In de Britse kolonie Hongkong triomfeert optimisme Zeeuwse ingenieur werkt mee aan ontwikkeling van Suriname THE MAN'S FILTER EPUBUOUE FRANCAISE Ir. Snijders leidde operatie-Sprinkhaan VIJFTIEN JAAR GELEDEN: NOOD, HONGER EN EPIDEMIEËN 13 ON DERDAG 21 DECEMBER 19Ó1 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 13 pqsrr CHAMP 1,0NNAT S DU MONO E .DE. S-: 56 2 HAMPICNNATS DU MONÖE E SKI CHAMONSX 1352 ZEEUWEN IN SURINAME .(Van onze correspondent in ok Suriname is niet ach- tergebleven in de ont- Suriname) wikkelingsrace, die de onder ontwikkelde gebieden overal in de wereld na de laatste we reldoorlog hebben ingezet. En wanneer men zich verdiept in de snelle ontwikkeling, die het land de laatste jaren heeft doorgemaakt, komt men als vanzelf terecht bij ir. W. J. J. Snijders. Want deze 47-jarige Zeeuwse ingenieur heeft tijdens de bijna dertien jaren, die hij nu in Suriname is gevestigd, vele functies be kleed, die hem nauw bij het streven naar vooruitgang van het land hebben betrok ken. Willem J. J. Snijders is op 5 maart 1914 geboren te Koudeker- ke. Zijn jeugd bracht hij door in Middelburg, waar hij van .1927- 1932 de h.b.s. bezocht. Na het be halen van zijn einddiploma ver trok hij naar Wagcningen om zich daar aan de Landbouw Hoge school te bekwamen in de bos bouw en bodemkunde. In 1937 stu deerde hij af. na zijn praktijk jaar grotendeels in Zweden te hebben doorgebracht en het vol gende jaar ging hij als bodemkun- dige naar Nederlands-Indië. Hij woonde een jaar in Buitenzorg en werd toen overgeplaatst naar het Boswezen onder meer als sectie chef van de Technische Dienst op Midden-Java. Toen de kansen op een Japanse inval steeds dreigen der werden, werd ir. Snijders in geschakeld bij het in gereedheid brengen van dc vliegvelden in zijn ressort. Hij deed daarbij ervarin gen op, die hem later zeer goed van pas zouden komen. Na de oor logsjaren in een interneringskamp op Java te hebben doorgebracht, keerde hij na de oorlog naar Ne derland terug. Hij trad in dienst van de Middel burgse houthandel Alberts, die voor de oorlog vrijwel het alloen- DRU -centrifuge 4 kg 298.. 395 Ook de Nederlandse 'minister president prof. De Quay (mid den) toonde, tijdens zijn be zoek aan Suriname in liet be gin van dit jaar, veel belang stelling voor het werk t.b.v. de Operatie Sprinkhaan. Hier zien wij hem op de airstrip in het Kaysergebergte, geflankeerd door de Surinaamse minister van opbouw ir. Essed (links) en ir. W. J. J. Snijders (rechts). recht had' van de import" in West- Eui-opa van paalwormbestendige houtsoorten, zoals basralocus en demarara groenhart. De firma bezat daartoe grote houtconses- sies in Suriname en Brits-Guyana. Het contact hiermee was in de oorlog verbroken en daarom ver trok ir. Snijders in 1947 naar Su riname om de mogelijkheden te bezien voor het hei-stel van deze houthandel. Hij ontmoette daar een oud-collega uit Indië, ir. den Hulster, eveneens een Zeeuw. De ze was belast met de opzet van de Dienst van 's Lands Bosbeheer van Suriname en begonnen met de bos- exploratie. Ir. Snijders reisde en kele malen heen en weer van Su riname naar Nederland, maar het weer op gang brengen van de houthandel bleek op ernstige moeilijkheden te stuiten. Toen hem dan ook werd aangeboden om eveneens in dienst te treden van 's Lands Bosbeheer besloot hij daar in 1949 op in te gaan. Bosexploratie Samen met ir. Den Hulster heeft ir. Snijders zich met recht „gewor pen" op het onderzoek van Suri- ïiame's onmetelijke wouden. „Dat viel in het begin helemaal niet mee", vertelt hij, „omdat wij ei genlijk geen enkele goede leidraad hadden om van te werken. Welis waar bestonden er een aantal ou de kaarten, maar die waren zeer onbetrouwbaar. Kreken, die op de kaarten waren aangegeven blekeu vaak in het terrein onvindbaar, terwijl bestaande kreken er hele maal niet op stonden. Wij zijn toen zelf het bos ingetrokken en Door zijn bemoeienissen met de Operatie Sprinkhaan ver toeft ir. Snijders vaak in het binnenland van