1
K
ZELANVlCA
BARON
BLUFF
Geleerden verwachten een droge
en zonnige zomer
DE BOEKENPLANK
ft
ft
PROTESTANTSE KERKBLADEN
OVER „ZIEKENHUISKWESTIE"
12
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 12 MEI 1961
Prettige voorspellingen
Na periodiek
dieptepunt
(Van onze weerkundige medewerker)
Na de zomer van 1939 zijn wij in een
periode van abnormaal natte en koele
zomers terechtgekomen. In de laat
ste 20 jaar (1911—1960) hebben wij
slechts 5 mooie en droge zomers ge
kend (1944, 1947, 1949, 1955 cn 1959)
tegen 15 koele en natte zomers waar
van drie zeer natte zomers (1954,
1957 en 1960). Een zo ongunstige pe
riode met zo weinig mooie zomers is
in geen 200 jaar voorgekomen.
Ook tussen 1750 en 1770 hebben wij
over eenzelfde periode van 20 jaar
ook weinig (namelijk 7) mooie zo
mers gehad.
Dat velen van de lezers zich mooiere
zomers uit hun jeugd weten te herin
neren is te begrijpen want in de perio
de van 1901 tot 1920 kwamen er 9
en in de periode 1921 tot 1940 maar
liefst 13 zonnige en droge zomers voor
waarbij de 5 Ln de afgelopen 20 jaar
wel heel ongunstig afsteken.
Opmerkelijk is het dat vooral de laat
ste tien jaar zulke natte zomers heb
ben gebracht, waarvan 3 uitzonderlijk
nat.
Het is, wanneer wij de statistiek na
gaan, zeer waarschijnlijk dat wij ver
leden jaar deze periode van slechte
zomers hebben afgesloten en dat wij
in de komende tien tot twintig jaar
weer een groot aantal mooie zomers
krijgen met boven normaal veel zon
en aan de droge kant.
Zonnevlekken
Prof. F. Baur, die zich al lang, van
voor de oorlog af, bezighoudt met
verwachtingen op lange termijn,
verwacht, nu wij 3Vz jaar na een
zonnevlekkenmaximum leven, een
droge en gunstige zomer.
Toen wij verleden jaar mei een
Produktiestijging bij
„Eerste Nederlandsche"
De produktie aan nieuwe levensver
zekeringen van „De Eerste Neder
landsche" te Den Haag is in 1960 met
462,7 min, blijkens het verslag, 25,1
pet hoger geweest dan in 1959
370,0 min). Per saldo nam de por
tefeuille met f 278,3 min (v.j. 226,9
min) toe tot bijna f 2,75 miljard.
Inmiddels is de mijlpaal van twee
driekwart miljard gulden reeds ver
re gepasseerd. De prcmicrescrve
steeg met 47,2 min 40,8 min) tot
565,9 min. De beleggingen namen
met 55,8 min 40,9 min) toe tot
619,9 min. De gisteren gehouden
jaarvergadering heeft de jaarstukken
over 1960 goedgekeurd. Van het
saldo der jaarrekening ad 5,6 min.
wordt 3,3 min aan de extra-reserve
toegevoegd. Na belastingen en voor
zieningen is 1,4 min 1,1 min)
voor uitkering beschikbaar. Het di
vidend over het in 1960 vergrote ka
pitaal werd bepaald op 27,50 per
aandeel over het daarop verplicht
gestorte bedrag (onveranderd) en 4
pet over het bedrag der onverplichte
stortingen. Met inbegrip van het ge
plaatste kapitaal beliepen de extra-
waarborgen per uit 1960 52,5 min
47,5 min).
KERKNIEUWS
CHR. GEREF. KERK
Tweetal tc Alphen a.d. RijnM.
Baan te Dordrecht en J. C. van Ra-
venswaaij te Scheveningen.
Beroepen te Zutphen T. Brienen te
Mussel.
Bedankt voor Franeker A. Rebel te
Emmeioord.
HERVORMDE KERK
Beroepen te Drachten G. Jukema
te Nijverdal.
LEZERS SCHRIJVEN
Verpleegsterstekort
Naar aanleiding van het stukje van
Zr. A. J. A. van W. te Tholen wil
ik gaarne het volgende opmerken.
