KarelI
skodr
Festival Wemeldinge
voor 75-jarig O.K.K.
B7?
1961
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
De groene hel
(g)Shodh
HERDENKINGSPLECHTIGHEID
BIJ WESTKAPPELS MONUMENT
MAIZENA
DU RYEA
BOSCHS
Het blanke mysterie van de Matto Grosso
MAANDAG 19 JUNI 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
5
TROMMEN VOOR DE DRUMBAND
Zeven muziekverenigingen
gaven acte de presence
In Wemeldinge was het 'zaterdag
volop feest. Vooral 's middags en
's avonds was het gezellig druk, toen
acht verschalende muziekkorpsen
door het dorp trokken en een groot
aantal belangstellenden zich langs
het parcours had opgesteld. De re
den van deze drukte en het bezoek
van de muziekkorpsen was het 75-
jarig bestaan van de muziekvereni
ging „Oefening Kweekt Kunst".
Burgemeester C. N. F. van Sas had
om 2 uur allereerst de diverse afge
vaardigden van de deelnemende mu
ziekgezelschappen welkom geheten
in het gymnastieklokaal. Daar gaf
de Wemeldïngse eerste burger ook
een terugblik op de geschiedenis van
de jubilerende vereniging. Zoals ie
dere andere fanfare heeft ook O.K.
K. zijn „ups" en „downs" gekend.
Zaterdag was er echter reden tot
vreugde, temeer toen de nieuwe trom
men voor de drumband werden over
gedragen. Dit gebeurde eveneens tij
dens de officiële ontvangst in hel
gymnastieklokaal.
De heer A. P. Schouwenaar, voorzit
ter van het uniformen- en instru
mentencomité, droeg de trommen
symbolisch over door de tamboer-
maïtrestaf aan de voorzitter van O.
K.K., de lieer J. Burger, te overhan
digen. Deze op zijn beurt reikte de
staf over aan de leider van de drum
band, de heer M. Hoogesteger.
Burgemeester Van Sas sprak in zijn
openingswoord over de ietwat primi
tieve beginfase van het gezelschap.
Het ging in 1886 niet van een leien
dakje, maar toen de muziekvereni
ging eenmaal compleet was, kwam
er beslist ook wel muziek uit. Daar
van getuigen de verschillende prij
zen, die liet gezelschap in de hoog
ste afdelingen van de fanfare en har-
moniemuzièk wegsleepte. Momenteel
is O.K.K. een flink korps, dat niet
te klagen heeft over belangstelling
van het Wemeldingse publiek. De
concerten zouden echter wat meer
bezocht kunnen worden, zo merkte
men op, maar het ledental is mede
door toedoen van een reclamecam
pagne in samenwerking met het Goe-
se „Euphonia", dat zaterdag ook van
de partij was, bevredigend te noemen.
Vooral de jeugd wil men door
middel van de drumband trekken,
zodat het eigenlijke korps in de
toekomst uit deze bron zal kunnen
pulten om opengevallen plaatsen
op te vullen. En wat betreft de
instrumenten en uniformen; in
3886 zag men kans met een lijst-
collecte van f 150, alle toenma
lige leden van instrumenten te
voorzien; tegenwoordig is er ech
ter meer nodig. Een lystcollecte
voor deze nieuwe drumband
bracht een bedrag van f 1700 op.
en daartoe hadden diverse vereni
gingen met de Wemeldingse win
keliersvereniging aan het hoofd
het hunne bijgedragen.
Muziektent
Burgemeester Van Sas deelde mede,
dat er besprekingen gevoerd zijn om
een verplaatsbare muziektent aan
te schaffen, die hopenlijk binnen af
zienbare tijd in gebruik genomen zal
kunnen worden. Daarna voerden nog
het woord de heren J. Burger, voor-
Kaartavond? Gezellig met goede
vrienden. Sigaartje? CHARMANT
- het geurige, zachte rokertje, dat
ontelbare vrienden heeft.
CHARMANT
2Qvoor fl.-
zitter van O.K.K., A. P. Schouwe
naar, voorzitter van het uniformen
comité, A. C. van Liere, voorzitter
van „Euphonia", J. den Toonder, L.
Nieuwennuijze namens „Oefening en
Uitspanning", Kattendijke, J. Schip
per namens „Ons Genoegen", Ka-
pelle en M. H. Polderman, namens
„Scheldegalm" te Hansweert.
Zij boden de jubilerende vereniging
een muziekstuk aan. De heren C.
Burger, namens „De Echo", Wil-
helminadorp, en H. Dek namens
„Vooruit" te Waarde, boden de pen-
ningmeesteresse een bedrag aan voor
het uniformencomité.
