„Bewijsstukken zijn
vals" zegt Eichmann
Mens moet meesterschap over de
natuur verdiepen en verbeteren
Lofzang der kerk viaduct van
Woord en Geest tot de mens
1 Geen zomers weekeinde
niiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiM^
Prijzen Maatschappij der
Letterkunde toegekend
- MARINE MIST
RADIOACTIEVE BRON
BRITSE VOORWAARDE BIJ
TOETREDING TOT E.E.G.
ZATERDAG 15 JULI 1961
PROVINCIALE ZEEUWSECOURANT
8
PAUSELIJKE ENCYCLIEK VERSCHENEN
Hulp aan onderontwikkelde
gebieden grootste probleem
In een encycliek van 26.000 woorden,
die, naar de eerste woorden van de
Latijnse tekst, zal bekend staan als
„mater et magistra", constateert
paus Joannes de 23ste dat „het
grootste probleem der moderne tij
den" is onderontwikkelde naties te
helpen hun „permanente toestand
van armoede, ellende of van honger"
te boven te komen, terwijl te zelfder
tijd hun politieke en nationale rech
ten worden gerespecteerd. De ency
cliek werd gisteren bekendgemaakt.
De paus zegt dat hoewel hulpverle
ning bij nood een plicht is van men
selijkheid en recht, ze niet voldoende
is om de oorzaken weg té nemen of
zelfs maar te verminderen, die in een
aanzienlijk aantal politieke gemeen
schappen een permanente staat van
armoede, ellende of honger veroor
zaken. Deze problemen kunnen alleen
worden uitgeschakeld of verminderd
door middel van veelvuldige samen
werking. Doch indien de hulpverle
nende landen hun hulp gebruiken
voor verwerving van economische of
politieke controle of invloed, heeft
men met een nieuwe vorm van kolo
nialisme te doen.
Over het communisme zegt de paus
dat de ervaring heeft geleerd dat
waar het persoonlijk initiatief der
burgers ontbreekt, politieke tirannie
heerst.
Daar staat tegenover dat wanneer
het plichtmatig optreden van de staat
ontbreekt of onvoldoende is, er onge
neeslijke wanorde bestaat, uitbuiting
der zwakken door de minder scrupu
leuze sterken, die er in ieder land en
in alle tijden zijn, gelijk het onkruid
tussen het koren.
Socialisatie
Niet afwijzend staat de paus tegen
over „socialisatie" een term die
hij gebruikt in zijn ruimste betekenis
en verbindt aan enigerlei collectieve
inspanning, ook van particuliere
groeperingen. Gezien als de drang
die onder de mensen leeft, zich aan
een te sluiten om doelstellingen te
verwezenlijken die boven het vermo
gen en de middelen van de enkeling-
uitgaan, is het duidelijk dat sociali
satie vele voordelen biedt. Bij sociali
satie is er echter tevens de tendens
van beperking van de vrijheid van
actie van het individu. Socialisatie
kan en dient te worden verwezen
lijkt op een wijze dat haar voordelen
worden benut en haar negatieve as
pecten worden weggenomen of onder
drukt.
De paus acht de wens van werkne
mers gerechtvaardigd aan de activi
teit van hun onderneming deel te ne
men. De vormen van deze actieve
samenwerking moeten van geval tot
geval worden bekeken.
Voorts zegt de paus dat de mens he
den ten dage meer streeft naar be
roepsopleiding dan naar verwerving
van bezit, en dat hij groter vertrou
wen stelt in inkomsten, voortvloeiend
uit arbeid, of rechten die op arbeid
zijn gegrondvest, dan op inkomsten
die zijn verworven uit kapitaal of op
rechten gegrondvest op kapitaal. Dit
doet betwijfelen of het principe van
particulier bezit thans nog even be
langrijk is als het is geweest.
