Avondmaalsviering in
synode ter sprake
DE KERKEN
DE BOEKENPLANK
PETROLEUM
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosieer
PALTHE
HET JASON-MYSTERIE
maatschappij
„EEN NARE ZONDAG" WAS HET
IN SINT-MAARTENSDIJK
Behaaglijk warm!
ZATERDAG 21 OKTOBER 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
17
en de
EIND OKTOBER OP WOUDSCHOTEN
Verhouding tot r.-k kerk
eveneens ter tafel
De generale synode der Neder
landse Hervormde Kerk zal op 80,
31 oktober en 1 november op
„Woudsclioten" te Zeist vergade
ren. De synode zal daarbij een
concept-nota behandelen over de
oecumenische avondmaalsviering,
die in een aantal gemeenten plaats
heeft. By de oecumenische avond
maalsviering doet zich de omstan
digheid voor dat er kerken zijn,
die bereid zijn daaraan deel te ne
men, maar niet de voorwaarde
stellen van enig kerklidmaatschap
voor de toegang tot het avond
maal. Vooral onder de jongeren
zou er een verlangen naar het
oecumenisch avondmaal zijn waar
te nemen.
In Utrecht is een aantal studenten
verleden jaar begonnen met oecu
menische avondmaalsdiensten,
zulks onder invloed van de oecu
menische jeugdconferentle in Lau
sanne. De kerkeraden van de her
vormde. de lutherse, de doopsge
zinde en de remonstrantse ge
meente geven hun medewerking
Toenemende overgang
naar het Jodendom
Vele niet-joden in alle wereldde-
delen en vooral in de Verenig
de Staten gaan de laatste tijd
om uiteenlopende redenen over
tot de joodse godsdienst. De ramp
die het Jodendom onder de nazi's
heeft getroffen en de joodse re
naissance nadien, die uitmondde
in de stichting van de staat Is
raël, zijn hier onmiskenbaar van
invloed.
In de Verenigde Staten zijn het
hoofdzakelijk oorspronkelijk een
christelijke kerk aanhangenden
die tot het Jodendom gerekend
willen worden, in Israël zelf veel
al islamieten en met joden ge
huwden, in Afrika velen die bre
ken met de oude stamgebruiken,
in Azië (vooral Japan) zij die
zich afkeren van het Shlntoïsme,
en in Europa (vooral op het Ibe
risch schiereiland) zij die zich na
zes eeuwen nog steeds tot de
Marranen rekenen.
aan deze avondmaalsviering.
Voorts zal de synode tijdens de ko
mende vergadering een concept
pastoraal advies bespreken over
de reformatorische houding je
gens de Rooms-Katholieke Kerk
en haar leden. Dit advies is op ver
zoek van het moderamen opge
steld voor ds. H. W. Meyboom, di
recteur van het Ned. protestants
convent en dr. C. A. de Ridder,
studiesecretaris van het Ned. pro
testants convent.
Het probleem van de mutatie van
predikanten zal worden besproken
aan de hand van een rapport over
de antwoorden van de classicale
vergaderingen op de enquête inza
ke het mutatievraagstuk. In een
eerste rapport, dat in de synode
vergadering van juni 1960 werd
besproken, werd voorgesteld om
predikanten, die 10 jaar of langer
op een standplaats staan met
minder dan 3000 zielen, te doen
verzetten door een raad voor de
mutatie, tenzij de gemeente ver
klaarde op deze verzetting geen
prijs te stellen of de predikant
van deze verplichte verzetting dis
pensatie verkreeg. Over deze vra
gen is een enquête gehouden,
waarvan de resultaten in de syno
de ter sprake zullen komen.
Zendingsarbeid
in Kameroen
De Raad voor de Zending zal zijn
medewerking geven bij de stich
ting van een centrum voor de
produktie en verspreiding van
christelijke lectuur, in Yaounde
in voormalig Frans Kameroen,
Dit zal geschieden in nauwe sa
menwerking met ds. Y. Schaaf,
die daar al enige jaren werkzaam
is als agent van het Nederlands
Bijbelgenootschap.
