Boldoot
In het Huis der Engelen wacht
prinselijk paar op Franse troon
^en'e^
POES STOND ENKELE DAGEN I
1 OP DE KOP IN KACHELPIJP
VRIJDAG 12 MEI 1961
PROVINCIALE ZEETJWSE COURANT
37
L? yS ervan!
j|k I yT'PARADISO 22 ct
salwqrè 27 cc
GAPRIN0 3l ct.
In doosjes van 5 en 10 stuks
Cho'mome ge-.chïc.«-
tSooi «nel flolon Ecu de
Cologne „Impériole" en
'n heerliik stuk zeep 3.25
„WIJ, HENRI VAN FRANKRIJK"
(Advertentie)
fllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllillllllllllllllllllll^l
M Tijdaas de vakantie van de familie Adema-Bosch te Kornwerd was f|
de poes van de familie achtergebleven. Headier, dat aan de zorgen
van een buurmeisje was toevertrouwd, was plotseling verdwenen, p
Ijverige naspeuringen leverden niets op. Drie-en-een-halve dag na
M de vermissing kwam de familie thuis. Alles was net als voor het ff
vertrek, alleen de poes was er niet.
M In de huiskamer evenwel hoorde de heer Adema een zacht geluid,
H dat achter de haard vandaan kwam. Gezinsleden keken achter de ff
haard, maar er was niets. Opnieuw klonk er geluid, een flauw ge- p
ff piep. Het bleek uit de kachelpijp te komen. De haard werd weg- ff
H genomen er er kroop uit het dwaisstuk van de pijp een roetbeest,
ff de vermiste poes. Met roetmoppen in zijn bek. Drie-en-een-halve ff
M dag had het dier op zijn kop in de pijp gestaan. Het bleek, dat de
poes geen plaats had kunnen vinden in haar mand in de schuur, ff
ff omat er een egel in overwinterde en toen maar had geprobeerd via §f
j§ de schoorsteen in huis te komen. Poes was omlaag gevallen en met jf=
de kop in het dwarsstuk blijven steken. Het dier was sterk verma- p
ff gerd. Na een goede wasbeurt werd het roetbeest weer een poes p
M en met wat lekkere hapjes hoopt het gezin Adema de viervoeter p
ff haar oude omvang terug te kunnen bezorgen.
ijilllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllin
„lelietjes van Dolen
Twee heer!i|ke stukken
zeep in plastic wikkel
1.50
Ook in ondere ve'rukke-
li|ke geuten in oeschenk-
doosjes von 1.80 en 1.95
EAU DE COLOGNE - PARFUMERIEËN - KOSMET1CA
de gronden; de graaf en de gravin
van Parijs behoren tot de weinige
symbolen, die Frankrijk zijn geble
ven. In de grondwet van de vierde
republiek stond dat geen afstamme
ling van het Franse koningshuis
president van de republiek kon wor
den; generaal De Gaulle heeft deze
bepaling niet opgenomen in zijn nieu
we grondwet, zodat de graaf mogelijk
het voorbeeld van Napoleon III kan
volgen, die ook van de presidents
zetel op de troon kwam. De graaf
van Parijs wil echter niets forceren
en heeft zich daarom tijdelijk weer
in Cintra teruggetrokken.
De gravin, die nog steeds lijdt onder
de dood van haar zoon Frangois,
vertoont zich weinig in het open
baar. Zij is thans negenenveertig
jaar en heeft in drie werelddelen ge
woond. In haar dertigjarig huwelijk
heeft ze tien verschillende huizen
ingericht. Haar eerste vijf kinderen
werden in België geboren, haar zes
de in Brazilië, het zevende en achtste
in Marokko, het negende kind in
Spaans Marokko, het tiende in Span
je en het elfde in Portugal.
Deze vrouw, die door velen wordt
geroemd als de beste koningin die
Frankrijk zich wensen kan, is op en
top Frangaise. ondanks haar Portu
gees-Braziliaanse afkomst.
„Tele-Bij", een
gezellig uurtje
voor telefonistes
Enige honderden telefonistes uit alle
delen van Nederland komen vrij
dagavond 12 mei in het gebouw
van de plaatselijke telefoondienst-
te Amsterdam „voor een gezellig
uurtje" bijeen. Dit is het resul
taat van hef initiatief van de
Amsterdamse telefoniste mej. L.
C. M. Swinkels. „Tele-Bij" zo is
deze bijeenkomst, die bepaald lan
ger dan een uur zal duren, ge
doopt.
