in Den Haag Russen onderscheppen Belgisch vliegtuig Soekarno wenst een snelle overwinning op N.-Guinea 12 aw 9ü aaii vrca Th am st cv si ai9 K°m Kee*> ze° k°m UilS iivv U 819v A11UIIIiIm V Owl lcom 's om het hoekje DINSDAG 9 JANUARI 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Guerillaoorlog zou voor Indonesië fnuikend zijn Leger anti-communistisch Tokio, 8 januari (United Press) President Soekarno van Indone sië heeft zich tot taak gesteld Nederlands Nieuw-Guinea te „bevrijden" en het bij de repu bliek Indonesië in te lijven. Zijn redenering is eenvoudig: Neder lands Nieuw-Guinea maakte deel uit van het Vroegere Ne- derlands-Indië en liet is het eni ge gebied van de voormalige Nederlandse koloniën in Zuid oost Azië dat niet aan Indonesië werd overgedragen. Soekarno is, evenmin als premier Ja- waharlal Nehroe van India, geïnteres seerd in de juridische zijde van de kwestie, noch in de opinie der Ver enigde Naties of van de wereld. Hij heeft de kwestie gemaakt tot een van nationale trots. Zal Indonesië het gebied met ge weld in bezit trachten te nemen? Dat is de brandende vraag, in Dja karta en over de gehele wereld. Er zijn verschillende redenen om aan te nemen dat de kwestie nog op vreedzame wijze ban worden opge lost, maar het zou dwaas zijn te voorspellen dat Soekarno niet tot geweld zijn toevlucht zal nemen, wanneer Nederland weigert te er kennen dat Westelijk Nieuw-Gui nea rechtens aan Indonesië toe komt. Het zwarte schaap Soekarno is van gevoelen dat er niet onderhandeld kan worden met de hui- duige Nederlandse regering noch met de minister van buitenlandse zaken, mr. J. M. A. H. Luns. De meeste In donesische regeringsfunctionarissen zijn van mening dat mr. Luns zal moeten aftreden voordat er kans be staat op een succesvol verloop van bi laterale onderhandelingen tussen Ne derland en Indonesië. Indonesië beseft dat Nieuw-Guinea fi nancieel een last is, zoals het dat thans voor Nederland is. Haast De grote vraag voor Indonesië Is wat Australië en de Verenigde Staten zul len doen ingeval Indonesië tot een in vasie besluit. Indonesië heeft welis waar de beschikking over een goed geoefend leger en heeft, afgezien van economische problemen, niet met an dere binnenlandse problemen te kam pen, maar een oorlog beginnen zou andere moeilijkheden kunnen opleve ren. Een langdurige oorlog zou onrust onder de bevolking teweeg kunnen brengen en Soekarno en generaal Ab- doel Haris Nasoetion, de minister van defensie, moeten er dan ook zeker van zijn dat een overwinning snel te behalen is binnen twee tot vier we ken*alvorens het bevel tot de aan val te kunnen geven. Indonesië heeft een leger, vloot en luchtmacht die met behulp van communistische zowel als westelij ke landen is versterkt. Zijn strijd krachten zyn ongetwijfeld veel sterker dan de Nederlandse strijd macht In Nieuw-Guinea, maar tus sen Indonesië's oostelijke eiland en Nieuw-Guinea ligt een zee van meer dan 900 km breedte. Guerilla Indonesië zal de twee belangrijkste bases, Biak en Hollandia moeten ver overen, alvorens een invasie geslaagd kan worden genoemd. Een guerilla- MlllllllllllllllllilllH M De U.P.I.