Duizenden gingen naar Den Haag
EEG-Iandbouwoverleg
nog zonder resultaat
Er zijn voor onze diaconieën
nog genoeg „open plekken"
ZATERDAG 6 JANUARI 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
25 JAAR GELEDEN:
(Van onze Haagse redactie)
D E HAGENAARS die min
stens al een kwart eeuw
in de residentie hebben ge
woond, kunnen als het hun
nu gevraagd wordt, zich geen
drukkere feestdag voorstel
len dan die 7 januari 1937.
Toen was het alsof half Ne
derland naar Den Haag was
getrokken. En begrijpelijk,
want wie wilde het vorstelijke
bruiloftsfeest van kroonprin
ses Juliana en prins Berahard
missen?
Tienduizenden brachten de
nacht door op de Haagse
trottoirs.
]n het oude stadhuis aau de
Groenmarkt werd het vorste
lijke huwelijk voltrokken door
burgemeester nir. S. J. K. de Mon-
chy. Het gebeurde in een trouw
zaal, waar twee kostbare zetels
voor het bruidspaar stonden, die
hadden toebehoord aan de voor
malige keizerlijke regering in We
nen. In zijn toespraak betoogde
burgemeester De Moncliy o.m. dat
prinses Juliana de grote aanhan
kelijkheid van haar volk heeft
verdiend. „Zo jong gij nog zijt,
hebt gy toch reeds jaren geleden
uw persoon ingezet tot leniging
van de nood. Gij hebt in crisistijd
de stoot gegeven tot de oprichting
van een instelling die licht bracht
ïn de duisternis welke in vele ge
zinnen heerste en gy zijt die in
stelling door uw bijna dagelijkse
arbeid blijven steunen", aldus bur
gemeester De Moncliy.
Met een gouden veder, geschenk
van de Haagse burgerij, tekenden
prinses en prins de huwelijksacte,
terwyl de familieleden en getui
gen met zilveren vulpenhouders
signeerden.
Daarna volgde direct het
kerkelijk huwelijk in de
Grote- of St. Jacobskerk, di
rect naast het stadhuis ge
legen. De gouden koets werd
voor de enkele tientallen
meters niettemin ingescha-
Het bruidspaar luistert naar de
toespraak van ds. J. Weiter tij
dens de huwelijksinzegening.
keld en tussen een erehaag
van officieren, kadetten, adel
borsten en huzaren, zo dicht
stonden de detachementen
bijeen, bereikte de koets de
kerk, waar de oud-hofpredi
ker ds. Weiter het huwelijk
inzegende. De toenmalige
hofprediker prof. dr. Obbink
leidde de kerkdienst en ver
richtte de ceremonie van het
■verwisselen der ringen.
KORTE PREDIKATIE
DRIEKONINGEN.
De oude legenden spreken van drie
wijzen of drie koningen: Caspar
Melchior en Balthasar. Het oude bij
belverhaal (Mattheüs 2 1-12) ver
meldt, dat enige wijzen uit het oos
ten op weg gingen naar Jeruzalem,
omdat zij meenden, dat daar een ko
ningskind moest zijn geboren. Zij
hadden een ster gezien, waarmt zij
dit hadden opgemaakt. Het was een
algemeen verbreid oosters geloof, dat
de stand van de sterren het lot van
een mensenleven bepaalde. De hei
dense wijzen hebben de lange tocht
er voor over gehad om de nieuw ge
boren koning te zoeken en ze rustten
niet, voor ze hel Kind hadden gevon
den.
Er is niemand in Jeruzalem ge
weest, geen koning of schriftgeleer
de, die liet. de moeite waard heef t ge
vonden, de vreemdelingen te verge
zellen op hun reis. Alleen Herodes
bespeurt gevaar en tracht dit op
drastische en wrede wijze te keren
door een bloedbad aan te richten,
waardoor hij voor altijd als de kin
dermoordenaar gebrandmerkt is
Verder trelct niemand zich van deze
vreemdelingen iets aan.
