Verdieping en bezinning voor
bezoekers Duitse Kirchentag
BOSCH k°eikasten
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
De groene hel
Chefarine 4
BIEROORLOG TUSSEN SPAANSE
CABBALERO'S EN BROUWERS
MENGELE NIET
GEARRESTEERD
Het blanke mysterie van de Matto Grosso
DINSDAG 25 JULI 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
TERUGBLIK OP DU1TSLANDS VERLEDEN
(Van een speciale verslaggever)
Ondanks alle kritiek op de beslissing deze kerkdag in Berlijn te
houden, ondanks communistische dreigingen bogen zich bijna
veertigduizend deelnemers over de bijbel. Waren oorspronkelijk
in de oostelijke sector van de stad bij de opening twee bidston
den gehouden, nog drie andere kerken werden opengesteld om de
toestromende menigte onderdak te verschaffen. Van de zijde
van de z.g. D.D.R. heeft men enerzijds een loyale houding aange
nomen, anderzijds werden vele christenen uit midden-Duitsland
(oostzone) op weg naar Berlijn uit de treinen gehaald en door
de volkspolitie teruggestuurd. Binnen de stad Berlijn kon men
zich zonder enige moeite van west naar oost en omgekeerd bege
ven.
„Geen vader mag tot ssgn zoon zeg
gen: je moet met de wolven huilen
om iets te bereiken". Ieder moet van
het Woord Gods, ook in een „godloos"
systeem, zijn doordrongen en daar
naar leven.
Slotsamenkomst ontving
belofte: „Ik ben met U"
In de grote dierentuin verzamelde
zich op de eerste avond een grote me
nigte. De secretaris-generaal van de
Kirchentag, de predikant H. Giesen,
begroette de aanwezigen met de
woorden: „Laat ons veel beleven op
deze kirchentag. Met elkaar beleven,
oost met west en west met oost". Ook
van rooms-katholieke zijde werd be
langstelling getoond. De presidente
van de '75e Duitse katholieke dag,
Hedwig Klausener, was namens het
centraal-comité tegenwoordig en
sprak de verbondenheid uit in de lief
de en trouw voor Jezus Christus.
JODEN EN CHRISTENEN
Voor de werkgroep „Joden en christe
nen" bestond buitengewoon veel be
langstelling. Aan de voorkant van de
hal was een Davidsster en kirchen-
tagkruis aangebracht. Sprekers uit
Frankrijk, Duitsland en Nederland
(prof. Vriezen) legden de nadruk op
de verkiezing van Israël en riepen op
tot nieuwe bezinning in de kerken.
Duitsland„Onze weg naar de ca-
trastrofe van 1945". De problemen
rondom het nationaal-socialisme wer
den niet verdoezeld. Treffend was een
referaat van dr. Krausnick (Ham
burg) die in een helder betoog de ge
schiedenis van Duitslands verleden
naging. Hij sprak over de vóór-pe
riode van 1933, de overneming der
regering door Hitier en de dwaalweg
die daarna door het Duitse volk was
gevolgd. Het gevaar van de N.S.D.A.
P. werd nog groter geacht dan de
communistische krachten van vroe
ger. Een door duizenden bezette zaal
werd opgeroepen tot wetenschap en
bezinning.
BIJBELSTUDIE
Reeds lang voor het begin waren alle
hallen op het tentoonstellingsterrein,
waar de bijbelbesprekingen plaats
hadden, wegens overgrote belangstel
ling gesloten. Vooral had de bekende
prof. Gollwitzer veel toeloop. Ook de
bespreking in de Engelse taal werden
door velen bijgewoond.
