K.L.M. verliest in 9 maanden 52 miljoen Ruwe 1 handen? GLYCA Operatie „Walrus" PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer tnet STO ra NEDERLANDSE VOETBALLERS ONGELOOFLIJK SCHUCHTER" IU PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DINSDAG 14 NOVEMBER 1961 GEEN DIVIDEND OVER 1961 Verlies over heel jaar op 80 min. geschat (Van onze Haagse redactie) De K.L.M. heeft in het derde kwartaal een verlies geleden van 4,2 miljoen gulden, waar mee het totale verlies over de maanden januari fm september is gestegen tot 52,1 miljoen. Vo rig jaar werd in het derde kwartaal een winst gemaakt van 18,5 miljoen en over de eerste drie kwartalen 4,4 mil joen. De directie van de K.L.M. spreekt in een bericht aan de aandeelhouders over „een zeer teleurstellende gang van zaken" en deelt mede, dat zij heeft besloten geen interim-dividend uit te keren. Het laat zich aanzien, aldus de directie, dat de toestand in het vierde kwartaal niet zal verbete ren en dat er derhalve geen uitzicht is op een dividend op de gewone aan delen over het boekjaar 1961. (Over i960 werd nog 5 procent dividend uitgekeerd). Per aandeel Tegenover de 52,1 miljoen verlies staat een bedrag voor belastingen naar winst van 10,7 miljoen, waardoor het verlies neerkomt op 41,4 miljoen. Het verlies op gewo ne aandelen van 100 gulden be draagt 2,86 per aandeel in het derde kwartaal en 28,44 per aandeel over de eerste negen maanden van dit jaar (vorig jaar waren deze bedragen 9,13 en 7,30 winst per aandeel van 100,—). Onveranderd resultaat Koninklijk Zout-Ketjen Desgevraagd deelt de directie van de N.V. Koninklijke Nederlandsche Zout- industrie te Hengelo mede, dat de re sultaten van haar groep over de eer ste negen maanden van het lopende boekjaar ongeveer gelijk zyn aan de gezamenlijke resultaten van K.N.Z. en Ketjen over dezelfde periode van het voorgaande jaar. Dit geldt zowel voor de eigen bedrij ven van deze onderneming als voor te te verwachten of reeds ontvangen baten uit deelnemingen. De gang van zaken bij de bedrijven van de ven nootschap wettigt de verwachting dat ook de resultaten over het gehe le boekjaar gunstig zullen zijn. De „zeer teleurstellende resultaten" moeten worden toegeschreven aan ten eerste de revaluatie, die niet te voorzien was. Ondanks het feit, dat bepaalde aankopen in het buitenland hierdoor goedkoper zijn geworden heeft de revaluatie de K.L.M. toch een verlies opgeleverd van 18 miljoen gulden. Kennedy Tweede factor is geweest een zeer sterk teruglopen van het aantal passagiers, met name op de le vensader van de K.L.M., de Noordatlantische route. Twee be langrijke oorzaken zijn hiervoor aan te wijzen, te weten de politie ke toestand, die veel Amerikanen „thuis" heeft gehouden en de on gunstige betalingsbalans van de Verenigde Staten, die president Kennedy ertoe dwong, zijn land genoten te vragen de vakanties dichter bij huis door te brengen. Telt men bij deze factoren de reeds verwachte „te ruime jas" op en het feit, dat een aantal jonge landen zelf gaan vliegen, dan betekent dit te za- men een aanzienlijke achteruitgang in de vraag naar vervoer. Schatting Literaard waagt de K.L.M. zich naar bulten toe niet aan een schatting van het totale verlies over 1961. Finan- cieel-economische deskundigen ko men echter tot de conclusie, dat dit 80 miljoen zal bedragen anderen zijn met 75 miljoen iets „optimisti scher". (Advertentie) Ui IT EST 't helpt en RED BANC 't Is lekker 