TURNEN: KWESTIE VAN SOBERHEID
Stil
Klanken uit de ether
Operatie „Walrus
iiiiipil
R□TERDDN
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
$Jeltait&eK.
fercfonk
10
PROVINCIALS ZEEUWSS COURANT
WOENSDAG 27 DECEMBER 1961
iNIIIIO!illllllllnilllllll!MIII!llllll!ll!l!lllllll!l!!!llllll!llllfl!!l!lll|[|llllllllllllllllllll!l!!lllllllllllllni!lllllll!!IIHIIIIIIIII»III!lllllllll!llllllllll!llllllllM
Ria van Velsen in actie is een
filmpje, dat niet slechts de
ogen aait, maar ook even
tjes kietelt aan het hart. Willy
Jaegers ondersteboven als
een gespierd uitroepteken op
het houten paard of als een
reusachtige-rondslaande propel
ler aan het rek of als een adel-
lijk acrobaat aan de ringen
is een adembenemende docu-
Met Pierre Huijskens
door de sport....
mentaire der menselijke plooi
baarheid. Dat is turnen.- zich we
ten op te vouwen met elegant
gemak, op een beheerste, haast
deftige wijze het lichaam als
maar gestrekt door een zaal
ruimte kunnen rondvliegen, de
volmaakte elasticiteit kunnen be
wijzen van wat Franciscus
„broeder ezel" (het lijf) noem
de, bij alle inspanningen een
onbewogen, liefst glimlachend
gezicht te kunnen tonen, uit wel
ke onmogelijke posities men
ook tegen het publiek aankijkt,
en aan „de haag der tanden"
geen opzienbarende geluiden
laten ontsnappen. Het vrolijke
gezicht en de stilte in het mond-
gebied demonstreren het beste
de kwaliteit der beheersing, die
een turner of een turnende
vrouw zich hebben eigen ge
maakt.
Wat ligt het niet voor de hand,
dat uit de luchtzak der longen
borrelend, briesend, steunend
gerucht ontvliedt, wanneer die
luchtzak door de onmenselijke
standen van het bovenlichaam
in de meest onmenselijke ver
drukking raakt? Wat ontsnapt
boksers niet, als zij elkaar uit
alle macht staan af re drogen?
Hoe steunen, piepen, fluiten en
W L
rochelen gewichtshefters niet,
als zij met de trillend-gespannen
krukas van hun eigen „zijn" een
halter van honderd kilo boven
hun kruin hijsen? Hun gezichten
hebben in die situatie de uit
drukking van ruimte-mannen,
wier druk-cabine niet best func
tioneert. Niemand neemt hen de
lelijkheid van dat moment der
opperste inspanning kwalijk.
Niemand verwijt een bokser, dat
hij door een mep op de lever ge
raakt, even een zucht als van
een leeglopende auto-band laaf
horen. Maar iedereen mag het
een turner kwalijk nemen, wan
neer die met veel luid gehijg aan
zijn toestellen werkt. Dat mag
hij niet.
HÜ moet zwygen, elegant blij
ven, doodstil „van buiten"
zyn, ook al spookt het en
barnt het in zyn interieur. Stoom
afblazen is krachtverlies voor hem.
En de stoom moet hij behouden,
opdat hij niet slechts één maar een
reeks van oefeningen kan verrich
ten op een en hetzelfde kwantum
WIL JAEGERS
....onbedreigd kampioen...
energie. Pas als niemand hem
meer ziet in de kleedkamer of
in de douche-cellen mag hij alle
verbruikte kracht laten ontsnap
pen met het fortissimo, dat liij zelf
verkiest. Zo bewijst hy zijn beheer
sing en slechts bij de gratie daar
van bestaat liet turnen.
Jaegers moet op de brug onderste
boven kunnen staan gedragen
door zijn handen, die zich om de
twee stangen hebben geklemd; hij
moet zich omhoog kunnen druk
ken, het lijf kaarsrecht op de ar
men, die onder de druk van wat
normaliter door de benen gedra
gen wordt, niet eens mogen vibre
ren. Jaegers kan dat. Hij kan zich
aan de rekstok rondslingeren, bij
welke oefening handpalmen en pol
sen te verwerken krijgen wat bij
„gewone" mensen de enkelge
wrichten ten laste komt. Jaegers
kan aan de rekstok ineens "zijn
vaart vertragen, zich om .de stang
rollen, die ritmisch meedeint onder
zoveel kracht, zijn voetzolen naast
zijn handen vogelnestjesgewijs
tegen het ijzer zetten, twee me
ier boven de grond. Dan pas laat
hij zich los en springt hij omlaag
uit die gekromde houding zon
der vallen, zonder horten of stoten,
met een beheerst en elegant eind-
gebaar, alsof het maar een „akke
fietje" was. Maar dat was het ze
ker niet.
