Nieuw-Guinea tientallen jaren
economisch nog niet zelfstandig
Vrouwen rebelleren
tegen Adenauer
Zeeuws predikant probeerde in
Suriname evangelie te brengen
1 LEEUW STAPTE BELGISCHE I
SLAGERSWINKEL BINNEN
ZATERDAG 11 NOVEMBER .1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
PARLEMENTAIRE MISSIE RAPPORTEERT:
-
Personeelsgebrek bij bestuur
bij voortduring zorgwekkend
In liet gisteren verschenen verslag van de parlementaire missie naar Nieuw-
Guinea, die van 20 mei tot 11 juni in dit deel van liet koninkrijk verbleef,
wordt een overzicht gegeven van vrijwel de gehele opbouw van 't bestuurs
apparaat en de ontwikkeling van de Papoea-bevolking. Aangezien ver
scheidene leden van de missie reeds kort na hun terugkeer meningen en
indrukken aan de openbaarheid hebben prijsgegeven, wordt hier volstaan
met een aantal kritische opmerkingen.
Ten aanzien van de economie van Nieuw-Guinea acht de missie de voor
spelling niet gewaagd, dat dit land de eerste tientallen jaren stellig niet
op eigen economie zal kunnen dryven. Het is, aldus het verslag, de vraag
of dit ooit het geval zal zyn. De gevolgtrekking daaruit mag niet zijn, dat
de op talrijke gebieden ondernomen en nog te ondernemen activiteiten ter
stimulering van de economische ontwikkeling niet met kracht dienen te
worden voortgezet. De missie wil overigens geenszins stellen, dat politieke
zelfstandigheid slechts kan bestaan bij economische zelfgenoegzaamheid.
De missie rapporteert verheugd, dat
een meer regionale aanpak van het
driejarenplan voor Hollandia door
gouvernement en bestuursapparaat
mentaal op uitstekende wijze is opge
vangen en wordt uitgevoerd.
De missie meent, dat veel, wat thans
centraal wordt gedaan, beter in de
periferie kan worden gedaan. De re
sidenten zouden bijvoorbeeld meer on
afhankelijk van Hollandia moeten
kunnen opereren. Naast dit gebrek
aan decentralisatie acht de missie veel
meer bereikt op het gebied van de
deconcentratie.
Het lijkt de missie juist indien zal
worden gestreefd naar een eenvoudige
wetgeving in zeer invoudigc bewoor
dingen. Met name is kennis genomen
van haars inziens onhoudbare toestan
den met betrekking tot de arbeids
wetgeving.
Nagenoeg alle belastingordonnanties
behoeven goedkeuring van Den.
Haag.
Het departement van financiën be
geeft zich in finesses zonder over be
voegde deskundigen te beschikken,
waardoor voortdurend stagnatie op
treedt.
De missie meent, dat de overheid niet
halt kan houden bij het beëindigen
van oorlogen, het bestrijden van ziek
ten en zuigelingensterfte en het geven
of steunen van onderwijs. Zij zal de
bevolking in staat moeten stellen
nieuw aangekweekte behoeften te be
vredigen,
Baliemvallei
Veelal spannen zending en
missie de schering voor het ont
wikkelingspatroon en moet de
overheid voor de inslag zorgen,
zoals bijvoorbeeld in de Baliemval
lei. Zo goed als nooit gaan bestuur,
zending en missie tegelijk aan
het werk, ofschoon dit noodzakelijk
is. De missie dringt op meer top-
bverleg tussen gouvernement,
missie en zending aan.
De bemanning van het bestuursappa
raat in en buiten Hollandia baart ern
stige zorgen. Op menige bestuurspost
ligt een zware verantwoordelijkheid
op jonge schouders. Men tracht de
zojuist uit Nederland gearriveerde
adspirant-bestuursambtenaar zijn
werkzaamheden te laten aanvangen
onder toezicht van een oudere, doch
deze wordt vaak spoedig overge
plaatst ter aanvulling van een elders
plotseling opengevallen plaats. De
nieuweling is dan verder hoofdzake
lijk op eigen inzicht aangewezen.