5- ROOSENDAAL Amerikaan naar Belg, die in 1944 zijn leven redde Joe Frank Jones uit de Amerikaanse stad Fairfax is thans met zyn echt genote op weg naar België om de man tie bezoeken, die zeventien jaar gele den zyn leven redde. Zeventien jaar geleden was Jones sergeant in de Amerikaanse lucht macht. Hij deed dienst als staarl- scliutter in een „vliegend fort," toen de machine waarin hij vloog veronge lukte door een aanvaring met een ander „vliegend fort" boven Oostende. Jones raakte bekneld in het staart stuk en tuimelde 13.000 voet omlaag. Gilbert Deschepper uit Oostende zag KERKNIEUWS NED. HERVORMDE KERK Beroepen te Vroomshoop A. v. d. Bovenlcamp te Engwierum. GEREF. KERKEN Beroepen te Drachten G. Heijermans te Nijverdal. CHRIST. GEREF. KERKEN Aangenomen naar Zeist M. Baan te Dordrecht. B APTISTENGEMEENTEN Bedankt voor Westerhaar W. Har- kema te 's-Gravenhage. GEREF. GEMEENTEN Tweetal te Elspeet P. van der Bijl te Barneveld en A. Hofman te Zeist; tweetal te Dordrecht K. de Gier te 's-Gravenhage en L. Rijksen te Rot terdam; bedankt voor Utrecht A. Vergunst te Rotterdam; bedankt voor Amsterdam A. Hofman te Zeist. het allemaal gebeuren. Hij sprong op zyn fiets en reed naar de plaats waar de wrakstukken waren neergekomen. Deschepper sleepte de gewonde en be wusteloze Jones uit het wrak en ging op zijn fiets 10 kilometer verder medische hulp halen. Jones, die nu kapitein is, kwam bij bewustzijn in een Brits hospitaal nabij Oostende. Hij werd naar Amerika verscheept, voordat hij de Belg die zijn leven had gered, kon bedanken. Hij gaat dat dus nu nog even doen. (Advertentie) Alléén helpt direct! D R. J. SWAAB'S VERENIGDE FABRIEKEN BELGISCHE PERSSTEMMEN Oranjehemden primitiever naast Belgen met allure Opgetogen waren gisteren de Belgi sche kranten over de voetbalzege op Nederland. „De Nieuwe Gids" spreekt over „Vlaamse kermis in Olympisch Stadion" en acht de „briljante demonstratie belangrij ker dan winstcijfers". „Nog nooit was het verband in de Belgische ploeg zo gaaf, nog nooit bevatte het elftal zoveel talent en nog nooit repliceerde Nederland zo tam", aldus dit blad. „Het Belgi sche spel kreeg zo veel allure, dat de Oranjehemden bijna primitieven werden".» „De Volksgazet" schrijft, dat Neder land „letterlijk van het veld werd gespeeld". „Het karakterloze Ne derlandse elftal ontgoochelde voor 100 procent". Het blad noemt als uitblinkers in het Belgische elftal Hanon, Van Himst, Paeschen, Ras kin en Baré. „De overwinning opent nieuwe horizonten voor onze nationale ploeg". „La Libre Belgique" spreekt over een „verpletterende" overwinning op Nederlanders, die „ongelooflijk schuchter" waren. „De vernieu wing van de Belgische nationale ploeg is (na de 30 zege op Frankrijk) opnieuw tot utidrulc- king gekomen door een technisch en tactisch overwicht van alle spelers", aldus het blad. „Le Soir" schrijft, dat een enkele speelhelft „voldoende was om een van de sprekendste overwinningen te behaleneen verpletterende 4—0 zege". „De Nederlanders kwamen niet aan spelen toe. Zy kwamen snelheid te kort en werden in alle onderdelen overklast". „Het Laatste Nieuws" meent, dat „de wraak nooit zo zoet was". „Het Nederlands elftal was een vrij willoos slachtoffer". Het blad schrijft, dat de wedstrijd in feite een grote teleurstelling was, omdat België de Oranjehemden volkomen overheerste. Als een van de rede nen van het Nederlandse falen voert het aan dat „de kern van vijf Feyenoord-spelers