Operatie „Walrus"
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
IDYLLES EN AVONTUREN OP
EN OM ZUIDZEE-E1UNDEN
ZOMERVAKANTIE DER SCHOLEN
MOET LANGER WORDEN
DONDERDAG 7 DECEMBER 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
33
(Advertentie)
Tahiti Nui en Lagune
van het geluk
Twee hoeken kwamen op de markt
over de paradijselijke eilanden in de
Stille Zuidzee: „Tahiti Nui" van de
stoergebaarde Scaudinaviër Bengt
Danielsson, bekend om zijn deelna
men aan de Kontiki-expeditie van
Thor Heyerdalil en „Lagune van het
geluk", eveneons van een Scandina
visch schrijver, Jörgen Andersen.
Tahiti Nui is een boek vol avonturen,
dat de heldhaftige vlotreis van de
Fransman Eric de Bisschop vgn Ta-
Casino Royale
Voor lezers, die de sterkte van hun
zenuwen willen beproeven, is in de
Zwarte Beertjes serie van de uitge
verij A. W. Bruna en Zoon te
Utrecht de pocket „CASINO ROY
ALE" van Ian Fleming verschenen.
In deze pocket maakt men kennis
met de doorgewinterde geheime-
dienst-man James Bond, die de strijd
aanbindt met de communistische
vijfde colonne in Frankrijk.
Zoals" te doen gebruikelijk speelt ook
het vrouwelijk schoon in dit boek een
voorname rol. Een rol, die voor Bond
bijna funest dreigt te worden. Maar
natuurlijk komt hij als overwinnaar
uit de strijd te voorschijn, al was de
overmacht dan ook nog zo groot.
Zomer op Hellesta"
Til haar serie romans over de adel
lijke familie Anckarberg heeft de
bekende Zweedse schrijfster Margit
■SÖderholm met „Zomer op Hellesta"
een nieuwe episode geschetst van
het vaak zo bewogen leven op het
landgoed „Hellesta".
Hoofdfiguur is ditmaal de zoon Will
Anckarberg weduwnaar geworden
die zich mag verheugen in een bij
zondere belangstelling van vrouwen,
die hopen een nieuwe levensgezellin
voor de overste te worden. Ontwik
kelingen die tot spannende situaties
leiden. Margit SÖderholm heeft dit
alles weer op een voortreffelijke
wijze vastgelegd. De spannende fami
lieroman, die als een geheel op zich
zelf staand boek kan worden gelezen,
is ook weer in de Cultuurserie van
Ad. M. Stok, Zuid-Holl. Uitg. Mij.,
Den Haag verschenen. De Nederland
se vertaling is van J. E. Gorter-
Keyser.
:hili naar Zuid-Amerika en weer terug"
beschrijft. De Bisschop is een van
die schilderachtige figuren die een
halve eeuw geleden vrij talrijk in het
Polyneische gebied voorkwamen. Een
feboren zwerver, mislukte hij in
uropa, waar een baan als hydro-
graaf hem niet kon boeien. Zo ver
trok hij naar zee. Hij beleefde op zijn
vele reizen rond de aardbol de
vreemdste avonturen, werd tijdens de
oorlog Frans consul in het Paclfic-
gebied tot hij verdacht van spionage
voor de Japanners werd opgepikt.
Opnieuw keerde hij zich, in de maat
schappij teleurgesteld, tot de zee, die
hem tenslotte noodlottig werd.
..Tahiti Nui", boeiend geschreven,
werd uitgegeven door N.V. Gebroe
ders Zomer en Keunings Uitgevers
Mij. te Wageningen.
„Lagune van het geluk" is een
even romantisch verhaal, relaas
van het bezoek, dat de Deense
schrijver Jörgen Andersen bracht
aan Samoa, de Fidzji-eilanden,
Tonga en de Vriendschapseilan
den. Hij bleef er een jaar en ont
moette o.a. koningin Salote van
Tonga en verhaalt in een mild-
ironische verteltrant van zijn bele
venissen met een Frans echtpaar,
dat vriendschappelijke relaties on
derhield met de bemanning van
vliegende schotels.
