baby
voeding
Hoge Autoriteit
geeft fouten toe
POLITIE WAARSCHUWT
TEGEN TELEVISIE
VERZEKERING
BELGIË VERKOOPT OVERSCHOT
BOTER TEGEN HALVE PRIJS
Gesmolten en verpakt
in glazen potten
DONDERDAG 14 DECEMBER 1961.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
r
Ze zijn het roerend eens, Kees heeft de capacitei
ten om te roerenzegt de een. De ander voegt
er aan toe en hij weet hoe-d-ie moet verkopen".
Een jaar geleden zaten ze om een tafel en gaven
mekaar op een gegeven moment een hand: het com
pagnonschap was gesloten, In het molenaarsvak zat
toch de klad en vertegenwoordiger zijn is ook niet
alles. Nu staat er in Driewegen een fabriekje, waar
van de eigenaren zeggen, dat het het enige in Zee
land is. Een echt Zeeuws fabriekje in
Molenaarszoon Kees Mol is één
van de firmanten van het fabriek
je in Drieivegen. De andere fir
mant Is M. Kriekaard.
vullen zij de
voeding, die uit
te voorschijn komt.
Foto's P.Z.C.
Vlakbij liet spoorlijntje
voor het bietenvervoer
staat in Driewegen het fa
briekje in babyvoeding. Aan
de buitenkant zie je het er
niet van af. Eigenlijk zou er
een groot bord moeten staan
„hier maakt men babyvoe
ding". Zoals er overal in Zee
land kond' moest worden ge
daan van die babyvoeding.
Maar er zou op die reclame
platen niet een blozende baby
opgewekt kraaiend in zijn
moeders armen zijn afge
beeld en een glimlachend ge
zicht van de moeder, die in
een slurf zegt „daar zit pep
in". Nee, die reclameplaten
van babyvoeding zouden een
koeiebaby tonen. Een kalf
met een logge kop en beetje
domme ogen. Want die baby
voeding uit Driewegen is be
stemd voor mestkalveren.
let fabriekje is aangebouwd
tegen de stompe molen van
„De Grenadier". De molen is ver
vallen en oud. Grootvader, vader
en zoon Mol hebben er meel ge
malen. Maar Kees Mol van 26
jaar, de zoon, zag het er niet meer
in. „Je moet met je tijd mee
gaan", dacht hij.
Toen ze van de vereniging tot
behoud van molens in Nederland
naar „De Grenadier" kwamen ky=
ken en wel voelden voor een res
tauratie, vond Kees Mol, dat het
geld wel beter kon worden be
steed.
„We kunnen beter een fabriekje
zetten", zei Kees tot zijn vader.
En vader Mol ging ermee ak
koord.
In plaats van aarzelend rondwen
telende wieken op een gerestau
reerde molen staat er nu tegen de
molenstomp een hal met een ma
chine, die 3000 toeren per minuut
draait. Daaruit komt de baby
voeding.
Da zat allang in mijn kop",
zegt de jonge Mol. Zoiets
- zat ook in de kop van
MM Kriekaard. Ze hebben eerst ge-
experimenteert! met negen baby-
al koeien en ze begonnen daarmee
op l april I960. Acht maanden
later draaide de machine zyn
8000 toeren per minuut.
Kees Mol is molenaar gebleven en
Kriekaard werd de zakelijke lei
der. Mol loopt in een morsig blau
we overall rond en stommelt op
zijn grauwe klompen voortdurend
door de fabriek, tussen de zakken
melkpoeder en vet door. Zijn alpi-
nootje is wit bestoft en aan zijn
stugge bruine haar hangt het ge?
klonterde melkpoeder.
Hij klimt de trap op naar de
grote trommel, waarin twee
schoepen tegen elkaar indraaiend
de 20 ingrediënten van de kunst
melk voor de koebaby's vermen
gen. Aan de onderkant van de
„finisher"' worden de zakken ge
vuld met de droge melk: 200 zak
ken per dag. Zakken mejt het
opschrift „veevoeder niet be
stemd voor menselijke consump
tie".
Babyvoeding Lekker man!
Kriekaard zoekt meer de klan
ten op met het autootje. Hij
zit soms achter het tafeltje
in het kantoortje met de twee
verdordë planten op een keuken
stoel en houdt de boekhouding bij.
Wanneer Jiij daarmee klaar is
trekt-ie een stofjas aan over zijn
vette pak en komt hij zijn com
pagnon helpen met het vullen
van de zakken.
„Het is kunst, dat is het", zegt
Mol peinzend. Hij is de wat dro
merige, maar handige molenaar.
Kriekaard is zijn tegenpool: de
gewiekste, snelle verkoper, die je
voor de vuist weg voorcijfert hoe
het allemaal in elkaar zit.
