Lid van reddingsploeg beleefde vreselijk avontuur op Mont Blanc „Straaljager kwam recht op ons af" Krachtmeting tussen Gizenga en Adoela BRUGSE SCHEEPSWERVEN MOETEN PERSONEEL ONTSLAAN DONDERDAG 31 ^AUGUSTUS 1961 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Vijf weken voor ongeluk met kabelbaan Walter Bonatti was nauwelijks hersteld van vorige expeditie De beroemde Italiaanse alpengids Walter Bouatti heeft bij het redden van óngeluhkige toeristen uit de kabelbaangondels boven de Mont Blanc halsbrekende toeren moeten verrichten en het is voor een groot deel aan hem te danken, dat er niet meer doden zijn te betreuren. Bonutti heeft alle reden om de Mont Blanc te vrezen en te haten. Vijf weken voor het ongeluk met de kabel baan ontkwam hij maar nauwelijks aan de dodelijke greep van Europa's hoogste berg en voor zijn ogen zag hij daar zijn beste vriend en drie andere alpinisten sterven. Hij zegt er zelf van: „Het is de afschuwelijkste ervaring van mijn leven geweest." Onder alpinisten staat de Mont Blanc bekend als de „moordenaar" en ge woonlijk neemt de berg op zijn minst één leven, wanneer men tracht zijn top te beklimmen. Op 9 juli gingen Walter Bonatti en Andrea Oggioni. beiden ervaren alpi nisten, die ook in het Chileense An- des-gebergte geklommen hadden, op weg om te trachten de centiale piek via een rechtstreekse route te beklim men. Zij hadden Robert Gallieni bij zich, een industrieel uit Milaan. De drie mannen sloegen hun eerste bivak op in de berghut van La Fourche, waar zij vier Franse alpinisten von den. Het waren de Parijzenaar Robert Guillaume, die zij beiden goed kenden, Antoine Vieille, zoon van een bekende Franse admiraal, Pierre Kohlmann uit Lyon en Pierre Mazaud, professor aan de rechtsfaculteit van de Sor- bonne. Dreiging De mannen brouwden koffie en besloten de beklimmingspoging gezamenlijk te wagen. Zo ging de expeditie van zeven man op weg, van wie er vier nooit meer zouden terugkeren. Moreel en fysiek hadden zij alles in hun voordeel. Zij waren allen in uitstekende conditie en zij waren volmaakt toegerust. Alleen de sombere dreiging van de Mont Blanc hing boven hun hoofd. Kort nadat zij de hut verlaten had den, sloeg het weer om en de berg passen kwamen dikker en dikker on der de sneeuw te liggen. De volgende ochtend het was toen 10 juli hadden zij de Pcutcreypas bereikt. Daar bivakkeerden zij. met het plan om als eersten in de geschiedenis rechtstreeks naar de top te klimmen. Sneeuwstorm Men, Was op een hoogte van 4500 me ter, ;tpen er plotseling een gierende- sneeuwstorm losbrak, waardoor Kohl mann bijna naar beneden stortte. Hij werd nog juist op tijd door Mazauct opgevangen. Zwijgend en klappertan dend van de kou lagen de mannen in twee groepen tegen de rotsen aan, de drie Italianen op een richel, de vier Fransen op een andere. De uren, die zij zo bewegingsloos doorbrachten, hebben volgens Bonatti een beslissen de invloed gehad op de verdere ge beurtenissen. Men kon niet met elkaar spreken, de mannen waren volkomen geïsoleerd. Tenslotte wisten zij, dat hun maar één ding te doen stond: teruggaan. Maar hoe? Langs welke weg? Bonatti kan zich herin neren, dat de sneeuwstorm .even ging liggen, maar niet lang genoeg om er gebruik van te maken. Opnieuw be gon het te sneeuwen. Zo moesten de zeven mannen daar drie lange dagen blijven, aan elkaar gebonden en in vrijwel totaal stilzwijgen. Zelfs ade men deed men voorzichtig vanwege de ijle lucht. Schijndood Om half vier zaterdagochtend de kalender wees toen 15 juli werd Bonatti wakker. Het weel was in het