Duizenden gingen naar Den Haag EEG-Iandbouwoverleg nog zonder resultaat Er zijn voor onze diaconieën nog genoeg „open plekken" ZATERDAG 6 JANUARI 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 8 25 JAAR GELEDEN: (Van onze Haagse redactie) D E HAGENAARS die min stens al een kwart eeuw in de residentie hebben ge woond, kunnen als het hun nu gevraagd wordt, zich geen drukkere feestdag voorstel len dan die 7 januari 1937. Toen was het alsof half Ne derland naar Den Haag was getrokken. En begrijpelijk, want wie wilde het vorstelijke bruiloftsfeest van kroonprin ses Juliana en prins Berahard missen? Tienduizenden brachten de nacht door op de Haagse trottoirs. ]n het oude stadhuis aau de Groenmarkt werd het vorste lijke huwelijk voltrokken door burgemeester nir. S. J. K. de Mon- chy. Het gebeurde in een trouw zaal, waar twee kostbare zetels voor het bruidspaar stonden, die hadden toebehoord aan de voor malige keizerlijke regering in We nen. In zijn toespraak betoogde burgemeester De Moncliy o.m. dat prinses Juliana de grote aanhan kelijkheid van haar volk heeft verdiend. „Zo jong gij nog zijt, hebt gy toch reeds jaren geleden uw persoon ingezet tot leniging van de nood. Gij hebt in crisistijd de stoot gegeven tot de oprichting van een instelling die licht bracht ïn de duisternis welke in vele ge zinnen heerste en gy zijt die in stelling door uw bijna dagelijkse arbeid blijven steunen", aldus bur gemeester De Moncliy. Met een gouden veder, geschenk van de Haagse burgerij, tekenden prinses en prins de huwelijksacte, terwyl de familieleden en getui gen met zilveren vulpenhouders signeerden. Daarna volgde direct het kerkelijk huwelijk in de Grote- of St. Jacobskerk, di rect naast het stadhuis ge legen. De gouden koets werd voor de enkele tientallen meters niettemin ingescha- Het bruidspaar luistert naar de toespraak van ds. J. Weiter tij dens de huwelijksinzegening. keld en tussen een erehaag van officieren, kadetten, adel borsten en huzaren, zo dicht stonden de detachementen bijeen, bereikte de koets de kerk, waar de oud-hofpredi ker ds. Weiter het huwelijk inzegende. De toenmalige hofprediker prof. dr. Obbink leidde de kerkdienst en ver richtte de ceremonie van het ■verwisselen der ringen. KORTE PREDIKATIE DRIEKONINGEN. De oude legenden spreken van drie wijzen of drie koningen: Caspar Melchior en Balthasar. Het oude bij belverhaal (Mattheüs 2 1-12) ver meldt, dat enige wijzen uit het oos ten op weg gingen naar Jeruzalem, omdat zij meenden, dat daar een ko ningskind moest zijn geboren. Zij hadden een ster gezien, waarmt zij dit hadden opgemaakt. Het was een algemeen verbreid oosters geloof, dat de stand van de sterren het lot van een mensenleven bepaalde. De hei dense wijzen hebben de lange tocht er voor over gehad om de nieuw ge boren koning te zoeken en ze rustten niet, voor ze hel Kind hadden gevon den. Er is niemand in Jeruzalem ge weest, geen koning of schriftgeleer de, die liet. de moeite waard heef t ge vonden, de vreemdelingen te verge zellen op hun reis. Alleen Herodes bespeurt gevaar en tracht dit op drastische en wrede wijze te keren door een bloedbad aan te richten, waardoor hij voor altijd als de kin dermoordenaar gebrandmerkt is Verder trelct niemand zich van deze vreemdelingen iets aan. De wijzen hebben echter in Bethle- hem een reisdoel gevonden en gaan onverstoorbaar verder. En God zelf gebruikt hen als werktuigen in Zijn hand om voor olie tijden te laten zien, dat het heil voor alle volken is bestemd. Herders en