In sommige gevallen worden posten
vervuld door voor de arbeid kennelijk
weinig geschikte krachten. Het gou
vernement heeft bij de werving weinig
keus. De kwaliteit van de nieuw ge
worven krachten wordt steeds min
der. Er zijn er geweest, die de dag
na aankomst in Nieuw-Guinea alweer
wilden vertrekken. De wisseling in de
bezetting is een dusdanig snelle, dat
vrijwel geen enkele bestuursambte
naar langer dan hooguit twee. drie
jaar op een bepaalde post doorbrengt.
Uittocht
Als voornaamste oorzaken voor het
verschijnsel van de uittocht der In
dische Nederlanders, waardoor in het
bijzonder de middelbare en lagere ad
ministratieve posten leeglopen, voor
dat door opleiding van autochtone op
volgers hierin kan worden voorzien,
1 worden van de zijde van het gouver
nement genoemd: het op zelfbeschik-
king op zeer korte termijn gerichte
overheidsbeleid, de recente ontwikke
ling in voormalig Belgisch Kongo, de
Papoeaniserïng van het overheidsap
paraat, de onzekere rechtspositie van
de door die Papoeanisering te eniger
tijd overtollig wordende niet-autoch-
tone ambtenaren en de thans over
vloedige werkgelegenheid in Neder
land.
De invloed op bedoeld verschijnsel van
agressieve taal uit Indonesië werd van
de zijde van het gouvernement van
weinig betekenis geacht. Wel van in
vloed achtte men bepaalde in summie
re vorm overkomende persuitingen
in Nederland zelf.
De voornaamste oorzaken voor de
onbevredigende wervingsresultaten in
Nederland acht men de onduidelijke
rechtspositie van het uit Nederland
aangetrokken overheidpersoneel, als
mede de te lage bezoldiging van de
ambtenaren in vaste gouvernements
dienst.
Jongen van 13 stal
vier bromfietsen
In Voorburg is een 13-jarige school
jongen aangehouden, die in Den
Haag In een week tijds vier bromfiet
sen en een fiets heeft gestolen. Bij
zijn aanhouding reed hij op één van
de gestolen bromfietsen.
De politie heeft nog twee bromfiet
sen en de fiets kunnen achterhalen.
De vierde bromfiets is nog spoorloos.
KORTE PREDIKATIE
En Hij zette zijn rede voort
tot middernacht.
Hand. 20 7.
TEMPO.
De huidige winter diens t, regeling van
de Nederlandse Bpoorwegen is niet
gebaseerd op de zomerdienstregeling.
De betekenis van deze zomerdienst-
regeling lag in de verkorting van de.
reisduur van de lange trajecten. Dat
ivas een tendens van deze tijd. Alles
moet vlugger en vlugger. De spoor
wegen zijn met die versnelling niet
geslaagd en daarom is zij terugge
gaan op het schema van de vorige
dienstregeling. Er zijn kennelijk
grenzen aan onze opvoering van het
tempo, die wij overal willen laten
geschieden.
Het beeld, dat unj krijgen van Pau
las en zijn gehoor staat in tegenstel
ling met ons haasten en jakken. Pau
las kan zijn rede rustig tot midder
nacht. uitstrekken. De mensen ivor-
den niet moe van het. luisteren. Zij
hébben de tijd. Zij beleven zo ten
■volle de intensiteit van het samenzijn
met elkaar en met de apostel en er
varen de tegenwoordigheid van de
Heer, die zegenend over hen komt.
Zij kunnen zich in deze rust bezinnen
en weten, dat zij staan in de werke
lijkheid van het heil, waarin zij zich
geborgen mogen weten.
Groter tegenstelling tussen beide
voorvallen is niet denkbaar. Bij ons
haast, daar de rust. Deze beidé we
relden ontmoeten elkaar in de kerk
dienst. Deze heeft trekken van het
verhaal uit Handelingen 20, maar
ook van deze tijd. De kerkdiensten
zijn niet meer zo lang als zij 50 jaar
geleden waren. Toen was een dienst
van 2 uur normaal. Wij vinden een
uur reeds lang genoeg. De prediking
mag zeer beslist niet langer dan een
half uur duren. Dat schijnt de grens
van ons opname-vermogen te zijn.
Deze bekorting van de kerkdienst
behoeft nog geen bezwaar te zijn,
mits wij er maar voor zorgen, clat
de. kerkdienst blijft wal zij moet
zijn: de plaats waar wij lot rust
kunnen komen en God mogen ont
moeten. Verstaat U wij goed. Ik
verlang niet terug naar de diensten
van 2 uur en langer. Wij zullen ech
ter moeten oppassen, dat de kerk
dienst niet wordt mee gesleurd in
het tempo van deze tijd. Zij zal een
plaats van verkwikking moeten blij
ven voor opgejaagde mensen. Door
hieraan mecle te werken bewijzen
wij een weldaad aan <le tegenwoor
dige mensheid.
