BOSCH
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
KarelI
«ASPIBIN
•ASPIRIN
TOUR DE FRANCE
De groene hel
ANTON GEESINK WIL KANSEN
IN TOKIO GRAAG VERDEDIGEN
Als U werkelijk van
Uw pijn af wilt, helpt
waar BAYERachter staat.
Uit de
wondere
wereld
van de
techniek
JAPAN VEROVERDE IN EUROPA
EEN NIEUWE MARKT...
iedereen ziet méér in 'n
Het blanke mysterie van de Matto Grosso
10
PROVINCIALE ZEEUW3B COURANT
MAANDAG 26 JUNI 1961
Beeldscherm met
>000 x versterken
de róntgenbeetdver.
sterker.
Het röntgenapparaat wordt in
de techniek o.a. gebruikt om ma
teriaal fouten op te sporen.
röntgen
straal
kristal
I röntgen:
apparaat
fotografische
plaat
Röntgenstralen dringen door lich
tere stoffen (bijv. spierweefsel)
heen. Zo kan men foto's maken
van o.a. het Skelet. Ook kan men
daarvan een beeld vormen op
een scherm dat oplicht als het
door röntgenstralen wordt ge
troffen.
En in de natuurkunde om na
te gaan hoe de moleculen in
verschillende stoffen zijn ge
rangschikt.
röntgen
apparaat
Miniatuur róntgenbuisvoorde tandarts
(nacr binnen I
springend I
elektron J
MU De binnen-elektronen zitten
M| heel vast, maar met zeer
a\j Snelle elektronen kan men
j M ze uit het atoom schieten.
wolfram
röntgen-
straal
elektron
In het atoom bewegen de
elektronen in precies voor
geschreven banen rondom
de kern.
[transform]
ma tor
1200.000Vj;
"elektron als projectiel
De als projectiel te gebruiken elektronen
worden uitgestraald door een gloeidraad
in een luchtledige buis. Zij worden ver
sneld dooreen hoge elektrische spanning
tussen kathode en anode. Daarin wek
ken zij dan röntgenstralen op.
Een vrijgekomen plaats wordt
even later bezet door een naar
binnen springend buiten-elek
tron, waarbij energie vrijkomt
in de vorm van (röntgen) straling.
Wil ZIJN HET EENS
elastisch rijden
BOUGIES
tfierma-B/asfiC
dgetfemd op lie! hedendaagse verkeer
Bij het Oostenrijkse parlement zal een
wetsvoorstel worden ingediend ter verlen
ging van de leerplichtige leeftijd tot ne
gen jaar. Reeds in 1919 Is een desbetref
fende passage in de grondwet opgenomen.
WEL OF GEEN AMATEUR
Graag een baantje
accepteren..
De Utrechtenaar Anton Geesink, 14
maal Europees judo-kampioen,
zeide dat het nieuws, dat judo op
het Olympisch programma komt,
hem bijzonder verheugde, maar
dat hij zich ook onmiddellijk af
vroeg hoe men de zaak dacht te
organiseren. „Als de Japanners
met gewiehtskiassen stillen wer
ken, komen we sterk In het nadeel
en knnnen we de gouden medailles
zo wel aan Japan geven".
Dacht Geesink zelf nog kans te heb
ben naar Tokio te gaan? „Tja",
was zijn antwoord, „ik zou wel
graag willen, maar de Nederland
se officials menen dat zq, wat de
intepretatie van het begrip ama
teur betreft, altijd haantje-de-
voorste moeten wezen. We weten
toch allemaal wel hoe men er in
het buitenland over denkt? Ze
lachen ons uit".
Advertentie
Geesink zeide dat hfl dacht in To
kio, als 29-jarige, nog een beste
beurt op de mat te kunnen maken.
