Uitspraken van Wereldraad op internationaal terrein Niet nuttig om tot fluoridering van drinkwater over te gaan AMUNDSEN ONTDEKTE HALVE EEUW GELEDEN DE ZUIDPOOL S.E.R. TEGEN BIJBETALING DOOR VERZEKERDEN MAANDAG 11 DECEMBER 1961 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 1 DE ASSEMBLEE IN NEW DELHI Nehroe bepleit verzoening (Door ds. G. P. Klijn? Een stroom van papier zeilt voor mijn voeten, als een haastige stencilbediende om een lioek komt zetten en prompt struikelt over 'u Indische schoon maker, die in een van de lange gangen op de vloer zittend, be daard om zich heen dweilt. De vergadering van de Wereldraad van Kerken is in het papieren tpdperk aangeland. Bij stapels verlaten de verslagen en conclu sies der talrijke commissies de stencilmachines, de afgevaardig den vinden bij elke zitting nieuwe rapporten op hun tafels, de verga dering werkt zich door urenlange besprekingen naar officiële, door gaans niet grote meerderheid van stemmen aanvaarde verklaringen. Het werk werd een uur onderbro ken door het bezoek van minister president Nehroe, een stille be scheiden sprekende man, die zon der notities en zonder pathos de stampvolle zaal van zijn mooiste congresgebouw in India toesprak. ..Weigerde de openingszitting bij te wonen", schrijft een voorbarige Amerikaanse journalist naast mij. Hij moet het gauw doorkrassen, als Nehroe zegt, dat hq niet eer der kon komen dan in deze laat ste dagen, omdat hij eerst gisteren in India is teruggekeerd van een wereldreis. Alsof het voor mijn vooringenomen buurman gespro ken was, zei Nehroe: wat ons hier, afgezien van de problemen zelf, verontrust, is de koude oor log-manier, waarop ze worden be naderd. Wij moeten ons land en wat wij voor recht en belangrijk houden, verdedigen, maar dat is geen re den om in de verdediging daarvan krenkende, agressieve taal tegen elkander te gebruiken. Als wij de vrede zoeken, moeten wij ook wegen des vredes willen gaan in de benadering van de tegenstan der. Wat allerminst insluit dat wij de hoge goederen, die ons lief zijn, bereid zijn prijs te geven. De vergadering gaf de minis ter-president een warm ap plaus, dat duidelijk overeen kwam met de woorden van de voorzitter dr. Clark Fry, die Ne hroe een van de grote geesten van deze tijd noemde. Het was de derde maal, dat de Wereldraad een staatshoofd in zijn zitting ont ving: in 1948 koningin Juliana in Amsterdam, toen nog regent- prinses, in 1954 president Eisen hower in Evanston. Geen groot en illuster gevolg ver gezelde de Indische staatsman, een dame slechts, de vroegere mi nister van gezondheid Rajkumari Amrit Kaur, een vooraanstaande christin in India. En weinigen hebben gezien hoe simpel en een voudig zo iemand hier in India komt en gaat. Een kleine wagen, niet groter dan de taxi's, die in Delhi rgden, waarin de leider van een volk van 400 miljoen met eni ge moeite naar binnen kroop, een ogenschijnlijk gewone burger in zijn beige jas met een rood roosje in het middelste knoopsgat en met zijn witte petje op. Als escorte één motoragent, meer niet. Geen erewachtengeen poli- tiecordons, de democratie van een straatarm land, dat moeizaam voor zijn verheffing vechtkleine les voor de rijke naties, die zich hij zulke gelegenheden van glim mende sleeën ronkende escortes en blinkende adjudanten plegen te bedienen... Israël, BerlijnChina Een greep uit de beslissingen van de laatste dagen De een stemmige veroordeling door de kerken van elke vorm van an tisemitisme en de