Terwijl het programma iu West-Ber-
lijn ten volle werd uitgevoerd, hadden
in de oostsector van de stad iedere
dag kerkdiensten plaats. Overvolle
kerken! Meer kerken dan aanvanke
lijk gedacht, moesten worden openge
steld. Een onder druk levende ge
meente, bjj wie de wil tot uitdrukking-
kwam om in een wereld, die „god
loos" schijnt te zijn als christen te
willen leven.Een der predikanten zei:
Krachtige bestrijding
van pijn of griep
zonder de maag van
streek te makent
leder lablut Chefarine „4" bevat 4 beroemds
geneesmiddelen, die elk afzonderlijk in de hels
wereld beroemd zijn geworden. Een van deze
middelen Is Chefaro* en dient In het bijzonder
om de maag te beschermen. Ook zij die een
gevoelige maag hebben kunnen zonder be
zwaar Chefarine „4" gebruiken. Het is een
Ideaal middel om pijn of griep snel en doel
treffend te bestrijden. r/
Naast deze uren van bezinning was
er gelegenheid om toneelstukken te
zien en concerten bij te wonen. Het
gehele programma liep uit op een uit
nodiging van de jeugd, die als sugges
tief motto koos: „1-1 voor wie?", ter
wijl zondagmiddag een indrukwek
kende slotsamenkomst, bijgewoond
door honderdduizenden, plaats had.
Met de woorden van Jezus „Ik ben
met U" keerde een grote menigte te
rug naar „oost" en „west" en over
de Duitse grens naar alle deleft van
de wereld.
De Duitse Kirchentag is niet al
leen eeu nationale belevenis, maar
heeft 'n betekenis voor de kerken
in de gehele wereld. Problemen in
de kerken o.m. van Zuid-Amerika
Indië en Ghana werden besproken.
In een apart daartoe bestemd ge
bouw wisselden kleinere groepen
uit alle delen van de wereld ge
sprekken over de problemen in
hun kerk met elkaar uit. Om en
kele te noemen: Prof. Obermüller
uit Zuid-Amerika sprak over de
steeds groter wordende trek van
uit Europa naar Zuid-Amerika.
Grote industrieën t brengen hun
ingenieus en arbeiders daarheen.
Het kerkeljjk leven vraagt om een
nieuwe bezinning en werkers. Hoe
kunnen al déze mensen worden op
gevangen in een door revoluties
gesaeculariseerd Zuid-Amerlba
In India is een nieuwe zendingsdrang
ontstaan vanuit de Islam, 't Hindoeis
me en hét Boeddhisme. Deze zending
wil de mensen op allerlei terreinen
van het levèn beïnvloeden, kunnén de
jonge kerken uit dit gebied deze
drang weerstaan? Het was opmerke
lijk, dat veel vertegenwoordigers van
verre gebieden aanwezig waren.
Doordat er volkomen gelegenheid
wordt gegeven door de leiding om
met de problemen van de kerken in
de gehele wereld naar voren te ko
men, door een plaats in het gehele
programma in te ruimen voor dieper-
gaande referaten geeft de Kirchentag
een mogelijkheid om ver over de
grenzen van eigen land heen te zien
en een blik te slaan in het leven van
„jongere" en reeds lang bestaande
kerken.
Hét mest ueekoclde me/tL in HuJwpo,
Alleenvert. N.V.Willem van Rijn,
Amsterdam-W. Postbus 8005
Onderscheiding voor
minister Cals
De minister van onderwijs, kunsten
en wetenschappen mr. J. M. L. Th,
Cals heeft een hoge onderscheiding
gekregen van de Verenigde Arabi
sche Republiek. Hij is begiftigd met
de „Orde \-n de Republiek in de eer
ste klasse".
OP DE BARRICADEN...
Dagelijkse hitterecords
helpen handje mee
(Van onze correspondent.)