geheel niet veranderd, maar men moest iets doen. De mannen moesten uit hun schijn dood opstaan en de terugweg aan vaarden koste wat het kost. Zo wankelden zij door de sneeuw storm. want. zei Bonatti. alles was beter dan doodvriczen. Bonatti nam de leiding en liep voorop over de gletsjer, waarop de zeven te gen de hemel afstaken als kegels op een gigantische kegelbaan. Zij waren allen de totale uitputting nabij, voor al Vieille, die plotseling neerviel om niet meer op te staan. De zes over- „Firato" loopt geen gevaar (Van onze Haagse redactie) l)e voorzitter van de Firato die vrij dag zijn poorten opent, de heer Th. Gmelig-Meyling heeft tijdens een persbijeenkomst in het nieuwe K.AJ.- gebouw meegedeeld, dat zijn inziens geen gevaar bestaat voor de Firato- fentoonstelling als zodanig. Hij meent dut de elektronika veel en veel meer omvat dan alleen de radio- en televisie-apparaten, zodat liet hem niet duidelijk is waaruit ceu ver meend gevaar voor de Firato zou moeten bestaan. Eén importeur en fabrikant van elektronische apparatuur, de heer Rood uit Rijswijk maakte zich ern stig ongerust over Amerikaanse ves tigingen in Europa. Hij was van me ning dat. de Europese en ook dc Ne derlandse industrie zich veel meer zal moeten gaan specialiseren op het fa briceren van hoogwaardige appara ten en hij kreeg de indruk dat de re gering door het stimuleren van Ame rikaanse vestigingen in Nederland op de verkeerde weg is. Hij wees er op dat de In Zwitserland met veel vreug de binnengehaalde Amerikaanse in dustrie op het ogenblik niet meer wordt toegejuicht doch in tegenstel ling als een last wordt ondervonden. blijvenden vervolgden hun weg. tot zij de „naamloze pas" bereikten. Daar ontdekte Bonatti, dat de jonge Parij zenaar Guillaume niet meer bij hen was. Guillaume was een speciale vriend van Vieille en toen men hem later vond, was ook hij dood. Nachtmerrie De rest van de terugtocht was een nachtmerrie, zo vertelt Ponatti. Voor zijn ogen zag hij zijn beste vriend, de beroemde Alpengids Oggioni sterven. Mazaud, die naast hem had gelopen, zei, dat zijn einde ook spoedig komen zou, maar de professor van de Sorbon- ne had het mis. Niet hij stierf, maar Kohlmann, een paar meter van de schuilhut op de Gamba pas. Op dat moment ontwaakten Bonatti en zijn metgezel Gallieni uit de halfslaap, waarin zij uren voortgeschrompeld waren, omdat er vreemde stemmen tot hen door drongen. Men had, toen de zeven mannen zo lang uitbleven, een reddingsteam uit gezonden. Het kwam juist op tijd. De redders slaagden erin de lijken te ber gen van Oggioni, Guillaume en Kohl mann. Maar Vieille werd niet gevon den. Hem had de Mont Elanc behou den als ware het om zijn naam van „berg van de witte dood" eer aan te doen. Mazaud kwam er af met bevroren te nen en Bonatti leed ernstig aan shock. Men zegt, dat de dood van Og gioni hem meer heeft aangepakt dan de kou, die dagenlang- aan zijn uitge putte lichaam knaagde. Bonatti was nog maar nauwelijks op de been, of een straaljager vernielde een stuk van de kabelbaan... weer ging hij er op uit. Ditmaal om anderen te redden en niet om de verschrikkelijke Mont Blanc uit te dagen. Gids doet relaas van ramp Het Wereldgebeuren zag komen. „Er was een knal als van een kanonschot. De cabine voor ons viel en die achter ons hingen slinger den ook los. Wijzelf begonnen ook te slingeren als razenden, we dachten dat alles was afgelopen, maar er ge beurde niets, we bleven hangen. Ik kroop uit de cabine en klom als een spin langs de kabel tot ik in vei ligheid was. Ik had op het laatst hele maal