oproep om die overal energiek te lijf te gaan. „In het godsdienstonderwijs der kerk mogen de historische feiten, die tot de kruisiging van Christus hebben geleid, niet zo worden voorgesteld, dat het joodse volk daarvoor verantwoordelijk wordt gesteld, terwijl de ganse mensheid hier schuldig staat, en niet slechts een enkel ras of gemeenschap. De eersten die Jezus aannamen, wa ren joden en joden zijn niet de enigen, die hem nog niet aanvaar den". Opnieuw pleit de wereldraad voor volstrekte vrijheid van godsdienst. Inclusief de vrijheid van eredienst en onderricht en de vrijheid om van geloof te veranderen of in het zelfde geloof te blijven, zelfs om in ongeloof te volharden. Ook dat laatste ziet de wereldraad als een recht der menselijke vrijheid. Oorlog orlog, zegt een betreffende verklaring, is een misdaad tegen God. Een christen be hoort alles te doen, wat in zijn macht staat, om de oorlog te ver hinderen, ja af te schaffen. Ge vaarlijkste crisishaard: Berlijn. Veroordeelt de bouw van de kunstmatige barrière, die kerken en gezinnen van elkander scheidt en mensen in de vertwijfeling drijft. Geen natie heeft het recht mensen van een ander volk als werktuigen van zijn eigen belan gen te gebruiken. Maar ook een uitrusting van het Duitse leger met kernwapenen wordt als gevaarlijk getekend. Sterk wordt de betekenis van de niet bij één der grote blokken aangesloten naties onderstreept. Zij spelen, zeggen de kerken, een zeer positieve en belangrijke rol in de pogingen tot verzoening. En het kon wel eens zijn, dat „deze naties een meer christelijke .geest demonstreren dan sommige naties, waar het christendom sinds lang ingeburgerd is". k e wereldraad bepleit toelating van China tot de Verenigde Naties, als dit internationa le instituut zich ten volle wil ontplooien, en wijst af, dat inter nationaal overleg over conflict situaties eenvoudig wordt gewei gerd op grond van z.g. soevereine rechten. Tenslotte: er zal een week lang worden gesproken over een bood schap over de A-rede, waartoe zo wel pacifisten als nïet-pacifisten zullen worden samengeroepen. Alles bijeengenomen een geluid, dat waard is langer door te klin ken dan het applaus, dat de ker ken deze morgen aan Nehroe brachten. D' O0 (Advertentie) Kaarslicht...KeratlicM! GOUDA KAARSEN Ëg In een bedrijf in Bonn worden mo dellen gemaakt voor studenten in de tandheelkunde. Wanneer een kunstgebit is aangebracht, kunnen de toekomstige, tandartsen naar hartelust boren en trekken zonder te worden gehinderd door lastige patiënten. De kosten bedragen 180 gulden per kop. De modellen, ivaaraan op de foto wordt gewerkt, zijn bestemd voor de universiteit n Teheran. GROTE GEBEURTENIS IN WERELDHISTORIE Verlangen naar de verten werd student te machtig (Van een medewerker) De ontdekkingstochten In de ruimte van onze tijd hebben wellicht bij vele mensen het juiste begrip voor suc cessen in het verleden doen verdwij nen. Andere daarentegen kunnen ze misschien daardoor juist in dit satel lieten-tijdperk beter voorstellen, hoe opwindend voor de mensen van vijf tig jaar de boodschap geweest is, dat de zuidpool na vele offers en ontbe ringen eindelijk bereikt was. De toenmalige poolonderzoelter be lichaamde, net als de astronauten van vandaag, dat ene doel: het bin nendringen van het onbekende. Mis schien echter heeft een daad als die van de Noor Roald Amundsen nog meer betekenis dan die van de hui dige pioniers. Een grote dosis moed was toen evenals nu noodzakelijk. Maar de initiatieven voor de tocht in de wereldruimte gaan afgezien uiteraard van het besluit om het waagstuk te ondernemen uit van de constructeur en ingenieurs van zijn ruimtevaartuig. Een man als Amundsen daarentegen was van het begin tot het einde de stuwende kracht van zijn ondernemingen. Amundsen werd op .16 juli 1872 te Borge by Sarpsborg in Z.O.