Ook bij N.C.R. V. na
1945 veel veranderd
PSHYCHO VERBLUFFEND WERK
VAN MEESTER-REGISSEUR
AMERIKAANS AVONTUUR VOOR
JONGETJE UIT LAMBARENE
oren, y&w en
schrijven
VANDAAG
MORGEN
ZATERDAG 22 APRIL 3 961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
FILMS IN ZEELAND
pen in de kranten en op liet
filmdoek.
Het ligt er maar aan wat men van
Hitchcock wil. Inderdaad is ..Psycho"
minder reëel van inhoud als de mees
te van zijn andere films. De „gewone
mensen" ontbreken echter ook in deze
geschiedenis niet en het begin van het
verhaal, waarin een vermoeid kan
toormeisje er met een klein kapitaal
tje vandoor gaat, dat ze voor haar
werkgever naar de bank zou brengen,
moet voor iedereen, die het werke
lijke leven in de film betrapt wil zien,
wel aanvaardbaar zijn.
Bizar wordt „Psycho" pas wanneev
we geconfronteerd worden met de
eerste vreemde figuur, de beheerder
van het eenzame motel, waar in en
waar rond zich de rest van 't verhaal
afspeelt. Daar in een onwereldse om
geving, komen we voor het eerst in
aanraking met een sfeer die moeilijk
te plaatsen valt en met een mens,
wiens denken ons benauwd.
Men kan zich als toeschouwer' niet
meer oriënteren en is onvoorwaarde
lijk overgeleverd aan de man achter
dit geheim: Alfred Hitchcock. Daarin
ligt juist de kracht van „Psycho" en
vandaar ook die waarschuwende vin
ger van de regisseur. -
Men plaatst zich onbewust aan de zij
de van het meisje, wanneer ze tegen
over die „vreemde jongeman"
prachtig gespeeld door Anthony Per
kins komt te staan en hoe vreemd
het ook moge klinken, de diefstal die
tot deze ontmoeting geleid heeft, is
niet belangrijk meer.
Met het wegstoppen van de bankbil
jetten in 't motel wordt dat deel van
de film afgesloten, waarin de hand
van Hitchcock nog herkenbaar was en
begint „Psycho", de film die zoveel
stof tot opwindende gesprekken heeft
jegeven en die ondanks alles 'n enorm
Twee vrolijke rolprenten
in zondagmatinee
De meningen zijn verdeeld over
Hitchcock's thriller „Psyclio",
die dit weekeinde in ALHAM-
BRA (Vlissingen) en CITY (Mid
delburg) vertoond wordt. Maar
de enigszins teleurgestelden zijn
toch verre in de minderheid. Zij
die er meer van hadden ver
wacht, werden waarschijnlijk
onwillekeurig beïnvloed door de
vrije overdreven voorreclame,
die voor de film is gemaakt. De
beroemde regisseur heeft zelf
nogal geheimzinnig gedaan
over zijn werk en herhaaldelijk
verscheen zijn beeltenis, met de
vinger waarschuwend op de lip-
Voor de opnamen van de film
Cleopatraliad men op de ter
reinen van de Engelse Pinewood
studio's de oude Egyptische ha
venstad Alexandria nagebouwd.
Door de ziekte van hoofdrolspeel
ster Elizabeth Taylor heeft, men
de film nog niet kunnen voltooien.
De fïlmstad wordt nu afgebroken.
De filmopnamen, die nu nog ont
breken hoopt men in Egypte te
maken.
spannende rolprent is: een van Hitch-
cocks beste, zo niet uitgesproken de
beste.
„De hel van Birma", Electro (.Middel
burg) pretendeert geen gewone oor
logsfilm te zijn, maar stelliug te ne
men tegen het onzinnige van het oor
logsbedrijf. Die bedoeling blijkt wel,
maar veel meer dan een bedoeling is
het niet geworden. De nadruk valt
ondanks alle diepgaande gesprekken
tussen een aalmoezenier, een vechtjas
en een oorlogscorrespondent toch op
het strijdelement. De hoofdrollen wor
den gespeeld door Stanley Baker, Guy
Rolfe en Leo McKern.
