. Het ministerie van de fensie had geen bezwaren tegen de komende actie van de vader geop perd. Valsheid De afgifte van een paspoort is een gunst en geen recht, aldus mr. Van Proosdij. Maar het eigen domsvoorbehoud dat de staat stelt is z.i. waardeloos. Het pas poort is een persoonlijk document en de houder heeft er recht op dat er geen valsheid in wordt geschre ven. Aanvankelijk stond er in het paspoort van de militair bij beroep een streepje. Daar is dus later in gevuld rijksambtenaar. Pleiter acht dit een invulling die in strijd is met de waarheid. De militair is geen rijksambtenaar, want hjj heeft geen aanstelling als zodanig, hij heeft geen bevoegdheid, geen opleiding en geen geschiktheid. Het paspoort is duidelijk voor een bepaald gebruik geschikt ge maakt. Volgens een artikel in het wetboek van strafrecht worden militairen ge lijkgesteld met rijksambtenaren. Daaruit volgt dat zij het dus niet zijn. Geen militaire instantie mag beve len of verzoeken een paspoort te wij zigen. In dit geval gaat het om een misleidend verzoek. Pleiter vroeg zich af of iemand gedwongen kan worden naar het buitenland te wor den gezonden onder dekking van een valse pas. Er bestaat thans geen oorlogstoe stand, maar de situatie is gespannen. Er bestaan risico's, ook in landen, waarover gevlogen worden. De rech- tair uniform zijn grens overschrij den. ook niet ih vredestijd, behalve als een dergelijk bezoek is aangekon digd en- er toestemming voor is ver leend. Juist de bedoeling Militairen die in dienstopdracht in net buitenland reizen, doen dit in principe altijd in burgerkleding. Dit is geregeld bij een koninklijk besluit van 1955. In een paspoort behóórt niet als beroep te staan militair, stelde pleiter. Het is im mers juist de bedoeling in den vreemde niet bekend te maker, dat de houder een militair is. Eer paspoort dient öm aan te tone; dat iemand Nederlander is. He moet voldoende gegevens bevatte om de houder te kunnen identi ficeren. Maar het dient niet om te bewijzen welk beroep iemand heeft. Een onjuiste vermelding er van maakt een paspoort niet on geldig of vals. Want ook bij een onjuiste vermelding van het be roep kan de houder nog steeds geïdentificeerd worden. De overheid kan bepalen welke be roepsomschrijving in een paspoort wordt vermeld. Pleiter meent dat het bepaald niet onjuist is 'n militair als rijksambtenaar in een pas te vermel den. Wij behoeven ons hierin niet te beperken tot de administratief rech telijke verhoudingen. Mr. Drooglee ver Fortuyn meent dat de zaak vol komen regelmatig is en in overeen stemming met de internationale re gels. Er is hier geen sprake van ca mouflage. Kritiek op rapport Professor Tammes uit Amsterdam had een rapport opgemaakt, waarin een toelichting wordt gegeven op de Conventie van Genève. Dit was aan de dagvaarding toegevoegd. Mr. Droogleever Fortnyn noemde dit rap port oppervlakkig en ondoordacht. Professor Tammes gaat uit van een oorlogssituatie. Hij ziet over het hoofd dat het vredestijd is. „KIND HUILDE ZO" De Sowjet-Eussische minister-presi dent Nikita Kroesjtsjew is op vakan tie in Sotsji in de Kaukasus. Dit blykt nit een bericht van het Sowjet-Rus- sische persbureau Tass waarin mee gedeeld wordt dat by daar de Brazi liaanse zaakgelastigde ad interim in de Sow jet-Unie, Roberto de Arau- jo, ontvangen heeft. Het orgaan van do Italiaanse com munistische party „l'Unita", heeft gisteren in een hoofdartikel ver klaard dat het nimmer enig geloof heeft gehecht aan de geruchten over een aanslag op het: leven van de Rus sische premier, Nikta Kroesjtsjew, maar het verhaal had opgenomen omdat de ,,Bourgcois"-pers het ook had gepubliceerd. STAKEN EN STAKEN. Wanneer de baas staakt, om zijn stakende werk nemers dwars te zitten, kunnen deze niets anders doen danstaken. Dit merkwaardige feit deed zich gis teren voor bij de Londense fabriek Universal Equipment Co. Maandag ging het merendeel van de 200 werknemers uit protest tegen de door de Britse regering afgekondigde loonstop in staking. De volgende dag liet directeur Bernard Cook weten dat hij gedurende 24 uur de fabriek niet zou betreden en weigerde zijn personeel aan het werk te laten gaan. Gisteren hielden zijn werknemers een nieuwe staking om hun protest te gen zijn maarregelen kracht bij te zetten. Vijf jaar gevangenisstraf met aftrek heeft de officier van justitie bij de rechtbank in Amsterdam gisteroch tend geëist tegen de pas kort geleden 20 jaar geworden Adriana O.