PAGIM atrix GASTVROUW SPELEN CmIiwa\re (of voor de aardappel en „(iet restje onder warme zuidelijke zon C GOED GEKLEED GAAN MAJORICA n tw nylons Een eigen (Parijs) modehuisje voor Yves St. Laurent 3 VRIJDAG 13 OKTOBER 1961 PROVINCI ALE ZEEUWSE COURANT BAAN WAARVAN VEEL MEISJES DROMEN: Vakanties organiseren voor honderden mensen op Ibiza en Mallorca (Van een medewerkster). Nu zomer en vakantie weer zo goed als tot het verleden behoren, zullen er wellicht nog meer jonge meisjes dan gewoonlijk zijn die dromen van een aanlokkelijk en romantisch-schijnende baan: gastvrouw spelen in een warm zuidelijk land. Wonen en werken in een land, waar mantel en kousen meestal kunnen wor den thuisgelaten; werken bovendien in een baan, waarbij het steeds weer ontmoeten van steeds weer andere mensen een hoofdfactor is en waar men bovendien de kans heeft, een vreemde taal behoorlijk te lerén spreken...... „Wat een leventje mij ook zo'n baan denkt menige jonge vroiiw ongetwijfeld bij het lezen van bovenstaande regels, en ze zou het weer denken, wanneer ze Helen Neuhaus uit Hilversum zou ontmoeten. Want dit Nederlandse meisje heeft inderdaad „getekend" voor „dat leventje en die baan." Zij is een van de velen uit het legertje mensen, dat ook afgelopen zomer weer onafgebroken in de weer is geweest om voor honderden mensen een buitenlandse vakantie voor te bereiden en te organiseren, en het hare te doen om als het eenmaal zover is die vakantie zo goed mogelijk te laten verlopen. Ook voor haar is het seizoen nu afgelopen, en dat betekent een welkome adempauze tussen het achter haar liggende en het komende vakantieseizoen. Helen Neuhaus heeft Inderdaad een van die werkkringen, waarnaar me nigeen met een beetje jaloezie kijkt zij is gastvrouw („hostess" zoals de officële titel luidt) voor een reisorga nisatie, en in die fuctie verwelkomt zij op het drukke vliegveld van Mal lorca tientallen gasten, die daar per vliegtuig aankomen. Gasten, die vol verwachting het vakantiegebied be treden en bij de ingang van de grote hal hun „hostess" vinden, die daar gereed staat met een lijst met namen van die gasten. Op dat moment begint het werk van deze gastvrouw-op-Mallorca ze spreekt een welkomstwoordje en zorgt dat iedereen op de plaats van bestemming komt. Haar verdere ac tiviteiten op dit door de blauwe zee omspoelde Spaanse eiland Contact houden met ae hotels waar de gasten verblijven, op kantoor zitten én althans, de meeste vakantiegangers denken datde rest van de tijd op beschaduwde terrasjes zitten en koele dranken drinken BIJ dit laatste wordt het tijd om de „vakantiebril" even af te zetten, want zo'n rozengeur-en-mane schijn-baantje is het nu ook weer nietDe werkelijkheid is eventjes anders het is hard werken op dit eiland dat jaarlijks wordt over stroomd door toeristen uit vele landen en men hoort er dan meer Engels, Frans, Duits, Scandina visch en Nederlands, dan Spaans. De meeste jonge vróuwéh, die hier als „hostess" voor een der vele reisorganisaties optreden, zijn na afloop van het seizoen dan ook werkelijk behoorlijk moe en zelfs op de rand van afknappen, om die mode-term maar eens te gebruiken Kritiek Wie als vijfentwintigjarige jonge vrouw zoals Helen Neuhaus de verantwoordelijkheid heeft voor grote groepen Nederlanders, die aan- en afreizen, weet heus wel wat ze te doen heeftZe kan natuurlijk in moeilijke gevallen overleg plegen met de organiserende instantie in Holland, in wier dienst zij staat. Maar soms moeten er maatregelen genomen wor den die geen enkel uitstel verdragen en waarbij geen tijd meer is voor overleg, en dan moet de gastvrouw op eigen verantwoording de juiste be slissing weten te nemen. Een gast kan op dat vakantie-eiland Mallorca plotseling ziek worden, zo ernstig dat voor zijn leven wordt ge- Helen Neuhaus op haar scooter, een vervoermiddel dat onmisbaar is ge worden bij haar werk als „hostess" op