Scharendijke. Ds. Alb. van den Ban
LAGE DUNK VAN EVA'S
Er moet een vrouw deel
uitmaken van kabinet
Bondskanselier Adenauer heeft prak
tisch overeenstemming bereikt met
de leider van de vrije democraten,
Erich Mende, voor de vorming van
een coalitieregering. Hij heelt nu
echter moeilijkheden met de vrouwe
lijke leden van de Bundestag.
De minister van economische zaken,
Ludwig Erhard. heeft de obstakels
die hij de overeenstemming in de weg
had gelegd opgeruimd. Erhard had
gezegd, dat hij zou aftreden als de
wens van de vrije democraten, een
ministerie voor buitenlandse hulp in
te stellen, zou worden ingewilligd.
Erhard stemde gisteren in met de in
stelling van een ministerie voor eco
nomische samenwerking.
De moeilijkheden voor Adenauer lig
gen thans echter op een geheel ander
vlak. De vrouwelijke afgevaardigden
van de Bundestag hadden geëist, dat
de portefeuille van gezinszorg zou
worden gegeven aan een vrouw.
Adenauer willigde deze eis in, maar
kwam er naderhand toch weer op
terug. Hij verklaarde zich ten hoog
ste bereid een vrouw als staatssecre-
taresse te benoemen.
Revolutie
De dames van de Bundestag me
nen, dat deze houding van de
bondskanselier Is te wijten aan
het feit dat bij een lage dunk
lieeft van de bekwaamheden van
de vrouw.
Tegen de avond werd de kritiek van
de vrouwen zo fel, dat men in Bonn
Veertienjarig meisje in
Rotterdam overreden
Gistermorgen is het I4-jarig meisje
J. P. van den Berg in Rotterdam met
haar fiets onder de aanhanger van
een vrachtauto geraakt. Bij aan
komst in het Zuiderziekenhuis bleek
zij te zijn overleden.
ging spreken van een „revolutie".
Een groep vrouwelijke afgevaardig
den zond een „verklaring" aan Aden
auer, waarin zij zeiden: „wij stellen
unaniem de eis, dat een vrouw deel
zal uitmaken van het vierde kabinet-
Adenauer. Wij verwachten dat de
kanselier zijn woord zal houden.
Terwijl het draaiorgel „De Arabier" zijn in Amsterdam zo
bekende klanken over de steiger van de Holland-Amerika-
Lijn in Hoboken laat klinken, maken het echtpaar G. Perlee
uit Amsterdam (links) en hetAmsterdamse raadslid me-
vrouw G. Wijsmuller-Meijer met steward J. Plugge van cle M
„Westerdam" een dansje op de kade. Het beroemde orgel, dat m
de reis van Nederland naar de V.S. maakte aan boord van M
de „Westerdam", is het eerste van zijn soort, dat ooit in de M
V.S. is geweest. Op het „Festival of Holland"-bal in het Wal-
dorf Astoria hotel te New York, een liefdadigheidsfeest, ten g
bate van een internationaal cultureel jeugdcentrum in Jeru-
zalem, is het orgel gespeeld door het echtpaar Perlee. Me- j|
vrouw Wijsmuller was presidente van het Nederlands comité
voor de regeling van dit Nederlandse feest in New York. Op
de achtergrond van deze foto de .JKerkedijk" van de H.A.L.
lilllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllliilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Raoul Salan weer voor
geheime t.v.-uitzending
In Oran is vrijdagavond om even
over acht de televisie uitgevallen.
Daarop hoorden de kijkers de stem
van ex-generaal Raoul Salan, één
van de leiders van de organisatie
van "het geheime leger (O.A.S.).
De uitzending werd krachtig ge
stoord. Men hoorde slechts af en toe
een paar zinnen. Salan zei onder
meer: „Mohammedaanse broeders,
het uur heeft geslagen".
