El! sinten bij sint in St.-Niklaas
Geen compromis over
Berlijn mogelijk
VIJFTIEN JAAR GEËIST VOOR
MOORD OP VROUW EN ZOON
DONDERDAG 7 DECEMBER 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
„Weet U 'waar St.-Nicolaas
is?".
„Laatste deur links".
Een verslaggever van een
Duits weekblad had die
vraag gesteld.
„Buffet" stond er op de deur.
Daarachter hield de sint zich
op, een eenvoudige stoel in
een ruimte, waar langzaam
smeltend ijs rond flessen
champagne op de verzorgde
voorbereiding van een ont
vangst duidde.
„Kunt U even naar buiten
komen?", vroeg de Duitser,
„ik heb een busje kinderen
besteld, om samen met U op
de foto te gaan. Voor m'n
blad. In kleuren".
Dat was gisteren, zes december.
Moeizaam kwam de sint om
hoog. Op paarse muilen ging
hij de koude in, de trappen af van
het stadhuis van het Belgische
St.-Niklaas, zijn enige echte re
sidentie, waar men hem de dag
na het feest steevast vinden kan.
Op een wenk van de. Duitse re
porter omstuwden de kinderen hun
grote vriend, die het allemaal wel
leuk, maar ook erg koud vond.
Hij trok zich schielijk terug, de
trappen weer op, het bordes over
en de gangen door, om achter de
deur met „Buffet'' te verdwijnen.
Dat zinde de Duitse man niet. Hij
was nog lang niet gereed en snel
de de kindervriend achterna, in
een soort chaotische galop ging
hij door de gangen van het nieuw-
gotische stadhuis van St.-Niklaas.
„Hé, ik ben nog lang niet klaar!"
„Ik wel. 't Is welletjes. Bovendien
ben ik sinterklaas".
rC"xi
a>
:SURG? Mrf.S;;£:a Afj
ülu0i-
.SilfT -nyc. i
':.-i nitil'itë'/
T-. hS&SZ'i /EfiSWÖÖ-
„Quatsch", zei de Duitser.
„Had je gedacht. Wacht maar
eens af. Straks komen ze. Alle
elf".
„Dat weet ik- Er zijn er zoveel.
Ónze eigen grote industrieën heb
ben dit jaar vijfduizend van die
pakken gemaakt en onze
Hij kon de zin niet afmaken.
Daar kwamen ze. Voorop burge
meester W. Baas van Sint-Lau-
rens en vervolgens de burgemees
ters D. C. Bouwense van Sint-
Maartensdijk, mr. J. I. M. Reuser
van Sint-Jansteen, J. van den Bos
van Sint-Annaland en L. J. de
Jonge van Sint-Philipsland. En
dan nog burgemeesters van niet-
Zeeuwse sint-gemeenten: die van
St.-Michielsgestel, van St.-Oeden-
rode, St.-Geertruid, St.-Maarten
en vanzelfsprekend burgemeester
De Vidts van St.-Niklaas.
De burgemeesters van elf „sint"-
gemeenten, die hun opwachting
kwamen maken bij St.-Nicolaas.
In de Belgische stad, die de naam
van de kindervriend draagt: St.-
Niklaas.
Tot voor kort was het nog voluit
Sint-Nicolaas, maar de Belgische
bestuurderen hebben dit veran
derd.
„Ge ziet het", sprak sinterklaas,
met een Vlaams accent, „maak
dat ge wegkomt. Hier hebt ge 'n
papier waar alles opstaat".
Een gestencild vel, afkomstig van
het „eerste bureel van de stad
Sint-Niklaas-Waas'*, met als op
schrift „Mededeling voor de pers".
„Zet er nog bij dat de naam van
deze stad, Sint-Nicolaas, jammer
genoeg verminkt is geworden en
kele jaren geleden. Nu is het St.-
Niklaas".
„Wat staat er in?", probeerde de
man van het weekblad nog.
„Ik moet tot mijn schande be
kennen, ik heb het zelf nog niet
geheel doorgenomen. Maar 't is
het program voor vandaag. Ik
meen dat jullie dat een voorver
slag noemen. Maar schiet nu op,
want straks hebbek'ilc een toe
spraak En ook die'en burge
meester Baas. 't Schijnt dat dat
nog al een pientere baas is".
Het programma dus. Eerst de
toespraak.