„Eigenlijk was Ik voornemens wed
strijden er aan te geven na de ko
mende wereldkampioenschappen
in Parijs, maar als ik een kans
zou maken naar Tokio te gaan,
wil ik er desnoods nog wel een
schepje bovenop gooien. Als het
moet, sluit ik mijn sportschool en
accepteer een baantje", aldus de
man die misschien hoge ogen zou
kunnen gooien voor zijn land in
Tokio.
De voorzitter van de Nederlandse ju
do bond, ir. A. M. Pinge, merkte
op dat, door Nederlandse bril be
keken, een scheve verhouding is
rechtgetrokken. „Voor ons was
het onbevredigend dat sporten als
boksen en schermen wél op het
program stonden en judo niet. We
hebben in Nederland thans 20.000
a 25.000 beoefenaars van de judo-
sport, Nederlandse boksers zijn
heel wat dunner gezaaid", aldus
ir. Pinge.
Aanbod van vijf miljoen
dollar voor Patterson
De wereldkampioen zwaargewicht
Floyd Patterson heeft een aanbod
gekregen van 5 miljoen dollar als
hij zijn titel wil verdedigen tegen
de winnaar van het gevecht tussen
Harold Johnson en Eddie Machen,
dat op 1 juli a.s. zal worden gehou
den.
Dit aanbod kwam van de zijde van
promotor Herman Taylor en Al
Soifer, die dat titelgevecht dan graag
in februari van het volgend jaar in
de „Convention Hall" in Atlantic
City, in de Amerikaanse staat New
Jersey, willen organiseren.
Pattersons manager zou Sonny Lis-
ton, die op de lijst als nummer 1
stond voor een titelgevecht tegen
Patterson, praktisch reeds uitgescha
keld hebben. Machen staat als num
mer twee op de lijst vaq zwaarge
wicht kampioenen, terwijl Johnson
half zwaargewicht kampioen van do
N.B.A. is (de organisatie van boks-
commissies der onderscheidende sta
ten van de Verenigde Staten).
Geen rijwieldriedaagse dit
jaar in Bergen op Zoom
De V.V.V.-rijwïel-dricdaagse in Ber
gen op Zoom gaat dit jaar niet door.
Vorig jaar hield de Bergen op Zoom-
Advertentie)
Muziekje? Keus genoeg. Klassiek,
opera, jazz - elck wat wils. Sigaar
tje? Eén keus voor iedereen:
CHARMANT. Dat geurige rokertje
voldoet altijd.
CHARMANT20voorfi
toen de gryze duivels hem van alle kanten
besprongen. Sandra was vervuld van afgrij
zen. „Oh, Arend, kunnen wij niets doen voor
dat arme beest?" riep zij uit. Piloot Storm
schudde het hoofd. „Neen meisje, daarvoor
is het toch al te laat. Bovendien moesten wij
maar zo min mogelijk in de Wetten der Na
tuur Ingrijpen. Dat hebben wij mensen al veel
te veel gedaan!"
met 3 - voudige werking
(BAYER)
stilt snel doet de activeert E J
de pijn koorts dalen het organisme
1823. Urenlang snorden de
twee kleine, doch sterk ge
bouwde vehikels met be
trekkelijk hoge snelheid
over de sneeuwvlakten. Men
deed nu geen moeite meer
om voormalige wegen te
volgen, doch koerste lijn
recht in de aangegeven rich
ting, terwijl eventuele klei
ne omwegen rond natuur
lijke obstakels, meteen weer
werden gecorrigeerd met
behulp van het kompas. De
ogenschijnlijke verlatenheid
werd zo nu en dan hevig
gecontrasteerd door bewij
zen van dierlijk leven. Zo
zagen de reizigers aan de rand van een bos
opeens een rendier over de sneeuw rennen,
achtervolgd door een aantal hongerige wolven.
