„Zeg maar Heintje" Verhoging ramvalspret Boeren bezinnen zich op nieuwe situatie 9 TROT IN O IALB EBEUW EB COURANT ZATERDAG 2 DECEMBER 1961 Elke zondag zijn er wed vluchten. Wedvluchten vanuit Moescroen, Cha- teauroux, St.-Denis en nog veel meer plaatsen met Franse namenNa die zondagen volgen al tijd uitslagen en scherpe opmerkers zullen tussen die namen vaak hebben kunnen lezen: R. J. v. d. VekeZaamslag. Ja, steeds weer: R. J. v. d. Veke, Zaamslag„Die Van der Veke moet nog al eens in de prijzen vallen zal de leek opmerken. Het is ook zo. R. v. d. Ve ke Zaamslag valt altijd in de prijzen. Al vijftig jaar. Wat verbergt zich achter die naam uit Zaamslag? Een goedmoedige tweeën- zestiger, met veertig dui ven, een klarinet, een ho tel genaamd „Het Wapen van Zeelanden een voorbije coureursloop baan. R. J. v. d. Veke: Gewoon Rein of Reintje van der Veke, dat zeggen ze hier allemaal". En die „allemaal" zijn er heel wat. Niet al leen van Zaamslag maar ook uit de wijde omgeving, want een meer dan gewone bekendheid geniet deze duivenmelker-hotel houder. Achter zijn huis, op de zolders van de schuur zijn de hokken. Van verre koeren de duiven reeds een hartelijk wel kom en de vele konijnen in lange rijen hokken, de kippen, ha nen en tropische vogels zijn natuurlijk niet de vaste klanten van hotel „Het Wapen van Zeeland". „Het is een tentoonstelling," legt Van der Veke in buigzaam Vlaams uit en hij stevent recht op zyu j&j duivenhokken af. Hokken waarin fuJ hij iedere zondag momenten van 'II intense spanning doormaakt, wan- jt Jr neer hij de ringen van zijn gevleu- 1 gelde vrienden trekt om ze razend- viz - -s» snel in de duivenklok te stoppen. vaf '1 2jk\ kijf ft Dat doet hij al een halve eeuw en /m Ml! JjwSlE 'yéf een halve eeuw wint hij er al vele tl guldens mee. En het geheim van W&J' 18 Wwwi\j0A' zijn succes ligt voornamelijk in z'n "-\iI ~-r ~T .-ot— hok. Wie goed kijkt ziet het lig- VA Kl\ 2» WI OT XV-Jrfc „Het gezondste holt van Holland," schreef het Postduivenorgaan op een goede dag en Reintje van der Veke was er geweldig trots op. Niet voor niets heeft hij zijn hok van dubbele wanden voorzien, want een duivenhok moet droog zijn. Dat is één van de punten. Verder moet er veel lucht en licht in de hokken kunnen doordringen. Bij Reintje van der Veke is ook aan die voorwaarden voldaan. Zijn duivenhok bestaat uit verschillen de kamers met schuifdeuren er tussen. Kamers voor jonge duiven, vrouwtjes en mannetjes, met keu rig gewitte wanden en vloeren. Twee maal per dag schoonmaken. Ook uiterst belangrijk is het ras En Reintje van der Veke vergist zich niet zo maar in het ras want hij is zelf keurmeester. Op zijn witte jas, die hij bij het ver zorgen van de duiven draagt, zit dan ook een kleurig embleem. Het embleem van keurmeester. Punt drie: het voedsel. Goed en niet te veel voedsel, moeten de duiven hebben. Voor Van der Veke is alles bijel- kaar een heel bedrijf geworden. 'n Bedrïif met tientallen duiven ïn 'n Bedrijf met tientallen duiven in een paleis van een hok, met tien tallen duivenklokken (ingenieuze apparaten waarmee onmogelijk onopgemerkt kan worden ge knoeid) en nog veel meer. Als keurmeester beleeft Van der Veke een bijzonder drukke tijd: op 25 november was er een tentoonstelling in Westdorpe, 9 december Hoofdplaat en in janu ari volgen Bruinisse, Alblasser- dam. Sas van Gent en zijn 50-jarig jubileum als lid van de Zaamslag- se muziekvereniging„De Volhar ding." Van der Veke is bovendien voorzitter van „De Volharding," al tien jaar lang. Een voorzitter die zelf meespeelt. Met volharding. Vroeger