,,'k Heb niet veel tijd", begon de
sint tot de sint-burgemeesters,
,,'t is jammer dat de oude bena
ming van deze stad zo verminkt
is. Sint-Nicolaas is nu nog als een
verre galm in het woord waar te
nemen. Nu kunnen de burgemees
ters wensen uiten".
Burgemeester Baas, de initiatief
nemer van de bijeenkomsten van
sint-burgemeesters dit was het
eerste lustrum had behalve
een wens een geschenk. Een even
fraai als omvangrijk delftsblauw
bord, dat hij de sint in een hoffe
lijk gebaar offreerde.
Foto's: hoven burgemeester Baas
tijdens de aanbieding van het ge-
schenk van de „Sint-burgemees
ter" aan sinterklaas midden:
de ereplaquette van de stad Sint-
Niklaas, die burgemeester Baas in
ontvangst mocht nemen links
onder het gezelschap Sint-burge
meesters op de trap van het stad
huis van St.-Niklaas en rechts
onder de Duitse reporter met het
per autobus opgetrommelde
groepje kinderen, van ivie de half
zichtbare sinterklaas zich zojuist
losmaakt.
(Foto's P.Z.C.)
WK ZVMK TOT
En de wens? Wat kon het an
ders zijn dan het behoud van
de zelfstandigheid voor Sint-
Laurens. „Gisteren, met sinter
klaas, hebben wij in Sint-Laurens
een brief gekregen van de minis
ter van binnenlandse zaken. Daar
in staat dat men Sint-Laurens bij
Middelburg wil voegen, zonder
enige noodzaak mag ik wel zeg
gen. In ons wapen staat Sint-
Laurentius boven de braadpan.
Nu wil men Sint-Laurens in de
braadpan doen
Sint zelf was ook niet met lege
handen gekomen. Een ets voor
iedere sint-burgemee3ter. En de
ere-plaquette van de stad St.-Ni
klaas voor burgemeester Baas,
die in 1952 het' initiatief nam de
burgemeesters van elf sint-ge-
meenten jaarlijks bijeen te laten
komen. Op zes december en bij
voorkeur, zoals bij dit lustrum -
enkele jaren heeft men overge
slagen in St.-Niklaas.
Een gezelligheidsbijeenkomst dus,
ditmaal met na de ontvangst op
het stadhuis van St.-Niklaas een
lunch, bezoek aan de St.-Nicolaas-
kerk te St.-Niklaas, dia's kijken
over de bloemenstoet van St.-Ni
klaas en het bezichtigen van ver
schillende andere objecten in deze
gemeente, die, dat is Intussen wel
duidelijk, St.-Niklaas heet. Een
diner tot besluit; toen zat sinter
klaas .weer alleen in zijn residen
tie.
Met in het hart een grote
angst voor de kerstman. „De
kerstman is een geduchte
concurrent geworden", ver
zuchtte hij aan het eind van
de dag, „hij krijgt burger
recht in- de grote steden zoals
Brussel en Gent. Hij heeft
daar vaste voet aan de grond
gekregen. Maar deze elf kan
ik zeker van zijn".
BEJAARDE VERDACHTE HEEFT GEEN SPIJT
Man kon moeilijkheden
met debiel kind niet aan
Een gevangenisstraf van vijftien
jaar met aftrek heeft de officier van
justitie bij de rechtbank in Amster
dam gisterochtend geëist tegen de
72-jarige gepensioneerde kappcrspa-
tro'on G. A. de G. uit Amsterdam,
die op 24 maart j.l. in zijn woning
aan de Bonairestraat eerst zijn 73-
jarige vrouw wurgde en later zijn 41-
jarige debiele zoon bij thuiskomst
achttien hamerslagen toebracht, en
eveneens wurgde.
De officier van justitie mr. W. K.
baron van Dedem die van mening
was dat de door de psychiaters vol
ledig toerekenbaar verklaarde ver
dachte de dubbele moord na kalm
beraad en rustig overleg heeft uitge
voerd, achtte in beide gevallen
moord bewezen. Een levenslange ge
vangenisstraf achtte hij gerechtvaar
digd. doch de leeftijd van de man en
het feit dat hij nog nooit met de
strafrechter in aanraking is geweest
weerhielden hem van het uitspreken
van deze eis.
