DE KERKEN Gedeeld Berlijn zal kerstfeest vieren Ik houd me VEILIG GLYCA s „Walrus" Rvwie handend PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer maatschappij WERELDRAAD VAN KERKEN EERDE MAHATMA GHANDI ZATERDAG 16 DECEMBER 1961 PROVINCIALE ZEEUWSE C OU R AN T 15 en de „HOORT DES HEREN WOORD" Oproep: „haat op kerstfeest niet" „Aan alle medeburgers" is een door probst Martin Schutzka en ds. Hans Martin Helbich ondertekende, ge drukte brief ter gelegenheid van kerstfeest en jaarwisse ling. De brief wordt in deze en komende week door leden van de evangelische jeugd beweging in Berlijn huis-aan- huis rondgebracht. De beide kerkelijke leiders ds. Hel bich is superintendent groeten de Berlijners ter ge legenheid van beide hoogte punten in de maand decem ber. Zij wijzen op dc veranderde toe stand in Berlijn, de deling van de stad, het uit elkaar rukken van families en de vereenzaming van velen daardoor. Zij roepen op tot andere viering van het kerst feest. „U viert het feest van Christus", roepen zij dc bewoners van de voormalige Duitse hoofdstad toe. „Het is niet mogelijk kerstfeest te vieren, zonder elkaar lief te hebben en elkaar bij te staan. De nood van de één is de nood van de ander. Het leed van de mensen in het oosten is het leed van de mensen hier. Onze vreugde is hun vreugde". De beide predikanten vragen de Zendings-surprise Met spanning wni de collecte in een kleine hervormde gemeente geteld, me ui. veel tijd gegeven aan de voorbe reiding omdat de Raad voor de Zending dringend om meer geld had gevraagd. Groot was zijn teleurstelling toen de 90 kerkgangers samen slechts f 57 bijeen hadden gebracht. La ter sprak hij erover met zijn ca techisanten en wees erop dat dit toch geen antwoord is van een levende gemeente op het offer dat Christus voor ons allen heeft ge bracht. Nog diezelfde avond kwam een catechisante de min of meer be duusde dominee f 68,50 brengen, de hele inhoud van haar spaarpot. Berlijners concreet zich het lot van de verdrevenen, eenzamen en ongelukltigen aan te trekken. Zij herinneren eraan, dat de kerst nacht een „vredesnacht" is en zij vragen dit in deze nacht te tonen. „Haat op het kerstfeest niet". Met het oog op de kerst en „oud en nieuw" staat in die brief, moge Berlijn een stille stad zijn". Hier mee wordt duidelijk gedoeld op mogelijke demonstraties aan de gelovigen. Het gebed verbindt, wat is gescheiden. Het gebed is ook voor hen nodig die aan de Berlynse muur dienst doen. „Bidt dat wij bij elkaar komen", zo staat er. De brief eindigt met de oproep, dat wanneer de klokken de Berlij ners oproepen voor de godsdienst oefeningen, deze ook worden be zocht. Deze klokken roepen ons het Woord van de Heilige Schrift toe: „O, land, land, land, hoort des Heren Woord". Met de oproep „Bidt" wenden beide briefschrijvers zich tot hun Gift van Gereformeerde kerken voor vluchtelingen De Gereformeerde Kerken in Ne derland hebben een bedrag van f 25.340 geschonken aan de vluch telingen-organisatie van de Ver enigde Naties in Genève. Dit bedrag zal worden aangewend voor de verkoop van kleding, be stemd voor jonge kinderen onder de meer dan 200.000 Algerijnse vluchtelingen, die thans in Tune sië verblyven. De Hoge Commis saris voor de vluchtelingen heeft zijn diepe erkentelijkheid uitge sproken voor deze gift, die ten goede komt aan de hulpactie in Noord-Afrika. Tientjes maken tonnen De bond van gereformeerde vrou wenverenigingen in Nederland hoopt op 9 mei 1962 het feit te herdenken, dat de bond 25 jaar geleden werd opgericht. Ter ge legenheid hiervan zal een jubi leumactie worden gevoerd voor het christelijk ziekenhuis in Jalal- pin, Pakistan. Dit project is gekozen in overleg met dc deputaten voor de zen ding en het werelddiaconaat van de Gereformeerde Kerken. De bedoeling is een groot bedrag bij een te brengen, waardoor het mo gelijk zal zijn de bouw van een jongens- en meisjeszaal en de aanschaffing van een röntgen- apparaat te bekostigen. Verder