De wijzen hebben echter in Bethle-
hem een reisdoel gevonden en gaan
onverstoorbaar verder. En God zelf
gebruikt hen als werktuigen in Zijn
hand om voor olie tijden te laten
zien, dat het heil voor alle volken
is bestemd. Herders en wijzen; joden
en heidenen komen het Kind Imlde
bewijzen. De wijzen doen dat op hun
manier. Zij brengen hun geschenken:
goud, wierook en mirre om te laten
zien, dat zij werkelijk geloven, dat
dit een Koningskind is.
Het verhaal van de oosterse magiërs
doet ons in verschillend opzicht
vreemd aan. Het laat ook allerlei
vragen onbeantwoord. Het wil ons
alleen doordringen van de alles om
vattende liefde van de Heer, die Zijn
Zoon gaf voor de wereld. Het wil
ook ons brengen tot de verwonderde
aanbidding. We kunnen ons evenals
de schriftgeleerden in Jeruzalem af
zijdig houden. Maar de ster roijst ons
de weg naar het heil. Het Kind is
onze Vrede. En wij zingen nog eens
het aloude kerstlied: Komt, laten
wij aanbidden, dien Koning!
Ovezande. R. Dat.
ENIGE VOORUITGANG GEBOEKT
Overeenstemming vóór
eind volgende week
Allé tekenen wyzen er op, dat de mi
nisters van landbouw van de zes lan
den van de E.E.G. pas de volgende
week toekomen aan de beslissende
aanpak van de twee grote vraagstuk
ken, die in het raam van een gemeen
schappelijk landbouwbeleid nog op
een oplossing vvaebten: de ontsnap
pingsclausule cn de kwestie van de
prijstoenadering van de landbomv-
produkten in de gemeenschap.
Weliswaar zal de ministerraad van
de E.E.G. vandaag nog enkele uren
bijeenkomen, doch het is nauwelijks
denkbaar dat dan rèeds een begin
van een oplossing zal kunnen worden
bereikt. Dit neemt overigens niet
weg, dat op een aantal onderdelen
van het gemeenschappelijk landbouw
beleid de afgelopen dagen in Brussel
wel vooruitgang is geboekt, al is er
nog vrijwel nergens sprake van vol
komen eensgezindheid tussen de
„zes".
Het streven blijft dan ook, dat de zes
landen waarvan Frankrijk, Italië
en België ook door hun ministers van
buitenlandse zaken zijn vertegen
woordigd vóór het einde van de
volgende week voldoende overeen
stemming bereiken om te besluiten
tot het ingaan van de tweede etappe
van de overgangsperiode van het ver
drag van Rome.
Hoe ernstig de ministers hun opvat
ting nemen, dat ook een eventuele
C.N.V. niet achter
wilde stakingen
Het; bestuur van het Christelijk Na
tionaal Vakverbond heeft in een
communiqué medegedeeld, dat het
zich distancieert van publikaties, vol
gens welke het C.N.V. onder meer
ook wilde stakingen als zodanig wet
telijk mogelijk zou willen maken.
Het C.N.V. vestigt er de aandacht
op, dat in deze publikaties, die han
delen over hét standpunt der drie
grote valccentralen inzake een even
tuele wettelijke regeling in verband
met de werkstaking, zijn standpunt
in deze kwestie eensdeels zeer onvol
ledig en anderdeels onjuist is weer
gegeven.
beslissing in de volgende week wordt
geacht te zijn genomen vóór de 31e
december de datum in feite voor
geschreven door het E.E.G.-verdrag
maar omzeild door cie stelling, dat
de huidige conferentie een voortzet
ting is van de óp 29 december begon
nen besprekingen blijkt wel uit
het feit, dat alle documenten die door
de ministerraad worden besproken
zijn gedateerd op 31 december
1961.
Langzaam minder koud
(Van onze weerkundige
medewerker)
Het hogvdrukgebied, dat en
kele dagen bij Ierland lag, is
naar de Alpen getrokken,
waardoor vrijdag de wind naar
zuid tot zuidwest draaide. Uit
S België en Noord-Frankrijk
stroomde de daar aanwezige
koude lucht naar het noorden
terug. Hierdoor bleef de tem
peratuur gisteren en ook in de
afgelopen nacht nog om het
vriespunt schommelen. Tijdens
het weekeinde zal de zuidwes
ten wind in kracht toenemen
en wordt er geleidelijk minder
i koude lucht aangevoerd. Een
front boven' de Britse eilanden
komt ook naderbij en zal zon-
dag de regenkans ook doen
toenemen.
i De vorst wordt verder uit
West- en Midden-Europa ver-
I dreven en de baan voor oce-
aan-depressies in de richting
van ons land is vrijgekomen,
j zodat het weer- geleidelijk een
i meer onbestendig karakter zal
I krijgen.
