Gagarin verovert na heelal ook Manchester
Mr. Beerman belooft nog dit jaar
meer spijtoptanten toe te laten
Duitse arrestant A.
toch uitgeleverd
DRIE MARINIERS GEDOOD OP
ARUBA TIJDENS OEFENING
DONDERDAG 13 JULI 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Na felle kritiek van Tweede Kamer
Tweede motie-Van Doorn
tegen ministerieel beleid
(Van onze parlementaire redacteur)
De woedende storm, die gistermiddag een ogenblik over het
oude Haagse Binnenhof raasde leek symbolisch voor de positie
waarin de minister van justitie mr. Beerman zich op dat moment
in de aan dit Binnenhof gelegen Tweede Kamer bevond. Hij
kreeg van alle kanten de wind zodanig van voren, men viel hem
zo heftig aan, dat hij niet ongeschonden uit het debat te voor
schijn kon komen.
De Kamer kritiseerde unaniem en
vaak In scherpe of bewogen bewoor
dingen het beleid dat hij ten aanzien
van de in moeilijke omstandigheden
of zelfs in nood verkerende spijt
optanten in Indonesië voert. De ver
dediging van dit beleid vond de Ka
mer zo zwak, dat zij voor de tweede
maal een motie aannam, waarin de
minister duidelijk te verstaan werd
gegeven, dat de richtlijnen voor het
toelatingsbeleid aanmerkelijk dienen
te worden verruimd en dat het on
derzoek van de aanvragen om toe
lating in Nederland moet worden
versneld.
Tevens constateerde de Kamer dat
de motie-Van Doorn, die op 19 no
vember 1959 was ingediend en die op
24 november 1959 werd ingetrokken,
nadat de minister had toegezegd het
daarin gevraagde volledig ter harte
te zullen nemen, niet was uitgevoerd.
Die motie van november 1959 wilde
reeds ongeveer hetzelfde als de motie
die nu door de Kamer bij zitten en
opstaan werd aangenomen. Slechts
enkele leden stemden tegen.
T oezeggingen
De motie, waarmee minister Beer
man op de laatste dag voor het
zomerreces naar huis gestuurd
werd, is eveneens ingediend door
mr. Van Doorn van de K.V.P., on
danks het feit, dat de bewinds
man na de onverbloemde aanval
len op zijn beleid met enkele toe
zeggingen was gekomen.
De minister verklaarde dat hij be
reid was in de commissie-Van Vollen
hoven, die de regering adviseert over
de aanvragen van spijtoptanten tot
toelating in Nederland, een of twee
plaatsvervangende leden te benoe
men, opdat deze commissie weer
haar oorspronkelijke produktie kan
bereiken. Die produktie was namelijk
aanzienlijk ingetrokken.
Er zijn thans nog ongeveer 2000 dos
siers, die tezamen een 8000 personen
betreffen, zo deelde de minister ver
der mee. Hij was bereid maatregelen
te treffen, waardoor al deze dossiers,
binnen één jaar dat is in de ko
mende twaalf maanden in behan
deling kunnen worden genomen. Hij
verwachtte dat het mogelijk zal zijn
in 1961 nog 850 dossiers af te doen.
In 1961 zouden dan tussen de 3000 en
4000 personen kunnen worden toege
laten. Er zijn namelijk in de loop van
1961 reeds 964 personen toegelaten.
Deze toezeggingen werden de mi
nister als het ware afgedwongen.
Desondanks had de Kamer zo wei
nig- vertrouwen in de vlottere toe
lating van spijtoptanten, dat zij
mr. Beerman toch nog de motie
op de hals schoof.
Minister Beerman, die weinig goede
woorden te horen had gekregen, zette
uitvoerig uiteen hoeveel repatrianten
er in het verleden al in Nederland
zijn opgenomen. Daarom begreep hij
niet, dat men hem verweet dat aan
de motie-Van Doorn van november
1959 geen uitvoering is gegeven. Hij
hield het tegendeel vol, al moest hij
toegeven, dat de richtlijnen voor de
toelating formeel geen andere formu
lering hebben gekregen. Wel is er een
ruimere interpretatie aan verschaft.
Dat achtte hij even belangrijk en van
even veel betekenis. Wat een aantal
richtlijnen betreft is men veel soepe
ler geworden, zo zei hij. Zij zijn aan
gepast aan de veranderde omstandig
heden, waardoor een flexibel beleid
kan worden gevoerd. Het toelatings
beleid gaat dikwijls tot de uiterste
grenzen van de te verwachten assi
milatie.