Suriname. Hier zien wij hem op de Sapiliwini- savanne aan de Braziliaanse grens, temidden van een groep je Trio-Indianen, een stam, die nog zeer weinig contact heeft mèt de „buitenwereld". hebben een aantal gebieden in kaart gebracht. Gelukkig is ons werk reeds spoedig vereenvou digd, toen de resultaten van de KXiJVI. Aerocarto loskwamen. Van uit de lucht werden de te on derzoeken gebieden gefotogra feerd en uit die foto's werden kaarten samengesteld, die zeer nauwkeurig waren. Enige jaren lang heeft ir. Snijders zich intensief met de bosexplora tie beziggehouden, tot hy in '54 werd benoemd tot de eerste direc teur van het Surinaams-Ameri- kaans Bureau van Technische Sa menwerking (S.A3.T.S.), een in stelling, die de mogelijkheden co- ordineert, die de Amerikaanse technische bijstand biedt ten aan zien van de ontwikkelingsplannen van Suriname. Inmiddels was het Tienjarenplan voor Suriname gestart, als ver volg op het welvaartsfonds. Dit grotendeels door Nederland ge financierde plan beoogde de ont wikkeling van Suriname te ver snellen. Een planbureau was ingesteld dat zich bezighield met de planning en coördinatie van de in dit kader uit te voeren projecten. In '55 werd ir. Snijders benoemd tot agrarisch adviseur van dit planbu reau en twee jaar later tot onder directeur. „Dit werk heb ik met zeer veel plezier verricht", zegt hij, „want juist voor planning heb ik met zeer veel plezier verrichti ik altijd grote belangstelling ge had". Operatie sprinkhaan In 1959 werd ir. Snijders aange steld als onderdirecteur van het ministerie van Opbouw, speciaal als adviseur natuurlijke hulpbron nen en planning. En sinds 1961 vervult hij de functie van waarne mend directeur van dit ministerie. Hij was in deze periode tevens belast met de algemene coördina tie van de Operatie Sprinkhaan, een project dat de aanleg van een keten van vliegvelden in het bin nenland van Suriname behelsde. Verondersteld wordt dat zich in de bodem van Suriname's binnen land grote rijkdommen aan delf stoffen bevinden, een verwach ting, die inmiddels schijnt te wor den bewaarheid. Het onderzoek van deze vrijwel onbetreden verkeersaderen, worden in het bin nenland steeds moeilijker bevaar baar omdat grote steenmassa's daar vele soela's (stroomversnel lingen) doen ontstaan. Een plan werd daarom opgesteld om in het binnenland een aantal airstrips (vliegvelden) aan te leggen, van waaruit het bodemonderzoek zou kunnen plaatsvinden. „Het is geen gemakkelijk karwei om ergens midden in het oerwoud een vlieg veld aan te leggen", vertelt ir. Snijders. „De meeste gebieden, waarin we eon airstrip dachten aan te leggen zijn door uitgezon den expedities over land verkend", gaat hij verder, „en de expeditie-' leden hebben daarbij op een ge schikte plaats met de hand een voorlopige landingsbaan aange legd, zodat we er met kleine ty pen vliegtuigen door de lucht kon den komen. Maar soms ook, zoals naar de Tafelberg en het Kayser gebergte is men er voor de eerste keer door de lucht heen gegaan. Met een klein vliegtuigje, een Pi- per Cup, werd het gebied bevlogen op zoek naar een stukje open ter rein en wanneer men dat dacht te hebben gevonden is men er op hoop van zegen neergestreken. Er zijn bij de Operatie Sprinkhaan heel wat vliegtuigen ingezet en er zijn er daarvan enkelen veronge lukt. Het aantal slachtoffers is echter gelukkig zeer beperkt ge bleven. Eenmaal is een vliegtuig dat in de lucht motorstoring kreeg neergestort, waarbij beide vliegers zijn omgekomen. Er zijn aan zo'n project natuurlijk grote kosten verbonden, maar", zo besluit ir. Snijders, „zoals de resultaten van het bodemonderzoek zich nu laten aanzien, komen die er op den duur wel weer dik uit". In september van dit jaar maakte ir. Snijders als adviseur deel uit van de Surinaamse delegatie naar de oprichtingsvergadering van de Caraibische Organisatie te San Juan op Puortorico. Deze organi satie zal zich bezighouden met de sociale, culturele en economische aangelegenheden van gezamenlijk belang voor