KORTE PREDIKATIE
Matth. 22 8 Toen zeide de koning
tot zijn slaven: de bruiloft is wel
gereed, maar de genodigden waren
het niet waard
In deze weken wordt, weer het Heilig
Avondmaal gevierd. De Heer, de Ko
ning, nodigt uit o;m mei Hem aan te
zitten aan de feestmaaltijd ter ere
van Zijn Zoon. De feestmaaltijd die
ons door zichtbare tekenen de liefde
van Gods Zoon voor ons in de herin
nering brengt. En die tegelijkertijd
is bedoeld óm ons voor te bereiden
op dè grote feestmaaltijd aan het ein
de der tijden bij de komst van Chris-
t us.
Het verhaal, waarin de tekst staat, is
wel een wonderlijk verhaal. Welke
koning houdt aan met nodigen als
de genodigden hem zo voor het hoofd
hebben gestoten Want het ligt er
dik op dat de genoemde verontschul
digingen geen werkelijke veront
schuldigingen maar uitvluchten zijn.
Zie Luc. lJ/vv.)
Wie koopt een akker vóórdat hij die
bekeken en ossen vóórdat hij die ge
probeerd heeft En zou die man dat
lang volgehouden hebben om nergens
heen te gaan omdat, hij getrouwd
was Zou het niet zo zijn, dat de
Here Jezus expres dit verhaal zó ver
teld heeft om ons te laten zien dat
God anders is dan welke aardse ko
ning En om ons te laten zien hóe
dwaas we zijn, als we om allerlei
vergeleken hij het grote heil dat ge
boden wordt, belachlijk kleine dingen
het aanbod van God afslaanf Wat
voor reden hebben wij om weg Ie
blijven en God zó voor het hoofd te
stoten f
Een van de uitvluchten, die we raak
tegenkomen, is ook: ilc ben het niet
waard.
Maar zon cr iemand zijn, die .zou
kunnen zeggen: Nu begrijp ik waar
om God mij geroepen heeft? We le
zen nergens dat de genodigden zo of
zo moesten zijn of dit of dat. moesten
meebrengen. Uit het vervolg blijkt
juist nog meer dat de genodigden
moeten komen zoals ze zijn. Ze moe
ten alleen bereid zijn om, samen met-
de anderen, alles te ontvangen, zelfs
het feestkleed.
Daar is maar één reden, blijkbaar,
die de Koning er ten laatste toe kan
brengen om 'te zeggen: Hij of zij is
het. niet waard. Dat is als we telkens
de herhaalde uitnodiging afslaan. Wie
wil het zover laten komen?
Kattendijke. P. Stok.
Geboortecontrole
De paus verwerpt de theorie dat de
wereldbevolking te snel groeit in ver
houding tot de uitbreiding van de
voedselproduktie, en dat geboorte
controle het enige antwoord is.
„In waarheid lijkt de verhouding tus
sen de be-relkingstoeneming enerzijds
en de beschikbaarheid van middelen
van levensonderhoud anderzijds, al
thans voor het ogenblik, geen ernsti
ge moeilijkheden te veroorzaken".
De paus zegt, daar God de natuur
rijkelijk heeft voorzien van onuit
puttelijke hulpbronnen en de mens
het verstand en het talent om de
werktuigen te maken waarmee
men die hulpbronnen kan benut
ten, men de fundamentele oplos
sing van het probleem niet moet
zoeken in hulpmiddelen die de
door God gevestigde morele orde
krenken en de bronnen van het
menselijk leven zelf raken. De op
lossing ligt in een hernieuwde we-
tenscliappelijk-technische inspan
ning van de mens om zijn mees
terschap over de natuur te ver
diepen en te verbreden.
Het gezin
„Wij moeten plechtig verklarende
bewerkstelliging van het mensenle
ven geschiedt door middel van het
gezin, dat op het ene en onontbind
bare huwelijk is gegrondvest en dat
voor de christen tot de waardigheid
van een sacrament is verheven. Het
is van de grootste betekenis, dat de
jonge generatie wordt opgevoed tot
een diepe zin voor verantwoordelijk
heid, ook met het oog op het stich
ten van een gezin en het verwekken
en opvoeden van de kinderen".
