EEN B.B.B. OVER
SCHEMERSCHEEPJES
M'
N. V. „JUNORA' geschenkariikelen
voor binnen- en buiienland
Brokje proza
„B
Onderlinge band
Ander lied
Topproduktie
„V
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1961.
PROVINCIALE ZEEUWSE C O U R ANT
ENEER WESTERMAN uit Hilversum heeft
liet als het ware op zijn klompen voelen
aankomen. Er zat brood in dië klompen. Niet
alleen voor hem, maar sinds januari van dit jaar
ook voor een vijfentwintigtal werkneemsters en
werknemers van de in die maand in Nieuw-
Namen gevestigde „N.V. Junora Ned. Ge-
schenkenartikelindustrie".
Al eerder had er brood in gezeten voor om
te beginnen drie meisjes en een jongen in
Hilversum. Dat was in 1954, toen de heer J.
Westerman op bescheiden schaal begon met de
produktie van geschenkenartikelen, bestaande
uit schemerlampjes in de vorm van scheepjes
en met de klomp als hechte, houten basis. Klom
pen uit Clinge.
De „scheepsschemerlampjes" wilden er best in.
Het bedrijf in Hilversum groeide snel en binnen
enkele jaren zelfs uit zijn jasje. Er moest om
gezien worden naar een grotere bedrijfsruimte
en het was klompenleverancïer Van der Voorde
uit Clinge, die de Hilversumse N.V. attendeerde
op het leegstaande fabriekspand van de vroegere
tapijtweverij Bruggeman in Nieuvv-Namen.
Nu lopen de schemerscheepjes er dagelijks bij
honderden van stapel, onder de waakzame lei
ding van bedrijfsleider G. van Campen, die in
tussen ook een nieuw project op stapel heeft
staan: een souvenir-afdeling, die begin volgend
jaar moet draaien. In de gewelven van het fa
brieksgebouw worden daartoe bereids de eerste
stappen gezet, terwijl op de begane grond, in
ruime hallen, de produktie van de schemer
lampjes in volle gang is.
het aanbrengen van de
tuigage op de schemerscheep
jes is een secuur werkje
komt er allemaal aan te pas. Ja,
wel een vijfdaagse werkweek, ne
gen per uur (7.3012 uur en
1-17.30 uur) en dus 45 uur per
week".
„De klompen vormen wat wij de onderbouw noemen", ver
telde de heer Van Campen, die zich in de loop van het gesprek
ontpopte als een bijzonder bedrijvige bedrijfsleider. Een
„b.b.b." zou men in deze tijd van afkortingen bijna geneigd
zijn te zeggen. Als „b.b.b." dan kwam hij in september 1960
eens poolshoogte nemen in Nieuw-Namen en rond drie maan
den later werd er gestart. „Hilversum" werd afgewerkt (al
leen hoofdkantoor en showroom zijn er nu nog gevestigd)de
verhuizing kwam tot stand, nieuw'personeel werd opgeleid
en de produktie bleef tussen de bedrijven door volledig op
peil.
Dit laatste vermeldt de heer
Van Campen met een zekere
en begrijpelijke beroepstrots.
Hij is trouwens helemaal
trots op het bedrijf en op het
bedrijf niet alleen. Met be
wondering ook spreekt hij
over de activiteiten van de
directeur, de heer Wester
man, die fungeert als ont
werper van modellen en mo
tieven en die tevens de ver
koopleiding in handen heeft.
„Daar heeft hij een enorme
feeling voor", verzekert de
i..,fittingen monteren...
heer Van Campen en dat
moet ook wel, want „Junora"
exporteert naar maar liefst
alle vijf werelddelen. In
stevige kartonnen dozen, met
als opschrift onder meer:
„For your radio and televi
sion set".
Wmt naar het schijnt doen de
scheepsmodellen het uitste
kend op een radio- of televi
sietoestel. Fraaie, naar bestaande
vroegere modellen nagebootste
miniatuur-zeilschepen als de „San-
b.b." Van Campen gaat wel
volkomen op in zijn werk.
Zowel de economische kant
(„In m'n vrije tijd heb ik econo
mie en efficiency gestudeerd
dat moesten er veel meer doen")
als de sociale aspecten hebben z(jn
volledige belangstelling. Hij is er
duidelijk trots op, dat „zijn" men
sen goed verdienen hij schroomt
zelfs niet er zich een beetje op
te laten voorstaan, dat zijn per
soonlijke verhouding tot het per
soneel een heel menselijke is en
hij maakt met voldoening gewag
van de goede onderlinge band, zo
als die ook spreekt uit het be
staan van een personeelsvereni
ging. Eens in de veertien dagen
komt men bijeen om zich te ont
spannen met diverse spelen en nu
staat al vast, dat de „Junora"-
mensen dank zij een reiskas op
23 augustus volgend jaar een uit
stapje zullen maken naar Hilver
sum en Apeldoorn, met tot slot
een dansavond in Hulst. En dat
wordt beslist geen klompendans...
