in Den Haag
Russen onderscheppen
Belgisch vliegtuig
Soekarno wenst een
snelle overwinning
op N.-Guinea
12 aw 9ü aaii vrca Th am st cv si ai9 K°m Kee*> ze° k°m
UilS iivv U 819v A11UIIIiIm V Owl lcom 's om het hoekje
DINSDAG 9 JANUARI 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Guerillaoorlog zou voor
Indonesië fnuikend zijn
Leger anti-communistisch
Tokio, 8 januari (United Press)
President Soekarno van Indone
sië heeft zich tot taak gesteld
Nederlands Nieuw-Guinea te
„bevrijden" en het bij de repu
bliek Indonesië in te lijven. Zijn
redenering is eenvoudig: Neder
lands Nieuw-Guinea maakte
deel uit van het Vroegere Ne-
derlands-Indië en liet is het eni
ge gebied van de voormalige
Nederlandse koloniën in Zuid
oost Azië dat niet aan Indonesië
werd overgedragen.
Soekarno is, evenmin als premier Ja-
waharlal Nehroe van India, geïnteres
seerd in de juridische zijde van de
kwestie, noch in de opinie der Ver
enigde Naties of van de wereld. Hij
heeft de kwestie gemaakt tot een van
nationale trots.
Zal Indonesië het gebied met ge
weld in bezit trachten te nemen?
Dat is de brandende vraag, in Dja
karta en over de gehele wereld. Er
zijn verschillende redenen om aan
te nemen dat de kwestie nog op
vreedzame wijze ban worden opge
lost, maar het zou dwaas zijn te
voorspellen dat Soekarno niet tot
geweld zijn toevlucht zal nemen,
wanneer Nederland weigert te er
kennen dat Westelijk Nieuw-Gui
nea rechtens aan Indonesië toe
komt.
Het zwarte schaap
Soekarno is van gevoelen dat er niet
onderhandeld kan worden met de hui-
duige Nederlandse regering noch met
de minister van buitenlandse zaken,
mr. J. M. A. H. Luns. De meeste In
donesische regeringsfunctionarissen
zijn van mening dat mr. Luns zal
moeten aftreden voordat er kans be
staat op een succesvol verloop van bi
laterale onderhandelingen tussen Ne
derland en Indonesië.
Indonesië beseft dat Nieuw-Guinea fi
nancieel een last is, zoals het dat
thans voor Nederland is.
Haast
De grote vraag voor Indonesië Is wat
Australië en de Verenigde Staten zul
len doen ingeval Indonesië tot een in
vasie besluit. Indonesië heeft welis
waar de beschikking over een goed
geoefend leger en heeft, afgezien van
economische problemen, niet met an
dere binnenlandse problemen te kam
pen, maar een oorlog beginnen zou
andere moeilijkheden kunnen opleve
ren. Een langdurige oorlog zou onrust
onder de bevolking teweeg kunnen
brengen en Soekarno en generaal Ab-
doel Haris Nasoetion, de minister van
defensie, moeten er dan ook zeker
van zijn dat een overwinning snel te
behalen is binnen twee tot vier we
ken*alvorens het bevel tot de aan
val te kunnen geven.
Indonesië heeft een leger, vloot en
luchtmacht die met behulp van
communistische zowel als westelij
ke landen is versterkt. Zijn strijd
krachten zyn ongetwijfeld veel
sterker dan de Nederlandse strijd
macht In Nieuw-Guinea, maar tus
sen Indonesië's oostelijke eiland en
Nieuw-Guinea ligt een zee van
meer dan 900 km breedte.
Guerilla
Indonesië zal de twee belangrijkste
bases, Biak en Hollandia moeten ver
overen, alvorens een invasie geslaagd
kan worden genoemd. Een guerilla-
MlllllllllllllllllilllH
M De U.P.I.-correspondent Robert
Klaverkamp die zojuist na een jg
verblijf van twee en een halve
M maand in Indonesië in Tokio is
H teruggekeerd, heeft de bijgaan-
de beschouwing geschreven
naar aanleiding van de vragen:
Zal Indonesië een oorlog om
Westelijk Nieuw-Guinea begin-
nen? Zullen de Verenigde Sta-
H ten zich genoopt voelen de zijde
van Nederland te kiezen?
