HOFNAR
Boldoot
Tom Clegg weet de
vissers te vangen
Plechtige Nikodim daalde af
tot Nederlandse microfoon
De keus van mensen die weten te geven
De beste
knecht van
Sinterklaas
Beste mensen, laat u eens verwennen?
VRIJDAG 1 DECEMBER 1961
PRO V1NU1. ALE ZEEUWSE U O UR A N 1
11
Tien eeuwen heiligheid
op onverwacht bezoek
(Door ds. G. P. Klijn)
Via een my bekende tolk kon ik
dezer dagen doordringen tot
dg* prominente leider der Rus
sische delegatie op de vergade
ring van de Wereldraad van Ker
ken, de jonge aartsbisschop Niko-
dim van -Jaroslov en Rostov met
het nederige verzoek of Zijne Emi
nentie zou willen deelnemen in een
radio-opname voor „De Open
Deur", zoals die door het I.K.O.R.
regelmatig wordt uitgezonden.
Tot verwondering van menigeen
stemde de onbereikbare hoogeer
waarde toe. Het was echter nog
een spannende vraag of hij zich
inderdaad op het afgesproken nur
naar de studio zou laten leiden,
achter een microfoon instructies
zou accepteren en een aantal vra
gen beantwoorden, die hem overi
gens van tevoren moesten voorge
legd worden. Maar inderdaad kon
ik de langgelokte bisschop nit de
Heeft U in de Russische kerk ook
zulk een hulp voor de gemeente
leden in de discussie met ongelo
vigen
Het Evangelie
leegstromende zaal plukken, waar
op wH ons in plechtige optocht
naar de studio begaven. Enigszins
onwennig voelde de hoge Rus zich
blijkbaar wel, hij informeerde ach
ter de microfoon eerst: is dit ra
dio of televisie?, daarmede onbe
wust verradend, dat hij van het
laatste medium niet de minste no
te heeft.
Een sfeer van exotische heiligheid
vulde de kleine studio. Een vreem
de figuur met zijn Raspoetin-ach-
tig uiterlijk, lange donkerblonde
baard, tot over de schouders af
hangende haren (wel geparfu
meerd overigens), dikke kussen
handjes zonder ringen, geheel ge
huld in een wijde, zwarte kaftan,
waarop het zoetrose medaillon
van Maria en haar kind aan een
gouden ketting bungelde. Aan de
linkerpols een grijsgeborduurd
gebedssnoer met een enorme
kwast, in de rechterhand de aarts
bisschoppelijke staf, die hij losjes
op de rechterschoen liet steunen.
Binnen de lange baard een slim
genepen mondje met nogal bloe
deloze lippen, kleine, grijze ogen,
waarin niets te lezen valt, op de
sluike haren een blauwfluwelen
muts. Tien eeuwen vroomheid za
ten lijfelijk voor me.
Uit dit ondoorgrondelijke ge
heel kwam niettemin een
minzame groet tot de Neder
landse luisteraars, met namè tot
hen, die geloven in de Vader, de
Zoon en de Heilige Geest en er is
geen reden de priesterlijke ernst
daarvan te onderschatten. Er
werd, zoals men zondagavond in
Nederland heeft kunnen horen, in
het Russisch gesproken, want Zij
ne Genade wenste zijn moeder
taal te gebruiken en dé risico
van fouten in het Duits, de enige
taal, die hij enigermate beheerst,
te vermijden. Er zat dus telkens
een tolk tussen, die het antwoord
op de gestelde vragen overbracht.
De aartsbisschop antwoordde met
een plechtig ja. Zeker, zo'n boek
bestaat. Niet alleen in Rusland,
maar in alle landen, waar de Oos-
ters-orthodoxe kerk leeft. Et-
staat precies in, hoe men met de
naaste, hetzij gelovig of ongelovig
moet omgaan. Het boek heet: het
Evangelie. Daarin leert ons de
Heiland wat wij spreken moeten
in ons getuigenis in welke omge
ving ook.
