GLYCA
Bouwstop en visfeest
in raad Breskens
OVER ZEBRA'S
TIJGERS
EN VOORRANG
Csso;
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
WITTE KRUIS
Ruwe
ihanden?]
RAAD WAARDE GUNDE VIER
WERKEN ONDERHANDS
HET JASON-MYSTERIE
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DINSDAG 31 OKTOBER 1961
AANNEMERSPLAN VERWORPEN
„Garnalenkoningin kostte
vereniging geen cent"
De zogenaamde bouwstop, die de re
gering van toepassing heeft ver
klaard op bungalows waarvan de
bouwkosten het bedrag van 10.000
gulden te boven gaan, is maandag
avond onderwerp van bespreking ge
weest in de gemeenteraad van Bres
kens. In verband met het toekomsti
ge bungalowpark is deze gemeente
namelijk nauw betrokken bij deze
bouwstop. De „Bungalowbonw Zee
land", die een twintigtal bungalows
wil bouwen vroeg het gemeentebe
stuur van Breskens om de termijn
van diie jaren, waarin de bouw vol
tooid moet zijn te verlengen met de
tijd, dat de bouwstop van kracht is.
Verder was verzocht de betalings
voorwaarden te wijzigen zodat, in
plaats van de volledige koopsom di
rect te voldoen, de helft nu wordt
betaald en de andere helft als de
bouwstop is opgeheven.
Het college van b. en w. stelde voor
het eerste verzoek in te willigen en
het tweede af te wijzen. De heer F.
Goethals (k.v.p.) meende dat hier
door de inhoud der contracten met
betrokkenen wel eens op losse
schroeven kan komen te staan. Als
wij de letter van de wet precies zou
den toepassen dan wel, aldus burge
meester J. A. Eekhout, maar uit ons
voorstel kunt U opmaken, dat dit
niet de bedoeling is.
Het aannemingsbedrijf gebrs. Van
der Poel uit Terneuzen, ook gedu
peerd door deze bouwstop, vroeg
nu bungalows te mogen bouwen,
die wel aan de eisen voldoen en
dus veel goedkoper zouden kun
nen worden. Laten bouwen, vond
de heer Goethals maar daar voel
de het college van b. en w. niets
voor. Bovendien was dit plan
voorgelegd aan de stedebouwkun-
dige en de provinciale commissie
die het onaanvaardbaar noemden.
Dit soort bouw zou hetpeil van
het bungalowpark sterk doen da
len. De b. en w.-voorstellen wer
den zonder stemming aanvaard.
Verder had zij ernstige bezwaren te
gen een bedrag van circa zeshonderd
gulden als salaris voor „die heren uit
Den Haag", en wilde zij wel eens
precies weten, wie een lunch had ge
bruikt en broodjes had gegeten. Zij
was over de afrekening niet te spre
ken en had pertinent bezwaar, dat
een en ander op kosten van de ge
meenschap zou komen. De heren
Goethals, Carels en Cambier onder
schreven min of meer de bezwaren
van mevrouw Niermans. Men zweeg
er echter verder over; op voorstel
van wethouder W. C. van der Hooft
werd het verzoek voor een nader on
derzoek naar de bedragen terugge
nomen.
(Advertentie)
\x de echte
PIJNSTILLER
tegen hoofdpijnkiespijn
griep, reumatische pijhen etc.
Nieuw wapen Du'weland:
drie-in-één
Advertentie
1HL
Kosten koningin
Een aanvraag om subsidie door de
visserijvereniging „Ons Belang" in
de vorm van de helft van het tekort
in de kosten van visrestaurant en
garnalenkoningin tijdens de jongste
visserijfeesten, ondervond heftige te
genstand bij de raad. B. en w. stelden
voor de helft van het tekort ad
1087,37 ten laste van de gemeente
lijke vismyn te brengen. Mevrouw
M. M. NiermansGossye (p-v.d.a.)
zei, nogal geschrokken te zijn van
de overgelegde rekeningen. In de
eerste plaats heeft de garnalenko
ningin de vereniging geen cent ge
kost, dus dat is camouflage, aldus
mevrouw Niermans.
met vers
gebrande
hazelnoten
Geslaagde uitvoering van
r.-k. Zeeuwse koorschool
De jonge, enthousiaste dirigent E.