met het oog op de wedstrijd van woensdag a.s. te gen Tottenham niet de geestdrift kon opbrengen om zich volledig in de strijd te werpen". „Le Peuple" meent, dat het niet al leen een overwinning was door uit zonderlijk brillant "spel van afzon derlijke spelers in het Belgische team, maar dat het team als ge heel heeft uitgeblonken door voor treffelijk samenspel en ploegver» band". Het blad prijst in het bij zonder het sportieve gedrag van het Nederlandse publiek en citeert met lof de Nederlandse radio, dié tijdens de pauze een „lang zullen ze leven" liet horen... voor de Bel gen. In „De Standaard" schrijft Pol Jac- quemyns onder de titel „de hart versterkende zege": „Zelden deed een Belgisch voetbalsucces (ook niet dit in 1954 behaald op Duits land dat juist voordien de wereld titel had veroverd) zo goed aan het hart. „In de gevoelswereld van de rode duivels is Nederland haast als vanzelfsprekend de tegenstander die men het liefst klopt, en die door de band het moeilijkst te kloppen was. „Er waren bovendien nog andere ge- voelsmotieven om iedereen te doeü hunkeren naar een eindelijke spor tieve weerwraak, nJ. de vele Bel gische tribulaties in de vorige der- bies en, wat meer is, enkele wer kelijke beschamende nederlagen." In hetzelfde, blad schrijft Leo Ver hoeven: „Het Oranje-elftal heeft gisteren een slechte beurt ge maakt. Tegen alle verwachtingen in kenden de Nederlanders een aarzelende start en hebben zij geen voordeel gehaald uit hét complex, waarmee de Belgen behept waren. Onze landgenoten waren vrij ze nuwachtig in het veld gekomen en het minderwaardigheidscomplex was beslist aanwezig bij onze rode duivels. Zij hadden dit evenwel reeds in de eerste minuten over wonnen en de moeilijke start van de Nederlanders had juist iets te maken met het gaaf positiespel van de Belgen..." 1944. Zo had dan Sandra als laatste de Argol ver laten, om achter de anderen aan regelrecht op dat ge heimzinnige donkere woud in de verte af te gaan. Vanaf de kust liep het ter rein met steeds grotere on dulaties het binnenland In. Het vormde een soort duin strook, geheel bedekt met de vreemde rose mosplan- ten. Het meisje volgde pre cies het spoor dat er door heen liep, de ogen recht vooruit gericht, zonder ei genlijk te weten wat zij deed. Het was een zonder linge optocht, die daar zo met onderbrekingen uit het pas gelande ruimteschip te voorschijn gekomen was. Ergens in het donkere bos lie pen kapitein Solon en zijn vier metgezellen, enkele honderden meters daarachter volgde luitenant Gorda, dan piloot Storm en Buck Ryan, vervolgens weer vier Shastarlanen en tenslotte Sandra. Piloot Storm wreef zich langs het voorhoofd. Zijn gedachten waren verward. Sr was iets dat hij zich probeerde te realiseren. Dreigde er gevaar.... moest hij terugkeren naar het schip? Maar dat scheen niet belangrijk. Niets was belangrijk. Gesta dig liep hij voort, zonder te weten waarom en waarheen. Eenmaal omkijkend, zag hij ach ter zich de Argol liggen en fronste. Hij was het bestaan van het schip al vergeten. Hij moest alleen maar voort, voort....! Het was alsof zich onzichtbare tentakels om zijn brein hadden vastgegrepen en hij niet langer een eigen wil bezat. (Nagekomen advertentie'#) Huwelijksaanzoeken voor een voetbalkaartje Onulat liy met een vrij kaart je i voor een voetbalwedstrijd op 1 zak loopt, heeft de dertig-jarige j i Zuidslavisclie student Cedomir i I Samarkjija de afgelopen weken j bijna