Ik geloof dat zuster van W. mij niet
goed heeft begrepen. Door mij werd
geschreven, dat het de „taak" van de
gediplomeerde zusters zou verlichten.
Natuurlijk bedoelde ik niet, dat de
meisjes nu ineens zieken zouden kun
nen verplegen, maar de gediplomeer
de zusters zouden kunnen helpen. Ik
denk aan kamers doen, bedden op
maken, afwassen en alle voorkomen
de huishoudelijke werkzaamheden,
dus gewoon het werk, dat in het be
gin een leerling-verpleegster doet.
Die komt toch ook niet direct aan
patiënten
Ik ben het geheel met U eens. dat
het beroep verpleegster uit liefde
voor het werk wordt gekozen en het
is te hopen, dat er altijd nog zullen
zijn, die het uit liefde doen.
Nu ben ik van mening, dat de meis
jes, die op deze manier kennis zou
den maken met dit mooie beroep,
er vele van zouden blijven.
Zuster v. W. vindt dat dit veel lijkt
op de Arbeidsdienst uit de tweede
wereldoorolg! Maar onze jongens
dan, die .moeten toch ook hun dienst
plicht vervullen? Waarom in deze
tijd. waarin de vrouwen gelijk met
dp mannen willen staan, de één wel
er 'nde> niet'
Ik geloof toch dat net voor zieken
huizen. inrichtingen voor chronische
zieken, rusthuizen enz. een oplossing
zou zijn.
Kortgene, J. G. v. d. M.-v. d. H.
bezoek brachten aan de Deutscher
Wetterdienst te Offenbach, waar
men zich ook bezighoudt met
maand, en seizoenverwachtingen,
zei dr. Dinius „Deze zomer (1960!)
zal niet zo mooi worden maar de
zomer van 1961 zal een heel wat
gunstiger beeld geven".
Wij gaan dus met. neen laten wij niet
zeggen hoog gespannen verwachtin
gen maar met gunstige vooruitzich
ten de komende zomer tegemoet.
Gemiddeld over een période van 100
jaar blijkt dat zomers als die van
1959 met heel veel zon en weinig re-
Sn vrij zeldzaam zijn in ons land.
de afgelopen 100 jaar 37 droge
zomers, 9 zeer droge zomers, 43 natte
zomers, 11 zeer natte zomers. Hieruit
blijkt dat de regenzomers het met 54
tegen 46 van de droge en mooie zo
mers winnen in ons land.
Een 30 a 40 jaar geleden kwam
nog maar een enkeling in aanmer
king voor „vakantie". Nu kunnen
wij gaan vragen, wie heeft in de
zomer geen vakantie en dan zien
wij dat dit percentage waartoe
landbouwers (meest veehouders)
tuinders enz. behoren, zeer klein
is. Dit houdt in dat de belangstel
ling voor het weer in de zomer
veel groter en algemener is gewor.
den dan vroeger.
Het vorige jaar was het, althans
na 26 juni, uitermate slecht. Niet
alleen aan het strand maar ook in
het binnenland als gevolg van de
vrijwel dagelijkse regenval en gro
te depressieactiviteit.
Vakantiespreiding
Toch zijn velen nog vaak van mening
dat men per se juli of augustus als
vakantiemaand moet nemen omdat
het dan... zomer is. Wanneer dit door
schoolvakanties en dergelijke niet
anders kan, goed, maar wat het weer
betreft kan liet in juni en de eerste
helft van september minstens even.
mooi zo niet mooier en... rustiger
zijn.
En... vindt U een periode met een hit
tegolf met middagtemperaturen van
soms boven 30 graden ideaal? Wij
niet. Zonnig weer met weinig wind en
temperaturen van 20 tot 25 graden
Celsius dat zijn de zomerdagen waar
wij persoonlijk de voorkeur tijdens
onze vakantie aan zouden geven.
Wij hopen dat U allemaal in uw va
kantie juist een periode met fraai
„hogedrukgebiedweer" treft. Maar
wanneer er van elke zeven dagen 2
zijn met enige regen dan nog hebt U-
althans in Nederland, allerminst te
klagen.
De zomer van 1961 kan een mooie
vakantiezomer worden al moeten wij
er ons geen herhaling van 1959 van
voorstellen toen de zomer op6 mei
begon en eerst op 18 oktober eindigde
want dat is een zeldzaamheid, die elke
generatie slechts een of twee keer in
zijn hele leven bewust meemaakt.
f
-
I
.im
f
f
tm
m
4*
tm
t
tm. 1
1
Imi
tm
f
t
..mr
t.
