BARON BLUFF „Ze komen allemaal terug. Zeelands toeristische troeven: 5) Dubbele Poort in Hulst J DIPLOMA'S UITGEREIKT AAN DE L.T.S. IN TERNEUZEN STEMMEN UIT DE KERKEN UITREIKING DIPLOMA'S AAN DE „DE RUYTERSCH00L" 4 PRO VINCIAbB ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 22 JULI 1961 ]I[IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||1I||||||||||||||||||| llllllllllllllllllllllllllllllllll^ dB „Heerlijk land", vindt de heer Schotel. „Gewoon een verademing na een jaar Den Haag. Zoeven re den wij door de stille polderwegen. Je ruikt er gewoon de suikerbie ten. Ja, ik kom hier regelmatig met vakantie. En deze poorten ken Bent U toerist?" vroegen wij aan de bejaarde heer met gleufhoed, die met de handen op de rug, vol bewonde ring, op een eerbiedige afstand stond te kijken naar de nu bijna geheel uitgegraven Dubbele Water- en Landpoort in de wallen van Hulst. In de ogen van de man verscheen een ondeugende tinteling, die ons onmiddellijk waarschuwde niet door te gaan met het stellen van vragen, maar het initiatief verder aan hem over te laten. De arbeiders stopten met gra ven, schoven hun pet naar achter en gingen voluit op hun schop hangen, benieuwd hoe de-man-met-de-hoed zou reage ren „Neen", zei de man, „ik ben geen toerist. Mijn naam is Louis Fricot. Ik woon in Hulst". Opeens wisten wij hot woei', Louis Fricot! Mèt Piet Brand vormt hij het duo dat ieder oud plekje van Hulst op zijn duimpje kent en zo langzamerhand expert is gewor den op het gebied van de uitge- graven vestingpoorten „Ik kom hier bijna dagelijks", ver- volgde de heer Fricot (61), onze verontschuldigingen over zoveel onwetendheid met een wijds ge- baar wegwuivend. „Dat doe ik al H vier jaar, sinds het begin van de s graafwerkzaamheden". Louis Fricot weet alles van de oudo vestingwerken en hij draagt deze kennis gaarne uit aan hen die iets meer willen weten over de op- gravingen. „Kijk, langs deze vaart onder de poorten kwamen vroeger H de kleine schepen vanaf de Wes- terschelde naar Hulst. De tunnel, waar-door ze de stad binnen voe- ren, is bijna ongeschonden geble- ven. Het uitgraven van deze nieuw- ste ontdekking de oude haven gaat heel voorzichtig. Kortge- s leden stuitte men op een hard voorwerp. Vermoedelijk een ge il zonken scheepje. De contouren zijn nog niet duidelijk zichtbaar H t~n an komen twee toeristen de YJ tunnel inlopen. „Ha, die me- neer But", zegt de heer Fri- cot. „Da's lang geleden". De heer D. But. fotograaf te Terneuzen, stelt zijn zwager voor. „J. Schotel, uit Rijswijk, handelaar in edelme- talen. Ja, ook diamanten". Nu met vakantie in Zeeuwsch-Vlaanderen. .intensieve belangstelling (Foto P.Z.C. weer bloot te leggen. Aanvanlcc- lijk dacht men, dat het volslagen ruïnes zouden zijn maar dat is bij- ff zonder meegevallen. Wat behoü- den is gebleven, wordt nu gecon- serveerd. W openluchtspel", zegt de heer Frieot, als we vanaf de hoge wal- len op het fraaie bouwwerk neer- zien. Geen wonder dat steeds meer toeristen naar de opgegraven ves- tingwerken komen kijken. De „dubbele poort" is Inderdaad een toeristische trekpleister geworden voor tal van vreemdelingen uit binnen- en buitenland. Nog kort §f geleden kwam de hoofdeonserva- tor van één der Brusselse musea met een 40-tal belangstellenden de m oude poorten en de vaart bezich- ligen. ik ook. Als het enigszins mogelijk is. kom ik elk jaar". „Ze komen allemaal terug", zegt de heer Fricot. „En ze nemen steeds nieuwe belangstellenden mee". Terug boven, gaat hij door met zijn