(@)Impalla 31 ct In de grootste stad ter wereld wonen ruim 9 miljoen mensen TOKIO GEORGE DE BOEKENPLANK SACHS SOLDATEN NAAR ENGELAND VRIJDAG 14 JULI 1961 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 13 groot nieuws voor mannen met smaak!. in dozen en tn cederhouten kistje VRAAG UW WINKELIER NAAR DEZE GROTE ONTDEKKING VAN andere ontdekkingen: CAMPARA 40 ct BANDERA 36ct (in echt cederhout) Huizen zonder groen, dertig branden per dag en een arts als burgemeester (Van een medewerker) ER IS GEEN STAD ter wereld die kan worden vergeleken met Tokio, dat dezer dagen werd uit geroepen tot de grootste stad ter wereld. In cijfers gezien vindt men er tweeënveertig sta tions, honderddrieënvijftig universiteiten, dertig grote uitslaande branden per dag, duizend ton vis per etmaal en te midden van dit alles negen miljoen tweehonderdvijftigduizend inwo ners. New York, jarenlang de grootste stad ter wereld, heeft de eerste plaats moeten afstaan TWAALFDUIZEND GULDEN VOOR VIERKANTE METER GROND Als gevolg van de grote bezolkingsdichtlieid zijn de grondprijzen in 's werelds grootste stad waanzinnig hoog. Een vierkante meter grond in Tokïo's binnenstad kost twaalfduizend gulden. De stedenbouwers hebben het niet makkelijk in Tokio. Zij moe ten proberen de toevloed van mensen bij te houden en tegelijker tijd mogen zij nooit vergeten, dat Tokio in een aardbevingszone ligt, waar men het nooit mag laten komen tot een ramp als in 1923, toen 53.000 mensen om het leven kwamen. aan Tokio. Griezelig is deze ontwikkeling wel, vooral als men hoort, dat in het oostelijke stads deel Soemida Ku vijfenzestigduizend mensen op één vierkante kilometer leven, de grootste be volkingsdichtheid ter wereld. Tokio's burge meester Dr. Ryotoaro Azuma, van huis uit arts, maakt zich daar zorgen over- Als tegenwicht zorgt hij voor een perfecte gezondheidszorg. In zijn functie wijdt hij zich voornamelijk aan die tak van dienst. Tokio heeft voorbeeldige zieken huizen en gezondheidszorg. Wat in Tokio al evenzeer goed georganiseerd is, is het brand weerkorps. Tokio heeft vaak te lijden gehad van grote branden, die hele stadswijken in de as leg den. Honderdvijftig uitkijktorens zijn dag en nacht bezet met brandwachten, die elke brand direct melden. Elke drie kwartier is er een grote brand in Tokio. Fïlmind ustrie Een ander indrukwekkend getal vindt men in de filmindustrie; el ke werkdag worden er twee gro te speelfilms vervaardigd. De Ja panse filmproduktie telde vorig jaar meer dan zeshonderd speel films (Hollywood iets meer dan tweehonderd). Als men bedenkt, dat er daarnaast nog zeker twee honderd films per jaar worden ge ïmporteerd, beseft men wat een bioscooppubliek er in Japan is. De Japanse films zijn ondanks de grote produktie goed van kwali teit. De meeste onderwerpen wor den ontleend aan de historié, maar een van elke drie films is een lief desfilm, waaronder velen die sterk onder de invloed staan van de Franse „nouvelle vague". Er wor den uitstekende tekenfilms ver vaardigd. Filmactrices zoals Fu- jiko Yamamoto verdiént veertig duizend gulden per week. In heel Japan zijn er achtduizend bios cooptheater, die deze filmproduk tie opnemen. Wie Tokio nu ziet met zijn waren huizen, kantoorgebouwen en enorme woonblokken kan zich niet voorstel len dat dit vijftien jaar geleden nog de meest verwoeste stad ter wereld was. Van de zeven miljoen mensen, die er in 1940 woonden waren er nog maar drie miljoen gebleven. Van de fabrielcswijk was niets over dan ka le schoorstenen en verborgen stalen balken. Tegenwoordig is Tokio een stad met verhoogde snelwegen bo ven het andere verkeer, tal van tele visiezenders en een zendmast, hoger dan de Eiffeltoren. V eerkracht Elke dag stromen er drie miljoen forenzen de stad binnen en de treinen zijn zó vol, dat er aparte wagons zijn voor vrouwen en kinderen, om te voorkomen dat die worden doodge drukt. Zeven jaar lang na 1945 was Tokio een stad, dï ede nederlaag en de bezetting lijdzaam onderging krachtens het bevel van de keizer „het onverdragelijke te dragen". Toen Japan in 1952 weer souverein werd, herwon Tokio zijn oude veer kracht en begon aan de opbouw van wat niet alleen 's werelds grootste De grootste stad ter wereld is Tokio, maar nog niet de mooisteer ver dringen zich ruim negen miljoen mensen in een stad, waar men elke drie kwartier een uitslaande brand heeft, waar per jaar 1120 mensen door verkeersongevallen om het le ven komen en waar geen plaats is voor groen