Andersen rekent grondig af met het
fabeltje dat Tahiti een paradijs voor
luiaards en levenskunstenaars is. Met
oog voor de relatiteit beschrijft hij
zowel de geneugten als de, heus niet
zeldzame, onplezierigheden van het
eiland-leven in de Stille Zuidzee.
„Lagune van het geluk" is een uit
gave van H. P. Leopolds Uitgevers
Mij in Den Haag.
„Nóch de maan bij nacht",
een boeiende roman
Boeiend als de machtige natuur In
de Zuidafrikaanse wildparken is de
roman „Noch de maan bij nacht...."
welke de schrijver Joy Packer daar
laat afspelen. Een Engelse verpleeg
ster nam het besluit om haar pen-
friend, een hoofdjachtopzichter In een
groot wildreservaat, te trouwen.
Zij trok naar dit voor haar onbeken
de gebied om daar onder de bekoring
te komen van het leven in het wild
park envan de broer van haar
vriend, die haar kwam afhalen en
naar haar toekomstige echtgenoot
zou brengen.
De schrijver heeft rond deze twee
mensen een knap, levensecht verhaal
opgebouwd. Zijn langdurige verblij
ven in de Zuidafrikaanse-wildreser
vaten hebben hem daarbij in de ge
legenheid gesteld, voor zijn lezer op
bijzonder fascinerende wijze de na
tuur te schetsen, welke als achter
grond van dit verhaal dient. Een
Cultuurserie-roman (Zuid-Holl. Uitg.
Mij.. Den Haag), welke tot de laatste
pagina de aandacht geboeid houdt!
Klaas Toxopeus Omnibus
in een derde druk
De memoires van Klaas Toxopeus, 'de
bekende schrijvende schipper van een
onzer Nederlandse reddingsboten,
blijven boeien. Niet alleen door de
eenvoudige, prettige verteltrant
waarmee „Tox" over zijn meestal
moeilijke reddingstochten verhaalt,
maar zeker meer nog uit de stille
bewondering welke in brede lagen
der bevolking wordt gekoesterd voor
het menslievende werk van deze red
dingsbootbemanningen. Daarom is na
de enkele herdrukken van „Vliegen
de Storm", „Woest water" er
„Stormnacht" thans ook de omnibus
van Klaas Toxopeus, waarin deze
drie delen zijn bijeengebracht, bij de
uitgeverij Het Wereldvenster, Baarn
in een derde druk verschenen.
„Opmars der continenten"
„Alleen maar nieuws onder de zon"
luidt de ondertitel van dit boek en
terecht! Het tweede en laatste deel
van „Opmars der coninenten" is,
evenals het eerste een fascinerend
boekwerk over de werelddelen met
hun bijzonderheden, hun natuur-
pracht, hun bevolking.
Het handelt over Afrika, Amerika,
Australië en de positie van Europa
in de wereld. Voor oud en jong
boeiende lectuur over interessante
en weinig gehoorde zaken, op we
tenschappelijk verantwoorde wijze
verhaald. Dit alles rijk geïllustreerd
en ook typografisch zeer aantrekke
lijk uitgevoerd. Zo vormt „Opmars
der Continenten" goede instructieve
ontspanningslectuur. (Uitg. Kon. Van
Gorcum Comp. N.V., Assen).
Geheim van 7e sleutel
In de Zwarte Beertjes-serie van de
uitgevery A- W. Bruna Zoon te
Utrecht is een nieuwe detective ver
schenen van Havank HET GE
HEIM VAN DE 7e SLEUTEL".
In deze pocket ontmoet de lezer weer
bekende Havank-figuren als De
Schaduw. Joram Jorkins, superinten
dant van de Scotland Yard. Uytten-
bogaert van de centrale recherche
in Nederland en inspecteur Silvère
van de Süreté Nationale. Met de
sleutels, alle zeven, maakt de lezer
reeds kennis in het voorspel, dat bet
eerste hoofdstuk vormt van dit
„hoogst merkwaardige" Schaduw-
verhaal. Maar hoe de kaarten, of
liever gezegd de sleutels, nu eigen
lijk liggen, komt de lezer pas aan
de weet in het laatste hoofdstuk. Zo
als te doen gebruikelijk bij Havank.