Daarna volgden diverse concerten
op het schoolplein van „De Echo"
te Wilhelminadorp. „Schelde
galm" te Hansweert, O.K.K. te
Wemeldinge, E.M.M. te Kruinin-
gen, „Oefening en Uitspanning'
te Kattendijke, „Ons Genoegen'
te Kapelle, „Euphonia" te Goes en
„Vooruit" te Waarde. Des avonds
verzorgden O.K.K. en „Euphonia"
aan de westelijke kanaaldijk op
een speciaal verlicht terrein een
grootse taptoe. Vele honderden
toeschouwers waren van dit ge
beuren getuige.
iniiiiiiiiniiiiiiiiinniiuiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiH
Zaterdagmiddag Icon de drum-
Êf band van de 'jubilerende mu-
§1 ziekvereniging O.K.K. te We-
meldinge trots de trom roeren.
Het waren dan ook nieuwe
p trommen, hetgeen veel ver-
klaart. Een wëméldmgs uni-
H formen- en instrumentencomi-
H té had zich geruime tijd be-
ijverd deze instrumenten aan
te schaffen en mede door toe-
M doen van verschillende ver-
enigingen en -particulieren ge-
lukte dit uitstekend. Zo kon-
M den dus tijdens de viering van
het 75-jarig bestaan van O.K.
K. de flonkerende nieuwe
trommen in gebruik worden
genomen. Deze enthousiaste
jongeman roffelde er lustig,
maar vooral ernstig want
ji een nieuwe trommel, is toch
een indrukwekkend instrument
op los.
(FOTO P.Z.C.)
Coaster met motorstoring
naar Vlissingen gebracht
Omstreeks lialf elf zondagavond
heeft de 191 ton metende kustvaar
der „Sirius" uit Groningen melding
gemaakt van motorstoring. De coas
ter lag toen voor de Westerscheldc.
De sleepboot „Scaldis" uit Vlissingen
heeft onmiddellijk hulp aangeboden,
die geaccepteerd werd. Na vastge
maakt te hebben arriveerde de „Scal
dis" om ongeveer half een met do
„Sirius" in de haven van Vlissingen,
waar de motor gerepareerd zal wor
den.
Internationale
kettingbotsing
Zondagmorgen omstreeks 11 uur on! -
stond op de Poelendaelesingel te Mid
delburg een internationale ketting
botsing, waarbij vier personenauto's
betrokken waren. Toen de Belgische
automobilist H. C. B. uit Kalmthout
zijn auto op gebruikelijke wijze af
remde, werd hij verrast door een
flinke klap tegen de achterzijde van
zijn auto, veroorzaakt door de Duit
ser J. O. uit Aken. Deze schrok op
zijn beurt weer op van een harde klap
aan de achterkant, veroorzaakt door
de heer H. H. P. uit Utrecht waarna
de Utrechtenaar een soortgelijke er- j
varing opdeed, met de heer J. G. A.
v. d. P. uit Zevenbergen die dus num
mer drie was. Resultaat vier bescha
digde auto's, waarvan een aan de
voorkant, een aan de achterkant en
twee zowel aan voor- als achterkant.
Persoonlijke ongelukken deden zich
niet voor.
verrassend
luxueus!
Verwormïng, voomjifonldooiers, rolhoes, binnen- en buiten
spiegel, starler-contactslof, lichtsignaalschakelaar, hand
schoenenkastje met deksel, kofferverlichting, 2 kleerhaakjes,
3 asbakjes, zeer uitgebreide collectie gereedschap, afv/as-
bcire polyester dakbekleding, sponsrubber kussens, slaap
bankendif alles behoort fot de standaard uitrusting!
Prijs f 5495.— (of Den Haag)
ZIJN PRIJS MÉÉR DAN WAARD
H. ENGLEBERT N.V. Verkoop en werkplaats
Theresiaslraot 145 - Den Haag - Tel. 070-723903*
Magozijn: Dobbeweg 2 - Voorschoten - Tel. 01717-2010*
DEALERS:
Garage ADRIAANSEN, Oude Stad 16, Oostburg, tel. 2679
Garage IJ. T. WANDEL, Zuidsfraot 10, Nieuwerkerk, tel. 482
JOOSSE ZN, Rijksw. 24G, Nieuw- en Sf. Jooslond, tel 318
WERELDVETERANENDAG
„Nagedachtenis gesneuvelde
plechtigheid was. De voorzitter van
de B.N.M.O., afdeling Zeeland, de
heer P. Parée, verklaarde in zijn
toespraak dat het doel van deze
plechtigheid was de nagedachtenis
van de gesneuvelde kameraden le
vendig te houden. „Laten wij", aldus
de heer Parée, „voor cfe vrede blijven
vechten. Wij moeten streven naar een
wereld waar geen oorlog is. en waar
de mensen elkaar begrijpen".