Hij kijkt je aan vanonder zijn
bril alsof hij zeggen wil „geloof
me nou maar, ik heb het goed uit
gerekend". „In één zo'n papieren
zak zit 25 kilo en dat geeft 250
liter melk en nog wel meer ook,
niet, Mol?" Kees Mol knikt ge
ruststellend da's wel waar.
„Op 10 liter water komt 1 kilo
van ons poeder en dan krijg je
11 liter melk. Een mestkalf krijgt
nooit meer dan 5 liter per dag van
ons produkt".
Het is gewoon de eeuwige
kringloop", zegt filosofisch
molenaar Mol. „De melk
komt van de boer en gaat naar
de fabriek. Daar maken ze de
magere melkpoeder én die krij
gen wij. Dan doen wij er weer
wat bij; vet, vitaminen en mine
ralen en dan gaat het weer terug
naar de boer. Gewoon een kring
loop".
Een fabriek kan tegenwoordig
niet zonder laboratorium. Dus
ook het fabriekje van Mol en
Kriekaard nist. Het laboratorium
is de stal met de negen kalveren.
Mestkalveren van ruim 2 maan
den. Ze krijgen niets anders dan
de kunstmelk ze vinden het op
perbest. Ook de kalveren van 2
weken, die nog niet in de smalle
hokken staan. Hef poeder wordt
aangemengd met water uit een
gloednieuwe geyser, die tegen het
ïiouten schot hangt.
Achter het schot kakelen een
paar kippen. De kalveren
krijgen af en toe een andere
samenstelling van de kunst
melk om uit te proberen.
Wanneer ze niet afvallen en
een geraamte worden is het
nieuwe produkt goed. Dan
weten Mol en Kriekaard dat
de babyvoeding zich goed ge
houden heeft in het labora
torium.
In schrootfraude-affaire
Commissie brengt
rapport uit na
klacht van Worms
(Van onze Haagse redactie.)
Het Europese parlement zal
volgende week in Straatsburg
het verslag behandelen van de
commissie Poher over het be
leid van de Hoge Autoriteit
(E.G.K.S.) met betrekking tot
de controle op de herkomst van
schroot; een rapport dus over
de verantwoordelijkheden van
de leiding van de Kolen- en
Staalgemeenschap in de
schrootfraudes, die door de Ne
derlandse schroothandelaar
Worms werden gesignaleerd. De
commissie uit het parlement
waarin de Nederlander G. M.
Nederhorst zitting had, kwam
tot de conclusie dat de Hoge
Autoriteit ernstige beleidsfou
ten heeft gemaakt, waardoor
de fraude een omvang kon krij
gen van 252.000 ton.
De commissie onder voorzitterschap
van de heer Poher heeft nagegaan
hoe het beleid van de Hoge Auto
riteit is geweest voor het moment
waarop de heer Worms in 1957 zijn
klacht over frauduleuze handelingen
indiende en vervolgens hoe de H.A.
het onderzoek naar de juistheid van
de beweringen van de heer Worms
heeft geleid.
De gang van zaken bij de schroot-
fraude was meestal, het is reeds
vaak uitvoerig beschreven, dat men
vruchten van de vereveningskas
plukte door in strijd met de juist
heid binnenlands schroot voor inge
voerd (duurder) schroot te laten
doorgaan, terwijl verder op niet. ge
ringe schaal met fictieve hoeveel
heden werd gewerkt.
Vetorecht
De commissie heeft zich afge
vraagd of de waarnemer van de
Hoge Autoriteit bij het gemeen
schappelijk bureau van de schroot-
verbruikers in Brussel niet in
staat was onregelmatigheden te
signaleren. De commissie is van
mening dat deze waarnemer, die
allé vergaderingen bijwoonde,
door zijn vetorecht daadwerkelijk
over de middelen kon beschikken
om de opgelegde taak volledig te
vervullen.
De Hoge Autoriteit daarentegen was
van mening dat het niet de taak van
de waarnemer was controle uit te
oefenen op de dagelijkse gang van
zaken. Tegenover de commissie
heeft de H.A. nu verklaard dat dit
een fout was in haar beleid.
Een ander vreemd punt in het be
leid van de H.A. vond de commissie
het zeer late verschijnen van een
accountantsrapport over de vereve
ningsperiode van 1 april 1955 tot en
met 31 januari 1957. Dit rapport
kwam pas op 4 december 1958. Dat
was nadat door de heer Worms een
klacht was ingediend.
Fouten erkend
De HA. heeft erkend dat verschil
lende door haar gevoerde syste
men gebreken vertoonden en dat
zij zonder de zekerheid van een
doelmatige preventieve controle
voortaan geen nieuwe vereve
ningsvoorzieningen zou willen
treffen of goedkeuren.