IfM
t
m
im
1554
té
V 4*
tsSt»
4-
iftM
ia»
f
f
.1m....
j.m.
-
A
1
m
i w.
1
m
!S.*54
m
mi
f
'■•XH
1
i
1
W
-
)?it
mi
ita
I
~ÉH"
1«U,
w.
t
n
m
«f
Iflts
iwi
8
m
a®;,
to
t
1
ft!
tm
f
1
1
«A..
i!
;v.t
l
KL:
f
f
ISO
f
N4&
mi
■•b
im
f
mi 1
t
l
mi
im
4
1
m
t
l
l
1959
t.
me'
DROGE ZOMERS S!
Hl KATTE ZOMERS <3
1 RUSSEN VONDEN OOK AL DE
1 JAZZMUZIEK UIT 1
ff Een zekere Leonid Utjosow, leider van een in de Sowjet-Unie werk- M
s zaam orkest, heeft in het Oostduitse periodiek „Freie Welt" mee- H
s gedeeld dat er al Dixieland muziek bestond voordat deze in New m
H Orleans gespeeld werd. En dat de Amerikaanse jazz alleen maar een j|
H verschijningsvorm is van het universele improviseren der musici.
M Nu poneerde de heer Utjosow deze stellingen voor een betere zaak
ff hij had het namelijk opgenomen tegen mensen die beweren dat m
de jazz een produkt van het Amerikaanse impei'ialisme, en de saxo- M
H foon een produkt van het Amerikaanse kolonialisme is.
H Jazz is goed, stelde hij. En waarom is jazz goed? Omdat de jazz
niet in Amerika begonnen is. §j
§f „Altijd en overal hebben begaafde musici samen geïmproviseerd",
H aldus Utjosow. „Lang voordat ik geboren was, improviseerden de
musici bij huwelijksfeesten in Odessa al enige melodieën. Dit is
een feit dat me het recht geeft te verklaren dat er in Odessa al
Dixieland was lang voordat deze stijl in New Orleans werd gespeeld". H
Iiiiiiiiiiiüiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
en voor
Met gesloten deuren
De heer J. Frcmery Kalff, oud-com
missaris van de zedenpolitie te Am
sterdam heeft een boek geschreven
over zijn werk. Het is, zoals hij zelf
schrijft, geen prettig werk bij de ze
denpolitie, want het is een dagelijkse
confrontatie met menselijke ellende.
Zijn boek behoort dan ook niet in han
den van kinderen. Het wil een wegwij
zer zijn voor ouders en opvoeders en
dat vooral wanneer zij voorlichting
moeten geven aan minderjarigen.
Oud-commissaris Kalff heeft met het
schrijven van dit boek een nuttig
werk verricht, want al te veel wordt
gezwegen over zedenmisdrijven en
over de achtergronden van die mis
drijven. Grotere bekendheid met de
gevaren, die op zedelijk gebied drei
gen voornamelijk in de grote ste
den!! is dringend nodig om het
verweer tegen die gevaren te verster
ken. De heer Kalff is geen mooi-
schrijver. Hij wijkt hij zijn beschrij
vingen niet af naar de romantiek of
sentimentele dramatiek. De talrijke
gevallen, die hij citeert, herinneren
wat de stijl betreft soms aan politie
rapporten. Alles wordt heel nuchter
behandeld, zodat de lezer(es) zich
duidelijk geconfronteert voelt met de
harde werkelijkheid. Dat is ook onge
twijfeld de bedoeling van de schrijver.
Het boek, dat de titel draagt „Met ge
sloten deuren" verscheen als pocket
boek in de Ooievaar-serie (N.V. Daa-
men, Den Haag).
MOEILIJKE KINDEREN
Bij J. H. Kok N.V. te Kampen ver
scheen het boekje „Moeilijke kinde
ren", waarin een zestal bij uitstek
deskundigen op dit gebied dit pro
bleem belicht. De brave kinderen, de
lastige kinderen, de jaloerse kinderen
en de angstige kinderen vormen de
onderwerpen, waarover de verschillen
de medewerkers hun licht hebben doen
schijnen. Voor de opvoeders van kin
deren een boekje met vele waardevol
le tips, die enig inzicht geven in het
karakter van de verschillende typen
kinderen.