Ria van Velsen uit Gouda
pas mevrouw geworden,
maar desondanks niet van
zins het spel der volstrekte lenig
heid te staken is met enige emo
tie en wie wordt daardoor niet be
vangen, als hij haar keurturnen
aanschouwt?) een uit haar schil
derij gevluchte Mona Lisa te noe
men. Ik denk hierbij alleen aan het
glimlachje dat Ria tonen blijft,
waneer zij op de ongelijke brug of
de evenwichtsbalk dingen doet,
die ballerina's slechts op een vei
lig en breed podium weten te ver
richten.
De tot leven gekomen gratie van
een klassiek sculptuur lijkt me
verder het best-gekozen beeld voor
de verklaring harer bewegingen op
de grond: de vrye oefeningen,
waarin zy als een krinkelend, win
kelend waterding leeft en vibreert
en waarmee zij een „verheven"
diepte geeft aan aller mannen me
ning, dat de vrouw een engel der
bevalligheid is, of liever: moet zijn.
Want hoeveel Nederlandse
vrouwen zijn als Ria, en hoeveel
mannen als Willy Jaegers
een punt, dat ik ter overweging
wil geven, nu men zich in deze
dagen aan de dis gaat zetten en
achter fonkelend kristal, om uit
't getingeling van porselein en
Slas veel meer calorieën op te
iepen dan onze feestende broe
der ezel van node heeft.
Een stukje over turnen lijkt me
een brokje gezonde kerstkopij
temidden van de in technico
lor aanschouwelijk gemaakte me
nu's, waarmee de damesbladen ons
in deze laatste weken van 1961 aan
het watertanden hebben gebracht.
Eigenlijk had de televisie ons de
turnkampioenschappen op tweede
kerstdag thuis moeten bezorgen,
als een demonstratie van wat de
soberheid des levens aan gratie
kan opleveren. Want de wedstrijd-
gymnastiek, waarin Ria van Vel
sen en Willy Jaegers zo uitmunten
en die bijvoorbeeld Alkmaar, waar
Klaas Boot voorheen zijn turn-
kunst propageerde, Me bijnaam
„stad van lenige mensen" heeft
bezorgd kan niet gedijen in
overdaad. Die gymnastiek vergt
opofferingen en versobering. En
dat is de weg, waarlangs men het
stadium der plooibaarheid berei
ken kan. Heeft men dat pad af
gelegd, dan kan men héél mooi op
de handen staan, zich moeiteloos
met de armen optillen uit een zit-
houding met gestrekte benen,
eventjes duikelen, waarbij men het
schedeldak met een bots op de
vloer zet en springend een
salto maken voor men weer be
heerst, de armen uitgestrekt met
beide benen op de vloer terecht
komt.
Men heeft de buikspieren gestrekt
en het rugvlak tot iets als een
plank verhard en de borstkas zo-
verruimd, dat met veel meer lucht
en dus met veel helderder stem
kerstliederen kan zingen; in het
blijde besef dat men broeder ezel
onder de knie heeft gekregen.
Want dat besef behoort bij het
góéde turnen. Dat besef is een
geestelijk element in de sport, het
welk waarlijk aanwezig moét zijn.
WOENSDAG 27 DECEMBER.
HILVERSUM I. 402 m. 748 kc/s. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.26 VARA. 19.30
VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nws. 8.18 Gram. 9.00 Gym. v. d.
vrouw. 910 Kookpraatje. 9.15 Gram. VP
RO: 10.00 Kamerkoor. VARA: 10.20 V. d.
hufsvr. 11.00 Gevar. progr. therh.). 12.10
Hammondorgelspel. 12.20 Land- en tuinb.
meded. 12.33 V. h. platteland. 12.38 Instr.
kwint. 13,00 Nws. 13.15 Dansmuz. 13.45
Gesproken portret. 14.00 Omr. ork. 15.00
1961 is voorbij, toespraak. 15.10 V. d
jeugd. 17.00 Hammondorgelspel. 17.20
Dansmuz. 17.50 Regeringsuitz.: Het e
gratiepraatje v. H. A. van Luyk. 18.00
Nws. en comm. 18.20 Act. 18.30 R.V.U.:
Enige aspecten v. d. moderne litteratuur -
II. door Willem Brandt. 19.00 V. d. kind
19.10 VARA-varia en gram. 19.20 Een
woord voor goede verstaanders .lezing.