deskundige uiteenzetting over de vestingwerken. Nu tot drie toe gewijde luisteraars. „Door die rechtse poort liep de weg naar Kloosterzande en die daar links voerde naar Axel". De uiterst smalle wegjes zijn goed bewaard gebleven. De ijzeren steunen waar de zware deuren inhingen, zijn nog duidelijk zichtbaar. De vestingpoorten moeten volgens de heer Fricot in 1506 gebouwd zijn. In 1618, bij de aanleg der wallen, zijn ze dicht gegooid. Vier jaar geleden is men begonnen ze te treffen, dan zijn ze verzekerd van een gedegen uitleg over de ge schiedenis van Hulst, zijn wallen, poorten en oude haven. Geen on derzoekers of gidsen van beroep, maar mensen die zuiver liefhebbe rij in dit werk hebben. Een pracht van een hobby! Maar ook (le arbeiders, die nu al ruim vier jaar het graafwerk ver richten, zijn in de loop van die ja ren al zo op de hoogte geraakt met de geschiedenis der poorten, dat ze de voornaamste gegevens zonder moeite kunnen verstrek ken. Zij doen dat trouwens ook graag, zoals wij persoonlijk heb ben ondervonden. Dat was vóór we de „toerist" met de gleufhoed zagen staan Als zij toevallig het geluk hebben daar de heer Brand of Fricot aan ONDER GROTE BELANGSTELLING Van 102 leerlingen slaagden er 81 De voorzitter van het bestuur der lagere technische school te Terneu zen, de heer J. de Klerk, heeft vrij dagmiddag in de gymnastiekzaal van de school onder grote belangstelling de getuigschriften uitgereikt aan de leerlingen van de cursus 1960'61. Het verheugde de heer De Klerk, dal het aantal belangstellenden bij deze gebeurtenis steeds groter wordt. Hij wees de geslaagden er op, dat het op het ogenblik heel wat gemakke lijker is geworden om een betrek king te krijgen. „Overigens", zo be sloot de heer de Klerk, „moeten jul lie dit diploma beschouwen als een voorbereiding". De directeur der school, de heer A. F. H. Spijker, wilde het diploma be schouwen als een stille getuige, die de grondslag vormt voor verdere studie. Hij wees op de verantwoor delijke taak der leraren, die boven dien goede pedagogen moeten zijn. „Behalve diploma", zo besloot de heer Spijker, „krijgen jullie nog een opdracht mee. Jullie zult namelijk later onze generatic moeten vervan gen. Verricht jullie werk dan met dezelfde zorg als wij hebben ge daan". Burgemeester mr. H. Rijpstra van Terneuzen noemde de school van ërote betekenis voor de gemeente, ie bedrijven die belang stellen in Terneuzen. kunnen wij tot ons ge noegen steeds meedelen, dat hier een uitstekend geoutilleerde technische school aanwezig is". De heer M. de Vos, sprekend namens de directie van het Gewestelijk Arbeidsbureau te Terneuzen, zei onder meer dat er momenteel nog tal van vacatures zijn. Namens de Stichting Leerlingen- stelsel in Zeeland wees de heer D. Elsacker op de mogelijkheden, die dit stelsel biedt. Met enkele goed ge kozen woorden dankte Jan de Putter de directeur en leraren namens de aanwezige jongens, terwijl de heer A. J. Jurry dit deed namens de ou ders. Door 81 van de 102 leerlingen werd het getuigschrift behaald. Dat is 79% tegen vorig jaar 85 Van de 233 leerlingen werden er 198 be vorderd, of wel 85 c/o (in 1960 even eens 85 l/oDe prijzen, door het be stuur toegekend aan de beste leer lingen gingen naar: le prijs: N. Lau- ret, Philippine, (schilderen), 106 pl. voor 13 vakken is 8.15; 2e prijzen aan E. C. R. de Blieck, Hulst (auto- herstellen) en J. R. H. van Bam- LEZERS SCHRIJVEN School te Schore Naar aanleiding van een artikel in de „Prov. Zeeuwse Courant" van