wijzen; joden en heidenen komen het Kind Imlde bewijzen. De wijzen doen dat op hun manier. Zij brengen hun geschenken: goud, wierook en mirre om te laten zien, dat zij werkelijk geloven, dat dit een Koningskind is. Het verhaal van de oosterse magiërs doet ons in verschillend opzicht vreemd aan. Het laat ook allerlei vragen onbeantwoord. Het wil ons alleen doordringen van de alles om vattende liefde van de Heer, die Zijn Zoon gaf voor de wereld. Het wil ook ons brengen tot de verwonderde aanbidding. We kunnen ons evenals de schriftgeleerden in Jeruzalem af zijdig houden. Maar de ster roijst ons de weg naar het heil. Het Kind is onze Vrede. En wij zingen nog eens het aloude kerstlied: Komt, laten wij aanbidden, dien Koning! Ovezande. R. Dat. ENIGE VOORUITGANG GEBOEKT Overeenstemming vóór eind volgende week Allé tekenen wyzen er op, dat de mi nisters van landbouw van de zes lan den van de E.E.G. pas de volgende week toekomen aan de beslissende aanpak van de twee grote vraagstuk ken, die in het raam van een gemeen schappelijk landbouwbeleid nog op een oplossing vvaebten: de ontsnap pingsclausule cn de kwestie van de prijstoenadering van de landbomv- produkten in de gemeenschap. Weliswaar zal de ministerraad van de E.E.G. vandaag nog enkele uren bijeenkomen, doch het is nauwelijks denkbaar dat dan rèeds een begin van een oplossing zal kunnen worden bereikt. Dit neemt overigens niet weg, dat op een aantal onderdelen van het gemeenschappelijk landbouw beleid de afgelopen dagen in Brussel wel vooruitgang is geboekt, al is er nog vrijwel nergens sprake van vol komen eensgezindheid tussen de „zes". Het streven blijft dan ook, dat de zes landen waarvan Frankrijk, Italië en België ook door hun ministers van buitenlandse zaken zijn vertegen woordigd vóór het einde van de volgende week voldoende overeen stemming bereiken om te besluiten tot het ingaan van de tweede etappe van de overgangsperiode van het ver drag van Rome. Hoe ernstig de ministers hun opvat ting nemen, dat ook een eventuele C.N.V. niet achter wilde stakingen Het; bestuur van het Christelijk Na tionaal Vakverbond heeft in een communiqué medegedeeld, dat het zich distancieert van publikaties, vol gens welke het C.N.V. onder meer ook wilde stakingen als zodanig wet telijk mogelijk zou willen maken. Het C.N.V. vestigt er de aandacht op, dat in deze publikaties, die han delen over hét standpunt der drie grote valccentralen inzake een even tuele wettelijke regeling in verband met de werkstaking, zijn standpunt in deze kwestie eensdeels zeer onvol ledig en anderdeels onjuist is weer gegeven. beslissing in de volgende week wordt geacht te zijn genomen vóór de 31e december de datum in feite voor geschreven door het E.E.G.-verdrag maar omzeild door cie stelling, dat de huidige conferentie een voortzet ting is van de óp 29 december begon nen besprekingen blijkt wel uit het feit, dat alle documenten die door de ministerraad worden besproken zijn gedateerd op 31 december 1961. Langzaam minder koud (Van onze weerkundige medewerker) Het hogvdrukgebied, dat en kele dagen bij Ierland lag, is naar de Alpen getrokken, waardoor vrijdag de wind naar zuid tot zuidwest draaide. Uit S België en Noord-Frankrijk stroomde de daar aanwezige koude lucht naar het noorden terug. Hierdoor bleef de tem peratuur gisteren en ook in de afgelopen nacht nog om het vriespunt schommelen. Tijdens het weekeinde zal de zuidwes ten wind in kracht toenemen en wordt er geleidelijk minder i koude lucht aangevoerd. Een front