Het familiedrama speelde zich op
24 maart j.l. in de benedenwo
ning Bonairestraat 80 huis af. Dé
G., die vier jaar geleden zijn kap
perszaak had verkocht, werd al
enige tijd door zorgen gekweld.
In de eerste plaats waren er fi
nanciële problemen omdat de
kapperszaak slechts acht a tien
duizend gulden had opgebracht,
maar het ergste was volgens De
G. wel dat hij zich zorgen maakte
over zijn debiele zoon.
„Als wij er niet meer zijn, wie moet
dan voor hem zorgen" zo vroeg hij
zich menigmaal af wanneer hij 's
nachts op bed met open ogen lag te
piekeren. Elke ochtend moest hij de
debiele zoon die met loopwerk een
klein loontje verdiende, aankleden,
scheren en wassen. „Ik kon er niet
meer tegenop" zei de verdachte, die
liet blijken dat hij hierbij onvoldoen
de door zijn vrouw werd gesteund.
Hamsterwoede
Mijn vrouw vierde ons 45-jarig hu
welijksfeest nog op grootse wijze,
ze kocht een televisietoestel, ze ham
sterde alle kasten vol en stelde nog
andere eisen", zo beklaagde De G.
zich. Hij zei dat het zijn bedoeling
was geweest zijn vrouw en zijn zoon
in hun slaap te wurgen en dan zelf
moord te plegen door het openen
van de gaskraan.
Op 24 maart werd De G. op
nieuw door zijn vrouw geprikkeld,
toen zij hem vertelde dat ze wat
chocolade voor de kleinkinderen
zou gaan kopen die met Pasen op
bezoek zouden komen. „Ik ver
bood het haar, omdat de kasten
nog vol met chocolade lagen,
want dat hamsteren was een
ziekte van haar en ze wist niet
zuinig te leven" zei De G. die zijn
vrouw opeens naar de keel had
gegrepen toen zij te kennen had
gegeven toch te zullen gaan.
„Het heeft maar heel kort ge
duurd" verklaarde De G., die
daaraan toevoegde dat als zijn
vrouw naar hem geluisterd had
deze explosie wellicht niet was
gekomen.
Volgens plan
„Mijn plan was dat we alle drie dood
moesten" zei Dc G., zonder een spier
van zijn gezicht te vertrekken. Om
streeks zes uur kwam zijn zoon
thuis. In de keuken greep zijn vader
hem opeens van opzij naar de keel,
doch deze ./urgpoging mislukte om
dat de knaap zich verweerde. Vader
en zoon rolden op de grond, kwamen
in de gang terecht, waar De G. een
daar toevallig liggende hamer greep
en zijn zoon in het wilde weg op
he thoofd sloeg. Toen het verzet van
de jongen was gebroken wurgde hij
hem. Ter volvoering van zijn plan
ging de man toen naar de keuken
waar hij de gaskraan van het for
nuis openzette.
Kort daarop arriveerde de politie die
door de buren was gealarmeerd toen
zij iets van de vechtpartij hadden ge
hoord. „Tot mijn spijt heb ik het
bewustzijn niet verloren", verklaarde
De G.
In de rapporten wordt De G. ge
schetst als een harde werker, een ge
sloten en zorgzame figuur met pri
mitieve reacties die zijn gezinspro
blemen niet aankon. Over zijn hande
len in koele bloede toont hij geen be
rouw, maar hij heeft er wel verdriet
over.
De rechtbank zal op 20 december
uitspraak doen.
Tweede Kamer
Nieuw-Guineadebat
waarschijnlijk
pas in januari
(Van onze parlementaire redacteur.)
Het laat zich aanzien dat een
Tweede-Kamerdebat over de
kwestie Nieuw-Guinea niet ge
houden zal kunnen worden voor
de eerste week van januari.
De voorzitter van de Kamer deelde
in de gisteren gehouden vergadering
mee, dat de Kamer waarschijnlijk
aanstaande zaterdag een uitvoerige
brief van de regering over de kwes
tie Nieuw-Guinea zal ontvangen.
Het is de bedoeling dat deze brief
de grondslag zal vormen voor een
Kamerdebat. Aangezien de minister
van buitenlandse zaken, mr. Luns,
echter 't buitenlands vertoeft, zal
deze brief niet voor Kerstmis kun
nen worden besproken.