Heeft de H.A. beleidsfouten ge
maakt, erger is volgens de commis
sie Poher het beleid van de Brussel
se organen. Het bestuur van deze
organen heeft zich niet voldoende
rekenschap gegeven van het feit
dat zij een publiekrechtelijke functie
vervullen.
Bij de uitbetaling en beoordeling
van de stukken en documenten waa
haar nauwgezetheid noodzakelijk ge
weest.
Twee punten
Twee merkwaardige punten in het
optreden, na de aangifte van het be
staan van fraude, van het bestuur
van de Brusselse organen worden
door de commissie Poher gesigna
leerd:
1. Het bestuur heeft uitermate lang
geaarzeld alvoren een onder
zoek in te stellen.
2. Toen men eenmaal aan dit on
derzoek begon, heeft het bestuur
door een te beperkte opdracht
aan haar accountants verhinderd
dat de hele aangelegenheid van
het begin af tot volledige klaar
heid kon worden gebracht.
De motieven voor deze gang van za
ken, aangevoerd door het Brusselse
bestuur, konden de commissie be
paald niet overtuigen en dat de HA.
zich daarna zelf met het onderzoek
belastte acht de commissie derhalve
verheugend.
De vraag „hoe is het mogelijk dat
men lange tijd op een dergelijk
grote schaal frauderen lean?" is Iieel
begrijpelijk. De commissie stelde
deze vraag uiteraard ook en kreeg
van de H.A. ten antwoord: Wij heb
ben nooit aanwijzingen over eventu
ele frauduleuze handelingen gekre
gen vóór de inlichtingen van de heer
Worms.
De Haagse politie waarschuwt
tegen het sluiten van verzeke
ringen tegen schade aan tele
visietoestellen. De ondernemink
jes die zich op deze soort „as
surantie" toeleggen, nemen de
laatste maanden in heel Neder
land in aantal toe. Zij verzeke
ren vooral en daar schijnt
het grootste deel van de was
sende cliëntenkring op to reu-
geren de beeldbuis van het
televisieapparaat.
Het is een verzekering tegen schade
en slijtage. Dit laatste is volgens de
politie-autoriteiten en de bonafide
verzekeringsmaatschappijen waar
heen de politie overigens verwijst in
vrijwel alle gevallen dat om advies
wordt verzocht nagenoeg een
onmogelijkheid. Slijtage is niet te
verzekeren. Het is een proces dat
onomstotelijk optreedt en slechts te
gen het optreden van iets dat on
gewis is, kan men zich door een ver
zekering trachten veilig te stellen.
Hulp aan Kongo
(Van onze parlementaire redacteur)
De Tweede Kamer heeft gisteren
zonder hoofdelijke stemming aan de
regering de uitgave van f 645.000
toegestaan voor hulpverlening in na-
tura aan de Kongolese bevolking.
MIDDEL IN SMOKKELSTRIJD
Voor het einde van dit jaar zullen de
huisvrouwen in België gesmolten
boter kunnen kopen tegen de helft
van de normale prijs. Het Belgische
ministerie van landbouw wil op deze
wijze trachten een oplossing te vin
den voor het groeiende boterover-
schot, dat waarschijnlijk in maart
van het volgend jaar vijf tot zesdui
zend ton zal bedragen.
De normale prijs van boter bedraagt
in België ongeveer t 6.85 per kilo.
De gesmolten boter zal in glazen
potten worden verkocht tegen de
prijs van f 3.60 per kilo.
In een officiële mededeling van
het Belgische ministerie van
landbouw wordt gezegd, dat de
Belgische boterproduktie - „waar
aan ongetwijfeld een niet'onbe
langrijke hoeveelheid gesmok
kelde boter moet worden toege
voegd" - sinds enkele jaren het
binnenlands verbruik overtreft.
De gedwongen gesubsidieerde uit
voer van de overschotten veroor
zaakt „aanzienlijke verliezen voor
de Belgische landbouwer, die al
leen de buitenlandse importeurs
en verbruikers ten goede komen".
De proef om de Belgische consument
te laten profiteren van de verkoop
van boter tegen verminderde prijs
„mag niet leiden tot een daling van
de prijs van de overige boter tot
onder het normale peil". Daarom, al
dus het communiqué, zal om beide
produkten goed te kunnen onder
scheiden de goedkope boter in ge
smolten vorm worden verkocht. Deze
gesmolten boter zal echter precies
dezelfde zijn als de boter, „die de
verbruiker in zijn keuken laat smel
ten".
De gesmolten boter zal in de winkels
te koop zijn in potten van 500 gram.
Het overschot aan boter in België,
dat in officiële kringen voor een
groot deel wordt toegeschreven aan
de smokkel van Nederlandse boter,
wordt geschat op een hoeveelheid
van tassen d-* vijf- en zesduizend ton
tegen maart 962.
