PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
Leven in dienst van
het onderwijs
DE ONTVOERING VAN
DE KLEINE ERIC PEUGEOT
Kunstgebit?
Executies in Estland
Uit de
wondere
wereld
van de
techniek
10
PROVINCIALS ZEEUWSS COURANT
DINSDAG 4 APRIL 1961
<j buitenlicht j
fopvouwbarel
peddels
reddingslijn]
noodlicht
j vulventiël
gasfles
(Advertentie)
SLAPTE NA OPE
RATIE
Gebruik dan het
bloedvormend
krachttonicum
SARCO
GLOBINE
Bevat naast haemoglobïne, alle nood
zakelijke stoffen zoals leverextract
en mineralen die voor de opbouw
van het bloed noodzakelijk zijn.
Verkrijgbaar al* dragee*
en In vloeibare vorm.
Het opblaasbar® i
redaingi/lof
Het vlot bestaat uit een samenstel van twee
ringvormige rubber buizen die tezamen de
bootromp vormen. Daar overheen staat
een boogvormige derde buis die een huif on
dersteunt. Aan de onderzijde is het vlot afge
sloten door een dubbele bodem die eveneens
wordt opgeblazen.
Onder een reddingvlot verstaat
men tegenwoordig een ronde
opvouwbare rubberboot, zoals
die aan boord "van vele schepen
en vliegtuigen wordt gestuwd
FRAME
De buizen en de bodem bestaan
uit in rubber geïmpregneerd
weefsel van een aantal lagen ka
toen, nylon of een andere kunst
vezel De huif, van een soortgelijke
stof gemaakt, biedt de passagiers
een goede beschutting. De buiten
kant is doorgaans voorzien van een
fluorescerende (lichtende) kleurstof
om het vlot duidelijk zichtbaar te
maken. Binnen is het vlot voorzien
van de nodige instrumenten en mid
delen voor eerste hulp en levenson
derhoud^r
Bij nood wordt het geheel in zee
geworpen waarna de rubberbui
zen automatisch worden opgeblazen
door een fles samengeperst gas.
vliegtuigen is het vlot meestal
in de vleugel geborgen, waaruit het
zo gauw deze het water raakt auto
matisch wordt losgelaten.
I TECH- V.DIJK
Het verschil m
plaatsruimte
tussen een nor
male stoep en
een opgevouwen
vlot. Beide voor
30 personen.
Kerngezonde vierling
geboren in Nieuw-Zeeland
In het algemeen ziekenhuis te Wel
lington, Nieuw-Zeeland, heeft de jon
ge echtgenote van een ingenieur bin
nen zestien minuten het leven ge
schonken aan een vierling, allen
meisjes.
Moeder en dochters maken het uit
stekend. De huisarts, dr. James Kel
ly, verklaarde dat de baby's allen
hebben gehuild, dat zij in een cou
veuse zijn geplaatst en dat zij extra
zuurstof krijgen toegevoerd. Het ge
wicht van de kinderen varieert van
3 pond en 4 ons tot 4 pond en 4 ons.
Mevrouw Kelly en haar man hadden
al een zoon en een dochter.
In 1965 brug over de
St.-Annabaai in Willemstad
Een van de problemen, waarmee
Curacao's hoofdstad Willemstad
kampt, is het vraagstuk der oever
verbindingen.
Op het ogenblik kan men van
de ene kant van de stad (Pnnda)
naar de andere komen (Otrabanda)
via een schipbrug, doch gezien het
drukke scheepvaartverkeer in deze
oliehaven zijn lange wachttijden voor
het landverkeer geen uitzondering.
Een andere methode om van Punda
naar Otrabanda te komen is rond
het Schottegat te rijden, doch dit
vergt wel enige tijd. Reeds lang be
staan in Willemstad plannen om tot
een nieuwe oeververbinding te gera
ken, maar zo dicht als thans schijnen
deze plannen nog nooit bij verwerke
lijking te hebben gestaan. Wanneer
onverwachte factoren geen spaak
meer in het wiel steken, zal het mo
gelijk zijn op 1 juli 1965 de brug,
die over de St. Annabaal zal worden
gebouwd, voor het verkeer open te
stellen.
