uw pap coopvaett
Permanente' bloemen
veroverden Amerika
Nederland weerlegt
Indonesische visie
„Over Berlijn is het
westen het eens"
Beiaard van Damme
in een boerenschuur
Geniet douwe Egberts
met r:
„RUIM DRIEBAANSWEGEN 0P!
VRAAGT „VEILIG VERKEER"
WOENSDAG 11 OKTOBER 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
.7
„HET DOET ME DENKEN AAN KOK EN KIP"
Nieuw-Guinea heeft nog
niet gekozen
Mr. C. W. A. Schuermann, de Neder
landse ambassadeur bij de V.N. heeft
de juistheid ontkend van Indonesi
sche verklaringen dat het volk van
West Nieuw-Guinea reeds uit vrije
wil had verkozen deel uit te maken
van Indonesië.
Mr. Schuermann stond in de algeme
ne vergadering op en zei: „dr. Ali
Sastroamidjojo heeft verklaard, en
dr. Soebandrio heeft het herhaald,
dat het recht tot zelfbeschikking
reeds werd uitgeoefend in 1945, toen
Indonesië zichzelf onafhankelijk ver
klaarde.
Ik wens mijn ambtgenoten hier er
aan te herinneren, dat in 1945 Indo
nesië was bezet door Japan en drie
jaar onder die bezetting had ge
leefd, terwijl het grootste deel van
Nieuw-Guinea vrij was gebleven. Ge
durende die jaren was er geen enkele
vorm van contact geweest tussen Ne
derlands Nieuw-Guinea en Indonesië.
De Papoea-bevolking werd nimmer
om advies gevraagd inzake die onaf
hankelijkheidsverklaring en als nu
Indonesië beweert dat het volk van
Nederlands Nieuw-Guinea zijn recht
op zelfbeschikking uitoefende in
1945, dan bedoelt Indonesië in feite,
dat Indonesië die beslissing voor hen
nam, zonder daartoe ooit een man
daat te hebben ontvangen."
De heer Schuermann herinnerde er
aan, dat minister Soebandrio „lokale
autonomie" had beloofd aan het volk
van Nieuw-Guinea.
„Toen hij dit zei, moest ik denken
aan de kok, die de kip de vrije keus
liet, zich te laten opeten met een dik
ke dan wel met een dunne saus over
goten", aldus de heer Schuermann,
97 procent steun
„Als het Papoea-volk wordt verteld
dat zij in Indonesië moet worden op
genomen en slechts kan kiezen welke
vorm zij wenst van autonomie binnen
die staat, dan betekent dat, dat de
belangrijkste keus wordt onthouden.
Mijn delegatie betreurt het, dat Indo
nesië zo snel en zonder diepgaande
studie een negatieve houding heeft
aangenomen tegenover onze plannen,
die overigens de steun hadden van 97
procent van de leden van het parle
ment in Den Haag, daarbij inbegre
pen de oppositie".
j Jacqueline Cochran j
steeds sneller
H De aviatrice Jacqueline Coch-
M ran, houdster van het wereld-
snelheidsrecord voor dames, m
M heeft opnieuw een lauwerkrans
veroverd. Zij verbeterde haar
acht jaar oude wereldsnel-
heidsrecord door met een
straallesvliegtuig van het type
T 38 de afstand van 100 km af M
te leggen met een snelheid van
784.337 mijl per uur (1261,998 1
H km/u.).
Het oude record liet Jacqueline
Cochran in 1953 op haar naam
schrijven, toen zij de 100 km
H met een in Canada gebouwde
straaljager van het type F 86,
met een snelheid van 652.552
fü mijl/uur (1049,956 km/u.) af-
legde. s
Sinds augustus j.l. heeft Jac-
H queline Cochran niet minder
dan zeven nieuwe snelheids-
records gemaakt.
s
illlllllüülllllllllllllllllll
de heer Schuermann herhaalde
zijn aanbod de Indonesische eisen
inzake Nieuw-Guinea voor te leg
gen aan het internationale hof
van justitie. „Als de Indonesiërs
werkelijk overtuigd zijn van de
juistheid van hun stelling, zullen
zy dit gaarne voor de wereld wil
len bewijzen." De heer Schuer
mann zei voorts, dat het overdra
gen van een nïet-zelfbesturend
gebied aan een ander land in
strijd was met de geest en de Iet
ter van het handvest van de V.N.