het drukke toeristeneiland Bfallbrca vreesd. Hij moet naar een ziekenhuis en daar moet zijn familie min of meer voor hem zorgen, omdat in heel wat Spaanse ziekenhuizen de (religieuze) verpleegsters wel de medicijnen toe dienen, maar niet zorgen voor bedden opmaken, scheren van de patiënt, de verzorging van de maaltijden en an dere „verplegingszaken Zo'n ernstig zieke patiënt was een van de „praktijk-gevallen" van hos tess Neuhaus èn ze heeft links en rechts moeten organiseren om haar gast een goede verzorging te garan deren ze nam contacten op met dok toren, met het consulaat, pleegde overleg met de familie, nam maat regelen voor geval de patiënt mocht overlijden (hetgeen gelukkig niét ge beurde), kortom ze had de volle ver- Gastvrouw A- M. Mesdag (tweede van links) op het primitiev» vliegveld van Ibiza. Dat vliegveld Is een van haar zorgenkin- 5 deren, want bij fikse regenbuien moeten haar gasten het vlieg- tuig verwisselen voor een boottocht V^\VW^AA/^AVVVVVVVV\*VV^^^VVWMV,WVW*VVVVVVW*V antwoordelijkheid voor deze plotse ling ziek geworden gast. En aange zien het dus, zoals reeds gezegd, ook in dit vakantieparadijs niet louter rozengeur en maneschijn is, kon het gebeuren dat de hostess naderhand toch nog aanmerkingen kreeg, omdat de terugreis van de zieke extra kosten met zich meebracht. Het kon ook ge beuren dat een oudere dame, die in de omgang nogal moeilijk was, na haar vakantie een brief vol kritiek op „die hostess van u" naar het Hol landse hoofdkantoor schreef Blaar Helen Neuhaus is pittig, energiek en enthousiast, en zij weet haar vele plezierige ervarïn- Kn ook naar waarde te schatten, s weegschaal blijft in evenwicht, omdat zij onder de gasten vaak ook „schatten van mensen" treft, die dergelijke minder plezierige ervaringen weer ruimschoots goed maken. „Hier praten, daar iets rechtzetten, dit opvangen en dat organiseren, en tussen de bedrij ven door op de scooter van het ene punt naar het andere het is druk werk in de overvolle vakantie maanden, maar ik houd ervan," zo karakteriseert Helen Neuhaus zelf haar werkkring in de „toe- ristenfabriek fllallorea." Een half uurtje vliegens verder (dat vliegen gebeurt in een oud, vervaar lijk ronkend vliegtuig van de Spaanse luchtvaartmaatschappij) kan men een collega van hostess Neuhaus aantref fen. Het is de Nederlandse mejuf frouw A. M. Mesdag, die op het eiland Ibiza de gastvrouwelijke scepter zwaait voor een andere vakantieor- ranisatle. Voor mejuffrouw Mesdag .verwant aan de beroemde schilder van die naam) géén „full time job" als hostess, want op dit eiland komen (nog) te weinig vliegende gasten aan. Het is meer een domein van kunste naars uit vele landen, het heeft de Spaanse sfeer nog weten te behouden en mejuffrouw Mësdag's gastvrouwe lijke activiteiten komen dus neer op het bijspringen bij eventuele moeilijk heden en het verstrekken van infor maties over wat men alzo op- het eiland kan ondernemen. Vandaar dat deze hostess haar werk kan combineren met een an der gezelig baantje men kan haar vinden in een winkelgalerijtje, opgericht door de Hollander Hans van Praag, die hier produkten van op Ibiza wonende schilders en teke naars en originele, met de hand gemaakte souvenirs bijeen- racht. Men kan er ook boeken in verschillende talen lenen, wanneer het alleen-maar-vakantiehouden begint mei Advertentie PARELS-BIJOUX begint te vervelen, en er is zelfs een plank met boeken, die alle ge schreven zijn door op Ibiza wonen de Nederlandse auteurs. Wat mejuffrouw Mesdag in haar hos- tess-functie wél moet doen de weer berichten in de gaten houden Het vliegveldje van Ibiza is vrij primitief en als er regen dreigt, is er kans dat die oude ronkende vliegtuigjes niet meer: kunnen wegkomen van het eiland. Dan wordt het een boottocht, die uiteraard langer duurt, en .met die mogelijkheid moet de hostess ten gerieve van haar gasten dus wel dege lijk