Zó'n dub Puzzel-rubriek PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer De paarden van meneer Lager wei ZATERDAG 20 JANUARI 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Advertentie Een boze grote grijze wolk, precies een drakenkop, komt uit de verte aangezet en slokt de toren op. Het haantje is meteen al weg, het haantje en de spits. Wie zou niet vluchten voor zo'n draak? Zo grijs, zo boos, zo bits? Dan zijn de duiven aan de beurt, 'k Zie er niet eentje meer. Nog lager zakt de drakewolk. Nu ruist de regen neer. De daken glimmen van het nat, de straat is leeg en stil. Tot in de huizen voel je het, het wordt er klam en kil. Het is zó grijs, zo griezelig, dat je er bang van wordt. Maar doe dat niet, want let eens op: de regen duurt maar kort. De zon komt en de draak zeilt weg, de regen ruist niet meer. Hoera! Daar zijn de duiven terug en 't haantje glinstert weer. Mies Bouhuys SHELL" Hoera voor de Shell Junior Club, die in 1962 vijf jaar bestaat! Er staan de tienduizenden jongens en meisjes die al lid zijn (of worden!) heel v/at plezierige verrassingen te wachten Laat ook üw kinderen, kleinkinderen, nichtjes, neefjes of kleine buurtjes genieten en profiteren. Vul nu onderstaande bon in. U kunt ook een folder met inschrijfkaart bij een Shell-verkooppunt afhalen! Meneer Lagerwei had maar twee vrienden op de hele wereld, maar die twee mochten er dan ook zijn.. Het waren twee sterke trekpaarden met brede bruine rug gen en hoofden vol glanzende manen. Ze hadden ook allebei een echte paardenaam: Bruun en Bles. Je zou lang moeten zoeken voor je ergens drie vrienden kon vinden, die zo goed met elkaar overweg konden als Bruun, Bles en meneer Lagerwei. het; was verschrikkelijk buiten, zoals hij zei. Gelukkig waren de paarden verstandig genoeg en toen ze op de kanaaldijk liepen hielden ze hun vaart in en zetten hun grote hoeven heel voorzichtig op het gladde wegdek neer. Nog altijd zat meneer Lagerwei in elkaar gedoken te pieke ren over die vreselijke brief en over wat er van zijn paarden zou moeten worden. Pas toen Bruun en Stuurt u mij inlichtingen over de Shell Junior Club. Adres: PZ 1 Plaats: Verzend de bon in open enveloppe (waarop een 4-cents postzegel) aan: Shell Junior Club, Postbus 333, Den Haag. 's Morgens nog voor de weer droog en gaf ze een zou opkwam waren ze al extra hap haver. Zo ging in druk gesprek. Meneer dat jaar in, jaar uit en Lagerwei borstelde hun het had nog wel heel veel brede ruggen en zij wreven jaar zo kunnen doorgaan hem met hun zachte lippen als er op een morgen niet langs zijn wang en grin- die briet was geweest op nikten als hij iets grappigs het station, vertelde of ze een beetje kietelde met zijn borstel. >,Ki]k", zei de chef, „behal- Als ze alle drie ontbeten hadden, de paarden rauwe haver en meneer Lagerwei een bord havermout, gingen sS&xf ze op pad, want ze hadden Jaw een zaak met z'n drieën. B jf£s32$${t Bruun, Bles en meneer La- mWmM gérwei werkten voor een bodedienst, die vrachtjes door het hele land verstuur- PWHBMHwHHfffllliH de. Natuurlijk reisden zij mB» met z'n drieën niet het hele land af, maar wel haalden ze en brachten ze pakjes ('fpyr {fis Ipj van hun eigen dorp en 'de andere dorpen in de buurt. Het eerst gingen zc altijd naar het station. Meneer Lagerwei zat op de bok van de hoge pakjeswagen eL en hoefde de leidsels eigen- 7^ lijk niet vast te houden, want Bles en Bruun konden de weg wel dromen. De straten waren nog erg stil, mmfijmjijllyW/Jp',] alleen een melkboer, een j krantenman ol' iemand uit het dorp die op reis ging, kwamen ze tegen. Meneer Lagerwei zwaaide met zijn - zweep, die hij alleen maar had om er mee te groeten, ve dc pakjes is ei* ook een dc paarden tilden hun hoofd brief voor U, meneer La- even op en knipperden met gerwei" hun grote bruine ogen. En Terwijl'de paarden buiten vort, verder ging het weer hun worteltje knabbelden naar het station, waar de en de chef een kopje kof- tremen 's nachts vrachtjes fie inschonk, maakte me- hadden gebracht voor me- neer Lagerwei de brief neer Lagerwei en zijn open. Zijn handen trilden vrienden. Eerst dronk me- en zijn vriendelijke gezicht neer Lagerwei een kopje werd voorrood. „Da dat koffie met de stationschef', kan niet", stotterde hij, die altijd een bruin koffie- „dat moet een vergissing potje had opstaan in zijn zijn", kamertje op het perron. Bruun en Bles kregen een worteltje of een ander mals hapje van de oude juffrouw die altijd bloemen verkocht op het pleintje voor het station. Dan laadde meneer Lagerwei de pakjes op, zwaaide met zijn zweep naar de chef en de bloe men juffrouw en riep: „naar het kanaal, jongens Bij 'het kanaal hielden de twee paardevrienden stil bij de