honderd huwelyksaanzoe- ken gekregen. Dat hy allang 1 en breed getrouwd is, schijnt voor de trouwlustige dames i minder belangryk te zyn. 1 Het is hun ook niet zozeer om i de man als wel om diens bezit i te doen. En het bezit van Sa il markjija bestaat uit twee vrij- kaartjes waaraan een gratis reis is verbonden voor de finale 1 van het wereldkampioenschap voetbal 1962 in Chili, Hij kreeg die kaartjes, omdat hij op 8 juni 1952 al een tele- i gram verzond naar de Chileen- se voetbalbond met het verzoek i i twee finale-plaatsen voor hem 1 te reserveren. De Chileense I voetballeiders waren door deze i I bestelling voor een wedstrijd i die tien jaar later zou plaats I vinden zo getroffen, dat zij de Zuidslaviër niet alleen twee i I vrijkaartjes stuurden, maar hem tevens een gratis reis naar Zuid-Amerika en gratis verblijf in Santiago aangeboden. De zaak is echter, dat mevrouw Samarkjija, die haar man zou vergezellen, een baby verwacht I en de reis niet mee zal kunnen 1 maken. En sinds dat bekend werd, staat Cedomir bloot aan een ware belegering. Iedereen f§ in Belgrado: denkt in aanmer- m king te komen voor die tweede plaats. Welgeteld 96 huwelijks- W aanzoeken heeft Cedomir al §§j moeten afslaan. Het contract voor het opvijzelen van de Nübische tempels in de Nijlvallei, dat oorspronkelijk volgend jaar januari van kracht zou worden, is uitgesteld tot no vember 1962, met het oog op nadere on derzoekingen over een eventuele verho ging van de Assoeanrlam. Dit is aan de uitvoerende raad van de Unesco meege deeld door dr. Sarwat Okasja, minister van Egypte. De lieer en mevrouw ORT—JANSEN geven met grote vreugde kennis van de geboorte van hun zoon WALTER RONALD (Ronny). Amsterdam, 13 november 1961. Tijdelijk N.H. Diaconesseninrichting. Overtoom 283. Heden overleed zacht en kalm in het Gods huis te Veere MARIA DE VOOGD, weduwe van S. Buijs. Namens de familie, A. Buijs Veere, 13 nov. 1961. Heden nam de Here plotseling uit ons midden weg onze lie ve moeder, behuwd-, groot- en overgroot moeder FRANSINA POUWELSE- K AL JOUW, in de ouderdom van 74 jaren. Middelburg: P. Pouwelse Vlissingen: J. Pouwelse W. S. Pouwelse- Berkeveld Middelburg: M. Pouwelse S. T. Pouwelse-Smït Hilversum: C. Dieleman- Pouwelse G. F. Dieleman Middelburg: F. Pouwelse E. van Hooydonk- Pouwelse P. F. van Hooydonk Klein- en achter kleinkinderen Middelburg, 13 november 1961, Bree 8. De begrafenis zal plaatsvinden op don derdag 16 november a.s., op de algemene begraafplaats te Mid delburg. Vertrek sterf huis om 12 uur. Heden overleed tot on ze diepe droefheid on ze lieve vader, behuwd- en grootvader MARINES BOM in de ouderdom van 83 jaar en 5 maanden. Wemeldinge: J. Traas-Bom C. Traas en kinderen Kapelle: P. Bom A. Bom-Vleugel Marie Kapelle, 13 nov. '1961. De begrafenis zal plaatsvinden op don derdag 16 november te 12.00 uur. Heden nam de Heere tot Zich, tot onze diepe droefheid, onze lieve zorgzame moeder ADRIAN A CORNELIA HENDERIKA ADRIANISSEN, weduwe van de heer H. Mooibroek, in de ouderdom van 69 jaar. 