Het wantrouwen tussen de staten, al
dus besluit de encycliek, is te verkla
ren uit het niet erkennen van de mo
rele orde. Hieruit komt als ergste
kwaad ook de opvatting voort dat
men slechts met geweld zijn eigen
rechten kan doen gelden en zijn eigen
belangen behartigen.
Frankrijk vierde
veertiende juli
met explosies
Frankrijk vierde gisteren „Qua-
torze juillet" onder de triom
fantelijke tonen van de „Mar
seillaise", het geknal van
vuurwerk en de zware don
derslagen van plasticbommen.
Rechtse extremisten die gekant zijn
tegen het regeringsbeleid in Al
gerije, pleegden in de hoofdstad
zes bomaanslagen. In Algerije be
droeg het aantal meer dan 50, ge
rekend over de laatste. 48 uur. In
Algiers alleen al ontploften don
derdagavond twintig plasticbom
men.
Alle zes bommen in Parijs ontploften
voor de woningen van leden van
de Gaullistische partij, de U.N.R.
De Fransen in Algerije negeerden
de grote parade in Algiers.
President De Gaulle nam aan de
Champs Elysées in Parijs een pa
rade af waaraan 11.000 mannen
deelnamen. Wat men onmiddellijk
in de parade miste waren de lé-
gionnaires. Het vreemdelingenle
gioen mocht dit jaar niet aan de
parade deelnemen wegens zijn
aandeel in de april-revolte in Al
gerije.
Het Wereldgebeuren
Eén keer buiten zijn boekje gegaan
Spijt dat hij
steeds moet
ontkennen
Tot vervelens toe heeft Adolf Eich-
mann gisteren weer gebruik gemaakt
van zijn standaardverontschuldiging,
dat alles wat hij heeft gedaan op be
vel is geschied.
Hij kwam zelfs zover, dat hij zich
voor de rechters verontschuldigde
omdat hij niet kon zeggen, „dat ik
de man ben geweest die het voor het
zeggen had".
„Waarom spijt U dat?"'vroeg rech
ter Mosje Landau.
„Orndat het voortdurend onplezieri
ger wordt, om te moeten ontkennen,
dat ik voor vele zaken verantwoorde
lijk ben geweest. Ik ben op het ogen
blik bijna zover, dat ik me gedwon
gen voel de verantwoordelijkheid te
aanvaarden voor ware en onware ge
beurtenissen", gaf Eichmann ten ant
woord.
Diep vermoeid na een week het mee
dogenloze kruisverhoor door dr. Gi
deon Hausner te hebben ondergaan,
ging Eichmann gisteren toch nog
voort met zijn ontkenningen. Zijn
stem klonk daarbij als die op een ver
sleten, en gebarsten grammofoon
plaat.
Vier uur lang hield hij vol. Haus
ner toonde de verdachte documen
ten waaruit diens verantwoorde
lijkheid voor het geven van op
drachten bleek, maar als enige
Verweer voerde Eichmann slechts
aan, dat zijn meerderen hem had
den opgedragen zulks te doen.
Toen hem tenslotte bewijsstukken
werden voorgelegd, waaruit on
omstotelijk vast kwam te staan,
dat hij (Eichmann) een man van
gezag was geweest, noemde hij die
documenten... vervalsingen.
Eichmann beweerde, dat hij met on
geveer vijftig problemen per week
naar zijn directe chef, de generaal
der S.S Heinrich Miiller, ging om in
structies te ontvangen over noe deze
zaken af te doen.
Geërgerd vroeg Hausner daarop of
er dan nooit een bevelschrift door
Eichmann zelf uitgegeven, de deur
was uitgegaan.