Deze opname met telelens, gemaakt
op het terrein van de Bristol-vlieg-
tuigfabrieken in Engeland, toont voor
de eerste maal de T. 188 van deze
fabrieken, een geheel uit roestvrij
staal vervaardigd vliegtuig, dat een
snelheid van meer dan 2000 mijl per
uur sal moeten halen. Het toestel,
dat wordt voortbewogen door twee
bijsonder sterke De Haviïïand Gyron
junior straalturbine-motor en.
Het is uit roestvrij staal vervaar
digd, omdat een traditionele romp
van alluminium zou gaan smelten
bij een snelheid van IJ/00 mijl per
uur, waarbij de warmte-barrière
wordt doorbroken. Anders dan zijn
Amerikaanse tegenhanger, het raket
vliegtuig X-15, dat wordt gelanceerd-
door een moedervliegtuig, kan de
T.-188 op eigen kracht landen en op
stijgen.
Geef moeder wat ze altijd weer even fijn vindt. Verwen haar met de
lekkerste-Eau de Cologne, met de geurigste toiletzeep. Verras haar
met heerlijke parfum, met kostelijke Crèmepoeder. Maak Moeder
blij met Boldoot.
De Gaulle liet in grondwet
kans op herstel van monarchie
Op de heuvels van Cintra, een half uur van Lissabon, ligt een hereboer
derij, waarop de blikken van vele Fransen zijn gericht. Het is het huis
La Quinta do Anjinho, het huis der Engelen, waar de graaf en gravin
van Parijs hun winterkwartier hebben ingericht. Van daaruit volgen zij
met spanning de gebeurtenissen in hun vaderland en zij maken er geen
geheim van, dat zij het niet onwaarschijnlijk zouden achten als na
generaal De Gaulle het Franse volk een beroep op hen zal doen. De
graaf van Parijs draagt een titel, die zijn vader, de hertog de Guise
hem heeft verleend. Hij is een prins uit hef huis Orleans en zijn vrouw
is prinses van Orleans-Braganza. Beide stammen af van de burgerkoning
Lodewijk Philips en zijn enige wettige erfgenamen van de Franse troon.
In Parijs woont weliswaar nog een nakomeling van de Bonapartes, maar
het is wel zeker, dat als de monarchie ooit hersteld zal worden, alleen
de Bourbons hiervoor in aanmerking zullen komen.
De monarchistische idee wint snel veld in Frankrijk; na vijf republieken
geloven steeds meer Fransen, dat democratische koninkrijken zoals
Scandinavië, Nederland en vooral België met de jonge koningin Fabiola,
stevig zijn gevestigd, en steviger staan dan andere regeringsvormen.
Vooral de persoonlijkheid van de graaf en gravin van Parijs hebben ertoe
bijgedragen om de monarchie in Frankrijk weer aanzien te verschaffen.
Hun gezinsleven is voorbeeldig en
miljoenen Fransen nemen er een
voorbeeld aan. Welhaast elke week
brengt een of ander Frans week
of dagblad een reportage over dit
gezin. De eerste, die de graaf en gra
vin van Parijs eer betuigt, is gene
raal De Gaulle zelf. Toen de tweede
zoon, Frangois, in Algiers sneuvelde,
telegrafeerde de generaal „Prins
Frangois heeft zijn land even trouw
gediend als zijn voorvaderen, wier
namen en daden zo onverbrekelijk
met de historie van Frankrijk blij
ven verbonden".
De dood van Frangois was een zware
slag voor de moeder, maar zij ver
anderde niets aan haar dagindeling.
Aan de lunch' luisterde zij naar de
verhalen van haar dochter Isabella,
die pas uit Amerika was terugge
keerd, waar zij in een New Yorks
ziekenhuis had gewerkt, naar het ge
sprek van de zeventienjarige Clau-
dine, die Engels studeert, met de
tweeëntwintigjarige Anne, die een
positie heeft bij het British Institute
in Parijs, naar de gesprekken van
de tweeling Michel en Jacques, die
wijsbegeerte studeert en ze lette erop
dat de veertienjarige Chantal en de
twaalfjarige Thibault hun melk dron
ken. De drie getrouwde kinderen ont
braken: prins Henri, de twintigjarige
Diane, die in Wiirttemberg is ge
trouwd en de zesentwintigjarige Hé-
lène, die bij haar schoonouders lo
geerde.
