Verf
en verve
Primeur
Zij kwamen van ver
Onder invloed rijden
is geen „luttel feit"
AOSRAM
STEMMEN UIT DE KERKEN
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 16 DECEMBER 1W61
ZWIK TOT Z^?E~
Vlissingse vaders en liet onder
wijzend personeel van het
kroost van die vaders hebben
de afgelopen maanden fiks de
handen uit de mouwen van over
alls cn oudste kleren gestoken
om de lokalen van de Oranje-
school in Vlissingen van een verf
je to voorzien. „Verf geeft kleur
aan uw leven", hebben ze, ge
dachtig aan de leus van de verf-
fabrikanten, gezegd. Ze zijn de
verveloosheid met veel verve te
lijf gegaan.
„Moeten onze kinderen in zulke
verveloze lokalen les krijgen", zei
den de ouders, toen ze op een
avond de school eens bekeken. De
oudercommissie kwam bij elkaar
en besliste, dat er iets aan ge
daan zou worden.
Nou, er is wat aan gedaan. Met
potten vol. Met gele, groene, en
grijze verf; met plamuur, grond-
lak, aflak, waterverf en latex,
met radiatorlak.
Iuffrouw Van der lA-.est uit de
derde klas lag op haar knie-
en en hoofdonderwijzer Dek
ker deed nok mee. Een scheeps
werk! uigkundlge stond op een
ladder zich uit te rekken om de
ry°t e' i>e a lammers. Mè, das
„iu vroeg", zeiden de Baarlan-
ders, toen schaapherder tzak
van Hemert hun met lichte trots
vertelde, dat er een tweeling in
zijn schaapskudde was geboren.
En de Baarlanders togen weer
aan het werk. Daar is voor een
Baarlander niet veel bijzonders
meer aan. Zij zien de kudde van
152 dieren elke dag weer over
het weiland dwalen.
Leni van Hemert, het dochtertje
van schaapherder Van Hemert
vond het wel iets bijzonders.
„Bij mijn vader in de schaaps
kooi zijn de 10e december de
eerste lammetjes geboren. Het
begon goed want het was al
een tweeling. Mijn vader is van
beroep schaapherder en heeft
veel schapen dus het belooft
mooi te worden" schreef ze ons
op een briefkaart.
Zoontje Kees van 9 jaar vindt
die jonge dieren, die toch wel
vroeg op de wereld zijn geko
men, grappig om mee te spelen.
Per jaar worden er zo'n 90 lam
meren geboren in de kudde van
Izak van Hemert. Vorig jaar wa
ren de eerste lammetjes er al in
november. Maar de primeur van
dit jaar was dan op tien decem
ber
pn de laatste helft van ja-
*-i nuari 1962 gaan ze naar
Brits Columbia terug. Giste
ren zijn ze getrouwd in
Nieuw- en Sint-Joosland. Er
waren nogal wat mensen op
het gemeentehuis en in hotel
„Luctor et Emergo", waar
het paar receptie hield.
Kraamverzorgster Elisabeth Mar
tina Elenbaas en tuinder Abra
ham Paulus Koole zagen elkaar
voor het eerst in Amerika. Koole
werd geboren in Nïeuwerkerk aan
de IJsel en Elisabeth Elenbaas is
een rasechte Zeeuwse.
Er is een heel stel Zeeuwen aan
te pas gekomen, voordat ze elk
aar voor het eerst ontmoetten.
Martiena, de zus van Elisabeth, is
getrouwd met Jan de Nooijer van
Arnemuiden en zij wonen even
over de grens van Amerika en
Brits Columbia, waar Jan op een
papierfabriek werkt in de „Sta
tes". Elisabeth ging vorig jaar
naar haar zuster toe. „Om de
groeten van de ouders uit Sint-
Joosland over te brengen".
lisabeth is een jaar van
p mei I960 tot mei van dit
jaar in Brits Columbia
gebleven. Toen réisde ze naar
Zeeland terug; later volgde haar
aanstaande man, want dat was hij
ondertussen geworden. Oud en
nieuw brengt het paar (zij 26, hij
30) nog in Nieuw- en Sint-Joos
land door, maar dan is de tijd
om. Dan moeten ze terug naar
Brits Columbia, waar Koole ove
rigens al een jaar of acht woont.