„Jawohl, jawohl, jawohl", antwoordde
.de verdachte, „maar altijd op bevel".
„Gij arme, kleine, zielige Eichmann.
Waart gij een Ober-sturmbannführer
(S.S.-lt.-kolonel) of een loopjongen?"
vroeg Hausner tenslotte wanhopig.
Eicliman gaf daarop toe, dat hij eens
het ministerie van buitenlandse zaken
van het Nazi-rijk „er tussen geno
men" had maar dit was eveneens
op bevel gebeurd.
Rekenkamer ontdekt:
Per jaar 20.000
zonder werken
De algemene rekenkamer is tot de
ontdekking gekomen, dat een ambte
naar van het ministerie van buiten
landse zaken sinds enige jaren een
salaris van twintigduizend gulden
ontvangt, zonder nat hij daarvoor
ook maar iets doet. Hij is namelijk
ter beschikking gehouden, omdat er
op het ogenblik geen voor hem ge
schikte functie is.
De ambtenaar nam op 5 november
1955 ontslag, maar werd op 1 augus
tus 1957 weer door het departement
aangetrokken. Hij werd een maand
later echter ziek en daarom met ver
lof gezonden.
Zoals gebruikelijk werd zijn salaris
gewoon doorbetaald. Nadat de amb
tenaar na twee jaar was her
steld, bleek er evenwel geen voor hem
passend werk op het departement te
zijn. De functie, waarvoor hij aanvan
kelijk was aangetrokken, werd niet
gerealiseerd, met als gevolg dat de
minister hem „ter beschikking hield",
een situatie die men op overheidskan
toren wel meeraantreft en die kan
ontstaan omdat men ambtenaren niet
zo maar kan ontslaan.
Wel is het de gewoonte dat voor ter
beschikking gestelde ambtenaren zo
spoedig mogelijk een functie wordt
gezocht. Vindt men binnen een ter
mijn van over het algemeen drie jaar
die functie niet, dan wordt het dienst
verband beëindigd.
In februari van dit jaar heeft de mi
nister voor het laatst aan de algeme
ne rekenkamer laten weten, dat voor
de betrokken ambtenaar nog geen
passende werkkring is gevonden.
pilllllllllllllllllllllllM^
(Van onze weerkundige
medewerker)
Het komende weekeinde zal m
niet uitgesproken zomers kun- p
nen worden genoemd. Daar-
voor is een depressie verant- s
H woordelijk, die twee dagen ge-
leden via liet Engelse Kanaal
en de Noordzee naar Schotland
is getrokken en daar een rond- n
je heeft gedraaid om vandaag
H opnieuw boven de Noordzee te- m
nicht te komen. Dit zal ten ge-
H volge hebben dat cr weer een
krachtige tot harde zuidwes-
tenwind gaat waaien en de j=
§1 aangevoerde lucht zeer onata-
H biel is. Wij mogen dan ook
buien verwachten waarvan
H sommige met onweer. g
llllllllllllllilllllllllllllllllillllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Hoed voor mevrouw Gagarin
H Voor Yoeri Gagarin, de Russische ruimtevaarder, de toejuichingen g
van duizenden Britten, voor zijn 26-jarige vrouw yalentinaeen
hoed. die namens het Britse instituut voor mode-artikelen gisteren
H op de Russische ambassade in Londen werd afgegeven. „Alle vrou- jp
H wen zijn in één opzicht hetzelfde: zij zijn weg van een nieuwe hoed",
M aldus een begeleidend briefje voor de majoor. „De vrouwen die in
H onze industrie werkzaam zijn wilden een blijk van bewondering ge-
H ven voor uw vrouw, die thuis bleef gedurende uw grootse vlucht,
§j waarvoor ook moed nodig was".