De Nederlandse ambassadeur drong
er bij de Indonesiërs op aan het In
donesische standpunt tegenover de
Nederlandse plannen te herzien. „In
het werkelijk belang van de Papoea
bevolking van Nieuw-Guinea moet
deze kwestie zonder bitterheid wor
den behandeld."
(Advertentie)
BRON VAN GEVAAR
Rijbewijs voor bromfiets
eveneens gewenst
„Ruim alle drïebaanswegen op. Leg
geen nieuwe driebaanswegen aan eu
maak van bestaande driebaanswe
gen, ondanks verlies van capaciteit,
tweebaanswegen". Dit beroep op de
overheden deed de voorzitter van
het Verbond voor Veilig Verkeer
jhr. Th. Röell aan het begin van de
jaarvergadering van dit verbond in
Leiden.
Jhr. Röell betoogde, dat het capaci-
teitsverlies ruimschoots zou opwegen
tegen de winst aan veiligheid. Op
dries trookswegen worden wegge
bruikers steeds weer verleid tot het
maken van levensgevaarlijke inhaal
manoeuvres met alle desastreuse
gevolgen van dien.
Jhr. Röell zeide, dat een van elke
218 Nederlanders jaarlijks direct
getroffen wordt door het leed, dat
1900 doden en 48.000 gewonde ver
keersdeelnemers met zich meebren
gen. Om van de onpeilbare smart
van de duizenden indirect getroffen
nabestaanden dan maar te zwijgen.
De zorgwekkende cijfers mani
festeren zich niet alleen in een
absolute stijging van het aantal
verkeersslachtoffers, maar ook
in relatie tot de toenemende ver-
Voor SO gulden avontuur'
De Rotterdamse politie heeft maan
dagmiddag een 7- en een 12-jarige
jongen aangehouden, die sinds ver
leden week woensdag vermist werden.
De jongens werden naar een politie
bureau gebracht, waar zij vertelden
hoe zij er toe gekomen waren hun
ouderlijk huis te verlaten.
Zij bekenden dat zij in een woning
te Dordrecht waren binnengedrongen
en daar een doosje met tachtig gulden
hadden gestolen. Met deze tachtig gul
den hadden zij het avontuur gezocht.
Ze waren op de trein gestapt om in
Rotterdam hun buit te gaan verteren.
Met het geld hadden zij wol raad ge
weten. Allerlei snoeperijtjes hadden
zij er voor gekocht en bovendien had
den zij talloze ritten met de tram ge
maakt. De nachten hadden zij doorge
bracht in portieken en in aanbouw
zijnde gebouwen. De jongens zijn
overgegeven aan de kinderpolitie te
Dordrecht.
keersintensiteit. In het laatste
jaar steeg het aantal motorvoer
tuigen met 100.000 stuks, voor
heen met 50.000 per jaar.
Progressief toenemende motorise
ring en relatief en absoluut toene
mende verkeersonveiligheid roepen
om actie.
Verheugd was jhr. Röell over het.
voornemen om de minister van ver
keer alle bevoegdheden tot snel
heidsbeperkingen te geven. De bui
tenlander kent de borden „70 km"
niet.
Het verdient aanbeveling door mid
del van vooraankondigingen achter
eenvolgende borden met bijvoorbeeld
100, 90, 80, 70 kin enzovoorts, snel
heidslimieten kenbaar te maken.
Bromfietsen
Ofschoon het bromfietsprobleem niet
ernstiger is, dan het ganse verkeers
probleem, wenst het verbond toch
aan te dringen op rijbewijzen voor
bromfietsen gepaard aan eenvoudige
examens. Nog niet is ingegaan op een
aanbod van het verbond om deze
examens op eenvoudige wijze moge
lijk te maken.
Typiste vroeg losgeld
voor gestolen Goya
Een 19-jarige Britse typiste is in
hechtenis genomen nadat zy bekend
had via de telefoon losgeld te heb
ben gevraagd voor het gestolen por
tret van de Hertog van Wellington,
dat geschilderd was door Goya.
Het doek was voor 140.000 pond
sterling aangekocht en werd in au
gustus uit de National Gallery te
Londen gestolen.
Miss Marcia Phillips bekende ook,
dat zij uit hetzelfde museum een por
tret had gestolen ter waarde van
10 pond sterling. Volgens haar raads
man kwam zy op het idee om los
geld te vragen, toen zij in de kranten
las dat een losgeld van 140.000 pond
sterling was gevraagd voor de Goya.
Zij had via de telefoon gezegd dat
zij optrad voor „de bende die de brief
waarin losgeld werd geëist) had
geschreven".