Terug naar New Westminster
naar de Mac Donaldstreet
naar de tuinderij met de aard
beien, de tulpen en gladiolen.
Linksboven schaapherderszoon
Kees van Hemert met de helft
van de schapentweeling. Rechts
daaronder zijn vader izalc van
Hemert. Midden links het echt
paar Koole-Elenbaas in het stad
huis van Nieuw- en St.-Joosland.
Onder rechts een aantal enthou
siaste ververs in de Vlissingse
Oranjeschool.
(Alle foto's P.Z.C
bovenste rand van het school
bord te lakken en een tandtech-
niker nam een kast voor zijn re
kening. Een melkboer hurkte bij
de drempel en een kantoorbe
diende kroop over de vloer.
Het is allemaal voortreffelijk ge
gaan en gedaan daar in de Vlis
singse Bloemenlaan. Vanaf juli
hebben een man en vrouw of tien
eraan gewerkt. Ook in de herfst
vakantie. Eén van de enthousias
telingen had wel eens nachtdienst
tot twee uur, maar stond de vol
gende morgen op een snipper
dag al om negen uur in de
school te verven. De echtgenoten
van de zwoegers zorgden voor
koffie en af en toe was er ook
een gebakje bij.
Men is nu brjna op het eind: het
laatste lokaal is zo goed als
klaar. Volgend jaar begint men
aan de gang.
Alle lokalen geuren vers naar
nieuwe verf. De onderwijze
ressen leunen op nieuw ge
lakte lessenaars en de leerlingen
durven geen tekeningen meer met
een punaise in de muren te prik
ken.
Wanneer het laatste lokaal klaar
is, komen de ververs bij elkaar
voor een avondje met een fees
telijk (verf) tintje. Vraagt U
waar de leerlingen zijn gebleven
tijdens dc „operatie-verf? Ze
hebben geen vrij gehad nee.
Ze verhuisden naar het hancl-
werklokaal op de zolder. Klas
voor klas. Jammer eigenlijk....
POLITIERECHTER MIDDELBURG
VOOR DE Middelburgse politie
rechter, mr. B. S. Sieperda heb
ben donderdagmiddag weer ver
schillende verdachten terecht
gestaan voor rijden onder in
vloed van sterke drank. De
Vlissingse heer J. K. maakte
voor de eerste maal in zijn le
ven kennis met de rechter, na
dat hij op 5 oktober onder Sou
burg zijn bromfiets onder in
vloed zou hebben bestuurd. Zo
wel de officier, mr. A. W. Ro
singh, als mr. Sieperda wilden
rekening houden met K.'s blan
co strafregister, maar niettemin
vond verdachte de opgelegde
50 gulden boete veel te hoog
voor zo'n „luttel feit", zoals hij
zijn misdrijf noemde.
Dat was voor de officier reden om
zich verontwaardigd tot de Vlissin-
ger te richten. „Het is niet verstan
dig van U in dit verband te spre
ken van een „luttel feit", merkte mr.
Rosingh op, „wij zien deze feiten bij
zonder ernstig. U was op die dag een
gevaar voor uw medemensen, houdt
U daar Wel rekening mee?"
Eis onvoorwaardelijk
De Vlissingse fabrieksarbeider L. de
G. heeft enkele momenten een on
voorwaardelijke gevangenisstraf van
1 week boven het hoofd gehangen.
Dat was namelijk de eis van de of
ficier voor het feit, dat de G. op
15 oktober zyn auto bestuurde on
der invloed van sterke drank. Daar
bij was verdachte tegen een licht
mast gereden. Zij het aarzelend wil
de de politierechter het echter deze
maal nog laten bij een voorwaarde
lijke straf van 2 weken met een
proeftijd van 3 jaar. 4 maanden ont
zegging van de rijbevoegdheid (eis
6 maanden), alsmede een boete van
80 gulden.
De los-arbeider J. S. uit Middelburg
had 4 meter breedte van de Dam in
Middelburg nodig om zich onder
invloed op zijn fiets te kunnen
verplaatsen. Ook zijn vrijheid hing
gedurende een week aan een zijden
draad, want na eerdere veroordelin
gen (geldboete en voorwaardelijke
straf), eiste mr. Rosingh thans 3
weken gevangenisstraf, waarvan 1
onvoorwaardelijk en 2 voorwaarde
lijk met 3 jaar proeftijd. Mr. Sieper
da wilde het nog éénmaal met een
voorwaardelijke straf proberen: 2
weken en 3 jaar proeftijd, plus een
boete van f 80.