NEDERIANOS BKWUHWWJM
is Mir
GEBiKIE.OÜWIL
SUUMK30A
„De avonturen van
Koen Scheepsbeschuit"
Ivoen Scheepsbeschuit, de Amster
damse jongen die bij, een handel in
scheepsvictualiën werkte, ging op
het eind van de zestiende eeuw als
verstekeling met schipper I)e Hout
man mee naar Indië.
Als scheepsjongen beleefde Koen na
tuurlijk ae nodige avonturen, zowel
aan boord als in de Oost. Manuel van.
Loggem, die dit verhaal opbouwde
aan de hand van historische feiten,
maakte er een echt spannend werkje
van voor onze jeugd van 12 jaar en
ouder. Het verscheen in de serie
Kern-pockets voor de jeugd. (Uitg.
De Kern, Amsterdam).
Rots der zeven winden
De Mei-popket (uitg. W. D. Meine-
ma-Delft) „Rots der zeven winden"
is een boekje dat de jeugd in één ruk
uitleest. Gerrit van Heerde verhaalt
erin over een stel Portugese jongens
in de achttiende eeuw. die het
avontuur zochten en daarbij voor
een Algerijnse koopvaarder werden
geronseld.
„Don Ramon en de
eilanders"
Van de jonge auteur Hans Berghuis
(schrijver van o.m. „De Drie Vrou
wen") lazen we de roman „Don Ra
mon en de eilanders". Het verhaal
speelt zich af aan boord van een
zeilschip. In de kajuit vinden de vier
reizigers elkaar in een lang, bewo
gen gesprek. Het hele boek handelt
over ditgesprek, dat begint met
haat en verbittering. Langzamer
hand komen de gesprekspartners tot
elkaar, wanneer ze hun levensver
haal, hun illusies en hun teleurstel
lingen verteld hebben. De vier Don
Ramon, .een priester, een jonge
joodse vrouw, een rijke bankiers
zoon en een professor van de Sor-
bonne zorgen voor. een genuan
ceerd, boeiend gesprek, dat het boek
zeer het lezen waard maakt. De
schrijver weet de verschillende per
sonen goed te schetsen. Uitg. A. W.
Sijthoff, Leiden.
(Advertentie)
rPARADISO 22ct
^-^SALVATORE 27 ct CAPRINO 31 ci
In doosjes van 5 en 10 stuks
SCHOOLHOOFDEN MENEN
Verzuim vaak niet
te vermijden
„De zomervakantie bij het lager on
derwijs moet langer worden, dit
is de enige mogelijkheid om de
noodzaak tot het vragen van ver
lof voor schoolgaande kinderen
buiten de officiële vakantie enigs
zins te beperken". Dit zegt de ver
eniging van hoofden van scholen
in haar orgaan „Ons Onderwijs"
als commentaar op enige recente
uitlatingen over deze kwestie. Zij
wijst daarbij op de zomervakan
ties in de omringende landen die
veel langer zouden zijn.
Wat betreft het van school houden
van kinderen buiten de schoolva-
kantietïjd zegt de vereniging het
volgende: „In artikel 16 van de
leerplichtwet staat het volgende:
het niet op grond van ongesteld
heid van een kind verleende ver
lof behoeft, indien het ten aanzien
van hetzelfde kind voor meer dan
tien schooltijden in het schooljaar
verleend wordt, de bekrachtiging
van de inspecteur. Het hoofd van
de school is echter bevoegd aan
de leerlingen schriftelijk verlof te
Vrienden hadden ruzie om
voetbalclubséén dode
M Twee oude vrienden, de 64-ja- s
rige Rascual Bo en Toledo m
ee Larroca, 62 jaar. zijn in een n
café van Montevideo slaags
geraakt. Het bejaarde tweetal §i
wond zich zo op, dat de woor- m
H dentwist uitliep op een ge-
=i vecht met mes en revolver.
s Pascual Bo werd door twee
jH kogels getroffen en stierf ter
plaatse.
H De oorzaak Het twee- m
tal kon het niet eens worden
over de vraag of Penarol dan
wel Nacional de sterkste plaat-
selijke voetbalclub was.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiil
KERKNIEUWS
NED. HERVORMDE KERK.
Beroepen te Ridderkerk J. H. Cirkel
aangenomen naar Eext J. A. Poel
stra te Garnwerd; bedankt voor Mar-
rum J. G. Hueting te Midwolda: be
dankt voor Dordrecht A. van Brum-
melen te Schoonrewoerd.
