KLANKBORD
Nederland bijna in
kabinetscrisis
Amsterdamsche Bank heeft zes
ton terug van verdwenen geld
KROESJTSJEW
NAAR BONN
Vijftien jaar
voor moord op
Marcel Nivard
HOOFDINSPECTEUR POSTMA
ZAG „VERDWENEN RUBENS"
VRIJDAG 10 NOVEMBER 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
EX-KAMERLID IN
FRANKRIJK IN ARREST
Jean Demarquet, voormalig Pouja-
distisch lid van de Franse kamer van
afgevaardigden en één der beklaag
den in het bekende „barrïcadenpro-
ces", is in Boulogne sur-Seine, na
bij Parijs aangehouden.
Tijdens het barrlcadenproces werd
Damarqeut met enige andere be
klaagden in voorlopige vrijheid ge
steld, waarna hij met Lagaillarde
naar Spanje uitweek.
Enige tijd later meldde hij zich ech
ter weer bij de Franse justitie en
nam hij zijn plaats op de beklaag
denbank weer in, om enkele weken
later te worden vrijgesproken.
Demarquet werd gezocht door de po
litie van Bayónne, die een onderzoek
instelt naar het optreden van de O.A.
S. in het zuidwesten van Frankrijk.
Hrj zal naar Bayonne worden over
gebracht.
Een beeld van het bezoek van presi
dent De Gaulle aan Corsica. De pre
sident, omringd door een geestdrif
tige menigte, kan zich slechts lang
zaam voortbewegen: velen trachten
koste wat het kost een handdruk van-
hem te krijgen...
Radiografische verbinding
Nederland-Paramaribo
Gistermiddag zijn, in tegenwoordig
heid van een aantal autoriteiten en
genodigden, op het hoofdkantoor van
het A.N.P. in Den Haag, officieel
twee nieuwe radiografische verbin
dingen volgens het systeem „telex
over radio" in gebrnik gesteld tussen
dit hoofdkantoor en de kantoren van
het A.N.P. te Paramaribo en Willem-
stad-Cura&ao.
De drie gebieden zijn thans geduren
de het volle etmaal onderling onmid
dellijk bereikbaar voor berichtgeving.
Dit was tot nu toe, en alleen van
Nederland uit, driemaal daags moge
lijk op bepaalde tijden en bij belang
rijke gebeurtenissen door perstele
grammen buiten deze uren.
(Slot van pag. 1)
Het program betreffende de be
lastingverlaging wordt uitgevoerd:
de loon- en inkomstenbelasting
wordt verlaagd, de ongehuwden
hebben verlaging gekregen en er
zijn voorstellen aanhangig voor de
verlaging van de belasting van de
werkende gehuwde vrouw. Voorts
doet de minister zijn uiterste best
om de uitgaven binnen redelijke
grenzen te houden, zo betoogde hij
verder. In dat program presen
teert zich nu een extra zware te
genvaller, namelijk het wegvallen
van de Amerikaanse militaire
hulp aan Nederland. Tegenover
deze last moeten maatregelen wor
den getroffen ter vermeerdering
van de inkomsten. Vandaar de
aanhangige belastingontwèrpen.
Hij kon daarvan niet afwijken.
Men moet het risico op zich durven
nemen als de stijfhoofdigste te wor
den beschouwd, vond prof. Zijlstra.
Hij was bereid ook die last te dra
gen. Hij kon geen ander standpunt
innemen als hij steeds had verde
digd.
De consequenties
Voor de Kamer tot stemming over de
wetsontwerpen overging, vroeg de
socialistische fractievoorzitter, mr.
Burger welke politieke consequenties
eraan verbonden waren als één of
meer wetsontwerpen niet werden aan
genomen.
Minister Zijlstra antwoordc niet meer
dan: „Ik ben duidelijk geweest. Ik
moet aan de wetsontwerpen vasthou
den".
Hij wenste duidelijk niet onmiddellijk
het onaanvaardbaar te laten horen of
uit te spreken, dat verwerping tot
een kabinetscrisis zou leiden. Dat
bracht nog al wat beweging in de
Kamer.