In het kader van dit plan zal een
reeks cursussen in Yaounde wor
den gegeven voor Afrikaanse
journalisten. Er bestaat in Frans
Kameroen sedert enige maanden
een Frans weekblad „La semaine
camerounaise", dat wordt geredi
geerd door ,twee christenen uit
Kameroen, die hun journalistieke
opleiding in Europa hebben ge
kregen. Het geld voor dit litera
tuurcentrum zal ten dele uit bui
tenlandse fondsen komen. Ook de
Raad voor de Zending der Neder
landse Hervormde Kerk zal hier
aan bijdragen. Bovendien zal de
raad voor dit project twee men
sen beschikbaar stellen, één
Franssprekende en een Neder
lander.
Op uitnodiging van de generale
synode der N.H. Kerk zal de se
cretaris-generaal van de Evange
lische Kerk in Kameroen, de Afri
kaan ds. Kotto, aan het eind van
deze maand een bezoek aan Ne
derland brengen om het voorne
men van zijn kerk om nog meer
hervormde zeridingsarbeiders voor
Kameroen te vragen, nader toe te
lichten.
In de Hervormde Kerkbode van
de classis Harderwijk vertelde ds.
J. T. Doornebal uit Oene, dat hij
onlangs „een nare zondag" heeft
gehad, toen hij preekte in Sint-
Maartensdijk.
„Zaterdagavond was ilc nog even
naar zee geweest met mijn gast
heer en het was schoner dan ik
het ooit heb gezien. De maan trok
een gouden voor over het water.
Aan de overkant waren de lichten
van Yerseke, Wemeldinge en Goes.
De avond was vol stilte en vrede.
Maar ik had de dwaasheid een
duik tc nemen in het water en
was prompt de volgende dag zo
ziek, als een hond en zo kwaad
aardig als de duivel, terwijl ik nog
wel preekte over net geheime
nis van het aangezicht en de liefde
Gods. Niets deugde en ikzelf het
allerminst.
Vrolijk verder
En na zo'n zondag moet je dan
maar „vrolijk verder", zoals eens
een examinator mij zei, toen ik
het hele examen hopeloos ver
knoeid had. Altijd zijn de erva
ringen weer anders. Als je denkt
dat het goed zal worden, omdat
je voor een enkele keer eens vol
bent van ie eigen preek, gaat het
mis, en als je denkt dat er niets
van terecht komt, dan valt 't mee.
Wij hebben het nooit in handen.
Het enige wat ik van die zondag
geleerd heb is, dat de goeie do
minees geen streepjes-broeken
dragen, maar zwarte. Dat ig dus
't nieuwste kenmerk en mogelijk
aanleiding tot neuwe conflictsi
tuaties in de kerk. Als de lezers
of vacante kerkeraden er belang
bij hebben: Ik draag nooit een
streepjesbroek, maar dat komt
omdat ik zulke lange benen heb
en dan alles eindeloze streepjes
wordt. Dat ik er een goeje domi
nee van word heb ik zondag nog
niet kunnen ontdekken, aldus ds.
Doornebal.
9 Do algemene vergadering van de V.N.
heeft met algemene stemmen een resolu
tie aanvaard inzake beëindiging van het
Nieuwzeelandse beheer over West-Samoa
op 1 Januari. Dit gebied wordt dan onaf
hankelijk.
0 De brandweerlieden van de Zweedse
plaats Lunne hebben verklaard wellicht
in staking te zullen gaan tenzij zij een
nieuwe brandweerauto krijgen. Het voer
tuig waarvan zij zich nu moeten bedienen
is goed voor een museum. Elk ogenblik
kookt de motor en een brand hebben ze
zelfs helemaal niet kunnen blussen, om
dat de brandweerauto halverwege naar
de brand panne kreeg.