Hejjblok heeft in de afgelopen jaren
met het knapenkoor van de r.-k.
Zeeuwse koorschool te Goes vele suc
cessen behaald. Niet alleen in Zee
land, maar ook in de andere provin
cies heeft het koor z\jn faam beves
tigd. Zondagavond heeft de r-k.
Zeeuwse koorschool opnieuw een
voortreffelijke uitvoering toegevoegd
aan de reeks van vele goede uitvoe
ringen.
Onder leiding van dirigent Heijblok
traden de jongens op voor donateurs,
die in vrij grote getale naar „Het
Schuttershof" - in Goes waren geko
men.
Het was bepaald geen gemakkelijk
programma, dat de dirigent voor de
ze avond had samengesteld, maar tij
dens de uitvoering bleek wel, dat hij
niet te hoog had gegrepen.
Op het programma stonden voor de
pauze onder meer koorliederen van
Michel Mondo, Da Palestrina, C.
Franck, volksliederen uit vele delen
van de wereld en een dansmenuet uit
de opera „Haensl und Graetel".
Na de pauze bracht het koor een
concert in „oude stijl", zoals het op
het programma was aangekondigd.
Het omvatte onder meer werken van
W. A. Mozart, Leopold Mozart, Joh.
Brahms en R. Schumann.
De in keurige uinformen gestoken
jongens mochten menig open doekje
in ontvangst nemen voor hun stijlvol
optreden.
s Zo zal het nieuwe gemeente-
wapen van -Duiveland er uit- f|
p zien, wanneer de Hoge Raad
p van Adel aan het ontwerp zijn
p goedkeuring hecht. Van de
drie opgeheven gemeenten
Oosterland, Nieuwerkerk en
§1 Ouwerkerk is een onderdeel uit
p het oude wapen overgenomen.
De geren, die over de hele
breedte van het schild lopen,
EE herinneren aan Nieuwerkerk.
De drie ruiten komen uit het
p wapen van de voormalige ge
il meente Oosterland en de brede
M strook in brond (boven), waar-
li op deze ruiten zijn geprojec-
I! teerd is overgenomen van Ou-
werkerlc. Zaterdagmorgen kre-
H gen de raadsleden van Duive-
p land het nieuwe wapen in
p kleuren te zien.
lIlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllH
Vertraging op veerdienst
Kats-Zierikzee
Maandagmorgen heeft de veerboot
„Koningin Emma" op de lijn Kats-
Zierikzee door een defect aan de ra
darinstallatie met vertraging te kam
pen gehad. De veerboot, die volgens
de dienst om tien uur uit Kats had
moeten vertrekken en om even over
half elf in Zierikzee had moeten arri
veren, kwam hier met vijf-en-twintig
minuten vertraging om elf uur aan.
Tot na de middag is de „Koningin
Emma" in Zierikzee blijven liggen.
Om één uur kon de dienst pas weer
normaal worden hervat.
Morgen, 1 november, is het zover. Dan hebben
kleine en grote voetgangers op de zebrapaden
voorrang. Een belangrijke stap is gezet op de
weg naar een veiliger verkeer. Dus, Iet op de
zebra's, automobilist. Laat de wandelaars
voorgaan. U bent immers zo weer weg, daar
zorgt de tijger in uw tank wel voor. Ja precies,
de Esso tijger maakt een motor kittiger, pittiger,
krachtiger, machtiger. Geef hem een plaats in
uw tank, tank Esso Extra.
MET ESSO BENT U BETER UIT
Benoeming dijkgraaf
Polder Rapenburg
De vergadering van ingelanden van
de Polder Rapenburg (Nieuw- en
St.-Joosland) heeft tot dijkgraaf
herbenoemd de heer M. I. de Vos
te Middelburg en tot waarnemend
dijkgraaf de heer J. Crucq Fzn. te
Araemuiden.