Enkele leden van de Westkappelse
muziekvereniging O.K.K. speelden
het Wilhelmus en ..Blijf bij mij Heer".
Hierna werden kransen gelegd; één
van de B.N.M.O., afdeling Zeeland,
Madjoe afdeling Zeeland en de B.
O.S. afdeling Kapelle-Biezelinge en
één van de gemeente Westkapelle.
Schoolkinderen legden tuiltjes bloe
men aan de voet van het monument.
Burgemeester T. H. de Meester was
van mening, dat het oorlogsmonu
ment zich uitstekend leende voor
dergelijke plechtigheden. De burgerij
van Westkapelle, aldus de burge-
De. Wereldveteranenorganisatie
houdt elk jaar in alle 41 aangesloten
landen de Wereldveteranendag. Za
terdag j.l. werd deze dag voor Zee
land in Westkapelle gehouden. Dat
gebeurde onder auspiciën van de af
deling Zeeland van de Bond van Ne
derlandse Militaire Oorlogsslacht
offers in samenwerking met de Ne
derlandse Bond van Oudstrijders en
dragers van het Mobilisatïekruis,
afdeling Kapelle-Biezelinge. Bij deze
plechtigheid waren o.a. aanwezig
burgemeester en wethouders van
Westkapelle, kapitein-ter-zee F.
Bruin, commandant maritieme mid
delen te Vlissingen, luitenant-kolo
nel I. Meter, majoor E. N. Spronlt,
namens de Koninklijke Marechaus
see en luitenant W. D. Lanting na
mens de rijkspolitie.
's Middags kwamen de deelnemers
aan deze herdenking samen in het
Westkappelse gemeentehuis... Tegen
drie uur begaf de stoet zich op weg
naar het landingsmonument, dat de-
Advertentie)
maakt Uw groenten zo lekker.
meester, heeft op harde wijze de
laatste oorlog meegemaakt. Hij re
leveerde die verschrikkelijke oor
logsdagen toen de dyk werd gebom
bardeerd. Verder was burgemeester
De Meester blij, dat er zoveel jonge
ren bij de plechtigheid aanwezig wa
ren. Hierna werd een minuut stilte
in acht genomen. Een lid van O.K.
K. blies „The Last Post". De heer
B. Spuy las de boodschap van de
W.V.F. (World Veteran Federation)
voor, en overhandigde de burger
ter van Westkapelle het Credo.
Auto verloor melkflessen:
knaapje werd gewond
Tientallen kratten, elk inhoudende 12
melkflessen van een liter vielen za
terdagmorgen van een vrachtauto
van het expeditiebedrijf B. uit Nïsse,
toen de auto van de rijksweg af de
Voorstad in Goes insloeg. Het 8-jarig
zoontje van de familie T. uit Goes,
dat juist met zijn autoped door de
bocht reed, werd daarbij door enkele
kratten getroffen. Hij moest met een
diepe wond aan liet rechterbeen in
het ziekenhuis Oostwal worden opge
nomen. Het ongeluk gebeurde om
streeks half negen.
Op het moment dat de chauffeur van
de vrachtauto J. van S. uit Borssele
van de Wilhelminastraat de Voor
stad wilde inslaan, begon de lading
te schuiven. In de bocht viel een der
tigtal kratten van de auto. die te
pletter sloegen op de weg. Ongeveer
de helft van de melkflessen sprong
stuk, terwijl de witte vloeistof over
de weg vloeide. Het knaapje T., dat
daar met zijn autoped rondreed raak
te gewond en moest zich onder dok
tersbehandeling stellen. In het zie
kenhuis Oostwal werd de wond ge
hecht, waarna de jongen naar huis
kon worden vervoerd.
Aufozegening in Sluis
In Sluis zal zondag 25 juni een auto
zegening worden gehouden door een
twaalftal priesters. Het parcours is
Smeestraat-Brugstraat. Het initiatief
tot deze autozegening is Uitgegaan
van de toeristen zelf. De zegeningen
zullen beginnen om elf uur 's mor
gens en duren tot 5 uur 's middags.
De chauffeurs zullen aan dc pastoor
de verkeersbelofte afleggen.