geen gevoel meer in mijn ar- Bij ongeluk met kabelbaan zes doden De overlevenden van de ramp op de Mont Blanc hebben gisteren verhalen gedaan over vrees en heldenmoed bij het redden van de 81 mensen die ill kleine cabi- j men> en alleen het aangezicht van de lies boven de eeuwige sneeuw j dood maakte dat ik volhield." van de Vallee Blanche hebben gehangen. Bij dit ongeluk, dat tot nu toe in zijn soort nog niet is voorgekomen, vonden zes mensen, vier Duitsers en twee Italianen, de dood. De omgekomen slachtoffers zaten in twee van een groep van drie cabines, die langs dc overgebleven draagkabel snorde, ontspoorde en ongeveer 160 meter lager tegen de rotswand van de Gros Rognon te pletter sloegen. Allen veilig Gistermorgen laat werd de laatste van de 81 overlevenden door een heli kopter veilig naar Chamonix ge bracht, nadat velen van hen de nacht in de ijzige stilte boven de berg had den doorgebracht, bijgelicht door de volle maan en zoeklichten, die waren opgesteld om het moreel hoog te houden. De gendarmerie van Chamonix heeft bekendgemaakt dat er een politioneel en militair onderzoek naar de oor zaak van het ongeluk is geopend, dal vier of vijf dagen zal duren. Heldenmoed De reddingsploegen prijzen de hel denmoed van de ervaren gids Christian Mollier uit Chamonix, die zich langs 'n loshangend stuk van de gebroken kabel naar bene den liet zakken, met 't doel de in genieurs te waarschuwen voor 't dodelijke gevaar wanneer onmid dellijk pogingen zouden worden gedaan de cabine binnen te trek ken. Volgens Mollier hingen twee cabines van een groep van drie „aan een zij den draadje". De kleinse beweging zou de inzittenden het leven gekost hebben, Mollier lclom op het dak van de slingerende cabine en gebruikte zijn alpinistentouw om deze cabine aan de draagkabel vast te binden. Daarna sprak hij de inzittende vrouw moed in, voor hij aan zijn gevaarlijke afdaling begon. „Ik was heel erg bang", zei hij. Kanonschot Christian Mollier zei dat hij in een van de cabines stond toen hij de Franse straaljager recht op zich af Cubanen roven schip en vragen asiel in V.S. De „National Broadcasting Company" (N.B.C.) in New York heeft gisteren omgeroepen dat gewapende passagiers een Cubaans schip hebben overge nomen en dc kapitein gedwon gen hebben naar Port Antonio in Jamaica te varen. Volgens de correspondent van de maatschappij waren de passagiers ge wapend met pistolen en speren waar mee gevist wordt. Negenentwintig van de dertig passagiers zouden asiel gevraagd hebben. Straaljager was op verplichte route Het vliegtuig dat de trekkabel heeft vernield van de kabelbaan op de Mont Blanc, was op een verplichte route toen het ongeluk gebeurde. Dit is hekend gemaakt door het ministe rie der strijdkrachten. De piloot, ka pitein Ziegler, maakte een ruime bocht opdat een collega die hem uit het oog verloren had hem weer in zicht zou krijgen. Dit was een gebruikelijke handeling, zeide het ministerie. Ziegler, die een verkenningsvlucht maakte, voelde een schok tegen zijn vleugeltip toen hij de bocht draaide. Het vliegtuig trilde hevig. Op dat ogenblik kreeg het andere vliegtuig Ziegler in het oog en vertelde hem dat een brand stoftank was afgerukt. Ziegler vloog onmiddellijk naar zijn basis terug. Inmiddels waarschuwde hij alle con trolestations dat hij iets geraakt had. Maar pas na de landing vernam hij wat de oorzaak van de schok was geweest. Filmacteur Coburn overleden Te New York is op 84 jarige leeftijd de acteur Charles Coburn overleden, waar hij woensdag een ernstige keel operatie had ondergaan. Coburn