(Advertentie)
Alléén
helpt direct
NIEUW UITBREIDINGSPLAN
Voorzitter wilde niet
meer verschrijven
DR. E. j. SWAAB'S VERENIGDE FABRIEKEN
Vrij uitvoerig- heeft de gemeenteraad
van Waarde maandagmiddag voor
het eerst in het gerestaureerde ge
meentehuis bijeen gesproken over
de gunning van verschillende wer
ken aan de firma M. C. Duynhou-
wer te Kapelle. Het ging hier óm een
zestal kleinere werken tot een totaal
bedrag van circa 20.000. Het voor
stel van b. en w. luidde: onderhandse
gunning van deze werken aan de fir-
1932. Deze satelliet was één
der grootste die Jupiter be
zit, maar veel van de opper
vlakte zagen de opvarenden
van de Argol niet, want het
uitzicht werd bijna constant
belemmerd door een deken
van mist. Een analyse van
de samenstelling van de at
mosfeer daarbuiten toonde
aan, dat deze in hoofdzaak
bestond uit amonia en moe
rasgassen. Urenlang vloog
de Argol door de melkach
tige brei, zonder dat het
noodsignaal der verloren
schepen werd opgevangen.
De mannen aan de radar
toestellen hadden hun handen vol. Voortdurend
waarschuwden de ontvangers voor onzichtbare
bergtoppen en andere obstakels. Eenmaal
glipten zij letterlij door het oog van een naald
toen de Argol recht in een trechtervormige
canyon vloog en Solon het schip nog juist over
de op hen toestormende rotswand kon heen
trekken. De manoeuvre bezorgde bijna iedereen
aan boord de doodstuipen en Buck, die voor «Ie
aardigheid naast Solon was gaan zitten, lachte
als de bekende boer met kiespijn. Spoedig na
dit voorval verliet men de ongastvrije satelliet
om koers te zetten naar de volgende „patiënt".
Doch ook daar had men geen succes, evenmin
als bij de volgende. Voort ging het weer. Num
mer vijf in de serie was Ganymedes, de groot
ste Jupiter-satelliet.
ma Duynhouwer voor een bedrag
van 21.1X5. De raming van de di
recteur van gemeentewerken, date
rende van ongeveer anderhalf jaar
geleden, gaf een bedrag aan van
18.302.
Het werk is onderhands aanbe
steed. Gezien het verschil van
3000,vroeg de heer K. van
Houte (c.h.) of het niet mogelijk
zou zijn de werken openbaar aan
te besteden. Van de zijde van b.
en w. werd opgemerkt, dat dit
ook geen oplossing zal geven, om
dat intussen verschillende mate
rialen duurder zijn geworden. De
heer W. J. Kersten (s.g.p.) stelde
voor het verschil op andere posten
te verschrijven, maar daarvan wil
de de raad niets weten. „We heb
ben dit één keer gedaan bij de
bouw van woningwetwoningen,
maar het is toen volkomen ver
keerd gegaan. Daar kunnen we
echt niet meer aan beginnen",
merkte raadsvoorzitter A. Lokker
op.
Teneinde het bedrag omlaag te krij
gen, besloot de raad er een tweetal
kleinere werken af te voeren. Onder
hands zal thans aan de firma Duyn
houwer worden gegund het verbre
den van de Groene-Kruisstraat en de
Schoolstraat, het maken van een
stuw in do sloot bij de begraafplaats
en het maken van een asfaltpad ach
ter een aantal nieuw gebouwde wo
ningwetwoningen. Dit zal de gemeen
te thans komen op 18.145. De ra
ming hiervoor was 15.970.
In de rondvraag antwoordde de bur
gemeester op een vraag van de heer
Van Houte, dat de raad zo spoedig
mogelijk voorstellen zullen bereiken
met betrekking tot een nieuw uit
breidingsplan voor de gemeente
Waarde, dat mómenteel wordt voor
bereid.
FEUILLETON
I
Door JOHN NEWTON CHANCE
47
Keep leunde met zijn volle gewicht
tegen de deur toen hij de kruk om
laag drukte, als een vallende zak
kwam hij op de grond terecht. Jason
moest juist een bocht nemen, wat
Keep goed te pas kwam.