's KONINGS NAR
De schrijfstër Margaret Campbell
is in Engeland geen onbekende.
Haar historische romans hebben in
dat land opgeld gemaakt en niet
zonder reden! Zij schrijft meesle
pend en boeiend en iedere bladzijde
ademt de sfeer van de tijd, waarin
de in de roman „geprojecteerde"
personen leven. Een van deze histo
rische romans is ,,'s Konings nar",
het levensverhaal van Will Somers
die tegen wil en dank nar van de
beroemde en beruchte Engelse ko
ning Hendrik dé Achtste wordt. Op
indringende wijze beschrijft Marga
ret Campbell Barnés hêt léven aan
het Engelse hof in het begin van de
zestiende eeuw. Will Somers, die de
vertrouweling van de koning wordt,
zonder zich met politiek te bemoeien
in die dagen een hele, opgaaf!
verkeert precies zolang aan het En
gelse hof om de zes echtgenoten van
de amoureuze Hendrik de Achtste
„mee te maken". Hoewel enigszins
vaag, krijgt men uit dit boek van
Margaret Campbell Barnes toch een
indruk van de stormachtige huwelij
ken van de „blauwbaard" onder de
Engelse koningen. Voor degéhen, die
van historische romans houden is
,,'s Konings nar" een aanwinst. Het
boek is in de vertaling van M. L.
Ohl verschenen bij de Zuid-Holland
se Uitgeversmaatschappij te Den
Haag.
In de serie „Menselijke documenten"
(H. J. Paris te Amsterdam) versche
nen twee boeken over Algerije: De
pacificatie en Het front. Beide boe
ken zijn een aaneenschakeling van
getuigenissen van Franse soldaten in
Algerije en Algerijnen zelf. De boe
ken zijn bedoeld als een aanklacht
tegen Frankrijk. De schrijvers gaan
blijkbaar van het standpunt uit dat
de Fransen de F.L.N.-partisanen met
toffees in plaats van met geweren
tegemoet moeten komen. Vanzelf
sprekend gebeuren er gruwelijke din
gen in Algerije. Maar de Algerijnen
die hun fatsoen bewaren, worden
niet lastig gevallen. Duizenden wer
ken loyaal mee. Dergelijke ethische
boekjes spelen de rode en rose poli
tici in de kaart. Dat er ook kinderen
gevangen zitten, is geen schande
voor de Fransen, maar is een smaad
voor dc F.L.N., die kinderen voor il
legale acties gebruikt.
O
m beknopt en toch degelijk iets te zeggen
over het openbare leven en de vervulling
der publieke functies onder de Republiek der
Verenigde Nederlanden", moet men in deze ma
terie goed thuis zijn. Elke provincie heeft zo haar
verschillen, maar hierop teveel nadruk leggen
zou de onderlinge gelijkheid doen vergeten.
Er zijn geleerden over wier werkkracht men zich slechts kan
verwonderen. Mr. S. J. Foekema Andreae staat niet alleen be
kend als een van de beste waterstaatshistorici van ons land,
maar ook op ander terrein wij denken aan zijn „Geschiedenis
der kartografie van Nederland" heeft hij een uitstekende naam.
Thans ligt voor ons zijn „De Nederlandse staat onder de republiek"
(Verhandeling Kon. Ned. Ac. van Wetenschappen, 1961). Wij ont
lenen aan deze studie enige gegevens.
Uit de zeven leden waaruit de Staten van Zeeland bestonden, werd
het dagelijks bestuur van Gecomitteerde Raden (1578, nadere in
structie, 1586) samengesteld, met dezelfde bevoegdheden als do
Hollandse colleges. De veelheid van bestuurszaken vereiste een
dergelijk permanent college. „Zeeland gaf te dezen een voorbeeld;
de eigenaardige ontwikkeling uit de dagelijkse besturen die het
gewest reeds vroeger gekend had leidde hier tot een navolgens
waardige oplossing". In het college van de Staten waren twee
machtige leden: Middelburg en de „eerste edele" (de prinsen van
Oranje). De positie van het Oranjehuis was sterk, omdat de „eerste
edele".twee andere leden van de Staten representeerde, namelijk
de aan de Oranjes toebehorende heerlijkheid Vlissingen en het
markiezaat Veere. De vertegenwoordiger van de „eerste edele" was
dus een machtig man, maar zijn positie bleef niet onaangevochten:
het geschil over de voorzitting in de Staten kwam zover dat dit
college tenslotte geen vaste voorzitter had, „maar althans de formele
leiding der vergadering bij de ambtenaren de pensionaris, subsi
diair de secretaris kwam te berusten".