In Algiers hebben sterke eenheden
van het Franse leger stellingen be
trokken. In de straten werd gefloten
op het ritme van Algerië Frangaise
Op verscheidene plaatsen ontploften
kneedbommen. In Constantine explo
deerde een twintigtal kneedbom
men.
lllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllilllllllllllllliilllll
STUK VLEES VOOR LEO
Slager Henri Pitriste in de Belgische plaats Hainë-St. Pierre was g
H niet weinig verbaasd, toen vrydag in zijn slagerij een... leeuw bin-
g nenstapte. Hij verloor echter zijn koelbloedigheid niet, greep een m
m groot stuk vlees van de toonbank en wierp het de ongewone klant g
s toe. Terwijl de koning der dieren zich aan dit onverwachte maal te
goed deed, rende de slager door de achteruitgang de slagerij uit
g naar het circus, dat voor enkele dagen zijn tenten vlak om de hoek
had opgeslagen. Met een zacht lijntjè kon de vluchteling weer ach- H
H ter de tralies worden gezet.
li Zo kalm als de slager, waren echter niet alle inwoners van Haine- H
M St. Pierre. In de straat was een ware paniek ontstaan toen zij de g
M leeuw door de Albert 1 straat zagen lopen. Het dier liet zich
g hierdoor echter niet van de wijs brengen en vrijwel regelrecht stap- g
H te hij onverstoorbaar naar slager Pitriste. z
g De „weg terug" verliep zonder strubbelingen. Het personeel van het
|i circus vertelde trouwens, dat Leo wel groot was, maar een zacht g
Z karakter heeft.
llllll!!lllll!lllll!lllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllll!llll!llllllllllllllll!lllll!!llllllllll!lllllllll!llll!llll!lilllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllll!lllllliTlï
Negen stafleden
Portugees leger
omgekomen
Een Portugees militair vliegtuig is
vrijdag kort voor de landing in Chi-
tado, Zuid-Angola, neergestort. Alle
zeventien inzittenden zijn om het le
ven gekomen. Hierbij bevonden zich
verscheidene hoge Portugese officie
ren, onder wie de commandant van
de Portugese landstrijdkrachten in
Angola, generaal Carlos Miguel Lo
pes da Silva Freire en de ondercom
mandant van de Portugese lucht
macht in Angola, brigadier Jose da
Silva Correia.
Voorts werden vier Portugese luite
nant-kolonels, twee majoors, een ka
pitein, twee burgers en de zes leden
tellende bemanning bij het ongeluk
gedood, aldus maakte het Portugese
ministerie van defensie bekend.
Bij de landing raakte een vleugel van
het toestel een hoorn, waarna het
neerstortte en in brand vloog.
Soekarno: „men moet op
alles voorbereid zijn"
President Soekarno van Indonesië
heeft vrijdag verklaard, dat Indone
sië zal blijven vechten voor het be
zit van westelijk Nieuw-Guinea, met
of zonder steun van de Verenigde
Naties.
Hij sprak op een massabijeenkomst
te Semarang op „heldendag" de ver
jaardag van de Indonesische opstand
tegen Nederlandse en Britse mili
tairen te Soerabaja in 1945. Soekar
no zei dat hij in afwachting is van
de beslissing van de algemene ver
gadering der Verenigde Naties over
lie-t Nederlandse voorstel tot inter
nationalisatie van West Nieuw-Gui
nea. - -
„Wanneer de Verenigde Naties een
beslissing hebben genomen, zal ik
mijn definitieve bevel uitvaardigen.
Thans luidt mijn bevel, dat men op
alles voorbereid moet zijn", aldus
Soekarno.
STEMMEN UIT DE KERKEN
In Londen is „Miss verenigd konink
rijk", de achttienjarige Brunette
Rose Marie Franklund, uit 38 deel
neemsters verkozen tot Miss we
reld 19G1". Foto: de filmacteur Bob
Hope kust de winnares.