-S., die hij schuldig achtte aan de primair ten laste gelegde doodslag op haar zes maanden oude baby. Het kind kwam op 16 juni van het vorig jaar door verstikking om liet leven. Ze had haar kind op de bnik in het wieg je gelegd en daarover eerst een vier dubbel gevouwen deken en daarna nog eens een kapok-kussen gelegd. „Ik werd nerveus van het huilen", zei de jonge vrouw voor de rechtbank. Haar 21-jarige man, met wie zij op 15-jarige leeftijd trouwde en die we gens medeplichtigheid was gedag vaard, was niet verschenen. De recht bank voelde niet voor een behande ling bij verstek en bepaalde dat de zaak tegen hem op 21 maart a.s. zal worden behandeld. Er 'zal dan een bevel tot medebrenging worden uit gevaardigd. „Ik heb er helemaal niet bij stil gestaan dat het kindje zou kun nen stikken", verweerde de jeug dige verdachte zich voor de recht bank. De feitelijke handelingen gaf zij wel toe, maar zij ontken de de bedoeling te hebben gehad het kind te doden. Drie kinderen had zij reeds ter wereld gebracht toen het drama zich in juni af speelde. Een vierde kind werd kortgeleden in het Huis van Be waring geboren. Omar Dani naar Moskou De nieuwe stafchef van de Indone sische luchtmacht, vice-maarschalk Omar Dani, is gistermorgen per vliegtuig naar Moskou vertrokken. Hy wordt vergezeld door enkele offi cieren en zal ongeveer twee weken wegblijven. Uit bevoegde bron wordt vernomen, dat «resident Soekarno Dani heeft belast met de taak, aan te dringen op meer wapenleveranties van de Sowjet-Unïe in het kader van „de strijd om West-Irian". Hy zou ook moeten trachten, de wapenleveran ties, die al onder een eerder gesloten overeenkomst moeten geschieden, te doen bespoedigen. Erich Mende peilde Moskou Uit welingelichte kringen in Bonn. is gisteren vernomen dat de voorzitter van de Duitse liberale party, Erich Mende, onlangs een privégesprek heeft gehad met de Russische ambas sadeur in Bonn, Andrei Sinyrnow. Mende heeft in januari voorgesteld, met instemming van de geallieerden, besprekingen tussen Bonn en Mos kou te voeren op ambassadeursni veau, wanneer de Amerikaanse pei lingen zonder resultaat zouden blij ven. Tijdens een dinsdag gehouden gesprek met kanselier Adenauer heeft Mende echter toegegeven dat dit bij de huidige stand van zaken niet opportuun I». 1 ..Maar U wist toch wel dat er onge lukken konden gebeuren?,", merkte, de rechtbankpresident mr. B. van der Waerden op, die eraan herinnerde dat een jaar tevoren een ander kind van het jonge echtpaar op dezelfde wijze om het leven was gekomen. „Was daarbij ook niet een beetje opzet aan wezig?", wilde een van de rechters weten, maar de in de rapporten als „een kind met kinderen" geschetste verdachte ontkende dit. „Ik dacht dat als Gerard moe gehuild zou zijn hij wel in slaap zou vallen". In plaats daarvan viel de vrouw zelf in slaap. Toen ze de volgende ochtend wakker werd was het kindje dood. Toen de zes maanden oude Gerard vorig jaar juni midden in de nacht begon te huilen, riep de 21-jarige man, een los-werkman uit de Jor- daan, zijn vrouw toe de baby te la ten ophouden met huilen. „Ik hield heel veel van dit kind, maar ik kon er niet meer tegenop", ver klaarde mevrouw O., die inmiddels uit de ouderlijke macht is ontzet en beslist niet meer verder wil leven met haar man, die na het gebeurde niets meer van zich heeft laten