-correspondent Robert Klaverkamp die zojuist na een jg verblijf van twee en een halve M maand in Indonesië in Tokio is H teruggekeerd, heeft de bijgaan- de beschouwing geschreven naar aanleiding van de vragen: Zal Indonesië een oorlog om Westelijk Nieuw-Guinea begin- nen? Zullen de Verenigde Sta- H ten zich genoopt voelen de zijde van Nederland te kiezen? iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii oorlog zonder meer zou op Nieuw- Guinea jaren in beslag kunnen ne men en in Indonesië heerst nog altijd de vrees dat de Amerikaanse zevende vloot zal trachten de wateren tussen Indonesië en Nieuw-Guinea te „neu traliseren" zo Nederland en Australië dit zouden verzoeken. De Amerikaanse regering streeft er echter naar de betrekkingen met Soe karno en Indonesië te verbeteren, sinds 1958 toen zij de mislukte revolte op Sumatra steunde. In Indonesië geloofde men algemeen dat Soekarno tot een invasie zou be sluiten toen hij op 19 december zijn befaamde rede in Djokjakarta hield. Het feit dat „het bevel" nog steeds niet gegeven is, geeft reden tot hoop op een vreedzame oplossing. Soekarno heeft herhaaldelijk gezegd dat hij hulp der communisten zal aan vaarden om Nieuw-Guinea te „bevrij den", maar het leger is zich bewust van het communistische gevaar in het binnenland en het is niet geneigd het omstreden gebied te verkrijgen ten koste van het verlies van gezag over de binnenlandse communisten. Als Soekarno de verzekering krijgt dat westelijk Nieuw-Guinea uiteinde lijk van hem zal zijn, kan een oorlog worden vermeden, zo niet, dan zal er waarschijnlijk een oorlog zijn indien hij zeker is van „een snelle overwin ning". BIJNA 7000 STUDENTEN AAN T.H. DELFT Volgens de laatste gegevens van de Technische Hogeschool te Delft wa ren op 1 januari 6921 studenten inge schreven. Men verwacht, dat er voor het eind van het cursusjaar 7000 stu denten ingeschreven zullen zijn. Het grootste aantal van de inge schrevenen namelijk 1355, studeert werktuigbouwkunde, daarop volgt weg- en waterbouwkunde met 1209 Het kleinste aantal van de ingeschre venen, namelijk 76, studeert metaal kunde. Aan de hogeschool zijn 211 docenten verbonden, waarvan 116 gewone en 48 buitengewone hoogleraren. Het aantal personeelsleden bedraagt 2992. Coöperatieve centrale boerenleenbank in 1961 Het aantal spaarders bij de boeren leenbanken, aangesloten bij de Coö peratieve Centrale Boerenleenbanken te Eindhoven, steeg in 1961 met 152.000 en bereikte daardoor het aantal van 1.042.000. In 1961 namen de spaargelden zon der rentebijschrijving toe met f 200 miljoen. Na bijschrijving van f 50 miljoen aan rente, bedroeg het to tale spaarderstegoed per ultimo 1961 f 1.802.000. De toename van het spaarders tegoed in procenten van het tegoed per 1 januari j.L lag in 1961 aanzienlijk hoger dan in het voorafgaande jaar, n.l. 13 procent, tegenover 10.9 procent in 1960. MET 27 MENSEN AAN BOORD OPGEBRACHT Migs dwongen passagierstoestel koers te wijzigen Kussische straaljagers hebben gisteren een straalverkeers- vlïegtuig van de Sabena met 27 mensen aan boord onderschept en gedwongen op het vliegveld van Erewan in Sowjet-Armenië te landen, aldus is van vliegveld- personeel te Istanboel verno men. Aangenomen wordt dat het incident zich heeft afgespeeld in het gebied van het drie-landenpunt van de Sow- jet-Unie, Turkije en Perzië. Daar heb ben zich in de loop van de tijd reeds verscheidene malen incidenten voorge daan tussen Russische jachtvliegtui gen en toestellen uit westelijke landen. Op uet vliegveld van Istanboel is vernomen dat de Belgische gezag voerder, Moregp heeft geseind dat hij zijn juiste positie niet wist daar zijn kompas niet goed functioneer de. Hij zei dat er Mig-straaljagers om zijn