H Het is een klokhoed met gestikt satijnen top en een bontrand. Dit n
model, door mevrouw Gagarin als eerste te dragen, zou de naam
§j „Valentina" kunnen krijgen, aldus de voorzitter van genoemd insti-
tuut Barratt, die het hoedje heeft uitgekozen.
lWllil1llllllllllllllHIIIHIIIII|illlllllllllllHllllll!!IÉHII!lllllllllll!ll!llllllilllllllllllBlllll!IIIIHl!llllll!l!!!llll!|!lllllllllll!lll!llDl)Jllll!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIÜÏ
De wetenschappelijke expeditie met
het Zierikzeese mosselvaartuig Z. Z.
8 op de Oosterschelde jacht op de
fossiele overblijfselen van land- en
zeedieren, die Zeeland in tie ijstijd
bevolkten is gisteren bijzonder
succesvol afgesloten. Het was de
laatste tocht, die de conservators van
liet rijksmuseum voor geologie en mi
neralogie te Leiden met de Z.Z. 8 van
Ben. W. Schot op de Oosterschelde
maakten.
Hoewel het succes van deze expe
ditie reed3 vast stond, kwam juist
de opzienbarendste vondst op deze
laatste dag: ter hoogte van de
Schelphoek werd een kaak van
een jonge mastodont met twee
melkkiezen gevonden. De kaak
kwam met nog één ingeplant
melkkiesje aan de oppervlakte, de
tweede werd in dezelfde kor,
waarmee de kaak boven water
kwam gevonden.
De expeditie heeft in vïijr weken
nteer opgeleverd dan zestig jaar
speurwerk in de omgeving van Tege-
len, waar men sinds het einde van de
vorige eeuw in de kleigroeven van
een pannenfabriek jacht op fossiele
beenderen heeft gemaakt. Negentien
maal is de Z.Z. 8 uitgevaren en 415
maal heeft men de korren over de
bodem gesleept. In totaal zijn vijf
ton fossiele beenderen gevonden.
(Foto P.Z.C.)
Op de gisteren in Leiden gehouden
jaarvergadering van de Maatsehappij
der Nederlandse Letterkunde is be
sloten, de Lucy B. en C. W. van der
Hoogtprijs 1961 toe te kennen aan de
Amsterdamse schrijver Bert Schïer-
beek en de dr. W'ijnaendts Francken-
prijs aan prof dr. S. Dresden, hoog
leraar in de moderne Franse letter
kunde te Leiden. Aan mej. dr. 5L E.
Kronenberg in Den Haag en aan prof.
dr. TIi. Frings te Leipzig is het ere
lidmaatschap der vereniging aange
boden.
Bij oefeningen in het opsporen van
radioactieve bronnen door middel van
Geigertellers in het etablissement van
de Koninklijke Marine te Amsterdam
is een radioactieve bron zoek geraakt.
Het is een zeskantig staafje van 2
cm, bevestigd aan een draagstaaf van
20 cm lengte met een diameter van
1 cm. Ondanks nasporingen is het
nog niet gelukt deze staaf te vinden.
STEMMEN UIT DE KERKEN
Frits Mehrtens: Zingende mens
is de basis voor de muziek
Een kerk die leeft, zal telkens weer in nieuwe lofzangen de naam des He
ren loven en prijzen. Een van onze psalmen begint: Zingt, zingt een nieuw
gezaag don Here en waar het hart gegrepen is door hetgeen God deed, zal
er telkens weer een nieuw lied ontstaan, dat in de eigen tijd en met eigen
woorden, zingt hoe Zijn rechterhand heil im leed Sieeft bewerkt. Het ge
zangboek van de gemeente van Israël, ons psalmboek, is niet in één tijd
ontstaan. We vinden daarin psalmen van vóór de tijd van David en liede
ren van uit en van na de tijd van de ballingschap in Babel. Het is in ieder
geval een tijd die zes eeuwen omspant. We kunnen er van op aan dat er
in die tijd nog heel wat meer liederen ter ere des Heven zyn gezongen dan
die, welke in de Bijbel te vinden zyn. In de rollen, die in een grot bij do
Dode Zee gevonden zyn, bevonden zich ook psalmen, die gezongen zyn in
de gemeenschap van Qumrani.