Elf kinderen
De liefdesroman van het met elf kin
deren gezegende huwelijk van Isa
bella van Braganza begon bijna der
tig jaar geleden. Beiden waren schat
rijk: Isabella had van haar keizer
lijke familie in Brazilië mijnen, fa
brieken en plantages geërfd, Henri's
vader had uitgestrekte bezittingen
in Frankrijk, Mexico en Marokko. De
beide jonggehuwden woonden eerst
op het kasteel Agimont in België.
Dat waren gelukkige jaren, waarin
vijf kinderen werden geboren. De
graaf van Parijs vermeed zich met
de roerige, in vele partijen gesplitste,
Franse monarchisten in te laten. Hij
was verbannen uit Frankrijk, wat
niet wegnam, dat hij regelmatig met
de trein vanuit België naar zijn land
reisde, eerbiedig begroet door de
treinconducteurs, die hem met „ko
ninklijke hoogheid" aanspraken. Prins
Henri had een bloempot met Franse
aarde in zijn slaapkamer staan, die
hij tweemaal per dag kuste
Toen de oorlog uitbrak reisden de
graaf en gravin naar Brazilië, waar
hun dochter Diane werd geboren.
Begin 1940 begaf Prins Henri zich
naar Frankrijk om dienst te nemen,
maar president Lebrun weigerde hem
de toegang tot zijn land. Desondanks
vonden vrienden een manier voor de
graaf om Frankrijk te dienen. Als
agent van de Franse contraspiona
ge reisde hij door het zuidoosten van
Europa. Hij kon in maart 1940 de
regeringen in Parijs en Londen waar
schuwen, dat Italië binnenkort aan
de oorlog zou gaan deelnemen, wat
niemand toen geloofde.
In mei 1940 overleed de hertog De
Guise en werd prins Henri troonop
volger. juist op hetzelfde ogenblik
dat Frankrijk bezig was ineen te
storten. De graaf van Parijs kreeg
toestemming om onder de naam Or-
leac dienst te nemen in het Franse
vreemdelingenlegioen. In het najaar
van 1942 landden twee Amerikaanse
agenten met een onderzeeboot op de
kust van Marokko om de Amerikaan
se inval voor te bereiden. De graaf
stelde zich direct met Robert Mur
phy en generaal Clark in verbinding.
„Na de landing der geallieerden wil
ik de macht in Frankrijk in handen
nemen en mijn vrouw Isabella als
koningin Frankrijk binnenleiden!"
zei hij. Daar president Roosevelt wei
nig ophad met generaal De Gaulle
was dit aanbod zeer welkom in
Washington. De graaf vormde een
schaduwregering en gaf zijn eerste
groclamatie met de aanhef „Wij,
[enri van Frankrijk
Vier dagen later werd admiraal Dar-
lan door een monarchist vermoord.
Generaal Giraud bood de graaf de
positie aan van luitenant in het
Franse bevrijdingsleger. „Er zijn
voor mij maar twee rangen in het
Franse leger", zei de prins, „opper
bevelhebber of soldaat tweede klas
se
Vaderland voor Isabella
Toen trok hij zich terug- in Ketama,
Spaans Marokko, waar Isabella en de
kinderen een tehuis hadden gevon
den na de terugkeer uit Brazilië. In
het najaar van 1944 trok de prins
met zijn gezin naar Spanje en van
daar naar Portugal, waar hij ging
boeren. Hij deed het niet eens slecht,
want hij werd de grote leverancier
van de beste hotels van Lissabon voor
De gravin ran Parijs heeft weinig
tijd voor liefhebberijen. Een van de
hobby's waar zij tijd voor kan vin
den is het verzamelen van ivoorsnij-
werk. Zij gaat er dan ook regelmatig
op uit om ivoorsnijwerk te kopen. De
olifant die zij hier ten geschenke
krijgt is overigens iets zeer bijzon
ders; enkele jaren geleden bezochten
de graaf en de gravin hun dochters in
Rhodesia en bij die gelegenheid schoot
de graaf een olifant, waarvan de
slagtanden aan de gravin werden
geschonken. Zij liet hier twee olifant
jes uit. draaien door een lid van een
beroemde ivoor snijders familie in
Dieppe.
(Advertentie)
groenten en vruchten. Zijn hart bleef
aan Frankrijk hangen. Vrienden
poogden vergeefs de verbanningswet
opgeheven te krijgen. Lange tijd was
er geen meerderheid te vormen voor
deze opheffing tot op een zomer
avond in 1950 Isabella haar vader
vanuit Parijs opbelde. „Papa, het is
zover, je mag terugkomen!" zei ze.
