Avondmaalsviering in synode ter sprake DE KERKEN DE BOEKENPLANK PETROLEUM PILOOT STORM ontvoerd in de stratosieer PALTHE HET JASON-MYSTERIE maatschappij „EEN NARE ZONDAG" WAS HET IN SINT-MAARTENSDIJK Behaaglijk warm! ZATERDAG 21 OKTOBER 1961 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 17 en de EIND OKTOBER OP WOUDSCHOTEN Verhouding tot r.-k kerk eveneens ter tafel De generale synode der Neder landse Hervormde Kerk zal op 80, 31 oktober en 1 november op „Woudsclioten" te Zeist vergade ren. De synode zal daarbij een concept-nota behandelen over de oecumenische avondmaalsviering, die in een aantal gemeenten plaats heeft. By de oecumenische avond maalsviering doet zich de omstan digheid voor dat er kerken zijn, die bereid zijn daaraan deel te ne men, maar niet de voorwaarde stellen van enig kerklidmaatschap voor de toegang tot het avond maal. Vooral onder de jongeren zou er een verlangen naar het oecumenisch avondmaal zijn waar te nemen. In Utrecht is een aantal studenten verleden jaar begonnen met oecu menische avondmaalsdiensten, zulks onder invloed van de oecu menische jeugdconferentle in Lau sanne. De kerkeraden van de her vormde. de lutherse, de doopsge zinde en de remonstrantse ge meente geven hun medewerking Toenemende overgang naar het Jodendom Vele niet-joden in alle wereldde- delen en vooral in de Verenig de Staten gaan de laatste tijd om uiteenlopende redenen over tot de joodse godsdienst. De ramp die het Jodendom onder de nazi's heeft getroffen en de joodse re naissance nadien, die uitmondde in de stichting van de staat Is raël, zijn hier onmiskenbaar van invloed. In de Verenigde Staten zijn het hoofdzakelijk oorspronkelijk een christelijke kerk aanhangenden die tot het Jodendom gerekend willen worden, in Israël zelf veel al islamieten en met joden ge huwden, in Afrika velen die bre ken met de oude stamgebruiken, in Azië (vooral Japan) zij die zich afkeren van het Shlntoïsme, en in Europa (vooral op het Ibe risch schiereiland) zij die zich na zes eeuwen nog steeds tot de Marranen rekenen. aan deze avondmaalsviering. Voorts zal de synode tijdens de ko mende vergadering een concept pastoraal advies bespreken over de reformatorische houding je gens de Rooms-Katholieke Kerk en haar leden. Dit advies is op ver zoek van het moderamen opge steld voor ds. H. W. Meyboom, di recteur van het Ned. protestants convent en dr. C. A. de Ridder, studiesecretaris van het Ned. pro testants convent. Het probleem van de mutatie van predikanten zal worden besproken aan de hand van een rapport over de antwoorden van de classicale vergaderingen op de enquête inza ke het mutatievraagstuk. In een eerste rapport, dat in de synode vergadering van juni 1960 werd besproken, werd voorgesteld om predikanten, die 10 jaar of langer op een standplaats staan met minder dan 3000 zielen, te doen verzetten door een raad voor de mutatie, tenzij de gemeente ver klaarde op deze verzetting geen prijs te stellen of de predikant van deze verplichte verzetting dis pensatie verkreeg. Over deze vra gen is een enquête gehouden, waarvan de resultaten in de syno de ter sprake zullen komen. Zendingsarbeid in Kameroen De Raad voor de Zending zal zijn medewerking geven bij de stich ting van een centrum voor de produktie en verspreiding van christelijke lectuur, in Yaounde in voormalig Frans Kameroen, Dit zal geschieden in nauwe sa menwerking met ds. Y. Schaaf, die daar al enige jaren werkzaam is als agent van het Nederlands Bijbelgenootschap. In het kader van dit plan zal een reeks cursussen in Yaounde wor den gegeven voor Afrikaanse journalisten. Er bestaat in Frans Kameroen sedert enige maanden een Frans weekblad „La semaine camerounaise", dat wordt geredi geerd door ,twee christenen uit Kameroen, die hun journalistieke opleiding in Europa hebben ge kregen. Het geld voor dit litera tuurcentrum zal