was het de bugel, maar al gauw werd het de klarinet „en als je zelf meespeelt, als voorzit ter, dan ken je de problemen van de vereniging veel beter. Dan ken je de leden ook veel beter." Tien jaar geleden zat er niet zo veel pit in de vereniging. Van der Veke beloofde voor een jaartje voorzit ter te worden en wat deed de ver eniging Opbloeien Tot grote vreugde van Reintje van der Veke. En op de derde januari valt het gouden muziekjubileum van de voorzitter en „daar zit natuurlijk een receptie aan vast." „De dagen gaan snel voorbij," merkt Reintje van der Veke op als hij laat in de middag naar het donkere buiten kijkt. „Het is alweer bijna winter en straks weer lente. De jaren gaan snel voorbij. Ik herinner me nog goed dat ik me ging opgeven voor de muziek. Daar, schuin aan de overkant." Dat is vijftig jaar geleden en op drie januari kan het wel eens groot feest worden. Bij de foto's: driemaal Reintje van der Veke uit Zaamslag. Bo ven in zijn Jceurmeestersjas en een duif ter beoordeling in de hand. Rechts als voorzitter van de muziekvereniging „De Volhar ding", spelend op de klarinet en links vrolijk vertellend over van alles en nóg wat. Foto's P.Z.C.) cökiövhi i Het is zomaar een idee tje ter verhoging van de komende carnaval s- pret in Bergen op Zoom. Een ideetje van de heer N. M. Kooman die tevens aan do ver zamelaars heeft ge dacht toen hij een serie van 80 verschillende lucifersdoosjes in zeven kleuren met in totaal 40 verschillende zotte Bergen-op-Zoomso car- navalsuitbcoldingen liet CatBtHeFilfp?feflétaf Caffttivol \%1 - Holland V vervaardigen. Niet alleen de leden van de stichting Vasten avond als prins, grootste boer, nar, ste- ketee en anderen maar ook velerlei ge maskerde en gekostu meerde carnavalsvier ders zijn op de doosjes terug te vinden. De doosjes zullen als sluiting van om de nek geknoopte rode zakdoeken kunnen die nen, aldus de ontwer per. Voor verzamelaars is dit een buitenkansje, want zelfs mevrouw G. Meijer-Boone te Sint- Philipsland die een keu kenwandje vol lucifers doosjes heeft geplakt, zal deze afbeeldingen nog niet in haar verza meling hebben. Op de foto van links naar rechts: prins, stcketee en gaper. DE TOEKOMST VAN DE AKKERBOUW Aanpassingen kosten geld (Van een landbouwkundige medewerker) De landbouw in Zeeland draagt het karakter van de akkerbouw. Wel neemt de tuinbouw en met name de fruitteelt de laatste jaren sterk toe, maar de meeste landbouwbedrijven brengen de typische akkerbouwpro- dukten, zoals tarwe, gerst, suikerbieten, aardappelen, peulvruchten en vlas voort en biertoe leent de Zeeuwse bodem zich ook bet beste. Het is in deze akkerbouw sector, dat zich de laatste ja ren een aantal problemen en moeilijkheden voordoen, die het noodzakelijk maken zich over de positie en over de toe komst van dit voor onze pro vincie zo belangrijke onder deel van het landbouwbedrijf te bezinnen. Wij noemen het garantieprijsbe- leid van de regering ten opzichte van een aantal akkerbouwproduk- ten, de overschotten op de wereld markt, die verantwoordelijk zijn voor de lage, onrendabele prijzen, het hierdoor ontstane afzetpro- bleem en tenslotte de snel veran derende bedrijfsvoering in ver band met de mechanisatie en het afvloeien naar de industrie van vele arbeidskrachten. Naast deze vraagstukken, die in de meeste westelijke landen in de- 1 zelfde mate voorkomen, staat onze Nederlandse landbouw en dus ook de akkerbouw voor een integratie in het verband van de Europese Economische Gemeen schap. Hoewel de moeilijkheden om in West-Europa tot een vrije markt in landbouwprodukten en een