„De laatste dagen van Pompei" voert
body-builder Steve Reeves op het wit
te doek van Grand (Goes). In een
enorm spektakelstuk werdt hier 'n ta
melijk vrije visie gegeven op de tot de
verbeelding sprekende vernietiging
van Pompei' door een eruptie van dc
vulkaan Vesuvius. Meer nog dan deze
uitbarsting spreken die van de mense
lijke natuur, waarbij de heer Reeves
een belangrijke rol speelt.
In Luxor (Vlissingen) komen we
plotseling tegenover een nieuw
monster te staan, uitvinding van de
Britse filmindustrie. Met op hol
geslagen fantasie heeft men „De
gemaskerde vleermuis" gecreëerd,
een monstertje, dat in deze film
een ware terreur uitoefent. Wél
spannend, met Vincent Price en
Agnes Moorehead in de belangrijk
ste rollen.
De matinee-voorstellingen van zondag
brengen in Grand (Goes) „.Martin en
Lewis als parachutisten", een dolle
boel. in Alhambru (Vlissingen)„De
beul" met Robert Taylor, terwijl in
City (Middelburg) Bud Abbott en Lou
Costello „Geintje met geesten" uitha
len. Een gezellig programma dus.
HITCHCOCK.
Wereldkampioenschap
biljarten op scherm
(Van onze r.t.v.-redaeteur)
Als gezamenlijk programma van
A.V.R.O., K.R.O., VARA en V.P.
R.O. zal morgenmiddag een recht
streekse televisiereportage wor
den gegeven van de slotpartijen
in het toernooi wereldkampioen
schappen biljarten driebanden, dat
in Krasnapolsky te Amsterdam
wordt gehouden. Deze reportage
wordt in Eurovisie-verband over
genomen door Denemarken. Duits
land en België. Commentator is
Ben de Graaf.
Zilveren Roos voor
beste Nederlandse film
Het hoofdbestuur van de Nederland-
sche Bioscoopbond heeft een jury
aangewezen, die zal worden belast
met de toekenning van de zilveren
roos aan dc beste Nederlandse speel
film, die sedert de bevrijding is ver
vaardigd. Tot voorzitter van dc jury
is benoemd prof. dr. N. R. A. Vroom.
directeur van de rijksacademie voor j
beeldende kunsten te Amsterdam.
In de jury hebben verder zitting de
filmcriticus A. C. P. Seyffert en de 1
schrijver Kees Stip.
De zilveren roos voor de beste na
oorlogse Nederlandse speelfilm zal
worden uitgereikt tijdens de inter
nationale filmweek Arnhem 1961. die
van maandag 5 tot en met zaterdag
10 juni zal worden gehouden.
Het hoofdbestuur van de Nederland-
sche bioscoopbond heeft de zilveren
roos vorig jaar ingesteld als blijk
van erkenning voor bijzondere pres
taties op het gebied van de film
kunst. De prijs stelt een openbloei-
ende roos voor ter grootte van negen
tien centimeter. Ze is vervaardigd
in het atelier van de bekende zilver- j
smid Leo Bronx te Utrecht
Invitatie uit V.S.
Gewapend met een honkbalknuppel
is donderdagmiddag een klein
Afrikaans negerjongetje uit Frank
fort op Schiphol aangekomen. Hij
is de 11-jarige Sartufnin Auna en
maakte de reis met de 36-jarige
Amerikaanse journalist, Marty
Gershan, die door een artikel iïi
de „Stars and Stripes", een dag
blad voor Amerikaanse militairen
in Europa en Xoord-Afrika, het
leven van Sarturnin ingrijpend be
invloed heeft.
Sarturnin viel verleden jaar op door
zijn constante aanwezigheid in de
omgeving van het hospitaal van
dr. Albert Schweitzer in Lambe.
rene. Gershan zag een door Sar
turnin gemaakt model van een
C-130 (een vrachtvliegtuig) en
verbaasde zich er over dat een
10-jarige zo een getrouwe kopie
kon maken van een vliegtuig. Hij
kreeg van Saturnin het in balsa
hout uitgevoerde vliegtuigje mee.