Advertentie
1817. Lange tijd dwaalde
piloot Storm door de ver
nielde zalen en gangen van
het gebouwrat eenmaal Je
importantie en activiteit
van een wetenschapscen
trum gekend had. Tot hij
eindelijk een afdeling ont
dekte, waar althans nog
enkele kaartsystemen in
roestvrije kluizen bewaard
waren gebleven. Niettemin
duurde het een hele tijd
aleer hij gegevens vond
over het onderwerp dat
hem op dat huidige ogen
blik zozeer bezighield. En
toen bleek nog, dat er in
het gehele gebouw verder niets betreffende
dat onderwerp te vinden was. Het systeem
verwees naar de laboratoria van bepaalde koe
pelsteden, die toen juist in aanbouw moesten
Elastiscl
rijden
zijn geweest. Het was niet véél wat Arend had
ontdekt, maar in elk geval verliet hy het toch
tige gebouw tóch met wat meer hoop in zijn
hart. En voor Sandra, die hem aan de andere
kant van de grote hangbrug stond op te wach
ten schoot er tenminste weer een glimlach
op over!
BOUGIES
fflErmne/ast/tC
afgestemd op hel hedendaagse verheer
HENRI VAN WERMESKERKEN
Omdat wij niets vonden, dat op wild
leek hier en aan de toppen der bomen
in het meer te zien was, dat het bui
ten de regentijd droog zou zijn, keer
den .wij juist toen de schemer inviel
weer terug.
TAIPEKE
Nog weet ik niet precies hoe het ge
beurd is. maar zover ik mij herinner,
voelde ik ineens een hevige slag op
mijn schouder en het volgende ogen
blik een zware knelling om de borst.
Tezelfder tijd merkte ik, hoe ik met
(ffen ontzettende kracht vanaf een
kleine glooiing in de bodem langs
het water opzij getrokken werd.
Dan realiseerde ik eerst. Langs mijn
wang gleed iets, dat afgrijselijk ruw
en tegelijk ijskoud was. Het geweer
dat ik in de hand had, liet ik vallen,
om mij te verdedigen tegen iets, dat
mij zo direct op het lijf lag.
Ik geloof, dat ik zelfs een ogenblik
dacht dat het Taipeke was, die mij
hier overviel.
Wie zou hem ooit kunnen tegenspre
ken, als hij later in de bewoonde we
reld terugkeerde en eenvoudig zei,
dat een jaguar mij had vermoord, dat
ik bij het baden in de rivier door een
sidderaal geraakt was en was wegge
zonken
Wat ilc in de boot had, betekent voor
hem een rijkdom. Als hij een slecht
mens isdan
Maar tegelijk wist ik wat het was.
Terwijl ik na de schrikseconde mijn
ogen opende, zag ik, dat ik omvat
was door cetï slang, wier lichaam
minstens zo dik was als mijn dij.
Recht boven mij zag ik een afgrijse
lijke kop, waarvan de bek wij open
gesperd stond. Ik strekte de hand uit
om die kop af te weren, maar de kop
week met een onbegrijpelijke snelle
beweging terug. Mijn hand greep
langs het lijf, dat ik tegelijk met af
schuw weer losliet, om meteen
krampachtig weer toe te grijpen.
Ineens realiseerde ik volkomen wat
er gebeurde. Mijn hoofd en hals wa
ren nog vrij en zo kon ik zien wat
plaatsgreep. Hoe lang de slang was,
kon ik door het water niet zien, maar
slechts een gedeelte van het bovenlijf
scheen mij te omvatten, terwijl een
onzichtbaar gedeelte van het onder
lijf zich voortbewoog in het water in
de richting van een boom.
Het was een Anaconda, een van de
grootste slangen van Zuid-Amerika.
Ik had van hun gewoonte gelezen. Zij
trekken hun slachtoffer naar een
boom en drukken ze daartegen dood.
Zelfs de enorme pampajaguar, die
dikwijls groter .is dan de Indische ko
ningstijger1. moet het. tegen haar af
leggen,' indien hij niet het geluk heeft
de' slang bij de kop dood tè bijten.
Een enkel ogenblik zag ik als een
visioen dicht bij mij het onbewogen
gelaat van Taipeke. Aan de andere
kant zag ik de boom, waarvan de
staart nog maar een meter verwij
derd was
Dan was die staart om de boom, ter
wijl ik nog wanhopig vocht om een
arm te wringen tussen het slangenlijf
en mijn borst, die nu reeds dichter
werd toegeknepen.
Ik werd totaal uit het water opgehe
ven.