Verhoging A.O.W.
en A.W.W.
In het. staatsblad van 4 januari is
opgenomen een Koninklijk Besluit
van 22 december 1961, houdende vast
stelling van een algemene maatregel
van bestuur strekkende tot herzie
ning van de bedragen der pensioenen
ingevolge de algemene ouderdoms
wet en de algemene weduwen- en
wezenwet.
Beide wetten bevatten een bepaling
volgens welke, bij algemene maatre
gel van bestuur de pensioen- en uit
keringsbedragen moeten worden ver
hoogd of verlaagd al naar gelang
het indexcijfer der lonen is gestegen
dan wel is gedaald. Overeenkomstig
de. bepalingen van genoemde wetten
worden de nieuwe pensioenbedragen
krachtens de A.O.W. per 1 december
1961: voor ongehuwden li82 en
voor gehuwden 1872 (thans resp.
1134 en 1794).
De nieuwe bëdi'agen ingevolge de
A.W.W. worden, per 1 december
1961: voor weduwen zonder kinde-
rén, alsmede de tijdelijke weduwen-
Uitkering 1578 (thans 1512), voor
weduwén met kinderen 2292 (thans
.2196), voor wezen jonger dan 10
jaar 510 (thans 486), voor we
zen van 10 tot 16 jaar 768 (thans
732) en voor wezen van 16 tot 27
jaar 1002 (thans 960) per jaar.
Automatische koppelingen
voor Europese treinen
Dit voorjaar nog zullen proeven wor
den genomen met drie verschillende
systemen voor automatische koppe
ling van treinen. In Frankrijk zal
men deze systemen in laboratoria be
proeven op hun trekkracht, terwijl
daarnaast tweehonderd goederenwa
gens worden uitgerust met automa
tische koppelingen, teneinde in de
Joop van het jaar de waarde hiervan
aan de praktijk te toetsen.
Aan het eind van het jaar zal de O.R.
E., het research-instituut van de Uni
on Internationale des Chemins de
Fer, een advies uitbrengen over het
systeem dat het meest geschikt is
voor de Europese spoorwegmaat
schappijen.
Dit is dan het resultaat van jaren
lange besprekingen, studies en re
search dat uiteindelijk zal moeten lei
den tot de invoering van automati
sche koppeling voor alle Europese
treinen. Met de invoering van deze
voor de Europese integratie zo be
langrijke modernisering van de trei
nen zal een bedrag van rond zes mil
jard gulden gemoeid zijn. Voor Ne
derland zal het neerkomen op een ïn-
vestering van rond zestig miljoen
gulden.
Afscheid directeur Kuyck
van Maatschappij Zeeland
De heer A. C. H. Kuyck, technisch-
directeur van de Stoomvaart Mij.
Zeeland, heeft in kleine kring af
scheid genomen van vrienden en re
laties in verband met zijn pensione
ring op 31 december 1961.
De heer Kuyck heeft sinds 1928, met
een onderbreking gedurende de oor
log toen hij in actieve dienst bij de
Koninklijke Marine diende, de belan
gen van de Stoomvaart Mij. Zeeland
behartigd.
Mede onder zijn leiding werd de dag
dienst Hoek van Holland-Harwich
na de oorlog weer geheel op gang
gebracht. Onder zijn leiding werd
het motorschip „Koningin Wïlhelmi- i
na", dat februari 1960 in de vaart
kwam, gebouwd.
Lord Snowdon
gaat weer
fotograferen
Lord Snowdon, echtgenoot van prin
ses Margaret, gaat weer het beroep
uitoefenen, dat hij voor zijn huwelijk
als Antony_ Armstrong Jones be
oefende. Hij zal namelijk per één fe
bruari optreden als artistiek raadge
ver van de „Sunday Times", die
thans het eigendom is van de Cana
dese miljonair Roy Thomson.