Prof. Oud, voorzitter van de frac
tie van de V.V.D. voelde zich ge
roepen om aan de vraag van de
heer Burger en het antwoord van
de minister aan te knopen met de
mededeling, dat hjj aanvankelijk
De Tweede Kamer heeft na een
spannende vergadering twee wets
ontwerpen van minister Zijlstra, be
treffende de invoerrechten op olie
en de verhoging van de vennoot
schapsbel '.sting zonder hoofdelijke
stemming goedgekeurd. Het was een
grote opluchting voor minister Zijl
stra, die men hier gefotografeerd
ziet terwijl- hij de gelukwensen in
ontvangst neemt van het Kamerlid
v. d. Wetering (v.v.d.), midden.
Links de heer Lucas van de K.V.P.,
die een belangrijke rol in de vergade
ringen van woensdag en- donderdag
heef f, .gespeeld.
had gedacht aan het vragen van
schorsing der vergadering om in
zijn fractie te kunnen nagaan, hoe
men zou stemmen. Hij was name
lijk van oordeel dat geen politeke
consequenties aan het verwerpen
van de wetsontwerpen behoefde te
«worden verbonden. De heer Bor
ger heeft geen duidelijk antwoord
gekregen, maar toch wilde hij wel
precies weten, waaraan de Kamer
toe is. Betekent het verwerpen
van één of meer der wetsontwer
pen liet aftreden van de minister
van financiën of misschien van
het gehele kabinet? Hieraan mag
geen twijfel blijven bestaan, vond
hij.
Minister Zijlstra zei, dat hij graag
had vermeden, dat gesproken moet
worden over politieke consequenties.
De heer Oud had echter gelijk. Hij
was tegenover de heer Burger niet.
geheel duidelijk geweest, welnu, ver
werping van een of meer wetsont
werpen was onaanvaardbaar voor de
regering.
Het was begrijpelijk, dat dr. De Kort
van de K.V.P. onder deze omstandig
heden graag het voorstel van prof.
Oud tot schorsing van de beraad
slagingen ondersteunde.
De voorzitter schorste de Kamer voor
een half uur. Na de heropening nam
de Kamer zonder hoofdelijke stem
ming aan het wetsontwerp tot in
voering van de verlaging van de loon-
en inkomstenbelasting op 1 juli 1962
en handhaving van de tijdelijke ver
hoging van de vennootschapsbelas
ting tot 1 januari 1963.
Verklaring
Daarna legde (lr. De Kort zijn verkla
ring af, dat het overgrote deel van
de K.V.P.-fractie na dc mededeling
van de minister over de politieke
consequenties van verwerping van
een of meer wetsontwerpen van oor
deel was dat de huidige internatio
nale crisis geen Nederlandse kabi
netscrisis verdraagt. Tevens vermeld
de hij, dat de fractie van de K.V.P.
zich niet gebonden acht door de be
leidslijnen van de regering en dat ook
de regering haar verantwoordelijk
heden heeft op internationaal gebied.
Daarom was njj verwonderd, dat zij
zulke zware consequenties aan het
verwerpen van de wetsontwerpen
had verbonden.
De Kamer nam tenslotte de wetsont
werpen tot het heffen van een belas
ting op de minerale oliën en tot ver
hoging van de vennootschapsbelas
ting met twee punten op 1 januari
1963 zonder hoofdelijke stemming
aan. De fracties van de C.P.N., de
P.SP. en de S.GP. kregen aanteke
ning dat zij tegen waren.
De spanning was gebroken. Isöer
haaï*! weer gerust adem;
Het Wereldgebeuren
Ecuador had
even een troika
Ecuador, het tussen Peru en Co
lumbia geklemde Zuidamerï-
I kaanse landbouwslaatje. heeft
begin deze week enkele uren niet
minder dan drie presidenten gehad.
De president met de oudste rechten.
José Maria Velasco Ibarra, was of
ficieel nog niet afgezet, toen zijn te
genstanders de vice-president Carlos
Arosema als zijn opvolger uitriepen.