ten dele uit bui tenlandse fondsen komen. Ook de Raad voor de Zending der Neder landse Hervormde Kerk zal hier aan bijdragen. Bovendien zal de raad voor dit project twee men sen beschikbaar stellen, één Franssprekende en een Neder lander. Op uitnodiging van de generale synode der N.H. Kerk zal de se cretaris-generaal van de Evange lische Kerk in Kameroen, de Afri kaan ds. Kotto, aan het eind van deze maand een bezoek aan Ne derland brengen om het voorne men van zijn kerk om nog meer hervormde zeridingsarbeiders voor Kameroen te vragen, nader toe te lichten. In de Hervormde Kerkbode van de classis Harderwijk vertelde ds. J. T. Doornebal uit Oene, dat hij onlangs „een nare zondag" heeft gehad, toen hij preekte in Sint- Maartensdijk. „Zaterdagavond was ilc nog even naar zee geweest met mijn gast heer en het was schoner dan ik het ooit heb gezien. De maan trok een gouden voor over het water. Aan de overkant waren de lichten van Yerseke, Wemeldinge en Goes. De avond was vol stilte en vrede. Maar ik had de dwaasheid een duik tc nemen in het water en was prompt de volgende dag zo ziek, als een hond en zo kwaad aardig als de duivel, terwijl ik nog wel preekte over net geheime nis van het aangezicht en de liefde Gods. Niets deugde en ikzelf het allerminst. Vrolijk verder En na zo'n zondag moet je dan maar „vrolijk verder", zoals eens een examinator mij zei, toen ik het hele examen hopeloos ver knoeid had. Altijd zijn de erva ringen weer anders. Als je denkt dat het goed zal worden, omdat je voor een enkele keer eens vol bent van ie eigen preek, gaat het mis, en als je denkt dat er niets van terecht komt, dan valt 't mee. Wij hebben het nooit in handen. Het enige wat ik van die zondag geleerd heb is, dat de goeie do minees geen streepjes-broeken dragen, maar zwarte. Dat ig dus 't nieuwste kenmerk en mogelijk aanleiding tot neuwe conflictsi tuaties in de kerk. Als de lezers of vacante kerkeraden er belang bij hebben: Ik draag nooit een streepjesbroek, maar dat komt omdat ik zulke lange benen heb en dan alles eindeloze streepjes wordt. Dat ik er een goeje domi nee van word heb ik zondag nog niet kunnen ontdekken, aldus ds. Doornebal. 9 Do algemene vergadering van de V.N. heeft met algemene stemmen een resolu tie aanvaard inzake beëindiging van het Nieuwzeelandse beheer over West-Samoa op 1 Januari. Dit gebied wordt dan onaf hankelijk. 0 De brandweerlieden van de Zweedse plaats Lunne hebben verklaard wellicht in staking te zullen gaan tenzij zij een nieuwe brandweerauto krijgen. Het voer tuig waarvan zij zich nu moeten bedienen is goed voor een museum. Elk ogenblik kookt de motor en een brand hebben ze zelfs helemaal niet kunnen blussen, om dat de brandweerauto halverwege naar de brand panne kreeg. <~Dan en voor Het spel van staat Drs. M. L. Snijders heeft een over zichtelijk boek geschreven over het Nederlands staatsbestel onder de ti tel „Het spel van staat". Het is be doeld als een oriëntering van een breed lezerspubliek over allerei za ken, waarmee men als staatsburger dagelijks te maken heeft: gemeente lijke zaken, verkiezingen, water schappen, werkwijze van de kamers, kabinetten, de verhouding koning minister, de grondwet, de p.b.o., het statuut, de rechtspraak, kortom een veelheid aan onderwerpen, waarover men wel alles zou dienen te weten, maar waarvan de gemiddelde Neder lander toch over het algemeen te weinig kennis heeft. Het is een om vangrijk boek geworden, dat boven dien is geschreven in een populaire en vlotte stijl. Voor de Zeeuw is aar dig te weten, dat de auteur als uit gangspunt voor zijn beschouwing over waterschappen het waterschap „De Brede Watering" heeft genomen. Al met al een boek, dat zijn weg wel zal vinden: er was daaraan grote behoefte. Juist daarom is het te be treuren, dat het ontsierd wordt door kleine onnauwkeurigheden. Om een der opvallendste