KarelI skodr Festival Wemeldinge voor 75-jarig O.K.K. B7? 1961 PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer De groene hel (g)Shodh HERDENKINGSPLECHTIGHEID BIJ WESTKAPPELS MONUMENT MAIZENA DU RYEA BOSCHS Het blanke mysterie van de Matto Grosso MAANDAG 19 JUNI 1961 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 5 TROMMEN VOOR DE DRUMBAND Zeven muziekverenigingen gaven acte de presence In Wemeldinge was het 'zaterdag volop feest. Vooral 's middags en 's avonds was het gezellig druk, toen acht verschalende muziekkorpsen door het dorp trokken en een groot aantal belangstellenden zich langs het parcours had opgesteld. De re den van deze drukte en het bezoek van de muziekkorpsen was het 75- jarig bestaan van de muziekvereni ging „Oefening Kweekt Kunst". Burgemeester C. N. F. van Sas had om 2 uur allereerst de diverse afge vaardigden van de deelnemende mu ziekgezelschappen welkom geheten in het gymnastieklokaal. Daar gaf de Wemeldïngse eerste burger ook een terugblik op de geschiedenis van de jubilerende vereniging. Zoals ie dere andere fanfare heeft ook O.K. K. zijn „ups" en „downs" gekend. Zaterdag was er echter reden tot vreugde, temeer toen de nieuwe trom men voor de drumband werden over gedragen. Dit gebeurde eveneens tij dens de officiële ontvangst in hel gymnastieklokaal. De heer A. P. Schouwenaar, voorzit ter van het uniformen- en instru mentencomité, droeg de trommen symbolisch over door de tamboer- maïtrestaf aan de voorzitter van O. K.K., de lieer J. Burger, te overhan digen. Deze op zijn beurt reikte de staf over aan de leider van de drum band, de heer M. Hoogesteger. Burgemeester Van Sas sprak in zijn openingswoord over de ietwat primi tieve beginfase van het gezelschap. Het ging in 1886 niet van een leien dakje, maar toen de muziekvereni ging eenmaal compleet was, kwam er beslist ook wel muziek uit. Daar van getuigen de verschillende prij zen, die liet gezelschap in de hoog ste afdelingen van de fanfare en har- moniemuzièk wegsleepte. Momenteel is O.K.K. een flink korps, dat niet te klagen heeft over belangstelling van het Wemeldingse publiek. De concerten zouden echter wat meer bezocht kunnen worden, zo merkte men op, maar het ledental is mede door toedoen van een reclamecam pagne in samenwerking met het Goe- se „Euphonia", dat zaterdag ook van de partij was, bevredigend te noemen. Vooral de jeugd wil men door middel van de drumband trekken, zodat het eigenlijke korps in de toekomst uit deze bron zal kunnen pulten om opengevallen plaatsen op te vullen. En wat betreft de instrumenten en uniformen; in 3886 zag men kans met een lijst- collecte van f 150, alle toenma lige leden van instrumenten te voorzien; tegenwoordig is er ech ter meer nodig. Een lystcollecte voor deze nieuwe drumband bracht een bedrag van f 1700 op. en daartoe hadden diverse vereni gingen met de Wemeldingse win keliersvereniging aan het hoofd het hunne bijgedragen. Muziektent Burgemeester Van Sas deelde mede, dat er besprekingen gevoerd zijn om een verplaatsbare muziektent aan te schaffen, die hopenlijk binnen af zienbare tijd in gebruik genomen zal kunnen worden. Daarna voerden nog het woord de heren J. Burger, voor- Kaartavond? Gezellig met goede vrienden. Sigaartje? CHARMANT - het geurige, zachte rokertje, dat ontelbare vrienden heeft. CHARMANT 2Qvoor fl.