Majoor Griffin, secretaris voor pers
zaken van Clarence House, de Lon-
dense woning van koningin-moeder
Elizabeth, heeft medegedeeld dat
lord Snowdon eerst overleg met prin
ses Margaret en de koningin-moeder
heeft gepleegd, alvorens de hem aan
geboden functie te aanvaarden. Lord
Snowdon zal in zijn nieuwe functie
ook van tijd tot tijd foto's maken.
TANKEXPLOSIE BIJ
CHEMISCHE INDUSTRIE
Gistermorgen heeft zich in één der
tanks op het terrein van de N.V.
Chemische Industrie Uithoorn (Cih-
du) aan de Amsteldijk in Uithoorn
een explosie voorgedaan, waardoor
de olie, waarmede deze tank ten dele
was gevuld, In brand geraakte. De
brand ging met een zware rookont
wikkeling gepaard, die tot ver in de
omtrek zichtbaar was. Door de ex
plosie sprong het dak van de tank.
Het vuur werd bestreden door de be
drijfsbrandweer in samenwerking
met de brandweer uit Uithoorn. De
wand van de brandende tank en de
wanden der in de nabijheid staande
tanks werden met veel. water natge-
houden. Na twintig minuten was
men het vuur meester. Op het terrein
worden nieuwe tanks gebouwd. Toen
een lasser bij een daarvan, die in de
nabijheid van de in brand geraakte
zijn' lasvlam aanstak, volgde een ex
plosie. In samenwerking met de
rijksbrandweerinspectie uit Haarlem
wordt een onderzoek ingesteld, zo
werd van zijde van de „Cindu" mede
gedeeld. Twee arbeiders, die aan de
nieuwbouw werkten, werden licht ge
wond. Een verstuikte zijn enkel de
ander liep een snijwond aan zijn
hoofd op. Het bedrijf is tegen brand
verzekerd.
Russen niet
„Twist-gevoelig"
Het Moskouse jeugdblad
„Komsomolyets" noemt de
nieuwe Amerikaanse dans de
„Twist" een immorele dans
waarvan de bewegingen doen
denken aan „een man die een
buikdans uitvoert en tegelij
kertijd probeert zijn rug in te
zepen". „De Amerikaanse
ouders", aldus het blad, „schij
nen het te druk te hebben met
het bouwen van schuilplaatsen
tegen radio-actief stof om hun
kinderen aan het verstand te
brengen dat de „twist" even
immoreel en onbeschaafd is
als rock 'n roll.
Het Wereldgebeuren
STEMMEN UIT DE KERKEN
Diakenen behoeven in onze tijd
niet op lauweren te rusten
Op een vergadering van een kerkeraad ergens in onze pro
vincie, gebenrde liet 't vorige jaar dat een diaken er zijn
teleurstelling over uitsprak, dat er voor hem zo weinig te
doen was. Je hoort van ambtsdragers ook wel eens het om
gekeerde, dat de werkzaamheden die uit het kerkelijk ambt
voortvloeien, zovele zijn, dat het net een te zware belasting
van het toch al drukke leven wordt. Wanneer iemand voor
het eerst verkozen wordt tot een kerkelijk ambt, kan je er
bijna zeker van zijn dat dit argument wordt gehanteerd. Nu
dan de uiting van teleurstelling dat er voor een diaken zo
weinig te doen is. Is deze klacht gegrond of niet?
Laten we beginnen met te zeggen
clat we zulk een klacht volkomen
kunnen begrijpen. Het is ook
waarlijk niet de eerste keer dat ze
geuit is. De diaconie, zoals we die
kennen in de protestantse kerken
van ons land, heeft in deze tijd een
hele omschakeling moeten onder
gaan, zodat menigeen zich heeft
afgevraagd of er nog iets van
over bleef. Het vroegere terrein
van de „cursusverzorging" is na
genoeg geheel weggevallen. Door
alle sociale maatregelen, die onze
regeringen genomen hebben, is het
leven dusdanig beschermd gewor
den, dat er bijna niemand meer
overblijft, die zou vallen onder de
vroegere kerkelijke armenzorg.