heeft een lange en roemrijke loopbaan gehad als karakterspeler in de filmwereld. Meer interesse van I.K.K. voor ontwikkelingslanden Ter inleiding van de terugblik op de activiteiten van de Internationale Kamer van Koophandel in 1960 heeft de voorzitter van de Nederlandse, or ganisatie voor de I.K.K., prof. dr. J. F. ten Doesschate, onder meer ge zegd het opmerkelijk te achten, dat de aandacht van de I.K.K. voor de vraagstukken rond de ontwikkelings landen sterk was toegenomen. „De overrompelend snelle emancipa tie van Afrika is daar vanzelfspre kend niet vreemd aan. Het aantal onderontwikkelde landen, dat in de Kamer door een nationale afdeling is vertegenwoordigd, neemt voortdu rend toe. Bij elke nieuwe toetreding zal de I.K.K. zich ervan dienen te vergewissen of van hen inderdaad verwacht kan worden, dat zij. uit eigen beleving en niet alleen maar op grond van vage algemene theo rieën, begrip kunnen opbrengen voor de grote denkbeelden waarvoor de Kamer staat, en die alle hun wortel vinden in het feit, dat "de I.K.K. nu eenmaal een wereldorganisatie is van het particuliere bedrijfsleven". Aan elke nieuwe nationale afdeling, zo meende prof. Ten Doesschate, mag de I.K.K. de eis stellen dat er een redelijke mate van zekerheid bestaat dat de leden van die afdeling de men taliteit bezitten die nodig is, om op te komen voor de grondbeginselen van de Kamer als vertegenwoordig ster van het particuliere bedrijfs leven. Minister Visser vertrekt niet naar de West Het oriëntatiebezoek dat de minister van defensie, ir. S. H. Visser, van plan was in september aan Surina me en de Nedei'landse Antillen te brengen, is wegens drukke werk zaamheden uitgesteld. Mevrouw Violet Butler, een Londense huismoeder, heeft in een Engelse voetbalpool de fabelachtige som van ruim 965.000 gulden gewonnen.... Met een stuivertje als inzet. Geen icon- der dat haar beide dochters Sandra en Marion dit een reden voor een knuffeltje vinden. Ook de schoonzus ter van mevrouw Butler (achter grond) ziet de toekomst zonnig te gemoet. Akkoord over vertrek Belgen uit Katanga De V.N. en de Belgische consul- generaal in Elizabethstad heb ben gisteren meegedeeld dat er een vriendschappeHjke schik king is getroffen waarbij de Bel gische officieren van de Katan- gaanse gendarmerie in het con sulaat mogen blijven in afwach ting van hun repatriëring, die echter zo snel mogelijk dient te geschieden. Eerder hadden de V.N. geëist dat alle Europese officieren van de gendarme rie zich bij de V.N.-troepen zouden melden. Het vertrek van Belgische officieren en hun gezinnen begint vandaag. De Belgische minister van buitenlandse zaken Spaak heeft in een telegram aan de secretaris-generaal der V.N. Hammarskjöld krachtig geprotes teerd tegen de arrestatie, in opdracht van dc volkerenorganisatie, van de in het Katangaanse leger dienende Bel gische officieren. Onrust zaaien Hït ziet ernaar uit, dat dc dagen van premier Tsjombe in Katan ga geteld zijn en ook dat zijn staat zich niet als een min of meer onafhankelijke deelstaat van de Kon- go-republiek zal kunnen handhaven. Dat is dan een gevolg van de actie, welke door troepen van de Verenigde Naties is ontketend tegen Katanga. Hier doet zich het allerpijnlijkste feit voor, dat deze troepen zich keren te- de de enige Kongo-provïneic waar rust en orde heersten, waar de blan ken en hun gezinnen niet onderwor pen waren aan een afgrijselijke ter reur en waar het economisch leven normaal voortging. Het gevolg zal waarschijnlijk zijn, dat ook in Katanga dezelfde chaos zal ontstaan, die in dc rest van Kon go heerst. Zoals men weet zijn stammenoorlogen en plunderingen daar aan de. orde van de dag. De actie van de V.N.