wil men een startkapitaal bijeen brengen om het Welfare-werk in en vanuit dit ziekenhuis mogelijk te maken. De actie zal worden gevoerd on der de slagzin „Tientjes maken tonnen". Wanneer elk van de bijna 25.000 leden van de bond tien gul den bijdraagt, dan is de voorge nomen uitbouw van dit ziekenhuis mogelijk. Vyf voorzitters van de Wereld raad van Kerken hebben op de plaats waar Gandhi's lichaam werd verbrand, een krans gelegd. Een stille hulde aldu9 dr. J. J. Buskes aan de man die door India de Maliatma wordt genoemd: dc grote ziel. „De Itranslegging is zeker oprecht gemeend. Is ze ook ernstig gemeend? De leiding van de Wereldraad heeft de deelnemers van de assem blee verzocht alles te vermijden, wat in India aanstoot kan geven: het gebruik van alcohol en tabak en alle buitensporige uitgaven. Het getuigenis der Kerk is voor de Indiërs ongeloofwaardig, in dien het niet vergezeld gaat van een zekere soberheid. Het is on vermijdelijk dat dc assemblee in New Delhi op India de indruk van een bijeenkomst van rijken maakt! Natuurlijk maakt de assemblee op de grote massa van India de indruk een bijeen komst van rijken te zijn. Vergele ken bij die grote massa is zij dat inderdaad. De meeste afgevaardig den behoren nu eenmaal tot het één derde deel der wereld dat rijk is, vergeleken bij het twee-derde deel, dat honger en gebrek lijdt. De discussie over de grondslag van de Wereldraad interesseren India niet, maar het zal gespan nen luisteren, wanneer in New Delhi de vraag aan de orde komt, wat de christelijke kerk heeft te zeggen over wereldarmoe en we reldrijkdom, over de verhouding van volken en rassen, over-derwij ze waarop recht en vrijheid zo nodig verdedigd moeten worden. Als daarover in New Delhi wordt gediscussieerd, zal heel India, zal heel Azië en heel Afrika zich her inneren, dat de Wereldraad .Gandhi met een krans gehuldigd heeft. 0 De Amerikaanse luchtmacht heeft een geslaagde proef genomen met een Atlas F-raket. De raket, die een afstand van 8000 kilometer heeft afgelegd, stootte boven het eiland Ascension 28 kleine lichtende capsules af. De bedoeling was de gevolgen van terugkeer in de damp kring van deze capsuies te bestuderen. LEZERS SCHRIJVEN 0, wat een (goeie) tijd In de P.Z.C. heb ik gelezen dat het gasbedrijf Midden Zeeland een winst gemaakt heeft van 30.000 gulden. Is het dan niet fout, dat de mensen die in de buitendienst werken, zoals in de St.-Nicolaasweek met wind kracht 9 en stortregens nog met de fiets en soms nog met een handkar bij zich naar Veere, Arnemuiden en noem maar op moeten gaan. Hoeveel man-uren gaan daar niet inzitten? En dan te zien dat anderen met de auto overal door de stad rijden voor controle, hetgeen mijns inziens ook wel met de fiets zou kunnen, en dan zou de winst nog aanmerkelijk hoger gelegen hebben. Misschien zou er dan voor die mensen een werkautootje af kunnen voor die lange afstanden. Vlissingen. J. R. Zeeuws dialect Dat de heer Stevense uit Ede een weemoedig stukje plaatst n.a.v. een foto in de P.Z.C. van de Oostkerk e.o. is zijn goed recht. Maar waarom dan zo'n stuntelige na bootsing van een dialect? Noch in Middelburg zelf, noch op Walcheren, noch elders in Zeeland spreekt men zo'n brabbeltaaltje. Het deed me erg denken aan de vroe gere jeugdboeken waarin men een neger bij voorkeur zijn zinnen an dersom liet uitspreken. Waarom gebruikt men geen gewoon Nederlands. Dit is al moeilijk genoeg voor vele „dialectbeschrijvers". Het juist schrijven van een dialect is zéér moeilijk, zo al niet ondoenlijk. De a-klank uit 't Walchers b.v. is al leen te benaderen met vreemde talen (Fr. en E.). In v.n. ingezonden stukje staat prak tisch m.i. geen enkel woord in juist dialect en ook de zinsbouw is tame lijk mank. Oóstkapelle. W. Bommeljé. Beelden uit mien joengensjaren Joew stukje in de krant ei mien vee plezier gedaan. Want ik bin ook bie d'Ooskerk geboren bie de bocht van Guinee en toen was ter net brand in de Siengelstraat, maar das 43 jaar geleje en ik dienk dat de tied waar jie over spreekt nog wé langer geleje is. Maar een oop diengen bin net eender as toen ik op school bie meneer Hack in de Ververiestraat. In 't pakuus van Snoep a ze toen nog kleizeep uut de mobelesasie van '14-'18. En 't wienkeltje van v. d. Berge bie d'Ooskerk bi jie dat ver geten? Daer kon je nog wel eens mee zo'n koper blikje van de fit- tingfabriek, die van d'ellewagens vie len, snoep kriegen, in dat wienkeltje was 't nog a doenker zie je. 