0 Tijdens werkzaamheden ter verbreding
van de Via Aurelia, vijftig kilometer ten
noorden van Rome, zijn overblijfselen ont
dekt van een Romeinse weg, geplaveid
met tegels van vulkanisch tufsteen. Ver
moedelijk betreft het hier een secondaire
weg die de verbinding vormde tussen de
oude Via Aurelia en de vroegere Etrus-
kische havenplaats Caera, thans Cerveteri
genaamd. Ook werd een uit grote blokken
kalksteen gebouwd altaar gevonden, als
mede een aantal Romeinse grafkelders.
HOOG EN LAAG WATER
5 april
Vlissingen
Terneuzen
Hansweert
Zierikzee
uur meter
nap
4.24 2.14
4.50 2.30
5.31 2.38
6.00 1.45
uur meter
nap
16.46 2.04
17.15 2.20
17.52 2.32
18.28 1.41
Wemeldinge 6.29 1.71 18.46 1.70
uur meter
nap
10.59 2.11
11.24 2.27
11.59 2.41
11.39 1.63
11.58 1.88
nap
23.11 1.92
23.37 2.08
EXCLUSIEF
(Advertentie)
Hebt u het authentieke relaas van de
kidnapper Pierre Larcher zelf, met alle
bijzonderheden over zijn laffe misdaad,
gemist? Jammert
1754. Sandra kon Arends
besluit om zelf aan boord
van de kreupele freighter
te gaan, slechts matig ap
preciëren. Maar zij wacht
te zich er wel voor haar
verloofde zulks te zeggen.
Zij wist dat hij zijn beslis
singen in het belang van
de expeditie nam en geens
zins geleid werd door een
overmatig heroïsme. Toch
stonden hun ogen ernstig
.toen zij zwijgend afscheid
van elkaar namen. Zij had
den geen sentimentele woor
den nodig om hun gevoe
lens uitte drukken. Nie
mand behoefde het meisje te vertellen welk
risico de twee mannen straks bij hun lan
dingspoging gingen lopen. Doch zij begreep
ook, dat de inhoud van nummer 4 van vitaal
belang was, bij de opbouw van Station Luna!
Met een gemak, als gold het een dagelijks uit
stapje, trok piloot Storm zich langs de mag
netische kabel naar het andere schip, waar
kapitein Bukala hem even later met een
grijns van opluchting begroette. Het valt in
derdaad niet mee, om moederziel alleen in
een stuurloos ruimtevaartuig te zitten, dat
met tomeloze vaart op de harde Maankorst
toesuist!
Doodstraf voor Japanse
ontvoerder
Het districtshof van Tokio heeft het
doodvonnis uitgesproken over de 32-
jarige tandarts Sjigejisa Motojama,
die in mei van het vorige jaar de ze
ven jaar oude zoon van een rijke
Japanse koopman ontvoerde en later
vermoordde.
(Advertentie)
Met Dentofix zit het steviger
Dentofix vormt een zacht, bescher
mend laagje en houdt het kunstgebit
veel vaster en veiliger op zijn plaats.
Het zit prettig en men kan rustig eten,
lachen, niezen en spreken, in vele ge
vallen even gemakkelijk als met een
natuurlijk gebit. Dentofix vermindert
de voortdurende angst voor losraken
en verschuiven van het gebit en voor
komt verwonding van het gehemelte.
Dentofix houdt ook de adem fris.
Geen onaangename smaak of hinder
lijk gevoel. Prijs per slrooibus slechts
f. 2,35, bij apotheken en drogisterijen.
STANDBEELD IN MANAGUA
Met haar 95 jaar
nog actief
DE LAATSTE PLAATS, «aar
men een standbeeld van een
vrouw in een park zou verwach
ten is Nicaragua, waar tot
voor enige jaren de vrouwen
nog niet eens stemrecht hadden
en waar een opleiding voor
meisjes op enig niveau tot de
onmogelijkheden behoorde.
Maar in het hart van Managua,
de hoofdstad, staat een wit
marmeren buste op een hoge
voet, die werd opgericht ter ere
van een vrouw, die nog altijd in
die stad woont.
Josefa Toledo de Aguerrl. nu 95 jaar
oud, werd In 1950 uitgeroepen tot
„Woman of the America's" door de
vereniging van Amerikaanse schrij
vers en kunstenaars in New York
City. Maar dat is slechts één van de
vele onderscheidingen, die Nicara
gua's vooraanstaandste schrijfster op
onderwijsgebied heeft toegewezen ge
kregen.
Dona Aguerrl woont slechts een paar
blokken van haar standbeeld verwij
derd in een smalle hoofdstraat, waar
het krioelt van handelslieden van al
lerlei naties.