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
oorlog zonder meer zou op Nieuw-
Guinea jaren in beslag kunnen ne
men en in Indonesië heerst nog altijd
de vrees dat de Amerikaanse zevende
vloot zal trachten de wateren tussen
Indonesië en Nieuw-Guinea te „neu
traliseren" zo Nederland en Australië
dit zouden verzoeken.
De Amerikaanse regering streeft er
echter naar de betrekkingen met Soe
karno en Indonesië te verbeteren,
sinds 1958 toen zij de mislukte revolte
op Sumatra steunde.
In Indonesië geloofde men algemeen
dat Soekarno tot een invasie zou be
sluiten toen hij op 19 december zijn
befaamde rede in Djokjakarta hield.
Het feit dat „het bevel" nog steeds
niet gegeven is, geeft reden tot hoop
op een vreedzame oplossing.
Soekarno heeft herhaaldelijk gezegd
dat hij hulp der communisten zal aan
vaarden om Nieuw-Guinea te „bevrij
den", maar het leger is zich bewust
van het communistische gevaar in het
binnenland en het is niet geneigd het
omstreden gebied te verkrijgen ten
koste van het verlies van gezag over
de binnenlandse communisten.
Als Soekarno de verzekering krijgt
dat westelijk Nieuw-Guinea uiteinde
lijk van hem zal zijn, kan een oorlog
worden vermeden, zo niet, dan zal er
waarschijnlijk een oorlog zijn indien
hij zeker is van „een snelle overwin
ning".
BIJNA 7000 STUDENTEN
AAN T.H. DELFT
Volgens de laatste gegevens van de
Technische Hogeschool te Delft wa
ren op 1 januari 6921 studenten inge
schreven. Men verwacht, dat er voor
het eind van het cursusjaar 7000 stu
denten ingeschreven zullen zijn.
Het grootste aantal van de inge
schrevenen namelijk 1355, studeert
werktuigbouwkunde, daarop volgt
weg- en waterbouwkunde met 1209
Het kleinste aantal van de ingeschre
venen, namelijk 76, studeert metaal
kunde.
Aan de hogeschool zijn 211 docenten
verbonden, waarvan 116 gewone en
48 buitengewone hoogleraren. Het
aantal personeelsleden bedraagt 2992.
Coöperatieve centrale
boerenleenbank in 1961
Het aantal spaarders bij de boeren
leenbanken, aangesloten bij de Coö
peratieve Centrale Boerenleenbanken
te Eindhoven, steeg in 1961 met
152.000 en bereikte daardoor het
aantal van 1.042.000.
In 1961 namen de spaargelden zon
der rentebijschrijving toe met f 200
miljoen. Na bijschrijving van f 50
miljoen aan rente, bedroeg het to
tale spaarderstegoed per ultimo 1961
f 1.802.000. De toename van het
spaarders tegoed in procenten van
het tegoed per 1 januari j.L lag in
1961 aanzienlijk hoger dan in het
voorafgaande jaar, n.l. 13 procent,
tegenover 10.9 procent in 1960.
MET 27 MENSEN AAN BOORD OPGEBRACHT
Migs dwongen
passagierstoestel
koers te wijzigen
Kussische straaljagers hebben
gisteren een straalverkeers-
vlïegtuig van de Sabena met 27
mensen aan boord onderschept
en gedwongen op het vliegveld
van Erewan in Sowjet-Armenië
te landen, aldus is van vliegveld-
personeel te Istanboel verno
men.
Aangenomen wordt dat het incident
zich heeft afgespeeld in het gebied
van het drie-landenpunt van de Sow-
jet-Unie, Turkije en Perzië. Daar heb
ben zich in de loop van de tijd reeds
verscheidene malen incidenten voorge
daan tussen Russische jachtvliegtui
gen en toestellen uit westelijke landen.
Op uet vliegveld van Istanboel is
vernomen dat de Belgische gezag
voerder, Moregp heeft geseind dat
hij zijn juiste positie niet wist daar
zijn kompas niet goed functioneer
de. Hij zei dat er Mig-straaljagers
om zijn toestel, een Caraveile, vlo
gen en dat hij de Russische vlieg
tuigen moest volgen. „Ik denk dat
zij mij naar Rusland brengen", zei
hij. Dit was de laatste radiobood
schap die men van hem opving.