- zitter van O.K.K., A. P. Schouwe naar, voorzitter van het uniformen comité, A. C. van Liere, voorzitter van „Euphonia", J. den Toonder, L. Nieuwennuijze namens „Oefening en Uitspanning", Kattendijke, J. Schip per namens „Ons Genoegen", Ka- pelle en M. H. Polderman, namens „Scheldegalm" te Hansweert. Zij boden de jubilerende vereniging een muziekstuk aan. De heren C. Burger, namens „De Echo", Wil- helminadorp, en H. Dek namens „Vooruit" te Waarde, boden de pen- ningmeesteresse een bedrag aan voor het uniformencomité. Daarna volgden diverse concerten op het schoolplein van „De Echo" te Wilhelminadorp. „Schelde galm" te Hansweert, O.K.K. te Wemeldinge, E.M.M. te Kruinin- gen, „Oefening en Uitspanning' te Kattendijke, „Ons Genoegen' te Kapelle, „Euphonia" te Goes en „Vooruit" te Waarde. Des avonds verzorgden O.K.K. en „Euphonia" aan de westelijke kanaaldijk op een speciaal verlicht terrein een grootse taptoe. Vele honderden toeschouwers waren van dit ge beuren getuige. iniiiiiiiiniiiiiiiiinniiuiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiH Zaterdagmiddag Icon de drum- Êf band van de 'jubilerende mu- §1 ziekvereniging O.K.K. te We- meldinge trots de trom roeren. Het waren dan ook nieuwe p trommen, hetgeen veel ver- klaart. Een wëméldmgs uni- H formen- en instrumentencomi- H té had zich geruime tijd be- ijverd deze instrumenten aan te schaffen en mede door toe- M doen van verschillende ver- enigingen en -particulieren ge- lukte dit uitstekend. Zo kon- M den dus tijdens de viering van het 75-jarig bestaan van O.K. K. de flonkerende nieuwe trommen in gebruik worden genomen. Deze enthousiaste jongeman roffelde er lustig, maar vooral ernstig want ji een nieuwe trommel, is toch een indrukwekkend instrument op los. (FOTO P.Z.C.) Coaster met motorstoring naar Vlissingen gebracht Omstreeks lialf elf zondagavond heeft de 191 ton metende kustvaar der „Sirius" uit Groningen melding gemaakt van motorstoring. De coas ter lag toen voor de Westerscheldc. De sleepboot „Scaldis" uit Vlissingen heeft onmiddellijk hulp aangeboden, die geaccepteerd werd. Na vastge maakt te hebben arriveerde de „Scal dis" om ongeveer half een met do „Sirius" in de haven van Vlissingen, waar de motor gerepareerd zal wor den. Internationale kettingbotsing Zondagmorgen omstreeks 11 uur on! - stond op de Poelendaelesingel te Mid delburg een internationale ketting botsing, waarbij vier personenauto's betrokken waren. Toen de Belgische automobilist H. C. B. uit Kalmthout zijn auto op gebruikelijke wijze af remde, werd hij verrast door een flinke klap tegen de achterzijde van zijn auto, veroorzaakt door de Duit ser J. O. uit Aken. Deze schrok op zijn beurt weer op van een harde klap aan de achterkant, veroorzaakt door de heer H. H. P. uit Utrecht waarna de Utrechtenaar een soortgelijke er- j varing opdeed, met de heer J. G. A. v. d. P. uit Zevenbergen die dus num mer drie was. Resultaat vier bescha digde auto's, waarvan een aan de voorkant, een aan de achterkant en twee zowel aan voor- als achterkant. Persoonlijke ongelukken deden zich niet voor. verrassend luxueus! Verwormïng, voomjifonldooiers, rolhoes, binnen- en buiten spiegel, starler-contactslof, lichtsignaalschakelaar, hand schoenenkastje met deksel, kofferverlichting, 2 kleerhaakjes, 3 asbakjes, zeer uitgebreide collectie gereedschap, afv/as- bcire polyester dakbekleding, sponsrubber kussens, slaap bankendif alles behoort fot de standaard uitrusting! Prijs f 5495.— (of Den Haag) ZIJN PRIJS MÉÉR DAN WAARD H. ENGLEBERT N.V. Verkoop en werkplaats Theresiaslraot 145 - Den Haag - Tel. 070-723903* Magozijn: Dobbeweg 2 - Voorschoten - Tel. 01717-2010* DEALERS: Garage ADRIAANSEN, Oude Stad 16, Oostburg, tel. 2679 Garage IJ. T. WANDEL, Zuidsfraot 10, Nieuwerkerk, tel. 482 JOOSSE ZN, Rijksw. 