hotel zonder gasten
ZEEUWS TIJDSCHRIFT MET
WEINIG ALGEMENE ZAKEN
ZUSTER KUYPERS VERLAAT
„BETHESDA" NA 30 JAAR
V -11
DELTA HOTEL
Hedena\ mul
diner dansante.
ZATERDAG IS NOVEMBER 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
DE KORTE geschiedenis van het on voltooide Deltahotel is een ver
haal, uit moeilijkheden aaneengeregen. Toen de kinderen van de
beide directeuren van de voor de bouw en exploitatie van het
Deltahotel opgezette N.V. Scelveringhe op l.J januari '60 de eerste steen
legden, was er van die moeilijkheden nog maar weinig te bespeuren.
Althans voor de buitenwereld.
een rem
op de
verkoop
Eerst later zou zich de weinig ge
zonde financiële opzet van de
N.V. Scelveringhe wreken. De di
recteuren hadden vrijwel geen
eigen kapitaal. Maar ondanks het
feit, dat één hunner in het verle
den ettelijke malen failliet was
verklaard, wisten zij enorme kre
dieten te verkrijgen: hypotheken
op de grond en het té bouwen
hotel, zeshonderdduizend gulden
in totaal.
De president-commissaris van
„Scelveringhe" verkeerde op dat
moment nog in de veronderstel
ling, dat de directeuren zelf over
een bedrag van twee ton beschik
ten. Daarom was het ook, dat de
eerste strubbelingen rond betalin
gen nog als liquiditeitsmoeilijkhe
den werden gezien, die zich zou
den oplossen als het hotel een
maal draaide.
Eerst toen die liquiditeitsmoeilijk
heden ernstige vormen aannamen,
gelastte de president-commissaris
onder druk van de crediteuren,
een accountantsonderzoek. Een
onderzoek, dat tevens diende om
orde te scheppen in de papieren
chaos, die voor de administratie
van het hotel doorging.
In deze periode was het ook, dat
de directeur N. belastingconsu
lent van origine werd gearres
teerd. Dat gebeurde medio novem
ber van het vorig jaar.
Ii de ochouwse Westhoek waren
de tongen toen reeds danig in
beweging. Het Delta-hotel was
in opspraak. De aannemers Schot
en Kloote uit Zierikzee hadden
het werk aan de afbouw gestaakt,
er was personeel ontslagen, het
gedrag ^an directeur N. had be
vreemding gewekt.
Tussen de belde directeuren bo
terde het niet meer. Zij venveten
elkaar gedragingen, die niet in
overeenstemming waren met hun
maatschappelijke status. De ruzie
ging zo hoog. dat er een proces
volgde. De zaak kwam bij de
rechtbank in Middelburg in be
handeling. in het kantongerechts
gebouw te Zierikzee werden ge
tuigen gehoord, afkomstig van
Schouwen-Duiveland en vanzelf
sprekend wakkerde dit het vuur
onder de praatjes nog meer aan.
Het zou weinig discreet zijn de
achtergrond hiervan verder te be
lichten: climax was echter, dat
directeur N. op een gegeven mo
ment een aanleiding vond om di
recteur K. opzij te schuiven.
N. nam de touwtjes alleen in han
den. Dit speelde zich alles, met
het accountantsonderzoek af in
nazomer-najaar van 1960. Deze
periode werd dus afgesloten met
de arrestatie van directeur N. en
een voor de hand liggende con
clusie was uiteraard, dat er rond
N.'s bewegingen in de N.V. Scel
veringhe bepaalde feiten aan het
licht waren gekomen.
In de Schouwse Westhoek, waar
men de ontwikkelingen op de voet
volgde, werd de zaak nog onduide
lijker toen bleek dat N. was ge
arresteerd, verdacht van verduis
tering, gepleegd in de gemeente
Haarlemmermeer.
Daarmee viel voorlopig het
doek over de Delta-affaire en
eerst veel later zou het fail
lissement van de N.V. Scelverin
ghe worden uitgesproken. Curieus
is wel dat terwijl de totale schul
denlast van de N.V. aan grond
gebouwen en inventaris tot één
miljoen gulden was opgelopen,
het faillissement werd uitgespro
ken op een vorderingetje van een
bedrijfsvereniging, achthonderd
gulden groot.
Moeilijkheden rond de bouw van
liet hotel waren er niet alleen
rond de financiën. Reeds ver voor
dat de aannemers het werk neer
legden omdat de termijnbetalin
gen stagneerden, hadden zich
moeilijkheden van technische aard
voorgedaan.
Voor het ontwerp was een archi
tect aangetrokken een water
bouwkundige eigenlijk die op
dat ogenblik in staat van faillis
sement verkeerde. Deze man wil
de naar Griekenland vertrekken.