boven' de Britse eilanden komt ook naderbij en zal zon- dag de regenkans ook doen toenemen. i De vorst wordt verder uit West- en Midden-Europa ver- I dreven en de baan voor oce- aan-depressies in de richting van ons land is vrijgekomen, j zodat het weer- geleidelijk een i meer onbestendig karakter zal I krijgen. Verhoging A.O.W. en A.W.W. In het. staatsblad van 4 januari is opgenomen een Koninklijk Besluit van 22 december 1961, houdende vast stelling van een algemene maatregel van bestuur strekkende tot herzie ning van de bedragen der pensioenen ingevolge de algemene ouderdoms wet en de algemene weduwen- en wezenwet. Beide wetten bevatten een bepaling volgens welke, bij algemene maatre gel van bestuur de pensioen- en uit keringsbedragen moeten worden ver hoogd of verlaagd al naar gelang het indexcijfer der lonen is gestegen dan wel is gedaald. Overeenkomstig de. bepalingen van genoemde wetten worden de nieuwe pensioenbedragen krachtens de A.O.W. per 1 december 1961: voor ongehuwden li82 en voor gehuwden 1872 (thans resp. 1134 en 1794). De nieuwe bëdi'agen ingevolge de A.W.W. worden, per 1 december 1961: voor weduwen zonder kinde- rén, alsmede de tijdelijke weduwen- Uitkering 1578 (thans 1512), voor weduwén met kinderen 2292 (thans .2196), voor wezen jonger dan 10 jaar 510 (thans 486), voor we zen van 10 tot 16 jaar 768 (thans 732) en voor wezen van 16 tot 27 jaar 1002 (thans 960) per jaar. Automatische koppelingen voor Europese treinen Dit voorjaar nog zullen proeven wor den genomen met drie verschillende systemen voor automatische koppe ling van treinen. In Frankrijk zal men deze systemen in laboratoria be proeven op hun trekkracht, terwijl daarnaast tweehonderd goederenwa gens worden uitgerust met automa tische koppelingen, teneinde in de Joop van het jaar de waarde hiervan aan de praktijk te toetsen. Aan het eind van het jaar zal de O.R. E., het research-instituut van de Uni on Internationale des Chemins de Fer, een advies uitbrengen over het systeem dat het meest geschikt is voor de Europese spoorwegmaat schappijen. Dit is dan het resultaat van jaren lange besprekingen, studies en re search dat uiteindelijk zal moeten lei den tot de invoering van automati sche koppeling voor alle Europese treinen. Met de invoering van deze voor de Europese integratie zo be langrijke modernisering van de trei nen zal een bedrag van rond zes mil jard gulden gemoeid zijn. Voor Ne derland zal het neerkomen op een ïn- vestering van rond zestig miljoen gulden. Afscheid directeur Kuyck van Maatschappij Zeeland De heer A. C. H. Kuyck, technisch- directeur van de Stoomvaart Mij. Zeeland, heeft in kleine kring af scheid genomen van vrienden en re laties in verband met zijn pensione ring op 31 december 1961. De heer Kuyck heeft sinds 1928, met een onderbreking gedurende de oor log toen hij in actieve dienst bij de Koninklijke Marine diende, de belan gen van de Stoomvaart Mij. Zeeland behartigd. Mede onder zijn leiding werd de dag dienst Hoek van Holland-Harwich na de oorlog weer geheel op gang gebracht. Onder zijn leiding werd het motorschip „Koningin Wïlhelmi- i na", dat februari 1960 in de vaart kwam, gebouwd. Lord Snowdon gaat weer fotograferen Lord Snowdon, echtgenoot van prin ses Margaret, gaat weer het beroep uitoefenen, dat hij voor zijn huwelijk als Antony_ Armstrong Jones be oefende. Hij zal namelijk per één fe bruari optreden als artistiek raadge ver van de „Sunday Times", die thans het eigendom is van de Cana dese miljonair Roy Thomson. Majoor