't Was toch een aardige tied. Je ad toen ook vee schepen an de kaai, barken en zo. Een van de joengens van school is as scheepsjoengen mee zo'n oude bark, de Euraria meegegaan en el toen geilek schipbreuk gelejen. Maar ci jie noc al is wezen kieken oe mooi die Ooskerk geworren is. Noe ik wel oor, ik bin der in ge weest en 'k wier der gewoon stil van. Trouwens val die mooie ouwe diengen waar we zo groos op bin beware ze goed in Middelburg en as we der kommen gaan w' altied even kieken naar 't staduus, de abdie en de Lange Jan. voor da we naar 't Stieselwegje gaan. want daer en we nog femielje zie je. Noe, salu oor. Halsteren, J. Adriaansen Vrederust 7. d:OOibdiGdi6di6O:O0!6O:Od!6a;6dlGdttoi«d:C-,)i6->:&OiGd!<iül6>>: Neemt geen risicoHoudt u bij Nefa.. maandverband dat door specialisten is gecreëerd om u zekerheid te geven. Nefa, het allerbeste maandverband voor de moderne vrouw! betrouwbaar donszacht absorbeert over hele tampon zuivere celstof vast in vorm door planoform, volkomen oplosbaar in stofvrije dozen voortdurend onder medische en chemische controle Neb-Om]. 65 ct MEER DAN Nefa-Groen 7o ct Planoform: Nefa-Blauw 85 ct Nefa-Lila 93et Nefa-Rood 105 ct ERVARING 40 JAAR NIET DUURDER DAN WASBAAR VERBAND; gebruik 't hygiënische Nefa wegwerp-verband 9;ewe9=eo;oG"eo:eo!e9TefHe6io!>'e»i« U? fê W f? "4? 3F 'X:- W -it? S HOOG EN LAAG WATER 17 december -fnap -fnap - nap nap uur meter uur meter uur meter uur meter Vlissingen 9.56 1.59 22.43 1.71 3.45 1.48 16.34 1.82 Terneuzen 10.23 1.77 23.08 1.88 4.12 1.64 17.02 1.98 Hansweert 10.48 1.89 23.40 2.01 4.41 1.78 17.30 2.12 Zierikzee 10.55 1.22 23.55 1.40 4.37 1.26 17.16 1.59 Wemeldinge 11.24 1.42 4.42 1.40 17.21 1.80 18 december -nap -fnap nap nap uur meter uur meter uur meter uur meter Vlissingen 11.07 1.67 23.44 1.79 5.02 1.57 17.47 1.86 Terneuzen 11.34 1.84 5.28 1.73 18.14 2.02 Hansweert 11.56 1.97 5.57 1.87 18.42 2.16 Zierikzee 12.12 1.29 5.53 1.31 18.29 1.60 Wemeldinge 0.15 1.63 12.40 1.48 6.00 1.48 18.38 1.80 Advertentie Alléén helpt direct DR. E. J. SWAAB'S VERENIGDE FABRIEKEN f Advertentie) 1972. Er was een glinstering in Buck's ogen gekomen, die de anderen nogal onrust baarde. Was de spanning te groot geworden voor die ar me Buck? Wat mankeerde hem Waarom zit hij zo on zinnig te bazelen over het gebouw in de heuvels? „Wij moeten een aanval op die koepel doen!" trachtte hij zijn schaapachtig starende metgezellen te overtuigen. „Als het ons lukte die ra diatie-generators daarboven uit te schakelen of te ver nielen, zouden de Targani's misschien meteen weer waanzinnig worden, zoals zij dat vóór de toepassing van radiatie waren!" Enige tijd werd er weinig gesproken, terwijl iedereen over Buck's woorden en de algemene situatie nadacht, althans voor zover de ge kwelde hersenen zulks toelieten. Er restte hun nog slechts weinig tijd.... Het had opgehouden te regenen en buiten werd het steeds helderder. Weldra priemden de eerste zonnestralen door de wolken. Het was duidelijk, dat de Targani's zich voorbereidden op 'n feestdag. Er zou rij kelijk bloed vloeien op het altaar van de Zonne god! De wachten rond de gevangenis werden verdubbeld en uit alle huizen stroomden de zwarte monsters naar het grote plein van de pilaar. Hun gekwetter klonk als dat van een zwerm hongerige spreeuwen. De zon klom ho- -ok zonneschijn, die schuin door het gat in de pilaar viel, gleed langzaam op het offerblok toe.... Russische aartsbisschop Nikolai overleden In een ziekenhuis te Moskou ia woensdag mgr. Nikolai, de voormali ge metropoliet van Kolomna en Kroetitze, in de ouderdom van 73 jaar overleden. Hij was hoofd van het bisdom Mos kou, totdat hij begin 1960 naar verluidt als gevolg van een me ningsverschil met patriarch Alexei deze functie neerlegde. Hij werd op gevolgd door metropoliet Pitirim. Mgr. Nikolai woonde sindsdien ln een klooster in de omgeving van Moskou. 