VPRO: 19.30 V. d. jeugd. VARA: 2
Nws. 20.05 Lichte muz. 20.30 Zestig jaar
levenservaring, lezing. (13). 20.45 Bas en
piano. 21.00 De koning is dood. hoorsp.
22.30 Nws. 22.40 Act. problemen. 22.55 Ka-
mermuz. 23.15 Jazzkron. 23.5524.00 Nws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s. 7.00—
24.00 N.C.R.V.
NCRV: 7.00 Nws. en S.O.S.-ber. 7.10 Grant.
7.30 Idem. 7.50 Meditatie. 8.00 Nws. 8.15
Radiokrant 8.35 Gram. 8.50 Gram. 9.00 V.
d, zieken. 9.35 Gram. 9.40 V. d. vrouw.
10.10 Gram. 10.15 Morgendienst. 10.45 Ge
wijde muz. 11.15 De nieuwe chauffeur,
hoorsp. 12.05 Gram. 12 30 Land- en tuinb.
ntedecl. 12.33 Gewijde muz. 12.37 Herv.
kerkd. 13.00 Nws. 13.15 Lichte muz. 13.45
Gram. 14.05 Gram. 15.00 Jeugdconc. 15.45
Vrije tijd wel besteed!. 16.00 V. d.
jeugd. 17.20 Gram. 17.40 Beursber. 17.45
Gram. 18.00 Regeringsuitz.: Plaats en
functie van het Koninklijk Instituut
de Tropen. Ir. M. van Bottenburg. hoofd
van het Advies- en Documentatiebureau
spreekt over: Wereldbevolking en Wereld-
voedsel. 18.10 Gewijde muz. 18.35 Het
spectrum: gesprekken. 18.50 Gram. 19.00
Nws. en weerber. 19 10 Op de man af,
praatje. 19.15 Gram. 19.30 Radiokrant.
19.50 Lichte muz. 20.10 Radiophïlharm.
ork. 20.55 Verkeersbalans: Achteruitgaan.
1 U pakt ze altijd vers uit!
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiii'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii1""
(Advertentie)
/net
piuwuoutikhs FmiEK (ÏROTER)*) HILVEKSUH
1979. Het lugubere wapen,
dat tot dusver slechts de
slachtoffers van de Zonne
god had getroffen, werd nu
opeens tegen de oppermach
tige Targani's zelf opgeno
men. Ontzet moesten zij
toezien hoe de gevangenen,
onder aanvoering van een
witharige reus, ~ich snel
een weg door de gelederen,
der toeschouwers baanden.
Ieder die hen in de weg
trad, werd met een zoeven
de zwaardzwaai of met een
welgemikte vuistslag om-
vergekegeld. En dat wel in
zo'n snel tempo, dat de
vluchtelingen al tussen de buitenste huizen
blokken liepen aleer het gros der Targani's
van de schrik was bekomen. Dit was absurd!
Dit kón eenvoudig niet! Het was in strijd met
alle traditie en logica! Nog nooit waren ge
vangenen van het offerplein ontsnapt
Een golf van verontwaardiging en ontzetten
de woede ging door de bijeengedromde mas
sa's. Onder luid gehuil en gesjirp werd de
achtervolging ingezet. Waarom greep men
daarboven-niet in?? De intensiteit van de
radiatie behoefde slechts verhoogd te worden
en de vluchtelingen zouden onmiddellijk neer
zijgen!... Dat gebeurde echter niet en de ont
snapten verkregen met de seconde een grotere
voorsprong!
hollen of stilstaan?, gesprekken. 21.30
Meisjeskoor en Instr. kwint, 21.30 Piano
recital. 22.30 Nws. 22.40 Avondoverden-
king. 22.55 Kerstoratorium. 23.25 Gram.
23.55—2-1.00 Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S.
KRO: 17.00 V. d. kind. NTS: 17.35 Intern,
jeugdjourn. CVK-IKOR-RKK: 17.45—18.05
Jeugdprogr. over de Bijbel. NTS: 20.00
Journ. en weerber. VARA: 20.20 Achter
het nieuws. 20.35 Cabaret. 21.00 Sport.
