Trotse vader
Botsing van seconden:
nasleep
van uren
Operatie „Walrus"
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
KLOOSTERBALSEM
DE BURGEMEESTERSWONING
TIJDELIJK ALS SCHOOL
KUNSTSCHILDER DEED SLUIS
UIT WAARDERING SCHENKING
SUDOR
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MAANDAG 20 NOVEMBER 1961
RECHTBANK MIDDELBURG
Sleepbootkapitein zou niet
hebben mogen passeren
De aanvaring, die op 13 maart j.l. ge
beurde in het Brabants vaarwater
ouder Stavenisse tussen de sleepboot
Zweden niet de sleepschepen Bienve-
nue en Temasie en de sleepboot Sana-
ra met liet sleepschip Vestia, voltrok
rich in enkele seconden. De nasleep
van deze aanvaringszaak, zeals die
vrydag in appel voor de Middelburg
se rechtbank, gepresideerd door mr.
P. van Kmpel, behandeld werd verg
de echter enkele uren. Met name de
ellenlange vraaggesprekken tussen
mr. A. Blusée, de raadsman van de
kapitein van de Sanara, Cb. W. uit
Offendorf de drie getuigen en de drie
getuigen-a-décharge stelden het ge-
uuld van het rechtbankcollege danig
op de proef.
De kapitein van de Sanara was ten
laste gelegd niet op 200 meter van de
voor hem varende sleep het passeer-
sein gegeven te hebben, alsmede geen
vaart te hebben geminderd, terwijl er
toch in beide gevallen gevaar voor
een aanvaring zou zijn geweest. De
kapitein ontkende evenwel een fout
te hebben gemaakt en dat was de re
den waarom hij in appel was gegaan
tegen het vonnis van de kantonrech
ter. Volgens hem had de kapitein van
de sleper Zweden, A. V. uit Rotter
dam, een „snijbeweging" gemaakt,
waardoor hij in het nauwe vaarwater
klem was gevaren. Volgens W. had
de Zweden-kapitein zijn bakboordzij
de moeten houden, zodat hij met zijn
sleep aan stuurboordzijde gemakkelijk
had kunnen passeren.
De verbalisant, die als eerste getuige
gehoord werd, merkte op, dat het in
het algemeen als zeer onverstandig
beschouwd wordt wanneer in dit
vaarwater gepasseerd wordt door
dergelijke slepen. Als volgende getui
ge werd de kapitein van de Zweden
gehoord. Volgens zijn verklaring had
hij tweemaal een aandachtssein ge
blazen en vervolgens de zogenaamde
„zevenstoot", ten teken, dat hij de
andere boot niet kon helpen wanneer
die toch ging passeren.
De kapitein vertelde, dat hij vlak
voor de aanvaring een foto had ge
maakt. Zijn toestel staat altijd inge
steld, zodat deze handeling snel ge
beurd was.
„Aan wie heeft 17 het stuur toen
overgegeven?", wilde mr. Blusée we
ten.
„Aan niemand", verklaarde V.
Niets gebeurd
Als de kapitein van de Zweden iets
meer bakboord aangehouden had zou
er waarschijnlijk niets gebeurd zijn,
aldus verklaarde kapitein van de
Bienvenue, G. B. uit Rotterdam. Vol
gens zijn mening mochten de twee
sleepbootkapiteins elkaar niet zo
^>e Buitse schipper P. H. van het
sleepschip Vesta, die als eerste getui-
ge-S.-décliarge gehoord werd, merkte
eveneens op, dat de Sanara makke
lijk had kunnen passeren wanneer de
Zweden zijn bakboordkoers gehouden
had. „Het sein van de Zweden, dat hij
niet opgelopen wilde worden, werd
gegeven op een moment dat het geen
zin meer had", verklaarde H. Loods
A. P. van de Sanara zei het niet ge
vaarlijk te vinden in de bocht, die het
vaarwater daar maakt, te passeren.
Als de Zweden gevaren had zoals hij
moest was de Sanara hem zonder on
gelukken voorbijgegaan.