Toch vormde, aldus Foekema Andreae. de vertegenwoordiger van
de „eerste edele" een nuttig, en door de minder aanzienlijke leden
dan ook zeer gewaardeerd, tegenwicht tegen de anders wel zeer
overheersende positie van Middelburg.
vet opmerkelijke is, dat hoewel de bestuursinrichting der Zeeuwse
steden op die der Hollandse geleek, in enkele Zeeuwse steden,
naar Vlaams en Brabants voorbeeld, een der burgemeesters
als schepenburgemeester, de andere als gemeenteburgemcester
fungeerde. „Als het ambtsbejag, de kuiperij, de „cabale" der
Zeeuwse regenten voornamelijk tijdens het tweede stadhouderloze
tijdperk ruime bekendheid genieten is het niet omdat dit verschijn
sel hier erger zou zijn geweest dan elders, maar doordat het juist
voor Zeeland een geschiedschrijver heeft gevonden". Telkens ver
rast de schrijver door zijn puntige formulering. Wij blijven citeren:
„Zeeland stond bekend als streng rechtzinnig. Maar de kerk genoot
er de geringste vrijheid. Provinciale synoden werden hier door de
Staten na het eerste tijdvak niet meer toegelaten; slechts
„eoetus", bijeenkomsten der Zeeuwse classieale besturen alléén voor
kerkelijke tuchtrechtspraak in beroep, en ook deze slechts zelden".
Om te besluiten met het volgende voorbeeld, wellicht aanvecht
baar: de tegenwoordige regeling voor de calamiteuze polders is in
gewijzigde vorm een voortzetting van de steun der Staten in de
18e eeuw aan de noodlijdende polders.
N.B. Rectificatie Zelandica 6 mei: kanten (in aanhef) is kaar
ten; J. Holen is J. Holm; Greshof is Grashof f.
He
TE BERGEN OP ZOOM:
Wil tot samenwerking
bleef aanwezig
In het kerkblad van de gereformeer
de kerk te Bergen op Zoom en in
„Rond de Kerk", hot orgaan van de
Nederlandse hervormde kerk aldaar
zullen In een tweetal artikelen, waar
van het eerste reeds in het Bergen
op Zooms Kerkblad van de gerefor
meerde kerk, werd gepubliceerd, de
als de „Bergen op Zoomse zieken-
luiiskwestie" bekend geworden moei
lijkheden rond het Algemeen Burger
Gasthuis, uit de doeken worden ge
daan.
De moeilijkheden in het A.B.G. rezen
indertijd, naar aanleiding van een
voorstel van het college van regen
ten, dat in dit ziekenhuis de r.-k. me
dische moraal voorgeschreven wilde
zien. In hêt artikel wordt de voor
bespreking uiteengezet, die zou moe
ten leiden tot de stichting van een
ziekenhuis op algemeen christelijke
grondslag, ter vervanging van het
A.B.G. Men beoogde niet alleen te
komen tot de bouw van een modern
nieuw ziekenhuis, waar men in Ber
gen op Zoom hard aan toe is. maar
ook wilde men een ziekenhuis .waar
van het beleid niet meer zou kunnen
HOOG EN LAAG WATER
13 mei
Vlissingen
Terneuzen
Hansweert
Zierkizec
Wemeidinge
-f nap
uur meter
-f- nap
uur meter
0.53
1.21
1.52
2.19
2.43
2.02
2.17
2.28
1.41
13.21
13.48
14.26
14.55
15J0
2.13
2.28
2.40
1.56
1.87
- nap
uur meter
7.23 2.25
nap
uur meter
7.54
8.26
8.04
8.16
2.42
2.55
19.35
20.06
20.40
20.26
20.41
1.97
2.14
2.27
1.56
1.77
185. Met ziin gewone zorgvuldig
heid was de bediende Johan be
zig de tafel te dekken. Hij deed
ér de nodige tijd over, want de
omvang van hel bestek overtrof
ruimschoots de omvang van het
maal. Terwijl hij keurend de af
stand mat tussen viscouvert en
dessertlepel, werd er nijdig op
de deur geklopt en daar stond de
hospita.