NTS: 21.25 Onbekend talent. VARA: 21.55
—22.40 Forum.
FRANS BELGISCHE T.V.-PROGR.
18.30 V. d. jeugd. 19.00 Doeum. progr. 19.30
Landb. uitz. 20.00 Nws. 20.30 Speelfilm.
21.20 Balletprogr. 22.30 Nws.
VLAAMS BELGISCHE T.V.-PROGR.
16.00—18.00 V. d. jeugd. 19.00 Feuill. 19.30
Schakelprogr. 20.00 Nws. 20.25 Het man
neke. 20.30 Liedjesprogr. 20.50 Feuill. 21,40
Wettensch. rep. 22.25 Nws.
DONDERDAG 28 DECEMBER.
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc/s. 7.00
AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Gram. 9.00 Gym, v. d vrouw. 9.10
De groenteman. 9.15 Gram. 9.33 Water
standen. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram.
10,50 V. d. kleuters. 11.00 Kookpraatje.
11,15 Gram. 11.45 In de diepte, lezing. 12,00
Lichte muz. 12.30 Land- en tuinb. meded.
12.33 Dansmuz. 13.00 Nws. 13.15 Meded. on
gram. 13,25 Beursber. 13.30 Lichte muz.
14.00 Pianorecital. 14.30 V. d. vrouw. 15.05
Gram. 15.30 Voordr. 15.50 Sopr. en piano.
16.15 Gram. 16.30 Lichte muz. (herh. v.
zondag 24 december j .1.1. 18.00 Nws. 18.15
Eventueel act. 18,20 Lichte muz. 18.35
Sportpraatje. 18.40 Gesproken brief. 18.45
Lichte muz. 19.00 V. d. kind. 19.05 Liedjes
en Het Vogelkwartier, hoorsp. 20.00 Nws.
20.05 Radiophilharm. ork. en solist. 21.00
Een menuet ter herinnering, hoorspel.
22.10 Volksliederen. 22 30 Nws, en meded.
22.40 Act. 23.00 Sportact. 23.10 Discotarla.
23.55—24.00 Nws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s. 7.00
KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 14.00—24.00
NCRV.
KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.30 V. d.
Jeugd. 7.45 Morgengebed en overweging.
8.00 Nws. 8.IS Gram. 8.50 V. d. huisvr.
9.40 Gram. NCRV: 10 00 Gram. 10.15 Mor
gendienst. 10.45 Gram KRO: 11.00 V. d.
zieken. 11.45 Gewijde muz. 12.00 Middag
klok noodklok. 12.04 Gram. 12.25 V. d.
boeren. 12.35 Land- en tuinb. meded. 12.38
Gram. 12.50 Act. 13.00 Nws. 13.15 Lichte
muz. 13.40 Licht progr. NCRV: 14.00 Me-
tropole ork. 14.30 Gram. 15.00 Gram. 15,35
Volksmuz. 16.00 Bijbeloverdenking. 16,20
Vocaal kwart. 16.50 Grant. 17.00 V. d.
jeugd. 17.30 Grain. 17.40 Beursber. 17.45
Lichte muz. 18.15 Sportrubriek. 18.30 Jld-
disje volksliederen 18.50 Sociaal perspec
tief, praatje. 19.00 Nws. en weerber. 19.10
Op de man af, praatje. 19.15 Gram. 19.30
Radiokrant. 19,50 Pol. lezing. 20.00 Gevar.
progr. 22.30 Nws. 22.40 Avonoverdenklng.
22.59 Boekbespreking, 23.00 Alt, clavecim-
bel en fluit. 23,30 Lezing. 23.55—24.00 Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S.
NTS: 20.00 Journ. KRO. 20.20 In woord en
beeld. 20 40 Kunstkron. 21.10—22.50 Nacht
op zee, T.V.-spel.
FRANS BELGISCHE T.V.-PROGR.
18.30 V. d. kind. 19.00 V. d. vrouw. 19.30
Table ouverte. 20.00 Nws. 20.30 T.V.-spel.
21.30 Speelfilm. 23.00 Nws.
VLAAMS BELGISCHE T.V.-PROGR.
19.00 V. d. jeugd. 19.30 Sport neeld. 20.00
Nws. 20.23 Het manneke. 20.30 Speelfilm.