Wrevel
Bij de repliek verklaarde mr. Van
Doorn dat hij niet van de argu
mentatie van de minister onder de
indruk was gekomen. Hij was
zelfs enigszins van wrevel ver
vuld, doordat mr. Beerman nu
kwam met de toezegging, dat in
de komende twaalf maanden 3000
a 4000 spijtoptanten zullen wor
den toegelaten en daarmee dus
eigenlijk het bewijs leverde dat
hij in het verleden verzuimd heeft
te doen wat nu mogelijk blijkt.
Mr. Van Doorn diende daarna zijn
motie in, die zoals gezegd, met bijna
algemene stemmen werd aangeno
men.
„Weigering was onmogelijk"
Salarissen ambtenaren
Belastingdienst
moet wachten
tot 1962
(Van onze parlementaire redacteur)
Er lag een zekere kritiek in de vra
gen die dr. Van Heivoort (k.v.p.) gis
teren in de Tweede Kamer aan de
minister van binnenlandse zaken, mr.
Toxopeus, en de staatssecretaris van
financiën, dr. Van de Berge, stelde
over de salarissen van de lagere en
middelbare belastingambtenaren.
Hij informeerde of de minister van
binnenlandse zaken alsnog bereid was
het overleg voort te zetten teneinde
onverwijld voor het lager en middel
baar belastingpersoneel de noodzake
lijke verbeteringen in hun salaris
positie tot stand te brengen.
Het antwoord van minister Toxopeus
liet aan duidelijkheid niets te wen
sen over. Hij noemde de voortzetting
van het overleg in de bijzondere
commissie van overleg van de belas
tingdienst in strijd met het algemeen
salarisbeleid van het kabinet, waar
omtrent in de vergadering van de
centrale commissie voor georgani
seerd overleg op 22 november 196U
overeenstemming was bereikt. Hij
achtte het uitgesloten dat een zoda
nig overleg van de zijde van de rege
ring zou worden bevorderd.
De bewindsman achtte het vanzelf
sprekend dat in de centrale commis
sie bij het overleg over de periode na
1 januari 1962 de belangen van de
lagere en middelbare ambtenaren
aan de orde zullen komen.
Per vliegtuig naar
Zwitserland
De minister van justitie, mr. A. C. W,
Beerman, heeft besloten de Duitser
A., die zich sedert 10 april in het
Huis van Bewaring te Maastricht be
vond, uit te leveren aan de Zwitserse
justitie. De minister deelde dit gister
middag mede in de Tweede Kamer in
antwoord op vragen van het Tweede
Kamerlid Baeten. De uitleverings-
aanvrage voldeed aan alle eisen, zo
dat het verzoek niet kon worden ge
weigerd, aldus de minister. Bewaakt
door drie leden van de koninklijke
marechaussee werd de 41-jarige Duit
se wapenhandelaar gisteravond op
Schiphol per auto over het platvorm
De Nederlandse regering heeft de
1-jarige Duitser R. Arndt uitgele-
verd aan Zwitserland. De Duitser
heeft drie maanden doorgebracht in
het huis van bewaring in Maastricht.
Deze bewaring Meld verband met een
Zwitsers uitleveringsverzoek on ver
denking van moord, in 1957 in Genè-
ve gepleegd. De heer Arndt is gerui
me tijdin hongerstaking geweest.
Foto: twee leden van de vreemdelin
genpolitie begeleiden Rudolf Arndt
naar het vliegtuig voor Zürioh.
naar het gereedstaande vliegtuig van
de K.L.M. naar Genève geleid. Om
zeven uur vertrok het toestel.
De Duitser werd op bevel van de of
ficier van justitie van Maastricht op
10 april in het Huis van Bewaring
ingesloten, nadat een „verzoek hier
toe door de Zwitserse autoriteiten
was gedaan. De officiële uitleverings-
aanvrage werd van Zwitserse zijde op
15 april tot de Nederlandse rege
ring gericht, aangezien de Duitser
werd verdacht van een moord, die ge
pleegd zou zijn op 19 september 1957
in Genève. A. werd in Maastricht, zo
als de wet dit voorschrijft, gehooid.
Het advies dat de rechtbank uit
bracht een advies dat niet open
baar is maar waarover de minister
niettemin bereid was mededelingen
te verstrekken was afwijzend.
De rechtbank was van oordeel,
dat hetgeen haar ter kennis was
gekomen bij het verhoor niet een
ernstig vermoeden opleverde, dat
A. 't misdrijf terzake waarvan zijn
uitlevering werd verzocht, had ge
pleegd. Het systeem van het met
Zwitserland gesloten uitleverings
verdrag brengt echter mee, dat
het niet aan de Nederlandse rech
ter ter beoordeling staat of de op
geëiste persoon het feit waarvan
hij in Zwitserland wordt verdacht
al dan niet heeft gepleegd.