-Noorwe- gen geboren, groeide In Oslo toen nog Clirïstiania op, doorliep het gymnasium en begon medicijnen te studeren. Doch hy gaf zijn studie al gauw op. Onweerstaanbaar trokken hem de zeeën en de verten. Zo stond hij in 1903 aan het hoofd van een expeditie met zes metgezellen op het minuscule scheepje „Gjöa, dat slechts 47 ton mat. AI spoedig werd door hem de noord-west-doorgang ontdekt en de positie van de magne tische noordpool bepaald. Van 1910 tot 1912 was Amundsen opnieuw onderweg, en Nansens be roemde Pram, eigenlijk met het plan naar de noordpool te gaan. Merk waardigerwijze echter werd het een zuidpool-expeditie, en wel een zeer succesvolle: als eerste bereikte Amundsen op 14 december 1912 de zuidpool. Het is de moeite waard, de woorden te lezen die hij zelf in zijn boek over deze reis gewijd heeft aan deze enorme gebeurtenis: „Ik kan niet verklaren dat het mij gelukt is de missie te vervullen, die ik mij in dit leven had voorgesteld. Sedert mijn jeugd was de noordpool het voortdurende voorwerp van mijn dromen. Nü echter veroverde ik deze zuidpool. Wij matigen ons niet aan het magnetisch punt bereikt te hebben, waar doorheen de aardas loopt. Wij zijn daarvan enige kilome ters naar voren of naar achteren verwijderd, wat overigens van geen enkele betekenis is. Om elke discus sie achteraf over dit onderwerp af te snijden, palen wij rondom ons kamp een cirkel af met een radius van Van der Putten publiceert memorandum toch De door minister Visser ontslagen technisch-hoofdambtenaar van het ministerie van defensie, F. H. vau der Putten uit Bussum, heeft het me morandum dat hij in opdracht van de minister heeft opgesteld n.a.v. be weerde collaboratie en onregelmatig heden door legerofficieren in het voormalige Nederlands-Indië, voor publikatie vrijgegeven. De vele na men van officieren en andere perso nen die daarin worden genoemd, mo gen niet worden gepubliceerd, zo heeft de heer Van der Putten mede gedeeld. De raadsman van de ontslagen defen sie-ambtenaar, mr. N. J. Geleijnse uit Amsterdam, heeft voorts zijn uitvoe rige brief met vele bijlagen aan de leden van de Tweede Kamer open baar gemaakt. Hij verzoekt de Ka merleden daarin de minister te be wegen het ontslagbesluit in te trek ken. Aangedrongen wordt op een on derzoek door een parlementaire- enquétecommissie. Het rapport bevat overigens alle feiten, die herhaaldelijk door de heer Van der Putten naar voren zijn gebracht. Practisch geschenk voor aanstaande Moeders De 3-jarige Fabio Gavarost, zoon tje. van een kleermaker in Milaan, lijkt sprekend op president Kenne dy. Fabio werd geboren op 9 juli 1958. Op het strand plegen de bad gasten te zeggen: „Wat heeft dat ventje toch een bekend gezicht". Fabio zou met zijn vader reeds uitgenodigd zijn voor een bezoek aan Washington. 