horen. Hij zou haar vaak hebben mishandeld en ook al eens gepoogd hebben baar te wurgen. Buurtbewoners verklaarden aan de politie dat de man zich niets van zijn gezin aantrok. In het kader van de maatregelen, die met het oog op de verdedigingsvoor bereiding worden getroffen, heeft het ministerie van economische zaken een brochure samengesteld getiteld: „wenken met betrekking tot buiten gewone omstandigheden ten dienste van handel en industrie". Deze brochure geeft een overzicht van de maatregelen die de overheid op economisch gebied in buitenge wone omstandigheden zal nemen. Ook wordt ingegaan op de maatrege len, die het bedrijfsleven zelf kan ne men, ter bescherming van mensenle vens en materiaal tegen de uitwer king van atoomwapens. Een groot aantal exemplaren van de ze brochure is gisteren door bemid deling van de waarnemend economi sche commissarissen, die in elke pro vincie zijn aangesteld, aan daarvoor in aarjnerking komende bedrijven en instellingen, met inbegrip van de landbouwindustrie, toegezonden. Smaldeel V in Suriname Gisterochtend zyn de beide jagers Hr. Ms. „Limburg" en Ilr. Ms. „Gronin gen" alsmede de onderzeeboot „Zee leeuw", die deel uitmaken van het Nederlandse smaldeel rijf de haven van Paramaribo binnengevaren. Het vliegdekschip „Karei Doorman" kon door zijn diepgang de Suriname- rivier niet opvaren en ging ongeveer 5 mijl uit de Surinaamse kust voor anker. Duizenden mensen, onder wie zeer veel schoolkinderen, die voor deze gelegenheid een paar uurtjes later op school mochten komen, sloegen het afmeren van de oorlogsbodems gade. Medewerker van Eichmann vrij De rechtbank van Wenen heeft dins dag Alfred Josef Slawik, een voor malige medewerker van Eichmann, uit hechtenis ontslagen en een aan klacht wegens medeplichtigheid aan moord ingetrolcken. Slawik werd in juni van het vorige jaar aangehouden onder verdenking medeplichtig te zijn geweest aan moord op een joodse jongen in Boe dapest, die aan Eichmann ten laste was gelegd. Hoewel Eichmann voor zijn optreden tegen de joden in de tweede wereldoorlog te Jeruzalem ter dood i3 veroordeeld, werd hij vrijge sproken van de aanklacht van moord op de jongen. In Amsterdamse haven Frans Künen heeft dinsdag in de le gerplaats Nunspeet voor de zesde achtereenvolgende maal het Neder lands militair cross-kampioenschap op zijn naam gebracht, tweede werd de Roosendaler Henk Snepvangers Künendie op het zware terrein de S000 meter liep in de tijd van 26.03,2 ontwikkelde zo'n geweld, dat de ove rige deelnemers al gauw de illusie moesten laten varen hem op de voet te volgen. De foto toont Künen op de schouders van zijn makkers. H Warner Brothers heeft de s filmrechten van de musical „My fair lady" gekocht voor s 5,5 miljoen dollar, wat vermoe- delijk het hoogste bedrag is dat ooit voor filmrechten is betaald. De overeenkomst is g door Jack Warner, de president j= H van de maatschappij, bekend- gemaakt. De voorbereidingen voor de verfilming zullen on- j= middellijk ter hand worden ge- nomen. schrijven de N.-Guinea Raad Het bestuur van de Vereniging van Papoeajongeren in Nederland „Kobe Oser" heeft een open brief gestuurd aan de Nienw-Guinearaad waarin het zijn bezorgdheid nit over het feit, „dat de politieke Ideeën van een onzer leden door het Nederlandse publiek vereenzelvigd dreigen te worden met de gevoelens van ons allen". Het bestuur verzekert de leden van de Nieuvv-Guincaraad, dat de vereni ging ^ich achter de raad zal blijven scharen en de beslissingen van dit orgaan zal accepteren. „Wel willen wij het verlangen uitspreken, dat U zich niet laat imponeren door het geen een enkele student thans na een Indonesische reis tracht te verkon digen", zo wordt in de brief voorts gezegd. „Wij hebben menselijk be grip voor zijn verlangen ni^t passief te zijn, en kunnen zelfs inzien dat hij zijn vertrouwen dat de Nederlanders hun gelofte gestand doen. door het