<~Dan en voor
Het spel van staat
Drs. M. L. Snijders heeft een over
zichtelijk boek geschreven over het
Nederlands staatsbestel onder de ti
tel „Het spel van staat". Het is be
doeld als een oriëntering van een
breed lezerspubliek over allerei za
ken, waarmee men als staatsburger
dagelijks te maken heeft: gemeente
lijke zaken, verkiezingen, water
schappen, werkwijze van de kamers,
kabinetten, de verhouding koning
minister, de grondwet, de p.b.o., het
statuut, de rechtspraak, kortom een
veelheid aan onderwerpen, waarover
men wel alles zou dienen te weten,
maar waarvan de gemiddelde Neder
lander toch over het algemeen te
weinig kennis heeft. Het is een om
vangrijk boek geworden, dat boven
dien is geschreven in een populaire
en vlotte stijl. Voor de Zeeuw is aar
dig te weten, dat de auteur als uit
gangspunt voor zijn beschouwing
over waterschappen het waterschap
„De Brede Watering" heeft genomen.
Al met al een boek, dat zijn weg wel
zal vinden: er was daaraan grote
behoefte. Juist daarom is het te be
treuren, dat het ontsierd wordt door
kleine onnauwkeurigheden. Om een
der opvallendste te noemen: de verte
genwoordiger van het openbaar mi
nisterie bij de kantongerechten wordt
hardnekkig de „ambtenaar O.M." ge
noemd, hetgeen zoals men weet reeds
jaren verleden tijd is. Het boek is
uitgegeven door Scheltema en Hol-
kema, Amsterdam.
Reeds eerder is in deze kolommen ge
wezen op de goed-verzorgde serie
Phoenix-pockets van de uitgeverij W.
de Haan-Standaardboekhandel, Zeist.
Nieuwe aanbevelenswaardige uitga
ven in deze reeks zijn: prof. dr. C.
D. J. Brandt: „Kruisvaarders naar
Jeruzalem" (de geschiedenis van de
eerste kruistocht); Jacob Burck-
hardt „Rubens" (het laatste geschrift
van de befaamde negentiende eeuwse
cultuurhistoricus); professor dr. E.
H. ter Kuile „De bouwkunst van Hel
las tot heden" (een overzichtelijk en
goed geïllustreerde geschiedenis der
bouwkunst); Harold Lamb „Alexan
der de Grote"; E. M. Blanken, F. C.
Haalebos, L. Kiestra en mr. M. L.
Stibbe „Kindertekeningen" (een
boekje, dat bijzonder instructief is
voor iedereen die zich met kinderen
moet bezighouden: wie van ons doet
dat eigenlijk niet?); dr. Paul Herr
mann, Nieuwe ontdekkingen onder
de Middernachtzon; en prof. dr.
AUi til If.nlU}/
Natuurlijk
een oliehaard
e^estookt met...
EER WARMTE
MINDER ROET
ZUINIGER
Bij de 'uitgeverij Brigot en Van Ros-
sum n.v. te Blaricum is een nieuwe
uitgave verschenen van Anna Kare-
nina, het beroemde boek van Leo Tol-
stoï. Dit boek handelt over de more-
val van 'n getrouwde vrouw uit de
hoogste kringen van het Rusland uit
het midden van de negentiende eeuw.
Tolstoï stelt deze vrouw, Anna Kare-
nina, echter niet voor als een schul
dige, maar als iemand, die medeleven
verdient. De schrijver toont in zijn
boek, dat het geluk van de mensen
afhangt van onveranderlijke en on
verbiddelijke wetten. Anna trotseert
PÖrtmann,~Het bëel'a van'da men's iri I deïe wetten en de samenleving en de
het licht van de moderne biologie, natuur eisen hun vergelding.
HOOG EN LAAG WATER
22 oktober
Vlissingen
Terneuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
23 oktober
Vlissingen.