De minister van justitie, mr. A. C.
Beerman heeft ivoensdagmiddag in
de Tweede Kamer vragen beantivoord
betreffende de Duitser Rudolf Arndt,
die ongeveer drie maanden lang in
het huis van bewaring in Maastricht
icas opgesloten.
Benoeming concertmeesters
Per 1 september 1962 zal de heer Wil
lem Noske, thans concertmeester van
het Rotterdams Philharmonisch Or
kest, de plaats van Herman Krebbers
bij het Concertgebouw innemen. Dick
de Reus, tot nu toe eerste concert
meester van het Utrechts Stedelijk
Orkest, wordt opvolger van de heer
Noske bij het R. Ph. O.
ORKAAN
WOEDDE
BOVEN
NEDERLAND
Slot van pag. 1
waardoor het telefoonverkeer
ruim een uur gestoord werd. De
standhouders van de Lekker-
kerkse markt zullen deze middag
niet vlug vergeten. .Door de wind
hoos vlogen de tentjes met in
houd in de lucht. Op het dak van
de Nederlands hervormde kerk
werden diverse broeken en jurken
teruggevonden. Maar wat erger
was: ook het papieren geld van
de marktkooplieden vloog de
lucht in. De schade hiervan, bui
ten de weggewaaide goederen en
tentjes, bedraagt zeker 15.000 gul
den.
In Rijswijk (Z.-H.) werd voor onge
veer 100.000 gulden scl.ade aange
richt, toen een 54 ton zware en 50
meter hoge torenkraan omver waai
de.
De kraanmachinist P. P. J. Postema
uit Den Haag, die zich op dat mo
ment in de machinistenkamer op on
geveer 20 meter boven de grond be
vond, brak bij de val zijn linkerbo
venbeen, zijn rechterarm en zijn
rechterschouder.
Op de luchthaven van Rotterdam
sloeg een Tiger Moth bij het landen
over de kop. De piloot, de heer N.
J. van der Voorn, liep een lichte ver
wonding aan het voorhoofd op. Het
toestel werd geheel vernield.
Het Wereldgebeuren
Aanvaring
Op de Nieuwe Waterweg kwamen het
Duitse motorschip „Widar" en het
Engelse stoomschip „Chijebassa" met
elkaar in aanvaring. De „Widar" kon
op eigen kracht zijn reis vervolgen.
De „Chijebassa" kon op eigen kracht
de haven van de Maasstad bereiken.
In het Westland is grote schade aan
de kassen aangericht. Ook het noor
den van het land kreeg zijn deel. De
bul barstte daar pas gisteravond los.
Enorme schade ondervonden land
bouw- en veeteeltbedrijven. In Heili-
gerleer werd een bodewageu met
paard en al een meter van de grond
gelicht. In deze plaats en in Wester-
lee wordt de schade op totaal drie
ton gesehat.
Jean Rolliman, de student die enige
maanden geleden onder verdenking van
medeplichtigheid aan de ontvoering van
Eric Peugeot werd gearresteerd, is voor-
■aardelijk ïn vrijheid gesteld.
Mortiergranaat
ontploft
Dinsdagmiddag heeft zich bij
een schietoefening van de mari
niers op Aruba een ontploffing
in een mortier voorgedaan met
noodlottige gevolgen. Drie men
sen verloren het leven.
ZEVEN TWEELINGEN. Een geluk
kige vader „groef" dinsdag in zijn
geheugen op zoek naar namen voor
zijn jongsten, 'n tweeling, en functi
onarissen van het ziekenhuis lichte
lijk verbijsterdgroeven in de ar
chieven, op zoek naar andere records,
want de vader, Marion L. Pearson,
een televisiemonteur, is door zijn 37-
jarige vrouw verblijd met de zevende
achtereenvolgende tweeling. Zij is
alles bijeenmoeder van 18 Kin
deren.
Voorlopig is vastgesteld, dat de
medische geschiedenis geen gezin kan
noemen waarin zevenmaal achtereen
een tweeling werd geboren (allen
kerngezond).
De slachtoffers zijn.sergeant A. K.
Roeleveld uit Aruba en de mariniers
A. J. J. Struike uit Nijmegen en M.
C. Tulp uit Oosterbeek.
De luitenant der mariniers H. W.
van der Steeg uit Heemstede werd
ernstig aan de buik gewond door
scherven, maar zijn toestand geeft
geen aanleiding tot directe ongerust
heid. Ook de kapitein van de mari
niers F. O. C. Schuch, wonende op
Aruba, kreeg ernstige scherfwonden
aan de buik.