„VERMOORDE" KWAM
NA 12 JAAR TERUG
De politie van Ragusa, op Sicilië,
heeft de man gevonden die 12
jaar geleden door zijn broer en
diens zoon zou zijn vennoord.
Paolo Gallo, thans 58 jaar oud, ver
liet op een dag in 1949 zijn wo
ning en verdween spoorloos. En
kele uren later kwam zijn broer
Salvatore bij Paolo's vrouw met
een met bloed bevlekte baret en
vroeg haar waar haar man was.
De baret bleek aan Paolo te be
horen en de politie vond ook met
bloed bevlekte kleren die aan de
„vermoorde" man bleken te be
horen.
Het was bekend dat Salvatore en
zijn broer op voet van oorlog
stonden en verschillende malen
gevochten hadden. Salvatores
zoon Luigi, was hier ook bij be
trokken. De zaak kwam in 1956
voor en Salvatore en Luigi wer
den wegens moord veroordeeld.
Salvatore kreeg levenslang, zijn
zoon 18 jaar gevangenisstraf.
Salvaotore heeft, naar thans geble
ken is, Paolo geslagen na een
heftige woordenwisseling. Paolo,
die zware hoofdwonden opliep
vluchtte en liet in zeven jaar niets
van zich horen.
Tegen Salvatore Gallo zal waar
schijnlijk een aanklacht wegens
poging tot moord worden inge
diend.
NIEZEN NIET MEER NODIG
Echte bloemen te duur
en te kort houdbaar
Ethel Merman's hotelkamer stond
vol met magnolia's, chrysantemum's
en anjers bij haar eerste optreden in
het nieuwe seizoen in San Fransisco.
Ofschoon deze zangeres overgevoelig
is voor bloemen, hoefde ze niet één
maal te niezen, want de hele bloe
menweelde was namaak. De bloeien
de namaakbloesem-business in Ame
rika berust natuurlijk niet alleen op
het huldigen van allergische zange
ressen en toneelspeelsters. De invoer
uit Italië en Hongkong waar ver
reweg het grootste deel van de na-
maakbloemen vandaan komt is
sinds 1955 niet minder dan twintig
maal zo groot geworden. Er gaat nu
voor vijftig miljoen dollar per jaar
in om, verzekert „Time".
Waren ze vroeger van slechte en
NAVO-SECRETARIS STIKKER
Verschillen leggen geen
gewicht in de schaal
De secretaris-generaal van de N.A.
V.O., mr. Dirk Stikker, heeft dinsdag
in Rome verklaard dat er tussen de
landen van het Noordatlantische
bondgenootschap geen meningsver
schillen bestonden aangaande het
Berlijnse vraagstuk. „Wellicht zijn er
Zo wacht in een boerenschuur de
beiaard van Damme, tot...??
GESCHENK VAN TOERISTEN
Wel klokkenspel, maar
geen opgeknapte toren
(Van onze correspondent te Brugge).
Het eeuwenoude Zwinstadje Damme
wordt door de kunstliefhebbers en de
toeristen beslist verwend, want bin
nenkort zal het officieel een vorste
lijk geschenk in ontvangst mogen
nemen: een kleine, doch uitstekende
beiaard, die over de poldervlakte zal
galmen. De man, die de zaak aan
het rollen heeft gebracht, is dc Neder
landse kunstsmid Van Hinsberg, die
thans voorlopig zijn intrek heeft ge
nomen in Damme. Hij vormde een
comité, dat in België en in Neder
land geldinzamelingen organiseerde.
In een vrij korte tijd beschikte men
over het nodige kapitaal om de bei
aard te bestellen bij de vermaarde
Nederlandse klokkengieterij Petit en
Fritsen, uit Aarle-Rixtel in Brabant.
In totaal kostte het klokkenspel
180.000 fr„ maar het volledige bedrag
kon het comité niet bijeenbrengen en
daarom werd het Belgische commis
sariaat voor toerisme aangesproken,
dat er in toestemde de ontbrekende
som bij te passen.
De Nederlandse firma Petit en Frit
sen. die thans druk in de weer is met
hel vervaardigen van de beiaard voor
de hypermoderne droomstad Brasilia,
was'reeds in mei klaar met het klok
kenspel van Damme.
Alles was zo vlug" van stapel gelopen
dat het gemeentebestuur eigenlijk
verrast was door de snelle verwezen
lijking van het project van kunst-
dmid Von Hinchoro* Rlirp-p.ïBPPStPI
te plaatsen. Hij vreesde dat eerst
het prachtige gebouw, dat op som
mige plaatsen echter heel wat spo
ren van verval vertoont, zou moeten
worden gerestaureerd. De burgemees
ter durfde het risico niet lopen dat
schade aan het stadhuis zou worden
toegebracht door het plaatsen van de
duizend kilo wegende beiaard.