gemeenschappelijk landbouw beleid te komen groot zijn, moet er toch rekening mede gehouden worden, dat er in de voor ons lig gende jaren in de verhoudingen, zoals w\j die nu ten aanzien van produktie en afzet kennen, veran deringen zullen optreden. Veranderingen Zo zal het eigen, nationale land bouwbeleid niet meer uitsluitend rekening kunnen houden met de eigen vraagstukken, maar inge past moeten worden in de maat regelen, die in het grotere Euro peso verband worden getroffen. Ook zullen ïn de verdere toe komst produktieverschuivingen kunnen optreden. Het zijn deze bovengenoemde kwesties, die bij diegenen, die het zij op ambtelijk niveau, hetzij op het vlak van het organisatiewe zen, vele vragen hebben opgewor pen over de toekomstige positie van de verschillende takken van landbouw, die in ons land bedre ven worden. Bewust of onbewust vragen de ondernemers in land en tuinbouw zich ook af, welke kant zij uit moeten en op welke wijze zij zich kunnen handhaven en hun mogelijkheden kunnen ver beteren. Het landbouwschap, het topor gaan van de georganiseerde land bouw, is in de loop van dit jaar verschenen met een rapport over de „landbouwpolitiek op langere termijn", hetwelk op het ogenblik in alle organisaties wordt bespro ken. De nieuwe directeur-generaal van de landbouw, ir. Wellen, heeft zich met dit probleem beziggehouden in een rede voor de algemene ver gadering van het Koninklijk Ne derlands Landbouw Comité en heeft zich bij de discussie zelfs even afgevraagd, of er in de ver dere toekomst nog plaats is in Nederland voor een uitgebreide tarweteelt. Tenslotte heeft de Z.L.M. aan haar kringen en afdelingen zo juist een door haar aklterbouw- comissie opgestelde studie over de akkerbouwproblemen in deze tijd, ter behandeling gestuurd, waar van de voornaamste punten in de Provinciale Zeeuwse Courant van woensdag 29 november werden gepubliceerd. Problemen Het is dit laatstgenoemde rapport, dat voor de akkerbouw in Zee land tal van belangrijke punten behandelt en een aantal waarde volle aanbevelingen inhoudt. Het is op twee daarin genoemde za ken, dat wij hier nog even willen ingaan, daar deze toch wel de hoofdproblemen vormen, waar mede de akkerbouwondernemcr te maken heeft. Dc akkerbouwproduktcn, waar van de prijsvorming vry is, bren gen de laatste paar jaar, lage en dikwijls niet of nauwelijks lonende prijzen op. Hierdoor is de inko menspositie van de akkerbouw- boor verminderd. Dit geschiedt juist in een tijd dat de inkomens positie van grote delen van ons volk verbetert en in een tijd, waarin door het afvloeien van ar beidskrachten kapitaalvorming nodig is, teneinde de noodzakelijke investeringskosten te kunnen fi nancieren welke de voor deze werkkrachten vervangende me chanisatie en aanpassing van de bedrijfsvoering vereisen. Wij zijn hier als het ware onge merkt in het tweede belangrijke punt geraakt, de financiering. Af zet en financiering zijn ongetwij feld twee uiterst urgente proble men voor het akkerbouwbedrijf, waarmede natuurlijk tal van an dere punten samenhangen als be- drijfsgrootte, structuur der bedrij ven, kostprijsverlaging en het bouwplan. Het is ook op deze twee punten, dat het rapport van de Z.L.M. een aantal waardevolle aanbevelingen doet. Terecht wijst men erop, dat de boer zich in een ongunstige positie bevindt, wan neer het de afzet van zijn produk- ten betreft. Concentreren Tegenover een steeds sterker wor dende concentratie van de afname, kan hij als producent van betrek kelijk kleine hoeveelheden geen afzetbeleid voeren. Het is op dit vlak, dat naar wegen gezocht moet