Het artikel dat hij in „Stars and
Stripes" maakte, werd gelezen
door Ralph Smith, een rijke Ame
rikaan, die hierop aanbood de jon
ge Afrikaan te adopteren. Sartur
nin. die had verteld graag eens
naar Amerika te willen, zag zijn
wens in vervulling gaan.
In het begin van deze maand reisde
Gershan weer naar .Afrika, op
kosten van Ralph Smith, om Sar
turnin op te halen en uaar Ame
rika te brengen. Op 18 april ver
liet het tweetal Lambarene en
ging de reis via Leopoldville eii
Brazzaville naar Frankfort, waar
het hoofdkantoor van de militaire
krant is. Vandaar ging het ver-
der naar Amsterdam, waar eer
gisteren een in keurige kleren ge
stoken Sarturnin aankwam.
Een blazer die hem was aangeboden
door Amerikaanse militairen met
het embleem van de Amerikaanse
parachutisten op de borst, een
van een sergeant gekregen petje
met hetzelfde embleem, een honk-
balknuppel - over de schouder en
een honkbal in de hand, zo stapte
hij trots als een pauw uit het
vliegtuig.
Wat hij wilde worden, wist hij nog
niet te vertellen. „Misschien iets
in de luchtvaart, maar dan wel
op technisch gebied".
In Lambarene ging hij op de Franse
lagere school. Uit een boek dat
hij kreeg van de vader van een
van zijn vele Franse vriendjes,
leerde hij al spoedig een mondvol
Engelse woorden. „De rest leer
ik in Amerika wel", sprak hij in
perfect Frans. In Amerika zal hij
op een lagere handelsschool voor
negerjongens gaan.
„Mijn vader is timmerman, maar dat
wil ik nooit worden", besloot Sar
turnin en niet een brede Iaeb, die
zijn grote witte tanden zichtbaar
maakte, verdween liij in een DC-8
toestel van de K.L.M. dat hem
naar New York voerde.
Meer ruimte
voor amusement
(Van onze radio- en t.v-
redacteur).
In onze zo rijk geschakeerde om-
roepgeschiedenis heeft de N.C.R.
V. met een geheel eigen kleur
haar mozaïek gelegd. Deze om
roepvereniging hield er in ver
scheidene opzichten een van alle
omroepverenigingen afwijkend
standpunt, op na voor wat betreft
de programmering. De tweede
wereldoorlog echter heeft veel
veranderd, óók in de N.C.R.V.
In de naoorlogse radioprogram
ma's werd veel meer ruimte ge
maakt voor amusement. Jazzmu
ziek stroomde ook via N.C.R.V.-
microfoons de huiskamers binnen
en cabaret werd niet langer te
licht bevonden. Waren dit al in
grijpende wijzigingen in de N.C.
R.V.-programmering, revolutio
nair was de intrede van de pro-
testans-christelijke omroep in de
televisie. Nu, na tien jaar Ne
derlandse televisie, onderscheidt
de N.C.R.V. zich in wezen niet zo
sterk meer van de andere om
roepverenigingen. Er is geen en
kele televisie-mogelijkheid, die de
N.C.R.V. om principiële redenen
ongebruikt laat.
Omdat wij het gevoel hadden, dat
deze „verregaandheid" wellicht
weerstanden zou oproepen bij de
bevolkingsgroep, waar de N.C.R.
V. als de dagelijkse huisvriend
wordt beschouwd, hebben wij in
een gesprek met het hoofd van
de televisiedienst van deze om
roep, de heer Dick Simons, onder
andere gevraagd naar de reacties
op de N.C.R.V.-televisieprogram-
ma's. „Wij hebben de normale
correspondentie met kijkende
mensen en de hoeveelheid die wij
binnenkrijgen is niet groter dan
bij andere omroepverenigingen.