24G, Nieuw- en Sf. Jooslond, tel 318 WERELDVETERANENDAG „Nagedachtenis gesneuvelde plechtigheid was. De voorzitter van de B.N.M.O., afdeling Zeeland, de heer P. Parée, verklaarde in zijn toespraak dat het doel van deze plechtigheid was de nagedachtenis van de gesneuvelde kameraden le vendig te houden. „Laten wij", aldus de heer Parée, „voor cfe vrede blijven vechten. Wij moeten streven naar een wereld waar geen oorlog is. en waar de mensen elkaar begrijpen". Enkele leden van de Westkappelse muziekvereniging O.K.K. speelden het Wilhelmus en ..Blijf bij mij Heer". Hierna werden kransen gelegd; één van de B.N.M.O., afdeling Zeeland, Madjoe afdeling Zeeland en de B. O.S. afdeling Kapelle-Biezelinge en één van de gemeente Westkapelle. Schoolkinderen legden tuiltjes bloe men aan de voet van het monument. Burgemeester T. H. de Meester was van mening, dat het oorlogsmonu ment zich uitstekend leende voor dergelijke plechtigheden. De burgerij van Westkapelle, aldus de burge- De. Wereldveteranenorganisatie houdt elk jaar in alle 41 aangesloten landen de Wereldveteranendag. Za terdag j.l. werd deze dag voor Zee land in Westkapelle gehouden. Dat gebeurde onder auspiciën van de af deling Zeeland van de Bond van Ne derlandse Militaire Oorlogsslacht offers in samenwerking met de Ne derlandse Bond van Oudstrijders en dragers van het Mobilisatïekruis, afdeling Kapelle-Biezelinge. Bij deze plechtigheid waren o.a. aanwezig burgemeester en wethouders van Westkapelle, kapitein-ter-zee F. Bruin, commandant maritieme mid delen te Vlissingen, luitenant-kolo nel I. Meter, majoor E. N. Spronlt, namens de Koninklijke Marechaus see en luitenant W. D. Lanting na mens de rijkspolitie. 's Middags kwamen de deelnemers aan deze herdenking samen in het Westkappelse gemeentehuis... Tegen drie uur begaf de stoet zich op weg naar het landingsmonument, dat de- Advertentie) maakt Uw groenten zo lekker. meester, heeft op harde wijze de laatste oorlog meegemaakt. Hij re leveerde die verschrikkelijke oor logsdagen toen de dyk werd gebom bardeerd. Verder was burgemeester De Meester blij, dat er zoveel jonge ren bij de plechtigheid aanwezig wa ren. Hierna werd een minuut stilte in acht genomen. Een lid van O.K. K. blies „The Last Post". De heer B. Spuy las de boodschap van de W.V.F. (World Veteran Federation) voor, en overhandigde de burger ter van Westkapelle het Credo. Auto verloor melkflessen: knaapje werd gewond Tientallen kratten, elk inhoudende 12 melkflessen van een liter vielen za terdagmorgen van een vrachtauto van het expeditiebedrijf B. uit Nïsse, toen de auto van de rijksweg af de Voorstad in Goes insloeg. Het 8-jarig zoontje van de familie T. uit Goes, dat juist met zijn autoped door de bocht reed, werd daarbij door enkele kratten getroffen. Hij moest met een diepe wond aan liet rechterbeen in het ziekenhuis Oostwal worden opge nomen. Het ongeluk gebeurde om streeks half negen. Op het moment dat de chauffeur van de vrachtauto J. van S. uit Borssele van de Wilhelminastraat de Voor stad wilde inslaan, begon de lading te schuiven. In de bocht viel een der tigtal kratten van de auto. die te pletter sloegen op de weg. Ongeveer de helft van de melkflessen sprong stuk, terwijl de witte vloeistof over de weg vloeide. Het knaapje T., dat daar met zijn autoped rondreed raak te gewond en moest zich onder dok tersbehandeling stellen. In het zie kenhuis Oostwal werd de wond ge hecht, waarna de jongen naar huis kon worden vervoerd. Aufozegening in Sluis In Sluis zal zondag 25 juni een auto zegening worden gehouden door een twaalftal priesters. Het parcours is Smeestraat-Brugstraat. Het initiatief tot deze autozegening is Uitgegaan van de toeristen zelf. De zegeningen zullen beginnen om elf uur 's mor gens en duren tot 5 uur 's middags. De chauffeurs zullen aan dc pastoor de verkeersbelofte afleggen. Advertentie 1817. Lange tijd dwaalde piloot Storm door de ver nielde zalen en gangen van het gebouwrat eenmaal Je importantie en activiteit van een wetenschapscen trum gekend had. Tot hij eindelijk een afdeling ont dekte, waar althans nog enkele kaartsystemen in roestvrije kluizen bewaard waren gebleven. Niettemin duurde het een hele tijd