„Zo wordt er niet gevaren door een
sleep", oordeelde de loods over de be
wegingen.
Hetzelfde zegt men ook van de Sa
nara", merkte de officier van justi
tie, mr. A. W. Rosingh op. Als laat
ste getnige-a-décharge werd gehoord
de 65-jarige loods J. v. d. B. uit
Dordt, die verklaarde de manoeuvre
an de Sanara niet gevaarlijk te heb
ben gevonden.
Na deze uitvoerige beschouwingen
zei de officier zich geheel te willen
distanciëren van de vraag of de aan
varing alleen te wijten is geweest aan
de schuld van de Sanara-kapitein. Ge
zien de situatie in de bocht van het
vaarwater had de kapitein van de
Sanara een sein moeten geven, ter
wijl hij ook vaart had moeten minde
ren, zei mr. Rosingh, die bevestiging
van het vonnis van de kantonrechter
eiste.
Mr. Blusée merkte op, dat de kapi
tein van de Zweden de verkeersplicht
had om de andere sleep te helpen
toen die wilde passeren. Men moet
eerst een signaal geven bij een der
gelijke situatie, wanneer er gevaar
dreigt, betoogde de raadman, die van
oordeel was, dat er normaal gespro
ken niets aan te hand is geweest. De
kapitein van de Sanara kon volgens
mr. Blusée alleen maar wachten tot
de tang, die de kapitein van de Zwe
den aangelegd had, opgeheven zou
worden. Hij vroeg dan ook vrijspraak.
De rechtbank zal uitspraak doen op
1 december a.s.
Jubilarissen „De Schelde"
Bij de Koninklijke Maatschappij „De
Schelde" te Vlissingen vieren in de
maand december verscheidene werk
nemers hun dienstjubileum. Veertig
jaar in dienst zijn de heren L. Verha-
ge (magazijndienst) op 9 december
en I. Barten (plaatwerkerij) op 18
december. Vijfentwintig jaar in
dienst zijn J. de Witte (intern, trans
port) op 3 dec., N. van Gorp (gereed-
sch. tekenk.) op 10 dec., J. G. Lange-
raar (montage en stelplaats) op 14
dec., C. Flipse (boordmontage) op 14
dec., A. A. Schuit (plaatwerkerij) op
17 dec., P. A. de Bruijne (tekenk.
lichtmetaal) op 21 dec. J. J. v. d. Vij
ver (schilders) op 27 dec., W. de
Leng (mach. bewerking) op 30 dec.
en C. Daane (afbouw koopvaardij)
op 31 dec.
Raad Domburg sprak lang
over 3 bejaardenwoningen
De bouw van drie bejaardenwoningen
aan de Bromveryweg heeft de ge
meenteraad van Domburg vrijdag
avond geruime tjjd beziggehouden.
Hadden deze woningen aanvankelijk
samen 43.000 moeten kosten, de
prijs bleek inmiddels gedaald tot
27.000. „Dan mogen we wel scherp
toezicht houden", opperde de heer L.
Dourleijn (p.v.d.a.) met een bezorgd
heid ten opzichte van het minder
waardig bouwen. „Dat is een zaak
van do architect", meende burge
meester, mr. W. J. E. Crommelin. De
lieer W. Bos stelde dat de gemeente
zich niet bij voorbaat wantrouwend
mag tonen en wethouder N. Seydel
merkte op, dat Domburg bly mag
zijn dat er een aannemer is die ze
voor die prijs wil bouwen. „Ze staan
te springen van ongeduld om te kun
nen beginnen", besloot de raadsvoor
zitter de discussie.