We hebben het gevoel, nee ik
kan gerust stellen:'we hebben de
zekerheid én uit de correspon
dentie, én uit wat er op onze pro
vinciale vergaderingen naar vo
ren komt, dat onze leden geheel
instemmen met het gevoerde be
leid. We hebben 430.000 leden en
dat moet U toch wat zeggen. Het
betekent immers, dat onze aan
hang in brede kring zit en niet
alleen uit de orthodoxe groep
komt. Met de programmering
hebben we dan ook niet meer
moeilijkheden dan de anderen, al
programmeren we wel anders. We
voelen ons misschien wat meer
genoopt om zelf programma's te
maken, die anderen in het bui
tenland kopen. Maar dat heeft
een plausibele reden. Op,deze ma
nier willen we proberen t.v.-men-
sen voor de toekomst te kweken,
als we meer zendtijd krijgen",
zet de heer Simons uiteen.
Kritische vragen
Die provinciale vergaderingen,
waarover de lieer Sinïons sprak,
worden elk voorjaar in de ver
schillende irovineies gehouden en
elk lid van de N.C.R.V. is daar
welkom. Elke vergadering wordt
door enige honderden mensen be
zocht en zij bespreken onder an
dere het programmabeleid. „Er
zijn dan wel eens kritische vra
gen, maar als je uitlegt hoe de
vork in de steel zit, is de vra
gensteller meestal bevredigd. Na
tuurlijk blijven er kritici, die be
paalde programma's niet. pruimen.
Maar deze problemen kent iedere
omroeporganisatie, ook in liet bui
tenland. We kunnen dan alleen
nog maar adviseren: als je het er
niet mee eens bent, zet jp toe
stel dan af, aldus de lieer Si
mons.
U zult ook zien, dat we liet ko-
H et N.C.R.V.-t.v.-programma
..Marinade'' wordt zaterdag a.s.
o.m. uitgevoerddoor twee arties
tendie letterlijk met de brokken
zitten. Hel zijn Harry de Groot
en Colea Serban, die respectieve
lijk met een gebroken pols en een
gebroken vinger zitten.... Voor re
gisseur Fred Benavente zon dit
nieuws natuurlijk uiterst, slecht
zijn daarom overleggen beide
lijdenden eerst even onder elkaar
hoe zij het hem zo voorzichtig
mogelijk konden vertellen. m
mend halfjaar steeds meer dingen
uit het buitenland zullen betrek
ken in samenwerking met Neder
landse correspondenten", aldus de
heer Simons. Omdat er vaak na
vraag is naar teksten, zowel door
„Den Haag" als door de andere
omroepcomponenten. is er bij de
N.C.R.V. een „standing orders",
een permanente opdracht, om .al
het gesproken woord van de
actualiteiten-uitzendingen op de
band vast te leggen, iets wal trou
wens bij de andere omroepvereni
gingen ook gewoonte is
„Het komt nogal aan
In de actualiteitenrubrieken tracht
men de behandelde zaken van
zoveel mogelijk kanten te belich
ten. „Ik ben er niet voor om wat
dan ook eenzijdig te belichten.
We houden ons aan de journalis
tieke gewoonte oin alle partijen
te horen. Dat is niet verwonder
lijk, want een deel van de staf
lieeft een journalistieke achter
grond, ikzelf incluis. We schro
men ook niet om öp tenen te gaan
staan en ik kan U zeggen: 't komt
nogal aan, als wij wat op de t.v.
doen", zegt de heer Simons.
„Kleurentelevisie? Nee, daar tref
fen we nog geen enkele voorberei
ding voor. We zijn er in Neder
land op geen stukken na aan toe.
Je hebt nog nergens in Europa
kleuren-t.v. en waarom zouden wij
voorop lopen? Dat is trouwens
precies zo met het tweede pro
gramma. Daar wordt maar over
gepraat, maar dat is nog nergens
in Europa. De Duitsers gaan er
mee beginnen, maar ja. die heb
ben ook geld", en de heer Simons
fluit met een verlekkerd gezicht
tussen zijn tanden. Toch vindt hij
wel, dat nadat de grens van der
tig uur voor het bestaande net
is bereikt, de volgende stap een
tweede net moet zijn. „Dan is er
een keuzemogelijkheid", zegt hij.