Nu klemde het slangenlijf zich als
een zwaar kabeltouw om mijn borst
In het bijna zeker weten, dat dit
het einde zou zijn, zag ik vreemde
dingeneerst een glanzende zee....
dan hoorde ik de stem van mijn moe
der, die zong, en ik scheen als heel
klein kind in een wieg te liggen
Tegelijk zag 31c mijn vader van ach-
ter zijn bureau opstaan, de laatste
dag, dat ik hem gesproken had voor
mijn reis naar Angola. Hij reikte
mij met zijn vriendelijke glimlach de
handdie hand begon zwaar te
knellennog zwaarderdan
verslapte die plotseling en tegelijk
voelde ik, dat ik in het water weg
zonk
Een seconde meende ik, dat dit de
dood was en verwonderde mij over
de rust, die daarin lag, de ontzag
gelijke gelatenheid en het bijna blij
de gevoel van een bevrijding. Dan
greep mijn hand toch weer aan iets
hardshet slangenlijf, nu onder
water.
Maar een andere slang dan straks.
Het was een lichaam, dat in weke
golven nog trok en bewoog, maar
waarin geen spier meer gespannen
scheen.
Het water kwam in mijn mond, mijn
ogenik worstelde mij er vrij van
en zag dan ineens in het nu van een
ongekende wildheid vertrokken ge
laat van Taipeke.
Hij zei geen woord, maar sleepte mij
uit het water en buiten het bereik
van de geledingen van de slang, die
fel kronkelde en het moerassige wa
ter in hevige beroering bracht.
Duizelig stond ik naast hem en zag
dan, hoe de grote donkere Anaconda
nog even het bovenlijf uit het water
opstak. Dwars door de nek, even la
ger dan het hoofd, stak een pijl.
Het machtige lichaam sidderde nog
even, dan viel het slap terugHet
gif had zijn werk gedaan.
Op zo'n ogenblik weet je niet, wat je
doet. Ik keek naar de Indiaan en
diens gezicht verried niets meer. Het
was van een gladde, onverschillige
strakheid, als was er iets heel ge
woons gebeurd, als had hij mij zoëyen
een warm. gemaakt etensblik aange
reikt.
En toch had hij mijn leven gered.
Niemand had het hem ooit Kwalijk
kunnen nemen, als hij mij hier door
de slang rustig had laten verplette
renHij was dan rijk geweest
met mijn bezittingen.
En nu stond hij daar weer als een
gewone Indiaanarmer aan goe
deren dan enig mens in Europa.
Hij week geeslirokken
Ik strekte in vreemde implus mijn
handen naar hem uit als om hem te
bedanken, vergetend, dat men India
nen niet dankt met een handdruk, zo
als bij ons in Europa.
Hij week geschrokken terug, als
vreesde hij, dat ik hem had willen
slaan.
„Taipeke", zei ikOfschoon het
spreken mij nog moeilijk viel
Maar hij was al in het water gegaan
en tastte daar met zijn blote voeten
naar het geweer, dat weggezonken
was.
Zodra hij het had gevonden, ging hij
weer het water in en begon voor
zichtig uit de slang de pijl te trekken,
welke, zonder weerhaken, makkelijk
los te maken was uit het zware li
chaam.
Dan deed hij niets meer. Hij stond af
te wachten, wat mijn verdere beve-.
len zouden zijn.
Ik moet hem enige tijd sprakeloos
hebben aangekeken. Telkens, als hij
voorzichtig opkeek om te weten wat
ik bevelen zou, sloeg hij de ogen
weer neer.
Dan nam ik het geweer op en keer
de naar het kamp terug, met Taipe
ke direct achter mij.
Die nacht heb ik ellendig geslapen,
voortdurend wakker geschrokken
door de greep van de Anaconda.
Maar telkens zag ik het gezicht van
Taipeke weer, zoals hij daar de blik
afwendde en ik had een vreemd ge
voel van veiligheid door hem
Vanmorgen deelde Taipeke mij in
zijn gebroken taaltje van Portugees
en Indiaans mede, dat Anaconda's
gewoonlijk niet gevaarlijk zijn, als'
men hen niet irriteert, óf er bij on
geluk op trapt. Waar ik er niet op
getrapt had, was de mogelijkheid
niet uitgesloten, dat de slang juist te
voren met een. ander dier gevochten
had. welke hem ontsnapte, en daar
door in mij zijn oude prooi had me
nen terug te vinden.
Zo was mijn expeditie bijna in de
wieg gesmoord. Maar ik had nu een
zekerheid, op Taipeke kon ik reke
nen.
Solimacos vertelde aan Taipeke, die
het weer aan mij overbracht, dat
Pancho, die ik op mijn tocht in het
bos niet had willen meenemen en die
aan de ketting was achtergebleven,
luid gehuild en gepoogd had zich van
zijn ketting los te rukken.
(Wordt vervolgd).