In Istanboel wordt aangenomen dat
de Caraveile die onderweg was van
Teheran naar Brussel, door de sterke
wind boven Russisch gebied kan zijn
gekomen.
Een woordvoerder van de Belgische
ambassade in Moskou heeft gezegd
dat de Russische autoriteiten zijn ver
zocht het incident te onderzoeken en
het vliegtuig vrij te geven. In welin
gelichte kringen iri Brussel is verno
men dat de Belgische ambassade niet
in contact kon komen md de autori
teiten die de beslissing moeten nemen.
In welingelichte kringen in Teheran
heeft men gezegd dat de Perzische
autoriteiten tegen de Russische actie
zullen protesteren omdat er Perzische
passagiers in het toestel zaten. Verder
zouden er Amerikaanse, Zuidafri-
kaanse, Duitse, Belgische, Griekse en
Libanese passagiers aan boord zijn
geweest.
d'r tinne Ier zo vé mensen bie
die vieren vast d'r nieuwjaar!
Bel, belbel't bin d'r nogal vele,
Wat zou'en al die luitjes schelen,
Zeg el jle d'r al eens van g'oord,
Dat In d'n Haag veel wordt g'smoordf
Mèa Kees, dat zal toch Ier niet wezen,
We hoeve ier toch niet te vrezen f
Bel nee m'n Jdnd wees maer niet bang,
Want ier is er een feeste an den gang!
El jie nooit g'oord van d'aagse Zeeuwen
Ze bin niet groot en dh geen leeuwen!
Maer as ze bie mekare binne,
Dan Is 't net een groot gezinne!
As ik dus goed bin voorgelicht,
Dan stèa ik noe in 't aangezicht,
Van vele kiel en stamgenoten,
Die 't Zeeuwse land hier zijn ontvloten!
Jèa, vrouwe, jle ei't goed begrepen,
Mèar eus ze bin. niet uut'elcnepen,
Vut angst of uut ballorlggeit,
Mèar om voorüut te komen, meid!
Dus jie wil ier mee sugereren,
Dat vele Zeeuwen 'm mèar smeren,
Om in d'n aag meer te verdienen,
Of zou ik dit nu goed ziennen?
Jèa, vrouwe, j'eit goed-e-zie,
En daerom bin ik 'ok zo blie,
Da' w'ier in 't Haagjezonder vreze,
O'k bie die Zeeuwen moge wezen!
Mèar wat weet jie van al die mensen,
En weet jie ook wat of ze wensen
Bè jaet, 't za wè net as bie 'n ander weze,
Meer leeën én meer centen, anders zou'en 't
[geen Zeeuwen wezen
HET LAATSTE is weinig vriendelijk. Meer centen, an
ders zou'en 't geen Zeeuwen wezen. Echt een uitspraak
van Zeeuwen, die afstand hebben genomen. De Haagse
Zeeuwen, dat is intussen wel duidelijk. Bovenstaande vers
regelen werden zaterdagavond in het Haagse café „De
Kroon" gezegd door „Thomasvaer en Pieternel uit Zee
land", die de nieuwjaars-contactavond van „Zeelandia" op
luisterden, de vereniging van „Haagse Zeeuwen". De
nieuwjaarssamenspraak ging nog vele strofen voort, maar
intussen had de voorzitter van „Zeelandia", de heer J, de
Smit, ons onthuld, wie de in Zeeuwse klederdracht gesto
ken Thomasvaer en Pieternel wareii.
„Thomasvaer", zo zei hij, „is
Henk L. Barentsen, afkomstig uit
Kortgene. Hij was daar timmer
man. Nu woont hij op het Plein,
naast de Hoge Raad. Concierge
van het ministerie van justitie.
Pieternel is mevrouw G. Hoos-
Leendertse. Woont al 26 jaar in
Den Haag. Komt uit Wemeldinge.
Achter Thomasvaer en Pieternel
stond een Haagse ober te wach
ten op het einde van de dialoog.
De man begreep er niets van. En
het werd er voor hem niet duide
lijker op, toen hij in het op de
tweede étage van „De Kroon" ge
legen zaaltje de eerste ronde wilde
noteren.
„Kom-je-noe-a" kon hij onmoge
lijk thuisbrengen, 't Was ook wel
een beetje vreemd. Voordat deze
mensen, een groep van een kleine
honderd, het zaaltje betraden,
hadden ze zich van een voortref
felijk Nederlands bediend. Geen
Haags weliswaar, maar toch wel
duidelijk algemeen Nederlands.