dinsdag IS juli j.l. met als opschrift: „Lagere school te Schore in een wan kele positie", deel ik U als hoofd me de. dat het met die positie wel mee valt. Op het ogenblik zijn er nog 44 leer lingen, volgend jaar 40 en de twee daarop volgende jaren zijn we, bij zondere omstandigheden daargelaten, ooic nog boven het aantal wat ver eist is voor een school met twee leerkrachten. Wat er over vijf jaar staat te gebeuren kan ik niet vertel len, daar ik geen toekomstvoorspeller ben. U begrijpt, dat ik dan ook vreemd opkeek toen ik als abonnee van uw dagblad het sensationeel be richt las. 'k Heb zo'n idee, dat de woorden van de burgemeester op de raadsvergade ring door uw verslaggever, zacht ge zegd, wat zijn opgeschroefd of mis schien niet goed zijn begrepen. Enkele maanden geleden stond er in uw courant een dergelijk voor de Schorenaars onprettig bericht, n.l. „dat er geen belangstelling was voor de nieuwe woningwetwoningen en dat er vele woningen leegstonden", kort samengevat, Schore liep leeg. Ook dat bericht was bezijden de waarheid. De nieuwe woningen zijn al maanden bewoond en er staan geen woningen leeg op Schore. Alvorens uw verslaggever berichten over Schore lanceert, lijkt het me wel wenselijk, dat hij eerst eens in lichtingen komt inwinnen bij de in gezetenen van Schore, die met de toestanden op de hoogte zijn. Dankend voor de plaatsing. Het hoofd van de lagere school. I. J. DREVER. Langstraat 1, Schore. Man geraakte met voet in rooimachine P. van D. te St. Annaland is donder dagmorgen tijdens rooiwerkzaamhe- den met zijn voet in de rooimachine gekomen. Hij werd daardoor zo ern stig gewond dat hij moe-c worden overgebracht naar het Algemeen Bur ger Gasthuis te Bergen op Zoom. (Slot van pag. 3) ten. De discipelen hebben aan de Here Jezus ook gevraagd: „Here leer ons bidden". Ze voegden er aan toe: „Zoals ook Johannes zijn discipelen geleerd heeft". Dan volgt het model van alle gebeden: het Onze Vader. In de Heidelbergse Catechismus vin den we de uitleg van de verschillen de gebeden van het Onze Vader in het laatste stuk, het stuk der dank baarheid, daar, waar ook de „goede werken" staan, de uitleg van de tien geboden. Het gebed wordt hier ge noemd het vóórnaamste stuk der dankbaarheid. We hebben hier wel eens meer ge zegd, dat geen kerkboek volledig is, wanneer er niet naast de psalmen, gezangen en formulieren, ook een be hoorlijk aantal gebeden in zijn op genomen. Niet alleen voor kerkelijk, maar ook voor persoonlijk gebruik. We zouden er eveneens voor willen pleiten, dat deze gebeden in de ge zinnen en in het persoonlijk leven een vaste plaats krijgen. In het dienstboek van de Hervormde Kerk vinden we 25 bladzijden met gebe den voor allerlei gelegenheden en voor mensen wanneer zij verkeren in allerlei omstandigheden. Zou dit ge bedenboekje en dan gaarne nog wat uitgebreid, niet apart kunnen worden uitgegeven, zodat het gemakkelijk naast de bijbel en het kerkboek in ieder gezin kan zijn? We willen nog even terugkeren naar onze pater ïii de trein, die temidden van alle rumoer zich in de stilte terugtrok om zijn, door de kerk voorgeschreven gebeden te bidden. Het boek waaruit liij bad, was zijn brevier. Daarin zijn officiële gebedstyden van de R.