Griffin, secretaris voor pers zaken van Clarence House, de Lon- dense woning van koningin-moeder Elizabeth, heeft medegedeeld dat lord Snowdon eerst overleg met prin ses Margaret en de koningin-moeder heeft gepleegd, alvorens de hem aan geboden functie te aanvaarden. Lord Snowdon zal in zijn nieuwe functie ook van tijd tot tijd foto's maken. TANKEXPLOSIE BIJ CHEMISCHE INDUSTRIE Gistermorgen heeft zich in één der tanks op het terrein van de N.V. Chemische Industrie Uithoorn (Cih- du) aan de Amsteldijk in Uithoorn een explosie voorgedaan, waardoor de olie, waarmede deze tank ten dele was gevuld, In brand geraakte. De brand ging met een zware rookont wikkeling gepaard, die tot ver in de omtrek zichtbaar was. Door de ex plosie sprong het dak van de tank. Het vuur werd bestreden door de be drijfsbrandweer in samenwerking met de brandweer uit Uithoorn. De wand van de brandende tank en de wanden der in de nabijheid staande tanks werden met veel. water natge- houden. Na twintig minuten was men het vuur meester. Op het terrein worden nieuwe tanks gebouwd. Toen een lasser bij een daarvan, die in de nabijheid van de in brand geraakte zijn' lasvlam aanstak, volgde een ex plosie. In samenwerking met de rijksbrandweerinspectie uit Haarlem wordt een onderzoek ingesteld, zo werd van zijde van de „Cindu" mede gedeeld. Twee arbeiders, die aan de nieuwbouw werkten, werden licht ge wond. Een verstuikte zijn enkel de ander liep een snijwond aan zijn hoofd op. Het bedrijf is tegen brand verzekerd. Russen niet „Twist-gevoelig" Het Moskouse jeugdblad „Komsomolyets" noemt de nieuwe Amerikaanse dans de „Twist" een immorele dans waarvan de bewegingen doen denken aan „een man die een buikdans uitvoert en tegelij kertijd probeert zijn rug in te zepen". „De Amerikaanse ouders", aldus het blad, „schij nen het te druk te hebben met het bouwen van schuilplaatsen tegen radio-actief stof om hun kinderen aan het verstand te brengen dat de „twist" even immoreel en onbeschaafd is als rock 'n roll. Het Wereldgebeuren STEMMEN UIT DE KERKEN Diakenen behoeven in onze tijd niet op lauweren te rusten Op een vergadering van een kerkeraad ergens in onze pro vincie, gebenrde liet 't vorige jaar dat een diaken er zijn teleurstelling over uitsprak, dat er voor hem zo weinig te doen was. Je hoort van ambtsdragers ook wel eens het om gekeerde, dat de werkzaamheden die uit het kerkelijk ambt voortvloeien, zovele zijn, dat het net een te zware belasting van het toch al drukke leven wordt. Wanneer iemand voor het eerst verkozen wordt tot een kerkelijk ambt, kan je er bijna zeker van zijn dat dit argument wordt gehanteerd. Nu dan de uiting van teleurstelling dat er voor een diaken zo weinig te doen is. Is deze klacht gegrond of niet? Laten we beginnen met te zeggen clat we zulk een klacht volkomen kunnen begrijpen. Het is ook waarlijk niet de eerste keer dat ze geuit is. De diaconie, zoals we die kennen in de protestantse kerken van ons land, heeft in deze tijd een hele omschakeling moeten onder gaan, zodat menigeen zich heeft afgevraagd of er nog iets van over bleef. Het vroegere terrein van de „cursusverzorging" is na genoeg geheel weggevallen. Door alle sociale maatregelen, die onze regeringen genomen hebben, is het leven dusdanig beschermd gewor den, dat er bijna niemand meer overblijft, die zou vallen onder de vroegere kerkelijke armenzorg. De kosten van deze voorzieningen waarop wij aanspraak mogen ma ken, worden gedragen door heel de samenleving van ons volk. Via ons