PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
„AMERIKA MOET EERSTE STAP DOEN"
Westelijke reactie
schoot tekort
Kool en geit sparen
in Bizerta-debat
Hydrografen van het Loodswezen houden
Zeeuws buitenwater goed in het oog
Vandaag..,
Toekomst
204e jaargang - no. 198
Dagblad, uitgave van de firma
Provinciale Zeeuwse Courant
Directie: F. van de Velde en P. B.
den Boer. Adjunct: W. de Pagter.
Hoofdredacteuren
W. Leertouwer en G. A. de Kok.
ABONNEMENTSPRIJS 56 cent per
week, 7,00 p. kw.; fr. p. p. 7.25
per kw. Losse nummers 15 cent.
WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN
Woensdag 23 aug. 1961
ADVERTENTIEPRIJS 27 cent per
m.rr>- Minim, p. advertentie 4,—.
Ing. mededelingen driemaal tarief.
Kleine advertenties (max. 8 regels)
25 cent per regel met een minimum
van 1.25. „Brieven bureau
van dit blad" 25 cent meer.
Giro no. 359300 P.Z.C.. Middelburg.
Bureaus: VUsslngen Walstr. 58-60, tel 2355 (b.g.g. red. 3508/3546, adv. 3647/3643; Middelburg. Markt 51, tel. 3841 (b.g.g red 2078/3169. adv. 2375); Goes Gr. Markt 2. tel. 6140 (b.g.g red 7853 adv 5213), Oostburg tel 2395. re. neuzen tel 2116. Zierlkzee red .el 2425 adm cel 2094.
Adenauer - zeker van spoedige onderhandelingen - meent
De Westduitse bondskanselier dr.
Konrad Adenauer werd bij zijn be
zoek aan West-Berlijn begroet door
burgemeester Willy Brandt (rechts
op de voorgrond). Tussen Adenauer
en Brandt staat de onderburgemees
ter Amrehn; links de vice-president
van het Huis van Afgevaardigden
Müllerburg.
Bondskanselier Adenauer heeft gisteren een bezoek aan West-
Berlijn gebracht. Na zijn rondrit door de stad, waarbij hij door
Oostberlijners aan de grens tussen beide stadsdelen werd toe
gejuicht en door Oostduitse communisten via luidsprekers be
schimpt werd, hield bij een presconferentie. Hij zei onder meer
dat er over enkele weken of maanden over de toekomst van
West-Berlijn onderhandeld zal worden en dat de V.S. zijns in
ziens de eerste stap moeten doen. Gisteravond keerde Adenauer
met een speciaal militair toestel naar Bonn terug.
Dr. Adenauer zei in antwoord op vragen, of hij de westerse
reactie als voldoende beschouwde: „werkelijk, ik had gewild, dat
het mogelijk was geweest meer tegenmaatregelen to nemen.
Vast staat, dat een door vier mogendheden aangegane overeen
komst eenzijdig door een dezer staten is vertrapt. Dj meen, dat
het westen met zijn reactie verder liad moeten gaan".
slechts één zet in het politieke
schaakspel. Er zullen er meer vol
gen. Het vraagstuk-West-Berlijn
zal aan de orde worden gesteld".
Adenauer verklaarde te menen
dat het westen zijn economische
vermogen tegenover het oosten bij
onderhandelingen meer kan eh
moet gebruiken.
Onder indruk
van bezoek
aan West-Berlijn
In een korte openingsverklaring
zei Adenauer dat twee dingen
een diepe indruk op hem hadden
gemaakt, toen hij gisteren een
tocht langs de grens tussen
Oost- en West-Berlijn maakte.
„Ik wil in de eerste plaats de
uitstekende houding noemen, die
de Westberlijners, met slechts
een zeer enkele uitzondering, je
gens mij aan de dag hebben ge
legd.