De kosten van deze voorzieningen
waarop wij aanspraak mogen ma
ken, worden gedragen door heel
de samenleving van ons volk. Via
ons belastingbiljet betalen wij er
allemaal aan mee. Wie de diaco
nie nog wil zien, voornamelijk als
een instantie voor de armverzor
ging hetgeen we niet willen
zeggen van de hierboven aange
haalde diaken die kan niet an
ders dan constateren dat er wei
nig of niets meer te doen over
bluft.
Doch, wil-dit zeggen dat in
derdaad niets meer te doen over
blijft voor een diaconie Het
Griekse woord „diakonia" bete
kent „dienst". Dit woord heeft een
zeer algemene betekenis. Het kan
allerlei dienst zijn die vanwege de
gemeente van Christus wordt ver
leend. Wie hier alleen denkt aan
armverzorging, zoals de diacona
le dienst van de protestantse ker
ken in ons land inderdaad was
verworden, die verschraalt
oorspronkelijke bedoeling van de
diaconie.
We zullen de dienst, die tenville
van de gemeente van Christus
wordt Ad-richt, AAreer zo ruim mo-
gelyk moeten zien. De diaconie
wil hulp zijn aan mensen in nood.
Er kan nog zoveel nood zijn, ook
al heeft mén geen gebrek aan geld
om het meest nodige te kopen.
Wanneer Ave de geschiedenis van
de diaconie nagaan, heeft men al
tijd wel oog gehad A-oor een rui
mere taak dan de „bedeling".
In de kerkorde van Wezel van
1568, de eerste die er voor de ge-
ref. kerk in ons land is opge
steld, vindt men reeds met name
genoemd de ziekenverpleging.
Naar de nood van de tijd het mee
bracht, zijn er telkens weer ande
re taken naar voren gekomen. Zo
zijn er diaconieën geweest die aan
het begin van deze eeuw aan
werkverschaffing hebben .gedaan
(Zie slot pag. 4 kol. 1)
Tussen rood en west
Tot voor enkele maanden zou op
de lijst van „onwaarschijnlijke
gebeurtenissen" in Afrika zon
der twijfel ook zijn vermeld „uitwij
zing van de Sowjet-ambassadeur uit
Guinee". Toch heeft dit feit zich in
het recente verleden afgespeeld en
het bewijst allereerst hoe moeilijk het
voor de Europeaan is enig inzicht te
krijgen in de- Westafrikaanse poli
tiek. Vele waarnemers zijn geneigd
Guinee bij het rode blok in te delen,
en de president van dit pas enkele
jaren oude land. Sekou Touré. een
communist te noemen. Deze interpre
tatie vond een oppervlakkige recht
vaardiging in het feit dat de Guinese
leiders nooit een kwaad woord zeiden
over het communistische blok. maar
daarentegen altijd en overal wel ge
legenheid zochten de westerse mach
ten te laken. De voormannen van de
staat Guinee verontschuldigden dan
met te wijzen op de „strikte neutra
liteit" van het land.
Een feit is wel dat president Touré
via de bij de communistische
wereldvakbond aangesloten Gui
nese Arbeiders Federatie politiek
carrière maakte, dat hij in Praag een
speciale opleiding kreeg aan een
communistische kaderschool en dat
hij maar al te graag als gastheer
van prominenten van achter het
IJzeren Gordijn optreedt. Zo heeft
hij dezer dagen met veel Afrikaanse
pracht en praal de plaatsvervanger
van Kroesjtsjew, Mikojan, plechtig
ontvangen. Mikojan wordt wel eens
Kroesjtsjews „vredestichter" ge
noemd. een soort bezweerder van alle
mogelijke politieke narigheden. Nu,
die zijn er, voor wat Guinee betreft,
genoeg.
In november verleden jaar orga
niseerden Guinese „studenten"
(bedoeld zijn dan onder meer
leerlingen van middelbare scholen en
ambachtsseholieren) een spontane
(dergelijke demonstraties zijn altijd
„spontaan") betoging tegen de rege
ring. De jongelui eisten een positief
linksgericht optreden van Touré's
kabinet. Aanvankelijk gaven de Gui
nese leiders de „westersen" en de
„kolonialisten" de schuld van deze
relletjes, maar de president zelf zorg
de op de tiende december voor een
verrassing. Hij zei tijdens een open
bare bijeenkomst onomwonden, dat
enkele ambtenaren van de communis
tische ambassade welbewust de jon
gens hadden opgeliitst, in de ver
wachting dat de Guinese regering dan
wel zou worden gedwongen zich
openlijk bij het rode kamp te voegen.