Terwijl Ibarra nog bezig was enkele
koffers te pakken om zich naar de
Mexicaanse ambassade te begeven
voor asiel, schreeuwde een tweede
groep van zijn tegenstanders voor de
zetel van het hooggerechtshof, com
pleet met borden en vlaggen, dat de
president van het hof, Camilo Galle-
gos, de president van Ecuador moest
worden. Het doel van de onlusten had
zich daarmee van de persoon van
Ibarra verlegd naar zijn twee opvol
gers.
Terwijl Ibarra ongehinderd de ambas
sade van Mexico kon bereiken, ging
de aanhang van de twee kroonprinsen
elkaar te lijf, waarbij politie en le
ger zich min of meer ,,op de vlakte
hielden", omdat ze ook niet wisten
■.vie er uit de bus zou komen als pre
sident. Naar beide kanten gedekt
zijn, is in dit geval in een Zuidameri-
kaanse staat het minst slechte.
Men moet niet uit het oog verlie
zen dat een staat als Ecuador
(nog geen viermiljoen inwo
ners) wordt bevolkt door mensen,
die nog niet zo heel erg met demo
cratische begrippen zijn vertrouwd
geraakt en die een heel ontvlambaar
gemoed hebben. Daarbij komt dat in
deze Zuidamerikaanse landen in elke
president iets van een Fidel Castro
schuilt. Het verlichte dictatorschap
ligt de Zuidamerikaanse heren wel.
Ibarra had zelfs openlijk partij ge
trokken voor Castro. De levensstand
aard in dit land van bananen en ana
nas. citrus en meloenen, is. naar
Westeuropese maatstaven gerekend,
niet zo bijster hoog. Vandaar dat el
ke revolutionaire beweging daar wel
aanhang krijgt. Ibarra heeft niet wil
len kiezen tussen de vrij kleine rijke
groep van zijn landgenoten en de
grote groep van vaak in armoede le
vende onderdanen. Hij beloofde de
ene groep te ontzien en de ander een
beter bestaan. De toch al lege schat
kist liet echter geen sociale verbete
ringen toe en dat betekende het
(voorlopige?) politieke einde van
Ibarra. Zijn tegenstander, de plaats
vervangend president Arosema, ver
giste zich echter in de volksgunst,
want hij verdween, na één dag presi
dent te zijn geweest, achter tralies.
Ecuador wordt nu dus door een
jurist geregeerd, die zei dat hij
„volkomen overbluft" was door
de hoge eer die hem te beurt was ge
vallen. Dat is wel wat overdreven,
want Gallegos heeft de laatste jaren
nog wel iets meer gedaan dan van
de hoogste rechterstoel af recht ge
sproken. Hij intrigeerde een behoor
lijke portie mee. Hij was misschien
alleen overbluft door zijn onverwacht
vroege zege. Dat Ibarra zijn ambts
termijn niet volledig zou „uitzitten"
kon men, gezien het grote aantal op
stootjes en conspiraties van de laat
ste weken min of meer verwachten.
Dat het zo vlug ging was zelfs voor
de bewoners van Ecuador een verras
sing.
Wat is nu het resultaat van deze
Daleisrevolutie Waarschijn
lijk niet meer, dan dat één
president asiel heeft gevraagd en
zo spoedig mogelijk naar Argentinië
zal reizen om van daaruit ongetwij
feld te blijven „meeregeren" en „zijn
tijd afwachten", een ééndags-presi-
dent die wel van iets zal worden be
schuldigd en er heus wel in zal sla
gen spoedig de gevangenisdeur aan
de buitenkant te sluiten en een nieu
we president. Na deze regeringswis
seling was het direct kalm in Ecua
dor. In feite is er natuurlijk niets ver
anderd. De arbeiders in de fa
brieken voor panama-hoeden en in de
distilleerderijen, de landarbeiders en
werkers in de goud- en steenkolen
mijnen zullen er geen centayo meer
door verdienen. Zoals gebruikelijk Is
in Zuïd-Amerika na elke revolutie..
