HET SCHOUWSE SEROOSKERKE viert kerstfeest rondom zondags school Hele dorp Snuffelen Instuderen ER VLOGEN sneeuwvlokken langs de ruiten toen Jan van der MaJe een groot pakket kerstboekjes op tafel openmaakte. De kalender wees zeven december aan en de kinderen van de openbare lagere school aan de Ring in het Schouwse Serooskerke waren nauwelijks van de sinterklaasemoties bekomen. Toch zijn de vrolijke kaftjes met „Ouwe Bram" en „Thijs en Thor" van W. G. v. d. Hulst, met „Marlieske" van Max de Lange-Praamsma voor dezelfde jongens en meisjes bestemd. Op de nota bij het boekenpakket staat namelijk: „Zondagsschool De Zaaier". Aanstaande dinsdagavond (twee de kerstdag) krijgen de 26 pupillen van zondagsschool - leiders Van der Male en mevrouw L. J. Berrevoetsvan der Schans weer een boekje mee naar huis. Met opgetogen snoetjes zullen zij dan de kerkdeur uitstappen. Het presentje en de Neerbosch blokka- lender voor 1962 zorgvuldig onder de arm geklemd en ergens in de tas van moeder een grote, oranje sinaasappel. De Hervormde Kerk is op die avond weer stampvol ge weest; door de boogramen heeft enkele uren lang het dansende licht gespeeld van kaarsen in de gul den kroon aan de gebogen zolde ring. Er is gezongen, veel gezon gen. Kinderstemmen en samen zang. Er zijn kerstverhalen ver teld en er is chocolademelk rond gediend. Naast de tonvormige preekstoel heeft weer een hoge kerstboom met twinkelende lamp jes gestaan. Serooskerke heeft met zijn zondagsschool het kerst feest gevierd. Want zo liggen de zaken immers. Het hele dorp groepeert zich die avond om de kinderen, die op drie na allemaal iedere zondagmiddag naar de consistorie en de „kapel" van de kerk gaan. Dat is altijd zo geweest en dat zal wel altijd zo blijven. Het kerstfeest van de zon dagsschool heeft op de kalender van de Serooskerkers een vaste plaats. Ook al is het aantal leer lingen van Van der Male en me vrouw Berevoets 11a de ramp van 1953 zo goed als gehalveerd De bevolking van het dorp-aan-de- Delingsdijk veroudert. Negentien procent van de inwoners telt bo ven de 65 jaren. Maar als het gaat om het kerstfeest van de zondags school, dan komen er ook bij deze ouderen weer heel wat dankbare herinneringen naar boven. In moederstijd was het al een hoogtijdag. „Ik weet het nog goed: meer dan vijftig jaar geleden kreeg ik een pracht van een das. Ik was ziek. Hij werd toen thuis gebracht". De moeder van de lei der, die op het ogenblik een goed deel van de organisatie voor zijn rekening neemt weet het zich al lemaal nog precies voor de geest te halen. Ds. Pols heeft de zondags school in Serooskerke opgericht. En op kerstavond zat de kerk stampvol. Dat herhaalde zich elk jaar. Zon der veel omhaal van woorden ont hult een grijze gepensioneerde landarbeider M. de Blonde, dat hij in totaal dertig kerstvieringen heeft helpen organiseren. Vorig jaar werd hij 65 en dat was een geschikt moment om ook achter dit werk een punt te zetten. Toch kon hij dit jaar nog niet laten om de zondagsschoolleiders op hun verzoek wat wegwijs te maken in alle beslommeringen, die aan de grote avond voor de kinderen in Serooskerke voorafgaan. Want voordat op tweede kerstdag de deuren van de kerk uitnodigend openstaan voor ieder, die het tere feest van de zondagsschooljcugd wil meemaken, moet er in Seroos kerke heel wat gebeuren. De Blon de heeft daar in de loop der jaren wel wat routine in gekregen. Maar het bleef altijd 'n hele rompslomp! Neem nu alleen maar eens de presentjes voor de kinderen. Voor het merendeel bestaan die uit boekjes. Dat vergt uren lang snuffelen in alle mogelijke ca talogi. „We zijn een avond van ze ven tot half elf bezig geweest", verzucht de heer Van Male. De in kerstboekjes langzamerhand door gewinterde heer De Blonde kan zo een hele staalkaart van titels en schrijvers opnoemen, die ieder jaar weer voor