„Hoe zit het met da huur?" vroeg
zij op zure toon. „Ik bon niet
van plan om veel langer te wach
ten."
Met moeite maakte Johan zijn
blik los van tyet tafelgerei.
..De baron zal u betalen wanneer
het hem schikt antwoordde hij
afgemeten,
„Mooie meneren zijn jullie!" riep
de hospita schril. „Moddervoeten
in dc gang maken, stommelen op
de trap en niet betalen! En dan
praat ik nog niet eens over die
machines hier - de buren spre
ken er schande van! Wat koop ik
er voor? Geen cent! Dit is een
keurig pension en geen fabriek!
Die toestellen gaan de deur uit
en anders U!"
Op dat ogenblik stopte er voor
het keurige pension een grote
wagen van de veiling.
„Moeten we hier wezen." vroeg
de chauffeur aan de baron, die
naast hem zat. „Nou meneer het
zal niet meevallen om die hele
installatie hier- naar binnen te
krijgen!"
worden beïnvloed door liet politieke
spel, dat zich nu eenmaal in een ge
meenteraad afspeelt, aldus het arti
kel. Men streefde naar een zuiver
particulier ziekenhuis.
De predikanten Wisse en Van dei-
Stoel van de beide protestantse
kerken, zeiden geen behoefte te
voelen de bestaande situatie te
veranderen. Zowel de r.-k. patiën
ten als de protestants-christelijke
kregen in het A.B.G. de nodige
geestelijke verzorging, zodat ver
andering van opzet hen niet ge
wenst voorkwam. Hoewel een spe
cifiek protestants-christelijk zie
kenhuis een begerenswaardige
zaak blijft, meenden zij dat de
goede verstandhouding tussen
rooms-katholieken en protestan
ten gehandhaafd diende te blij
ven. Ook Deken van Dijk wilde
de mogelijkheid van een alge
meen christelijk ziekenhuis over
wegen.
Ommekeer
Na deze samenspreking werden de
predikanten volgens het artikel,
nooit meer uitgenodigd voor verdere
bespreking, totdat zij konden ken
nis nemen van de oprichting van de
r.-k. stichting „St.-Elisabethzieken-
huis", die dc bouw en de exploitatie
van een r.-k. ziekenhuis voor 250
bedden beoogt. Van protestantse
zijde had men uiteraard geen be
zwaar, maar wel vroeg men zich af
wat er dan met het A.B.G zou ge
beuren. Toen bleek dat, naar het
oordeel van de Stichting St.-Elisa-
bethziekenhuis, na de totstandko
ming van het r.-k. ziekenhuis, er
geen plaats meer voor het A.B.G.
zou bestaan. Dit maakte een en an
der voor de protestanten niet een
voudig.
De gemeenteraad verklaarde zich in
middels bereid rente en aflossing
van jiet nieuwe complex te garande
ren, maar drong aan op overleg tus
sen rooms-katholieken en protestan
ten. De protestanten zagen zich door
het onverwachte initiatief van r.-k.-
zijde in moeilijkheden komen en be
sloten tot de oprichting van een
stichting, met de bedoeling te komen
tot de bouw van een protestants-
christelijk streekziekenhuis te Ber
gen op Zoom. Men wendde zich met
een oprichtingsverzoek tot de minis
ter, die verklaarde graag overleg te
zien tussen het A.B.G., en de twee
stichtingen.
Tijdeus dit overleg werd duidelijk
dat het A.B.G. zich zou terugtrekken
indien er inderdaad een groot zieken
huis van 350 bedden zou komen door
de samenwerking tussen St.-Elisa-
botli en de protestants-christelijke
stichting. Deze laatsten besloten het
overleg gezamenlijk voort to zetten.
De Argentijnse brandweer is erin ge
slaagd een kerk in Las Flores op 200 ki
lometer ten zuiden van Buenos Aires te
behouden. Iemand had de tapijten en
het altaarkleed met benzine overgoten
en ln brand gestoken. Zoals bekend, heb
ben terroristen ln de afgelopen tijd Ar
gentijnse kerken aangevallen of in brand
gestoken.