Kamerleden vragen
inlichtingen over
Baarnse zaak
De Tweede-Kamerleden Scheps en
Vrolijk, beiden P.v.d.A. hebben aan
de minister van justitie schriftelijk
gevraagd of de bewindsman de Ka
mer wil inlichten omtrent de om
standigheden, waaronder de van mis
drijf verdachte B. H. heeft kunnen
ontsnappen uit het politiebureau te
Baarn, alsmede over liet verloop van
de opsporing en het afhalen van H.
in zijn huis door de officier van jus
titie te Utrecht.
Tevens vragen zij of het juist is. dat
door opsporingsambtenaren verkla
ringen in de openbaarheid zijn ge
bracht, die niet klopten met de wer
kelijke gang van zaken. Voorts vra
gen zij of inderdaad een aantal op
sporingsambtenaren eerst enige uren
nadat de verdachte door de officier
van justitie te Utrecht naar het huis
van bewaring aldaar was overge
bracht, hiervan in kennis is gesteld.
De Kamerleden vragen tenslotte of
de minister bereid is in zijn ant
woord de daarin te vermelden han
delingen te motiveren en er zijn oor
deel over te geven.
Het te Helsinki verschijnende Zweeds-
talige dagblad „Hufvudstadsbladet",
heeft donderdag een bericht van zijn
correspondent te Bonn opgenomen,
waarin wordt gezegd dat premier
Kroesjtsjew naar verwachting op 13
december een bezoek aan de West-
dnitse hoofdstad zal brengen om de
vraagstukken Duitsland en Berlpn
met bondskanselier Adenauer te be
spreken.
f
De rest verdeeld op 30 Franse banken
Fransman G. stelde politie voor
Een foto van de voorzitter van de
Tweede Kamer der Staten Generaal,
dr. L. G. Kortenhorst, die zondag zijn
75e verjaardag hoopt te vieren.
De rechtbank in Rotterdam heeft de
40-jarige kappersbediende J. G. L.
voor de moord op Marcel Nivard
veroordeeld tot 15 jaar gevangenis
straf, met aftrek A an het voorarrest,
en ter beschikkingstelling van de re
gering.
De rechtbank kwam daarmee tot de
zelfde straf als welke de officier van
justitie, mr. J. M. van Leeuwen
veertien dagen geleden na een requi
sitoir van meer dan een half uur
had gevraagd.
In het vonnis wordt bewezen geacht
dat de kappersbediende met voorbe
dachten rade heeft gehandeld en dat
hij de opzet heeft gehad de jongen
te doden toen hij het lichaampje in
het water wierp.
Bij de uitspraak is rekening gehou
den met een aanzienlijke stoornis in
het geestesvermogen van de bedien
de. Maar de rechtbank meent dat hij
toch toerekeningsvatbaar moet wor
den geacht voor zijn daad.
Huwelijk van Don Carlos
met prinses Sophia in mei
Naar men uit betrouwbare bron in
Madrid verneemt, zullen Don Juan
Carols, de oudste zoon van de Spaan
se troonpretendent, en prinses Sophia
van Griekenland in mei te Athene in
het huwelijk treden.
VAN BANKAFFAIRE NAAR MUSEUM
11
„Cook is werkelijk een
fantast geweest"
De naam van dc Amsterdamse
hoofdinspecteur II. Postma, die de
beide daders van de recente fraude
bij de Amsterdamsche Bank heeft
opgespoord, kwam vorig jaar voor
het eerst in het „grote nieuws". Dat
was toen in Amsterdam de Cook-
affaire speelde. De Engelsman Cook
zorgde toen voor grote opwinding in
politiekringen door zijn verhaal over
de diefstal van een groot aantal oude
meesters.
De nuchtere politieman die het on
derzoek in deze zaak leidde, geloof
de van het begin af niets van het
wonderlijke verhaal. Hij kreeg ten
slotte dan ook gelijk.
Tijdens zijn bezoek aan Spanje, waar
de heer Postma de Fransman G. een
eerste verhoor afnam, gingen zijn
gedachten een ogenblik terug naar
die geruchtmakende Cook-affaire.