-troepen is te meer opvallend omdat de leiders van het Verenigde Naties-bureau in Kon go zich niet keren tegen Stanleystad. waar het bewind van viee-premier Gizenga nog altijd volledig commu nistische kenmerken vertoont en waar zo pas nog de Amerikaanse consul werd mishandeld, waar een (blanke) vertegenwoordiger van de Verenigde Naties werd gearresteerd en waar communistische adviseurs van de heer Gizenga feitelijk de la kens uitdelen. Wat het optreden tegen Tsjombe betreft heeft het bureau van de Verenigde Naties in Kongo zich beroepen op het feit dat Tsjom be weigerde de buitenlandse officie ren uit zijn leger en uit zijn gendar merie te ontslaan. De algemene ver gadering van de Verenigde Naties had zich vóór die verwijdering uit gesproken. Niemand kan dat laatste uiteraard ontkennen, maar dezelfde vergadering had zich ook uitgespro ken voor het herstellen van orde en rust. in Kongo en wat nu in Katanga gebeurt is juist het verwekken van onrust. Daarbij geeft dan het feit, dat de „blanke adviseurs" van Tsjombe worden verdreven en gearresteerd, terwijl de communistische (blanke) adviseurs van Gizenga in Stanley stad vrij blijven rondlopen, toch wel heel erg te denken. De slotsom van dat denken kan al leen maar zijn, dat het Verenigde Naties-bureau in Kongo een eigen le ven is gaan leiden en dat dit leven bepaald wordt door de politieke en raciale inzichten van enkele mannen aan de top. Hier is weer eens opnieuw gebleken, dat men van mannen, die men ver- zamelt uit diverse landen om te za- j men een „neutrale" instantie te vor men, geen neutrale daden kan ver- I wachten. Er is in zo'n vreemd ge- j zeischap geen neutraliteit denkbaar! Probeert men de politiek van de V.N.-mannen in Kongo te analyse ren, dan blijkt die politiek te zijn: neutralistisch ten opzichte van het communisme en anti-westers. Daarnaast voeren de V.N.-machthbe- bers elk nog een eigen politiek in die zin, dat mannen uit andere Afri kaanse staten zich afvragen hoe zij in Kongo de belangen van hun Afri kaanse herkomstland kunnen dienen. Dat laatste mag ook wel gezegd wor den van de V.N.-mannen. die afkom stig zijn uit India, want ook India dat zovele' emigranten naar Afrika zond wil in dat Afrika wel graag een vinger in de pap houden, al was het maar om daar strak economische voordelen te behalen. (Van onze Brugse correspondent) Regeringsfunctionarissen, curatoren Er is nog steeds geen oplossing ge vonden voor de moeilijkheden, waar mee de scheepswerven van Vlaande ren in Brugge kampen. De werklie den en ambtenaren van de werven hadden al hun hoop gebouwd op de be sprekingen, die woensdag op het Bel gische ministerie van financiën wer den gevoerd. Diplomaat op de wip Het botert niet in Kongolese regering De premier van de centrale Kon golese regering, Cyrille Adoela, zou volgens diplomatieke zegs lieden gewgïgerd hebben de uit wijzing van de Amerikaanse consul te Stanleystad, Cassily, door vice-premier Gizenga te aanvaarden en de huidige toe stand beschreven hebben als een „krachtmeting". Het bevel werd gegeven in een brief die Gizenga ondertekende met „viee- premier van Kongo". Cassily kreeg bevel „het grondgebied van de repu bliek Kongo onmiddellijk te verlaten wegens ophitsing van de bevolking." Hij is nu in Leopoldstad. Adoela zou gistermorgen tijdens een onderhoud van drie kwartier de Amerikaanse zaakgelastigde George Godley hebben meege deeld, dat Gizenga „absoluut niet het recht had" Cassilly uit te wij zen. Volgens de zegslieden had de premier verklaard dat. de huidige toestand een „krachtmeting" was en dat Cassilly zo lang als nodig te Leopoldstad zou mogen blijven. Intussen heeft de V.N,, geen enkel be richt uit Stanleystad meer vrijgege ven. Het feit dat de V.N.