Een toegevoegd voorstel, ongunstig
te beschikken op een verzoek van de
vereniging voor christelijk lager on
derwijs, grond om niet beschikbaar
te stollen voor de bouw van een
hoofdonderwijzerswoning leverde
eveneens stof tot discussie. De heer
J. de Visser (a.r.) maakte er een
voorstel van de grond voor 6.— per
m2 (halve prijs) beschikbaar te stel
len als „blijk van medeleven met een
kleine vereniging die het moeilijk
heeft". Met vier tegen drie stemmen
verwierp de raad dit voorstel. „We
willen geen precedent scheppen", had
burgemeester Crommelin ten aanzien
van deze kwestie reeds verklaard. De
raad ging akkoord met enkele be
grotingswijzigingen; de erfpachtver
lenging van de heer P. Brand werd
aangehouden. De benoeming van een
lid commissie woonruimtewet lever
de een kleine moeilijkheid op. Het
was de heer Dourlejjn opgevallen dat
bij benoeming van de heer M. Maas
(die op de voordracht stond) twee
broers in de commissie zitting zou
den hebben. „Is dit wel mogelijk?",
vroeg hij. Een nieuwe voordracht
werd opgemaakt en de heer P. Hoef-
kens werd benoemd. De betrokken
heer M. Maas, die niets van de voor
dracht afwist, luisterde als belang
stellende vanaf de publieke tribune
geamuseerd naar de discussie.
Klooslerbatsem zuivert en heelt
de wond, bevordert de jroel van
een nieuwe huid.
Heilzame, diepwerkende
verzacht en verlicht aan
doeningen van huid en
spieren.
Huisapotheek
in 1 potje
Aanbesteding aanleg van
wandelpad door de duinen
Burgemeester en wethouders van de
gemeente Biggekerke hebben vrij
dagmiddag openbaar aanbesteed het
maken van een wandelpad door de
duinen met bijkomende werken in de
gemeenten Biggekerke en Zoutelan-
de. Ingeschreven werd als volgt:
P. Huibregtse, Westkapelle 45.000;
C. van Wallenburg, Middelburg
48.259; fa. F. Duinhouwer sr., Goes
51.700; fa. Lievense en Huibrecht-
se, Westkapelle 53.850: fa. gebr. J.
en H. Geldof, Serooskerke 53.945;
fa. Boone en Bezuien, Oostkapelle
54.800 en J. Lagasse, Koudekerke
58.000. De gunning werd aangehou
den.
Botsing op rijksweg
Vrijdagmorgen om kwart voor elf
had op de Rijksweg bij de kruising
met de le Vlietweg te Kruiningen
een aanrijding plaats tussen een
vrachtauto en een personenauto met
aanhangwagentje, beide komende uit
de richting Bergen op Zoom. De
vrachtauto, bestuurd door W. M. van
T. uit Poortvliet, moest afremmen
voor een voor hem rijdende auto, die
linksaf de Grintweg insloeg. De ach
ter de vrachtauto komende personen
auto, bestuurd door de 40-jarige J.
B. uit Tholen, kon niet tijdig genoeg
remmen en gleed met flinke vaart
op de vrachtauto in. De personenauto
liep aanzienlijke schade op, terwijl
ook de vrachtauto vrij ernstig werd
beschadigd. Persoonlijke ongelukken
deden zich niet voor.
GEMEENTERAAD SOUBURG
Bode-conciërge benoemd
Tijdens de raadsvergadering van vrij
dagmiddag heeft de gemeenteraad
van Sonburg zich in een vlot tempo
door een aantal onderwflsvoorstellen
en voorstellen betreffende de aan- en
verkoop van grond en enkele pan
den, alsmede tot het verlenen van op
tie op bouwgrond gewerkt. Veel op-,
of aanmerkingen hadden mevrouw en
de beren raadsleden niet, zodat de
meeste voorstellen onder de hamer
door gingen.