Jason bracht de auto tot staan en
keek door de open deur terug naar
de plek waar Keep eruit gesprongen
was
Hij liet de wagen achteruit draaien,
zodat de koplichten de bremstruiken
en helde langs het wagenspoor be
schenen.
De ruwe schaduwen van de brem
verspreidden zich over de heide en
vormden overal duistere plekken,
waar Keep zich uitstekend kon ver
bergen.
„Wel, allemompelde Jason.
„Ik had erop verdacht moeten zijn".
Keep had hem steeds te kieskeurig
toegeschenen om plotseling met zijn
mooie grijze pak en prachtige over
hemd in hei en modder te springen.
Jason gooide schouderophalend de
deur dicht en maakte opnieuw een
bocht om de heuvel heen. De Woeste
nij kwam steeds duidelijker in zicht.
Aan gene zijde van de boerderij
schitterden de golven van het kanaal
in het helderder wordende maanlicht
en stak de kleine pier vooruit als een
zwarte vinger, wijzend naar het noor
den, waar de zee onder mistbanken
leek bedolven.
TWAALFDE HOOFDSTUK
De mist die over de zee hing werd
geleidelijk dichter. Ze bevond zich
nog een eind weg, maar kreeg in het
licht van de maan geleidelijk een
zilverige tint.
Gezien van de rand waar de twee
vrouwen stonden, scheen de mist van
het oosten uit te komen aankruipen
als een door nieuwsgierigheid be
zield levend wezen. Vicky stond recht
tegenover het geweer. Ze glimlachte
niet langer maar keek Shirley vol
spanning aan, alsof ze elk ogenblik
het schot verwachtte.
„Luister eens", sprak ze. „Deze hele
kwestie gaat buiten jou om. Morgen
is het allemaal voorbij. Je hebt ge
hoord wat we in de keuken zeiden
en dat was de waarheid. Morgen
ochtend is er niemand meer in de
omgeving die er iets van afweet.
Waarom zou jij je er dan mee be
moeien?" i
„Kwestie van persoonlijke belang
stelling", antwoordde Shirley.
„Maar het komt er voor jou geen
sikkepit op aan!"
„Integendeel, een heleboel".
„Om hem?", vroeg Vicky, het hoofd
schuddend.
„Om een massa dingen".
„Maar het meest om Jason", hernam
Vicky scherp. „En juist om hem
moest je je het minst bekommeren.
Vergeet het. Deze streek van het
land brengt je geen geluk aan".
,,'t Hangt er van af wat ik wens",
zei Shirley.
„Wat je wenst! Je wenst toch zeker
niet wéér een man die 't op je levèn
heeft voorzien, Wel?"
„En als ik dat nu wél mocht wen
sen
Vicky zweeg een ogenblik en sloeg
Shirley met haar geweer oplettend
gade. Het maanlicht bescheen haar
vastberaden trekken en ze was blijk
baar niet voornemens van gedachten
te veranderen,
„Loop door", zei ze.
„Luister", herhaalde Vicky. „Het
dient nergens toe, verder te gaan.
De Woestenij is nog maar een kwart
mijl (ongeveer 400 m. vert.) hier van
daan. Er wachten daar een half do
zijn mannen op mij."
„Vicky Darracott", hernam Shirley
met onheilspellende scherpte, „het
schijnt dat je me niet begrüpt. Of
misschien wil je me niet begrijpen.
Welnu, onthoud dit goed: als ik ge
beten word bijt ik graag terug. Mis
schien is dat slecht van me, maar
zo ben ik nu eenmaal. Volgens mij
ben ik in 't verloop van deze affaire
nogal pijniyk gebeten, op welke ma
nier dan ook, waarom ik van plan
ben, zo gauw mogelijk terug te bij
ten. Mogelijk is deze verklaring je
voldoende. Zo niet dan nog het vol
gende:
Ik werd op Combe in een val gelokt
als deel van een plan om my té ver
moorden. Ik ben misschien een eigen
aardig meisje, maar ik weet graag
welke reden de mensen voor hun da
den hebben. Vooral als ze me uit de
weg willen ruimen. Daarom moet ik
weten wat dit alles heeft te bete
kenen en zodra ik op de hoogte ben,
bijt ik terug. Voor mijn part wring
je je in allerlei bochten. Misschien
zyn er werkelijk een half dozijn ke
rels op de Woestenij, misschien ook
niet, het laat me volkomen koud. Ik
heb schoon genoeg van dit Vicky-
spelletje. Prent het van nu af aan
in je mooie kopje, dat jij de verlie
zende party bent en dat je zult doen
wat ik je zeg. Vooruit!"
