PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT „AMERIKA MOET EERSTE STAP DOEN" Westelijke reactie schoot tekort Kool en geit sparen in Bizerta-debat Hydrografen van het Loodswezen houden Zeeuws buitenwater goed in het oog Vandaag.., Toekomst 204e jaargang - no. 198 Dagblad, uitgave van de firma Provinciale Zeeuwse Courant Directie: F. van de Velde en P. B. den Boer. Adjunct: W. de Pagter. Hoofdredacteuren W. Leertouwer en G. A. de Kok. ABONNEMENTSPRIJS 56 cent per week, 7,00 p. kw.; fr. p. p. 7.25 per kw. Losse nummers 15 cent. WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN Woensdag 23 aug. 1961 ADVERTENTIEPRIJS 27 cent per m.rr>- Minim, p. advertentie 4,—. Ing. mededelingen driemaal tarief. Kleine advertenties (max. 8 regels) 25 cent per regel met een minimum van 1.25. „Brieven bureau van dit blad" 25 cent meer. Giro no. 359300 P.Z.C.. Middelburg. Bureaus: VUsslngen Walstr. 58-60, tel 2355 (b.g.g. red. 3508/3546, adv. 3647/3643; Middelburg. Markt 51, tel. 3841 (b.g.g red 2078/3169. adv. 2375); Goes Gr. Markt 2. tel. 6140 (b.g.g red 7853 adv 5213), Oostburg tel 2395. re. neuzen tel 2116. Zierlkzee red .el 2425 adm cel 2094. Adenauer - zeker van spoedige onderhandelingen - meent De Westduitse bondskanselier dr. Konrad Adenauer werd bij zijn be zoek aan West-Berlijn begroet door burgemeester Willy Brandt (rechts op de voorgrond). Tussen Adenauer en Brandt staat de onderburgemees ter Amrehn; links de vice-president van het Huis van Afgevaardigden Müllerburg. Bondskanselier Adenauer heeft gisteren een bezoek aan West- Berlijn gebracht. Na zijn rondrit door de stad, waarbij hij door Oostberlijners aan de grens tussen beide stadsdelen werd toe gejuicht en door Oostduitse communisten via luidsprekers be schimpt werd, hield bij een presconferentie. Hij zei onder meer dat er over enkele weken of maanden over de toekomst van West-Berlijn onderhandeld zal worden en dat de V.S. zijns in ziens de eerste stap moeten doen. Gisteravond keerde Adenauer met een speciaal militair toestel naar Bonn terug. Dr. Adenauer zei in antwoord op vragen, of hij de westerse reactie als voldoende beschouwde: „werkelijk, ik had gewild, dat het mogelijk was geweest meer tegenmaatregelen to nemen. Vast staat, dat een door vier mogendheden aangegane overeen komst eenzijdig door een dezer staten is vertrapt. Dj meen, dat het westen met zijn reactie verder liad moeten gaan". slechts één zet in het politieke schaakspel. Er zullen er meer vol gen. Het vraagstuk-West-Berlijn zal aan de orde worden gesteld". Adenauer verklaarde te menen dat het westen zijn economische vermogen tegenover het oosten bij onderhandelingen meer kan eh moet gebruiken. Onder indruk van bezoek aan West-Berlijn In een korte openingsverklaring zei Adenauer dat twee dingen een diepe indruk op hem hadden gemaakt, toen hij gisteren een tocht langs de grens tussen Oost- en West-Berlijn maakte. „Ik wil in de eerste plaats de uitstekende houding noemen, die de Westberlijners, met slechts een zeer enkele uitzondering, je gens mij aan de dag hebben ge legd. Het tweede feit is dat het mogelijk is geweest een dergelijke zone van stil te in een stad als Berlijn te vestigen", aldus de bondskanselier. Gevolgen Hy deelde verder mede met het stadsbestuur van West-Berlijn te hebben gesproken over de gevolgen, die het sluiten van de Oostberlijnse sectorgrens voor West-Berlijn zou hebben. Hij wilde hier echter op zijn persconferentie niet in bijzonderhe den op in gaan. De bondskanselier vervolgde: „De Oostduitse grensmaatregelen zijn H ...is het 25 jaar geleden, dat de Franse romanschrijver en schil- ff der Eugène Dabit, die bekend- i heid verwierf door zijn zuivere weergave van het leven in de Parijse volkswijken en wiens f= bekroonde roman „Hotel du Nord" werd verfilmd, tijdens een reis door Sowjet-Rusland te Sebastopol overleed. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllll Hij bepleitte versterking van de Na- vo, „want de Sowjet-Unie onderhan delt niet met een zwakke tegenstan der". Vrije toegang Daarop werd hem gevraagd of het sluiten van een vredesverdrag tus sen de Sowjet-Unie en Oost-Duits- land het westen zou noodzaken met de Oostduitsers te gaan onderhande len over vrije toegang tot West-Ber lijn. Adenauer antwoordde: „De Sow jet-Unie heeft verklaard vrije toe gang tot West-Berlijn te zullen waarborgen, ik wens niet te geloven dat de Sowjet-Unie haar woord niet houdt, voordat het tegendeel duide lijk wordt". Voor V.N. In antwoord op een vraag, of hy zou willen dat de aandacht van de V.N. op het Berlijnse vraagstuk zou worden gevestigd, antwoordde Aden auer: „Ik zou liïer bevestigend op antwoorden indien ik meende dat dit succes zou opleveren. Op het ogen blik geloof ik dat niet. Dit sluit ech ter niet de mogelijkheid uit, dat het vraagstuk-Berlijn op zekere dag voor de V.N. zal worden gebracht". Cholera-epidemie in China De wereldgezondheidsorganisatie in Genève heeft gisteren gemeld, dat in de Chinese volksrepubliek een clio- lera-epiremle is uitgebroken en dat kleine explosies van cholera zyn ge rapporteerd in Macao (ten zuiden van Hong Kong) en Serawalt (de noordelyke strook van Borneo). Algemene houding in New York V.S. dringen aan op gesprek Gisteren is in de algemene ver gadering van de V.N. het debat over het Frans-Tunesisch ge schil om de basis te Bizerta voortgezet. Diverse sprekers gaven een uit eenzetting over de opvattingen van lmn land. Men drong op vreedzaamheid aan en vermeed zorgvuldig om een der partijen schuldig te verklaren. Adlai Ste venson, de Amerikaanse gedele geerde besteedde zijn spreek beurt om te antwoorden op Russische beschuldigingen aan het adres van Amerika, maar vond toch nog tijd om te verkla ren, dat de V.S. voort zonden gaan met pogingen de twee par tijen tot elkaar te brengen. Hij constateerde voorts dat (1) de Tunesische soevereiniteit over Bizer ta niet in twijfel kan worden getrok ken, (2) Frankrijk en Tunesië zich hadden moeten onthouden van acties, die tot grotere spannigen zouden lei den, (3) alle troepen zich moesten terugtrekken op de posities van 1 ju li en (4) Tunesië en Frankrijk onmid dellijk onderhandelingen moesten openen, die zouden moeten leiden tot een regeling waarbij uiteindelijk de faciliteiten en de basis afgestaan zul len worden aan Tunesië. De eerste spreker van gisteren was Mohieddine Fekini van Libië. Hij ver weet Frankrijk „een morbide com plex van grandeur en prestige". De Argentijn dr. Mario Amadeo, ver klaarde dat de resolutie van de Vei ligheidsraad (terugtrekking van de troepen op de oorspronkelijke stel- Rusk benadrukt: Oost en west zullen onderhandelen De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Rusk, heeft gisteren tijdens een persconfe rentie to Washington gezegdj dat er onderhandelingen tussen Oost en West over de kwestie- Berlijn zullen plaatshebben, waarin het westen zich vóór het zelfbeschikkingsrecht van de Duitsers zal verklaren. Rusk zei, dat de tekst van westelijke nota's en verklaringen over de poli tiek inzake Duitsland hebben bewe zen, dat er geen verschil van mening tussen de bondgenoten bestaat over dit onderwerp. lingen) niet was nageleefd. Hij zei echter dat beide landen schuldig wa ren aan het conflict. Frankrijk had een overeenkomst met Tunesië, maar die was allesbehalve duidelijk. Dr. Tesfaye Gebre-Egzy vqn Ethiopië meende, dat er helemaal geen overeenkomst bestaat die Frankrijk het recht geeft op Bizerta. „STILSTAND IS ER NOOIT" Hydrografisch opnemer bij 't Loods wezen, de heer J. J. Hellinga, met de sextant aan het werk op het motor schip „Honte". Terwijl hij door hoek meting de juiste plaats van het schip bepaalt, geeft het echolood de diepte van het vaanvater aan. Later worden de aldus verkregen gegevens uitge werkt en gebruikt voor de samen stelling van zeekaarten. (Foto P.Z.C.) Voortdurende controle met het m.s. „Honte" Geen moment is er stilstand of rust in de Zeeuwse wate ren. Zandbanken schuiven, vaargeulen verleggen zich, boeien en bakens blijven niet altijd op de juiste plaats en nieuwe situaties maken vaak een