22.00 Schatten op zolder. 22.45 Nws.
Duizenden Oostduttse arbeiders ln de
mijnen en energiebedrijven zullen ln de
kerstvakantie overwerk verrichten om te
trachten, de achterstand als gevolg van
het koude weer van het begin van deze
week in te halen. Dit meldt het Oostdult-
se communistische partijblad Neues
Deutscliland.
(Advertentie)
'ith
Poitonmarkt 13 Middalburg
-Tslefoon (01180) 2364-
Mijn ogen waren nu helemaal aan het
donker gewend en een golf van afgrij
zen en medelijden welde in me op. De
afschuwelijke stank van zieke en ster
vende mannen vervulde de lucht. Een
van de twee mannen waar ik mee ge
sproken had, was tengevolge van zijn
hopeloze ziekte een geestelijk wrak
f;eworden, terwijl de ander kalm en
ilosofisch was, met de stem en de
manieren van een Engelse gentleman,
wel ten zeerste misplaatst in deze af
schuwelijke omgeving.
„Laat me je even bekijken", zei hij en
ik ging zo zitten dat het maanlicht op
m'n hoofd viel, toen op mijn uitrusting
tommygun, pistool en ransel.
„Wat is je naam
„Trelawney".
„Voornaam?"
„Mark".
„Rang?"
„Tweede luitenant".
Hij keek me een ogenblik strak aan
en zei toen rustig: „Doe de deur
dicht".
Ik liep naar de andere kant van de
door JOHN JOLY
hut en duwde heel langzaam de hou
ten deur dicht.
„Welke is dokter H.?" vroeg ik.
De ogen keken me scherp aan. „Wat
ga je met hem doen?"
„Ik moet hem eruit zien te krijgen".
„Waarheen?"
Ik dacht een ogenblik na. „Ik denk
dat het beter is als U dat niet weet",
zei ik. „Er zijn maatregelen getroffen
om hem in geallieerde handen terug
te krijgen". Ik voelde me een beetje
gewichtig.
Weer keelt hij me onderzoekend aan.
Toen scheen hij plotseling tot een be
sluit te komen. „Goed", fluisterde hij,
„dat is H., daar in de onderste kooi.
Hij is erg ziek".
„Wat is er met hem aan de hand?"
„Dysenterie. Waarschijnlijk ook ma
laria".
„Kan hij lopen?"
„Misschien een klein eindje. In ieder
geval niet ver".
„aat hij dood als ik hem meenneem?"
„Dat weet ik niet. Hij is erg ziek. Als
hij hier blijft, gaat hij bijna zeker
dood".
„Kunt U me helpen het hem uit te
leggen?"
„Hij zal net misschien niet begrijpen.
Hij was een tijdje buiten bewustzijn.
Ik zal het proberen, maar je moet me
helpen naar beneden te komen. Mijn
benen zijn er slecht aan toe".
„Neem me niet kwalijk. Dat vergat ik
even".
„Hoe wist je dat?"
„Ik heb U door de kijker gezien van
avond".
Ik nielp hem uit zijn kooi en hij kniel
de styr naast die waarin H. lag. Het
kreunen ging door. Ik zag hem zn
mond dient bij het oor van dokter H.
houden en spreken.
In het begin kwam er geen reactie;
daarna bewoog de zieke man zyn
hoofd iets. Ik kwam dicliterby en nam
mijn zaklantaarn. „Ik moet zeker we
ten dat iiet de man is die ik hebben
moet", fluisterde ik cn ik knipte de
lamp aan en scheen in zijn gezicht dat
ik onmiddellijk herkende ondanks de
wanhopige ziekte die zich in elke trek
aftekende.
Op dat moment hoordé ik enig geluid
dat van de andere kant van de binnen
plaats kwam. „Wat is dat?" vroeg ik.
De bewakers. Ze kopen sterke drank
in het dorp en worden dan een beetje
luidruchtig".
„Vallen ze U lastig?"
„Nu niet meer, maar vroeger wel".
Hij wees op zyn benen. „H. werd ook
ernstig geslagen. Nu is er een nieuwe
officier - iets beter".
Heeft hij het begrepen?", vroeg ik
De ander schudde zijn hoofd. „Ik denk
het niet", zei hij.
Twee anderen waren wakker gewor
den cn keken toe. De kreupele man
beduidde hun stil te zijn.
„Is hij dood?", vroeg een van hen, op
H. wijzend.
„Nee. Houd je stil. Ik zal straks wel
uitleggen".