Het tweede feit is dat het mogelijk is
geweest een dergelijke zone van stil
te in een stad als Berlijn te vestigen",
aldus de bondskanselier.
Gevolgen
Hy deelde verder mede met het
stadsbestuur van West-Berlijn te
hebben gesproken over de gevolgen,
die het sluiten van de Oostberlijnse
sectorgrens voor West-Berlijn zou
hebben. Hij wilde hier echter op zijn
persconferentie niet in bijzonderhe
den op in gaan.
De bondskanselier vervolgde: „De
Oostduitse grensmaatregelen zijn
H ...is het 25 jaar geleden, dat de
Franse romanschrijver en schil-
ff der Eugène Dabit, die bekend- i
heid verwierf door zijn zuivere
weergave van het leven in de
Parijse volkswijken en wiens
f= bekroonde roman „Hotel du
Nord" werd verfilmd, tijdens
een reis door Sowjet-Rusland te
Sebastopol overleed.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Hij bepleitte versterking van de Na-
vo, „want de Sowjet-Unie onderhan
delt niet met een zwakke tegenstan
der".
Vrije toegang
Daarop werd hem gevraagd of het
sluiten van een vredesverdrag tus
sen de Sowjet-Unie en Oost-Duits-
land het westen zou noodzaken met
de Oostduitsers te gaan onderhande
len over vrije toegang tot West-Ber
lijn. Adenauer antwoordde: „De Sow
jet-Unie heeft verklaard vrije toe
gang tot West-Berlijn te zullen
waarborgen, ik wens niet te geloven
dat de Sowjet-Unie haar woord niet
houdt, voordat het tegendeel duide
lijk wordt".
Voor V.N.
In antwoord op een vraag, of hy
zou willen dat de aandacht van de
V.N. op het Berlijnse vraagstuk zou
worden gevestigd, antwoordde Aden
auer: „Ik zou liïer bevestigend op
antwoorden indien ik meende dat dit
succes zou opleveren. Op het ogen
blik geloof ik dat niet. Dit sluit ech
ter niet de mogelijkheid uit, dat het
vraagstuk-Berlijn op zekere dag voor
de V.N. zal worden gebracht".
Cholera-epidemie in China
De wereldgezondheidsorganisatie in
Genève heeft gisteren gemeld, dat in
de Chinese volksrepubliek een clio-
lera-epiremle is uitgebroken en dat
kleine explosies van cholera zyn ge
rapporteerd in Macao (ten zuiden
van Hong Kong) en Serawalt (de
noordelyke strook van Borneo).
Algemene houding in New York
V.S. dringen aan
op gesprek
Gisteren is in de algemene ver
gadering van de V.N. het debat
over het Frans-Tunesisch ge
schil om de basis te Bizerta
voortgezet.
Diverse sprekers gaven een uit
eenzetting over de opvattingen
van lmn land. Men drong op
vreedzaamheid aan en vermeed
zorgvuldig om een der partijen
schuldig te verklaren. Adlai Ste
venson, de Amerikaanse gedele
geerde besteedde zijn spreek
beurt om te antwoorden op
Russische beschuldigingen aan
het adres van Amerika, maar
vond toch nog tijd om te verkla
ren, dat de V.S. voort zonden
gaan met pogingen de twee par
tijen tot elkaar te brengen.
Hij constateerde voorts dat (1) de
Tunesische soevereiniteit over Bizer
ta niet in twijfel kan worden getrok
ken, (2) Frankrijk en Tunesië zich
hadden moeten onthouden van acties,
die tot grotere spannigen zouden lei
den, (3) alle troepen zich moesten
terugtrekken op de posities van 1 ju
li en (4) Tunesië en Frankrijk onmid
dellijk onderhandelingen moesten
openen, die zouden moeten leiden tot
een regeling waarbij uiteindelijk de
faciliteiten en de basis afgestaan zul
len worden aan Tunesië.