te noemen: de verte genwoordiger van het openbaar mi nisterie bij de kantongerechten wordt hardnekkig de „ambtenaar O.M." ge noemd, hetgeen zoals men weet reeds jaren verleden tijd is. Het boek is uitgegeven door Scheltema en Hol- kema, Amsterdam. Reeds eerder is in deze kolommen ge wezen op de goed-verzorgde serie Phoenix-pockets van de uitgeverij W. de Haan-Standaardboekhandel, Zeist. Nieuwe aanbevelenswaardige uitga ven in deze reeks zijn: prof. dr. C. D. J. Brandt: „Kruisvaarders naar Jeruzalem" (de geschiedenis van de eerste kruistocht); Jacob Burck- hardt „Rubens" (het laatste geschrift van de befaamde negentiende eeuwse cultuurhistoricus); professor dr. E. H. ter Kuile „De bouwkunst van Hel las tot heden" (een overzichtelijk en goed geïllustreerde geschiedenis der bouwkunst); Harold Lamb „Alexan der de Grote"; E. M. Blanken, F. C. Haalebos, L. Kiestra en mr. M. L. Stibbe „Kindertekeningen" (een boekje, dat bijzonder instructief is voor iedereen die zich met kinderen moet bezighouden: wie van ons doet dat eigenlijk niet?); dr. Paul Herr mann, Nieuwe ontdekkingen onder de Middernachtzon; en prof. dr. AUi til If.nlU}/ Natuurlijk een oliehaard e^estookt met... EER WARMTE MINDER ROET ZUINIGER Bij de 'uitgeverij Brigot en Van Ros- sum n.v. te Blaricum is een nieuwe uitgave verschenen van Anna Kare- nina, het beroemde boek van Leo Tol- stoï. Dit boek handelt over de more- val van 'n getrouwde vrouw uit de hoogste kringen van het Rusland uit het midden van de negentiende eeuw. Tolstoï stelt deze vrouw, Anna Kare- nina, echter niet voor als een schul dige, maar als iemand, die medeleven verdient. De schrijver toont in zijn boek, dat het geluk van de mensen afhangt van onveranderlijke en on verbiddelijke wetten. Anna trotseert PÖrtmann,~Het bëel'a van'da men's iri I deïe wetten en de samenleving en de het licht van de moderne biologie, natuur eisen hun vergelding. HOOG EN LAAG WATER 22 oktober Vlissingen Terneuzen Hansweert Zierikzee Wemeldinge 23 oktober Vlissingen. Terneuzen Hansweert Zierikzee -r nap uur meter 0.16 2.09 0.43 2.25 1.27 2.38 1.48 1.63 2.02 1.92 nap uur meter 1.02 2.27 1.32 2.42 2.23 2.53 2.42 1.72 -7- nap uur meter 12.32 2.09 13.02 2.25 13.41 2.34 13.58 1.45 1427 1.72 nap uur meter 13.16 2.28 13.47 2.43 14.34 2.50 14.48 1.60 nap uur meter 6.39 1.73 nap uur meter 7.12 7.45 7.27 7.44 1.89 2.03 1.34 1.56 19.10 19.44 20.17 19.46 20.00 2.21 2.37 2.51 1.85 2.07 Wemeldinge 2.55 2.02 1514 1.85 nap uur meter 7.24 1.89 7.58 2.05 8.32 2.19 8.14 1.44 8.29 1.66 nap uur meter 19.55 2^3 20.31 2.49 21.05 2.64 20.34 1.92 20.48 2.16 Advertentie 1924. „Uitstekend", stemde piloot Storm met zijn Shas- tar-collega in. „Wij blijven dus voorlopig by elkaar. Met of zonder tractor-con nectie? En welke afstand lijkt U de veiligste, met het oog op eventuele verrassin gen?" Solon grinnikte. „Waarom zouden we 't ons zo moeilflk maken, als de Pionier voor hetzelfde geld in onze werkhal kan wor den opgeborgen?" Arend wreef zich eens nadenkend over de kin. „Tja, dat is waar ook. Zover hebben wij het nog niet gebracht met onze schepen. Nou ja, vooruit maar, dan ko men we bij U logeren!" „Afgesproken!" zei Solon. „Straks zien wij elkaar dus weer aan boord van de Argol. Dan kunnen we ons plan de campagne eerst verder uitwerken!" Enige minuten later zweefden Solon en Gorda weer Jongetje uit trein gevallen De zesjarige Otto van der Veen uit Maassluis is donderdag uit een rijdende trein op het perron van Maassluis gevallen. Hij reisde met twee oudere zusjes, die hem uit het oog hadden verloren. De jongen heeft waarschijnlijk de portieren te vroeg open willen doen. De trein reed na zijn val nog ze ventig meter door. De jongen is met een hersenschudding naar een zieken huis gebracht. (Advertentie) terug naar hun eigen schip, om alles voor de komst van de Pionier in orde te laten bren