beurtschepen, die 's nachts pakjes voor meneer Lagerwei hadden meege bracht. Even een praatje met de schiDpers. even wat gras voor de paarden, dat langs de kanaaldijk groeide en dan er haastig vandoor om alle pakjes rond te gaan brengen. Soms waren het er zó veel dat meneer Lager wei niet voor donker terug was bij zijn huis en de stal. Maar klagen deden ze nooit, hoor, zelfs niet als het goot van de regen en meneer Lagerwei helemaal onder het zeil van zijn wa gen moest, wegkruipen. „Goed voor het stof", lach ten Bruun en Bles dan en Bruun zei altijd: „dan is de stal straks dubbel warm, baas Voor hij zelf aan zijn war me kachel dacht wreef me neer Lagerwei zijn twee natte paarden bij slecht „Nee, maar", lachte hij, „kijk nou eens. Ik had die letters nog niet gezien. Weet je wie je baas is Ili En jij bent natuurlijk meneer Lagerwei die ik gis teren net een brief heb ge schreven over het motorise ren van het bedrijf". Meneer Lagerwei boog zijn hoofd, want heel even had hij die vreselijke brief ver geten. „Praat U me maar niet over die brief, me neer," ze; hij zacht. Dcstationschef keek ver baasd zijn vriend aan. „Wat nou, meneer Lager wei Zo heb ik U nog nooit gezien!" riep hij. „M'n paarden zei meneer Lagerwei, „ik moet m'n paarden wegdoen. Hier staat het: in deze brief De directeur schrijft dat de bodedienst gemotoriseerd wordt. Dat ze voortaan de pakjes met auto's gaan weg brengen en dat de paarden aan de kant gaan. De paar den, mijn Bruun en Bles aan de kantDat bestaat toch niet, chef Ook de chef was er van geschrokken, maar hij zei dat er we! niet veel aan te doen zou zijn: wat de directeur wilde, dat gebeur de natuurlijk. „Al ga jij en je paarden erbij op jullie hoofd staan", zei hij nog. Treurig schoof meneer La gerwei op de bole van zijn hoge wagen en liij vergat te zwaaien met zijn zweep naar de mensen, die ze tegenkwamen. Hij luisterde zelfs niet eens naar de waarschuwing van de post bode, die riep dat ze uit moesten kijken voor de gladheid op de weg, want VERTICAAL: 1. boom, 2. zeemeermin, 3. verlichting, 4. lage cijfers, 5. Europeaan, 6. tijd perk, 7. roep, faam, 8. Militaire Poli tie (afk.), 9. lekkernij, afkomstig uit de Zeeuwse wateren, 10. een zekere, 12. muizenjager, 14.vogel, 17. plaatsje in Limburg, 20. schrikbewind, 22. pe riode, 23. vorm van vrijetijdsbesteding, 24. de onderwereld in de Gr. myth., 25. tovenaarster uit de Gr. Myth., 27. dyk bij Vlissingen, 29. ruig, 30. dui- vehok, 35. ziekte, 37. buurtschap nabij Zaamslag, 39. land, 41. nationaal-so- cialist, 43. fiets, 45. dier, 46. het bin nenste, 47. ik, 49. niet bezet, 50. Turk se eretitel, 52. oorvijg, 54. familielid, 56. beruchte politie uit de bezettings tijd. Even later dwarrelde de brief in wel duizend stukjes het kanaal in, terwijl me neer Lagerwei op de gladde weg op en neer danste van blijdschap en zijn twee vrienden om beurten op hun manen klopte. Met opgeheven hoofden draaf den zo daarna over de weg, de rode auto met de wui vende meneer ver achter zich latend. (Advertentie) 1999. Telmor, de tolk, trachtte zo goed mogelijk de twee Singani's gerust te stellen. Maar het was de eerste keer van hun leven, dat zij in een ruimteschip zaten en het duurde dan >0 ook nogal even voordat zij voldoende op hun gemak waren om een blik uit een der raampjes te durven werpen. Hun gekwetter van Eppsjsljpl^^t^ opwinding ging echter over in sidderend angstgejam- mer, toen luitenant Gorda de schotel opeens in een a v snelle vaart naar omlaag liet glijden, recht op de plaats af, waar de Targani's nog steeds ver bouwereerd omhoog stonden tc staren. De ar me stumpers wisten gewoon niet wat hen overkwam, toen die vreemde vliegmachine HOOG EN LAAG WATER 21 januari nap uur meter 2.21 2.02 2.51 2.18 3.28 2.28 3.39 1.47 4.09 1.74 -f nap uur meter 14.42 2.12 15.12 2.28 15.51 2.38 16.07 1.58 16.28 1.88 nap uur meter 8.59 2.15 9.28 2.31 10.02 2.45 9.30 1.77 9.55 2.00 nap uur meter 21.03 1.85 21.32 2.01 22.06 2.15 21.44 1.45 22.07 1.65 Vlissingen Terneuzen Hansweert Zierikzee Wemeldinge 22 januari •f nap uur meter -15.20 2.17 15.49 2,33 16.28 2.44 16.46 1.60 17.08 1.91 -f nap uur meter 2.58 2.05- S.27 2.21 4.04 2.30 4.18 1.47 4.48 1.75" nap ujur meter 21.36 1.86 22.05 2.02 22.39 2.16 22.18 1.43 22.41 1.64 Vlissingen Terneuzen Hansweert Zierikzee Wemeldinge den geworpen. Snel trok de Argol weer op en dc inzittenden keken met grimmig leedver maak neer op de verwarring in dc gelederen van hun voormalige kwelgeesten. plotseling gróter en gróter werd, om dan met een oorverdovend geloei zo rakelings over hun lelijke koppen te scheren, dat zij door de hevige luchtstroom als kegels door elkaar wer-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 11