Meteen schoot ze de rechterloop van
het geweer af. 't Schot maakte ge
weldig veel lawaai en werd door de
rotsen teruggekaatst. Vicky sprong
achteruit, wendde zich om en liep
haastig verder.
Achter Vicky was door het schot een
steen losgeraakt, die met steeds snel
lere vaart de helling afrolde en ten
slotte in de ruimte verdween.
Vicky sloeg de hoek om, waarna de
lichten van de Woestenij opnieuw
zichtbaar werden, dichterby dan
Shirley mogelijk had geacht. Het pad
werd breder en liep al slingerend een
minder steile helling af, zowel bo
ven als beneden dicht met varens om
zoomd.
Het gras was nu bijzonder zacht en
elastisch, zodat de voetstappen van
de beide vrouwen geen enkel geluld
maakten. Op een paar honderd meter
van de boerderij draaide Vicky zich
weer om.
„Recht er op af?", vroeg ze.
Geen antwoord.
Snel keek ze achterom de helling op
en daarna in de varens aan weers
kanten; bleef toen nog even staan,
maar haalde ineens diep adem en
rende zo hard ze kon naar het huis.
Achter haar geen beweging hoege
naamd. Het pad was leeg. Ze betrad
de boerderij door een zwart gapende
opening in het wit van de muren.
Rechts van de deur scheen uit twee
vensters nog steeds een gelig licht.
Zodra ze binnen was ging een deur
in de donkere gang vóór haar plotse
ling open en liet een stroom van licht
uit, dat Jason's gezicht bescheen. Hy
draaide zich nog bijna voor hij haar
goed en wel gezien had om en hield
de deur zo met de hand vast, dat er
een lichtstreep in de gang bleef.
„Eeste Vicky!", riep hi| uit. „Hele
maal alleen?"
„Ik was niet alleen", antwoordde ze.
„Die ellendige vriendin van jou joeg
me hierheen voor de loop van een
geweer. Maar nu...,..", ging ze voort,
terugziende op de door de maan ver
lichte helling, „schijnt ze te zijn ver
dwenen".
„Je ontglipt?", vroeg hij snel. „Wan
neer?"
„Dicht hierbij", antwoordde Vicky,
„ergens in de struiken".
„Welk een samenloop van omstandig
heden!", hernam Jason, terwijl hij
naar de deur liep en onderzoekend
rondkeek. Willard heeft hetzelfde ge
daan ergens bovenop de heuvels. Zo
maar uit de auto gesprongen!"
Hij wendde zich om en zag Vicky
aan. De deur aan de gang viel lang
zaam dicht, zodat alleen dc maan de
ene kant van. zijn gezicht verlichtte.
„Hoor eens, Vicky", zei hij op zachte
toon, „we zq"n hier maar met ons
beiden. De Woestenij is verlaten. Heb
je dat verwacht?"
De mannen zijn met ons naar die an
dere boerderij gegaan", zei Vicky.
„Over hoeveel zouden we kunnen be
schikken, denk je?"
„Dat heb ik me ook afgevraagd. En
ik ben een boon als ik het wee*. Ik
heb op alle bewoners van Combe ge
rekend, maar dat zouden er heel wat
zijn".
„Dat is zeker", lachte Vicky. „En
geloof je heus dat ik ze allemaal ver
trouw?"
Jason zag haar een ogenblik aan.
„Misschien niet", gaf hij toe, „maar
sommigen toch wel. En die geef je
je bevelen zonder dat ze weten waar
rt om gaat".
(Wórdt vervolgd).