aleer hij gegevens vond over het onderwerp dat hem op dat huidige ogen blik zozeer bezighield. En toen bleek nog, dat er in het gehele gebouw verder niets betreffende dat onderwerp te vinden was. Het systeem verwees naar de laboratoria van bepaalde koe pelsteden, die toen juist in aanbouw moesten Elastiscl rijden zijn geweest. Het was niet véél wat Arend had ontdekt, maar in elk geval verliet hy het toch tige gebouw tóch met wat meer hoop in zijn hart. En voor Sandra, die hem aan de andere kant van de grote hangbrug stond op te wach ten schoot er tenminste weer een glimlach op over! BOUGIES fflErmne/ast/tC afgestemd op hel hedendaagse verheer HENRI VAN WERMESKERKEN Omdat wij niets vonden, dat op wild leek hier en aan de toppen der bomen in het meer te zien was, dat het bui ten de regentijd droog zou zijn, keer den .wij juist toen de schemer inviel weer terug. TAIPEKE Nog weet ik niet precies hoe het ge beurd is. maar zover ik mij herinner, voelde ik ineens een hevige slag op mijn schouder en het volgende ogen blik een zware knelling om de borst. Tezelfder tijd merkte ik, hoe ik met (ffen ontzettende kracht vanaf een kleine glooiing in de bodem langs het water opzij getrokken werd. Dan realiseerde ik eerst. Langs mijn wang gleed iets, dat afgrijselijk ruw en tegelijk ijskoud was. Het geweer dat ik in de hand had, liet ik vallen, om mij te verdedigen tegen iets, dat mij zo direct op het lijf lag. Ik geloof, dat ik zelfs een ogenblik dacht dat het Taipeke was, die mij hier overviel. Wie zou hem ooit kunnen tegenspre ken, als hij later in de bewoonde we reld terugkeerde en eenvoudig zei, dat een jaguar mij had vermoord, dat ik bij het baden in de rivier door een sidderaal geraakt was en was wegge zonken Wat ilc in de boot had, betekent voor hem een rijkdom. Als hij een slecht mens isdan Maar tegelijk wist ik wat het was. Terwijl ik na de schrikseconde mijn ogen opende, zag ik, dat ik omvat was door cetï slang, wier lichaam minstens zo dik was als mijn dij. Recht boven mij zag ik een afgrijse lijke kop, waarvan de bek wij open gesperd stond. Ik strekte de hand uit om die kop af te weren, maar de kop week met een onbegrijpelijke snelle beweging terug. Mijn hand greep langs het lijf, dat ik tegelijk met af schuw weer losliet, om meteen krampachtig weer toe te grijpen. Ineens realiseerde ik volkomen wat er gebeurde. Mijn hoofd en hals wa ren nog vrij en zo kon ik zien wat plaatsgreep. Hoe lang de slang was, kon ik door het water niet zien, maar slechts een gedeelte van het bovenlijf scheen mij te omvatten, terwijl een onzichtbaar gedeelte van het onder lijf zich voortbewoog in het water in de richting van een boom. Het was een Anaconda, een van de grootste slangen van Zuid-Amerika. Ik had van hun gewoonte gelezen. Zij trekken hun slachtoffer naar een boom en drukken ze daartegen dood. Zelfs de enorme pampajaguar, die dikwijls groter .is dan de Indische ko ningstijger1. moet het. tegen haar af leggen,' indien hij niet het geluk heeft de' slang bij de kop dood tè bijten. Een enkel ogenblik zag ik als een visioen dicht bij mij het onbewogen gelaat van Taipeke. Aan de andere kant zag ik de boom, waarvan de staart nog maar een meter verwij derd was Dan was die staart om de boom, ter wijl ik nog wanhopig vocht om een arm te wringen tussen het slangenlijf en mijn borst, die nu reeds dichter werd toegeknepen. Ik werd totaal uit het water opgehe ven. Nu klemde het slangenlijf zich als een zwaar kabeltouw om mijn borst In het bijna zeker weten, dat dit het einde zou zijn, zag ik vreemde dingeneerst een glanzende zee.... dan hoorde ik de stem van mijn moe der, die zong, en ik scheen als heel klein kind in een wieg te liggen Tegelijk zag 31c mijn vader van ach- ter zijn bureau opstaan, de laatste