defaitisme en de vaak beledigende geringschatting waarmee een deel der Nederlandse pers over onze zaak, ons land en ons volk spreekt, heeft verloren. Wij distancieren ons echter van zijn gedragingen die wij prema tuur achten cn die slechts de positie van ons land verzwakken". Aan boord van liet Noorse motor schip „Tine", liggende in de Amster damse Coenliaven aan de pier Ame rika is omstreeks vijf uur gisteren tij dens een vechtpartij een opvarende dood geschoten en een andere opva rende zwaar gewond geraakt. De schietpartij heeft het leven gekost aan de tweede kok L. P. Bekke uit het Noorse plaatsje Pandas. De jon geman-, gehuwd cn vader van twee kinderen, zou op 12 februari a.s. 28 jaar zijn gewórden. Hy kreeg twee schoten in zijn buik en is korte tijd later overleden. De schoten werden gelost door de 28-jarige tweede machinist Ro nald E. uit het Noorse plaatsje Os. Hij was dronken. Volgens ver klaringen van de bemanningsle den zaten de tweede kok L. P. Bekke, de 26-jarige marconist I. Suleng en de verdachte R. E. in de hut van de eerste kok. Ze had den reeds veel gedronken en had den in de hut van de eerste kok ook de glazen weer vol met je never. Opeens ging de deur van de hut open. De 19-jarige licht matroos H. Asland kwam binnen. Hij zou om ccn sleutel hebben ge vraagd. De tweede machinist Ronald E. zou zich over deze vraag nogal hebben opgewonden. Hij "pakte uit zijn zak een revolver en zou pardoes in de richting van de lichtmatroos hebben geschoten. De tweede kok. die tegenover E. zat. maakte zich kwaad over het waanzinnig gedrag van de tweede machinist. Hij zou daarover aanmerkingen hebben ge maakt, waarop E.' opnieuw de trek ker van zijn revolver overhaalde, maar nu In de richting van B. Deze werd dodelijk in do büikstreek ge troffen.. De lichtmatroos kon na behandeling in het Willielinlnagasthpis naar zijn schip terugkeren. De verdachte, die waarschijnlijk in een vlaag van waanzin heelt gehandeld, werd door bemanningsleden overmeesterd en later aan de waterpolitïe overgele verd, In zijn hnt heert men een grote hoeveelheid patronen gevonden. De re%rolver zon E. In Italië hebben ge kocht. De jongeman stond bij de schepelingen als driftig bekend. President Kennedy van de V.S. heeft aangekondigd, dat liij in de komende maand zal beslissen of Amerika de kernbomproeven in de atmosfeer zal hervatten. Te Lissabon is gisteren een proces begonnen tegen degenen, die verant woordelijk worden geacht voor het kapen, in januari 1961, van het Por tugese passagiersschip „Santa Ma ria". De gezagvoerder van het schip, Simoes Maia, verklaarde dat de ka pers de derde stuurman, die de wacht op de brug had. doodschoten, nadat, deze slechts had gezegd: „Wat wilt U?". In het proces staan genei-aal Delga- do, kapitein Galvao en 31 anderen bij verstek terecht. De 31 zijn de door Galvao geleide gewapende bende en opvarenden van de „Santa Maria", die naar hem en zijn medestanders zijn overgelopen. De 67-jarige Galvao wordt beschul digd van moord op de derde stuur man van de „Santa Maria", Joao Jose do Nascimento Costa, poging tot moord op twee opvarenden en het bedreigen van de gezagvoerder en andere opvarenden van het Portugese passagiersschip. - l Het Wereldgebeuren Bittere Algerijnse pil De gemiddelde Fransman heeft geen hoge dunk van de Algerij nen. Hij heeft duizenden werk zoekende Algerijnen in Frankrijk zien rondlopen, hij heeft in zijn eigen land de onderlinge schietpartijen van de Algerijnen meegemaakt, hij heeft ze vooral nabij Parijs zien wo nen in erbarmelijke hutten en hij heeft hetzij in.de kranten gelezen, hetzij zelf ondervonden dat arme Algerijnen soms op roof uittrekken. De gemiddelde Fransman meent, dat de Algerijnen leven als „konijnen" en dat ze nog een lange weg moeten gaan om op het peil van de Fransen te kunnen leven. Er bestaat dan ook bij de meeste Fransen helemaal geen neiging om de Algerijnen te