15.000 LITER MELK WEG Ongeveer 15.000 liter melk ter waar de van 6000 is verloren gegaan doordat een truck met drie tanks van de Oostzanerdijk te Amsterdam gleed. De tankauto kwam in de berm, toen een hoofdstedelijke automobilis te de wagen sneed. Bij het optakelen van de wagen moest men de melk laten weglopen. De dijk werd over een afstand van honderd meter zwaar beschadigd door de takelwerkzaamheden. De bestuurders van de voertuigen liepen geen letsel op. FEUILLETON Terwijl ik de gevangenen door de kijker zo nauwkeurig mogelijk be studeerde, hield ik een waakzaam oog op de Japanners om te zien of ze appel hielden of de gevangenen op de een of andere manier telden. De gevangen, die het dichtst bij ons stonden, waren allemaal militairen. Sommigen van hen kwamen waar schijnlijk uit Engeland, anderen, aan hun uniform en hoeden te zien, wa ren Australiërs. De burgers stonden ongelukkigerwijze aan de overkant van het kamp en het was moeilijk om veel van hen te zien, omdat de militaire krijgsgevangenen, die om de etensbak groepten in de weg ston den. Ik richtte nu de kijker op de kleine hut aan de overkant en toen de bur ger gevangenen weer hun hut be gonnen in te sloffen, lette ik op de mannen die binnengingen, terwijl ik hun gezichten zo goed mogelijk be keek om te zien of ik de trekken kon herkennen, die ik de laatste da gen zo zorgvuldig had bestudeerd. door JOHN JOLY Er was niemand, die ook maar enigs zins met de foto en de beschrijving overeenkwam. Onze geleerde was een man van middelbare grootte, enigszins gezet en met een volle baard, die hij zeker voor het gemak zou hebben iaten groeien gedurende het onderzoek in de Sumatraanse bergen. Veel gevangenen hadden nu vuile slordige baarden, maar nie mand van hen had de volle verzorgde baard ik zo goed had leren kennen. „Het lijkt wel of hij er niet is", mom pelde ik tegen Colin, die met zijn rug naar het kamp zat, met zijn tommygun in de aanslag oin ons in de rug te bewaken. „Kun je ze allemaal zien?" „Nee, niet duidelijk, maar ik heb diegenen bekeken die de kleine bur gerhut weer binnengingen. Maar daar was hij niet by". „Ben je daar wel zeker van?" „Misschien heeft hij zijn baard afge schoren. Je kunt niet alleen op de baard afgaan". „Nee, maar er is ook niemand van zijn postuur bij". „Hij kan heel wat magerder gewor den zijn". „Mogelijk". „Heb je ze geteld?" „Wie? De Jappen of de gevange nen?" „Allebei". ..Zowat vyfeenveertig militaire ge vangenen en vijf burgers. En ik denk ongeveer vijftien Jappen. „Wat voor soort wapens hebben ze?" „Alleen maar geweren, iets anders heb ik niet gezien. Er zijn misschien meer Jappen, maar ik telde er slechts vijftien". „Waar is de dichtstbijzijnde Japanse basis?" Niet ver. Kun je je de grote kaart herinneren? Er ligt een groot garni zoen juist aan de andere kant van de pas. Ongeveer dertig kilometer hier vandaan, misschien iets meer". „Ze sturen waarschijnlijk zo nu en dan een patrouille met voedsel en met aflossing voor de bewakers". „Ja". „Denk je dat ze op de een of andere manier verbinding hebben?" „Misschien een veldtelefoon of ra dio. We moeten daar vanavond ach ter zien te komen". „Hoe?" „Door rond te neuzen". „Er is geen antenne, is het wel?" „Nee, ik zie er tenminste geen". Er was even stilte, terwijl ik de hele binnenplaats en de gebouwen nog eens goed bekeek. „Er is één goed ding zie ik. Ze schijnen de gevangenen helemaal niet te tellen. Gisteravond denk lk niet en ik kan er een eed op doen dat ze het zojuist ook niet deden". „Nou, als het ons vanavond