Licht gewond werden de luitenant
der mariniers M. van der Graaff
uit Den Haag en de mariniers C.
K. M. Mens uit Zeist en L. Zijlstra
uit Menaldumadeel.
Gisteren vertrok een commissie i
naar Aruba om een onderzoek in
te stellen naar het gebeurde.
Sergeant A. K. Roeleveld was gehuwd
en had twee kinderen. Hij werd op
4 oktober 1917 in Den Haag geboren.
Marinier A. J. J. Struike was onge
huwd. Hij werd op 11 juni 1941 in
Nijmegen geboren. Marinier M. C.
Tulp was ongehuwd. Hij werd op 26
oktober 1941 in Soerabaja geboren.
Luitenant H. W. van der Steeg is on
gehuwd. Hij werd op 2 november
1939 in Aalten geboren.
Kapitein F. O. C. Sehuch is gehuwd
en heeft één kind. Hij werd op 19 ok
tober 1926 in Soerabaja geboren.
Geen beslissing over
K.L.M.-lijn in V.S.
Het Amerikaanse ministerie van bui
tenlandse zaken heeft gisteren ter
elfder ure een conferentie met staats
secretaris mr. E. G. Stijkel over een
Californiselic route voor de K.L.M.
uitgesteld.
Mr. Stijkel ontving de mededeling
van de assistent-minister voor econo
mische zaken van het State Depart
ment, Edwin M. Martin, tegen lunch
tijd. Hij had zijn verbazing te kennen
gegeven dat dit besluit op zo korte
termijn was genomen.
Volgens welingelichte kringen heeft
het Amerikaanse ministerie nog geen
besluit kunnen nemen. Het vertrek
van de heer Stijkel naar Nederland
kwam daardoor op losse schroeven te
staan.
Visioen van
samenwerking
Na het heelal heeft Joeri Gaga
rin gisteren ook Manchester
veroverd.
Gagarin kwam in de stro
mende regen in Manchester
aan, om er een gouden me
daille ïn ontvangst te nemen,
die hem is toegekend door de
vakbond van metaalarbei
ders.
Gagarin kreeg juist de tyd om kort
te wuiven in de richting van dc
officiële welkomstcommissie Rus
sische diplomaten, vakbondleiders
en gemeentelijke autoriteiten),
toen dc menigte door het politie-
kordon brak. De kleine Shena
Lambert, dochtertje van een vak
bondsleider, wrong zich door de
menigte en zag kans Gagarin een
bos rozen in de hand te drukken.
De juichende en lachende menigte
dreef de man, die het heelal had
veroverd, vluchtend de startbaan
op -Gagarins polilie-cskorle was
uiteengedreven en stond verward
en overrompeld terzijde.
De Rus wist zich tenslotte in een
van de officiële auto's te wringen
(de verkeerde), glimlachte, wuif
de (voor de zoveelste maal) en
werd weggereden naar een vak
bondsvergadering.
Bij de medaille-uitreiking, voor
spelde Gagarin, dat de dag zou
komen dat de Russen, Amerika
nen en Engelsen als één ploeg
zouden samenwerken, in plaats
van te werken in een geest van
militaire concurrentie. „Ik zie de
grote dag voor ogen dat een Sow-
jet-ruimteschip dat op de maan
aankomt, een groep' geleerden de-
barkeert die zich zal voegen bij de
groepen Amerikaanse en Britse
geleerden, die daar in laboratoria
werken", aldus Gagarin.
Nadat hij door de vakbondsmensen
was ontvangen, werd Gagarin
naar het stadhuis gebracht, waar
hem een officiële lunch werd aan
geboden. Ondanks het 'slechte
weer, waren zeker 10.000 man op
de been en de auto met Gagarin
vorderde slechts langzaam. Voor
het stadhuis speelde een mjlitaire
kapel.
Beslissing over
dood of leven
President Ben Zwi van Israël zal
waarschijnlijk dit jaar nog voor
een beslissing komen te staan,
die, hoe die ook uitvalt, altijd aanlei
ding zal zijn voor politieke discus
sies. De man die oorzaak van die
moeilijkheden voor Ben Zwi zal wor
den, is Adolf Eichmann, de moorde
naar van zes miljoen joden en die
thans op allerlei manieren zich er
probeert uit te draaien. Want
(vreemd genoeg) staat in Europa de
uiteindelijke straf voor Eichmann al
vast de doodstraf is nog te goed
voor hem in Israël zelf aarzelt
men. Ook in Jerilzalem is men er wel
van overtuigd dat de rechtbank het
leven van Eichmann zal eisen, maar
dan is er nog bet prerogatief van elk
staatshoofd gratie. Een man die
blijkens zijn houding in het proces
nog bijzonder aan het leven hangt,
zal zeker van de gelegenheid tot het
vragen van gratie gebruik maken.