-K. Kerk te vinden, die zyn ontstaan naar het voorbeeld van de joodse eredienst. In de Handelingen der Apostelen komen we daarmee in aanraking. De 3e en 9e ure (ons 9 en 6 uur) waren de uren des gebeds. Met de jo den zijn de christenen toen mee opge gaan naar de tempel om daar te bid den. Wat hebben ze daar gebeden? IN „BRITANNIA" TE VLISSINGEN Directeur: „nog steeds huisvestingsproblemen" De honderdzeventien geslaagde leer lingen van de „De Jtuyterschool" in Vlissingen hebben vrijdagmiddag in de grote zaal van „Britannia" hun getuigschrift iu ontvangst genomen. De directeur van de zeevaartschool, de heer G.'K. Brouwer, heette de aanwezigen welkom. Onder deze be vonden zich de heer P. Bruyning uit Den Haag, vertegenwoordiger van clo Raad voor de Scheepvaart, de wet houder van onderwijs van Vlissin gen, de heer W. Poppe, en de heren J. Teulings (K.J.C.P.L.), B. Soholte (K.P.M.), J. Boersma (Shell-tan- kers), J. Nieuwenhuizen (Ned. P.T. M.-Caltex), J. Blommers (Van Om meren) en J. de Wit (Mij. Neder land In zijn toespraak merkte de directeur op. dat van dc zeevaartschoolleer lingen meer dan 80 procent van bul ten Zeeland komt. De huisvesting le vert nog steeds moeilijkheden. De plaatselijke overheid, aldus de heer Brouwer, dient ten behoeve van deze huisvesting gelden beschikbaar te stellen. In het algemeen zou het schoolbestuur wat meer armslag moeten krijgen van de overheid. In dit verband merkte hij op, dat in de toekomst bij het onderwijs meer op pedagogische kwaiitelten van de do centen dient te worden gelet. De mo derne maatschappij eist deze wijzi gingen. Op de „De Ruyterschool" zullen het nieuwe leerjaar experimenten in deze richting worden begon nen. De docenten zullen in een staf worden opgenomen, die de stof zal bezien en er zal een speciale klas worden gevormd. Zoals dc heer bost. Sas van Gent (auloherstellen), beiden 135 pt. voor 17 vakken is 7.94. Zij ontvingen een boekebon. De prij zen van de Vereniging „De Neder landse Baksteenindustrie" gingen naar de jonge metselaars: J. Hame link, Terneuzen»*le prijs), A. A. A. M. van Mosscvelde. Koewacht (2e prijs) eu L. Klaassen, Zaamslag (3e prijs). (Op de volledige uitslagen komen wij nader terug). Brouwer het uitdrukte ;,niet het kennen van de vierkantsvergelij king is noodzakelijk, maar de weg om deze te vinden". Aan de leer lingen gaf de directeur de raad „contact met de wal te houden, zich aan boord in te stellen op collegialiteit en respect voor eik aars dienst en liefde voor eigen werk te hebben". De waarde van de vierduizend diplo ma's, die in de loop van 43 jaar wer den uitgereikt wordt niet bepaald door de naam van de school, maar door de bezitter ervan, aldus de heer Brouwer. Beste leerlingen De beste leerlingen uit de vier afde lingen namen vervolgens hun ge tuigschrift in ontvangst. Ir. C. Kap- senberg, voorzitter van het school bestuur, reikte het getuigschrift B.S. uit aan W. R. Wong uit Paramaribo. B. R. Hoyer uit Oss kreeg zijn ge tuigschrift A.S. uit handen van ir. A. de vos, secretaris van het schoolbe stuur. De heer J. Boersma van Shell- tankers overhandigde G. P. Hooge- veen uit Leiden het diploma B.M. De laatste, die zijn getuigschrift als beste leerling ontving, was D, van Dijk uit Den Haag (A.M.). De heer J. J. den Outer, gepensioneerd di recteur van de K.L.M. en zelf oud leerling van de „De Ruyterschool", reikte het getuigschrift uit met een speciale toespraak. De heer Den Outer vertelde, dat hij tot de eerste groep tweede-jaarscursisten behoor de, 43 jaar geleden. Van die groep waren twee leerlingen later gezag voerder van de Willem Ruys gewor den. Hij haalde de woorden van de heer mr. Jan Smit aan, toen be stuurslid van de school: „Ik kan niet zeggen wat er met dit diploma ge daan kan worden, want wij beginnen pas". De waarde van het diploma, aldus de heer Den Outer, is in de loop der jaren overtuigend bewezen. Hij haalde nog enige herinneringen uit zijn schooljaren op en raadde de geslaagden om, zoals de scholieren voor veertig jaar deden „met" ma en pa over de boulevard te gaan en een kop thee te gaan halen" Na dit geanimeerde intermezzo be dankte de oud-leerling P. C. J. M. van Heesch uit Tilburg namens de leerlingen voor het genoten onder wijs. De namen van de geslaagden staan elders in ons blad vermeld. 