rekening houden. Gastvrouw spelen onder een zuidelijke zon het is (alweer een baantje, waar men evengoed hard moet wer ken als in iedere andere baan en waarbij de romantiek vaak vér te zoe ken is. Maar het is begrijpelijk, dat menige jonge vrouw bij het zien van bijstaande foto's verzucht „Mij óók zo'n baantje UZOl1W Een pittig pakje, dit kostuum s van de Engelse ontwerpster M Peggy Page. Het werd getoond tijdens een modeshow in het Celanese House in Londen en s bestaat uit een jumper en rok, beide gemaakt uit grijs-icitte ruitstof. Het rokje is geheel H M gevoerd 1 vanwege het betere model éneen langere levens- H duur. n iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinl Een stuk schulmplastlc is een beter hulp middel dan een borstel voor het schoon maken van meubels en kleding; met een stukje van dit materiaai gaat het reini gen sneller en beter. Voor het schoon maken van kleding worden er trouwens ook borstels in de handel gebracht die, Inplaats van haren, schuimrubber hebben. Advertentie J Handen houden want „atrix houdt ze mooi! handcreme De voormalige ontwerper van het beroemde modehuis Dior, Yves St. Laurent, is voor zichzelf begonnen en zal in januari met een collectie van 120 modellen komen. De jeugdige modekunstenaar die na de dood van Christian Dior hoofdontwerper werd van maison, Dior en verleden jaar door Mate Bohan werd vervangen toen hij voor militaire dienst was opgeroepen, heeft een financier gevonden en sal binnenkort beginnen met schetsen te maken voor zijn „New Look" voor 1962. Het modehuis van St. Laurent zal zich voornamelijk richten naar de smaak van rijke parisiewnes en een aantal internatio nale beroemdheden. zijn deftige vrijgezellenflat, vlak achter de Dome des in valides, vertelde Saint Laurent iets over zijn nieuwe stijl. ,Jk heb niet veel op met nauwsluitende kleren", zei hij, daarmee te kennen gevend dat hij het niet eens was met de stijl die sommige Parijse couturiers dit najaar brachten. Vrouwen moeten zich soepel en vrij in hun kleren kunnen bewegenzei hij, eraan toevoegend dat korte rokken een noodzaak zijn voor het actieve leven van vandaag. Zijn collectie zou alle soorten kledij omvatten, van sportlcle- dïng tot avondjaponnen voor de moderne jonge vrouw. De modellen zullen gemaakt worden in zijn nieuwe atelier, waar een staf van 70 mensen zal werken. „De eerste taak is het kiezen tvan de stoffen voor het nieuwe voorjaar, wat ik' op het ogenblik doe. De schetsen begin ik in november te tekenen". Voorlopig heeft Saint Laurent zijn werkkwartier gevestigd In een gebouw in het district van de Champs Elysees. Er zijn hem van verschillende zijde aanbiedingen gedaan voor een gebouw, waar het nieuwe modehuis gevestigd kan worden. tCi OZÓHW Enige tijd geleden werd Ik getrof fen door een klein De Oostenrijkse huis vrouwen kunnen mits ze over een televisie-ap paraat beschikken met ingang van heden een beroemd kok letter lijk do (kook) kunst af kijken. De heer Helmuth Misak, negenentwintig jaar oud en chef-kok van de Britse ambassade in Wenen, is namelijk de nieuwe „televisie-kok" van Oostenrijk en in die functie zal hij de televi sie-kijkende Oostenrijkse vrouw menig keukenge heim vertellen. De heer Misak weet wel een en ander Van koken af; hy leerde de culinaire kunst in een eersteklas restaurant in Wenen en werd al op zijn twintig ste jaar naar Engeland uitgezonden om daar het geleerde in de praktijk te brengen op de Oosten rijkse ambassade in Lon den... Menig Engels di plomaat heeft in de daar opvolgende drie jaar kennis gemaakt met Weense specialiteiten uit Misaks keukendomein, en sedert enkele jaren verzorgt hij de maaltij den in de Engelse am bassade in zijn geboorte plaats Wenen Dat houdt in dat hij niet alleen de dagelijkse gasten spij zigt, maar bijvoorbeeld ook elk jaar een diner voor een vijf a zeven honderd personen moet verzorgen: op de ver jaardag