18!a km, daarna, zodra we halt ge maakt hebben, wensen we elkaar ge luk en wijden wij ons aan een plech tige ceremonie. De vaderlandse vlag wordt ontvouwd en tegenover dit vaderlands embleem komt een gevoel van hooggestemdheid over ons..." Tragisch einde Na zijn terugkeer in het jaar 1913 moest Amundsen afzien van een reeds voorbereide noordpool expeditie, daar de wereldoorlog uitbrak. Pas in 1918 verliet hij aan boord van de „Maud" Noor wegen weer met de bedoeling zich van de Noordsiberische eilanden uit over de pool te laten drijven. De poging mislukte echter, omdat de polaire zeestroom niet con stant bleek te zijn. Dit was voor hem aanleiding om over het Pool gebied te gaan vliegen.' Oudere lezers zullen zich ongetwij feld nog de vlucht met het half-stijve Italiaanse luchtschip Norge onder gezagvoerder Nobile herinneren. Sa men met de Amerikaan Elsworth steeg hij op 11 mei 1926 op van Spitsbergen, vloog tweemaal om de pool, kruiste daarna over het nog niet onderzochte noordpool-bekken tot Point Barrow in Alaska en land de op 14 mei op het eiland Teller in de Beringzee. Amundsens leven eindigde op zijn 56ste jaar maar al te tragisch. De onderzoeker vernam in het jaar 1928, dat de Italiaanse generaal Mobile, die met het luchtschip Italia een tweede poolexpeditie begonnen was, op 24 mei neergestort was op het ijs. Op 17 juni ging Amundsen hem in een vliegtuig zoeken. Van deze vlucht keerde hij nooit meer terug. En hij is ook nooit gevonden. Mobile en de andere opvarenden van de Italia werden gered maar de catastrofe eis te veertien slachtoffers: 8 onder Mobile's opvarenden, 6 van Amund sen's reddingsploeg. Deze dood van de grote onderzoeker heeft nog éénmaal het volle licht ge worpen op de adel van zijn ziel. Hij gaf voor anderen zijn leven en had daarmee bewezen een man te zijn. VERPLICHTE ZIEKENFONDSVERZEKERING Geen verspillingen bij uitgaven geconstateerd (Van onze Haagse redactie). De Sociaal Economisch© Raad is tegen invoering van een systeem van meer bijbetaling door de verzekerden met het doel de ziekenfondspremie te doen dalen of minder te doen stygen. Hoe wel bijbetalingen in 't kader van de verplichte ziekenfondsverzekering b.v. bij het verlenen van tandheelkundige hulp voor de verstrekking van kunst en hulpmiddelen, reeds bestaan, zou uitbreiding van het systeem van bij betalingen altijd drukken op degenen, die de verstrekkingen nodig hebben. Bijbetalingen zouden dus onbedoeld het effect hebben het inroepen van medische- hulp te bemoeilijken, juist voor de minst draagkrachtigen, die in geval van ziekte in het gezin toch al gemakkelijk in moeilijkheden ra ken. Daarom geeft de S.E.R. er de voorkeur aan stijging van de kosten der verplichte ziekenfondsverzekering op te vangen door premieverhogingen en niet door het vragen van bijbeta lingen. Dit standpunt wordt weergegeven in een advies over enige economische as pecten, die van belang zijn voor de premiehoogte van de verplichte zie kenfondsverzekering, dat de SJE.R. heeft uitgebracht aan de minister van sociale zaken en volksgezondheid. Ook ontraadt de S.E.R. 't zogenaam de „ticket moderateur", waarmee een verplichte bijbetaling voor bepaalde verstrekkingen wordt bedoeld, die niet wordt geheven vanwege de gel delijke opbrengst, doch met het doel heb. onverantwoorde gebruik maken van bepaalde verstrekkingen tegen te gaan. Met name wordt hierbij gedacht aan het heffen van een bijdrage per huisartsenbezoek, omdat sommigen de indruk hebben, dat er nogal wat ver zekerden zonder voldoende redenen van huisartsenhulp gebruik maken. De „ticket moderateur" zou misschien wel, aldus de S.E.R., een aantal onno dige doktersbezoeken voorkomen, maar anderzijds ook verzekerden, die wel degelijk doktershulp nodig heb ben, ervan kunnen weerhouden zich tijdig tot de