Zo verklaarde de raad zich akkoord
met het voorstel de burgemeesters
woning aan het Oranjeplein 47 tijde
lijk in gebruik te geven aan de Ver
eniging voor Christelijk Volksonder
wijs, verleende men kredieten voor
aankoop van leermiddelen voor de
school met de bijbel en voor de inrich
ting van een administratiekantoor
voor de Stichting Beatrixkleuter-
school en voor de Vereniging voor
Christelijk Volksonderwijs. Verder
besloot de raad tot aankoop van
grond aan de Bermweg van de heer
G. J. Balmakers en van de panden
Burchtstraat 3 Middelburgsestraat 12
en Oranjeplein 42 en tot verkoop van
grond aan de Van Steveninckstraat
aan firma A. Poelman en Zn te Rit-
them en tot aankoop van grond in
DOOR BELG ALFONS BLOMME
Raad ontving schilderij
en monumentale vaas
De gemeenteraad van Sluis zijn tij
dens de vrijdagavond gehouden ver
gadering een tweetal schenkingen ge
daan. Van de Belgische kunstschil
der Alfons Blomme ontving de raad
een schilderstuk als blijk van erken
telijkheid voor de gastvrijheid, die
de kunstschilder deze zomer in de
Sluise raadskelder genoot, toen hij
daar exposeerde. Het tweede ge
schenk een monumentale vaas
is afkomstig van wylen mej. M. H.
Hennequin uit het bezit van oud-
burgemeester J. H. Hennequin (1855-
1905). Hy ontving deze vaas bij zijn
ambtsjubileum van de gemeenteamb
tenaren.
Tot vertegenwoordiger en plaatsver
vangend vertegenwoordiger in het al
gemeen bestuur van de Stichting Be
schuttende Werkplaatsen West
Zèêuwaeh-Vlaanderen werden aange
wezen burgemeester P. J. van Hoote-
gem en wethouder J. Gevacrt. Bin
nengekomen was een verzoek van G.
S. van Zeeland om jaarlijks 100
bij te dragen in de onderhoudskosten
van de windkorenmolen. Het college
van b. en w. stelde zich op het stand
punt, dat deze molen in de zomer
maanden druk door toeristen wordt
bezocht en dat de entreegelden reeds
zijn vrijgesteld van vermakelijkheids
belasting. De raad besloot op advies
van het college niet op het verzoek
van G.S. in te gaan. Voorts ging de
raad akkoord met voorstellen van
G.S. betreffende de voorgestelde wij
zigingen in de salarissen van ge
meentesecretarissen, ontvangers en
ambtenaren van de burgerlijke stand,
behoudens de door de personeelsorga
nisaties gemaakte bedenkingen. De
kinderbijslagverordening werd aan
gepast aan de rijksvoorschriften.
De heer A. J. Herdink kon zich even
als het raadslid J. P. J. Wage prin
cipieel niet verenigen met een voor
stel van de raad Hilvarenbeek om een
maal het presentiegeld beschikbaar
te stellen voor de anti-hongeractie.
„Ieder moet voor zichzelf uitmaken
op welke wyze hy deze actie wenst te
steunen? Nadrukkelijk wilden beiden
echter stellen, dat hun afwijzend
standpunt niet gericht was tegen de
actie, maar tegen de wijze waarop de
raad Hilvarenbeek dit- meende te
moeten voorstellen.
1-Iet voorstel van de raad Hilvaren
beek werd tenslotte voor kennisge
ving aangenomen. De heer A. Ve+-
braeken verzocht grond te mogen ko
pen van de gemeente nabij zijn pand
hotel „Het Zwin". De raad besloot
tenslotte eerst bekend te maken, dat
deze grond inderdaad te koop is, zo
dat ieder in de gelegenheid is deze
grond aan te kopen. Dit als logische
consequentie van reeds eerder geno
men raadsbesluiten.
1949. Het was alweer volop
dag en de Gani's deden zich
tegoed aan een soort boom
vruchten, die er echter zo
onsmakelijk en glibberig
uitzagen, dat geen der ge
vangenen het durfde wagen
dat voorbeeld te volgen, on
danks de grote honger. Met
knorrende magen stonden
zij op toen de Gani's hun
gebaarden, dat de tocht
voortgezet moest worden.