Hij liet experts dan ook onderzoeken
of het torentje dit gewicht zou kun
nen dragen... en zij kwamen tot het
besluit dat men het beste eerst het
stadhuis zou kunnen restaureren, al
vorens de beiaard er in te plaatsen.
Alleen plannen
Ook de commissie voor monumenten
en landschappen kwam tot dezelfde
conclusie, zodat het beiaardcomité
van Damme, en niet in het minst
kunstsmid Van Hinsbergerg wer
den ontgoocheld. De restauratie van
het stadhuis kan immers nog jaren
aanslepen. De plannen hiervoor wer
den weliswaar reeds opgemaakt,
maar alvorens met de werken kan-
worden begonnen, moeten nog talloze
administratieve beslommeringen
achter de rug zijnEn men weet
bij ondervinding dat men hier niet
zo bijster vlug mee opschiet.
In een schuur
Inmiddels is de beiaard reeds ïn het
Zwinstadje aangekomen. De 25 prach
tig glanzende klokken, waarvan de
grootste de namen „Boudewijn cn
Fabiola" draagt, zijn thans onderge
bracht in een schuur van de prach
tige witgekalkte St. Laurentiushoeve,
vlak bij "de schilderachtige molen aan dens een feestelijke plechtigheid of-
smid "Van Hinsberg. Burgemeester de Tamse vaart. Ze liggen er nu fideel in ontvangst nemen. Het ziet
Houtave had immers ondertussen de reeds sinds mei en het comité, dat er echter naar uit dat de beiaard j ken zich toch maar naar twee kan-
Belgische'commissie voor monumen-[wordt voorgezeten door notaris Van eerst een hele tijd in het studsmn- ten. Ze verkopen de namaak óók.
ten en landschappen verwittigd, dat Caillie is ietwat mistroostig en kre- j seum zal kunnen worden bewonderd, „Wij noemen ze niet kunstbloemen",
men van plan was een beiaard in het gelig zelfs, ómdat het gemeentebe- voordat de klokken voor hun ware zei een bloemist, ..we zeggen: per-
.torentjes Man het eeuwenoude stadhuis I stuur maandenlang niet van zich I bestemming zullen worden gebruikt-1 manente bloemen, dat kliukt beter"j
verschillen", zo zei hij, „doch ik wil
echter nogmaals nadrukkelijk stellen
dat deze verschillen geen wezenlijk
gewicht in de schaal leggen". Hij
bracht met klem naar voren, dat de
N.A.V.O. een vrije associatie van lan
den was.
Voor zover het Berlijn aangaat, is
het westen verenigd in zijn doelstel
lingen, aldus mr. Stikker.
Da secretaris-generaal van de
NA..V.O. sprak op een bijeenkomst
van de buitenlandse persvereniging
in Rome.
Een correspondent van het Italiaanse
communistische blad l'Unita verzocht
hem het westelijke standpunt inzake
Berlijn te beschrijven. Mr. Stikker
antwoordde: „Berlijn Is een stad zo
als zij dit wil zijn. De bevolking kan
vrijelijk haar opvattingen tot uiting
brengen".
Hij voegde hieraan toe, dat het wes
ten de vrije toegang tot de stad wil
behouden. Dit geldt voor de lucht-
corridors en het verkeer over land,
zo zei hij. Het westen wil voorts zijn
troepen in Berlyn handhaven, aldus
mr. Stikker.
Hij verklaarde niets bijzonders te
kunnen zeggen over het Italiaanse
standpunt aangaande de betrekkin
gen tussen het westen en het oosten.
Oostduitsers protesteren
tegen Westduitse politie
Oost-Duitsland heeft de drie weste
lijke mogendheden, Frankrijk, Enge
land en de V.S., verzocht de uitvoe
ring te verhinderen van het West
duitse plan om Westduitse politie
naar West-Berlijn te sturen.
In de desbetreffende nota's wordt het
plan door de Oostduitse regering
„een daad van agressie" genoemd.
heeft laten horen. Noch burgemees
ter, noch schepenen kwamen de bei
aard even bekijken, toen deze in hun
stad aankwam. De waarheid is echter
dat de gemeenteraad van Damme
met de beiaard „in de maag" zit.