belastingbiljet betalen wij er allemaal aan mee. Wie de diaco nie nog wil zien, voornamelijk als een instantie voor de armverzor ging hetgeen we niet willen zeggen van de hierboven aange haalde diaken die kan niet an ders dan constateren dat er wei nig of niets meer te doen over bluft. Doch, wil-dit zeggen dat in derdaad niets meer te doen over blijft voor een diaconie Het Griekse woord „diakonia" bete kent „dienst". Dit woord heeft een zeer algemene betekenis. Het kan allerlei dienst zijn die vanwege de gemeente van Christus wordt ver leend. Wie hier alleen denkt aan armverzorging, zoals de diacona le dienst van de protestantse ker ken in ons land inderdaad was verworden, die verschraalt oorspronkelijke bedoeling van de diaconie. We zullen de dienst, die tenville van de gemeente van Christus wordt Ad-richt, AAreer zo ruim mo- gelyk moeten zien. De diaconie wil hulp zijn aan mensen in nood. Er kan nog zoveel nood zijn, ook al heeft mén geen gebrek aan geld om het meest nodige te kopen. Wanneer Ave de geschiedenis van de diaconie nagaan, heeft men al tijd wel oog gehad A-oor een rui mere taak dan de „bedeling". In de kerkorde van Wezel van 1568, de eerste die er voor de ge- ref. kerk in ons land is opge steld, vindt men reeds met name genoemd de ziekenverpleging. Naar de nood van de tijd het mee bracht, zijn er telkens weer ande re taken naar voren gekomen. Zo zijn er diaconieën geweest die aan het begin van deze eeuw aan werkverschaffing hebben .gedaan (Zie slot pag. 4 kol. 1) Tussen rood en west Tot voor enkele maanden zou op de lijst van „onwaarschijnlijke gebeurtenissen" in Afrika zon der twijfel ook zijn vermeld „uitwij zing van de Sowjet-ambassadeur uit Guinee". Toch heeft dit feit zich in het recente verleden afgespeeld en het bewijst allereerst hoe moeilijk het voor de Europeaan is enig inzicht te krijgen in de- Westafrikaanse poli tiek. Vele waarnemers zijn geneigd Guinee bij het rode blok in te delen, en de president van dit pas enkele jaren oude land. Sekou Touré. een communist te noemen. Deze interpre tatie vond een oppervlakkige recht vaardiging in het feit dat de Guinese leiders nooit een kwaad woord zeiden over het communistische blok. maar daarentegen altijd en overal wel ge legenheid zochten de westerse mach ten te laken. De voormannen van de staat Guinee verontschuldigden dan met te wijzen op de „strikte neutra liteit" van het land. Een feit is wel dat president Touré via de bij de communistische wereldvakbond aangesloten Gui nese Arbeiders Federatie politiek carrière maakte, dat hij in Praag een speciale opleiding kreeg aan een communistische kaderschool en dat hij maar al te graag als gastheer van prominenten van achter het IJzeren Gordijn optreedt. Zo heeft hij dezer dagen met veel Afrikaanse pracht en praal de plaatsvervanger van Kroesjtsjew, Mikojan, plechtig ontvangen. Mikojan wordt wel eens Kroesjtsjews „vredestichter" ge noemd. een soort bezweerder van alle mogelijke politieke narigheden. Nu, die zijn er, voor wat Guinee betreft, genoeg. In november verleden jaar orga niseerden Guinese „studenten" (bedoeld zijn dan onder meer leerlingen van middelbare scholen en ambachtsseholieren) een spontane (dergelijke demonstraties zijn altijd „spontaan") betoging tegen de rege ring. De jongelui eisten een positief linksgericht optreden van Touré's kabinet. Aanvankelijk gaven de Gui nese leiders de „westersen" en de „kolonialisten" de schuld van deze relletjes, maar de president zelf zorg de op de tiende december voor een