De hitterecords in Spanjes ste
den overtreffen zichzelf dage
lijks. Zevenendertig, achtender
tig, en zelfs veertig graden Cel
sius in de schaduw zijn geen
sensatie meer. Ook in de avond
wil het kwik in Madrids broeien
de straten niet onder de dertig
graden zakken. Het lijkt erop,
of Spanjes bierbrouwers, die na
een lange strijd bereikt hebben,
dat de regering-Franco de bier-
prijs vrijgaf, een dergelijke zo
mer hebben zien aankomen en
daarop hun strategie gebouwd
hebben. Met het kwik in de ther
mometer is ook de bierprijs om-
hooggeschoten en dit on
danks het feit, dat de bierkonin
gen van Spanje een prijsverla
ging hadden beloofd.
Geen wonder dat Spanjes caballero's
nu rebelleren en bereid zouden zijn
om in hun strijd tegen de bierbrou
wers en de kasteleins tot op de bar
ricaden te vechten. Zij hebben kalm
HOOG EN LAAG WATER
26 juli
Vlissingen
Terneuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
nap
uur meter
0.16
0.42
1.19
1.39
1.59
1.91
2.07
2.20
1.44
1.71
uur meter
12.41 1.84
13.10
13.49
14.06
14.32
2.00
2.11
1.33
1.59
nap
uur meter
6.40 1.73
7.09
7.44
7.19
7.42
1.90
2.03
1.39
1.60
uur meter
19.12 1.87
19.43
20.15
19.47
20.09
2.03
2.17
1.50
1.71
en waardig geslikt, dat hun kleerma
kersrekeningen omhoog gingen en
dat de schoenpoetsers hun tarieven
'verhoogden, dat het posttarlef hoger
werd en dat de nachtwakers een gro
tere fooi gingen vragen. Maar hun
„canas", hun pilsje, dat koele gerste
nat, te moeten rantsoeneren, dat is
iets, wat de Spanjaard niet geluid
loos accepeteert. De verontwaardig
de senores denken daarom hardop
over een „drinkersstaking", wanneer
de brouwers en de kasteleins hun
glaasje pils al te hoog gaan neerzet
ten.
Meer bier dan wijn
De grote bierkoningen zijn echter ze
ker van hun zaak. Bier is geen volks-
voedsel, zeggen zij, nadat zij jaren
lang her en der bierdrinkwedstrijden
hebben georganiseerd om voor hun
gerstenat propaganda te maken. In
Madrid is het gebruik van bier per
hoofd van de bevolking tweemaal zo
groot als dat van het edele druiven
sap en dit ondanks het feit, dat
een kwartliter licht bier net zoveel
kost als een hele liter van de zoele
Manchawijn, die reeds Don Quichote
tot zijn heldendaden aanspoorde.
Toen kortgeleden een der grootste
bierbrouwerijen van Spanje in Ma
drid haar jaarvergadering hield, kon
de president-commissaris zijn aan
deelhouders, waaronder velen van de
hoogste Spaanse adel, de heuglijke
mededeling doen, dat hun een divi
dend van veertien procent zou wor-
den uitgekeerd. Financiële deskundi
gen zijn van mening, dat. men ge
makkelijk 25 procent had kunnen I
uitkeren. Geen slecht resultaat, wan- 1
neer men bedenkt, dat Spanjes sta
biliseringscrisis nog steeas niet ge
heel overwonnen is en gebrek aan
arbeid en al te lage lonen de peseta
nog steeds niet behoorlijk willen la
ten rollen.
Steunend op deze dividenden en op
de verwachte zes miljoen buitenland
se bezoekers schijnen de bierbrou
wers van Spanje zich opgewassen
te voelen tegen de toorn van de dor-
LEZERS SCHRIJVEN
Bejaardenbond nog
niet tevreden
Dit is de kop van uw verslag van de
vergadering van de Algemene Bond
van Ouden van Dagen te Amster
dam. Die kop staat mij niet aan, dit
zegt zo veel als die ouwe lui zijn
nooit tevreden, nu krijgen ze 36,-
Ser week en het is nog niet genoeg,
'een, mijnheer, dit moet verdubbeld
worden, want het is niet de schuld
van de ouderen dat alles twee keer
zo duur geworden is. Dat komt door
de hoogconjunctuur en daar zijn de
ouderen de dupe van geworden.