Enkele dagen daarna \rerliet de Sow
jet-ambassadeur het land. Uit dit
vertrek mag men in geen geval con
cluderen dat Guinee zich in westelijke
richting beweegt. Men wil onverkort
„neutraal" blijven. Maar er is wel
iets scheef gegaan en Mikojan heeft
nu tot taak de afgebrokkelde poli
tieke betrekkingen wat bij te spijke
ren. Dat is zo langzamerhand zijn
specialiteit geworden, maar ditmaal
zal het toch niet zo gemakkelijk
gaan, want Touré is geen president,
die zo uit de rimboe op de hoogste
stoel werd gezet. Hij is integendeel
iemand met een grondige politieke
scholing. Als parlementslid in de
Franse volksvertegenwoordiging had
hij gedurende drie jaar gelegenheid
te over,, zich te verdiepen in de wes
terse politieke denkbeelden.
Mikojan heeft nog een ander kar
weitje op te knappen. Ook in
Guinee, maar meer op het fi
nanciële vlak. Kort na de onafhan
kelijkheidsverklaring van Guinee
(98 procent van de bevolking stemde
vóór losmaking van Frankrijk) be
loofde de Sowjet-Unie een onge
vraagd en ongekend hoog krediet.
Verder zou Guinee Russische inge
nieurs en economen ter beschikking
krijgen om het plotseling (het land
werd op de verkiezingsdag 's avonds
twaalf uur zelfstandig) alleen staan
de land te helpen. Van al die belof
ten is vrijwel niets terechtgekomen.
Er kwamen wel wat Tsjechen, die
zich echter met de winkeliers inten
siever bemoeiden dan met de econo
mie van het land. Ze deden goede
zaken en gingen met een dikke por
temonnee naar Praag terug. Van de
grootscheeps aangekondigde Russi
sche projecten is helemaal niets te
recht gekomen. Met de ambassadeur
verdwenen ook de Sowjet-instruc-
teurs. Die uitwijzing was misschien
een wel wat rigoureuze maatregel
van Guinese zijde, maar men bedenke
hierbij dat in geen der „jonge" Afri
kaanse landen nog een solide buiten
lands beleid is uitgewerkt. Vermoe
delijk heeft men in het verleden
Touré onrecht aangedaan door hem
zo zonder meer bij de communisten
in te delen. Evenzeer verkijkt men
zich op de binnenlandse toestand van
Guinee als men de president op dit
ogenblik plotseling binnen het wes
terse kringetje zou trekken. Toch
heeft Mikojan met een boze Touré
te maken en Mikojan kan alleen
maar herhalen wat de vorige Sow-
jet-prominenten reeds aan Guinee
hebben beloofd: een prachtige water
aan- en afvoer in het land. Dat be
loofde Rusland twee jaar geleden
ook al, maar de Guinese vrouwen
moeten nog wekelijks naar de cen
trale wasplaatsen. Het water stroomt
nog even vrij en grillig door bet land
als vroeger. Het zal voor Mikojan
niet gemakkelijk zijn de daden van
de voormalige ambassadeur schoon
te wassen. Touré zal wel op zijn hoe
de zijn. Zijn nationalisme zal het wel
weer winnen van zijn ongetwijfeld
rode sympathieën, ook al betekent
dit niet, dat Touré pro-westers ge
worden zou zijn.
Vermiste kanoer
bleek verdronken
De 34=jarige J. lïoesïngli uit Eindho-
A'en, die sinds 28 oktober werd ver
mist, blijkt die dag te zijn verdron
ken in de riAier de Ruhr op Dnits
gebied.
De heer Roesingh is verongelukt,
toen hij met een kano over de Ruhr
naar ons land wilde komen. Het stof
felijk overschot werd donderdag te
Sint-Odilienberg gevonden en is gis
teren geïdentificeerd.