De eerste spreker van gisteren was
Mohieddine Fekini van Libië. Hij ver
weet Frankrijk „een morbide com
plex van grandeur en prestige". De
Argentijn dr. Mario Amadeo, ver
klaarde dat de resolutie van de Vei
ligheidsraad (terugtrekking van de
troepen op de oorspronkelijke stel-
Rusk benadrukt:
Oost en west
zullen
onderhandelen
De Amerikaanse minister van
buitenlandse zaken, Rusk, heeft
gisteren tijdens een persconfe
rentie to Washington gezegdj
dat er onderhandelingen tussen
Oost en West over de kwestie-
Berlijn zullen plaatshebben,
waarin het westen zich vóór het
zelfbeschikkingsrecht van de
Duitsers zal verklaren.
Rusk zei, dat de tekst van westelijke
nota's en verklaringen over de poli
tiek inzake Duitsland hebben bewe
zen, dat er geen verschil van mening
tussen de bondgenoten bestaat over
dit onderwerp.
lingen) niet was nageleefd. Hij zei
echter dat beide landen schuldig wa
ren aan het conflict.
Frankrijk had een overeenkomst met
Tunesië, maar die was allesbehalve
duidelijk. Dr. Tesfaye Gebre-Egzy
vqn Ethiopië meende, dat er helemaal
geen overeenkomst bestaat die
Frankrijk het recht geeft op Bizerta.
„STILSTAND IS ER NOOIT"
Hydrografisch opnemer bij 't Loods
wezen, de heer J. J. Hellinga, met de
sextant aan het werk op het motor
schip „Honte". Terwijl hij door hoek
meting de juiste plaats van het schip
bepaalt, geeft het echolood de diepte
van het vaanvater aan. Later worden
de aldus verkregen gegevens uitge
werkt en gebruikt voor de samen
stelling van zeekaarten.
(Foto P.Z.C.)
Voortdurende controle
met het m.s. „Honte"
Geen moment is er stilstand
of rust in de Zeeuwse wate
ren. Zandbanken schuiven,
vaargeulen verleggen zich,
boeien en bakens blijven niet
altijd op de juiste plaats en
nieuwe situaties maken vaak
een gewijzigde lichtbebake-
ning op de kusten nodig.
„Stilstand is er nooit. Er is
altijd iets te doen", meent de
man die deze omstandigheden
dagelijks in de Zeeuwse wa
teren moet bestuderen, de 63-
jarige heer J. J. Hellinga uit
Vlissingen, hydrografisch op
nemer in het zesde district
van het Nederlands loodswe
zen. Nagenoeg elke week leidt
hij op het motorschip „Hon
te", de snelle en wendbare
nieuwste aanwinst van het
Loodswezen, de opnemingen
waarbij alle wijzigingen in
het vaarwater worden vast
gelegd.
Een nooit aflatende controle van
het zesde district t—i de wateren
van Zwin tot Zype en van Noord-
hinder tot Saeftinge blijkt een
voortdurende noodzaak. De hy
drografische werkzaamheden vor
men een weinig opvallende, maar
toch uiterst belangrijke taak van
het Loodswezen te Vlissingen.
Want al deze nauwgezet vergaar
de gegevens gaan niteindelyk
naar het Bureau voor Hydrogra
fie te Den Haag, waar ze met de
grootste zorg in minutieus sa
mengestelde zeekaarten worden
verwerkt.
Vrijwel dagelijks ploegt het mo
torschip „Honte" met zijn 200 pk
en zeven bemanningsleden onvei--
moeibaar door het Zeeuwse bui
tenwater. Schipper H. Klooster
man brengt het schip waar hy-
drograaf Hellinga het hebben wil
en dan beginnen de controles, de
waarnemingen. Ligt die en die
boei nog precies op zijn plaats?