Ouderen met een inkomen van 5000
en meer per jaar zitten natuurlijk
niet op verhoging van A.O.W.-uitke-
ring te wachten, maar zij die geen
inkomen hebben kunnen niet rond
komen van 36,- per week voor twee
mensen. Geld voor uitkering is er
genoeg, dat zal indien dit nodig is,
aangetoond worden.
Kruiningen. Een bejaarde
Wie is voor één dag
generaal-in-ondergoed
1 Majoor A. R. Johnson heeft
het moeilijk. „In vroeger dagen he
verzuchtte hij gaf ik een- n
voudig bevel aan een soldaat n
i om het te doen, maar dat gaat
nu niet meer, met de wijsheid
die men heeft over de wettig-
heid van bevelen".
De moeilijkheid van de majoor
is, dat hij geen vrijwilliger kan
vinden, om in ondergoed door
I de Engelse stad Bath te rennen.
Het is niet duidelijk waarom
dat speciaal in ondergoed moet
gebeuren, maar het is in elk
i geval een demonstratie oefe-
1 ning voor veertig parachutis-
i ten, die de volgende week een f|
I luchtlanding op het stadje zul-
len uitvoeren, waar zij dan een
„generaal" gevangen moeten
nemen die „realistisch" in zijn M
ondergoed de vlucht tracht te
1 nemen.
I De majoor kon voldoende vrij-
I willigers vinden voor zijn le-
gertje valschermjagers, maar
niet één soldaat die voor gene-
raai wilde spelen.
^iiiiiiiiiiiiiiiiioiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiil
stige caballero's in eigen land. IJs-
handelaren en liuiouadeverkopers zijn
intussen in een bijzonder goed hu
meur. Niets zou hun immers méér
opbrengen, dan een verbitterde strijd
om de bierprijzen, waarin zij de
lachende derde zouden kunnen zijn.
Als het tenminste nog een poosje zo
warm blijft
1848. Thorwald geleidde zijn
gasten naar de controleka
mer van de gravity-cruiser
en wees hen daar de ver
schillende instrumenten. Er
waren verscheidene interes
sante snufjes, maar over het
algemeen kon piloot Storm
niet zoveel verschillen met
de Terra I bespeuren en dat
verbaasde hem. Tenslotte
was dit schip circa vier
eeuwen na het zijne ge
bouwd. Hij wachtte zich
echter wel, iets van die aard
tegenover Thorwald op te
merken. De oude was fijn
gevoelig op dat punt. Arend
keek belangstellend toe, hoe zijn gastheer de
generators in werking stelde. Er voer een lich
te siddering door het schip, doch voor het ove
rige viel er niets te bespeuren. Ja, toch wel.
De laag sneeuw en ijzel die romp en ramen
bedekte, begon snel te smelten en weldra had
men een vrij uitzicht. Daarop scheen Thorwald
gewacht te hebben, want nu haalde hij enkele
handles over en de machine begon langzaam
vooruit te glijden, tot hij op de open ruimte
voor de hangar stond. Toen keerde hij zich
triomfantelijk tot zgn gasten. „Welnu vrien
den, we behoeven in ieder geval niet door die
lastige sneeuw terug te baggeren naar de
poort van de koepel!" riep hg uit. „Let op!
Daar gaan we!" Het grote toestel begon te
waggelen en rees toen snel omhoog.
Joao Amoroso Neto heeft zon
dag bekendgemaakt, dat de man
die vorige week werd gearres
teerd op verdenking van dezelf
de te zijn als de beruchte voort
vluchtige nazi-arts dr. Joseph
Mengele, beslist niet de gezoch
te is. Amoroso Neto is de verte
genwoordiger van Interpol, de
internationale politie-organisa-
tie in Sao Paolo.