Maar daaraan vooraf kan weer een
zaak in hoger beroep worden behan
deld en van dat vonnis kan revisie
worden aangevraagd. Juristen in Is
raël menen dat Eichmann het jaar
1961 nog zal overleven en misschien
nog menig ander jaar. De Israëlische
justitie is overigens nooit van plan
geweest het proces-Eichmann even
tjes af te doen.
Eichmann heeft zich ook in het ge
loof in waarzeggerij een waar
dig navolger van Hitier en
Himmler getoond. De een riep nog
harder om zijn horoscoop dan de an
der. wanneer er weer eens iets
scheef ging in het derde rijk. Eich
mann heeft verleden jaar in Argen
tinië een waarzegster geraadpleegd,
naar zijn zeggen, die hem zijn levens
einde in 1961 voorspeldde. Nu heeft
hij niet bepaald grote levensvooruit
zichten. maar, zoals gezegd, in Jeru
zalem geeft men hem nog wel een
poosje. Want tussen uitspraak en be
schrijving van het vonnis, dat zeker
wel een heel dik boek zal worden,
liggen, naar men rekent, zeker drie
maanden. En men is nog niet aan de
uitspraak toe.
De positie van Ben Zwi is welis
waar vrij vast, maar de staat
Israël bestaat pas dertien jaar
en men moet zich nog aan vele de
mocratische vormen wennen. Een
president zal dus terwille van hem
zelf en zijn land proberen langs vele
klippen heen te zeilen.
Een hele gevaarlijke klip is Eich
mann. Want een doodvonnis betekent
dat Ben Zwi moet kleur bekennen.
De streng orthodoxe joden, hoe
vreemd het ook moge klinken, wij
zen op de Talmoed, waar staat dat
een rechtbank, die eenmaal in de
zeventig jaar de doodstraf beveelt,
en bloedrechtbank is". Het „oog om
oog en tand om tand"-prineïpe wordt
hiermee ondervangen. Vandaar ook
dat het verzoeningsgebaar van Probst
Gruber, die tegen Eichmann getuig
de. veel meer indruk maakte op de
Israëliërs dan alle gruwelijkheden
van de overlevenden uit de kampen
bij elkaar. Integendeel! Vele jeugdi
gen in Israël vragen zich verbijsterd
af wie en wat hun voorouders voor
mensen waren om zich zonder meer
te laten afslachten. Andere Israëliërs
hebben aan een verslaggever van de
Frankfurter Allgemeine gezegd, dat
„zij in een vrij land willen leven, dat
geen doodstraf kent". Vanwege het
internationale prestige van Israël en
ook door zijn Dolitieke tegenstanders
zou Ben Zwi heel moeilijk komen te
zitten als hij Eichmann begenadigde.
De grote joodse, in Amerika wo
nende theoloog Martin Buber
heeft de komende grote beslis
sing van Ben Zwi aangevoeld. Hij
beeft onlangs een bijeenkomst gehad
met enkele van zijn vrienden, onder
wie de wereldbekende godsdienstfilo-
soof Bergmann. Zij hebben gezegd te
overwegen, wanneer het doodsoor
deel over Eichmann is uitgesproken,
een verzoekschrift om gratie bij Ben
Zwi in te dienen. Dan staat Beii Zwi
niet alleen in zün beslissing en kan
daardoor niet het voorwerp van poli
tieke controversen worden. De Bu-
her-groep had erop gerekend dat
Eichmann voor de rechters zou toege
ven schuldig te ziin aan de uitroeiing
van gehele volken. Maar tot dusver
beeft, behalve de gouverneur van Po
len, Frank, geen enkele prominente
nazi schuld bekend. Ook Eichmann
niet. Desondanks zullen Buber en zijn
vrienden Ben Zwi een petitie doen
toekomen, wanneer het leven van
Eichmann wordt geëist. A's Ben Zwi
toegooi, dan zullen velen hem zacht
zinnigheid verwijten, slaat hij de pe-
ritio in de wind. dan krijgt de Argen
tijnse waarzegster geliik. Maar dan
is Eichmann ook na zijn dood nog
oorzaak van onrust.
BEN ZWI
moeilijkheden over e
■moordenaar