De grondwerker J. M. uit Middel
burg werd conform veroordeeld tot
75 gulden boete en 2 maanden ont
zegging, en A. de B. uit Hontenisse
tot een geldboete van f 50, beiden
eveneens voor onder invloed rijden.
Diefstal
De stoker M. J. uit Stad aan 't Ha
ringvliet had op 16 juli uit een
geldkistje op de veerboot „Minister
Lely" een bedrag van 100 gulden
gestolen. Hij sliep op deze boot, om
dat hij gedurende een weekeinde op
bet veer Zijpe inviel. De officier, mr.
J. L. Andreae, betoogde dat verdach
te niet voor de eerste maal kennis
maakte met de rechter. Mr. Andreae
eiste een voorwaardelijke gevange
nisstraf van 2 maanden met 3 jaar
proeftjjd, welke straf J. conform
werd opgelegd.
Tenslotte werd de mijnwerker P. de
W. uit Heerlen veroordeeld tot een
boete van 20 gulden, omdat hij na
een aanrijding in Breskens doorgere
den zou zijn zonder zich bekend te
maken. De mijnwerker had de reis
uit Heerlen naar Middelburg onder
nomen om te vertellen, dat hij zich
niet schuldig voelde omdat een fiet
ser tegen zijn auto aanreed, toen de
ze bijna stilstond. Bovendien was hij
van mening ruimschoots de gele
genheid te hebben gegeven om zich
bekend te maken. Toch werd de
mijnwerker gestraft, omdat hij vol
gens de politierechter de kwestie
met de politie had moeten regelen.
(Advertentie)
Glastuiners uit Kapelle
verenigd in studiegroep
Tijdens een bijeenkomst in de kantine
van het veilinggebouw te Kapelle-
Biezelinge hebben donderdagmiddag
do glastuinders uit het rayon van
de veilingvereniging „Kapelle-Bie-
zelinge en omgeving" een studie
groep opgericht. Het ligt in de be
doeling, dat de studiegroep zich zal
bezighouden met de teeltteclmisehe
gegevens en afzetvragen, verband
houdende met de glastuinbouw, wel
ke in pel Ie en omgeving is begon
nen en die van steeds grotere bete
kenis wordt.
De leiding van deze bijeenkomst,
waarvoor een goede belangstelling
bestond, berustte bij de heer J. Rui
sen, assistent bij de rijkstuinbouw-
voorlichtingsdienst. Onder de aanwe
zigen bleek grote animo te bestaan
om te komen tot een studiegroep, die
nauw wil samenwerken met de rijks-
tuinbouwvoorlichtingsdienst, de vei
ling te Kapelle en met de Zeeuwse
Groentetelersvereniging. Tijdens de
ze vergadering werd een bestuur
gekozen, waarin zitting zullen heb
ben de heren J. Mol te Hansweert,
J. Hermes en A. J. Berman te Ka
pelle en J. Beenakker en J. Hengst
dijk te Biezelinge. Als adviseurs zul
len nog worden toegevoegd een ver
tegenwoordiger van de veilingvereni
ging en rijkstuinbouwvoorlichtings-
dienst. Besloten werd op geregelde
tijden bijeenkomsten te beleggen om
algemene problemen, waarmee de
beginnende glastuinders te maken
hebben, aan de orde te stellen.
Subsidie R.K. geestelijke
volksgezondheid verhogen
Bij besluit van 12 januari 1959 werd
de provinciale subsidie aan de r.-k.
stichting voor geestelijke volksge
zondheid te Terneuzen bepaald op
ten hoogste f 16.000. Gedeputeerde
Staten stellen voor deze subsidie
over 1961 te verhogen met f 2500 en
over 1962 en de volgende jaren tot
wederopzegging met f 5000 per jaar.