Een schoon en stichtelijk ant
woord, dat niettemin de gestelde
vraag ontwykt. Mooi gevonden
voor een kerkleider in zijn posi
tie en in zijn essentie nog waar
ook. Maar tevens zou het alle zo
genaamde vormingswerk van de
kerk overbodig maken. Als wij
één ding beginnen te begrijpen,
is het dat de bybel geen klink
klaar antwoord geeft op de vra
gen, die de mens van vandaag
(terecht!) kan stellen. Men kan
die Bulgaren best begrijpen, die
enig houvast willen hebben in de
discussie met communisten. Maar
Zijne Eminentie wenste er zich
blijkbaar niet achter te stellen.
Het is uiteraard ook uitkijken ge
blazen in zijn nogal precaire po
sitie hier.
Onbekommerd (weet Zijne Emi
nentie veel van radiotech
niek!) stuurde hij het verdere
studioprogram, waarin de landen
hun zendtijd precies op de klok
krijgen toebedeeld, in de war, door
het hele programma nog eens te
willen afluisteren. Hij zat nog een
JIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIN
Tegen vervolging?
M In de Assemblée van de
Wereldraad dook dezer da-
gen een zekere mgr. Lozza
M op, redacteur van een klein,
i§ wetenschappelijk, driemaan-
l| delijks' tijdschrift Unitas,
uitgegeven te Röme. Wach-
Lend op zijn persmachti-
ging viel hij in handen van
een Hindu journalist, die
hem de vraag voorlegde of
het Vaticaan niet tegen de
H acties der Portugezen in
s Goa en Angola was. Ja-,
zeker, verklaarde de kers-
vers aangevlogen monseig-
H neur. Zijn geruchtmakend
commentaar verscheen
§1 ijlings in alle plaatselijke
ochtendbladen. Even ijlings
gaven de vijf officiële waar-
nemers vanwege het Vatï-
caan een verklaring uit, dat
monseigneur Lozza geen
enkele bevoegdheid terzake
bezat, geen woord Engels
m verstaat en zich maar iets
H in de mond heeft laten leg-
gen. Mgr. Lozza is, na zijn
blauwe maandag in New
H Delhi maar weer afgereisd.
Illlllllllllilllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllll!
kwartier breeduit en met kenne
lijk genoegen zijn eigen stem te
beluisteren. Daarna nam hij de
aartsbisschoppelijke staf weer
plechtig ter hand en schreed heen,
de marmeren gangen met de grau
we stofrand van zijn gewaad aan
vegend.
Danke schön, Euer Gnaden!
Eén daarvan gaf de aartsbis
schop aanleiding die typisch-
Russische wendbaarheid in
netelige situaties te demonstre
ren, die hem ook op een hete
persconferentie een applausje be
zorgde. De vraag luidde: In de
oosters-orthodoxe kerk van Bul
garije is onlangs een boekje uit
gegeven, getiteld: hoe voert men
het gesprek met de atheïsten?
„Veel verder dan de Russen...."
Expert in het
maken van
lokkend aas
ïn een hoekje van zijn slaapka
mer in zijn huis ïn West Calder,
Midlothian in Schotland maakt
de heer Thomas Clegg kunst
vliegen. Hij zit er, omringd door
handboeken over de hengelsport
en getuigenissen van zijn klan
ten, naast een ladenkast die
overvloeit van veren, draad en
rollen glinsterende watten, vlie
gen te maken voor hengelaars
over de hele wereld, Rusland in
cluis.
„De Russen" zegt hij „zijn op dit
gebied minstens 200 jaar achter. Ze
hebben gewoon geen hengelgerei,
zoals wij dat kennen, en ook geen
literatuur over de viskunst. Gewone
bamboestokken is alles wat ze ge
bruiken. Dit voorjaar kreeg ik een
brief van een van hun spoetnik
professors, waarin hij me vroeg naar
een klos vislijn. Wij gebruiken dat
liever niet, omdat je er de rivieren
mee. verpest. Toen ik de professor
vroeg, waarom ze hun gerei niet be
ter hadden ontwikkeld, schreef hij
terug: „We hebben hier te veel an-
dei'e dingen aan ons hoofd".