Laten we hopen. Want als die
twee netten hetzelfde worden ge
ëxploiteerd als de twee Hilver-
sumse geluidsomroepzenders, dan
wordt die keuzemogelijkheid aan
zienlijk beperkt, omdat dan via
beide netten gelijksoortige pro
gramma's worden uitgezonden.
Maar ach misschien dragen
wc met deze wijsheid (z)uilen
naar Athene.
Een werkfoto uit Marinade, het
amusementsprogramma van de N.
C.R.V. op zaterdagavond.
RADIO- EN T.V.-RUBRIEK
/WWWVVWVWWVMVWVW
T elevisie
Vanavond brengt de N.C.R.V. twee
prachtige programma's op liet
scherm. Om hall' negen,, De lente
in bet hoofd", een kleinkunstpro-
grarmna waaraan o.a. meewerken
Sonja Oosternian cn Matthieu van
Eysden.
Het tweede programma dat aan
de luchtige kant is heet „Marina
de" en komt om tien voor half
tien op het scherm. Deze keer
heeft het programma oen Roe.
meens tintje, medewerkenden zijn
Colea Serban. de Engelse nxond-
accordeon-virtüoos Tom Rily en
het viool-duo Sem Nijveen en Ben
ny Behr.
Daartussen is om vijf voor negen
een nieuwe aflevering in de serie
„Vader weet het beter".
De Vlaamse T.V. brengt om half
negen eerst de zesde reportage
over „De Kongo nu", daarna om
vijf voor negen een interpol-film
en vervolgens neemt men om tien
voor half tien het programma
„Marinade" van de N.C.R.V. over.
Radio
In het VARA-programma kan men
via Hilversum I om kwart voor
twee 's middags luisteren naar
„The New Orleans Syncopaters"
o.l.v. Jan Burgers, 's Avonds om
vijf over acht het gebruikelijke
amusementsprogramma „Week uit
week in".
Over de andere zender kan men
in liet K.R.O.-programma om acht
uur luisteren naar populaire klas
sieken, waarin deze keer een his
torische opname uit 1939 wordt
Televisie
De K.R.O. begint om 8 uur met de
rubriek „In woord en beeld" samen
gesteld door Ad. Zonneveld. Hier
na volgt, om tien over acht, de
vijfde aflevering in de serie een
akters „Poging tot gesprek" door
Jef Heydendael. Om vijf over half
negen begint een nieuwe afleve
ring in de televisiefilmserie „The
four just men". Het Amsterdams
Kunstmaanorkest, onder leiding
van Anton Kersjes, besluit het
K.R.O.-programma om negen uur
met een populair-klassiek concert.
Om tien uur brengt de N.T.S. de
rubriek „Sport in beeld". De
Vlaamse televisie presenteert om
half negen het amusementspro
gramma „Zeg hé, spaar je mee?".
Radio
DE A.V.R.O. brengt om vijf over
acht via Hilversum I opnamen
van de bekende gospel-zangeres
Mahalia Jackson. Om negen uur
volgt een programma met muziek
uit vier windstreken. Via Hilver
sum II presenteert de K.R.O. om
achtuur „De halve maan(d)" en
om vijf over half negen een con
cert door het Promenade Orkest,
onder leiding van Harry de Groot.
Anti-Portugese
organisatie
Nationalistische leiders uit Portuge
se overzeese gebieden hebben donder
dag in Casablanca een organisatie
gevormd, die hun strijd voor onaf
hankelijkheid moet coördineren. Deze
organisatie, die te Casablanca wordt
gevestigd, zal zich bezig houden met
het krijgen van steun voor de op
standelingen in Angola en het mobi
liseren van de wereldopinie tegen de
„fascistische onderdrukking" in de
Portugese overzeese bezittingen.
In resoluties die aan het einde van
een conferentie van drie dagen wer
den aanvaard, deden de nationalis
tische leiders een beroep op alle vre
delievende staten om een diplomatie
ke en economische boycot van Por
tugal te organiseren.