het kerstfeest opdraven. Eenvoudig genoeg denkt de leek. Telkens een bepaalde dosering van de boekjes, die er in gingen als koek. Mis! Er zit veel meer aan vast. Om te beginnen verwacht ieder zondags schoolkind een dikker boekje dan hij het jaar daarvoor heeft gekre gen. Het kerstboekje moet passen bij zijn leeftijd, het mag niet voor komen dat een broertje of een zus je hetzelfde exemplaar bezit... Al lemaal van die kleine haken en ogen, die vastzitten aan het onder deel cadeautjes. Een grote steun hebben de organisatoren van het kerstfeest aan het leidersblad „Kind en Zondag". Daarin komen verantwoorde recensies voor van alles, wat aan boekjes op de kerst markt wordt gegooid. Zo af en toe zijn er in Middelburg provinciale vergaderingen van de Nederlandse Zondagsschool Vereniging. Daar ontmoeten de plaatselijke leiders en hun assistenten soms de schrij vers van de recensies en kan men een praatje opzetten over de in houd van bepaalde pennevruchten. Om ook de wensen van de 26 kin deren een beetje te kunnen peilen, heeft de zondagsschoolleiding een systeem van verlanglijstjes in het leven geroepen. Eventueel gehol pen door papa of mama zeggen de kinderen daarop ronduit wat zij op het kerstfeest graag zouden willen hebben. Zo vroeg de fervente liefhebber van vissen en vogels, Jaap Klaas- se, bijvoorbeeld om: 1. een aan tekenboekje met stijf kartonnen kaft, 2. Prisma-Flora en 3. een pocketboek over dieren. Zijn vriendje Iman Zorge had meer belangstelling voor: 1. „Mens er ger je niet", 2. een verfdoos, 3. een kipauto. De kleine Anneke Geluk zou op kerstavond graag met een kleine garderobe poppekleertjes lengte pop 35 centimeter naar huis gaan. Ziedaar een destillaat uit een stortvloed van wensen, die de zon dagsschoolleiding niet alleen te gen elkaar moet afwegen, maar ook moet onderbrengen in het budget, dat voor deze avond be schikbaar is. En daarmee zijn we meteen beland in de financiële perikelen, waarvan zelfs de kerst viering van een zondagsschool niet verschoond blijft. Mevrouw De Blonde, de echtgenote van de 66-jarige oud-zondagsschoolleider gaat iedere decembermaand een middagje op pad om inkopen te doen. Zij zelf oma weet wel ongeveer wat de verlangens van de jeugd van Serooskerke zijn. Maar zij kan niet eerder aan haar inkoopexpeditie beginnen voordat het comité van voorbereiding een bedrag van inkomsten en uitga ven heeft vastgesteld. Dat kan eerst gebeuren als de intekenlijst van giften binnen is. Alle inwoners van het dorp krijgen op een goede dag de gelegenheid om hun gelde lijke bijdrage aan het zondags schoolkerstfeest te leveren. „Dat loopt altijd gesmeerd", stelt Van der Male tevreden vast. Om het te bewijzen haalt hij een lijst van vorig jaar voor de dag, waarop de interesse van het hele dorp voor dit jaarlijkse gebeuren in de kerk staat geprojecteerd. Serooskerke zou de initiatiefnemers niet graag voor een financiële strop laten op draaien. Het zondagsschoolkerst feest is een stevig geënte traditie. Die mag niet aan een financieel debacle ondergaan. Eenzelfde houding treft men te genover de zogenaamde „kerst actie", die de N.Z.V. telkens weer voor een ander liefdadig doel op touw zet. Vorig jaar was Hong kong het adres voor de gelden en nu wil men kuikens naar de ver armde bevolking van Birma stu ren. Leider Van der Male heeft deze gelegenheid aangegrepen om de inwoners van het dorp aan de Schelphoek nog eens te herinne ren aan de spontane manier, waarop na de ramp van 1953 kip pen naar Serooskerke werden ge stuurd. „Er wordt nu alleen maar om kuikens gevraagd..." Twee weken geleden kregen de kinde ren op zondagmiddag een zakje mee, waarin dé gave kon worden gedeponeerd. Wanneer valt nu in de her vormde zondagsschool „De Zaaier" voor het eerst het woord kerstfeest? In de groep van de kleintjes 5 tot 8 jaar is dat al in oktober. Om