Sinds de laatste dertig jaar is er in hardt, waarin hij zong van de eind-
ons land het een en ander te doen I overwinning. Dit gezangboek is het
•ondom het lied dat in de kerk
zongen wordt. We hcri neren ons
nog levendig dat de Ger. Kerken in
Hersteld Verband met een nieuw ge
zangboek voor den dag kwamen,
waarin allerlei liederen te vinden wa
ren. sommige vertaald, andere nieuw
gedicht, die' niet in andere kerkboe
ken te vinden waren. Daarbij waren
o.a. nog al wat liederen van Blum-
;eweest dat ons persoonlijk de ogen
jeopend heeft voor de armoede van
de Evangelische gezangen van 1805
en voor de rijkdom die er door de
eeuwen geweest is wat betreft de lie
deren die in geloof gezongen zijn.
Sindsdien waren" wc een voorstander
van een nieuw gezangboek.
We zullen geen opsomming geven
van alle nieuwe gezangboeken die er
de laatste vijf en twintig jaren in de
kerken zijn ontstaan en hoe er sa
menwerking in dezen is gekomen
tussen verschillende kerken in ons
land. Ge weet ook hoe men bezig is
met een nieuwe psalmberijming op
de oude wijzen, die vanaf de 16e
eeuw gezongen zijn. Een bloemlezing
uit de psalmen, zoals sommige ker
ken wel hebben en dan gemengd met
de gezangen, is afgewezen. In de oor
log zijn we blij geweest dat wij nog
een volledige psalmberijming hadden.
Toen zijn er weer heel wat psalmen
gezongen, die vóórdien in het ver
geetboek waren terecht gekomen.
De vorige maand hebben we de
proeve van oen nieuwe beryinfug
van de 150 psalmen, die is uitge
geven door de Interkerkelijke
Commissie voor de Psalmberij
ming, gekregen. We hopen daar
op nog wel eens terug te komen.
Wanneer men in ons land, op een
wijze zoals dat nog niet is voor
gekomen, met het lied dat in de
kerk gezongen wordt, bezig is, is
dat een teken dat er leven, nieuw
leven, in de kerk gekomen is en
wanneer dichters van naam bezig
zijn met de berijming van psal-
(Zie slot pag. 4 kol. 4)
Om de liefde van
bastaardhondjes
André Rcnard. de Luikse socialis
tenleider, die tijdens de laatste
staking die België teisterde door
zijn compromisloze volksmennerij van
zich deed spreken, heeft andermaal
zowel zijn politieke tegenstanders als
zijn socialistische partijgenoten tegen
zich in het harnas gejaagd. Nadat*
Renard min of meer als verliezer uit
de stakingsstrijd kwam. heeft hij du
oude tegenstelling tussen Walen en
Vlamingen nieuw leven ingeblazen.
Hij heeft daartoe de Mouvement Po
pulair Wallon ingeschakeld, een be
weging die zich beijvert voor een fe
deraal België, een land dus waarin
Walen en Vlamingen, naast elkaar
(elk met een-eigen regering) zullen
leven. De beweging telt tot nu toe
slechts honderdduizend leden; dat is
weliswaar niet zo heel veel op drié
miljoen Walen, maar het is toch ook
weer geen getal dat men kan ver
waarlozen. Daarbij komt dat Renard
tomeloze ambities heeft en er natuur
lijk van droomt in zo'n federatief
Walenland als regeringsleider op te
treden. Men wil met Vlaanderen le
ven in „vreedzame coëxistentie".