arts te wenden. In zulke gevallen kunnen de kosten voor de verplichte ziekenfondsverzekering JURIST EN TECHNISCH DESKUNDIGE MENEN: „Minister moet dit in de kamer brengen" (Van onze Haagse redactie) Een jurist, mr. E. Cohen Stuart en een technicus, jhr. E. C. Storm van 's-Gravesande (directeur A an de. N.V. intercommunale waterleiding gehied Leeuwardenkwamen vrijdagmiddag in Den Haag beiden tot de conclusie dat men tot fluoridering van water een maatregel die de centrale overheid zou voorstaan maar niet moet overgaan. Mr. Cohen betoogde dat niemand het recht heeft zijn me demens een medlcyn op te dringen indien de ziekte Avaaraan hij lijdt niet besmettelijk is en tandbederf, hetgeen fluorhoudend water tegen houdt is niet besmettelijk. Jhr. Storm deelde mee dat medici schadelijke effecten van liet gebruik Aan fluor- lioudend water niet uitgesloten ach ten, terwijl de technische moeilijkhe den betreffende de Aoorziening A'an fluoriderend water niet gering zijn. De heer Cohen Stuart betoogde dat het de taak Aran de overheid Is de elementaire rechten van de mens te beschermen. Hij wees in dit ver band op het verdrag van Rome, waarin hierover nadrukkelijke bepa lingen zijn neergelegd. De heer Co hen laakte het daarom dat de rege ring da besH*shigshayoegdhaid om trent het fluorideren van water over laat aan lagere bestuursorganen. De minister \ran sociale zaken had deze zaak in de Staten-Generaal moeten brengen, zo gaf hij te kennen. Principiële afwijzing Fluor is een medicijn, of een middel ter voorkoming van ziekte, zo stelde de lieer Cohen. Er zijn mensen weliswaar een kleine minderheid, maar dat doet niet ter zake die uit godsdienstige overwegingen te gen fluoridering zijn, omdat zij tegen het gebruik van ieder geneesmiddel zjjn en zoals de Christian Scien tists zich voor genezing van ziek te geheel verlaten op geestelijke mid delen en gebed. Het verstrekken van gefluori deerd water zou dus dwingen tot gebruik van een geneesmiddel, hetgeen A-oor ren Christian Scien tist onmogelijk aamaavd kan worden. Mocht hef ooit zover ko men dat er in Nederland gefluo rideerd water zal worden Arer- strekt, dan zag de heer Cohen graag een proefproces ontstaan, waarna een rechterlijke beslissing zon kunnen volgen. De Leeuwarder deskundige op water leidinggebied, jhr. Storm van 's-Gra vesande merkte op dat de exploitant van een waterleidingbedrijf de plicht heeft de bevolking te A'oorzien van daugdedljjk* hygiënisch betrouwbaar water, dat aan de wettelijke voor schriften voldoet. Het toevoegen van een stof aan het water, die daaraan niet wordt toegevoegd om het water te doen beantwoorden aan de eisen die aan drinkwater worden gesteld, is verboden, behoudens ontheffing- van de minister van sociale zaken en volksgezondheid. De gezondheids raad heeft in een rapport over tand- bederf-preventie met fluoriden opge merkt, dat men een gevaarlijke weg op gaat. wanneer men stoffen aan het drinkwater toevoegt die daaraan niet behoeven te worden toegevoegd. Oneconomisch De economische zijde van het pro bleem belichtend, merkte jhr. Storm op dat ongeveer 98 proeent van het geproduceerde drinkwater niet voor consumptie wordt gebruikt. Dit gaat voor het merendeel naar fabrieken en allerlei andere instellingen. Fa brieken en laboratoria kunnen veel nadeel ondervinden, wanneer zij plotseling met gefluorideerd water moeten werken. Van de twee procent die door de Ne derlanders voor drinkwater wordt gebruikt, Is slechts een half