De gearresteerde was Joseph Kanat,
een verpleger, die, verdacht van het
onwettig uitoefenen van een medi
sche praktijk, door de politie werd
gepakt. Amoroso Neto is zondag
naar het plaatsje Ponta Poran ver
trokken waar de verdachte woont.
Tegenover United Press Internatio
nal zei de politiefunctionaris dat de
aangehoudene blond haar had, en dat
van Mengele bekend was dat hij don
ker haar had. Bovendien ontbrak on
der Kanats linkerarm elk spoor van
een litteken, dat daar had moeten zijn
indien het brandmerk van de S.S.
operatief was verwijderd. Amoroso
Neto zei, dat het door Kanat opgedis
te verhaal zorgvuldig zou worden na
gegaan, omdat het.wel enige verdach
te puntjes bevatte, maar dat het uit
gesloten was, dat men inderdaad de
beruchte arts eindelijk had gevangen.
Mengele was in de oorlog belast met
proefnemingen op gevangenen in con
centratiekampen.
KERKNIEUWS
HERVORMDE KERK
Beroepen te Ro tter dam-V ree wij k P.
D. Steegman te Bennekom; beroepen
te Aarlanderveen M. H. Boogert, vi
caris te Scheveningen; benoemd tot
bijstand in het pastoraat te 's-Gra-
venhage J. G. L. Brouwer, a.s. eme
ritus predikant te De Lier; aangeno
men naar Wilnis J. J. de Heer te Ba-
biloniënbroek, die bedankte voor
Jaarsveld en St.-Phllipsland; bedankt
voor Middelharnis J. Bos te Wierden;
bedankt voor Hasselt J. W. de Bruyn
te Harderwijk; beroepen te Haarlem
H. S. J. Kalf te Bennebroek.
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Toronto (Ontario Ca
nada) J. Brons te Bunschoten.
BAPTISTEN GEMEENTEN
Beroepen te Hengelo (Ov.) J. Bouri-
tus te Tweede Exloërmond.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Bredford (Ontario Ca
nada) A. F. Honkoop te Goes.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Lemmer H. den Boeft,
voorheen predikant bij de Geref. Ker
ken (vrijgemaakt) te Schouwerzijl:
bedankt voor Hoogvliet A. G. Kornet
te Oude en Nieuwe Wetering.
Ds. A. Burger (Dreischor,
Nieuwland) 90 jaar
Donderdag hoopt ds. A. Burger te
Utrecht, emeritus predikant van de
Nederlandse Hervormde Kerk, ne
gentig jaar te worden.
De jubilaris werd op 27 juli 1871 te
Warnsveld geboren. Nadat de heer
Burger in 1896 door het provinciaal
kerkbestuur van Utrecht was toege
laten tot de evangeliebediening,
werd hij op 21 februari van het
daaropvolgend jaar bevestigd als
predikant van de hervormde gemeen
te van Dreischor. Op 27 maart 1904
verwisselde hij deze gemeente met
die van Eek en Wiel. Hier werd
hem in verband met zijn benoeming
tot directeur van het internaat van
de Nederlandse Zendingshogeschool
te Oegstgeest met ingang van 16
mei 1920 eervol ontslag met de be
voegdheid van emeritus verleend.
Ruim 3 jaar later keerde ds. Burger
weer als dienstdoend predikant te
rug en werd hij op 29 juli 1923 be
vestigd te Oosterwierum. Op 19 ja
nuari 1930 verwisselde de jubilaris
deze gemeente met Nieuw- en Sint-
Joosland, waar hem met ingang van
4 novehber 1939 emeritaat werd ver-
HENRI VAN WERMESKERKEN
Maar de gestalten waarnaar ik niet
meer omzie, zijn nu dicht naast ons.
Aan belde zijden. De afstand is
slechts enkele meters. Ik kan niet
nalaten weer om te zien. Nu ont
waar ik duidelijk de gezichten. Die
zijn donker van tint, maar de trek
ken zijn prachtig zuiver. Een rechte
neus, een besliste mond, donkere,
diepliggende ogen... Ineens moet ik
vaag aan Yioe-Yioe denken...