De vluchteling was aan het eind van zijn
krachten, doch verweerde zich nog geducht
se Vereniging voor Vreemdelingen
verkeer voor de twaalfde maal deze
driedaagse, maar gezien het nadelig
saldo in dat jaar (f 1200,is het
niet verantwoord deze rijwielcours
ook dit jaar weer te organiseren. De
kosten, die eraan zijn verbonden, zijn
niet meer te dragen. Men heeft nog
getracht een organisatie in het leven
te'roepen, die de tocht op touw zou
zetten, en dan een subsidie zou ont
vangen van de V.V.V.. maar dat bleek
niet meer mogelijk. Het bestuur van
de V.V.V. hoopt volgend jaar weer
een rijwieldriedaagse te kunnen hou
den.
torfietsen is in 1960 hoger ge
weest dan de import van motoren
uit welk land dan ook. En nu is
Honda zover, dat hij in Hamburg
een eigen groot kantoor wil ope
nen om de verkoop in Europa ver
der te leiden. Er komen namelijk
behalve motoren ook brommers
en scooters uit het verre Oosten.
Voor export is daar nog ruimte,
want de produktie van motorfiet
sen in Japan beliep in het afgelo
pen jaar liefst anderhalf miljoen,
terwijl de uitvoer al 700.000 fiet
sen was.
Hoe groots de Honda fabrieken de
zaken aanpakken, blijkt overigens
ook wel uit het feit, dat ze een
eigen circuit hebben laten aan
leggen. Onze landgenoot H. Hu-
genholtz, directeur van het cir
cuit in Zandvoort, heeft de Ja-
1>anners van advies gediend. De
;euze viel tenslotte op een cir
cuit, dat voor 95 procent gelijk is
aan dat van Assen.
Niet alleen loopt de weg vrijwel ge
lijk, maar ook wat accommodatie
betreft is Assen nauwkeurig ge
volgd, tot zelfs de bouw van het
tijdwaarnemershuis toe. Over en
kele maanden zal het circuit klaar
zijn. Dan zullen de Hondamachi-
nes in eigen omgeving kunnen
worden getest. Dan kunnen ook in
Japan grote wegraces worden ge
houden. De prestaties van de Ja
panse machines op de Europese
circuits zal er ongetwijfeld door
beïnvloed worden.
0 De Finse beeldhouwer Waino Aaltonen
heeft de opdracht gekregen een stand
beeld van Gutenberg te maken voor liet
Gutenberg-museum In Mainz dat in de
zomer van volgend jaar na restauratie
weer In gebruik genomen zal worden.
„Made in Japan"
nu ook op motoren
De Japanse motorïndustrie heeft zich
vorig jaar met enthousiasme op de
Europese markt gegooid. Het was
de Hondafabriek, die in Nederland
aanknopingspunten zocht en vond
en die de markt stormenderhand
heeft veroverd. Niet in het laatst
ook, doordat men in Japan inzag,
dat de racerij een der beste vor
men van reclame is. De Japanse
Honda-mannen smeten er een
slordig miljoen tegen aan en kwa
men met renners en machines
naar de Europese circuits, waar
ze weliswaar niet direct alle ere
metaal wegsleepten, maar waar
ze toch wonderwel mee bleken te
kunnen komen.
De resultaten zijn ernaar. Het aan
tal uit Japan geïmporteerde mo-
f Advertentie)
Nü een ARISTONA kopen, want
HENRI VAN WERMESKERKEN
Zij hadden mij kunnen aanraken, ter
wijl ik sliep. Dit weten gaf mij
vreemd genoeg geen gevoel van on
rust, maar juist van rust en veilig
heid. Ze hadden dus geen kwade be
doelingen.
In de nacht schenen nog meer kano's
te zijn aangekomen, waarin ook vrou
wen waren, die ik de vorige dag niet
had gezien en deze liepen geheel
naakt in de schaduw aan de overkant
maar deden allen, of wij niet beston
den.
Toen de zon wat hoger kwam, ver
dwenen zij en we zagen ze de hele
dag niet meer.