GEREF. KERKEN.
Aangenomen naar Kampen G.
Heijerman te Nijverdal; bedankt voor
Zuid-Berjerland A. J. -de Bakker te
Beetgum.
GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT.
Examens: aan de theologische hoge
school te Kampen slaagde voor het
proponents examen de heer A. H.
Reiksema te Groningen.
GEREF. GEMEENTEN.
3964. Piloot Storm zette al
le pessimisme van zich af
en onderzocht nauwkeurig
de ronde traliedeur. Het
bleek dat deze bij een ge
zamenlijke stormloop ge
makkelijk zou bezwijken.
Of wel de Targani's on
derschatten de kracht van
hun gevangenen, óf zij wa
ren ervan overtuigd dat de
ze nooit voldoende wils
kracht konden opbrengen
om geweld te gebruiken.
Gedurende enige tijd rustte
iedereen, zoals Arend had
geadviseerd, maar toen op
een teken van hem ver
zamelden de gevangenen zich allen om hem
heen, teneinde de nodige instructies te ontvan
gen. Enkele seconden later wierpen piloot
Storm en de Shastermannen zich met hun volle
gewicht tegen de traliedeur, die met veel ge
rammel en geraas bezweek. Naar buiten tuime
lend, kegelden zij de dichtstbijzijnde verbaas
de Targani's ondersteboven. Op het lawaai
kwamen van alle zijden luid kwetterende
zwarte gedaanten aangewaggeld, doch met
wild-zwaaiende vuisten baanden Arend en zijn
makkers zich een weg door hun gelederen. Op
hun slappe gebogen beentjes konden de Tar
gani's zich niet snel genoeg verplaatsen. Zij
poogden de vluchtelingen met hun lange ten
takels te grijpen, maar Storm en de anderen
kenden de kracht van die ijzersterke lede
maten en zorgden er wel voor buiten hun be
reik te blijven!
verlenen de school voor een kor
tere periode dan tien schooltijden
niet te bezoeken".
,Onze ervaring is, aldus de vereni
ging, dat een verlof voor meer dan
tien schooltijden door de inspec
teur wordt bekrachtigd, indien uit
de toelichting blijkt dat de ouders
onmogelijk op een andere tijd met
vakantie kunnen gaan. En ons in
ziens terecht. Bijna altijd zal het
onmogelijk zijn, het verlof te wei
geren. zolang niet alle fabrieken,
kantoren, bouwbedrijven enz. niet
tegelijkertijd vakantie hebben en
niet alle schoolvakanties in de
zelfde periode vallen".
„Adngezien hierin wel niet veel ver
andering Zal komen, blijven we
tegenover het feit staan, dat we
verlof zullen moeten geven en dat
er in de school in de zomervakan
tie een zekere desorganisatie ont
staat".
[/l\Verkeerstip/\]
NIET ALTIJD HET TWEE HAAST ELKAAR
Vrijwel alle fietsers en bromfietsers
zijn er van overtuigd, dat zij het
volste recht hebben onder alle om
standigheden met z'n tweeën naast
elkaar te rijden. Toch is dat niet
juist.' Ze mogen slechts naast elkaar
rijden, zolang zij daarmee het ove
rige verkeer niet hinderen.
De A.N.W.B. wijst er met de mees
te nadruk op, dat fietsers en brom
fietsers achter elkaar moeten gaan
rijden, zodra-zijn met tweeën de an
dere verkeersdeelnemers in gevaar
brengen of zélfs maar belemmeren
in hun bewegingen.
Tegen deze regels wordt vrijwel al
tijd, gezondigd. De moeilijkheden wat
betreft schuld en aansprakelijkheid
voor schaden rijzen pas wanneer een
ongeval eenmaal is gebeurd.
HEDEBMgpwwMj^
raCllNIL
GEBRDINIE.OUWIL
WASMIDDEL vmdmmtd
2'1
„Hij mag; dan wel niet vriendelijk ge
weest zijn," zei Colin plechtig met
zachte stem, „maar hij moet heel dap-
fer zijn geweest."
k knikte.