ta Maria,", waarmee Columbus
Amerika ontdekte en daar is na
tuurlijk belangstelling voor. „Ju
nora" voegt dan ook bij elk afge
leverd produkt een in de taal van
het betrokken land gestelde be
schrijving van het schip en des-
zelfs geschiedenis en zo leest men
in een voor Zuid-Afrika bestemde
toelichting op scheepsschemer-
lamp ..Dromedaris" onder meer
het volgend brokje romantisch
proza
As ons nou die hawe-
toneel in Amsterdam op dié
Desemberoggend van 1651 nou-
keuriger bekyk, sien ons 'n
skip met 'n kameel uitgebeeld
op sy ag'lerstewe. Dis die „Dro
medaris
Ja. dat was de „Dromedaris" van
Jan van Riebeeck en uit de doos
komt een der vele „Dromedaris
sen" van de N.V. „Junora". Fraai
gelakt en opgetuigd, voorzien van
fitting, lamp en snoer, zó aan
te sluiten op het Kaapstadse licht-
net, ter opluistering van een Zuid-
Afrikaans interieur. Een ge
schenkartikel uit Nieuw-Namen,
het hanteren van de brand-
pen vergt een vaste hand....
an 1 augustus tot 15 septem
ber is er sprake van een
topproduktie. Dan moet er
met het oog op de kerstdrukte
voortdurend worden overgewerkt,
vooral ook omdat snel leveren
voor ons een factor van groot be
lang is", vertelt de heer Van Cam
pen.
Over het personeel: „Het is met
de mensen hier heel prettig wer
ken. Ze zijn trouwens graag bij
ons, maar we geven dan ook een
goed loon. Een zogenaamd „stads-
loon". Dat mag, omdat wë oor
spronkelijk in Hilversum geves
tigd waren. Wel hebben we de
afspraak met andere firma's in
Kieldrecht en Nieuw-Namen dat
we geen personeel van elkaar zul
len afnemen. Dat is ook een erg
prettige verstandhouding. Nee,
een c.a.o. hebben we niet. Dat kan
niet, omdat we nergens in te de
len zijn. Elektriciteit, metaalbe
werking: en houtbewerking, het
Die klompen zullen dus binnen
kort een heel ander, apart
lied vormen. Niet de klom
pen voor de „onderbouw" van de
schemerscheepjes, maar de klomp
als kloek en puur Hollands souve
nir. Klompen en klompjes in alle
maten en gewichten, met inge
brande en geschilderde, ook weer
puur Hollandse motieven: een mo
lentje in een landschap.
De heer L». Steffens uit Clinge is
er een ware meester in. Met een
door elektriciteit gevoede „brand-
pen" werpt hij de motieven bijna
achteloos de een na de ander in
de blanke klompen eerst alle
linker en dan de rechter exem
plaren van de paren. Met soepele
handbewegingen, trefzeker brandt
de gloeiende pen de landschapjes
in de kap van de klomp. Straks
zal de heer Steffens trachten 2
meisjes in de geheimen van zijn
kunst in te wijden, zodat de pro
duktie dan op gang zal kunnen
komen.
„Voor die meisjes natuurlijk een
promotie", verzekert de heer Van
Campen. ..Het is moeilijk werk.
Je moet er een vaste hand voor
hebben".
Na het „brandmerken" volgt het
inkleuren. Alle linkse klompen op
een oneindig lange, smalle tafel
in een rij. „Nou, en dan met de
penseeltjes er langs", licht de heer
Steffens toe: „Eerst met rood all*
dakjes en dan met groen boompje,
boompje, boompje, boompje, boom
pje
Waarna de rechter-exemplaren
dakje, dakje, dakje, dakje in
rood boompje, boompje, boom
pje, bbbbb om van te gaan
stotteren boompje in groen.
Vervolgens krijgen onze nationale
houten symbolen dan nog een che
misch bad, dat glans op de kleu
ren brengt en tevens dient tot
„harden", waarna ook deze pro-
dukten gereed zijn om bij buiten
landers de herinnering aan ons
lieve vaderland levendig te hou
den. „De klomp en de tulp, die
doen het nog altijd", weet de
heer Van Campen.
Schemerscheepjes en kleuri
ge klompen, die kunnen die
nen als spaarpot of spelde-
kussen, als bloemenbakje of
borstelhanger. „Junora"
maakt het op bestelling. Met
op de scheepjes vlaggen van
de landen, waar ze naar toe
gaan. „Daar moet je ontzet
tend mee oppassen. We heb
ben zo'n dertig verschillende
vlaggetjes en het is wel eens
gebeurd, dat er een Brits
vlaggetje terechtkwam op
een voor Duitsland bestemde
lamp. Meneer! Boze brieven,
verschrikkelijk.
...lak- en spuitwerk....
(Foto's P.Z.O