Om hiervoor toestemming te ver
krijgen, moest hij eerst een oude
schuld aflossen. De waterbouw
kundige zou het hotel tegen gere
duceerde prijs tekenen: twintig
duizend gulden was het honora
rium.
De bouw was al begonnen, toen
de man naar Griekenland vertrok
Hij was nauwelijks weg, of er ble
ken fouten in de beton- en kelder
constructies.
Architect L. H. A. de Jonge uit
Zierikzee, die de directie van de
bouw had overgenomen, stond
voor de ondankbare en on
voorziene taak de fouten van
de vertrokken waterbouwkundige
DE VIJFDE aflevering in de elfde
jaargang van het Zeeuws Tijdschrift
munt niet direct uit door een bijster
boeiende inhoud. Het is samengesteld
uit een aantal artikelen, die stuk voor
stuk slechts één, sterk beperkt onder
werp behandelen, zodat er ditmaal
weinig algemene zaken aan de orde
komen.
Wij menen te kunnen volstaan met
een korte inhbudsopgave. Met „De
eendenkooi van Ellemeet in memo-
riam" zorgde J. Vijverberg voor een
van zijn door vogelliefhebbers hoog
gewaardeerde, in prettige trant ge
schreven artikelen over het vogel
leven op Schouwen-Duiveland, zoals
gebruikelijk geïllustreerd met veel
vogelfoto's. „Vlaams-Zeeuwse grens-
contacten en uitwisselingen" is een
inleiding, die drs. L. Lockefeer uit
Hulst in september hield voor het
congres van de stichting nationaal
overleg voor gewestelijk cultuur, ge
houden in Maastricbti'een puhlikatle
die voor velen weinig nieuws zal be
vatten. Drs. M. C. Verburg besprak
het proefschrift „Binding aan de
streek," waarop dr. C. Boekesteijn
onlangs aan de V.U. promoveerde.
Hij noemt deze dissertatie een impo
sant stuk werk. Voorts schreef drs.
Verburg een artikel naar aanleiding
van het vijftigjarig bestaan van de
Cokesfabriek in Sluiskil, waarin hij
nog eens de industrie-ontwikkeling
in de kanaalzone schetst. De binnen
kort te verwachten voltooiing van de
restauratie van de kerk in Brouwers
haven was voor drs. L. M. Verseput
aanleiding de geschiedenis van kerk
(en summier van gemeente) nog
eens op te halen. De vaste rubrieken
„Zeeuws prentenboek" en „Zeeuwse
kroniek" van respectievelijk L. W.
de Bree en M. P. de Bruin, comple
teren dit nummer, waarin dus in
feite alleen de bespreking van dr.
Boekesteijns proefschrift een inte
ressant algemeen Zeeuws probleem
aan de orde stelt. y. B
te herstellen. Nog een curieus de
tail: toen De Jonge het contract
voor de overname van de directie
tékende, was het tien uur 's mor
gens en was er met de keldercon
structie nog niets aan de hand.
Twee "uur later was de kelder door
de druk van het grondwater vijf
tig centimeter omhoog gekomen.
De Zierikzeese architect begon
zich toen ook wat dieper te ver
diepen in de tekeningen. Hij heeft
ze alle overgemaakt en opnieuw
berekend. Aan het uiterlijk ver
anderde hg niets: De Jonge wens
te geen verantwoording voor het
esthetische deel te nemen.
Moeizaam is het Delta-hotel
ten leste van de grond geko
men. Aannemers Schot en
Kloote uit Zierikzee zijn er hon
derdzestigduizend gulden bij inge
schoten.
Bijna voltooid staat het op de
hoek van de J. J. Boeijesweg in
Haamstede. Wild gras heeft bezit
genomen van de grond rondom,
het kruipt tussen de tegels naar
de muren, waarachter stoelen en
barkrukken in haast bijeengescho-
ven zijn.
Het bleef de afgelopen zomer een
hotel zonder gasten: tussen de
hypotheekgevers, een Rotterdam
se verzekeringsmaatschappij, een
brouwerij uit Breda en een te
Utrecht gevestigde handelsver
eniging en de n.v. Scelverenighe
werd over de verkoop geen over
eenstemming bereikt. De hypo
theek van de brouwerij is later
overgenomen door de Rotterdam
se verzekeringsmaatschappij maar
omdat de brouwerij garant bleef,
is zij als participant nog steeds
belangrijker.
En hierop schijnt de zaak te han
gen: op het bier.
Er zijn verschillende gegadigden
voor het gebouw geweest. De
Utrechtse hypotheekgever bleek
bij de onderhandelingen bereid
op de vordering een ton te laten
Foto's: boven vooraanzicht van
het door wild gras omwoekerde
Delta-hotel, onder terras en toe
gang tot het café. De advertentie
is uit de P.Z.C. van 27 juli 1960,
uit de korte periode dat café en
bar van het Delta-hotel geopend
zijn geweest.