procent voor de preventie van tandbederf nuttig. Dit halve percent wordt na- mehjk genuttigd door de jeugd tot 14 jaar. Economisch is de maatregel drinkwater te fluorideren, du* be paald niet to noemen, heel gemakkelijk oplopen tot een veel voud van wat zij zouden zijn geweest, indien de patiënt tijdig medische hulp had ingeroepen. Ook om administra tieve rompslomp te A-ermijden is de raad tegen de „ticket moderateur". Bejaardenverzekering De S.E.R. blijft oA'creenkomstig zijn op 12 februari 1960 uitgebrachte ad vies A'an mening, dat de huidige rege ling, krachtens welke een deel van het tekort van de bejaardenverzeke ring ten laste A'an het verevenings- fouds komt, niet gehandhaafd kan worden. Voor zover het onderzoek zich heeft uitgestrekt, heeft de S.E.R. geen be langrijke verspillingen kunnen consta teren by de uitgaven voor de ver plichte ziekenfondsverzekering. De raad meent niet te moeten adviseren tot het aangeven van een maximum voor deze uitgaven. Dit betekent niet. dat de raad nu noodgedwongen de autonomie van de uitgaven der ver plichte ziekenfondsverzekering aan vaardt. Een verantwoord beleid is noodzake lijk, waarbij, daar concrete regels veelal niet kunnen worden gegeven, de verantwoordelijkheid A'an de direct betrokkenen en het inrichten van een doelmatige controle en een doelmatig inzicht, op het eerste plan dienen te komen. KIESSCHIJF TELEFOON ZAL VERDWIJNEN Het is te Aerwachten dat op den duur de kiesschijf bij de telefoon zal A-erdwijnen en zal Avorden \-ervangen door een druktoetssysteem, opdat sneller commando's overgebracht kunnen Avorden aan de centrales, die dan zullen moeten worden uitgerust met elektronische middelen. Dit heeft de directeur-generaal van de P.T.T., prof. ir. G. H. Bast, mee gedeeld in een rede voor de commer ciële club te Groningen. In antwoord op A'ragen deelde prof. Bast mee, dat deze omschakeling ge leidelijk aan zal moeten gaan en ze ker meer dan tien jaar zal duren. Hg zei goede hoop te hebben de moeilijkheden bij de post- en chèque- en girodienst op de lange duur door een proces van automatisering te kunnen overwinnen. Daarmee zullen echter jaren zijn gemoeid. Wij kun nen gelukkig zijn als dit proces in 1970 zal zijn A'oltooïd, aldus spreker. In antwoord op een vraag over een verdergaande decentralisatie, zei prof. Bast, dat vooral bij toepassing- van elektronische apparatuur één centraal girokantoor het best werkt. Uit nood is de nevenvestiging in Arn hem tot stand gekomen. Momenteel werken daar ecliter al dertienhon derd man. Arnhem wordt wellicht het algemeen centraal girokantoor, aldus prof. Bast. Trein reed melkwagen met bestuurder in sloot Op een niet beveiligde overweg iu de Haarweg, daar waar de spoorlyn Arkel-Gorcum zich kruist, heeft vrijdag om Aijf over tien een aan rijding plaatsgeAonden tussen oen trein en een melkearrier. Voor de overweg stond een melk- carrïer, bestuurd door de heer E. Koek uit Gorcum, niet een afgesla gen motor. De carrier werd door toeschouwers opgeduwd. Bij de spoorbaan gekomen sloeg de motor aan op het moment dat de trein uit de richting Geldermalsen passeerde. Carrier met bestuurder werden in een langs de baan liggende sloot geworpen. De heer Koek werd door een paar N.S.-mensen uit de sloot gehaald en per auto naar een dichts- bijzijnde arts vervoerd. Hij bleek een schedelbasisfractuur opgelopen te hebben. Het treim-erkeer kreeg ern- «tiga A'ertraging,

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 7