verrassing. Hij zei tijdens een open bare bijeenkomst onomwonden, dat enkele ambtenaren van de communis tische ambassade welbewust de jon gens hadden opgeliitst, in de ver wachting dat de Guinese regering dan wel zou worden gedwongen zich openlijk bij het rode kamp te voegen. Enkele dagen daarna \rerliet de Sow jet-ambassadeur het land. Uit dit vertrek mag men in geen geval con cluderen dat Guinee zich in westelijke richting beweegt. Men wil onverkort „neutraal" blijven. Maar er is wel iets scheef gegaan en Mikojan heeft nu tot taak de afgebrokkelde poli tieke betrekkingen wat bij te spijke ren. Dat is zo langzamerhand zijn specialiteit geworden, maar ditmaal zal het toch niet zo gemakkelijk gaan, want Touré is geen president, die zo uit de rimboe op de hoogste stoel werd gezet. Hij is integendeel iemand met een grondige politieke scholing. Als parlementslid in de Franse volksvertegenwoordiging had hij gedurende drie jaar gelegenheid te over,, zich te verdiepen in de wes terse politieke denkbeelden. Mikojan heeft nog een ander kar weitje op te knappen. Ook in Guinee, maar meer op het fi nanciële vlak. Kort na de onafhan kelijkheidsverklaring van Guinee (98 procent van de bevolking stemde vóór losmaking van Frankrijk) be loofde de Sowjet-Unie een onge vraagd en ongekend hoog krediet. Verder zou Guinee Russische inge nieurs en economen ter beschikking krijgen om het plotseling (het land werd op de verkiezingsdag 's avonds twaalf uur zelfstandig) alleen staan de land te helpen. Van al die belof ten is vrijwel niets terechtgekomen. Er kwamen wel wat Tsjechen, die zich echter met de winkeliers inten siever bemoeiden dan met de econo mie van het land. Ze deden goede zaken en gingen met een dikke por temonnee naar Praag terug. Van de grootscheeps aangekondigde Russi sche projecten is helemaal niets te recht gekomen. Met de ambassadeur verdwenen ook de Sowjet-instruc- teurs. Die uitwijzing was misschien een wel wat rigoureuze maatregel van Guinese zijde, maar men bedenke hierbij dat in geen der „jonge" Afri kaanse landen nog een solide buiten lands beleid is uitgewerkt. Vermoe delijk heeft men in het verleden Touré onrecht aangedaan door hem zo zonder meer bij de communisten in te delen. Evenzeer verkijkt men zich op de binnenlandse toestand van Guinee als men de president op dit ogenblik plotseling binnen het wes terse kringetje zou trekken. Toch heeft Mikojan met een boze Touré te maken en Mikojan kan alleen maar herhalen wat de vorige Sow- jet-prominenten reeds aan Guinee hebben beloofd: een prachtige water aan- en afvoer in het land. Dat be loofde Rusland twee jaar geleden ook al, maar de Guinese vrouwen moeten nog wekelijks naar de cen trale wasplaatsen. Het water stroomt nog even vrij en grillig door bet land als vroeger. Het zal voor Mikojan niet gemakkelijk zijn de daden van de voormalige ambassadeur schoon te wassen. Touré zal wel op zijn hoe de zijn. Zijn nationalisme zal het wel weer winnen van zijn ongetwijfeld rode sympathieën, ook al betekent dit niet, dat Touré pro-westers ge worden zou zijn. Vermiste kanoer bleek verdronken De 34=jarige J. lïoesïngli uit Eindho- A'en, die sinds 28 oktober werd ver mist, blijkt die dag te zijn verdron ken in de riAier de Ruhr op Dnits gebied. De heer Roesingh is verongelukt, toen hij met een kano over de Ruhr naar ons land wilde komen. Het stof felijk overschot werd donderdag te Sint-Odilienberg gevonden en is gis teren geïdentificeerd.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 17