Is de diepte van het vaarwater
nog dezelfde als tijdens de vorige
opnemingen? Moet er een nieuwe
ton worden gelegd? Het zijn alle
vragen waarop de hydrografen
het antwoord moeten zien te vin
den en hoe die antwoorden wor
den gevonden maakt een dag va-
ren aan boord van de „Honte"
duidelijk.
Instrumenten
Dat de „Honte", om alle nauw
keurige waarnemingen mogelijk
te maken, over een bijzonder be
trouwbare en precieze apparatuur
moet beschikken spreekt welhaast
vanzelf.
Naast de „klassieke" hulpinstru
menten als de sextant, hebb-ïn fcy-
drograaf Hellinga en zijn assi
stent, de heer J. Tuinman, dan
ook de beschikking over een mo
dern echolood, radarinstallatie en
de na de oorlog in zwang geko
men Decca-navigator, een sy
steem van hyperbolische plaats
bepaling langs electronische weg,
waarbij de gegevens die in cijfers
en letters door de navigator wor
den ontvangen, op speciale zee
kaarten zijn terug te vinden. De
electronische uitzendingen zijn af
komstig van zogenaamde „chains"
en het is vooral de Delta-chain
met master en slaves (zenders)
in Rilland, Aardenburg en bij
Hoek van Holland die een zeer
nauwkeurige plaatsbepaling in
Zeeland mogelijk maakt.
Maar als het om de juiste ligging
van een boei en de diepte van het
vaarwater op een nauwkeurig be
paalde plaats gaat, komt de klas
sieke sextant toch weer voor de
dag.
Zo was de zwarte lichtboei num
mer 27 in de Pas van Terneuzen
dezer dagen doel van een korte
„Honte"-expeditïe. Is de boei, on
danks zijn zware betonnen anker-
blok toch verschoven?, luidde de
vraag. In de Pas van Terneuzen
wordt van vele schepen de lading
overgeslagen en boei 27 markeert
er duidelijk tot welke afstand
men er de Oostzeeuws*-laamse
kust kan naderen.
Op de Westerscheldegolven lag
boei 27 onrustig aan de ketting
te trekken en het opgespatte wa
ter droop ti'aag van de zwarte
olievette stalen huid, toen kapi
tein Kloosterman de „Honte" han-.
(Zie slot pag. 2 kol. 4)
Enige jaren geleden verscheen in
Nederland een somber boek, ge
schreven door de socioloog Polak,
met als titel „De toekomst is verle
den tijd". De hooggeleerde schrijver
zette uiteen, dat het leven van van
daag wordt bepaald door de verwach
ting, welke de mens van morgen
heeft. En hij constateerde in twee
dikke delen dat de hedendaagse
mens in tegenstelling tot die uit het
verleden niet meer over een toekomst
verwachting beschikt, de toekomst
was verleden tijd geworden. Hoofd
motief in het betoog van de auteur
vormde de utopie, die vroeger in vele
vormen in de literatuur opdook, maar
waarvoor thans geen plaats meer is.
Uiteraard (en gelukkig!) bleef dit
boek kritiek niet bespaard: het
vormde in zekere zin een uitdaging,
die menigeen bleek aan te durven.
Maar het uitgangspunt van de schrij
ver kan moeilijk bestreden worden,
namelijk dat de toekomstverwachting
van de mens zijn handel en wandel
van vandaag in sterke mate bepaalt.
Wanneer men nu de juistheid van dit
uitgangspunt erkent, dan biedt het
Amerikaanse weekblad „Time" van
vorige week boeiende, maar tevens
navrante lectuur.
Volgens dit weekblad schaffen be
zitters van schuilkelders tegen,
radio-actieve straling zich wa
pens aan om in geval van nood me
demensen buiten hun kelders te hou
den. Zo heeft een inwoner van Chiga-
go zijn schuilkelder was zelfs nog
niet gereed een machinegeweer
gekocht, om de buren buiten te hou
den „als de bom valt". In Austin,
Texas, heeft een zekere Charles Da-
vis vier geweren met een telescoop
vizier, een revolver en een traangas
geweer opgeslagen. Geweren en re
volver zijn bestemd om de schuilkel
der tegen indringers te verdedigen
in het geval hij zelf al binnen is, het
traangasgeweer is
nodig om anderen
eruit te jagen als
zij vóór hem de
kelder bereiken.