Gaat dat niet. dan zijn er nog andere
oplossingen, zo heeft Renard dreigend
gezegd. Hij chanteert dus min of
meer met de stichting van een Waal
se volksreDubliek naar het model van
maarschalk Tito. Hoe de Vlamingen
denken over deze wijze van optreden
van Renard, laat zich denken. Dat de
Vlaamse socialisten het moeilijk kun
nen verkroppen dat één van hun
voormannen zo discrimineert, ligt
voor de hand.
Renard is nu de slag om Brussel
begonnen. Want deze stad is
eigenlyk geen onderdeel van
Vlaanderen (meer) en behoort ook
niet tot Walenland. Het is zo'n nieu
werwets Jeruzalem, dat door zijn lig
ging ook bij geen der twaalf oud-tes-
tamentische stammen behoorde. Men
spreekt in Brussel Frans, maar ver
staat er evengoed Vlaams. De stads
regering tracht bij benoemingen een
evenwicht tussen beidé talen te be
waren. In de volksmond worden de
Brusselaars „zinnekes" bastaard
hondjes) genoemd. Maar dat is voor
Renard geen beletsel om te proberen
hoofdstedelingen voor zijn program
ma te winnen. Het doet dit onder het
motto: „Brusselaars, gij wordt steeds
meer door de Vlamingen bedreigd.
Wij Walen, zullen LT steunen".
Dat de partij van Lefèvre. de
christelijke volkspartij, zich aan
het vreemde optreden van Re
nard ergert, ligt voor de hand. Maar
ook de partijgenoten van Renard, van
wie niemand minder dan Spaak in de
regering op een sleutelpositie zit, zijn
in verzet gekomen. De Vlaamse so
cialistische pers keurt met de haar
geestverwante organen in Walenland
het oDtreden van Renard ten scherp
ste af. Maar er is meer: Leo Collard.
Waal en socialist, afkomstig uit het
land van Renard, heeft duidelijk te
verstaan gegeven dat hij niet duldt
dat aan het unitaire karakter van de
partij wordt getornd. Door wie dan
ook! De negentigjarige, onverslijtbare
Kamiel Huh'smans. socialist van
oudsher, heeft gezegd dat het optre
den van Renard tot een crisis in de
B.S.P. zal leiden. Hij bood direct zijn
goede diensten aan. Maar tegelijker
tijd kondigde Renard aan dat in de
herfst het eerste congres zal worden
gehouden van de seperatistische be
weging. Het eerste punt op de agen
da is een voorstel dat de positie van
Brussel in het fecjprale België zal re
gelen. Het is Renard dus ernst, het
geen de positie van de B.S.P. ernstig
maakt. Dat kon deze partij die bij de
laatste verkiezingen percentagewijs
in Wallonië achteruit ging nu juist
niet gebruiken.
ANDRE RENARD
..links en rechts ergernis».
De Britse minister Thorneycroft
heeft op een persconferentie gezegd
dat Engeland zich alleen bij de E.E.G.
zal aansluiten indien het ervan over
tuigd is dat deze een „naar buiten-
ziende club" is die erop uit is de we
reldhandel uit te breiden „niet een
beperkende club".
Na een bezoek van twee weken aan
de gemcnebestlanden in Azië zei hij
dat geen enkel der bezochte landen
Engeland in de weg wil staan indien
het besluit onderhandelingen over
toetreding tot de E.E.G. te openen.
De minister zei dat een besluit van
Engeland om niet toe te treden tot
de E.E.G. op de lange duur gevolgen
zou kunnen hebben en problemen zou
kunnen opwerpen die even moeilijk
zijn als die welke het gevolg zijn van
een besluit tot toetreding.
Man gedood onder vallende
hulphijskraan
Tengevolge van een te zware belas
ting is gistermiddag op de scheeps
werf „De Noord" te Alblasserdam
een hulphijskraan in elkaar gezakt.
Dit heeft aan de 48=jarige baas van
de transportafdeling H. Barendrecht
uit Alblasserdam het leven gekost.