van de Engelse koningin namelyk, wan neer honderden gasten aan tafel zitten in de ambassadevertrekken. „ALLES UIT ALLES BLAKEN" Misak is uiteraard een expert in het samenstel len van „droom-menu's". een maaltijd ziet berei den met Ingrediënten, die alleen maar in speciaal zaken in de grote steden te koop zijn. Speciale aandacht wil Blisak wijden aan niet dik makende en toch ge zonde schotels. Vooral de mogelijkheid van de aardappel biologeren hem. Pommes frites, zo Vieews ielevistebob laai jicti (leiievlijb) Je boobbuust afbijbeu maar voor zijn televisie- huisvrouwenprogramma volgt hij andere richt lijnen. Hij wil in dit pro gramma bewijzen dat er. zoals hij zelf uitdrukt, „van alles uit van alles te maken valt. Uit het kleinste restje kan nog een onderdeel van een goede maaltijd worden gecomponeerdOok streeft Misak ernaar, al leen recepten te geven voor schotels, waarvoor de ingrediënten overal en tegen een redelijke prijs te koop zijn. De huis vrouw in de provincie heeft er immers niets aan, wanneer zij op haar televisiescherm iemand zegt hy, zijn voor meni ge huisvrouw de hoog ste wijsheid op het ge bied van aardappels klaarmaken, maar zelfs iemand die geen ster op keukengebied is, kan de aardappel nog wel op zeven ot acht; verschil lende manieren bereiden. In de Franse keuken lean men tientallen voorbeel den van zulke speciale aardappelrecepten vin den. Een van Misaks eigen recepten op aardappel- gebied is dat voor „Zwit serse aardappels". Hij maakt ze, door dunne plakjes aardappel met zout en nootmuskaat te kruiden, met een bécha- melsaus te overgieten, dik met geraspte kaas te bestrooien en op een zacht vuur een half uur tje te laten bakken, en hij tekent hierbij nog aan dat deze aardappelscho tel bij allerlei soorten gebraden vlees kan wor den gegeven. Nog een recept van Oos tenrijks nieuwe televisie kok: een koude sinaas appelsoufflé. Daarvoor worden vier eierdooiers met zestig gram suiker in een schaal op een pan dampend water gezet en door elkaar geklopt. Daarna wordt er een kwart liter kokende melk voorzichtig aan toegevoegd, vier in koud water geweekte gelati- nebladen worden er even eens bijgedaan en men klopt de massa (nog steeds op stoom) zo lang tot ze crèmig is. Ver volgens wordt ze op een koude plaats gezet en voordat ze begint te stollen, gaat het stijfge- slagen wit van vier eie ren erdoor, samen met een geraspte sinaasap pelschil en het sap van een halve sinaasappel Wie deze soufflé nog fij ner wil maken, mag er van de heer Misak wat Cointreau of Oranjebit ter doordoen; geconfrjte kersjes vormen tenslotte de finishing touch in dit geval de garnering. stuk. De schrijfster, een huls moeder die wellicht aarzelend de pen. had opgenomen, vatte in deze paar regels moed om iets te zeggen dat haar zwaar op het hart lag, en waar over zij beslist niet kon zwijgen. Het aardigste element in deze kleine historie was, dat zij nu eens niet ver bolgen was over een of ander ge pleegd onrecht, al of niet terecht. Evenmin nam zij stelling tegen een misstand, ergerde zij zich over een of andere publikatie of wond zich op over iets dat zij onfatsoenlijk achtte. Zij wilde alleen maar een goed woord doen voor de meest hulpeloze schep sels die er bestaan de bloemen. Maar zij zal toch wel even tegen die poging hebben opgezien. Want dieren, hoewel zij van de na tuur alle toch wel een of ander verdedigingsmiddel hebben mee gekregen, vinden licht iemand die het voor hen opneemt en deze kam pioen kan meestal op algemene sym pathie rekenen Een dier is een ievend, beweeglijk wezen, dat soms wijzer en beter is dan een mens. Schrijf een gevoelig, verontwaardigd of sarcastisch stukje over een kwalijk behandeld dier, en het applaus is verzekerd. Maar zich opwinden over bloemen Och kom. Er zijn grenzen aan het meegevoel, of wij smelten weg in sentimentaliteit, is zo de gangbare opinie. Een bloem is lang geen dier: een bloem kan niets gevoelen, heeft geen zintuigen of zenuwen, een {?