het gebied rond de Caraibische Zee. Voor Suriname vormde deze vergadering een his torische gebeurtenis omdat het haar eerste zelfstandige politieke optreden naar buiten vormde. „Suriname is de wereld in zakfor maat", pleegt ir. Snijders te zeg gen. „Wij zitten hier in 'n betrek- kelijk kleine samenleving, opge bouwd uit een aantal zeer verschil lende bevolkingsgroepen, in een uitgestrekt gebied", verduidelijkte hij. „Alle maatschappelijke, socia le, economische cn menselijke ver schijnselen en gebeurtenissen, die zich in de wereld afspelen, vindt men eigenlijk op verkleinde schaal in Suriname terug. Gezien het ontwikkelingsstadium, waarin het land zich bevindt, is hier voor ve len in ruime mate de kans aan wezig voor verantwoordelijk en omvangrijk werk", voegt hij eraan toe. Schilderen Een levendige belangstelling legt ir. Snijders aan de dag voor aller lei uitingen van cultuur en daar zal zijn hobby: schilderen wel niet vreemd aan zijn. Het verbaast dan ook niet dat hij enige tijd voorzit ter is geweest van de Surinaamse afdeling van de Alliance Fran- caise, een instituut dat zich bezig houdt niet de bestudering van de Franse taal cn cultuur. „Die be langstelling voor Frankrijk Is mij door mijn vader ingegeven", ver klaart hij. Wanneer ir. Snijders in zijn vrije tijd niet achter zijn schildersezel staat, hebt U grote kans hem over de boeken gebo gen te vinden. „Studeren doe ik hier veel, vooral economie heeft mijn bijzondere interesse". De band, die ir. Snijders niet Hol land bïiult is nog hecht. Om de vier of vyf jaar gaat hij een aan tal maanden met verlof naar zijn geboorteland. „En van die gele genheden maak ik graag gebruïk- om schilderen te gaan zien", besluit hij. EPI®I®TJE ERANCAISiT iREPtffiOWVfpASCAXS Drie nieuwe Franse postzegels, welke in januari a.s. in omloop zullen komen. Boven: twee postzegels, wélke vanaf 29 januari a.s. zullen wor den verkocht ter gelegenheid van de wereldkampioenschappen skiën, die in februari in Chamonix zullen worden gehouden. Afdaling(links) kost dertig centimes „Slalom" (rechts) vijftig. Deze zegels zijn getekend en gegraveerd door Gandöir. Onder: één zegel van dertig centimes, gevrijd aan de trotse nieuwe oceaan-reus „France", welke vanaf 12 januari a.s. zal worden verkocht. Tekening en graveerwerk zijn hier van Hertenberger. FEESTCADEAU VAN NEDERLANDS VOLK Geen bezoeker van Hongkong kan zich aan de betovering van deze eigenaardige stad onttrekken. Het landschap met de blauwe zee, waar uit de berghellingen omhoog steken, doet herinneren aan de Franse Kivièra. Dit stuk aarde is echter niet alleen mooi, het is ook huiten- gewoon interessant. Want het Is grensgebied, in elk opzicht: in de tijd, in de beschaving en politiek. Hier komen oud en nieuw tezamen: riksja's met straalvliegtuigen, wolkenkrabbers met ellendige hutten, hier hebben het oosten en liet westen een huwelijk gesloten. De bevolking van de Britse kolo nie Honkong bestaat voor 90% uit Chinezen, die uit alle hoeken van het. land samengestroomd zijn. Echter pas een organisato risch raamwerk van onmisken baar Britse aard gaf hen de mo gelijkheid eën goed geordende, vrije Chinese maatschappij in mi niatuur te scheppen en, aan de rand van het totalitaire commu nistische reuzenrijk ook in stand te houden. Toen de Britten 15 jaar geleden, na de bevrijding van de Japanse bezetting, in de kolonie terugkeer- den, was de economie ineenge stort, de bevolking sterk gedeci meerd. door honger en epidemieën bedreigd. Intussen heeft zich het inwonertal vervijfvoudigd en wer den economie, sociale voorzienin gen en opvoeding tot nieuw leven gewekt en sterk uitgebreid. De universiteit, een der pronkstukken van Honkong, viert dit jaar zijn gouden jubileum. Sedert zijn stichting, 60 jaar geleden, heeft hij zich een onbestreden wereld naam verworven. Overigens was een van de eerste afgestudeerden, de „vader van het moderne Chi na", dr. Soen Yat-sen. Het elan op pedagogisch gebied vindt een gelukkige tegenhanger in <lc