Ondanks het gebrek aan
comfort scheen de slaap
eenieder goed gedaan te
hebben. Die pijnlijke span
ning in hun hoofd leek aan
merkelijk afgezakt, maar zodra zij op de been
stonden keerde datzelfde doffe gevoel van
machteloosheid terug! Een der mannen ging
bij wijze van protest weer zitten, maar dat
was kennelijk niet naar de zin van de Gani's,
die doordringend sjirpten en dreigend op hem
toekwamen. „Jazeker, zwart mormel! Wat
denk je weï? Ik ben geen slaaf!" riep de Shas-
tariaan verontwaardigd uit, en zijn hand ging
automatisch naar zijn heup, waar hij even
als zijn metgezellen een kleine paralisator
droeg. Er kwam opeens een verbaasde uit
drukking op zijn gelaat, terwijl hij mompel
de: „Grote goedheid. Waarom hebben we daar
niet eerder aan gedacht?" De parals! Daar
schakelen we die akelige zwarte kereltjes toch
zo mee uit!" Een seconde later richtte hij een
verlammende straal op de dichtstbijzijnde
Gani.
Deze knipperde wat met zijn ogen, keerde
waardig om en liep weg alsof er niets ge
beurd was. De paralstraal had totaal geen
effect!
Nagclenburg van de heer J. Ovaa.
Optie op de aankoop van bouwgrond
in het plan Bermweg verleende de
raad aan de firma Ruissen en Meul-
broek en in het plan Middenhof aan
J. S. Bloos, B. Koole jr, A. C. Mol en
I. de Nooijer.
Tot leden van de gemeentelijke in
stelling voor sociale zorg benoemde
de raad voorts de heren C. Caljé en
J. Boone en tot gemeentewerkman de
heer L. van Moolcnbroek te Souburg.
Een bijzonder langdurige aangele
genheid werd de benoeming van een
bode-conciërge in de plaats van de
heer A. Poortvliet, die met Ingang
van 1 december met pensioen gaat.
Op een oproep waren maar liefst 85
sollicitanten gekomen, uit wie b. en
w. een dubbeltal had gekozen. Nadat
de raad geruime tijd in besloten zit
ting was geweest, werd nummer twee
op de voordracht, de heer H. Donker
uit Serooskerke uiteindelijk benoemd
met tien stemmen voor, éen blanco en
één stem op nummer één van de
voordracht.
Bij de rondvraag opperde het P.v.d.
A.-raadsIid, de heer W. de Wolf, nog
de suggestie als tijdelijke voorziening
voor een tweede openbare kleuter
school een noodschool te bouwen als
de stichting van een permanent ge
bouw te lang duurt.
Heeft gezin.
Vraagt veiligheid
op de weg. Vrouw Iet
.op kleur en lijn.
Vindt in SKODA:
een degelijke wagen,
comfort voor vijf
personen, prettige
kruissnelheid op ioo,
top op 125 hm per uur.
Gunstig verbruik:
i op 13 in de praktijk.
Eigen stijl: sportieve
bouw, keus uit
tien kleuren.
Tip voor hem (en haar)
die SKODA willen zien:
morgen bij Uw dealer
een wagen voor
proefrit gereed.
GOED UIT.... MET
compleet met
ming, rolhoes, slaapban
ken, enz. f 5250.-
uitstekende onderdelen-
voorziening meer dan
60 dealers in Nederland
H.ENGLEBERT N.ï.
Dobbewcg2, Voorscholen,
Tel. 01717-2010*
ADRIAANSEN, Oostburg
Oude Stad 16, tel. 2679
WANDEL, Nieuwerkerk
Zuidstraat 10, tel. 482
JOOSSE, N. S. Joosland
Rijksweg 24G, tel. 318
FEUILLETON
door JOHN JOLY
9
Ik ga je tweemaal vragen of je dit
werkje wilt opknappen, eenmaal nu
en eenmaal na het eten. Als je „nee"
zegt, is het uit en het zal volkomen
begrijpelijk zijn, maar als je „ja"
zegt, zullen we het de eerste keer
niet als beslissend beschouwen en
onder het eten kun je je besluit nog
eens overdenken. Laat ik het nog
eens kort samenvatten." Hij begon
de punten op z'n vingers af te tellen.