Terneuzen
Hansweert
Zierikzee
-r nap
uur meter
0.16 2.09
0.43 2.25
1.27 2.38
1.48 1.63
2.02 1.92
nap
uur meter
1.02 2.27
1.32 2.42
2.23 2.53
2.42 1.72
-7- nap
uur meter
12.32 2.09
13.02 2.25
13.41 2.34
13.58 1.45
1427 1.72
nap
uur meter
13.16 2.28
13.47 2.43
14.34 2.50
14.48 1.60
nap
uur meter
6.39 1.73
nap
uur meter
7.12
7.45
7.27
7.44
1.89
2.03
1.34
1.56
19.10
19.44
20.17
19.46
20.00
2.21
2.37
2.51
1.85
2.07
Wemeldinge 2.55 2.02 1514 1.85
nap
uur meter
7.24 1.89
7.58 2.05
8.32 2.19
8.14 1.44
8.29 1.66
nap
uur meter
19.55 2^3
20.31 2.49
21.05 2.64
20.34 1.92
20.48 2.16
Advertentie
1924. „Uitstekend", stemde
piloot Storm met zijn Shas-
tar-collega in. „Wij blijven
dus voorlopig by elkaar.
Met of zonder tractor-con
nectie? En welke afstand
lijkt U de veiligste, met het
oog op eventuele verrassin
gen?" Solon grinnikte.
„Waarom zouden we 't ons
zo moeilflk maken, als de
Pionier voor hetzelfde geld
in onze werkhal kan wor
den opgeborgen?" Arend
wreef zich eens nadenkend
over de kin. „Tja, dat is
waar ook. Zover hebben wij
het nog niet gebracht met
onze schepen. Nou ja, vooruit maar, dan ko
men we bij U logeren!" „Afgesproken!" zei
Solon. „Straks zien wij elkaar dus weer aan
boord van de Argol. Dan kunnen we ons plan
de campagne eerst verder uitwerken!" Enige
minuten later zweefden Solon en Gorda weer
Jongetje uit
trein gevallen
De zesjarige Otto van der Veen uit
Maassluis is donderdag uit een
rijdende trein op het perron van
Maassluis gevallen. Hij reisde met
twee oudere zusjes, die hem uit het
oog hadden verloren.
De jongen heeft waarschijnlijk de
portieren te vroeg open willen doen.
De trein reed na zijn val nog ze
ventig meter door. De jongen is met
een hersenschudding naar een zieken
huis gebracht.
(Advertentie)
terug naar hun eigen schip, om alles voor de
komst van de Pionier in orde te laten bren
gen. Sandra was blij, hen te zien vertrekken,
althans wat luitenant Gorda betrof. Dat heer
schap was haar allerminst sympathiek met
zijn aanstellerige galanterie en dat vertelde zij
haar verloofde ook wel. Arend lachte haar 'n
beetje uit en plaagde haar. Maar Buck was
het met Sandra eens. Als verstandig reisge
noot hield hij echter wijselijk zijn mond.
Zij kan lachen!
Haarwintermantel heeft' een
„verjongingskuur"'ondergaan
en.is weer als nieuw thuis geko
men. Bovendien motecht
door Eulan, Dat alles
dank zij de
KWALITEITS-
BEHANDELING
Wintermantel -7c
chemisch reinigen Hr. O
verven 10.75
FEUILLETON
I Door JOHN NEWTON CHANCE
40
„Zo Barney... maar wat heb ik nu aan
de hand riep hij, terwijl hij zijn
glas neerzette.
„Jij houdt je mond," zei Keep eens
klaps.
„De kamer hierboven," richtte Vicky
zich tot het drietal handlangers. „En
weest voorzichtig
„Wat heeft dit te betekenen, me
vrouw stoof Grange op. „Ilc begrijp
niet..."
Opeens kreeg hij een stoot in de borst,
zodat hij niet een schok, die zijn rug
hevig pijn deed, in een stoel zonk.