economische elasticiteit van de kleine grenskolonie. Toen in liet begin van (le vijftiger jaren een nieuwe economische politiek zich begon te kristalliseren, voor spelden pessimisten de spoedige ineenstorting van Hongkong, dat tot dat tijdstip gediend had als overslagplaats voor de buitenland se handel van het Chinese vaste land. Intussen echter is Hongkong omgeschakeld, heeft het zeer con currerende industrieën gekregen en de buitenlandse handel gericht op ongeveer driekwart van de lo kale produkten. Ongeveer de helft van de export van industriegoede ren gaat naar Groot-Brïttannië en de Verenigde Staten. Hoogste geboortecijfer Wat de vreemdelingen als eerste zichtbare teken van de economi sche bloei opvalt is de zeer leven dige bouwactiviteit. Als de beken de paddestoelen schieten nieuwe fabrieken en woonblokken uit de grond. Bouwterreinen waarop de modernste werktuigen naast de traditionele collonnes dragers te zien zijn behoren tot het typische stadsbeeld van het huidige Hong kong. In de woningbouw" heeft de stad zich zeer hoge doelen gesteld, teneinde op de kortst mogeliike tijd af te rekenen met het pro bleem van de voortdurende groeiende bevolking ën de oprui ming van sloppen. Overigens is de snelle bevolkingsgroei niet alleen het gevolg van het feit dat Hong kong het hoogste geboortecijfer ter wereld heeft, maar in de eer ste plaats van de enorme stroom vluchtelingen uit de Chinese Volksrepubliek. Slechts weinig Europeanen zien in dat zich daar in het Verre Oosten een soortgelijke ..volksstemming met de voeten" afspeelt als tol kort geleden op de grens van Oost Oii West-Duitsland, en met name in Berlijn. Niettemin heeft zich in Hongkong een speciale vorm van cooxistentle kunnen ontwikkelen, zoals bijv. op het gebied van be paalde openbare dienstverlenin gen. zij het dan ook noodgedwon gen in een letterlijk en figuurlijk zeer klein bestek. Dat geldt bijv. voor het voortdu rende „kleine grensverkeer" naar Kood-China* waar familieleden worden bezocht en met de talloze geschenkzendingen, waarmee men vrienden en familie in Mao's rijk het leven graag wat lichter maakt. Deze geschenkzendingen zijn vooral in dit jaar sterk toe genomen, omdat van het vaste land steeds meer tekorten aan le vensmiddelen en consumptiegoe deren worden gemeld. China profiteert De enorme buurman doet zich zij nerzijds in Honkong tamelijk sterk voelen. In een der grootste gebouwen van de stad bijv. heeft de nationale bank van de Chinese Volksrepubliek zijn zetel. En zo wel in de vakorganisaties als in het opvoedingswezen trachten de communisten voortdurend invloed te winnen. Gesteld tegenover deze verschijnselen vraagt uiteraard menige bewoner van de kolonie zich af, hoe stabiel Hongkong's huidige positie is. De pessimisten wijzen er op dat de zg. New Ter ritories van China gepacht land zijn, waarvan de pachttermijn nog vóór het eind van deze eeuw afloopt. De optimisten vertrou wen op het krachtige pulserende leven en de geest van vertrou wen, die de stad beheerst. De dui delijkste uiting van dit geloof in de toekomst zijn wel de voortdurende grote kapitaalin vesteringen uit zowel inheemse als buitenlandse bronnen. Ongetwijfeld profiteert China van de tegenwoordige situatie, hetgeen de belangstelling voor het in stand houden van de status qno ver klaart: naast de zeer tastbare winst van jaarlijks ongeveer 500.000.000 uit de handel met Honkong is deze poort naar de vrije wereld voor een zo rigoreus afgesneden economie van China, ongetwijfeld een winstpunt. Men verbaast rich in ieder geval er over dat de Chinese communisten elders zulke militante ideologen en starre vasthouders aan principes, zich hiei elastisch en bereid tot compromissen tonen, wanneer de feitelijke situatie dat nodig maakt. Wie Hongkongs positie als uitermate gevaarlijk beschouwt, doet er wellicht goed aan te den ken aan het bekende spreek woord: Niets is zo standvastig als het tijdelijke. Advertentie S.RICHARD

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 13