Nederland is aan Hernhutters
veel dank schuldig
In de herfst van 1666 het was midden in de tweede Engelse oorlog
werden er in onze provincie drie fregatten en vier kleinere schepen
klaar gemaakt voor een byzondere expeditie. Deze vloot werd onder
bevel gesteld \an Abraham Crijnssen, die als kapitein van het schip
„De Prins te Paard" in de vierdaagse zeeslag zich een onverschrokken
man had getoond. Op 25 februari van het volgende jaar verscheen hij
bij de mond van de Surinamerïvier. Het Engelse fort aldaar werd
duchtig beschoten en toen men zich gereed maakte voor de bestorming,
gaven de Engelsen zich over. Het fort werd „Zeelandia" herdoopt. Na
dat Crynssen uit de Westindische wateren was verdwenen, heroverden
de Engelsen het fort. Toen dit in onze provincie bekend werd, zond
men deze vlootvoogd andermaal met een eskader naar Suriname. Drie
dagen na zyn aankomst, op 25 april 1668, gaven de Engelsen zich op
nieuw over en sedertdien in Suriname met ons land verbonden ge
weest. Crijnssen heeft belde keren de wind nogal meegehad, zodat
„sommige onder de Engelse dit merekende Godtlasterlijck seyden: Dat
Godt niet meer Engels, maer geheel Zeeuws geworden was". Dit land,
dat viermaal zo groot als heel ons land is, was en bleef het eigendom
van de provincie Zeeland. Zo ging het in die dagen. In 1682 werd
Suriname voor ƒ260.000 verkocht aan de nieuwe West Indische Com
pagnie, die zich later bekocht gevoelde.
Zoals het eveneens in die dagen
ging, achtten de Staten van Zee
land zich verantwoordelijk voor
de kerkedienst en daarom gaven
zij een van de Zeeuwse predikan
ten, ook van geboorte een Zeeuw,
ds. Johannes Baseliers, aan
Crijnssen mee. toen hij voor de
tweede keer uitvoer. Tot aan zijn
dood in 1689 is hij in Suriname
gebleven. „Alzo is de Christelijke
Godsdienst hier het eerst in zijn
Gereformeerde vorm gevestigd".
Op 31 januari 1670 tekenden „de
Gedeputeerden der Algemene Sta
ten van Zeeland" een akte waarin
o.a. stond „dat de kolonie moest
voorzien worden van een of meer
predikanten met zoovele voorzan
gers, die met behoorlijk- tracte-
nient moesten onderhouden wor
den". Wanneer later, in 1683 „De
Geoetroyeerde Sociëteit van Suri
name" wordt gesticht, heeft de
provincie Zeeland nog een voor
waarde aleer zij het contract te
kent, n.l. „dat geenen personen in
den Vaderlande ofte Suriname
souden worden toegelaten tot
eenige directie ofte bewind van de
voorz. colonie, die professie zou
den doen van de Paapschen Gods
dienst". Het was hun dus wel
ernst met de „ware religie". Suri
name moest worden een land dat
behoorde tot het gereformeerd
protestantisme.
Wanneer wij nu een statistiek
zien van de bevolking van Suri
name naar de godsdienst, wonen
er 11.000 hervormden, 6000 luther-
sen, 39.000 rooms-katholieken,
40.000 hernhutters en 2000 leden
van kleinere kerken. Verder vin
den we er 1000 Israëlieten, 63.000
mohammedanen, 39.000 hindoes,
2000 confucianen en nog 3000 an
deren. Hoe is dit zo gekomen?
Handelskerk
Toen ds. Baseliers in Suriname
kwam, vond hij daar een toestand,
die allesbehalve een geordende
maatschappij was. In een brief
stelt hij de Engelsen verantwoor
delijk voor het vaderschap van
„de groote debauches en andere
buytensporige godloosheden".
Daardoor was er in de kolonie
(Zie slot pag, 4 kol3)
Het Wereldgebeuren
Uitgefloten
Stakende havenarbeiders in Mar
seille hebben president Charles
de Gaulle van Frankrijk gister
morgen tijdens diens bezoek aan de
ze Zuidfranse havenstad uitgefloten.
Zij stonden in greepjes aan de ka
den en schreeuwden in koor: „onze
lonenonze lonenonze lo
nenuitroepen, die ritmisch door
getrappel werden begeleid. Dat was
het welkomstlied voor De Gaulle,
toen hij aan boord van een mijnen
veger van dc Franse vloot een rond
vaart door de haven maakte. De pre
sident kwam niet, of in elk geval
niet zichtbaar, onder de indruk van
de joelende arbeidersgroepen. Hij
liet zich. alsof cr niets te horen was
aan dc kaden, op het schip door des
kundigen voorlichten over de stand
van zaken in deze voor Frankrijk
zo belangrijke havenstad. Toen de
president de mijnenveger verliet,
steeg een oorverdovend gefluit op.