toestel, een Caraveile, vlo gen en dat hij de Russische vlieg tuigen moest volgen. „Ik denk dat zij mij naar Rusland brengen", zei hij. Dit was de laatste radiobood schap die men van hem opving. In Istanboel wordt aangenomen dat de Caraveile die onderweg was van Teheran naar Brussel, door de sterke wind boven Russisch gebied kan zijn gekomen. Een woordvoerder van de Belgische ambassade in Moskou heeft gezegd dat de Russische autoriteiten zijn ver zocht het incident te onderzoeken en het vliegtuig vrij te geven. In welin gelichte kringen iri Brussel is verno men dat de Belgische ambassade niet in contact kon komen md de autori teiten die de beslissing moeten nemen. In welingelichte kringen in Teheran heeft men gezegd dat de Perzische autoriteiten tegen de Russische actie zullen protesteren omdat er Perzische passagiers in het toestel zaten. Verder zouden er Amerikaanse, Zuidafri- kaanse, Duitse, Belgische, Griekse en Libanese passagiers aan boord zijn geweest. d'r tinne Ier zo vé mensen bie die vieren vast d'r nieuwjaar! Bel, belbel't bin d'r nogal vele, Wat zou'en al die luitjes schelen, Zeg el jle d'r al eens van g'oord, Dat In d'n Haag veel wordt g'smoordf Mèa Kees, dat zal toch Ier niet wezen, We hoeve ier toch niet te vrezen f Bel nee m'n Jdnd wees maer niet bang, Want ier is er een feeste an den gang! El jie nooit g'oord van d'aagse Zeeuwen Ze bin niet groot en dh geen leeuwen! Maer as ze bie mekare binne, Dan Is 't net een groot gezinne! As ik dus goed bin voorgelicht, Dan stèa ik noe in 't aangezicht, Van vele kiel en stamgenoten, Die 't Zeeuwse land hier zijn ontvloten! Jèa, vrouwe, jle ei't goed begrepen, Mèar eus ze bin. niet uut'elcnepen, Vut angst of uut ballorlggeit, Mèar om voorüut te komen, meid! Dus jie wil ier mee sugereren, Dat vele Zeeuwen 'm mèar smeren, Om in d'n aag meer te verdienen, Of zou ik dit nu goed ziennen? Jèa, vrouwe, j'eit goed-e-zie, En daerom bin ik 'ok zo blie, Da' w'ier in 't Haagjezonder vreze, O'k bie die Zeeuwen moge wezen! Mèar wat weet jie van al die mensen, En weet jie ook wat of ze wensen Bè jaet, 't za wè net as bie 'n ander weze, Meer leeën én meer centen, anders zou'en 't [geen Zeeuwen wezen HET LAATSTE is weinig vriendelijk. Meer centen, an ders zou'en 't geen Zeeuwen wezen. Echt een uitspraak van Zeeuwen, die afstand hebben genomen. De Haagse Zeeuwen, dat is intussen wel duidelijk. Bovenstaande vers regelen werden zaterdagavond in het Haagse café „De Kroon" gezegd door „Thomasvaer en Pieternel uit Zee land", die de nieuwjaars-contactavond van „Zeelandia" op luisterden, de vereniging van „Haagse Zeeuwen". De nieuwjaarssamenspraak ging nog vele strofen voort, maar intussen had de voorzitter van „Zeelandia", de heer J, de Smit, ons onthuld, wie de in Zeeuwse klederdracht gesto ken Thomasvaer en Pieternel wareii. „Thomasvaer", zo zei hij, „is Henk L. Barentsen, afkomstig uit Kortgene. Hij was daar timmer man. Nu woont hij op het Plein, naast de Hoge Raad. Concierge van het ministerie van justitie. Pieternel is mevrouw G. Hoos- Leendertse. Woont al 26 jaar in Den Haag. Komt uit Wemeldinge. Achter Thomasvaer en Pieternel stond een Haagse ober te wach ten op het einde van de dialoog. De man begreep er niets van. En het werd er voor hem niet duide lijker op, toen hij in het op de tweede étage van „De Kroon" ge legen zaaltje de eerste ronde wilde noteren. „Kom-je-noe-a" kon hij onmoge lijk thuisbrengen, 't Was ook wel een