(Foto's P.Z.C.)
vallen en Indien de brouwerij dit
ook had gedaan, was het hotel
wellicht in gebruik genomen ge
weest.
De brouwerij wenste echter hand
having van het bestaande „bier
contract", wil dus het bier leve
ren, dat in het hotel geschonken
zal worden. Tot de serieuze gega
digden behoorde ook een brouwe
rij uit België. Maar tot op heden
is alles afgesprongen. Op het bier.
Mogelijk is het biercontract waar
deloos. Het is door één van de di
recteuren getekend en onder het
genot van een glas bier afgeslo
ten tot het jaar 2000 en niet zoals
in dit geval vereist zou zijn, door
twee prioriteitsaandeelhouders
van de failliete N.V. „Scelverin
ghe". Maar als men het over die
boeg wil gooien, zal een koper, die
het bier uit Breda niet wenst te
schenken, zich dus om te begin
nen al in een proces moeten stor
ten. Weinig verlokkelijk.
Intussen woekert het gTas en het
onkruid voort. Het bespringt de
voor de hotelkamers liggende
tegelterrassen en rankt langs de
stenen pilaren omhoog naar de
verdieping. Zo woekert het voort,
totdat ten leste het gehele Delta-
hotel er onder verdwenen zal zijn
en men slechts de plaats zal ken
nen door overlevering.
Zo zon het kunnen zijn als niet de
curator zo ver gevorderd was met
zijn werkzaamheden dat binnen
kort een datum zal worden vast
gesteld voor de openbare verko
ping van het Delta Hotel.
I
in, s,„
V
V
K
N
k
füfff'K.h'iv.'eg f'{
(lA.XMxI Wb k
k
i
h
k
Jtkhtmi rS<t-r'.
ïigfcJ
Géiend f/J. l nu),
'Djfelréséft eriag 0 Ul5-5U.
4^
Op een mooi punt in Haamstedeop de splitsing van de wegen naar
Renesse en het vliegveld staat het DeltahotelVrijwel voltooid. Vijftig
kamerstachtig beddeneen restauranteen loungeeen bar, een café.
Het cafégedeelte is in de zomer van 1960 korte tijd geopend ge
weest. De jongste zomerhet seizosn 1961, stond het Deltahotel leeg en
verlaten. Afbouw stopgezet, een der directeuren in arrest. De veer
tien sleutels van het Deltahotel berusten nu bij mr. H. Bruin te Mid
delburg, de curator in het faillissement van de naamloze vennoot
schap, die het hotel liet bouwen, de N.V. Scelverighe.
Er zi[n verschillende instanties en ondernemingen ge
weest, die het Deltahotel wilden kopen. Maar de geld
schieters konden bij de besprekingen rond de verkoop
niet tot overeenstemming komen. Terwijl de toeristen-
drukte in de Schouwse Westhoek in de afgelopen zo
mer een recordhoogte bereikte, schoten gras en onkruid
hoog op rond het weinig fraaie, maar doelmatige ge
bouw. Het bleef een
Duizenden Vlissingers
kennen haar
Honderden zelfs duizenden Vlis
singers zullen haar kennen:
hoofdzuster P. J. Kuypers van
het ziekenhuis Bethesda, die op
30 november na 30 Vlissingse ver
pleegstersjaren het ziekenhuis
aan de Koudekerkseweg voor
goed vaarwel zegt. Vanmiddag is
er een afscheidsbijeenkomst, on
der andere voor de oud-patiënten.
Stelt U zich eens voor dat ze al
lemaal komen.... Zuster Kuypers
trekt een zorgelijk gezicht: „Nee,
dat zon te drnk worden", geeft ze
met een lachje toe, „maar alle
maal komen, nee, dat zullen ze
niet doen".
Het zou inderdaad te druk wor
den. Op een receptie van duizen
den mensen is de eetzaal in
Bethesda niet berekend, „en och"
voegt ze er aan toe, „hoeveel zijn
er niet verhuisd of inmiddels
overleden". Want In dertig jaar
kan veel gebeuren. Zuster Kuy
pers herinnert zich nog hoe ze
na haar opleidingen in Dordrecht
en Den Haag naar haar geboorte
plaats Vlissingen terugkeerde.
„Dat was in 1931. Per 1 augustus
kwam ik in een ziekenhuis zon
der patiënten, de werklieden lie
pen er nog in rond". Enkele we
ken later werd „Bethesda" ge
opend.