Sommige berichten meldden dat dit
de eerste maal is dat de president
werd uitgefloten. Dat is maar ten
dele juist. Als president werd hem
nog nooit zo'n onhartelijk welkom
bereid, maar kort na de bevrijding
van Frankrijk heeft men hem als
generaal in Noord-Frankrijk, zijn
geboortestreek nog wel, ook niet
met guirlandes eri erepoorten ver
welkomd. Als een specifieke demon
stratie ging men met de rug naar
hem toe staan.
Aan de demonstratie van giste
ren in Marseille moet men niet
te veel waarde hechten. De ha
venarbeiders zijn al een maand in
een zogenaamde „grève de zèle".
waarbij -zij pietepeuterig langzaam
en precies volgens de voorschriften
werken. De chaos is dan veel groter
dan bij een complete staking. De
grief tegen De Gaulle is niet meer
dan een giief tegen de regerings
maatregel. waarbij voor havenar
beiders een loonstop werd afgekon
digd. De figuur van de president
staat er dus min of meer buiten,
maar ze gvepen de gelegenheid aan
hun misnoegen kenbaar te maken.
Overigens nog niet eens zo gek be
dacht. De havenarbeiders in Marseil
le vormen een staalkaart van allerlei
afkomsten en nationaliteiten. Mar
seille was tot voor kort een door
gangshuis voor vrijwilligers van het
vreemdelingenlegioen en velen, die
op het laatste moment de kans za
gen te ontsnappen, bleven in de om
geving van de stad hangen.
Van hen kan men moeilijk verwach
ten dat ze de president' zullen be
groeten als een symbool van „de
roem van Frankrijk".
Toch heeft deze reis in Marseille
een novum opgeleverd. Voor
de eerste maal heeft de Franse
president over zijn grootste binnen
landse tegenstanders, het geheime
leger van generaal Salan. in het
openbaar gesproken. Hij noemde hun
optreden „betreurenswaardig" en
ging daarna (het was tijdens een
ontvangst op het stadhuis) over tot
allerlei bespiegelingen over de toe
komst van Frankrijk en Algerije,
waarin zijn geest, mede door de taal.
zich in bijna mystieke woorden kan
uitleven. Veel zal er wel niet zijn
geluisterd, want altijd en overal en
bij elke ontvangst belooft de presi
dent een oplossing. Maar deze be
loften en toezeggingen worden
overstemd door bomexplosies in Al
gerije en de Franse hoofdstad. Het
dagblad Combat van gistermorgen
schrijft: „Het is voor niemand een
geheim meer dat de populariteit
van het staatshoofd ""en het vertrou
wen in hem. bij de Europeanen in
Algerije bijna nul zijn." Het blad
Paris Jour heeft gistermorgen inge
haakt op de mededelingen dat begin
volgend jaar een volksreferendum
zal worden gehouden. „Slechts een
gelukte aanslag, een burgeroorlog of
éen internationaal conflict zouden
het staatshoofd van dit referendum
kunnen doen afzien".
Het blad meent dat, wil De Gaul
le de laatste drempel overstap
pen die naar de oplossing van
het Algerijnse drama voert, hij ver
zekerd moet zijn van een zo breed
mogelijke volkssteun". Andere com
mentatoren menen dat zo'n referen
dum al begin van dit jaar is ge
weest en dat de president toen alle
steun kreeg, die hij wenste. Men is
er niet helemaal gerust op dat de
president bij het komende referen
dum (dat nog maar vaag is aange
kondigd) zich over dezelfde volks
gunst mag verheugen als tien maan
den geleden. Hij beloofde toen na
melijk precies hetzelfde als nu: een
oplossing voor de Algerijnse kwes
tie. Men is door de activiteiten van
de O.A.S. en de steeds driester wor
dende aanslagen verder van huis
dan ooit. Voeg daarbij de steeds
doller wordende bedreigingen van de
O.A.S. over een staatsgreep, dan is
het te begrijpen dat De Gaulle ande
re zorgen aan zijn hoofd heeft dan
de lonen van de havenarheiöers. De
haven zelf en de installaties interes
seerden de president meer. want de
ze vormen dc belangrijkste schakel
in de verbinding overzee tussen
Frankrijk en Algerije. Frankrijk en
De Gaulle hebben geen behoefte
aan Salan, als tweede Napoleon,
landend in Frankrijk.
CHARLES DE GAULLE
....alsmaar, toespraken..*