Terwijl ik zelf kijk, zie ik dat nie
mand van hen naar ons kijkt. Ze
zien strak voor zich, ieder naar eigen
voorman of naar iets onbestemds.
Geen enkele trek op die als uit don
ker marnier gesneden gezichten ver
raadt ook de minste emotie.
Ik moet me even bevoelen of ik niet
droom. Of ik niet iJ» een andere we
reld gekomen ben, dan' In die der le
venden. Ik weet niet of dat echt le
vende gestalten om mij zijn, en geen
geesten, zoals ze daar in de donkere
mantels statig voortgaan, waarbij
aan het lichaam niets beweegt, ter
wijl alleen de voeten onder de man
tels zich verplaatsen.
Is dit dan reeds het rijk des doods,
dat ik zonder weten ben binnenge
gaan? Is dood dan leven? Voelt men
zich dan nog zoals altijd? Nu zijn
ze bijna naast ons.
Maar ik voel het... zonder dat één
geluid gehoord is, zonder dat iemand
ons heeft aangeraakt, zijn wij ge
vangen genomen. In doods zwijgen,
in angstige dreiging.
Zwijgend zwenken ineens de gestal
ten naar rechts en dan meteen
scherp naar links, ons steeds inslui
tend.
En voor mij zie ik de opgang naar
de rots.
Achter een schuin aflopende uitlo
per van de rots staat een soort van
poort van rotssteen opgebouwd. Ge
weldige vierkante blokken, zoals van
de bouwwerken der Inca's, Een poort
van vijftien meter hoog, maar van
niet meer dan vijf enorme stenen
aan elke zijde. Gedekt door andere
stenen. Een ingang die niet breder
is dan om twee man door te laten.
De V-vorm sluit zich nauwer, Daar
worden we binnengedreven zonder
het minste geluid.
DE ROTS
Men kan onder een spanning leven,
die zo groot is dat zij iemand ver
dooft, en alle wil vernietigt.
Een dwang, die iemand in een gees
telijke machteloosheid brengt, ter
wijl toch het lichaam leeft en be
weegt en handelt zonder bewustzijn.
Zo voelde ik mij.
Ik zag Taipeke zonder de minste
aarzeling, bijna als verkeerde hij on
der hypnose, de poort binnengaan. In
die smalle poort, die vier meter diep
scheen, zodat hij een smalle gang
leek. Na het licht slokte de duister
nis daarin hem ineens op en zag ik
alleen maar zijn silhouet tegen het
licht daarachter.
Dan zou ik binnengaan. Was daar
achter ook het leven? Het-liet me
koud. Ik ging... achter Taipeke aan.
In een vreemde onbewustheid, die
mij scheen opgedrongen door die
zwijgende gestalten. Hun zwijgzaam
heid liet alles in je zwijgen, dwong
je eveneens een zwijgzaamheid op,
alsof het geven van het minste ge
luid je oorvliezen zou hebben ge
scheurd.
Maar toch greep ik snel naar Pancho
achter mij.
Hij was er niet! Ik greep nog eens,
en zag om. Hij was er nog niet.
Maar direct achter mij stonden drie
van de zwijgende gestalten. Roerloos
met onbewogen gezichten. Geen cen
timeter van mij vandaan, als sloten
zij daarachter de wereld af.
Dan hoorde ik ineens het eerste ge
luid.
Een fel grauwen van Pancho en daar
na een lange klagelijke huil.
Dit geluid gaf m(j ineens mijn be
wustzijn terug. Ik had mij gebiedend
laten leiden, ik was onbewust gevan
gene geworden, maar nu scheurde er
iets, als werd een nevel van geslagen
heid uit me weggenomen.
De kreet van Pancho! Om mij.
Meteen was ik weer de oude mens,
ontwaakt uit een nachtmerrie.