„Ten eerste zal er voor jou geen eer
of glorie te behalen zijn als jc levend
terugkomt, want je kunt er niet over
praten, zelfs niet na maanden of ja
ren. Ten tweede is de kans, dat je
het er levend afbrengt maar klein.
Ten derde moet je jezelf goed afvra
gen of je de capaciteiten hebt om een
fe vaar lijk werk op koele en bereken-
e manier uit te voeren. Jij bent de
enige man die dat kan beoordelen.
Ten vierde kun je de mogelijkheid
onder het oog zien, dat je levend ge
pakt woedt door de vijand en ze, zelfs
al word je gemarteld, het doel van
je opdracht niet mag vertellen. Dat
moet Ie je allemaal afvragen." Hij
wachtte.
„Nu, wat is je antwoord?"
Ik beefde enigszins en onder de span
ning van het nadenken kon ik de ka
pitein niet langer aankijken. Ik dronk
uit m'n glas, schraapte tweemaal
m'n keel voor alle zekerheid en ter
wijl ik m'n best deed om mijn stem
vast tc doen klinken zei ik: „Ja me
neer, ik zal het proberen."
Er was een korte stilte en daarna
stond de kapitein op.
„Goed", zei hij, terwijl hij zich bukte
om zijn bureau te sluiten. „Goed.
Laten we nu eerst wat gaan eten."
VIJFDE HOOFDSTUK
Het diner was niet zo afschrikwek
kend als ik verwacht had. De kapi
tein en de kolonel zaten aan de beide
einden van de tafel en de Wren-
officier en lk zaten tegenover elkaar
aan de andere zijden. Het eten was
prima en werd door twee inlandse
bedienden geserveerd. Ik was erg
hongerig en deed het «ten alle eer
aan, maar ik nam bijna geen deel
aan de conversatie, die gedwongen
was. en kennelijk door de beide ou
dere officieren op heel algemeen ter
rein gehouden werd. Ik was geheel
vervuld van alles 'Vat er voor het
diner gebeurd was en herhaaldelijk
kwam bij mij dezelfde vraag op. Wat
kon men mij toch vragen met een
Walrus te gaan doen, dat zo ver
schrikkelijk gevaarlijk en zo buiten
gewoon belangrijk was?
Terwijl ik naar de Wren-officier te
genover me keek, gingen mijn ge
dachten terug naar een doolhof van
herinneringen. Ze schenen om het
meisje te draaien, dat Elizabeth heet
te en eens door mij verafgood werd
en gingen terug naar mijn vrolijke
kennismaking met het amfibievlie-
gen.
Elizabeth mot haar mooie donkere
haar tegen de achtergrond van het
heldere groen van de bomen in het
voorjaar in Hyde Park. Elizabeth in
Kensington. Elizabeth, lachend in
het theater, en Elizabeth naast me in
een taxi zittend, terwijl ze mijn
mijn hand vasthield en door het
raam naar buiten staarde. Ik her
innerde me zo levendig de tijd dat
ik net terug was van het oefenen
in dekiandingen op een carrier die
in de Clyde lag. Ik had eindelijk
mijn volledige bevoegdheid gekregen
als jachtvlleger van de marinelucnt-
vaart en het was de eerste avond
van mijn inschepingsverlof. We gin
gen naar het theater en Elizabeth
was vreemd stil en scheen zo nu en
aan de goedkope plaatsen in het
dan op het punt in tranen uit te
barsten. Naderhand gingen we naar
een restaurant dat het enige was dat
ik wist te bedenken omdat de school
ed cketclub er eens gegeten had. En
Elizabeth scheen wat op te vrolijken
en had naar elke andere officier in
de zaal gekeken en leek nauwelijks
te weten dat ik er was, behalve toen
ze mijn enige armzalige gouden
streep op mijn mouw aanraakte, en
vroeg hoelang het zou duren voor ik
een tweede kreeg.