dag, dat ik hem gesproken had voor mijn reis naar Angola. Hij reikte mij met zijn vriendelijke glimlach de handdie hand begon zwaar te knellennog zwaarderdan verslapte die plotseling en tegelijk voelde ik, dat ik in het water weg zonk Een seconde meende ik, dat dit de dood was en verwonderde mij over de rust, die daarin lag, de ontzag gelijke gelatenheid en het bijna blij de gevoel van een bevrijding. Dan greep mijn hand toch weer aan iets hardshet slangenlijf, nu onder water. Maar een andere slang dan straks. Het was een lichaam, dat in weke golven nog trok en bewoog, maar waarin geen spier meer gespannen scheen. Het water kwam in mijn mond, mijn ogenik worstelde mij er vrij van en zag dan ineens in het nu van een ongekende wildheid vertrokken ge laat van Taipeke. Hij zei geen woord, maar sleepte mij uit het water en buiten het bereik van de geledingen van de slang, die fel kronkelde en het moerassige wa ter in hevige beroering bracht. Duizelig stond ik naast hem en zag dan, hoe de grote donkere Anaconda nog even het bovenlijf uit het water opstak. Dwars door de nek, even la ger dan het hoofd, stak een pijl. Het machtige lichaam sidderde nog even, dan viel het slap terugHet gif had zijn werk gedaan. Op zo'n ogenblik weet je niet, wat je doet. Ik keek naar de Indiaan en diens gezicht verried niets meer. Het was van een gladde, onverschillige strakheid, als was er iets heel ge woons gebeurd, als had hij mij zoëyen een warm. gemaakt etensblik aange reikt. En toch had hij mijn leven gered. Niemand had het hem ooit Kwalijk kunnen nemen, als hij mij hier door de slang rustig had laten verplette renHij was dan rijk geweest met mijn bezittingen. En nu stond hij daar weer als een gewone Indiaanarmer aan goe deren dan enig mens in Europa. Hij week geeslirokken Ik strekte in vreemde implus mijn handen naar hem uit als om hem te bedanken, vergetend, dat men India nen niet dankt met een handdruk, zo als bij ons in Europa. Hij week geschrokken terug, als vreesde hij, dat ik hem had willen slaan. „Taipeke", zei ikOfschoon het spreken mij nog moeilijk viel Maar hij was al in het water gegaan en tastte daar met zijn blote voeten naar het geweer, dat weggezonken was. Zodra hij het had gevonden, ging hij weer het water in en begon voor zichtig uit de slang de pijl te trekken, welke, zonder weerhaken, makkelijk los te maken was uit het zware li chaam. Dan deed hij niets meer. Hij stond af te wachten, wat mijn verdere beve-. len zouden zijn. Ik moet hem enige tijd sprakeloos hebben aangekeken. Telkens, als hij voorzichtig opkeek om te weten wat ik bevelen zou, sloeg hij de ogen weer neer. Dan nam ik het geweer op en keer de naar het kamp terug, met Taipe ke direct achter mij. Die nacht heb ik ellendig geslapen, voortdurend wakker geschrokken door de greep van de Anaconda. Maar telkens zag ik het gezicht van Taipeke weer, zoals hij daar de blik afwendde en ik had een vreemd ge voel van veiligheid door hem Vanmorgen deelde Taipeke mij in zijn gebroken taaltje van Portugees en Indiaans mede, dat Anaconda's gewoonlijk niet gevaarlijk zijn, als' men hen niet irriteert, óf er bij on geluk op trapt. Waar ik er niet op getrapt had, was de mogelijkheid niet uitgesloten, dat de slang juist te voren met een. ander dier gevochten had. welke hem ontsnapte, en daar door in mij zijn oude prooi had me nen terug te vinden. Zo was mijn expeditie bijna in de wieg gesmoord. Maar ik had nu een zekerheid, op Taipeke kon ik reke nen. Solimacos vertelde aan Taipeke, die het weer aan mij overbracht, dat Pancho, die ik op mijn tocht in het bos niet had willen meenemen en die aan de ketting was achtergebleven, luid gehuild en gepoogd had zich van zijn ketting los te rukken. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 5