245. Nadenkend verliet baron Bluft het politiebureau, waar hij vergeefs om hulp had gevraagd. „Ze geloven dus niet dat Frankie de sopraan heeft ontvoerd!" mompelde hij gi'immig. „Mijn be wijzen waren niet sterk genoeg, volgens de heren speurders! Nu goed, dan zal ik voor nieuwe be wijzen zorgen, waarbij ik als de omstandigheden mij dit voor schrijven niet zal aarzelen ge weld tegenover geweld te stel len..." Hij fronste de wenkbrauwen en hield de pas in. „Ik kan beter nog even wachten tot het avond is", overwoog hij. „De kans op succes is groter, wanneer Frankies vereersters zijn afgetrokken..." Zo kwam hot, dat de baron enke le uren later door Frankies tuin sloop, terwijl hij dubbende blik ken op het fiuis wierp. „Nu is het zaak om onopgenlerkt in het huis door te dringen", dacht hij. „Voorwaar, een kleinig heid voor iemand, die jaren heeft gestudeerd voor geheim agent! Vervelend is alleen, dat ik niet weet, waar Frankie mevrouw Spinet Mineure precies heeft op- fjiiiMu tu editie geborgen... Het volgende moment was ook dit geen vraagstuk meer, want uit een geopend raam op de tweede verdieping schalde het geluid van een machtige sopraan. „De jammeraria uit de waanzin scène van Greta het Melkmeisje!" zei baron Bluff getroffen, „alleen Krislien Spinet Mineure kan deze zó doorleefd brengen...!" Het psalmboek was niet alleen hun liederenboek, maar eveneens hun ge bedenboek. Dat deze psalmen ook als gebeden bedoeld zijn, blijkt bijv. uit psalm 72 20, het slot van het tweede psalmboek: „De gebeden van David, de zoon van Isaï. zijn ten einde". Ook Jezus zelf heeft tot het einde van zijn leven, tot aan het kruis, uit deze psalmen gebeden. Vaste tijden Bekend is ook dat de oud-christelyke gemeenten hun vaste gebedstijden hebben gehad, waarop heel de ge meente samenkwam en dat zy heb ben gehad hun vaste gebeden, waar in de psalmen weer een voorname plaats innamen. Deze tijden werden besloten met het Klein Gloria, ons gezang 88. In de eerste vier eeuwen van onze jaartelling hebben deze gebeden reeds een vaste vorm gekre gen. terwijl langzamerhand 7 gebeds tijden traditie werden. Het was een heel de dag en nacht omspannende gebedscirkel. Tot in de 13e eeuw wer den deze getijden in alle kerken ge houden. Sindsdien begonnen de gees telijken ze privé te bidden. Alleen in kapittel- en kloosterkerken zijn de gezamenlijke getijdediensten gehand haafd. Toen de gemeenten groter werden, was het oorspronkelijke ge zamenlijke gebed toch al onmoge lijk geworden. Maar, de gebeden van de oude kerk. zij het dan ook ver schillende malen herzien, zijn te vin den in het brevier. Daarnaast vinden we hierin lofzangen, gedeelten uit de Heilige Schrift en uit de geschriften der kerkvaders enz. In het algemeen zijn zij, die een hogere wijding hebben ontvangen en zij die tot een klooster orde behoren, veilplicht tot het bre viergebed. Boven persoonlijke Hebben de kerkhervormers dit afge schaft? Wanneer we de praktijk te genwoordig zien, zouden we het wel zeggen. Toch