Maar eenmaal binnen spraken zij
een zangerig dialect, met ronde,
zware klinkers.
,.Oe haat üt?" zeiden ze tegen
elkaar, „is joe vrouw der nie?"
De ober paste zich uitstekend aan.
„Koffie" leverde natuurlijk geen
enkele moeilijkheid op en later op
de avond werd het hem ook dui
delijk, wat men onder een „ouw-
tje" en een „joenkje" verstond.
Als de Haagse Zeeuwen bij
elkaar komen, spreken ze
Zeeuws. Meneer Riemens uit
Terncuzen met meneer Boot uit
Haamstede, Van der Linde uit
Dreischor met Gillissen uit Mid
delburg, De Munck uit Goes met
Brakman uit Vlissingen.
Dat hebben ze al die jaren ge
daan, dat „Zeelandia" in Den
Haag bestaat. Veertig jaar gele
den is deze vereniging opgericht.
Van de veertienhonderd uit Zee
land afkomstige gezinnen, die mo
menteel in Den Haag wonen, zijn
er 270 lid. Man, vrouw en Idnde-
ren, allemaal op één lidmaat
schapskaart.
Activiteiten: een zangafdeling, die
„Luetor et Emergo" heet en een
dertig leden telt, een eigen toneel
groep, die met „Zeeuwse stukken,
in klederdracht gespeeld" zo'n
drie a vier maal per jaar een
avond verzorgt, daarboven nog
verschillende contactavonden en
niet te vergeten de jaarlijkse
nieuwsjaarsavond met als enig
vast punt het optreden van de
Zeeuwse Thomasvaer en Pieter
nel en voor de rest: voordrachtjes
en „allerhande", wat er zo uit de
zaal naar voren komt.
Merkwaardig is wel, dat al deze
al zo'n twintig, dertig en meer ja
ren geleden uit Zeeland vertrok
ken zijn.
„Graag terug?"
„Neen" zeggen ze dan, „we heb
ben het hier goed". Wél komen ze
allemaal met vakantie naar Zee
land en gaan ze na vele Haagse
jaren plotseling weer een Zeeuw
se krant lezen.
Zoals meneer Paulussen, die 24
jaar geleden uit Terneuzen
belastingdienst vertrok
en die nu voorzitter is van de ju
bileumcommissie van „Zeelandia"
dat immers dit jaar het 40-jarig
jubileum zal vieren.
„Onlangs heb ik me weer op de
P.Z.C. geabonneerd om contact
met Zeeland te houden" vertelde
hij. Mevrouw Heinberg-Jansen,
thans bijna 85 jaar en afkomstig
uit Zierikzee, wilde enkele jaren
geleden plotseling weer eens naar
Schouwen-Duiveland terug. Om
nog eens te kijken naar het slot
„Moermond" te Renesse, waar zij
vóór zestig jaar bij de familie Van
der Lek-De Klerk had gediend.
„Natuurlijk kwam ik ook in Zie
rikzee. Ik kende het niet meer te
rug...."
Zo spreken ze met elkaar over de
veranderingen, die ze in Zeeland
gezien hebben. Over de tijd, dat
Barentsen van justitie nog tim
merman in Kortgene was en me
neer Paulussen uit Ternenzen nog
regelmatig mosselen ging eten in
Philippine.
Ze gingen weg, zoals Thomas
vaer en Pieternel in hun
nieuwjaarsrijm constateer
den, „niet uut angst of uut
balloriggeit", mèar om voor-
uut te kommen".
Bij al die vooruit-gang
vergeten ze niet elkaar
op te zoeken. Als ze dan, als
klei- en stamgenoten „bie
mekare binne, dan is 't net
een groot gezinne".
Op een avond van de Haagse
Zeeuwen, in „Zeelandia" verenigd,
moet alles Zeeuws zijn. Zoals deze
uit schelpen vervaardigde poppe
tjes, die in de pauze van de zater
dag gehouden nïeuwjaars-con-
tactavo: d" werden verloot. Op de
foto's boven: de Zeeuwse Thomas
vaer en Pieternel tijdens hun
samenspraak. Foto's P.Z.O.)