beschouwen als een sieraad voor het Franse imperium. Ze zouden die Algerijnen best willen missen, wanneer het niet was. dat een miljoen .Fransen in Algerije thans welvarend leven en dat ze de kostelijke Sahara met zijn olie niet zo maar willen uitleveren aan het schamele volk, waarvan ze zo'n twij felachtige indruk hebben gekregen. De Gaulle heeft de bittere Alge- lijnse pil, welke hij aan zijn vólk te slikken gaf, willen vergulden, dat ze straks allen zullen terugkeren naar een onafhankelijk vaderland, waar ze zich in weelde kunnen baden en waar ze ook wel een beetje de Fransen willen nabootsen naar wie ze thans nog afgunstig omhoogblik- ken. Wellicht hebben ze uit de jongste rede van De Gaulle de indruk gekre gen, dat die glorieuze terugkeer naar Algerije niet ver verwijderd is en dat zou eigenlijk te betreuren zijn. want het zit er echt niet in, dat die terug keer-glorieus zal zijn. De jonge Al gerijnse staat zal stellig minder wel varend zijn dan de huidige Franse - kolonie. Voorzover uit de nogal optimisti sche rede van De Gaulle, valt af te leiden, is zijn regering bezig met de Algerijnse opstandelingen- regering tot overeenstemming te komen. Het gaat om een compromis, waarbij Algerije inderdaad onafhan kelijk wordt, maar onder beper kende bepalingen. De Fransen zullen zich waarschijn lijk niet massaal uit Algerije laten verdrijven en hun bezittingen zullen niet onteigend worden. Er zal een staakt het vuren komen, er zal een referendum worden ge houden en daarna zal een Algerijnse regering optreden. Tot zover zal al les vrij goed gaan. Daarna zal het pas moeilijk worden, als blijkt, dat de nieuwe Algerijnse regering onder invloed van extremisten raakt en dat men toch wil knagen aan de af spraken met de Fransen. Men zal op die afspraken willen terugkomen. Ook al sluit dus De Gaulle thans een soort vrede met de Algerijnen, dan nog zal er geen reden zijn tot opti misme over de Frans-Algerijnse sa menwerking. Maar Frankrijk kan niet anders en ook de Franse extre misten zullen dat moeten aanvaar den. De Algerijnen in Frankrijk leven zo ongeveer als een volk in bal lingschap. Ze stellen zich voor. door een nogal opgeschroefde be schouwing over de Franse buiten landse politiek en over de Franse atoomwapens. Hij- heeft nog eens verteld, dat hij tegen onderhande lingen met Moskou was en is en dat hij daardoor deze onderhandelingen verhinderde, die alleen maar zouden zijn vastgelopen. Dit was een duidelijke terechtwij zing aan de president van de Ver enigde Staten, die wel wilde praten met Moskou over zulke moeilijke zaken als West-Berlïjn, de ontwape ning enz. Het tragische is, dat De Gaulle goed deels gelijk heeft en dat de kans op mislukking altijd groot is, maar dat er toeh iets gedaan zal moeten wor den in de richting van contact met Moskou. Een ander tragisch feit is, dat de Amerikanen de Westeuropese landen steeds weer moeilijkheden be zorgen en voor de voeten lopen, wan neer die landen tot een nieuwe en soepele samenwerking willen komen met de „gedekoloniseerde" volkeren, welke altijd zo belangrijk geweest zijn voor West-Europa. Het schijnt alsof de Amerikaanse sympathie voor de dekolonisatie zo ver gaat, dat de Amerikanen een heftige anti-Europese agitatie daar bij op de koop toe willen aanvaar den. De Gaulle heeft om al deze re denen weinig bewondering voor de Amerikaanse buitenlandse politiek. Vandaar zijn keiharde opmerking over het „nog samenwerken met de Verenigde Staten", en het leggen van een basis voor een eigen internatio nale politiek van het samenwerkende West-Europa. Hij zei dat in voor onze oren opge schroefde bewoordingen. De vorm van zyn rede was weinig aantrekke lijk, maar hy heeft wel.laten weten, dat hy toch nog een van de leidende figuren is in West-Europa en een deel van Afrika. De Gaulle voor de televisiezondci van West-Enropa

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 13