gewijzigde lichtbebake- ning op de kusten nodig. „Stilstand is er nooit. Er is altijd iets te doen", meent de man die deze omstandigheden dagelijks in de Zeeuwse wa teren moet bestuderen, de 63- jarige heer J. J. Hellinga uit Vlissingen, hydrografisch op nemer in het zesde district van het Nederlands loodswe zen. Nagenoeg elke week leidt hij op het motorschip „Hon te", de snelle en wendbare nieuwste aanwinst van het Loodswezen, de opnemingen waarbij alle wijzigingen in het vaarwater worden vast gelegd. Een nooit aflatende controle van het zesde district t—i de wateren van Zwin tot Zype en van Noord- hinder tot Saeftinge blijkt een voortdurende noodzaak. De hy drografische werkzaamheden vor men een weinig opvallende, maar toch uiterst belangrijke taak van het Loodswezen te Vlissingen. Want al deze nauwgezet vergaar de gegevens gaan niteindelyk naar het Bureau voor Hydrogra fie te Den Haag, waar ze met de grootste zorg in minutieus sa mengestelde zeekaarten worden verwerkt. Vrijwel dagelijks ploegt het mo torschip „Honte" met zijn 200 pk en zeven bemanningsleden onvei-- moeibaar door het Zeeuwse bui tenwater. Schipper H. Klooster man brengt het schip waar hy- drograaf Hellinga het hebben wil en dan beginnen de controles, de waarnemingen. Ligt die en die boei nog precies op zijn plaats? Is de diepte van het vaarwater nog dezelfde als tijdens de vorige opnemingen? Moet er een nieuwe ton worden gelegd? Het zijn alle vragen waarop de hydrografen het antwoord moeten zien te vin den en hoe die antwoorden wor den gevonden maakt een dag va- ren aan boord van de „Honte" duidelijk. Instrumenten Dat de „Honte", om alle nauw keurige waarnemingen mogelijk te maken, over een bijzonder be trouwbare en precieze apparatuur moet beschikken spreekt welhaast vanzelf. Naast de „klassieke" hulpinstru menten als de sextant, hebb-ïn fcy- drograaf Hellinga en zijn assi stent, de heer J. Tuinman, dan ook de beschikking over een mo dern echolood, radarinstallatie en de na de oorlog in zwang geko men Decca-navigator, een sy steem van hyperbolische plaats bepaling langs electronische weg, waarbij de gegevens die in cijfers en letters door de navigator wor den ontvangen, op speciale zee kaarten zijn terug te vinden. De electronische uitzendingen zijn af komstig van zogenaamde „chains" en het is vooral de Delta-chain met master en slaves (zenders) in Rilland, Aardenburg en bij Hoek van Holland die een zeer nauwkeurige plaatsbepaling in Zeeland mogelijk maakt. Maar als het om de juiste ligging van een boei en de diepte van het vaarwater op een nauwkeurig be paalde plaats gaat, komt de klas sieke sextant toch weer voor de dag. Zo was de zwarte lichtboei num mer 27 in de Pas van Terneuzen dezer dagen doel van een korte „Honte"-expeditïe. Is de boei, on danks zijn zware betonnen anker- blok toch verschoven?, luidde de vraag. In de Pas van Terneuzen wordt van vele schepen de lading overgeslagen en boei 27 markeert er duidelijk tot welke afstand men er de Oostzeeuws*-laamse kust kan naderen. Op de Westerscheldegolven lag boei 27 onrustig aan de ketting te trekken en het opgespatte wa ter droop ti'aag van de zwarte olievette stalen huid, toen kapi tein Kloosterman de „Honte" han-. (Zie slot pag. 2 kol. 4) Enige jaren geleden verscheen in Nederland een somber boek, ge schreven door de socioloog Polak, met als titel „De toekomst is verle den tijd". De hooggeleerde schrijver zette uiteen, dat het leven van van daag wordt bepaald door de verwach ting, welke de mens van morgen heeft. En hij constateerde in twee dikke delen dat de hedendaagse mens in tegenstelling tot die uit het verleden niet meer over een toekomst verwachting beschikt, de toekomst was verleden tijd geworden. Hoofd motief in het betoog van de auteur vormde de utopie, die vroeger in vele vormen in de literatuur opdook, maar waarvoor thans geen plaats meer is. Uiteraard (en gelukkig!) bleef dit boek kritiek niet bespaard: het vormde in zekere zin een uitdaging, die menigeen bleek aan te durven. Maar het uitgangspunt van