en bomen, zodat op de pleinen de kersebloesems van papier zijn. Papieren bloesems In elke moderne stad probeert men om parken en plantsoenen vrij te houden. Steden als Parijs en Londen en zelfs New York streven daar ern stig naar. Maar in Tokio heeft men daar geen ruimte voor. Er is maar 0,9 m2 groen per hoofd der bevolking (Londen tien m2!) en op de pleinen staan wel kersebomen, maar de bloesems zijn van papier en de bo men zijn dood. Tokio heeft te kampen met twintig (Londe de helft!) en toch vindt men in deze miljoenenstad ook idyllische momenten, zoals de gratis kooklessen die op straat worden gegeven. Tien rijdende keukens met demonstratri- ces geven elke dag in andere deien van de miljoenenstad kookdemonstra- ties en leveren complete maaltijden af. Duizend ton vis consumeert To kio elke dag, maar geen vis komt de stad in, die niet eerst op radio-activi teit is onderzocht. Tokio heeft elk jaar 1120 doden in het verkeer, drie tot vier mensen per dag. stad, maar ook in 1975 's werelds mooiste stad zal zijn. De moeilijkheid voor Tokio is, dat deze stad niet alleen de hoofdstad en het politieke hart van Japan vormt, maar ook het financiële, commerciële en industriële hart van het keizer rijk. Dit alles te combineren in één en dezelfde stad vormt een probleem, waarvoor de Japanse stedebouwers wel een oplossing weten te vinden, maar waarbij zij alleen maar kun nen hopen, dat de ontwikkeling van hun plannen niet zal worden inge- haald door de enorm snelle bevol kingsaanwas van Tokio. Deze toena me van de stadsbevolking is het gro te probleem voor de mannen, die aan het Tokio van morgen mogen wer ken; zij hebben er geen idee van of de stad zal blijven groeien of dat met ongeveer tien miljoen mensen het maximum zal zijn bereikt. Tokio 1975 Het Tokio, dat de stedebouwers hebben ontworpen, zal bestaan uit een zakencentrum met ban ken, hotels, warenhuizen, schouw burgen en restaurants. De indus trie wordt verplaatst naar buiten, waar de rook niemand kan hinde ren. Tussen het centrum en de in dustriewijk komt een brede groe ne gordel met parken, vijvers en scholen. Het verkeer zal naar en van de stad worden geleid via een systeem van drie boven elkaar lig gende ringwegen en radiaalwegen. De groene strook van negen kilo meter breed zal ook de ziekenhui zen, musea en sportterreinen be vatten. Rondom de groene strook komen de satellietwoonsteden, waarbij de mensen niet te ver van hun werk komen te wonen. Elke satellietstad zal zijn eigen indus trie- en eigen groene gordel heb ben. Op deze wijze hoopt men een stad te bouwen, die twintig miljoen mensen kan herbergen. Tokio is niet alleen de hardst wer kende stad van heel Azië, zodra de lichten uit zijn is het ook de meest uitgaande stad. Er zijn vijftigdui zend bars, restaurants en nachtclubs, die variëren van de gigantische Queen Bee met zijn honderden hostes sen tot kleine Saké bars, waar maar drie klanten een plaats vinden. Merk waardig genoeg voor een traditioneel theeland maakt koffie momenteel grote opgang in Japan. Er zijn in Tokio alleen al vierduizend espres sobars, waar jongens en meisjes voor de prijs van een kop koffie uren kunnen luisteren naar Franse chan sons. Amerikaanse jazz en klassieke muziek. Democratie ingang in Tokio: cowboys, jazz, juke boxes, soft drinks, leren vesten en beatnik lectuur. Maar merkwaardig genoeg is men er toch niet gesteld op Amerikanen. Honderden bars en nachtclubs dragen het bordje „off limits", een aanduiding, door de eige naar aangebracht, dat Amerikanen er niet worden bediend. Verdwaalt er toch een Amerikaan binnen, dan verzoekt men hem beleefd en vrien delijk om te vertrekken. Als de eigenaar, om ruzie te voorko men, toch serveert, loopt hij kans dat al zijn andere klanten hun aan trekken en heengaan, grootste verandering in Tokio wordt wel gevormd door de nieuwe grond wet, die mannen en vrouwen gelijke rechten heeft verleend. Een symp toom hiervan is het aantal echtschei dingen (2400 per jaar) met in twee van elke drie gevallen de vrouw als eisende partij. Voor de oorlog wer den alle familiegeschillen door de heer des huizes geregeld. Hij kon toen ook zeer makkelijk scheiding aanvragen. In die tijd werden jon gens en meisjes strikt gescheiden op gevoed en het ware een schandaal geweest als een jongen en een meisje hand in hand op straat hadden gelo pen. Tegenwoordig ziet men overal <V< 'an en voor De grootste revolutie van alle tijden beleefde Japan, toen vrouwen en mannen voor