worden, teneinde de afzet door de vele producenten van het zelfde produlct eveneens te con centreren. Pas dan kan de boer, als onder deel van een lichaam, dat alle of bijna alle producenten omvat, een afzetbeleid gaan voeren en meer aandacht besteden aan uitbetaling naar kwaliteit, aan het voorko men van slechte prijsfluctuaties, aan het zoeken naar nieuwe afzet gebieden. aan marktonderzoek, aan nieuwe verwervingsmethoden, aan onpersoonlijke en goed opge zette reclame voor zijn artikelen enz. Het rapport van de Z.L.M. wijst op de dringende noodzaak van een veel grotere samenwerking van alle boeren-producenten op dit gebied. Dit houdt natuurlijk in, dat de individuele ondernemer iets van zijn zeggenschap, van zijn vrije beschikking over zijn pro- dukt aan het samenwerkingsor gaan afstaat. Nog zijn niet alle geesten rijp voor deze gedachten. Maar het is beter, dat deze rijp heid thans ontstaat, dan wanneer de nood hoog gestegen is. Ook in E.E.G.-verband is het mo gelijk en gewenst de positie van de Nederlandse akkerbouw-onder- nemer aldus te versterken, ten einde een goede concui'rentieposi- tie te kunnen innemen. Mechanisatie De financiering van de noodzake lijke mechanisatie en van bijvoor beeld de aanpassing van de be drijfsgebouwen is geen gemakke lijke zaak. De ondernemingen in de landbouw en ook in de akker bouwsector zijn in het algemeen te klein voor het aantrekken van vreemd, risico-dragend kapitaal. Bovendien is de vraag in hoeverre het aanschaffen van bepaalde ma chines voor het bedrijf rendabel is, nog lang niet altijd opgelost. Voor de grote machines geldt, dat deze dikwijls zelfs op grotere be drijven niet rendabel zijn, terwijl voor de kleinere bedrijven dit geldt voor kleinere machines. Ook op het gebied van de aan schaf doet zich daarom het vraag stuk van samenwerking steeds meer voor. waarbij het persoon lijke aspect echter een grote rol speelt. Onderzoek en voorlichting inzake rentabiliteit, financierings- en sa menwerkingsvormen, zijn hier van groot belang. Reeds helpen de landbouworganisaties die leden, die dat wensen met hun bedrijfs economische boekhouding. Deze nieuwe taak verdient echter nog meer belangstelling. Onderzoek en voorlichting inzake rentabiliteit, financierings- en sa menwerkingsvormen, zijn hier van groot belang. Het ware het beste, wanneer de financieringsmoge lijkheden door gezamenlijke kracht zelve werden geschapen. Reeds is er veel op dit gebied door de Boe renleenbanken en het Borgstel lingsfonds voor de landbouw ge daan. Maar dit gehele vraagstuk vereist voortdurende aandacht en vereist ook het zoeken naar steeds nieuwe wegen. Deze mechanisatie Vraagt ook steeds betere ge schoolde arbeidskrachten en de opleiding hiertoe laat nog ie wen sen over. De aanbeveling van cle Z.L.M.-commissie, om deze oplei ding mede te bezien ln samen werking met de lagere technische scholen verdient zeker overwe ging. Wij achten "iet een gezond ver schijnsel, dat de boerenstand zich ïn deze tijd bezint op haar situatie ein de wegen nagaat, waarmede zij zelve verbeteringen en aanpas singen aan de tijdsomstandighe den kan aanbrengen. Dat bierbij bier en daar de hulp van de over heid nodig zal zyn is niet abnor maal. Ook de bevordering en de aanpassing van die andere grote welvaartsbron, de industrie, wordt door maatregelen van de overheid gesteund. By een juiste aanpak van do vraagstukken en een juiste begeleiding van de noodzakelijke veranderingen, is er zeker voor een gezonde akkerbouw in Neder land en in ons gewest een toe komst.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 22