De heer Clegg, die als eerste in
Europa bij daglicht gevende nylon
kunstvliegen introduceerde, zit al
dertig jaar in het vak: „en sinds
twaalf jaar ben ik in de mode"
voegt hij eraan toe. Er komen
zoveel mensen naar zijn winkel
toe om de kunstenaar aan het
werk te zien, dat hij naar zijn
eigen huis moest verhuizen om
de bezoekers van zich af te hou
den anders kwam hij niet klaar
met zijn orders.
Grote vraag
Hij voorziet in een vraag naar
35.000 vliegen per jaar, van de een
voudigste forellenvlieg een nat
vliegje, dat in een halve minuut
klaar is tot zalmvliegen met in
gebouwde vleugels, waarvan hij er
gemiddeld 30 per dag kan maken.
Advertentie)
EÉla Geschenken met onderscheiding
Hartewensen vervullen. Heerlijke geschen
ken Boldoot eau de cologne, hartver
warmende parfum, fijne toiletzeep.... Er
Is keuze te over in Boldoot's geschenken-
mozaïek! Raadpleeg bij Uw leverancier
de uitgebreids Boldoot fotdsr.
„Er moeten zoveel, verschillende din
gen aan gebeuren", legt hij uit.
„Het neemt me 10 tot 20 minuen
om er eén te maken. Ik verkoop ze
voor vier tot twaalf shilling per
stuk".
Deze 52 jaar oude expert heeft de
kleinste forel- en zalmvliegjes ter
wereld vervaardigd: enkelen daar
van zijn te bezichtigen in het Brits
Museum en anderên in Noorwegen
en de Verenigde Staten.
„Ik heb vliegjes gemaakt voor men
sen van alle rangen in Groot Brit-
tannië onder die van royal prinses",
zegt Tom Clegg „en voor de be
kendste hengelaars van de hele we
reld".
Vaste klanten
Onder zijn vaste klanten vindt
men de assistent-commissaris van
de noordwest Bereden Politie, de
Franse aristocratie, Spaanse gra
ven, Amerikaanse ambassadeurs,
Italiaanse diplomaten, twee En
gelse admiraals, de schrijvers van
zes na-oorlogse Engelse boeken
over de hengelsport en van drie
Amerikaanse.
Wat hij het liefst maakt zijn die
„prachtige zalmvliegen met inge
bouwde vleugels, die zijn ontwik
keld tijdens de regering van Ko
ning Edward" en voor die vlieg
jes verzamelt hij exotische pluima
ge uit alle delen van de wereld;
staartveren van Maleise en Bur-
ten en Pukeke-vogels uit Nieuw
Zeeland.
Dit kleurrijk assortiment barst uit
de laden en planken in zijn ka
mer en ligt opgehoopt op het kar
pet het maakt van zijn sombere
werkkamer de droom van een bal
lerina.
„Ze zouden ook wel van geverfd
haar kunnen worden gemaakt"
zegt do 'heer Clegg. „Tegenwoordig
worden veel vliegjes van haar ge
maakt, omdat die in het water beter
bewegen. Maar veel van mijn klan-
liggen vijftig jaar achter en zij
houden vast aan de oude stijl. En
ik vind het trouwens leuk om ze
te maken".
Tom Clegg zelf staa.t vooraan bij
de hengelonderzoekingen. „Net zo
als er verschillende schilderscholen
zijn" legt hij uit, „zijn er verschil
lende expressies geweest bij het
vliegjesmaken. We zijn begonnen
met preciese nabootsingen van in-
sekten, een methode die verkeerd
uitliep, omdat de kleuren onder
water veranderen. Toen was er een
manier om zoemende of dansende
vliegen te suggereren, en zo ver
der".
T heorie
Clegg, die in de oorlog camou
flageadviezen gaf, is nu bezig
een nieuwe kleurentheorie voor
zijn kunst te ontwerpen. „Vis
verlokken is tegenwoordig een
uiterst wetenschappelijke kunst",
zegt hij, „en ik beproef nu de
verschillende kwaliteiten van
licht onder water, waarbij ik een
tak van de kernphysica gebruik
om te krijgen, wat je ruwweg
zou kunnen omschrijven als de
kijk van het visse-oog zelf. Daar
uit hoop ik een hengelaarskaart
samen te-stellen voor het uitkie
zen van het soort vliegje dat
bijna feilloos zal kunnen werken.