de eerste maal gelijke rechten kregen. De Japanse vrouwen houden trouw vast aan de traditionele kleding, maar hun gewoonten en manieren zijn westers geworden. STRAAT MAGELLAN Vele Nederlanders kennen de naam van de grote zeevaarder .Magellan, alleen maar omdat ze op de lagere school zijn naam in de aardrijks- kundeboekjes tegenkwamen. Naar hem werd de Straat Magellan ge noemd, die langs de Zuidpunt van Zuid-Amerika voert. Soms weet men dan nog, dat hij als eerste een (zeil)tocht rond de aardbol organi seerde, waarvan hijzelf echter niet levend terugkeerde. De tocht duurde van eind 1519 tot eind 1522. Er is veel over Magellan geschreven in andere talen dan het Nederlands. Daarom was het goed gezien van de uitgeverij Broekman en De Meris te Amsterdam om het boek, dat Ste fan Zweig schreef over. Magellan te laten vertalen in het Nederlands en het was bepaald gelukkig, dat een zo bekwaam vertaler als Johan Winkler bereid was de overzetting in het Nederlands tot stand te bren gen. Stefan Zweig is een fantasierijk en verfijnd scribent. Tijdens een reis naar Zuid-Amerika dacht hij na over het verschil tussen de moderne zeereizen en de riskante tochten van de oude zeevaarders, die in hun' no- tedoppen onbekende verten tege moet gingen. Hij verdiepte zich later in lectuur over die vroegere zeehelden en daar uit wordt uiteindelijk het boek over Magellan geboren, dat veel meer is dan een beschrijving van Magellan's leven als onvervaard scheepskapi tein. Het is een hulde aan de man nen, die in het verre verleden de moed konden opbrengen om huis en haard te verlaten voor jarenlange en bijzonder riskante ontdekkingsrei zen. Zweig probeert ook hun geeste lijke structuur te doorgronden en zo tekent hij een indrukwekkend beeld lezen. Het zal hun iets meegeven op van Magellan. Een boek, dat vele jongere en oudere mensen moeten hun levensweg! HET UUR DER WRAKE „Het uur der wrake", van de Ameri kaanse schrijfster Ph. Gordon Dcma- rest, is een buitengewoon spannend boek, waarin op fascinerende wijze verhaald wordt van de strijd tijdens de Amerikaanse burgeroorlog. De schrijfster voert ons terug naar het jaar 1864, toen het noorden en het zui den van Amerika in een verbeten strijd waren gewikkeld. Tegen de dy namische achtergrond van deze broe derstrijd biedt de schrijfster een ro mantisch beeld van de liefde van twee jonge mensen. „Het uur der wrake" is een boek uit de cultuurserie, uitgege ven door AD. M. C. Stok, Zuid-Hol landse Uitgeversmaatschappij. „ZAZIE IN DE METRO" is de titel van een verrukkelijk boekje van de Fransman Raymond Queneau. Het boekje, dat als ondertitel draagt „Ik ben alleen maar wat ouder gewor den" vertelt het verhaal van een Frans meisje, dat naar Parijs komt en bezeten is van de metro. Haar lief ste wens is eens met dit middel van vervoer te mogen reizen. Een echt Franse staking verhindert dit echter. Het verhaal is doorspekt met kinderlijke commentaren op „grote- mensen-gesprekken". De uitgever van dit aardige boek is H. Meulen- hoff te Amsterdam. (Advertentie) jongens en meisjes samen op straat, in de plantsoenen, in de espressobars. De Japanners hebben er ook een woord voor: „Aveccing", afgeleid van het Frause woord „avec". Jeugd criminaliteit is gering in Japan en de rechter bemoeit er zich praktisch al tijd direct mee. De ouders moeten sa men met de kinderen voorkomen en krijgen er minstens even veel van langs. Japans weg naar de democra tie is lang en moedijk geweest en het eind is nog niet in zicht. Maar dat is een ander facet van de historie van een land, dat er zich nu op kan be roemen de grootste hoofdstad ter we reld te hebben. In de aanstaande herfst zal in Noor wegen een proefmobilisatie van 48 uur voor bepaalde eenheden van leger en vloot worden gehouden, aldus heeft het ministe rie van defensie meegedeeld. (Advertentie) Een Westduits tankbataljon zal deze herfst gebruik maken van de oefen- banen bij Castlemarin in Wales, aldus heeft de Engelse minister van defen sie Watkinson gistermiddag in het Lagerhuis meegedeeld. Tevens worden onderhandelingen ge voerd over de aanleg van munitie- en brandstofopslagplaatsen ten behoeve van het Westduitse leger in. Enge land. Minister Watkinson sprak over de manoeuvres van de We3tduitse tanks in Engeland als „een proef". Wanneer deze proef, die drie weken duurt, goed verloopt zal een beslissing wor den genomen over tie komst van meerdere eenheden»

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 5