„Wat doen we nu vroeg Colin
toen ik door het ondiepe water naar de
deur van de Walrus liep.
„We zullen er even bij gaan zitten en
overleggen." zei ik terwijl ik me aan
boord hees.
Eenmaal in de stoelen gezeten, sprei
den we de kaart op onze knieën uit
en ik pakte Colins potlood op. „Hier
was dat Japanse scnip," begon ik en
maakte 'n flauw tekentje op de kaart.
„En dit was, Goddank, onze koers;
voor zover ze weten, waren we dus
helemaal niet naar Sumatra onder
weg. Dat is het eerste punt om te
onthouden. Op de tweede plaats
draagt die oude kist geen enkel her
kenningsteken, dus ze kunnen niet
weten wat we waren, tenzij ze naast
een kanonnier, die .enorm goed moet
kunnen schieten ofwel 'verdomd ge
lukkig moet zijn geweest, ooi? nog
een expert aan boord hebben in het
herkennen van vliegtuigen."
door JOHN JOLY
Colin schudde zijn hoofd. „Wat voer
den ze daar toch uit vroeg hij.
„Waarom ter wereld zou daar een
oorlogsschip voor anker gaan liggen,
tenzij ze opzettelijk op iets lagen te
wacliLen
„Kijk eens hier, Colin," zei ik scherp,
terwijl ik zenuwachtiger was vanwege
mijn eigen twijfel en angst dan om
die van Colin, „in geen duizend jaar
zouden ze hebben kunnen raden dat
we juist over dat punt zouden komen,
zelfs al hadden ze onze opdracht ge
kend en zelfs als ze precies geweten
hadden waar de ontmoetingsplaats
was en waar we naar toe onderweg
waren. Bijna alles was pas definitief
beslist, nadat we Colombo verlaten
hadden hoe zouden ze dat dan
hebben kunnen weten
„Ze kunnen een radiobericht opge
vangen hebben."
„Ach, onzin. En als ze ons hadden
willen proberen te onderscheppen,
denk je dat ze dan een kanonneerboot
hadden gestuurd om achter een eiland
op de loer te liggen in de hoop ons
neer te schieten Nee, hoor! Dan
zouden ze ons levend te pakken heb
ben willen krijgen om meer van ons
te weten te komen."
Colin twijfelde nog. „Er kunnen nog
wel meer schepen liggen te wachten,"
zei hij.
„Nee het was zuiver toeval. Vooruit.
We moeten weer op weg. We verlie
zen kostbare minuten. Hoe laat is het,
tussen haakjes
We waren beiden nog naakt, maar de
warme ochtendzon had ons al bijna
opgedroogd. We grepen onze kleren
en keken op ons horloge. Hot was
even over zessen. We hadden het.
schip nog maar anderhalf uur geleden
verlaten. Het scheen volkomen- onge
looflijk.
„Hoe ver is het nog van hier vroeg
ik.
„Waar naar toe
„Naar de kust natuurlijk."
Colin greep mijn arm. „Mark, we
gaan toch niet door
„We "moeten. Wat zit er anders op?
Hier blijven tot de eerstkomende tijd
van ontmoeting en dan terugvliegen
naar de kruiser en zeggen: Caswell
werd doodgeschoten en we zijn maar
teruggekomen, meneer
„Maar we kunnen niet doorgaan. Je
lean toch niet alleen naar het kamp!
„Nee, jij gaat met me mee."
„En wie let er dan op de Walrus
„Niemand.V
„Maar..."
Ik viel hem in de rede. „Ik weet hoe
je je voelt, Colin en ik voel me net
zo, maar we moeten doorgaan. Het
is zeer belangrijk, dat weet jc toch
En elk moment is kostbaar. Het enige
wat we kunnen doen is gewoon door
gaan, alsof er niets gebeurd is."
Er viel een lange stilte. Colin staar
de op de kaart en daarna naar buiten.
„Natuurlijk heb je gelijk."
„Nou vooruit dan," zei ik terwijl
ik mijn hand op zijn schouder legde,
„laat ons voortmaken en die ouwe
schuit van het strand afduwen. We
kunnen beter opschieten. Die kanon
neerboot kan hier in een uur zijn, als
hij vlug is en weet waar we zitten,
wat overigens hoogst onwaarschijnlijk
is."