-? ,een mooi ding, maar toch altijd méér een ding. Maar deze huismoeder had geen vre de met deze algemene gemakkelijke opvatting. Zij had in de krant het verslag van een bloemencorso gele zen, misschien er platen of een film journaal van gezien. En iets in dat kwistig gebruik van prachtige bloe men om er wapenschilden, dieren, molens, schepen of bruggen mee te boetseren, had haar opeens piinliik getroffen als misbruik. Zij had, onbewust misschien, de eigen waardigheid van een bloem ontdekt. Zij zal zich, dunkt mij zo, niet aan een smaak vol bloemstuk of een fraai geschikte ruiter stoten. Want daarbij zijn de bloemen zo veel mogelijk in hun natuurlijke functie gelaten, en hun levensduur wordt zo lang mogelijk gerekt. J Bloemen in de natuur moeten toch ook na korte bloei sterven; maar voor die tijd kunnen zij, goed ver zorgd en smaakvol geschikt, een lust voor het oog zijn, de sierlijke toe voeging die een interieur tol leven wekt. Maar wie naar een ruiker in een vaas, een bloemstuk op een gedekte tafel kijkt wordt getroffen door de schoonheid van de bloemen om zlch- zelfs wil zij vervullen dan dezelfde versierende functie als in de natuur. Zij zijn levende wezens met een bekoorlijke rol in het leven, en geen dood willekeurig materiaaL En dat juist, zo gevoelde zij het, was het armzalige lot van al die fraaie dahlia's en chrysanten die met duizenden gebruikt werden als kleurenmateriaal bij het steekwerk van de bloemencorso's. Men ziet jeen bloemen meermen ziet rode. gele, witte vlakken, volgepropt met tot haastig verflenzen gedoemd, zo kort mogelijk afgesneden vulsel. Misschien zou ze nog vrede gehad hebben met praalwagens vol decoratieve bloemstukken of fraaie boeketten. Dan bleven de bloemen in hun element, en zij kon zich troosten dat na afloop mis schien de zieken of ouden van dagen nog urenlang hun vreugde eraan konden beleven. Maar wie heeft er, na het bewonderend aanstaren, nog enig plezier van al die praalwagens vol treurig verdorde bioemenlijken Dat gaf haar, in haar verontwaar diging, het woord: bloemenmoorde- naars in de pen wat haar natuur lijk meteen misprijzende reacties in het uitzicht stelde. Want voor nuch tere praktische naturen is een bloem een gebruiksvoorwerp, dat even vro lijk dienst kan doen op bruiloften, en jubilea Js op een corso. En de repliek loog er dan ook niet om tot mijn lichte ergernis. Want waarom moet men elkaar toch altijd dadelijk met grof geschut te lijf gaan Waarom is iemand met een afwijkende mening meteen hy per-sentimenteel Ik kan mij voor stellen hoe de schrijfster van dat dapper stukje beurtelings- bleek en rood geworden is bij her lezen van de repliek, en zich wellicht geschaamd heeft voor buren en magen. Al is het wat Iaat misschien: laat mij haar in deze kolom gerust stellen. Vlak na haar ingezon den protest las ik een kort stukje van een onzer grootste journalisten, een man van rijpe jarén, beroemd om zijn feilloos gevoel voor stijl, zijn grote eruditie en mild-ironische kijk het leven. schreef, in zijn sierlyk-perfecte trant precies hetzelfde als zij in haar onwennige huiselijke stijl: dat bloe men te schoon en te.nobel zijn om als materiaal te dienen. Dat zij niet „geschapen zijn om. in verbijsterende veelheid op hout of bordpapier ge plakt te worden ten einde dan zwa nen, of paarden (magere) bruggen of kastelen, of wat al niet. met bloe men niet gezegd kon worden, te vor men? Wie, die van bloemen houdt, wordt niet tot in zijn hart beledigd door het grof geweld waarmee de „praal" wagens van Aalsmeer tol 7 indert, de bloem dwingt in vormen en func- die volstrek! tegengesteld zyn haar wezen?" Misschien dat deze gezaghebbende stem de schrijfster ietwat zal troos ten, nadat zij zo onzacht op haar nummer is gezet. SASKLA

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 13