de schrij ver kan moeilijk bestreden worden, namelijk dat de toekomstverwachting van de mens zijn handel en wandel van vandaag in sterke mate bepaalt. Wanneer men nu de juistheid van dit uitgangspunt erkent, dan biedt het Amerikaanse weekblad „Time" van vorige week boeiende, maar tevens navrante lectuur. Volgens dit weekblad schaffen be zitters van schuilkelders tegen, radio-actieve straling zich wa pens aan om in geval van nood me demensen buiten hun kelders te hou den. Zo heeft een inwoner van Chiga- go zijn schuilkelder was zelfs nog niet gereed een machinegeweer gekocht, om de buren buiten te hou den „als de bom valt". In Austin, Texas, heeft een zekere Charles Da- vis vier geweren met een telescoop vizier, een revolver en een traangas geweer opgeslagen. Geweren en re volver zijn bestemd om de schuilkel der tegen indringers te verdedigen in het geval hij zelf al binnen is, het traangasgeweer is nodig om anderen eruit te jagen als zij vóór hem de kelder bereiken. En in Las Vegas heeft het hoofd van de Bescherming Bevolking J. Carlton Adair voorge steld een soort burgerwacht in het leven te roepen van 5000 man in ver band met de mogelijkheid „dat oor logsvluchtelingen uit Californië de staat Nevada als een zwerm sprink hanen zullen overstromen". Het weekblad „Time" heeft bij dit verhaal een foto afgedrukt van het gezin Davis bijeen in de schuilkelder compleet met de geweren. Het zijn geen opgewekte feiten. Deze mensen rekenen met een toekomst, waarin zoals het te genwoordig zo plastisch heet „de bom valt". Sommigen zullen dat een afschuwelijke, anderen daarentegen een realistische levenshouding vinden. Dat grimmige realisme is in dit ge heel echter geen hoofdzaak. Hoofd zaak is het onbarmhartige egoïsme, dat uit deze gegevens zo ondubbel zinnig naar voren komt In de toe komstverwachting van deze mensen is bij voorbaat reeds de moord gecal culeerd! Als een dergelijke visie op de toekomst óók hun leven van van daag beheerst, dan zullen zij zonder twijfel als uitgangspunt van hun han deling hebben gekozen het befaamde, zij het weinig fraaie rijmpje „Hoera voor ikke, de rest kan stikken". Dat is wel heel wat anders dan de chris telijke vermaning tot naastenliefde: „Een nieuw gebod geef ik U, dat gij elkander liefhebt". H et Amerikaanse weekblad, dat deze feiten afdrukt, nota bene in de rubriek „Godsdienst" stelt in zijn bekende kauwgum-stijl de vraag: „Wat hebben de bewakers van de christelijke ethiek over de pro's en contra's zowel van het neerschieten als van het beminnen van de buur man te zeggen?" En het voegt er dan een aantal uiteenlopende uitspra ken aan toe van enkele Amerikaanse protestantse en roomskatholieke geestelijken. In meerderheid maken zij duidelijk, dat zij het standpunt van Charles Davis niet huldigen. Men mag hopen, dat de door „Time" sa- noemde gevallen niet normatief zijn voor de geest van de Amerikaanse miljoenenbevolking. Mocht dit wel zo zijn, dan zou men er toe neigen Polak tóch gelijk te geven: de toekomst is verleden tijd. jHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII|||||||||||||||||||l||||||||||||||||||||||||]|||||||||||||||||||j|| Oostduitse „liederen" j op Berlijn p De afsluiting van de sector- grens tussen Oost- en West- ff H Berlijn, waardoor met geweld E een einde werd gemaakt aan de vluchtelingenstroom uit Oost-Duitsland, schijnt inspire- H rend gewerkt te hebben op be- paalde - Oostduitse liedjes- schrijvers. De Oostberlijnse radio-omroep H is namelijk begonnen met het ten gehore brengen van nieu- ff |e we liedjes, die volgens het s Oostduitse persbureau„A.D M N." „de wanhoop uitbeelden p van de bazen van „frontstad", E de geldspeculanten en alle an- deren, die dertien augustus ff ioor de veiligheidsmaatregelen E van de Duitse democratische E republiek werden getroffen". s „Frontstad" is de naam. die Oostduitsers vaak aan West- |f Berlijn geven. p iFiiiiiiiiiiiiiiii'ijiiiiii'iiriniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilf

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 1