„Ik kan het alleen wel af," zei Colin
rustig. „Jij kunt beter aan boord blij
ven en de motor starten."
Hij gleed weer in het water en ik
begon vlug m'n kleren weer aan te
trekken. Terwijl ik over de boeg keek.
zag ik Colin aan de romp tillen, zijn
brede rug gespannen door de kracht,
die hij zette. De Walrus kwam gemak
kelijk los en eenmaal van het zand af,
duwde de wind ons zachtjes over de
baai. Colin waadde vlug terug, hees
zich op de romp en klom het luik in.
„We kunnen ons beter helemaal
klaar maken," zei hij, terwijl hij zijn
kleren pakte. „Als we aan het andere
eind zijn, hebben we misschien geen
tijd."
Ik knikte instemmend en terwijl de
Walrus zachtjes en "heel langzaam
over de baai schommelde, kleedden
weer aan en maakten alles in
orde.
Caswells rantsoenen en andere klei
ne dingen verdeelden we tussen ons
beiden. De zwaardere uitrusting, zoals
munitie en zijn tommygun borgen we
op in een kast onder dè stoel van de
boordschutter. Z'n persoonlijke bezit
tingen wikkelde ik in zijn zakdoek en
stopte die weg boven de plank, waar
het radiotoestel op stond. Maar we de
den wel nog een extra patroonhouder
en elk nog een handgranaat in de klei
ne rugzakken, die we zouden meene
men.
We gingen op onze plaatsen zitten.
„Geef me even de handleiding," vroeg
ik, en keek vlug naar de motortempe-
ratuur. Colin reikte me het boekje
aan en ik sloeg de instructies op
voor het starten van een warme
motor. Nadat ik de handels precies
zo had gezet als in het boekje stond,
haalde ik diep adem en drukte op de
starter. De propeller begon langzaam
te draaien en tot onze grote opluch
ting sloeg de motor aan en begon
regelmatig te draaien. Ik gaf wat
meer gas en, met de wind mee, be
gonnen we naar het andere eind van
de baai te taxiën. Honderd meter
voor het rif draaide ik de Walrus om,
zette de roeren in de juiste stand en
hield de neus in de wind.
„Klaar vroeg ik.
„Luik dicht
Hij reikte naar boven en probeerde
even. „In orde." zei hij. Ik gaf vol
gas en richtte de boeg op het uiterste
puntje van het eiland waar we Cas
well begraven hadden. Het plotselin
ge lawaai van de motor, die vol gas
liep was ontstellend, maar na een
verontrustend lange aanloop kwam
de Walrus uit het water en wc voel
den ons nu meer op .ons gemak.
Enkele seconden later kwamen we
laag over 't rif terwijl we het eiland
van Caswell rechts van ons lieten
liggen; Colin keek omlaag toen we
passeerden alvorens hij zien snel over
zijn kaart boog.
„Te sturen koers 045 graden," zei hij.
Ik duwde de stuurknuppel naar voren
om de Walrus dichter bij het water
te krijgen en draaide vervolgens
langzaam op de koers. „Hoelang
nog vroeg ik.
„Zesentwintig minuten."
We vlogen weer recht en" laag over
de zachtjes golvende zee terwijl
thans de omtrekken van de Suma-
traanse bergen duidelijk tegen de
lucht afstaken. Van opzij kon ik
zien dat Colin druk met zijn kaai t
bezig was en zo nu en dan keek hij
op en richtte de kijker op de bergen
voor ons.
Wij hadden de silhouetten van de
bergen opgekregen als hulpmiddel bij
onze nadering, zodat we bij aan
komst niet nodeloos over land be
hoefden te vliegen om naar de juiste
baai te zoeken waarmee we onze
aanwezigheid zouden kunnen aan
kondigen.
„Ik denk dat we precies op de koers
zitten," zei Colin na verscheidene
minuten, „maar ik'zal er pas zeker
der van zijn wanneer ik een her
kenningspunt zie, dichter bij de kust.
Kun je die grote berg zien Nou,
het lijkt er volgens het kompas op
dat we goed zitten, maar het zal
toch gemakkelijker zijn wanneer ik
het ook nog met een ander punt
kan vergelijken."
(Wordt vervolgd).