Dat was zaterdag, toen de heer
Postma eigenlijk naar Alicante had
willen vliegen, maar door een foute
informatie van een reisbureau moest
hij in Madrid blijven.
Het vliegtuig bleek pas zondag te
vertrekken. Deze vrije dag benutte
de heer Postma om als toerist wat
zaak onderling te regelen
Hoofdinspecteur H. Postma van de Amsterdamse centrale re
cherche heeft zes ton van de f 800.000, die de 47-jarige bank
employé J. E. in samenwerking met de 57-jarige Franse zaken
man R. T. E. G. bij de Amsterdamsche Bank heeft verduisterd,
kunnen achterhalen. Daarbij is twee ton van het aandeel dat
de vrijdag jl. in Alicante gearresteerde Fransman kreeg. De
rest heeft hij in porties van f 5000 „ï.v.m. de Franse deviezen-
bepalingen" over 30 Franse banken verdeeld. Evenals E., heeft
liij een halve ton opgemaakt. Via de civiele weg moet dé Am
sterdamsche Bank nu nog de ontbrekende f 150.000 terug zien
te krijgen.
.De Fransman kreeg een telegram
van de bank, waarin werd medege
deeld dat zijn opdracht nog niet kon
worden gerealiseerd. „De beurs is
een beetje slecht", luidde het motief
en daaraan werd toegevoegd dat de
bank op 3 november nader van zich
zou laten horen. Op die dag kwam
er geen bericht van de bank, maar
wel kreeg G. in zijn pas gehuurde
bungalow in Alicante bezoek van de
Spaanse politie. „U staat onder ar
rest" kreeg hij te horen, waarop G.
reageerde met een onschuldig „waar
om?".
Een verkeerd advies van een reis
bureau was er oorzaak van dat
de heren Postma en André de la
Porte pas zondag j.l. naar Alican
te konden vliegen. Op het politie
bureau maakten ze kennis met G.,
die kort tevoren uit de gevange
nis was gehaald, waar hij met
zestig andere mannen op één zaal
was ondergebracht. Er waren te
weinig bedden, zodat sommige ge
vangenen op dë grond moesten
slapen. Hetgeen G. aanleiding gaf
te vragen „of de heren goed ge
slapen hadden". En toen volgde
het verhaal over de weinige bed
den in de gevangenis.
„Ja Ik ken hotel Carlton goed, U
zal wel heerlijk hebben geslapen"
liet hij er rustig op volgen. De arres
tant maakte een weloverwogen, rus
tige indruk. .Hij begon met een po
ging tot morele chantage. „Ilc bied
U aan de zaak ondershands te rege
len" zei liij, waarop G. de heer Post
ma voorstelde, dat hij de beide Ne
derlanders in zijn Cadillac naar Am
sterdam zou rijden. „Ik zal dan alles
met de Amsterdamsche Bank rege
len, maar U moet er voor zorgen dat
ik geen last krijg met de justitie.
Dit voorstel werd van de hand gewe
zen.
Volgens de heer Postma heeft G.
onder meer verklaard, dat hij de
bankemployé J. E. in mei 1960
voor het eerst heeft ontmoet. De
Franse zakenman bracht toen een
bezoek aan de Amsterdamsche
Bank, waar volgens zijn kort te
voren overleden vader een miljoen
gulden voor hem zou zijn gedepo
neerd. Het bleek slechts te gaan
om een bedrag van f5000, om
welke reden de Amsterdamsche
Bank G. liever geen „relatie"
noemt, maar „een rechthebbende
op een boedel".
Uit dit contact groeide een vriend
schap tussen G. en E., althans zij
ontmoetten elkaar nog enkele malen,
zowel bij E. thuis als in Amsterdam
se restaurants. „We hebben redenen
om aan te nemen dat de verklaring
die E. heeft afgelegd wel juist is"
zei hoofdinspecteur Postma, die
voorts verklaarde dat G. overweegt
zijn volledige medewerking aan het
politieonderzoek te geven. De over
30 Franse banken verdeelde f150.000
zal de Amsterdamsche Bank via ci
viele wegen moeten zieii te achter
halen.