Ongeveer 80 patiënten wer
den er toen verpleegd en zuster
Kuypers moest toen al vaak
waarnemen voor hoofdzuster
Blok, die later adjunct-directrice
zou worden. Na enkele jaren
werd zij zelf hoofdzuster.
De oorlog was natuurlijk voor het
ziekenhuis een uiterst moeilijke
tijd. „We moesten voortdurend
verhuizen. Eerst naar Domburg.
We konden er terecht in l'Europe
Westhove en in Zonneveld. Maar
l'Europe werd te duur. Zonne
veld moesten we ook verlaten.
Daarna naar de kweekschool in
Middelburg. De patiënten lagen
er tussen de schoolbanken. Er
waren zelfs geen kachels".
Hoogtepunten
Na de oorlog kwam ook het zie
kenhuisleven weer in het gareel.
En als het om hoogtepunten uit
de laatste na-oorlogse jaren
gaat, noemt zuster Kuypers met
een brede glimlach het 25-jarig
bestaan van het ziekenhuis in
september 1956. ,,'t Was werke
lijk geweldig", herinnert ze zich"
Wielrijdster reed in put
Mevrouw M. D., krantenbezorgster te
Yerseke is donderdagmorgen met
haar fiets in een twee meter diepe
put met water, ontstaan door graaf
werkzaamheden aan de riolering in
de Groeninx van Zoelenstraat, ge
reden. Omwonenden bevrijden haar
uit haar netelige positie.
Benoeming
De heer J. A. de Visser te Axel,
onderwijzer aan de hervormde la
gere school te Tcrneuzen, is met
ingang van 15 februari 1962 be
noemd tot onderwijzer aan de chr.
uloschool te Axel.
HOOFDZUSTER P. J. KUYPERS
...ik moet nog helemaal wennen...
een hele week feest en wel vier
avonden een dineetje". Een jaar
later werd zuster Kuypers naar
de eetkamer geroepen. „Ik had er
geen erg in", zegt ze nu, op een
toon alsof het nog steeds een ver
rassing is. Het werd een ereme
daille in goud, verhonden aan de
orde van Oranje Nassau.
Vanwege het dertigjarig bestaan
was cr in september ccn reünie
voor het personeel in ,,'t Anker"
en woensdag heeft zij afscheid
genomen van alle zusters van
Bethesda. „Het was alleraardigst,
met het personeel onder elkaar",
zegt zuster Kuypers.
Vandaag houden de plechtigheden
dus op. Dan zal mejuffrouw Kuy
pers zich klaarmaken voor de
verhuizing naar Amsterdam
waar in het huis van haar znster
een verdieping op haar wacht.
Nee, ze vindt het niet zo leuk om
afscheid van Vlissingen te ne
men. Nog minder leuk vindt ze
het om haar werkkring vaarwel
te zeggen. „Het heeft zo'n groot
stuk van je leven gevuld. Als
dat dan zo plotseling ophoudt
nee, ik moet er nog helemaal aan
wennen".
Kantongerecht Bergen op Zoom
Vrachtwagenchauffeurs
reden radiozaak binnen
In de vroege morgenuren van de elfde
augustus waren de chauffeurs D. R.
nit Goes en D. H. uit Almkerk, die elk
een zware vrachtauto bestuurden, de
radiozaak van de heer Daalmans op
de hoek van de EmmastraatAnt-
wepsestraatweg te Bergen op Zoom
binnengereden. De tamelijk ingewik
kelde manoeuvre, die tot het binnen
rijden van deze radiozaak leidde,
moesten donderdagmorgen D. H. en
bij verstek van D. K. diens baas,
voor het kantongerecht van Bergen
op Zoom eens duidelijk uit de doeken
doen.
Zoals uit hun verklaringen bleek was
D. H. uit de richting Hoogerheide ge
komen en had hij op 100 meter voor
de Emmastraat de weg gevraagd.
Daarna was hij uiterst rechts door
gereden en plotseling van de Antwerp
sestraat links de Emmastraat in ge
draaid. De vlak achter hem rijdende
D. K., die hem juist wilde passeren,
was van mening dat H. rechts bleef
rijden en er niet op bedacht, dat H.
plotseling naar links zou zwenken.
Het gevolg hiervan was, dat de radio
zaak van de heer Daalmans door beide
vrachtauto's werd „getorpedeerd."
Tegen H., die ten laste was gelegd
geen voorrang te hebben verleend en
bij het linksaf slaan niet te hebben
voorgesorteerd, eiste de Bergen op
Zoomse officier van justitie mr. Thijs-
se een geldboete van 60,subs. 12
dagen hechtenisstraf. De kantonrech
ter vonniste H. conform de eis. De
chauffeur K. werd tot 10,subs. 2
dagen veroordeeld, wegens het inha
len op een kruispunt.