En in Las Vegas
heeft het hoofd van de Bescherming
Bevolking J. Carlton Adair voorge
steld een soort burgerwacht in het
leven te roepen van 5000 man in ver
band met de mogelijkheid „dat oor
logsvluchtelingen uit Californië de
staat Nevada als een zwerm sprink
hanen zullen overstromen".
Het weekblad „Time" heeft bij dit
verhaal een foto afgedrukt van het
gezin Davis bijeen in de schuilkelder
compleet met de geweren.
Het zijn geen opgewekte feiten.
Deze mensen rekenen met een
toekomst, waarin zoals het te
genwoordig zo plastisch heet „de
bom valt". Sommigen zullen dat een
afschuwelijke, anderen daarentegen
een realistische levenshouding vinden.
Dat grimmige realisme is in dit ge
heel echter geen hoofdzaak. Hoofd
zaak is het onbarmhartige egoïsme,
dat uit deze gegevens zo ondubbel
zinnig naar voren komt In de toe
komstverwachting van deze mensen
is bij voorbaat reeds de moord gecal
culeerd! Als een dergelijke visie op
de toekomst óók hun leven van van
daag beheerst, dan zullen zij zonder
twijfel als uitgangspunt van hun han
deling hebben gekozen het befaamde,
zij het weinig fraaie rijmpje „Hoera
voor ikke, de rest kan stikken". Dat
is wel heel wat anders dan de chris
telijke vermaning tot naastenliefde:
„Een nieuw gebod geef ik U, dat gij
elkander liefhebt".
H et Amerikaanse weekblad, dat
deze feiten afdrukt, nota bene in
de rubriek „Godsdienst" stelt in
zijn bekende kauwgum-stijl de vraag:
„Wat hebben de bewakers van de
christelijke ethiek over de pro's en
contra's zowel van het neerschieten
als van het beminnen van de buur
man te zeggen?" En het voegt er
dan een aantal uiteenlopende uitspra
ken aan toe van enkele Amerikaanse
protestantse en roomskatholieke
geestelijken. In meerderheid maken
zij duidelijk, dat zij het standpunt
van Charles Davis niet huldigen. Men
mag hopen, dat de door „Time" sa-
noemde gevallen niet normatief zijn
voor de geest van de Amerikaanse
miljoenenbevolking. Mocht dit wel zo
zijn, dan zou men er toe neigen Polak
tóch gelijk te geven: de toekomst is
verleden tijd.
jHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII|||||||||||||||||||l||||||||||||||||||||||||]|||||||||||||||||||j||
Oostduitse „liederen" j
op Berlijn
p De afsluiting van de sector-
grens tussen Oost- en West- ff
H Berlijn, waardoor met geweld E
een einde werd gemaakt aan
de vluchtelingenstroom uit
Oost-Duitsland, schijnt inspire-
H rend gewerkt te hebben op be-
paalde - Oostduitse liedjes-
schrijvers.
De Oostberlijnse radio-omroep
H is namelijk begonnen met het
ten gehore brengen van nieu- ff
|e we liedjes, die volgens het
s Oostduitse persbureau„A.D M
N." „de wanhoop uitbeelden p
van de bazen van „frontstad",
E de geldspeculanten en alle an-
deren, die dertien augustus ff
ioor de veiligheidsmaatregelen
E van de Duitse democratische E
republiek werden getroffen".
s „Frontstad" is de naam. die
Oostduitsers vaak aan West- |f
Berlijn geven. p
iFiiiiiiiiiiiiiiii'ijiiiiii'iiriniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilf