PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
KROESJTSJEW ZOU WILLEN TOEGEVEN
„Onderhandelen houdt
in concessies doen"
Prinses Margarets zoon
Burgemeester van Middelburg geïnstalleerd
Vandaag..,
Suiker
een
cent goedkoper
RUSSISCH MIDDEL TEGEN
RADIO-ACTIVITEIT 1
Beeldvorming
204e jaargang - no. 261
Dagblad, uitgave van de firma
Provinciale Zeeuwse Courant
Directie: P. van de Velde en F. B.
den Boer. Adjunct: W. de Pagter.
Hoofdredacteuren
W. Leertouwer en G. A. de Kok.
ABONNEMENTSPRIJS 56 cent per
•week, 7,00 p. kw.; fr. p. p. 7,25
per kw. Losse nummers 18 cent!
WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN
Zaterdag 4 nov. 1961
ADVERTENTIEPRIJS 27 cent per
m.m. Min lm. p. advertentie 4.—.
Ing. mededelingen driemaal tarief.
Kleine advertenties (max. 8 regels)
25 cent per regel met een minimum
van 1,25. „Brieven bureau
van dit blad" 25 cent meer.
Giro no. 359300 P.Z.C.. Middelburg.
Bureaus: Vlissingen Walstr. 58-60, tel. 2355 (b.g.g. red. 3508/3546, adv. 3647/3643; Middelburg, Markt 61, tel. 3841 (b.g.g. red. 2078/3169, adv. 2375); Goes Gr. Markt2, tel. 6140 (b.g.g. red. 7853, adv. 5213). Oostburg, tel. 2395; Term
n. tel. 2116; Zlerikzee, red tel 242o. adm tel. 2094.
Toezeggingen tegenover lid Interparlementaire Unie
Vrijdagochtend heeft prinses Marga
ret van Engeland in het Clarence
House in Londen het leven geschon
ken aan een zoon. De foto toont een
televisie-cameraman temidden van
een grote menigte nieuwsgierigen
voor de hekken van het Clarence
House.
De Russische premier, Nikita Kroesjtsjew, zou gisteren te ken
nen hebben gegeven dat hij bereid is „concessies te doen" in de
onderhandelingen over Berlijn en het Duitse probleem.
Kroesjtsjew zou dit gezegd hebben tijdens een gesprek van meer
dan een uur met Giuseppe Codacci Pisanelli, een lid van het
Italiaanse parlement.
Volgens hoge goedingelichte zegslieden had Kroesjtsjew ge
zegd: „de Sowjet-Unie wenst onderhandelingen. De internatio
nale toestand is thans zeer slecht en het enige wat ons te doen
staat is onderhandelen.
„Wij moeten onderhandelen, en onderhandelen betekent niet
alleen concessies te krijgen, maar ook concessies te doen."
Geen tijdlimiet
Pisanelli Is verleden maand door de
interparlementaire unie In Brussel
afgevaardigd om de regeringsleiders
van de Verenigde Staten, Engeland,
Frankrijk en de Sowjet-Unie te wij
zen op de noodzakelijkheid van on
derhandelingen over de Berlynse cri
sis.
Volgens de zegslieden had Pisanelli
Kroesjtsjew gevraagd of hij het on
derwerp van het gesprek aan andere
leiders mocht doorgeven. Kroesjtsjew
antwoordde: „Ja, wat ik gezegd heb
zijn myn gevoelens".
heeft ter gelegenheid van i
js de derde verjaardag van de I
kroning van Angelo Guiseppe j
H Roncalli tot paus Joannes
H XXIII de openbare viering
s plaats van diens 80e verjaardag j
H (25 november a.s.).
S MORGEN
.is het 25 jaar geleden, dat I
de Belgische schilder, tekenaar i
en lithograaf Fons van der Vel-
de te Leiden overleed.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllillllllllll
Ponomarenko uit centrale
comité van de
communistische partij
De voormalige Russische ambassa
deur in Nederland, Panteleimon Po
nomarenko behoort tot de 64 leden
van het centrale comité van de com
munistische partij wier namen niet
meer voorkomen "op de nieuwe lijst
van volledige en kandidaat-leden.
P.Z.C.-zaterdagnummer
„SCHEMERscheepjes" en
kleurige klompen zijn de pro-
dukten van een industrie in
het Zeeuws-Vlaamse Nieuw-
Namen. Onze veertiendaagse
bedrijfsreportage is er aan go-
wijd. Op pagina negen.
Verder in dit 24 pagina's tel
lende P.Z.C.-zaterdagnummer:
Stemmen uit de kerken (pag.
3): Kroniek van Zwin tot Zijpe
(pag. 6): ..Sehemerscheepjes"
sn klompen" (pag. 9); Radio
an T.V. plus Films in Zeeland
(pag. 11); Letterkundige kro
niek en kunst (pag. 17); Ker
ken en maatschappij met feuil
leton (pag. 21) en de kinder
krant met klanken uit de ether
op pagina 23.
Kroesjtsjew, aldus de zegslieden,
herhaalde hierbij dat hij geen tijd
limiet voor de onderhandelingen zou
stellen.
„wy hebben geen haast", zei hij tot
Pisanelli, aldus de zegslieden.
Pisanelli deelde de pers mede uat
hij vandaag naar Rome zou ver
trekken. Vandaar zou hij zich
naar Washington, Parijs en Lon
den begeven om president Kenne
dy, president De Gaulle en pre
mier Harold Macmillan te spre
ken.
Ulbricht
De Oostduitse leider Walter Ulbricht
heeft gisteren bij zijn terugkomst
van liet Russische partijcongres ver
klaard dat kortelings gevoerde be
sprekingen tussen de Verenigde Sta
ten en de Sowjet-Unie „de mogelijk
heid van objectieve onderhandelin
gen" over Berlyn en de Duitse kwes
tie hebben opgeleverd.
Ulbricht zei dat zijn delegatie met de
Russen over het waagstuk van een
Duits vredesverdrag „volledige over
eenstemming" had bereikt.
Neutraal W.-Berlijn
Het voornaamste onderwerp by de
onderhandelingen zou volgens hem
jn „de vreedzame oplossing van de
Westberlynse kwestie door het op-
beffen van het bezettingsregime".
Volgens waarnemers heeft Ulbricht
voor de eerste maal gesproken over
een „onafhankelijke en neutrale stad
West-Berlijn".
Minister Marijnen heeft de netto-
prijs van suiker af fabriek met in
gang van 6 november 1961 verlaagd
van f62,10 tot f61,20 per 100 kg.
Dit blijkt uit een beschikking, gepu
bliceerd in de Nederlandse Staats
courant van gisteren.
De prijsverlaging is het gevolg van
de het vorig jaar bepaalde lagere
suikergarantieprijs voor de verbou
wers van suikerbieten van de oogst
1961.
Hieruit volgt, aldus deelt het minis
terie van landbouw en visserij mee,
dat de vrije verbruikersprljs van sui
ker met een cent per kilogram kan
worden verlaagd.
Kapitein Charles Limbrlck, een oud-officier van de Canadese luchtmacht
en een deskundige op, het gebied van raketten en radar, heeft tegenover
het Canadese persbureau verklaard te geloven, (lat de Russen een middel
tegen de gevolgen van radio-activiteit hebben ontwikkeld, dat reeds onder
de Russische bevolking zou zijn verspreid. Volgens Limbrick was reeds, vijf
jaar geleden bekend, dat de Russen wat betreft het onderzoek naar de
biologische gevolgen van radio-actieve besmetting ver op het westen voor
lagen. Een door hem niet met name genoemde Europeaan had hem vo
rig jaar verteld, dat de Russen er reeds bijna in geslaagd waren een te-
genmiddel te ontwikkelen. Rusland kan, aldus de Canadese expert, daar
om nog veel meer kernbommen tot ontploffing brengen, het westen ertoe
brengen zijn eigen wapens te beproeven, cn gedurende lange tijd de resul
taten afwachten.
5 POND, 3 ONS;
BLOND HAAR, BLAUWE OGEN
CLARENCE HOUSE heeft gis
teravond bekendgemaakt dat
de zoon die gistermorgen
door prinses Margaret, gra
vin Snowdon, ter wereld is
gebracht, vijf pond en drie
ons weegt, en blond baar en
blauwe ogen heeft. De toe
stand van moeder en kind is
goed.
De baby, vijfde in de rij van troonop
volgers, heeft automatisch de titel
burggraaf Linley gekregen. De ge
boorte verliep vlot na slechts een
kort kraambed. De eerste die het
kind zien mocht was de trotse va-,
der, earl Snowdon, de onbekende
fotograaf van weleer, die op 6 mei
1960 prinses Margaret in West
minster Abbey trouwde.
Nadat earl Snowdon zyn zoon had
gezien, ging hij zijn bevindingen
vertellen aan zijn schoonmoeder,
koningin-moeder Elizabeth. Samen
gingen ze toen de verloskamer bin
nen. Enige tyd later werd het kind
bezocht door koningin Elizabeth.
Communiqué
Het communiqué dat buiten Clarence
House werd aangebracht, luidde
eenvoudig: „Hare koninklijke hoog
heid prinses Margaret, gravin
Snowdon, heeft vandaag om kwart
voor twaalf het leVen geschonken
aan een zoon. Moeder en kind wa
ren wel".
Het communiqué was ondertekend
door de artsen John Peel, Vernon
F. Hall, John Weir, en Evans. De
zelfde ploeg dokters assisteerde op
19 februari 1960 koningin Eliza
beth, toen de vorstin beviel van
prins Andrew.
Het nieuws van de voorspoedige ge
boorte werd telefonisch doorgege
ven aan de koningin, door haar
moeder koningin-moeder Eliza
beth. Op deze wijze werden ook
Sremier Macmillan, minister van
innenlandse zaken Butler en de
aartsbisschop van Canterbury dr.
Ramsey, verwittigd. Hierna volgde
de aankondiging voor het publiek.
Opluchting
Prins Philip, gemaal van koningin
Elizabeth en nieuwbakken oom,
ontving het nieuws in Leeds, waar
hij de opening van een ziekenin-
richting verrichtte. „Heerlijk", zei
hij, „wat een opluchting voor alles
en allen".
De jonge vader, die zijn vrouw voor
en na de geboorte van zyn zoon in
de bloemen, waaronder rozen over
heersten, had gezet, drukte zyn
grote blijdschap over de gebeurte
nis uit.
VRIENDEN VAN MR. J. DRUBER: „HOKVAST MAN"
Sloe- en Veerse-Meerontwikkeling
belangrijkste vraagstukken
MIDDELBURG HEEFT na een „burgemeesterloos" tijdperk
van zeven maanden weer een nieuwe eerste burger. Tijdens een
bijzondere raadsvergadering, die vrijdag in de burgerzaal van
het stadhuis in aanwezigheid van een zeer druk bezette „publie
ke tribune" van honderden genodigden gehouden werd, is rar.
J. Drijber tot maandag bovendien nog wethouder van Leiden
tot burgemeester van de Zeeuwse hoofdstad geïnstalleerd. De
installatie geschiedde door loco-burgemeester A. J. Berenpas,
die evenals andere sprekers ziju vreugde kenbaar maakte
over de komst van mr. Drijber naar Middelburg, cn die tevens
hoopte, dat de nieuwe burgemeester niet zo snel als zijn voor
gangers de voorzittershamer weer zal overdragen. Wat dit be
treft kregen de hoofdstedelingen bemoedigende woorden te
horen van mr. Drijbers meegekomen Leïdse vrienden, die de
burgemeester kenschetsten als een „hokvast" man, zodat de
heer Berenpas zijn routine, opgedaan bij liet installeren van
burgemeesters, gerust enige tijd „op stal" kan zetten....
VVWVAA/VWVA^/WVWWVVVV
Behalve een groot aantal Zeeuwse
autoriteiten was een groep Leidena-
ren naar Middelburg gekomen om
getuige te zijn van de installatie van
mi'. Drijber. Onder dit gezelschap be
vonden zich onder meer de loco-bur
gemeester van Leiden, de heer J. C.
van Schaik, de wethouders M. S.
Stolp en S. Meuken, alsmede de ge
meentesecretaris, mr. J. Bool. Voorts
waren aanwezig de ouders van mr.
Drijber cn de echtgenote van Leidens
burgemeester, jhr. mr. Th. van Kin
schot, alsmede de burgemeester van
Middelburgs sportuitwisselingsstad
Folkestone, mayor G. Alderidge.
De burgemeester en zijn echtgenote
werden aan het begin van de zitting
binnengeleid door de „commissie van
in- en uitgeleide", gevormd door me
vrouw M. van Loo-van Loo en de
heer A. J. Schot.
Wethouder A. J. Berenpas wees er in
zijn welkomsttoespraak op, dat Mid
delburg reikhalzend naar deze be
noeming heeft uitgezien, waai'bij het
geduld wel zeer op de proef werd
gesteld. „Het schijnt dat de voorbe
reiding tot de benoeming van een
burgemeester voor Middelburg zeer
Veel tijd vergt", aldus de heer Be
renpas. „Bij uw voorganger, burge
meester mr. Joh. de Widt, duurde
het ruim zeven maanden en voor de
benoeming van diens voorganger,
burgemeester mr. dr. N. Bolkestein,
had men eveneens zeven maanden
nodig. Wethouder Berenpas zei te
hopen, dat Middelburg mr. Drijber
lange tijd als zyn eerste burger mag
behouden.
Vervolgens gaf «o heer Berenpas
een uitvoerig overzicht van de pro
blemen en plannen, waarmee de
nieuwe burgemeester te maken
krygt in Middelburg als centrumge
meente van een groot gebied. Hy
stipte daarbij eerst de huisvesting
aan: bij de benoeming van burge
meester De Widt, aldus releveerde
do heer Berenpas, stonden 681 wo
ningzoekenden ingeschreven, thans
zijn het er 934, waarvan 275 die bui
ten Middelburg wonen, maar in de
stad hun werk hebben. „U ziet het
probleem wordt groter, de oplossing
moeilijker, vooral wanneer men aan
een groeiende gemeente slechts 36
woningwetwoningen toewijst", aldus
de wethouder.
Plannen
De heer Berenpas ging verder in op
de plannen van gemeentebedrijven,
enkele grote objecten in de sfeer van
gemeentewerken (nieuwe reinigings
garage, een kantoor voor gemeente
werken, rioolafvoer naar de Wester-
schelde, brandweerkazerne en een
nieuw politiebureau). Ook legde hij
de nadruk op Middelburg als onder-
wyscentrum. Hij bepleitte steun van
de overheid bij Middelburgs taak als
cultureel centrum (Deltamuseum,
museumstichting, schouwburgplan
nen), en wees op de adviserende en
organiserende taak van de straks
in de hoofdstad op te richten sport
stichting.
Een volgend probleem, waarop de
heer Berenpas nader inging, was de
sanering. Daarbij bepaalde hij zich
tot het verkeer (nieuwe bruggen),
de gemeentelijke herindeling, uitbrei
dingsplannen en structuurplan, drie
zaken, die grotendeels samenhangen
met de verwezenlijking van het Sloe-
plan.
In dit. verband betoogde de beer Be-
CZie slot pag. 5 kol. 1)
In deze dagen van spanning is het
belangwekkend zich te bezinnen
op de vraag hoe in de westeiyke
wereld de mens zich een beeld vormt
van de situatie rondom hem. Er
staan hem voor deze beeldvorming
allerlei middelen ten dienste; krant,
radio, televisie, bioscoopjournaal, om
er enkele te noemen. Door deze me
dia neemt hij kennis van datgene
wat er in de wereld gebeurt en zij
dus beïnvloeden in sterke mate zijn
beeldvorming. Maar ook de media
staan op hun beurt weer bloot aan
bepaalde beïnvloedingsfactorenzij,
die aan deze communicatiemedia
werkzaam zijn, de journalisten dus,
zweven immers niet ergens boven
de samenleving om een absoluut-
geldig oordeel te kunnen formuleren,
maar zijn integendeel opgenomen in
een maatschappelijk bestel en onder
gaan daarby als iedereen bepaalde
wisselwerkingen. En al zijn journa
listen getraind in het waarnemen
van feiten en gebeurtenissen, deze
wisselwerkingen zyn niet uit te slui
ten, evenmin als de achtergronden,
van waaruit zij een keuze uit het
nieuws maken of hun commentaren
schryven. Het is menen wij
goed dit alles scherp voor ogen te
stellen, wanneer men als krante
lezer, radioluisteraar of televisiekij
ker een eindpunt in de beeldvorming
is. Met andere woorden: van hem
wordt een kritische instelling ver
langd.
Wij brengen dit punt ter sprake
naar aanleiding van een artikel
in de New York Times van eind
vorige maand, waarin James Reston
een aantal aspecten van westerse be
richtgeving kritisch onder de loep
neemt. Hij betoogt daarbij, dat een
combinatie van loslippigheid in
Washington en slechte journalistiek
in sommige delen van Europa de
Duitse crisis ernstiger doet voorko
men dan zij is.
„Als een willekeu
rige Amerikaan op
een cocktail-party
uiteenzet hoe hij
de kwestie-Berlijn
wil oplossen, wordt dit vrijwel zeker
twee dagen later in het te Hamburg
verschijnende blad „Die Welt" gepu
bliceerd als het laatste woord van
het Witte Huis. Als generaal Clay
op een andere cocktailparty in Ber
lijn de Duitsers vraagt wat zij zelf
bereid zyn te doen om een oplossing
voor het Duitse probleem te vinden,
wordt dit tot een internationaal in
cident opgeblazen dat de westelijke
kanselarijen dagenlang bezighoudt.
Er is in de westelyke hoofdsteden
een soort krantenoorlog aan ae gang,
die alleen maar van belang is omdat
de autoriteiten in Bonn alles serieus
nemen en him vertegenwoordigers in
Washington dwingen hetzelfde te
doen". Aldus James Reston, die er
nog aan toevoegt, dat het resultaat
van dit alles een toeneming met zich
brengt van bezorgdheid en wantrou
wen in de Bondsrepubliek, alsmede
een dreigende herleving van de poli
tieke verdeeldheid in de Verenigde
Staten ten aanzien van de Duitse
kwestie.
Uit de praktijk van alle dag vindt
men hier dus enkele voorbeelden
die de aanvang van ons betoog
duidelijk illustreren. Journalisten uit
West-Duitsland bekijken op dit ogen
blik inderdaad met grote argwaan
elke uitlatihg uit en rond het Witte
Huis, ten einde de eerste tekenen van
een eventuele verandering in de Ame
rikaanse politiek inzake Duitsland
woedend te kunnen signaleren. Hun
achtergrond die óók die van Bonn
is! is de Duitse situatie: Berlijn.
Oost-Duitsland, de Oder-Neissegrens
en hun eigen opvattingen daarover,
die zij onaantastbaar achten. Maar
een dergelijke gespannenheid plus het
optreden van schrikreacties in de pu
bliciteitsmedia en bij regeringen na
bij wijze van spreken elke cocktail
party in Berlijn of in Washington
oefenen onvermydelyk invloed uit op
de beeldvorming in het westen. Het
beeld wordt in een bepaald perspec
tief geplaatst en vergroot de onlust
gevoelens bij diegenen, bij wie uit
eindelijk de beeldvorming plaats
heeft. En wij herhalen: van hem
wordt een kritische instelling ver
langd.
James Reston wijst er tevens op,
dat de Verenigde Staten pas een
duidelylte koers kunnen varen
rond de Duitse kwestie als in Bonn
een nieuwe regering zetelt. En dan
nog wordt het een zaak, die veel „ge
duld en vertrouwen van beide zijden
zal vergen". En voorts: „Het is hier
voor niet bevorderlijk als Bonn een
zenuwinzinking krijgt telkens wan
neer een praatzieke ambtenaar in
Washington een ademloze journalist
ontmoet". Reston slaat hier de spijker
zeker op de kop, maar toch vergeet
hij één ding: in de beeldvorming van
de westerse mens krijgt de Russi
sche heer Kroesjtsjew zo langzamer
hand de trekken van een roekeloze
doch vastberaden speler, die de ene
rake zet na de andere pleegt zonder
dat de andere partij tot effectieve
tegenzetten komt. Het is overigens
een beeld, waarvan de juistheid
geenszins vaststaat, maar dat in elk
geval door de Russische staatsman
wordt gewenst! Dat past In zijn inti-
midatiepolitiek. In elk geval: mede
door deze beeldvorming ontstaan on
zekerheidsgevoelens, die weer een
wisselwerking opleveren met de com
municatiemedia. En wij vragen ons
af of dit speciale aspect van de koude
oorlog in het westen wel helemaal
begrepen wordt. Zij, die in deze sec
toren verantwoordelijkheden dragen,
zullen zich in elk geval voortdurend
moeten bezinnen op de vraag of de
beeldvorming in het westen wel met
de werkelijkheid parallel loopt. Dat
voorkomt wellicht „zenuwinzinkin
gen" om met James Reston te spre
ken. Enige discipline zou in elk ge
val niet misplaatsl zijn.