Ik had een gevoel als bij een nacht
merrie waaruit men zich wil los ma
ken, wil rukken
Ik was weer de Europeaan die zich
niet door wilden laat regeren, die zelf
heersen wil. Men nam mij mijn hond
weg, ik wilde Pancho terughebben.
Pancho hoorde bij mij.
Ik stond ineens tegenover die donke
re gestalten en met alle kracht die in
mij was riep ik: „Hier Pancho!" En
dan in het Engels en ik weet nog niet
waarom ik die taal koos: „I want my
dog".
Niets antwoordde, de gestalten we
ken niet. Ik greep er een aan en
poogde die op zijde te rukken. Het
was of ik aan een boom greep die
weer tegen een andere stond. Of de
gestalten zich samenpersten om on
wrikbaar te zijn. Ze hadden de armen
gekruist over elkaar, ik voelde de
stalen lijven als een muur. Ik sprong
terug in de poort ont armruimte te
krijgen. Waar waren mijn wapens?
Ik greep naar de revolver. Taipeke
had die. Maar terwijl ik achteruit
trad, kwamen de lichamen weer dich
terbij, zonder mij iets te doen. Nu
stonden er in de poort ook lrjven. Ik
poogde weer armruimte te krijgen
om uit te halen voor een slag naar
die stalen onbewogen gezichten.
Er was geen ruimte meer. Ik kon
mgn armen niet meer vari mgn
lichaam losmaken, ik stond als tus
sen een compacte menigte geklemd
in een nauwe gang
Dan was ik er door gedreven. En
langzaam, naarmate bgn woede zonk,
openden zich achter de poort de lrjven
en ontstond een nieuwe V-vorm. Tai
peke stond er ook en keek onbewogen
naar mij.
Nog eens hoorde ik Pancho klagelijk
huilen.
Alles moet in een droom zijn geschied
in een soort van hypnose, die alleen
mogelijk was door het van ontberin
gen verzwakte lichaam, door het ver
dorsten in de woestijn, de geheimzin
nige invloed van de Groene Hel en
vooral de duivelse zwijgende wijze
waarop de nieuwe vijand ons lang
zaam maar welbewust insloot.
In enkele dagen zijn wij tot willoze
wezens geworden in de handen van
een wilde stam, die echter uitstekend
georganiseerd blijkt... En die, vreemd
ons niet heeft gedood. Nóg niet!
Ik lig nu in een soort van hut, die'
van zwaar hout gemaakt is, van hou
ten tralies is voorzien en omgeven
door hoge heesters en geboomte, zo
dat ik geen uitzicht heb. Geen enkel
geluid dringt van buiten tot mij door,
ofschoon ik mij omgeven weet door
honderden misschien duizend mensen,
die op deze rots moeten wonen. An
ders zouden zij niet zoveel krijgers
uitzenden. En toch heb ik mij nergens
in het oerwoud zo eenzaam gevoeld
als hier.
Taipeke is er niet en Pancho is er
niet. Indien ik deze laatste maar had.
Wat heeft men met Taipeke gedaan,
of wat heeft Taipeke zelf gedaan?
En wat met Pancho?
Ik heb niets kunnen waarnemen toen
ik naar boven gevoerd werd. Ik was
omgeven door mannen die mg zwij
gend gevangen namen die zeker even
groot waren als ik, maar hun man
tels hoog hielden en nauw aangeslo
ten bleventot ik voor deze hut
kwam.
Wat heeft men met mij voor? Al
mijn bezittingen liggen naast mij. Er
staat een aardewerk vaas met heer
lijk koel water, een houten nap met
maïsmeel en geroosterd vlees en
vruchten. Indien het vergiftigd was,
zou men het niet met zoveel zorg op
dienen en zou men mij mijn eigen ba
gage, waarin ook nog droog vlees,
niet hier laten. Ik eet dan ook met
smaak en drinks ineens de gehele
kruik, welke het water koel houdt,
leeg.
(Wordt vervolgd).