gen. Sandra was blij, hen te zien vertrekken, althans wat luitenant Gorda betrof. Dat heer schap was haar allerminst sympathiek met zijn aanstellerige galanterie en dat vertelde zij haar verloofde ook wel. Arend lachte haar 'n beetje uit en plaagde haar. Maar Buck was het met Sandra eens. Als verstandig reisge noot hield hij echter wijselijk zijn mond. Zij kan lachen! Haarwintermantel heeft' een „verjongingskuur"'ondergaan en.is weer als nieuw thuis geko men. Bovendien motecht door Eulan, Dat alles dank zij de KWALITEITS- BEHANDELING Wintermantel -7c chemisch reinigen Hr. O verven 10.75 FEUILLETON I Door JOHN NEWTON CHANCE 40 „Zo Barney... maar wat heb ik nu aan de hand riep hij, terwijl hij zijn glas neerzette. „Jij houdt je mond," zei Keep eens klaps. „De kamer hierboven," richtte Vicky zich tot het drietal handlangers. „En weest voorzichtig „Wat heeft dit te betekenen, me vrouw stoof Grange op. „Ilc begrijp niet..." Opeens kreeg hij een stoot in de borst, zodat hij niet een schok, die zijn rug hevig pijn deed, in een stoel zonk. „Blijf zitten en houd je mond," waar schuwde Keep, die de'stoot had toege bracht. „Als je alarm maakt, ben je nog niet gelukkig Grange bleef doodstil zitten met zijn handen op de leuningen van de stoel, maar in zijn ogen imeulde iets, dat Vicky niet ontging. „Ik kan het je in een paar woorden uitleggen," sprak ze. „Die twee heb ben je een hoop leugens verteld. Het zijn een stelletje diéven ze hebben vandaag het een en ander uit Combe gestolen. DaSrom zat de politie hen achterna en niet voor iets anders." „Dieven herhaalde Grange, nog achterdochtig. „Maar ze hadden hele maal niets bij zich." „Heb je hen gefouilleerd hernam Vicky met ironische vriendelijkheid. Uit de kamer boven hen klonk geluid, dat bedenkelijk veel op rumoer leek. Geluid van vlugge, heftige beweging, dof gebons, gestamp en geloop en ten slotte, dichterbij, de klank van snelle voetstappen op de trap. Even later verscheen de smid in de deuropening. „We vonden alleen het meisje," zei hij. „Ze heeft Barney bijna, een oog uitgeschopt, zodat hij halt verblind is. We hadden een heel karwei om haar in bedwang te houden. Heeft mij een slag op mijn tanden gegeven. Nu is ze met lakens vastgebonden, maar de man was er niet. In de ogen van de boer verscheen terwijl hij luisterde een licht, dat Vicky allesbehalve beviel. De boer was te eerlijk om zijn gevoelens te kunnen verbergen en die gevoelens waren blijkbaar aan de kant van zijn eerst- gekomen gasten. Vicky liep od de grinnikende boer perament had liet hij er met enig nors. „Ik heb wel gezien dat ze tem- perement had !,"lict hij er met enig leedvermaak op volgen. „Waar is de man Vicky's stem klonk zo scherp, dat de lust tot lachen hem verging, 't Was alsof hem een mes in de keel werd gestoken. Hij zweeg even, slikte en zei„Ik heb een droge keel," meteen naar zijn op de tafel staande glas reikend. „Waar is de man Grange zonk achterover de slag in zijn gezicht was goed aangekomen, 't Leek wel een slag met een riem, maar 't waren natuurlijk haar handschoe nen geweest. In elk geval stak het als een mes. Over zijn pijnlijk gezicht strijkend, zei hij boos „De man was boven en ik heb hem niet zien uit gaan." Grange was buiten zichzelf. Boven hoorde hij het lawaai van de mannen, die de ene kamer na de andere door zochten. Deze inbreuk op z'n privé leven maakte hem nog nijdiger. „Wat een onbeschaamdheid bruide hij. „Met welk recht durven jullie al ben je honderdmaal mijn huisbazen, hier als 't ware in te breken... ?"