In juli daarop zette de graaf van
Parijs met zijn gezin in Cherbourg
voet aan wal. Na een kwarteeuw
ballingschap had hij weer een va
derland, maar geen onderdak, want
de Franse republiek wilde hem geen
kasteel ter beschikking stellen. De
graaf vestigde zich in hotel Crillon
in Parijs en ging op zoek naar een
woning. Dat duurde echter zo lang,
dat de gravin er de voorkeur aan
gaf om naar Portugal terug te ke
ren.
Pas twee jaar later ontdekte de graaf
van Parijs de villa Le Coeur Volant
in Louveciennes. Het was een ver
waarloosd jachtslot, dat al twintig
jaar leeg stond. De graaf liet het
restaureren en in oktober 1953 ves
tigde hij er zich met zijn gezin. Hier
vond Isabella van Orleans een vader
land, een tehuis en een taak als huis
moeder. Het huis was te klein voor
alle kinderen, vandaar dat die met
een kindei'meisje werden onderge
bracht in een klein huisje, dat de
naam Sneeuwwitje kreeg. De gravin
staat elke ochtend om halfzeven op
om ervoor te zorgen dat iedereen op
tijd naar werk en school komt. Haar
man heeft een hureau in Parijs in de
Rue de Constantine, waar hij elke
dag tien uur werkt, onder meer aan
zijn maandblad Courrier Frangais.
Tweemaal per week rijdt de gravin
naar Parijs om inkopen te doen. Zij
wordt regelmatig herkend, maar
wanneer men haar in winkels en
warenhuizen vóór de andere klanten
wil bedienen, wijst zij dat beslist van
de hand. Het echtpaar is zeer gezien
overal. Een Amerikaans echtpaar dat
kortgeleden nabij de villa tegen een
boom reed kan ervan meepraten.
Voor zij wisten wat hun overkwam,
kwamen een heer en een dame naar
buiten, die hen uit het wrak bevrijd
den, naar binnen haalden, cognac
aanboden en een dokter lieten ko
men. Pas later hoorden de Ajnerika-
nen dat deze dame en heer de gravin
en de graaf van Parijs waren ge
weest
Maar zij kunnen ook zeer op hun
rang staan. Bij de recepties voor de
Engelse en voor de Griekse koningin
in Parijs schitterden zij door afwe
zigheid, omdat de republiek hun niet
voldoende voorrang gaf boven andere
gasten. Bij het huwelijk van aarts
hertog Robert- van Habsburg met
Margaretha van Savoye kwam het
tot een pijnlijk incident toen men
de graaf en gravin weigerde als
eersten de kerk te betreden.
Naar de troon
De gravin vat iedere gelegenheid
om de voordelen van het huwelijk
te propageren en erop te wijzen
hoe men een gelukkig huwelijks-
en gezinsleven kan voeren. Blijk
baar dragen haar lessen vrucht,
want haar kinderen zijn allen ge
lukkig getrouwd, voor zover zij
die grote stap reeds hebben ge
waagd. Prinses Hélène trouwde
in 1957 met de Belgische graaf
Evrard van Limburg Stirum, met
wie zij zich eerst in Rhodesia
vestigde, maar nu weer in Bel
gië, omdat de prinses het Afri
kaanse klimaat niet goed ver
droeg.
Prins Henvi trouwde in 1957 met Ma
ria Theresia van Württemberg. In
de zomer van 1960 trouwde Diana
met hertog Carl van Württemberg.
De oudste dochter, prinses Isabella,
is ongetrouwd gebleven, naar men in
Frankrijk algemeen aanneemt, om
dat zij verliefd is op een jongeman
die niét van haar stand is en die zij
nooit zal kunnen trouwen.
De gravin van Parijs organiseert re
gelmatig recepties met veertig tot
vijftig gasten: politici, zakenlieden,
schrijvers. Alle bezoekers krijgen
vooraf te horen dat ze de graaf van
Parijs moeten aanspreken met „mon
seigneur" en dat zij een hofbuiging
maken voor de gravin. Aan tafel
wachten de gasten tot de graaf en
de gravin zich hebben bediend, zoals
dat ook gewoonte was aan het hof
van Lodewijk XIV. Bij reizen door
Frankrijk wordt het echtpaar door
prefecten en andere ambtenaren met
alle eerbetoon ontvangen. Toen de
graaf van Parijs de elektronische
tentoonstelling in Parijs vorig jaar
bezocht, werd deze gedurende het
bezoek gesloten voor het publiek.
Toen de graaf en de gravin de be
roemde brug van Tancarville bezich
tigden werden rode lopers uitgelegd.
Deze monarchistische ijver heeft goe-