's-Gravenhage, 11 november 1961 Melis Stokelaan 2616 Geen bezoek aan huis. De overledene is opgebaard in één der rouw kamers Barentszstraat 49 te 's-Gravenhage. Bezoekuren van 10-12 en van 2-4 uur. De teraardebestelling is bepaald woensdag 15 no vember om 1.30 uur op de algemene begraaf plaats „Westduin" aan de Ockenburgstraat te Loosduinen. Vertrek vanaf de rouwkamer om 1 uur. „Jullie kunnen een paar dagen uit rusten, jongens. Niets te vliegen. Zie dat je flink wat beweging krijgt en blijf van het bier af". De comman dant sprak opgewekt, terwijl hij aan kwam lopen en wij allemaal opston den. „Neville, ga jij eens kijken of er ook nog post voor ons is. Cheese, zorg jij voor transport voor de zwem ploegen". Hij wachtte even en keek mij toen aan. „Mark kom jij even in mijn barak", zei hij vlug en hij scheen vergelegen, alsof hij de een of ande re vervelende taak te vervullen had, net of hij slecht nieuws voor me had. Zonder af te wachten liep hij weer weg, gevolgd door de dokter, die zwijgend en zonder te zijn voorge steld, achter hem was blijven staan. Ik volgde hem in angstige spanning, terwijl ik de ogen van heel het squa dron nieuwsgierig en vol medeleven op m'n rug gevestigd voelde. De commandant hield de deur open toen ik de barak binnenkwam en sloot hem weer vlug achter me. De door JOHN JOLY dokter stond me aan te kijken toen ik binnenstapte. „Dit is luitenant Trelawney", zei de commandant. „Mark, dit is dokter Mathews. Hij heeft je iets dringends te zeggen". Ik mompelde wat en keek verward van de een naar de ander. „Ja, ga je gang maar, doe", zei de commandant. „Ik ben bang dat ik orders ontvan gen heb je onmiddellijk naat Colom bo te sturen voor een medischon derzoek", zei de dokter, nadat hij me lang en onderzoekend had aan gekeken. „Medisch onderzoek", zei ik, „maar ,,'t Spijt me". „Maar er is niets met me aan de hand, meneer". „Daar ben ik zeker van, maar wan neer je zo'n order krijgt", en hij wuifde met een telegramformulier, „dan zit er niets anders op dan die vlug opvolgen". „Maar, meneer..." Ik wendde mij tot de commandant. „Kan ik hier niet on derzocht worden? Ik ben pas nage keken en toen was er niets aan de hand. Het moet een vergissing zijn". „Ja, wat denk je daarvan, doe?" zei de commandant. „Waarom moet hij in vredesnaam helemaal naar Co lombo? Ik kan hem in ieder geval niet missen". „Kijk eens hier," zei de dokter ge duldig. „Ik kan me best voorstellen hoe jullie beiden er over denken, maar ik heb alleen maar dit telegram en als ik je niet op het ochtendvliegtuig naar Colombo zet, krijgen jij en ik last." „Maar is dat niet tamelijk onge woon vroeg de commandant. „Misschien wel, maar wie ben ik, dat ik de orders in twijfel zou villen trekkèn. Wat my betreft komt dit telegram van de hemel zelf en het is door de opperbevelhebber doorgela ten, dus als je mijn raad opvolgt „Maar meneer," protesteerde ik weer, „wat kan er met me aan de hand zijn. Het moét een vergissing zijn." De dokter schudde het hoofd. „Het kan van alles zijn. Misschien hebben ze wel wat op een röntgenfoto gevonden of iets ontdekt b\j een an dere test, die ze bij je laatste onder zoek gedaan hebben, en misschien Is Colombo wel de enige plaats waar ze de middelen hebben om je opnieuw te onderzoeken." „Er schijnt niets aan te doen te 2 Mark. Je doet maar het beste om je klaar te maken." De commandant glimlachte medelevend. „Het vïegtuig vertrekt over vijfen dertig minuten," zei de dokter. „Maar mijn hele uitrusting is. nog aan boord." „Niets aan te doen. Mijn orders zijn je op dat vliegtuig te zetten." ,Je slaapbullen heb je wel, is het niet, Mark „Ja, meneer." „Nou, vooruit dan maar en zie dat je zo vlug mogelijk terug bent." „Myn jeep staat buiten te wachten," zei de dokter en liep de deur uit. DERDE HOOFDSTUK Tot op de huidige dag kan ik me nog steedt niet herinneren hoe ik mijn