Veilig
„Hij voelde zich in Spanje lekker en
veilig" is de indruk die hoofdinspec
teur Postma van G. heeft gekregen.
Toen hij hem naar zijn beroep
vroeg, gaf hij op „journalist". De po
sities die op zjjn visitekaartje waren
vermeld (u.m. president de Ia Banco
Brittaniea de Pays Bas) bekleedde
hij volgens zijn zeggen niet meer.
„Die instellingen zijn opgeheven"
klonk het laconiek uit de mond van
deze man.
Bankgeheim werd
opgeheven
De uitleveringsprocedure betreffende
G. begint vandaag. Dan zal de offi
cier van justitie mr. W. H. Lager
waard de noodzakelijke stukken naar
Madrid zenden. Indien G. niets heeft
in te brengen tegen de beschuldi
gingen, is zijn uitlevering spoedig te
verwachten. Gaat hij er niet mee ak
koord, dan kan de procedure maan
den duren.
Dit heeft de hoofdinspecteur Postma,
die woensdagavond na een reis van
anderhalve week naar Zwitserland
en Spanje op Schiphol terugkeerde,
gistermiddag medegedeeld. Hij heeft
gisterochtend aan de officier van
justitie verslag uitgebracht van zijn
reis.
Nadat hoofdinspecteur Postma
van zijn bezoek aan Baden-Baden,
waar hij te zamen met commissa
ris H. J. Moll en de heer C. André
de la Porte van de Amsterdam
sche Bank de bankemployé J. E.
aan een eerste verhoor had onder
worpen, op 29 oktober in Amster
dam was teruggekeerd, werden
zijn koffers niet uitgepakt. Een
etmaal later stapte hij weer In de
trein, samen met de heer André
de la Porte, ditmaal voor een be
zoek aan de staatsanwalt in Ba
sel.
Toen de politicfunctionaris en de
bankdirecteur hem ontmoetten, bleek
dat hij zich reeds zeer energiek op de
zaak had geworpen. Hij had contact
met de banken gehad en de rekenin
gen van E. en G. laten blokkeren.
„Het is met dat Zwitserse bankge
heim dus nogal meegevallen", zei de
heer Postma.
Uit het onderzoek van Staatsanwalt
Burkhard was tevens gebleken, dat
de Franse zakenman G. bij een bank
in Basel een pakket aandelen ter
waarde van twee ton had gedepo
neerd. Ook dit „appeltje voor de
dorst" werd geblokkeerd.
T elegram
Korte tijd later ontving de Zwit
serse bank een telegram van G.,
waarin hij verzocht de aandelen
te verkopen en de opbrengst over
te maken naar een bank in Ma
drid. Het telegram vermeldde het
adres van G.: hotel Carlton in
Alicante, een mondaine ten zuiden
van Valencia gelegen badplaats
aan de Middellandse Zee, 500 km
van Madrid.
Hoofdinspecteur Postma had geluk
met dit telegram, want nu was met
een de verblijfplaats van G. bekend.
door de Spaanse hoofdstad te dwalen.
Ook bracht hij een bezoek aan het
Prado, waar hij op een gegeven mo
ment voor Rubens' schilderij „Vrouw
met gouden appel" stond. Dit was
één van de doeken die Cook vorig
jaar in Amsterdam vermiste... „Ik
begrijp nu beter dat Cook een fan
tast was. Want dat meterslange doek
kon hij onmogelijk bij zich hebben",
zei hoofdinspecteur Postma lachend.
SINGING IN THE RAIN. Een Ame
rikaanse firma heeft paraplu's in de
handel gebracht, die bij het openen
een vrolijk melodietje spelen.
GEVAARLIJK VOOR DIEKEN, De
vereniging van dierenbeschermers in
Parijs heeft geprotesteerd tegen het
optreden van panters in revues. De
vereniging oordeelt dat deze dieren;
„in moreel gevaar verkeren" in aan
wezigheid van revuesterren.