Ili opende de deur een eindje en keek
naar buiten naar de mitrailleurschut-
ter. Het lawaai uit het hoofdgebouw
ging maar door en tegelijk begon H.
weer te kreunen.
Ik nam de kreupele man bij de arm.
„Worden jullie geteld vroeg ik
„Nee, dat denk ik niet".
„Zullen ze er niet achter komen dat
er één te weinig is hier?"
„Ze zouden liet kunnen opmerken,
maar ik zal zorgen dat één van de mi
litairen hier morgen in komt. Dat zal
wel voldoende zijn".
„Goed, ik zal de draadversperring
weer terugbuigen, bijna net zoals zij
gezeten heeft".
ïk stale mijn hand uit. „Vaarwel me
neer", fluisterde ik. „Wel bedankt".
„Het beste". Een ogenblik zag ik
wat ik alleen kan beschrijven als een
verlangende blik in zijn ogen, maar
het volgende ogenblik was die verdwe
nen. „Speel je net klaar?" vroeg hij en
ik knikte. Ik keek als verdwaasd
naar deze dappere, onzelfzuchtige
man en deed een wanhopige poging
om iets te bedenken om het lijden, dal
h(j zo kalm scheen te verdragen, te
verlichten. Groot, bijna overweldigend
medelijden kwam in me op, en hoe
(wanhopig gevaarlijk myn positie ook
was, toch kon ik me nog niet direct
losrukken. Kon ik hem mijn voorraad
medicijnen en voedsel niet geven? Ik
denk dat hij iets geraden moet heb
ben van wat er in mij omging.
„Je kunt beter gaan", zei hij en be
gon zich terug te slepen naar zijn
kooi.
„Laat ik U helpen", zei ik.
„Nee, ik red het wel. Ga nu maar".
Ik aarzelde nog even. Er was niets
wat ik doen kon. Ik had elk stukje
eten, elke pil en alle medicijnen nodig
om H. levend terug te brengen. Plot
seling bemerkte ik dat ik de man die
ik moest redden haatte.
Ik keek rond naar de onduidelijke ge
stalten die op de rand van de houten
kribben zaten. Zelfs in het donker
zag ik de magere gezichten en dunne
benen en rook ik de lucht van ziekte,
dood en wanhoop.
Toen vermande ik me. Mijn geleerde
mocht onderweg niet sterven. Ik
moest hem levend terugbrengen. Ik
keerde me iets naar de deur toe cn
zag dal liet de kreupele man gelukt
was zijn kooi te bereiken. Hij zat op
de rand en keek me aan. Hij hief
zijn hand op en maakte een zwak ge
baar in de richting van H., „Weet je
wie hij is. Weet je iets van hern of?"
fluisterde hij.
De vraag leek zo maar toevallig ge
steld, maar ik wist wat hij bedoelde.
„Iets", zei ik, „maar genoeg". De an
der knikte. „God sta jullie bij", zei
hy ernstig.
Ik bukte me om H. onder de armen te
nemen en hem dichter b(] de deur te
brengen en op dat moment sprong
de man, die ik het eerst gewekt had
als ee nwild beest op me af. Hij greep
me bij m'n keel met de reuzenkracht
van de krankzinnige en begon te
schreeuwen.
„Neem me mee. Neem me mee".
Ik viel heftig worstelend tegen de
deur terug, hevig geschrokken door
het lawaai. En terwijl hij maar door
bleef schreeuwen, drongen nog ande
re geluiden van ergens in de nabijheid
die steeds sterker werden, vaag tot
me door.
De kreupele man kon me niet helpen
en de anderen schenen verlamd en
verstomd. Ik rukte aan de handen om
mijn keel en zag ze los te krijgen,
maar onmiddellijk grepen ze de kraag
van mijn blouse en hielden die wan
hopig vast.
Ik had geen andere keus. Mijn auto
matisch pistool grijpend uit de zak,
waar ik het ingestopt had, hief ik
dit op en sloeg hiermee zo hard ik kon
op zijn hoofd. Hij liet me onmiddellijk
los, stond even waggelend in het mid
den van de hut, zakte toen achter
waarts in elkaar, en terwijl z'n hoofd
op de rand van een kooi sloeg, viel hij
op de grond. Ik snelde toe,
verteerd door schaamte, maar
de kreupele man strekte zijn handen
uit om me tegen te houden. „Laat hem
maar. Je moet gaan. Vlug, vlug!"
„Is hij in orde?"
„Geeft niet. Vooruit! Vlug!"
(Wordt vervolgd)