-vertegen- woordiger Carl Englund daar zater dag korte tijd onder arrest was ge weest is per ongeluk uitgelekt en is slechts aarzelend door de woordvoer der van de V.N. bevestigd. Deze woordvoerder onthulde later dal 350 niait extra troepen uit Ethiopië te Stanleystad waren aangekomen ter versterking van het V.N .-garni zoen dat nu op 2000 man is gebracht. van de werven, de bank Lambert, die de Griekse reder Aristoteles Onassis vertegenwoordigt, verschillende fi nancieringsinstanties en afgevaardig den van de maatschappij uit Ecuador die zes schepen in België zou bestel len, zouden in deze vergadering pro beren tot een oplossing te komen. Gisteravond werd evenwel het ont goochelende nieuws vernomen, dat de onderhandelingen op niets zijn uitge lopen. De kans is daarom grdbt, dat een belangrijk deel van het personeel binnen korte tijd zal worden ontsla gen. Wilton Feycnoord heeft een vrij stug ge houding aangenomen. De maat schappij wilde zich alleen voor de scheepswerven van Vlaanderen inte resseren en een aannemelijk bod doen op de aankoop van de Brugse werf, op voorwaarde dat het thans nog op stapel liggend fruitschip C 38 verder op de werf zou wor den afgewerkt. Dit laatste lijkt even wel voorlopig onmogelijk. En gezien het feit, dat de Verenig de Naties in Kongo dus een soort Afro-Aziatische en anti westerse politiek volgen, zou men luidkeels moeten lachen als men be merkt, dat de kosten van de V.N.- activiteiten in Kongo hoofdzakelijk worden betaald door de Verenigde Staten, Engeland enz. Engeland al leen geeft 80.000 pond per week uit voor het „buitenkansje", dat in Kon go de V.N.-militairen en andere V.N.- gezaghebbers bezig zijn de Engelse belangen te benadelen en zo moge lijk te vernietigen; Men zou er luidkeels om moeten lachen, maar daarna zou men zich toch voor het voorhoofd moeten slaan en zich afvragen hoe lang een dergelijke dwaasheid nog kan duren, j Over drie weken begint"de vergade ring van de Verenigde Naties, waar in de Kongo-kwestie zal worden be sproken. Rusland zal dan een rookscherm van klachten oplaten en achter dat rookscherm zal de heer Gizenga, die reeds een nieuwe Loemoembistenpar- tij oprichtte, voortwroeten in Kongo. Zou het één jaar duren voordat hij onder het oog van de V.N.-troepen een greep doet naar de macht? Dan kan het Belgische blad ..La Libre Belgique" opnieuw schrijven, dat het optreden van de Verenigde Naties in Kongo: „zo verraderlijk en weinig diplomatiek is, dat men er verstomd van staat". SIT DOWN-STAKING IN STROKARTON-INDUSTRIE Een aantal werknemers van de X.V. Strokarton- cn Papierfabriek W. A. Scholten in Sappenneer is gistermid dag een sit down staking begonnen. De vuren werden onderhouden doch verder werd door de stakende groep niet gewerkt. Later in de middag werd dit initiatief overgenomen door een groep werknemers van de N.V. Strokartonfabriek „Britannia" in Oude Pekela. Inzet van deze wilde stakingen zijn de zogenaamde secondaire arbeids voorwaarden in de strokarton-indus trie. Verleden week hebben ongeveer 300 leden van de Algemene Bedrijfs groepen Centrale (ABC) in Oude Pekela een vergadering gehouden, waarbij reeds het woord „staking" is gevallen. GIZENGA ...de man van de toekomst in Kongo?.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 3