stilletjes lukt, hebben ze misschien niet in de gaten dat er iemand weg is". „Zo zullen toch zeker zien dat de draad doovgeknipt is". „Ik kan misschien naar binnen zon der die door te knippen maar in ieder geval heb ik de patentklemmen van Pearson". „Ze moeten weten hoeveel burgers er zijn". „Dat kan, ik weet het niet". „Wat deed die vent op dat balkon achtige geval?" „Hij hing maar wat over de leuning Ik denk dat het een officier of een onderofficier is". De dag verstreek en de hitte onder ons bladerdak werd hoe langer hoe drukkender. Om beurten tuurden we door de kijker naar het kamp, maar behalve veelvuldige bezoeken door de gevangenen aan een deur, aan het uiteinde van de laagste hut, waarvan we aannamen dat het de w.c. was, viel er weinig leven te bespeuren. We letten weer goed op toen de ge vangenen in de middag naar buiten kwamen voor weer een maaltijd. De ze keer had er een soort woordenwis seling plaats tussen de bewakers en de militaire gevangenen. We hoorden geroep, dat in schreeuwen overging toen een Japanse bewaker een mili taire gevangene verwensingen toe brulde. Toen sprongen verscheidene bêwakar» toe en wa konden zien hoe iemands arme lijf met geweerkolven bewerkt werd. Even later bedaarden de moeilijkheden en we zagen dat iemand, die voorover lag, door vier man de lange hut werd binnengedra gen. Colin en ik keken elkaar ontzet aan. „De schoften", herhaalde Colin maar steeds, een beetje te hard en ik legde m'n hand op zijn arm. We merkten op dat een paar mili taire gevangenen en tweo burgers eten naar binnen droegen in hun res pectieve hutten en dat scheen te be vestigen, dat sommige gevangenen te ziek waren om uit hun bed te komen. „Wat zullen we doen als onze Au straliër niet kan lopen?" vroeg Colin. „Dragen". „Wat?" Veertig kilometer dragen?" „Wat kunnen we anders doen?" Bij ons middagmaal namen we alle bei een klein slokje rum uit de fles die bij onze proviand gepakt was. Dat scheen ons op te kikkeren en we wa ren beter in staat om plannen te maken voor de komende nacht. Na enige nadenken tikte ik Colin op zijn schouder, terwijl hij door de kij ker keek. „Ik denk dat we beter van middag op verkenning kunnen gaan", fluisterde ik. „Ik heb een voorlopig plan bedacht voor vanavond. Het gaat zo. Wanneer het donker is. net voordat de maan opkomt, lopen we dat 6malle pad langs dat voor ons ligt, totdat we aan de splitsing ko men. Dan kruip jij langs de rechter arm totdat je vlak onder de ramen van het hoofdgebouw bent. Daar blijf je zowat «en half uur liggen. Luister naar het praten van de Jappen, let op wat ze doen en probeer er enig idee van te krijgen hoeveel of er wakker zijn, wat ze uitvoeren en waar ze zitten. Intussen zal ik langs de andere kant kruipen totdat ik te gen de muur van het verblijf van de burgers lig. Ik zal luisteren en als er'iemand wakker is en praat, zal ik wellicht proberen, contact met hen te maken. Ik zal zowat een half uur blijven en dan zullen we beiden te rugkruipen naar de splitsing, voor een uiteindelijke beslissing. Daarna, afhankelijk van wat we te rapporte ren hebben, ga ik weer naar mijn kant terug en zal dan waarschijn lijk een gat knippen om naar binnen tè gaan. Intussen blijf jij op de split sing, waar je de hele binnenplaats kunt overzien en de deuren van het hoofdgebouw onder schot hou den voor het geval de Jappen wat horen en naar buiten komen rennen. Wanneer ik mijn mannetje heb, neem ik hem mee naar de overzijde van het kamp en langs het paadje bij de hoofdingang. Wanneer je me met hem ziet ver trekken, loop je langs de andere kant en ontmoeten we elkaar op het hoofdpad ongeveer honderd meter van het kamp af. Je moet proberen daar eerder aan te komen dan ik. want als hij ziek is zal ik wel hulp met hem nodig hebben Maar als er enige moeilijkheid ontstaat, blijf j(j salvo's afvuren, het hoofdgebouw in om ze daar vast te houden". .(Wordt vervolgd)J

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 15