is niets minder waar. Zowel Luther, als Calvijn heeft er de nadruk op 'gelegd dat alle gelovi gen weer zouden meedoen aan het getijdengebed, ooic al noemden zij het dan niet zo. Daartoe heeft Luther zijn kerkliederen gedicht en heeft Calvijn de psalmen laten berijmen, terwijl hij, meer dan Luther, nadruk legde op de landstaal. Op het gezang en gebedenboek van Israël en van de kerk, heeft men vooral in Genève grote nadruk gelegd, mede opdat de gelovigen zouden weten wat ze moesten bidden. Wanneer Calvijn na druk legt op het gezin, het kerkje in de kerk, dan denkt hij vooral ook aan de dienst' der gebeden en dat bidden moet niet zijn op eigen houtje, maar in gemeenschap met heel de kerk. „Het is de kerk, die uit duizend monden bidt." Vanwege het ambt der gelovigen roept hij daartoe op. Een van de schone kanten van een „getijdenboek" der kerk is, dat het de bidder uittilt boven het persoon lijke. Wanneer een mens bidt (denk aan liet Onze Vader, waar alles in het meervound staat) doet liy dit niet voor zich zelf alleen. Mot de kerk aanbidt hij God en in en met haar bidt hjj voor de wereld. Ook in dit, aan geen tyd gebonden gebed, kan de ziel omhoog stijgen tot voor des He ren aangezicht. H. Examens Aan de Vrije Universiteit te Amster dam slaagde voor het examen peda gogiek M.O. de heer B. Fregeres uit Apeldoorn, vroeger te Vlissingen. Voor het examen Engels M.O.-A slaagde, mej. N. Nieuwenhuizen te Souburg. Vrijdag slaagden voor het mulodi ploma A te Goes de dames M. Job- se (m.), J. Beun. A. Jongepier (m.) en J. Jobsc (m.), allen te Middel- bui-g. M. Ricmens (m.), Zuidzande, J. Provo (m.), Cadzand, G. Voogt (m.), Terneuzen, A. Scheele (m,), Oostburg. C. van Liere (m.), Groe- de, C. Jobsc, Biggekerke, E. Zwemer (m.), Wissenkerke en H. v. d. Broe- ke (m.), Vrouwenpolder, en de he- •ren W. Maas (m.), Vlissingen, J. Tange, Brcskens. A. Kornelis (m.) en J. Kiaaijsen (m.), Biervliet, I. Visser (m.), Colijnsplaat, A. van Hoepen (m.), P. Schoon (m.) en A. Slootmans. allen te Middelburg, (m.) tevens middenstandsdiploma. Vier kandidaten werden afgewezen. Voor het mulo-examen slaagde don derdag te Goes, mejuffrouw J. S. Bril uit Oostburg. De heer J. Lannooy M. Pzn. uit St.- Annaland slaagde te Goes voor on derwijzer algemene ontwikkeling bij het nijverheidsonderwijs. De heer M. Ryk te Yerseke behaalde aan de universiteit van Leuven zijn doctoraal in de wijsbegeerte. Bij het tc Utrecht gehouden examen slaagde zuster A. Koster uit Krab- bendijke voor het volledig diploma wijkverpleging. Per I augustus is zi.1 benoemd als wijkverpleegster te Wissenkerke, Kamperland en Geers- dijk. De heer S. Koster (thans te Dubbeldam) slaagde te Arnhem voor het examen bouwkundig opzichter tekenaar (le gedeelte). Voor het mulo-diploma slaagden vrijdag te Bergen op Zoom: M. de Koster uit Goes; P. Cornelis uit Philippine; J. de Jager, Sas van Gent; E. Laurijs, Westdorpe; A. Cor- nelissen. Middelburg; J. van Have- ren, E, Hek en L. Schrcurs uit Vlis singen. Aan de l.l.s. O. L. Vrouwe ter Dulne te Ossendrecht slaagden voor het di ploma brood-banketbakken F. Jans sen uit Hulst, met eervolle vermel ding. Voor het diploma alg. metaal bewerking slaagden J. de Roos uit Sluiskil en R. Schillemans te Hulst. Bij de examens der E.N.M.V. te Breda slaagde voor tailleuse mevrouw P. G. Th. M. Braham-van der Leeuw te Middelburg; voor lingerie-modiste mej. K. E. Brand te Oostkapelle en mej. M. de Voogd te Domburg.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 14