De voorzitter meende dat het Nieuw-
Guinea debat het best aan de orde
kan komen tegelijkertijd met de be
groting van buitenlandse zaken,
waarover de Kamer op 2 en 3 fe
bruari zal spreken.
Mr. Burger zei te begrijpen dat eerst
de brief moet worden afgewacht. Hij
vorid het echter wel jammer dat hei:
debat nog zo lang moet worden uit
gesteld en hij deed daarom de sug
gestie om het Nieuw-Guinea debat
te houden op 21 december a.s. als
de minister van buitenlandse zaken,
mr. Luns in Nederland zal zijn te
ruggekeerd.
Het is echter dubieus of dan het de
bat kan doorgaan omdat de voorzit
ter geen zekerheid had dat de mi
nister dan beschikbaar is om in de
Tweede Kamer te verschijnen.
Verzoekschrift
Van der Putten
bij Tweede Kamer
(Van onze parlementaire redacteur)
Mr. N. J. Geleijnse, raadsman van cle
ontslagen technisch hoofdambtenaar
van defensie F. H. van der Putten
heeft de Tweede Kamer schriftelijk
verzocht te bevorderen dat het ont
slag van zijn cliënt wordt inge
trokken.
Dit verzoekschrift, .zo deelde de
voorzitter van de Tweede Kamer in
de vergadering van gisteren mee, zal
in handen gesteld worden van de
desbetreffende kamercommissie.
0 De Duitse bondsdag beeft de Duitse
leden voor het Europese parlement en
de raadgevende vergadering van de raad
van Europa aangewezen. In het Europese
parlement komen achttien Duitse chris
ten-democraten, veertien sociaal-demo
craten en vier liberalen.
WILLY BRANDT IN BONDSDAG:
Voor „scheiding" moet
grondwet worden herzien
De burgemeester van West-Berlijn,
Willy Brandt, heeft woensdag heftig
geprotesteerd tegen iedere poging
om de politieke banden tussen Ber
lijn en de Bondsrepubliek te verbre
ken, zo is in Bonn bericht. Brandt
bracht dit standpunt naar voren tij
dens een redevoering in het parle
ment. Volgens de geruchten die ge
durende de laatste paar dagen in
Bonn de ronde deden, zonden de V.S.
van plan zijn een formele scheiding
tussen West-Berlijn en de bondsre
publiek voor te stellen. Volgens deze
geruchten zou het plan over deze
scheiding bij de onderhandelingen
over de toekomst van Berlijn ter con
ferentietafel komen.
„De betrekkingen tussen Berlijn en
de Bondsrepubliek", zo verklaarde
Brandt, „zijn vastgelegd door de po
litieke wil van de vrije Duitsers, zo
als staat geschreven in de grondwet
ten van de Bondsrepubliek en van
Berlijn. Dit beginsel kan slechts wor
den gewijzigd door een amendement
op de grondwet. Een voorstel over
een dergelijk amendement zal in het
parlement geen meerderheid verkrij
gen".
Brandt legde zijn Verklaring af in
zijn hoedanigheid van socialistische
oppositieleider. Bondskanselier Aden
auer, die onlangs griep heeft gehad,
was aanwezig in de Bondsdag.
De Westberlijnse burgemeester waar
schuwde dat men niet moest pogen
door middel van een ongunstig com
promis een vermindering van de
spanning te bereiken.
Op
nieuwe
leest
Brandt verklaarde voorts dat de po
gingen van de regering-Adenauer om
een hereniging van Duitsland te be
werkstelligen tot niets hadden geleid.
„Het is duidelijk dat de hereniging
slechts kan worden bereikt indien
men afstand doet van de vrijheid",
zo zei hij. Hij voegde hieraan echter
toe dat men de westelijke bondgeno
ten niet in de schoenen moest schui
ven dat zij voor de mislukking ver
antwoordelijk waren. Tenslotte be
treurde hij, dat de regering niet had
gepoogd de betrekkingen met de vol
keren in Oost-Europa op een nieuwe
leest te "schoeien.
De voormalige minister van bui
tenlandse zaken, Heinrich von
Brentano, die thans aan het hoofd
staat van de christen-democrati
sche fractie in het parlement, ver
klaarde dat ook hij het zou toe
juichen indien meer vriend
schappelijke betrekkingen met de
landen van Oost-Europa zouden
tot stand komen.