Het was avond, toen de Indiaan, die
blijkbaar het opperhoofd was, zich
rustig naar onze zijde liet pagaaien
en na een gesprek met Taipeke aan
land stapte. Hij legde zijn boog cn
pijlen, toen ik hetzelfde met mijn ge
weer deed. naast zich neer en bleef
mij aan zien zonder een woord te
zeggen.
Gisteren had zijn blik mij feitelijk
ontweken. Nu scheen hij poolshoogte
te willen nemen van dat witte we
zenik had ook een schone shirt
en broek aangetrokken, welke hij te
voren nooit aanschouwd had. Er ont
ging hem geen detail, alleen mijn ge
zicht ontweek hij.
Met de handen omhoog en daarin een
leeg etensblik en een mooier soort
mes, hetwelk kon toeknippen, trad
ik hem tegemoet, en wilde hem die
dan overreiken.
Maar hij week terug. Taipeke zei mij
ze op de grond te leggen. Zodra ik ze
neergelegd had en enkele schreden
was teruggetreden, nam hij ze gretig
op. Een gretigheid, die Ik meer zag
aan zijn handen dan aan zijn onbewo-
Sen gelaat.
f hij op dat ogenblik een teken had
gegeven aan de overzijde, dan wel
dat het tevoren afgesproken was,
weet ik niet, maar ineens was de
overzflde bevolkt met zeker honderd
Indiaanse krijgers en een twintigtal
vrouwen en begonnen de kano's naar
deze zijde over te steken.
Ik merkte op, dat de vrouwen alles
aandroegen, wat ef te dragen was.
waarondervier lijken. Bij twee
waren het hoofd en de handen reeds
afgekapt enwaarschijnlijk gege
ten. In de kano lagen verder nog een
achttal koppen van verslagen vijan
den. Twee lijken werden uit de boten
gehaald en onmiddellijk begraven bo
ven in een boom. Dit geschiedde al
dus:
Twee mannen namen ieder een liik
mee, dat zij met van vezels gevloch
ten touw om hun middel hadden ge
bonden cn waarmee ze langzaam
omhoog klommen, onder hevig pro
test van vluchtende apen en schreeu
wende papegaaien. Zii verdwenen er
mee in het ondoorzichtbare takken
en bladerdak en kwamen alleen te
rug. Waarschijnlijk mensen van hun
eigen stam. die gevallen waren.
Dat is de soort begraving van Indi
anen. Een begrafenis in de maag der
vogels. Elke starr» heeft zo zijn do-
denboom, maar waarschijnlijk achtte
men het te ver om de doden mee te
nemen en gaf men hun hier deze
fatsoenlijke begrafenis.
Meteen doet de stam, alsof mijn
kampeerplaats de hunne is. Er wor
den drie vuren aangemaakt en er
wordt gegeten. Ik spaar U de details,
feitelijk ook, omdat ik die niet zie
en mij in de tent heb teruggetrokken
en een blik koud leeg eet, omdat ik
niet wil, dat Taipeke dit op het vuur
warmt, waar menselijke leóematen
gebraden worden. Feitelijk eten zij
hun vijanden niet alleen om de smaak
van het vlees, maar ook om zelf de
kracht te krijgen, die in de tegen
stander was. Solimacos zit dicht bij
mij, want hij is bang. Hij behoort
tot de Toeras-Indianen en al bestaat
er geen vijandschap, hij voelt zich
tussen die vreemden niet op zijn
plaats.
Interessant is de houding van Taipe
ke. Sinds zijn jeugd heeft hij geen
mensenvlees gegeten, dus doet hij
het thans ook niet. maar aan zijn
bloeddoorlopen ogen is duidelijk te
zien, dat er een tweestrijd in hem
is en dat de geur, welke enigszins
doet denken aan het bi-aden van var
kensvlees, vreemde emoties bij hem
opwekt. Met zijn ogen schuin naai
de feestvierenden gericht, vertelt hij
van de heldendaden van zijn stam
die dag tegen de Itocapuks. Zij zijn
de Itocapuks tot diep in het oerwoud
gevolgd, hebben bon verslagen cn
vele doden gemaakt.