op de grote avond goed voor de dag te kunnen komen, begint mevrouw Berrevoets twee maanden tevoren met het instuderen van de liede ren. En voordat deze ijle kinder stemmen eindelijk door de vrien delijke ruimte van de nog niet zo lang geleden gerestaureerde kerk ruisen, is er misschien al wel hon derd keer gerepeteerd. De twee leiders en hun assistenten Jan en Krina de Meij kunnen geen van allen muzieknoten lezen. Dat be kennen ze zonder blikken of blo zen. In Serooskerke is dat niet erg: Men heeft er voor alles een oplossing. Tot vorig jaar heeft men zelf het programma van het kerstfeest samengesteld, maar dinsdag gebruikt de zondags- Voordat ieder zondagsschoolkind van Serooskerke op kerstavond zijn pakje heeft, moet er heel mat werk worden verzet. Hier hebben zondagsschoolleider a J. van der Male (linies) en mevrouw L. J. Berrevoets-van de Schans mid denjuist een qroot pakket hoek jes uitgepakt, Oud leider M. de Blonde helpt daarbij een handje. (Foto P.Z.C.). school voor de eerste maal de li turgie van de N.Z.V. De leiding is naar Middelburg ge togen om zelf eerst de kerstliede ren in het hoofd te prenten. Dat gebeurt daar onder leiding van de adjunct-directrice. Zij weet de zondagsschoolleiders zoveel muzi kaal gevoel bij te brengen, dat kerstliedjes met de kinderen kun nen worden ingestudeerd, al ont breekt ook iedere exacte kennis op dit terrein. Bovendien heeft Van der Male de organist van de hervormde kerk, Jan Hanse, op zijn hand, als het gaat om een ge nerale repetitie en ook nog wel om een extra uurtje zingen. Ds. L. Boer van Haamstede, de consulent voor het kleine, vakante Serooskerke, zal dinsdagavond twee kerstvieringen voor zijn re kening nemen. Het eerste deel van de avond staat hij in Seroos kerke op de kansel en daarna wachten de kinderen in Haam stede op zijn komst. Hij opent de liturgie van de avond. Na orgel spel en samenzang komen de kleintjes al snel aan de beurt op het programma. Het is op zo'11 avond de kunst om de aandacht van de jeugd te boeien tot het moment, dat eindelijk de pakjes worden uitgedeeld. Daarom moet de zondagsschool viering een gevarieerd geheel zyu. Het programma geeft traktaties. Er wordt ieder jaar een grote kist met sinaasappelen ingesla gen. Een onvermijdelijk attribuut, dat er nu eenmaal bij hoort als de kerstboom met de elektrische lichtjes. En dan zyn er natuurlijk de grote ketels met warme choco lademelk. Het overbekende Schouwse „bakje poeier". Deze traditionele traktaties zyn inter mezzi in een programma van kerstvertellingen, declamatie, kin derzang en orgelspel. Aan het eind daarvan krijgen de jongens en meisjes die de zondagsschool verlaten, een bijbel mee. Dit keer is het er in Serooskerke maar eentje. nN DAT alles speelt zich *-J dan af onder de twinke lende lichtjes in een grote, Op de trap naar er vlak voor de kansel van het pas gerestaureer de hervormde kerkje van Seroos kerke oefenen zondagsschoolkin deren voor hun bijdrage aan het kerstfeest, dat dinsdagavond weer het hele dorp zal aantrekken.... (Foto P.Z.C.)r hoge den met veel blinkend, kleurig materiaal. Die kerst boom moet soms vastgezet worden aan het klankbord van de kansel zo hoog is ie. Vaak komt hij uit de do meinen van Westerschouwen. En omdat ook dit meestal een kostbare zaak is, krijgen Serooskerke en Kerkwerve samen een boom voor de zon dagsschoolviering. Het hele geval wordt boven op een auto geladen en van de ene kerk naar de andere getrans porteerd. De komende dagen is het dus weer hoogspanning in heel wat Zeeuwse zondagsschool kringen. Niet alleen de kerk van Serooskerke zit dan stampvol, maar ook die van Axel, van Zierikzee, van Krui- ningen en van Middelburg. Achter deze bijeenkomsten schuilt een enorme hoeveel heid werk. Pro deo. In dienst van het Evangelie...»

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 22