„Blijf zitten en houd je mond," waar
schuwde Keep, die de'stoot had toege
bracht. „Als je alarm maakt, ben je
nog niet gelukkig
Grange bleef doodstil zitten met zijn
handen op de leuningen van de stoel,
maar in zijn ogen imeulde iets, dat
Vicky niet ontging.
„Ik kan het je in een paar woorden
uitleggen," sprak ze. „Die twee heb
ben je een hoop leugens verteld. Het
zijn een stelletje diéven ze hebben
vandaag het een en ander uit Combe
gestolen. DaSrom zat de politie hen
achterna en niet voor iets anders."
„Dieven herhaalde Grange, nog
achterdochtig. „Maar ze hadden hele
maal niets bij zich."
„Heb je hen gefouilleerd hernam
Vicky met ironische vriendelijkheid.
Uit de kamer boven hen klonk geluid,
dat bedenkelijk veel op rumoer leek.
Geluid van vlugge, heftige beweging,
dof gebons, gestamp en geloop en ten
slotte, dichterbij, de klank van snelle
voetstappen op de trap. Even later
verscheen de smid in de deuropening.
„We vonden alleen het meisje," zei
hij. „Ze heeft Barney bijna, een oog
uitgeschopt, zodat hij halt verblind is.
We hadden een heel karwei om haar
in bedwang te houden. Heeft mij een
slag op mijn tanden gegeven. Nu is
ze met lakens vastgebonden, maar de
man was er niet.
In de ogen van de boer verscheen
terwijl hij luisterde een licht, dat
Vicky allesbehalve beviel. De boer was
te eerlijk om zijn gevoelens te kunnen
verbergen en die gevoelens waren
blijkbaar aan de kant van zijn eerst-
gekomen gasten.
Vicky liep od de grinnikende boer
perament had liet hij er met enig
nors. „Ik heb wel gezien dat ze tem-
perement had !,"lict hij er met enig
leedvermaak op volgen.
„Waar is de man Vicky's stem
klonk zo scherp, dat de lust tot lachen
hem verging, 't Was alsof hem een
mes in de keel werd gestoken.
Hij zweeg even, slikte en zei„Ik
heb een droge keel," meteen naar zijn
op de tafel staande glas reikend.
„Waar is de man
Grange zonk achterover de slag in
zijn gezicht was goed aangekomen, 't
Leek wel een slag met een riem, maar
't waren natuurlijk haar handschoe
nen geweest. In elk geval stak het
als een mes. Over zijn pijnlijk gezicht
strijkend, zei hij boos „De man was
boven en ik heb hem niet zien uit
gaan."
Grange was buiten zichzelf. Boven
hoorde hij het lawaai van de mannen,
die de ene kamer na de andere door
zochten. Deze inbreuk op z'n privé
leven maakte hem nog nijdiger.
„Wat een onbeschaamdheid bruide
hij. „Met welk recht durven jullie al
ben je honderdmaal mijn huisbazen,
hier als 't ware in te breken... ?"-
De smid bracht hem met een gewel
dige klap op zijn neus tot zwijgen
Het was een woeste slag, waarin al
het venijn lag opgehoopt, dat ach
sedert de klap in zijn eigen gezicht
op de bovenkamer bij de smid had
verzameld.
Grange snoof alsof zijn neusbeen was
gebroken zijn ogen traanden. Hij
greep ach vast aan de stoelleuningen
en zei met dikke stem „dat zal ik je
betaald zetten onthoud je dag
„Waar Is de man herhaalde Vicky.
„Ik zeg je immers, dat ik het niet
weetschreeuwde Grange. „En als
ik het wel wist, is dit niet de manier
om het mij te laten vertellen. Ik
jullie allemaal nog liever..."
„Waar is de man zei Vicky voor
de zoveelste keer.
De smid sloeg opnieuw toe. De boer
bloedde uit lip en neus, maar de blik
in zijn nu wat waterige ogen was niet
die van 'n lafaard. Hij trachtte plotse
ling op te springen, doch voor hij
stond, trof de smid hem andermaal in
het gezicht, zodat hij wederom, nu to
taal bebloed, achterover in zijn stoel
zonk.