De eerste experimenten zijn al heel
opwindend. Het is een theorie, die
voorlopig nog geheim moet blijven:
Ik werk eraan als ik er zin in heb,
soms de halve nacht door met spe
ciale lampen, een andere keer in
de vroege ochtend bij een riviertje
in de buurt".
Een van de Britse journaalfilm-
maatsehappijen is van plan binnen
kort een kleurenfilm te maken van
Tom Clegg aan het werk de enige
onafhankelijke vliegenmaker ïn
Schotland. Het grootste deel van
de massa-fabricage komt tegenwoor
dig van firma's, die meer vrouwen
dan mannen in dienst hebben voor
dit preciese, pietepeuterige werk.
Eerste vliegje
Toen Tom een kleine jongen wos,
was hij een enthousiast hengelaar,
tot hij op zijn dertiende zag hóe een
forellenvlieg werd gemaakt. „Ik zei
tegen mezelf, toen ik naar huis ging,
dat iii er zelf best zo eentje kon ma
ken, zo geen betere. En ik zat aan
de haak.... en diezelfde lijn heeft me
nog steeds beet.
„Ik geloof dat ik toen de juiste be
slissing heb genomen", peinst hij,
„want tegenwoordig zijn er meer
vissers dan ooit en je kan geen vis
water voor zalmen krijgen zonder er
een fortuin voor neer te tellen. Ik
denk dat dat wel verband zal hou
den met de emancipatie van de wer
kende klassen. En er zit natuurlijk
geld. in zalm een vangst "vroeg in
de lente lévert 17,6 shilling per pond
op in de groothandel en het is even
zeer een handelszaak geworden als
een kunst en liefhebberij.
„Het forellenvissen in Schotland is
nog steeds vrij maar het kan vol
gend jaar ook wel een beschermde
vis worden, omdat de oevers van de
rivieren overvol zitten. Ik vis nog
wel een beetje in m'n vrije tijd
tussen maart en mei van dit jaar
heb ik 500 forellen gevangen. En
we zijn hier geen kwajongens we
eten ze op. Niks wordt teruggge-
gooid".
Het was de visserij, die de toekom
stige topvliegenmaker z'n baantje
bij de verzekeringsmaatschappij,
waar z'n ouders hem vol hoop als
leerling hadden laten aannemen, deed
verliezen.
Zwarte schaapje
„Mijn familieleden zitten allemaal
in de bewapeningsindustrie en de ex
plosieven.... als ze niet voor hun tijd
de lucht in vliegen, zullen ze snel
daarna zijn vergeten. Ik ben er trots
op dat het juist het zwarte schaap
in de familie was. die een soort van
onsterfelijkheid heeft verdiend".
Tom Clegg is dus een man die weg
kon komen weg van de haak van
de sleur naar de annalen van het na
geslacht. En hij deed het door na
maak motten en maden en vliegen te
maken, die de vissen vangen en de
vissers uit alle delen van de wereld
verlokken.
#Een tot nu toe onbekend zelfportret
van Rembrandt is voor 3.600.000 mark In
het bezit gekomen van het staatsmuseum
in Stuttgart. Het zelfportret, afkomstig
uit een niet bij naam genoemde particu
liere verzameling, toont Rembrandt met
een rode muts.
Advertentie
Gewoon eens een doordeweekse dag met een
5 feestelijke avond besluiten. Een keertje buitenshuis
g i samen klinken. Waarop? Op alles.
Op het feit, dat u daar samen zit, In een
goed humeur, en bediend op uw wenken.
Spreekt u dat van de week eens af?'
Luister naar de familie
Doorsnee via Radio Luxemburg
(208 en 49.26 m) op zaterdag
2 december om 12 uur of zondag
3 december om 13.30 uur of via
Radio Veronica (192 m) op
maandag 4 december 's avonds
om 6.30 uur. Deze uitzendingen
worden u aangeboden door de
Nederlandse Horeca-bedrijven.
RUSSISCHE GROET DOOR „DE OPEN DEUR"