beetje vreemd. Voordat deze mensen, een groep van een kleine honderd, het zaaltje betraden, hadden ze zich van een voortref felijk Nederlands bediend. Geen Haags weliswaar, maar toch wel duidelijk algemeen Nederlands. Maar eenmaal binnen spraken zij een zangerig dialect, met ronde, zware klinkers. ,.Oe haat üt?" zeiden ze tegen elkaar, „is joe vrouw der nie?" De ober paste zich uitstekend aan. „Koffie" leverde natuurlijk geen enkele moeilijkheid op en later op de avond werd het hem ook dui delijk, wat men onder een „ouw- tje" en een „joenkje" verstond. Als de Haagse Zeeuwen bij elkaar komen, spreken ze Zeeuws. Meneer Riemens uit Terncuzen met meneer Boot uit Haamstede, Van der Linde uit Dreischor met Gillissen uit Mid delburg, De Munck uit Goes met Brakman uit Vlissingen. Dat hebben ze al die jaren ge daan, dat „Zeelandia" in Den Haag bestaat. Veertig jaar gele den is deze vereniging opgericht. Van de veertienhonderd uit Zee land afkomstige gezinnen, die mo menteel in Den Haag wonen, zijn er 270 lid. Man, vrouw en Idnde- ren, allemaal op één lidmaat schapskaart. Activiteiten: een zangafdeling, die „Luetor et Emergo" heet en een dertig leden telt, een eigen toneel groep, die met „Zeeuwse stukken, in klederdracht gespeeld" zo'n drie a vier maal per jaar een avond verzorgt, daarboven nog verschillende contactavonden en niet te vergeten de jaarlijkse nieuwsjaarsavond met als enig vast punt het optreden van de Zeeuwse Thomasvaer en Pieter nel en voor de rest: voordrachtjes en „allerhande", wat er zo uit de zaal naar voren komt. Merkwaardig is wel, dat al deze al zo'n twintig, dertig en meer ja ren geleden uit Zeeland vertrok ken zijn. „Graag terug?" „Neen" zeggen ze dan, „we heb ben het hier goed". Wél komen ze allemaal met vakantie naar Zee land en gaan ze na vele Haagse jaren plotseling weer een Zeeuw se krant lezen. Zoals meneer Paulussen, die 24 jaar geleden uit Terneuzen belastingdienst vertrok en die nu voorzitter is van de ju bileumcommissie van „Zeelandia" dat immers dit jaar het 40-jarig jubileum zal vieren. „Onlangs heb ik me weer op de P.Z.C. geabonneerd om contact met Zeeland te houden" vertelde hij. Mevrouw Heinberg-Jansen, thans bijna 85 jaar en afkomstig uit Zierikzee, wilde enkele jaren geleden plotseling weer eens naar Schouwen-Duiveland terug. Om nog eens te kijken naar het slot „Moermond" te Renesse, waar zij vóór zestig jaar bij de familie Van der Lek-De Klerk had gediend. „Natuurlijk kwam ik ook in Zie rikzee. Ik kende het niet meer te rug...." Zo spreken ze met elkaar over de veranderingen, die ze in Zeeland gezien hebben. Over de tijd, dat Barentsen van justitie nog tim merman in Kortgene was en me neer Paulussen uit Ternenzen nog regelmatig mosselen ging eten in Philippine. Ze gingen weg, zoals Thomas vaer en Pieternel in hun nieuwjaarsrijm constateer den, „niet uut angst of uut balloriggeit", mèar om voor- uut te kommen". Bij al die vooruit-gang vergeten ze niet elkaar op te zoeken. Als ze dan, als klei- en stamgenoten „bie mekare binne, dan is 't net een groot gezinne". Op een avond van de Haagse Zeeuwen, in „Zeelandia" verenigd, moet alles Zeeuws zijn. Zoals deze uit schelpen vervaardigde poppe tjes, die in de pauze van de zater dag gehouden nïeuwjaars-con- tactavo: d" werden verloot. Op de foto's boven: de Zeeuwse Thomas vaer en Pieternel tijdens hun samenspraak. Foto's P.Z.O.)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 11