- De smid bracht hem met een gewel dige klap op zijn neus tot zwijgen Het was een woeste slag, waarin al het venijn lag opgehoopt, dat ach sedert de klap in zijn eigen gezicht op de bovenkamer bij de smid had verzameld. Grange snoof alsof zijn neusbeen was gebroken zijn ogen traanden. Hij greep ach vast aan de stoelleuningen en zei met dikke stem „dat zal ik je betaald zetten onthoud je dag „Waar Is de man herhaalde Vicky. „Ik zeg je immers, dat ik het niet weetschreeuwde Grange. „En als ik het wel wist, is dit niet de manier om het mij te laten vertellen. Ik jullie allemaal nog liever..." „Waar is de man zei Vicky voor de zoveelste keer. De smid sloeg opnieuw toe. De boer bloedde uit lip en neus, maar de blik in zijn nu wat waterige ogen was niet die van 'n lafaard. Hij trachtte plotse ling op te springen, doch voor hij stond, trof de smid hem andermaal in het gezicht, zodat hij wederom, nu to taal bebloed, achterover in zijn stoel zonk. „Waar is de man klonk het weer. .Hier," antwoordde Jason. Hij was door de deur van het ver trek, waar hij Shirley's enkel had ver zorgd, binnengekomen slechts Vicky scheen niet erg verrast te zijn. Keep deed een stap achteruit, bijna uit zelf verdediging, alsof hij begreep wat er nu zou gebeuren. De smid, die juist zijn bebloede vuist gereedhield voor de volgende slag, keek op, toen hij zich hoorde toevoegen „Je herinnert je misschien dat lk een slecht humeur heb Vicky haalde, tegen de tafel leunend, haar kleine revolver te voorchijn. Ze had dit evengoed kunnen laten, want Jason nam er hoegenaamd geen noti-1 tie van, toen hij de smid voor de derde maal op één dag in het ge zicht sloeg, nu vier keer achtereen. Elke slag deed de man als 't ware duizelen, maar nummers drie en vier dreven hem in de hoek bij het aan recht, waar hij als een blok neerzonk, de armen machteloos langs zijn lichaam, liet bloed uit zijn gezicht springend, dc ogen wezenloos van schrik. Toen eerst keerde Jason zich, andermaal onverwacht om en sloeg Vicky in het gezicht, zodat ze het wa pen uit de hand liet vallen en het ding luid kletterend op de stenen vloer viel. „Een oud kunstje," zei hij grinnikend. „Wist je, dat de meeste lui alles uit hun handen laten vallen als je hen in het gezicht slaat Meteen begon hij te lachen. Keep, die zwijgend had toegekeken, week ach teruit, maar er lag iets in zijn blik alsof hij heimelijk van de laatste klap had genoten. Boer Grange was inmiddels opge staan, nog wat onvast op zijn benen, maar toch vol wraakzucht. Hij pakte de half liggende smid voor in zijn jas en duwde hem op zijn knieën. Toen greep hij zijn kleine paardezweep, en begon de smid af te ranselen, die krui pend de deur probeerde te bereiken „Ik heb het je beloofd hijgde hij, „ik heb het je beloofd." Eindelijk tevreden, wierp hij de zweep op tafel, terwijl de smid met een soort snikkend en bijna ademloos ge luid moeizaam opkroop en het hazen pad koos. „En wat betekent dit alles in vredes naam riep boer Grange. „Wat voert u In uw schild, mevrouw Van mijn leven heb ilc nooit zo iets mee gemaakt „Misschien is zoiets inderdaad nooit in uw leven gebeurd," merkte Jason droogjes op. „Zeg eens, Willard, ik vrees, dat ik nog eens een beroep op je edelmoedigheid moet doen. Van daag heb ik een heleboel moeten ro ken misschien maakte ik me over 't een of ander ongerust." „Boven zijn nog twee mannen," zei Vicky kalm. „Dat weet ik, liefste," hernam Jason een sigaret aannemend van Keep, die herr nu glimlachend zijn gouden ko ker voorhield. „Ik beweer ook niet dat ik de baas ben, verre van dat, maar brutaliteit maakte mij óók bru taal. Ik kwam hier om met je te pra ten, niet om je in 't gezicht te slaan." Bij deze woorden keek hij veelbete kenend naar haar ene roodgekleurde wang en haar glinsterende ogen. In die ogen lag een blik, welke hem even een minder prettig gevoel gaf, dat echter dadelijk weer verdween. Hij draaide zich om, liep naar een hoek van de kamer en raapte haar kleine revolver op. „Te praten," herhaalde hij, maar toch niet op zijn gemak, terwijl hij aan de tafel ging zitten en naar de whis- kyfles greep. „Wat is cr boven ge beurd (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 9