(Slot van pag. 3)
schonken omdat hier blijkt te kun
nen, wat in andere delen van de
wereld nog niet mogelijk is. Wij
hebben er onlangs reeds even op
gewezen. Daar hebben anglica
nen, die staan op een bisschop
pelijk geordende kerk en presby
terianen, die van een bisschop
over 'net algemeen niet veel wil
len weten en congregationalisten,
die een in alle opzichten vrije
kerk aanhangen en sterk de na
druk leggen op de zelfstandig
heid van de gemeente en metho
disten, die zijn voortgekomen uit
een opwekkingsbeweging en daar
van nog alle kenmerken dragen,
te zamen overeenstemming be
reikt en zij hebben gevormd de
Verenigde Kerk van Zuid-India.
De Lutheranen, ook ahveer met
bepaalde eigen opvattingen, zul
len zich hierbij ook wel voegen,
te oordelen naar het stadium
waarin de besprekingen nu staan.
Deze vereniging is niet zo niaar
vanzelf gekomen. Een moeizaam
onderhandelen van 28 jaar is er
aan voorafgegaan. „Als U een
mens wilt zijn, die gelooft in de
noodzaak van bet zoeken en het
vinden der kerken van elkaar,
dan dient U deze besprekingen
nauwkeurig te bestuderen",
schrijft ds. Th. B. W. G. Grams-
berg, die vanuit het nabije Cey
lon een gedeelte van deze 28 ja
ren heeft meegemaakt. Op '27
december 1947 is deze vereniging
tot stand gekomen.
Maar in 1946 vreesde men dat de
begeerde eenheid voorlopig van
de baan was en toen niemand bet
eigenlijk meer verwachtte, is er
een ommekeer gekomen. Toen
heeft een anglicaanse bisschop
een verklaring opgesteld en aan
zijn mede-bisschoppen voorgelegd
„dat. na de totstandkoming van
de kerk van Zuid-India, hij en
zijn vier broeders-bisschoppen
bereid zouden zijn om het Avond
maal te ontvangen uit handen
van elke voorganger van de Kerk
van Zuid-India. al of niet bis
schoppelijk gewijd".
Men stond hier voor de noodza
kelijkheid van de intercommunie.
Juist rondom de Tafel der Heren
moest het duidelijk worden dat
de kerken „die eenheid zoeken,
elkaar in het laatste en diepste
volkomen ernstig nemen".
Onstuimig verlangen
Het vorige jaar, op de jeugd-as-
semblée te Lausanne, hebben de
jongeren zich met een onstuimig
verlangen uitgesproken voor een
onbegrensde intercommunie. In
New Delhi is nu dit verlangen
ook ter sprake gekomen. Dit is
enigszins afgeremd door de oude
ren. Bedachtzaam hebben zij ge
zegd dat men zo maar niet iets
kan doen, zonder dat men weet
wat men eigenlijk doet. Eerst
moeten de kérken hun leer over
het Heilig Avondmaal te zamen
bestuderen.
Maar in ieder geval gevoelt men
een bevrijding in hetgeen er in
Zuid-India is geschied en men
vraagt zich af waarom hetgeen
aldaar mogelijk is, ook niet mo
gelijk zou zijn in Europa en Ame
rika. Een dezer dagen kregen we
het bericht onder ogen dat 82
Engelse theologen uit de Angli-
kaanse Kerk. een brief hebben
gericht tot de aartsbisschoppen
van Canterbury en York, waarin
een ruimere houding ten aanzien
van de intercommunie met de
vrije kerken wordt bepleit. Men
wil de avondmaalsbedieningen
van de presbyteriaanse kerken
als wettig erkend zien en, daar
mee samenhangend, willen de 32
de ambten van ouderling en dia
ken in de verschillende kerken,
als gelijkwaardig erkend zien.
Nu is daartegen een andere open-
brief gekomen van 53 leden van
de Anglicaanse Kerk, die stellen
dat. de „eucharistie" alleen kan
worden bediend door iemand die
door een wettige bisschop daar
toe is gewijd, maar dit neemt
niet weg dat met de brief van de
32 de vraag, die een van de meest
dringende is, is neergelegd mid
denin de Anglicaanse Kerk en
we kunnen er van op aan dat we
er nog wel meer van zullen ho
ren, als was het alleen maar naar
aanleiding van de interkerkelijke
kapeldiensten van de studenten
te Utrecht.
H.