„Waar is de man klonk het weer.
.Hier," antwoordde Jason.
Hij was door de deur van het ver
trek, waar hij Shirley's enkel had ver
zorgd, binnengekomen slechts Vicky
scheen niet erg verrast te zijn. Keep
deed een stap achteruit, bijna uit zelf
verdediging, alsof hij begreep wat er
nu zou gebeuren. De smid, die juist
zijn bebloede vuist gereedhield voor
de volgende slag, keek op, toen hij
zich hoorde toevoegen „Je herinnert
je misschien dat lk een slecht humeur
heb
Vicky haalde, tegen de tafel leunend,
haar kleine revolver te voorchijn. Ze
had dit evengoed kunnen laten, want
Jason nam er hoegenaamd geen noti-1
tie van, toen hij de smid voor de
derde maal op één dag in het ge
zicht sloeg, nu vier keer achtereen.
Elke slag deed de man als 't ware
duizelen, maar nummers drie en vier
dreven hem in de hoek bij het aan
recht, waar hij als een blok neerzonk,
de armen machteloos langs zijn
lichaam, liet bloed uit zijn gezicht
springend, dc ogen wezenloos van
schrik. Toen eerst keerde Jason zich,
andermaal onverwacht om en sloeg
Vicky in het gezicht, zodat ze het wa
pen uit de hand liet vallen en het ding
luid kletterend op de stenen vloer viel.
„Een oud kunstje," zei hij grinnikend.
„Wist je, dat de meeste lui alles uit
hun handen laten vallen als je hen in
het gezicht slaat
Meteen begon hij te lachen. Keep, die
zwijgend had toegekeken, week ach
teruit, maar er lag iets in zijn blik
alsof hij heimelijk van de laatste klap
had genoten.
Boer Grange was inmiddels opge
staan, nog wat onvast op zijn benen,
maar toch vol wraakzucht. Hij pakte
de half liggende smid voor in zijn jas
en duwde hem op zijn knieën. Toen
greep hij zijn kleine paardezweep, en
begon de smid af te ranselen, die krui
pend de deur probeerde te bereiken
„Ik heb het je beloofd hijgde hij,
„ik heb het je beloofd."
Eindelijk tevreden, wierp hij de zweep
op tafel, terwijl de smid met een
soort snikkend en bijna ademloos ge
luid moeizaam opkroop en het hazen
pad koos.
„En wat betekent dit alles in vredes
naam riep boer Grange. „Wat
voert u In uw schild, mevrouw Van
mijn leven heb ilc nooit zo iets mee
gemaakt
„Misschien is zoiets inderdaad nooit
in uw leven gebeurd," merkte Jason
droogjes op. „Zeg eens, Willard, ik
vrees, dat ik nog eens een beroep op
je edelmoedigheid moet doen. Van
daag heb ik een heleboel moeten ro
ken misschien maakte ik me over 't
een of ander ongerust."
„Boven zijn nog twee mannen," zei
Vicky kalm.
„Dat weet ik, liefste," hernam Jason
een sigaret aannemend van Keep, die
herr nu glimlachend zijn gouden ko
ker voorhield. „Ik beweer ook niet
dat ik de baas ben, verre van dat,
maar brutaliteit maakte mij óók bru
taal. Ik kwam hier om met je te pra
ten, niet om je in 't gezicht te slaan."
Bij deze woorden keek hij veelbete
kenend naar haar ene roodgekleurde
wang en haar glinsterende ogen. In
die ogen lag een blik, welke hem even
een minder prettig gevoel gaf, dat
echter dadelijk weer verdween.
Hij draaide zich om, liep naar een
hoek van de kamer en raapte haar
kleine revolver op.
„Te praten," herhaalde hij, maar toch
niet op zijn gemak, terwijl hij aan
de tafel ging zitten en naar de whis-
kyfles greep. „Wat is cr boven ge
beurd
(Wordt vervolgd).