En omdat ik dacht dat ik van haar
hield, zwoer ik in stilte bij mezelf
dat ik terwille van haar een groot
succes zou worden, en op een dag bil
haar zou terugkeren, behangen met
ridderorden en met veel gouden
strepen.
Toen, plotseling terwijl we koffie
dronken, sloeg Elizabeth haar han
den voor haar gezicht en barstte in
tranen uit. Ik wist me geen raad
van verlegenheid, maar slaagde er
tenslotte in haar mijn zakdoek aan
te bieden en bromde een paar woor
den van troost, zodat de reden van
haar stilzwijgen en grote droefheid
los kwam.
Ze vertelde me dat ze een paar
maanden verloofd was geweest met
een majoor van de Guards. Zijn hoge
rang en luister maakten me spra
keloos, want hij had elke veldslag
sedert het begin van de oorlog mee
gemaakt en was zwaar gedecoreerd.
Elizabeth was in de zevende hemel
geweest toen ce aan tfn arm door
de duurste restaurants en nachtclubs
van Londen zweefde; daarna had hij
zonder aanwijsbare reden ruzie met
haar gezocht en de verloving ver
broken.
Ilc staarde haar terstond aan en zag
haar tranen niet langer; haar ver
driet liet me koud; ik was me alleen
mijn eigen verbazing en pijnlijke
eenzaamheid bewust.
„En al die tijd ging je met mij uit
en schreef je me. Waarom vertelde
je me dit niet
„Hoe kon ik je dat nu vertellen
„Maar om met mij uit te gaan en
mij te schrijven, terwijl je met hem
verloofd was
„Waarom niet
„Hoe kon je dat doen, Elizabeth."
Het verwijt in mijn stem was zo
duidelijk, dat ze tot een onmiddel
lijk antwoord geprikkeld werd en
voor ze zich goed realiseerde wat ze
zei, snauwde ze me toe: „Als ik het
je verteld had, was je tochzeker
niet met me uitgegaan, is het wel
Ik bracht haar zwijgend thuis in
een taxi, bracht haar tot de
deur en draaide haar met een zo
koel mogelijk „goeden avond" voor
altijd de rug toe.
Ik ging naar mijn hotel, Grosvenor
bij het Victoriastation. Terwijl lk on
gelukkig op mijn kamer zat, was ik
verbaasd en kwaad toen ik bemerk
te dat ik hete tranen in mijn ogen
had, maar ik kon niet vaststellen of
het tranen van verdriet waren of
van woede. Ik dacht nu alleen maar
theater, dia lk maar net had kunnen
betalen: het enige saaie restaurant
waar ik haar mee naar toe had dur
ven nemen: de goedkope flessen Al
gerijnse wijn en de lelijke, doodge
wone, kleine marinebroche, die ik
haar voor haar verjaardag gegeven
had.
En omdat lk die gedachten niet uit
m'n hoofd kon zetten, liep ik het
hotel uit en ging naar het station
en terwijl ik daar heen en weer
slenterde,, liep ik Lindiey tegen het
lijf, mijn patrouillecommandant en
instructeur van de jachtschool, die
de trein naar Somerset moest pak
ken. Toen hij me vroeg wat ik deed,
vertelde ik hem dat ik met insche
pingsverlof was en niets om handen
had en niet wist waar ik naar toe
zou gaan. en toen vroeg hij me of
ik geen zin had om met hem voor
twee weken mee terug te gaan naar
Somerset om nieuwe vliegtuigen
te helpen overvliegen van Lee-on-
Solent.
Hij kwam vliegers te kort en aan
gezien ik afleiding zocht, nam ik het
gretig aan en tien minuten later za
ten we samen in de trein
En toen kregen we op een dag een
onvoorzien oponthoud toen we voor
ongeveer de derde keer naar Lee-on-
Solent waren gegaan, en we vieren
twintig uur moesten wachten voor
onze nieuwe Seafires klaar waren.
(Wordt vervolgd)