Enkele dagen geleden heeft het
stadsbestuur contact opgenomen niet
het beïaardeomité en al worden de
klokken niet in het torentje gehan
gen, voor het stadhuis is gerestau
reerd, toch wil de stad Daimue het
vorstelijk geschenk binnenkort tij-
ordinaire kwaliteit, thans zien de
imitatie-seringen, rhodondendrons
geraniums, magnolia's en orchi
deeën er zó Uecht uit, dat j'e nei
ging zou krtfjgen ze vers water
te geven, ook al hebben de- lelies
soms geraniumbladeren. Een ex
porteur in Hongkong zei: „Soms
ziet het natuurlijke produkt er
niet natuurlijk genoeg uit en
daarom maken we hybriden". Er
zijn ook kunstbloemen met een
„ingebouwde" geur.
Beide soorten
In hotels, bars, restaurants en kan
toren zijn de echte bloemen al bijna
geheel verdrongen door de kunstma
tige. Vele hotels hebben een leve
ringscontract lopen, dat voorziet in
een voortdurende wisseling van bloe
men al naar gelang van het seizoen,
omdat het natuurlijk niet aangaat
de hal in juli met hulstbesjes te de
coreren. In San Francisco gebruiken
kunstschilders kunstbloemen voor
hun stillevens. In Texas stoffen de
dienstmeisjes één keer per week de
planten af in plaats van ze elke dag
water te geven. Aan de Westkust
hebben amateurtuiniers hun buren
de ogen uitgestoken met schitteren
de bedden, boordevol met de prach
tigste plastic tulpen. Vele inwoners
van Detroit, die het moe geworden
waren hun met zorg gekweekte bloe
men te zien ondergaan door ziekten
en plagen, droogte en de honden van
de buren, hebben ze vervangen door
imitatie-cultures, die nu de lege
plekken in hun hun tuin kleurrijk
vullen.
In een .buitenwijk van Dallas kwam
iemand op het idee een echte en een
nagemaakte blauwe regen naast el
kaar te planten, zodat hij een bij
zonder rijk geheel kreeg. „In de zo
mer kun je de ene niet van de andere
onderscheiden", zei hij, „maar in de
winter wordt het wel een beetje raar,
als die éne struik nog volop staat
te bloeien".
Met Kerstmis knuffelen verliefden
elkaar tegenwoordig onder een plas
tic mistletoe en de bruid moet het
stellen met polythyleen oranjebloe
sem. „Het is al zover gekomen", ver
zuchtte een bloemist uit Wichita,
„dat een meisje alleen nog maar
echte bloemen krijgt voor haar eer
ste corsage en op haar begrafenis".
Op sommige kerkhoven is het ge
bruik van kunstbloemen verboden,
niet zozeer om redenen van goede
smaak als wel omdat het zo lastig
wordt het gras kort te houden. Maar
andere kerkhoven hebben aan de
aandrang toegegeven en staan nu
van alles toe, plastic kransen en
boeketten incluis.
Bevreesd voor de dood
De duurte van echte bloemen en
de moeite om ze een tijdje goed
te houden hebben tot de namaak-
bloemen-rage bijgedragen. Of
schoon plastic bloemen veelal
meer kosten dan de echte, hoe
ven ze zelden vervangen en nooit
afgeknipt te worden. En dan is
er nog iets: volgens Irving S.
White, een „motivation resear
cher" in Chicago, kopen de men
sen'kunstbloemen omdat ze be
vreesd zijn voor de dood.
„Niets is zulk een uitgesproken
symbool van de dood als het ver
welken van een bloem. Kunstbloe
men geven de mensen een gevoel
van veiligheid, het idee dat leven en
schoonheid altijd zullen duren", zo
beweert hij. Handelaars in echte
bloemen betreuren deze gang van
zaken natuurlijk. „Plastic bloemen
hebben geen ziel", zei de bloemist
Audie Staup uit Chicago. „Echte
bloemen zeggen ons iets. nagemaak
te niet". En de eigenaar van een
grote bloemenzaak in San Francisco
voegt daaraan toe: „Aan een vriend,
die plastic bloemen in zijn huis
heeft staan, heb ik wel eens ge
vraagd of hij er misschien ook een
opgezette hond op na houdt".
Merkwaardigerwijze beeft de gewel
dige opgaug, die kunstbloemen thans
maken, de verkoop van echte nog
niet ernstig aangetast. Dezelfde mun
uit San Francisco meent dat dut
komt doordat kunstbloemen de
mensen er voortdurend aan herinne
ren ook echte te kopen. Maar in
tussen dekken de meeste bloenienza-