Ook als de nacht valt, blijft het
feest doorgaan. Uit de kano's haalt
men enkele potten met een drank,
die masata heet en bereid is uit
de Yuca. Taipeke vertelt mij, hoo die
bereid wordt. De vrouwen nemen de
Yuca in de mond, kauwen die fijn
en spuwen die in een goed gesloten
korf. Daarna wordt gewacht tot die
gist en bezonken is en dan drinkt
men het sap bij wijze van alcohol.
Het moge vreemd klinken, maar deze
nacht slaap ik voor het eerst vol
maakt rustig en minstens twaalf uur
achter elkaar zonder te ontwaken.
Gevaren lijken meestal het drei-
gendst, zodra men die nog niet vol
komen kent.
Hier, te midden der Indianen en nu
werkelijk het gevaar om mij heen
is, slaap ik zonder bewustzijn van
gevaar in.
Ik ben wakker geworden door de
toebereidselen, die de stam maakt
om te vertrekken. Feitelijk zijn het
er meerdere, die door de tamtam
bijeen geroepen zijn en die zich weer
bij hun verschillende woonplaatsen
langs do rivier zullen afscheiden.
Het blijkt mij nu ook, dat er meer
dan één hoofd is, maar dat de kleine
dikke Indiaan toch een zekere auto
riteit over de anderen heeft.
Taipeke heeft mij gezegd, dat de
veiligste manier om gaar het binnen
land door te dringen is een zekere
vriendschap met de Parintintins,
waarbij hij mij enigszins als tolk
dient. Hierbij wil ik opmerken, dat
Taipeke veel van hun taal vergeten
is, want dikwijls komen er misver
standen voor Door met hem mee te
trekken ben ik beveiligd voor. verra
derlijke overvallen, zoals ik die van
Itocapuks heb gezien. Het blijkt mij,
dat geen der hoofden ooit een blanke
van nabij heeft gezien. Wel zijn eni
ge vooruitgeschoven posten in con
tact geweest met het kleine fort van
de Indianendienst, waar zij geschen
ken hebben gekregen en weten zij
dus van het bestaan van blanken
af. maar zelf hebben zij die nooit
aanschouwd.
Bij een militaire expeditie van gene
raal Rondo hebben zij zich na het
eerste contact uit de verte, diep in
de bossen teruggetrokken en alle
aanraking vermeden.
De Braziliaanse Indianendienst is
steeds doende om 'n vriendschappe
lijk contact te krijgen met de Indi
anen. Dit moet heel voorzichtig ge
schieden, want zodra zij meer man
nen zien dan zij zelf tellen, verdwij
nen de Indianen spoorloos.
Het is dus 'n uiterst gevaarlijk werk
voor pioniers en vele van die. moedige
mannen zijn na het vinden van con
tact toch nog gevallen onder de ver
raderlijke pijlen.
Er is nog iels anders, dat mij er toe
brengt mee te gaan.
Taipeke heeft hun gevraagd, of zij
iets weten van het bestaan van een
lichter gekleurde stam in hun ach
terland.
Toen hij tekenen van woede bij hen
opmerkte, heeft hij dadelijk verteld,
dat het mijn bedoeling is met „de
stok die kan roepen", oorlog tegen
deze stam te voeren. Ofschoon zij er
zich niet over uit wilden laten, bleek
dit toch in goede aarde te vallen. Zij
zijn maar weinig in aantal en er
alleen op verre jacht- en rooftochten
toevallig mee in aanraking gekomen,
maar waar dit contact vijandig was,
kon het weinig leerrijks opleveren.
Het bleek dat zulk een ontmoeting
hen veel doden kostte, ze beschikken
over betere wapens.
(Wordt vervolgd)