spullen bij elkaar kreeg en door de stortvloed van vragen en nieuwsgie rige blikken van de anderen van mijn squadron in de jeep kwam. Een paar liepen er mee naar buiten de weg op. „Kan ik iets doen. Mark „Hoe moet het nu met je spullen „Kunnen we je wegbrengen „Maak je niet ongerust. Morgen ben je weer bij ons terug." Dan een korte haastige opmerking van de dokter en weg waren we; een dwarrelende stofwolk bleef tussen de dorre palmbomen hangen. De rit In teresseerde me niet, evenmin als het vliegtuig waarin ik stapte; dit keer voor het eerst sedert vele maanden als passagier. Mijn gedachten waren koortsachtig bezig met de ongewone loop der ge beurtenissen die me was overkomen. Wat kon er toch met me aan de hand zijn Ilc was van mijn leven nog nooit ziek geweest. In gedachten ging ik elke vliegmedische keuring na die ik had gehad. Welke test kon er nu iets aan het licht hebben gebracht Het enige wat ik me kon indenken, was het doorlichten van myn borst, wat bij het begin van onze training bij ons allemaal gebeurd was. Mijn gedachten gingen terug naar een som bere, regenachtige dag in Gesport Vanaf de ingang van de barakken stonden we onder commando van een krijgshaftige sergeant. We vielen nog al op in onze marine-uniformen en witte hoedbanden en de voorbijgan gers bleven tussen de sombere rijen Kuizen staan en gaapten ons aan toen we met veerkrachtige pas voorbij kwamen. We kwamen in het hospi taal aan en in een grote wachtkamer ontblootten we allemaal ons bovenlijf alvorens één voor één door een deur de kamer binnen te gaan waar een röntgentoestel stond. Ilc Was, zoals altijd, samen met Tony en Giles, die ik al een tijd kende. Ze waren vrolijk en zorgeloos bij alles wat ze deden en ik vroeg me dikwijls af, hoe ik toch ih hun gezelschap ge komen was. Daarna vormden we weer een colon ne om terug te marcheren, maar on derweg hield de onderofficier om on verklaarbare reden halt bij een café en zei, dat we even naar binnen kon den gaan voor een glaasje bier en een sigaret. „Geen onzin uithalen. Pas op," zei hij en we stoven vrolijk uit elkaar. Er zaten een paar smalende bootwerkers binnen met...braniepetten en witte halsdoeken. Ze begonnen zich al direct op onze kosten te amuseren. „Dat noemt zich zeelui," spotte de brutaalste al gauw. „Het lijken wel Wrens die naar zee gaan." De anderen lachten. „Varende Wrens heten die knapen Die is goed Plotseling kwam onze geduchte ser geant ons te hulp. „Bemoei je met je eigen zaken, vriend," zei hij dreigend. „Deze knapen hebben zich vrijwilig voor he' gevaarlijkste baantje gemeld dat er is. Tuig zoals jullie, is nog niet goed genoeg om hun schoenen te poet sen. En nou eruit voor ik ze zeg, dat ze jullie eruit smijten." Weer buiten in colonne, marcheerden we terug naar onze barakken, onder commando van onze sergeant, weer net zo streng gereserveerd en laat dunkend als ooit, maar hij bad voor altijd een plaatsje in ons hart. De volgende morgen hoorden we met schrik en verslagenheid, dat een van ons groepje onmiddellijk uit de dienst ontslagen werd. Er was iets onheil spellends op de röntgenfoto van z'n borst te zien. en hij was afgekeurd voor actieve dienst. Hij was een grote atletische, intelligent uitziende kerel, die niet veel zei en ik zal nooit de blik in zijn ogen vergeten toen hij onze eetzaal uitliep, de pet diep over de ogen en zijn plunjezak over de schouder. XWordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 12