Vijftig jaar lang is ze onderwze-
res geweest in dit „achterlijke"
land en toen ze zich in 1948 uit de
klas terugtrok, bleef ze op onder
wijsgebied nog steeds actief. Ze
heeft twee normaalscholen ge
sticht, waar ze ook directrice van
werd. Ze schreef verbeterde
schoolboeken en drie toneelstuk
ken, die nog geregeld in Nicara
gua worden opgevoerd; de opmer
kelijkste uitgave in Nicaragua in
de laatste honderd jaar.
Onderscheidingen
De muren in haar woning zijn over
dekt met onderscheidingen, oorkon
den en gouden medailles, die haar in
do loop der jaren werden toegekend.
Er hangen certificaten als voorzitster
van de Centrale Onderwijzersorgani
satie en de Vereniging tot Opvoeding
van de Jeugd in Nicaragua, diplo
ma's en oorkonden, die haar werden
toegekend, als ze de Latijns-Ameri
kaanse landen vertegenwoordigde op
onderwijsconferenties. België, Spanje
en Argentinië, al deze landen hebben
Radio Moskou heeft dezer dagen
meegedeeld dut Ralf Gerrets en Jan
Vlik, die kort geleden voor een hoge
rechtbank to Estland ter dood ver
oordeeld waren wegens oorlogsmis
daden, gisterochtend zijn geëxecu
teerd. Het vonnis werd voltrokken
door een vuurpeloton.
Er was nog een derde verdachte ter
dood veroordeeld, namelijk Erwin
Mere. Hij woont in Engeland en
wordt niet uitgeleverd. Gerrets en
Vilk hadden tijdens hun berechting
verklaard dat zij alles wat hun ten
laste was gelegd, op bevel van Mere
hadden gedaan.
de kleine vrouw geëerd. Een van
.haar geliefdste bezittingen is het
kruis in de orde van Rubén Dario. De
dichter Dario is de nationale held van
Nicaragua een beroemd schrijver
wiens standbeeld in het park staat
naast de buste van Josefa.
Ter gelegenheid van haar „gouden
bruiloft", tussen haar en het on
derwijs, zoals ze dat noemt, werd
haar een gouden boek opgedragen,
dat haar levensloop beschrijft.
Hoe kon een vrouw, die in een klein
Nicaraguaans dorp als Juigalpa werd
geboren, het brengen tot de meest
vooraanstaande figuur op de onder
wijsgebied
Ze werkt nog steeds als redactrice
van het vrouwenblad „Illustrated Fe
minine Review"; ze schrijft nog arti
kelen over onderwijs en ze is nog
steeds een leidende figuur in het cul
turele leven van Managua. „Onze
groep houdt nog steeds vergaderin
gen bij haar thuis en ze is nog altijd
actief als lid van het Rode Kruis,
waarbij ze zich al aansloot toen de
eerste vertegenwoordigers van deze
organisatie uit Genève hier kwamen",
zegt Senora Maria de Frawlev, echt
genote van een vooraanstaand man
op importgebied in Nicaragua.
Levensgeschied enis
Josefa's levensgeschiedenis begint al
dus: toen ze de lagere school bezocht
kwam een aantal missionarissen en
zendelingen naar het dorp. Zij merk
ten spoedig de leergierigheid van het
meisje op en leerden haar Engels.
In de tijd, dat ze haar onderwezen,
kreeg Josefa grote interesse voor
de "Verenigde Staten en de ge
schiedenis van dat land. Tóen ze
lerares werd en later hoofd van
een school liet ze Amerikaanse
onderwijzers naar haar school ko
men. Haar grote triomf was een
bezoek aan Washington op uitno
diging van Amerikaanse onderwij
zers.
Ze bracht vele nieuwe ideeën voor
haar land mee terug. Ze stichtte be
jaardentehuizen, weeshuizen en tehui
zen voor kinderen van werkende
moeders. Op het ogenblik is ze met
Senora De Frawley en Senora. Em-
melina de Bayle bezig met het inza
melen van geld voor de voltooiing
van het Roode-Kruis-gebouw. Hierin
wordt op de benedenverdieping
overigens al gewerkt. Bij een ramp,
die onlangs plaats had, was het half
voltooide gebouw al een tehuis voor
vele daklozen. Josefa werkte ook
hard tegen de discriminatie van de
vrouw en bereikte haar doel negen
jaar geleden, toen het vrouwenkies
recht werd ingevoerd. „Josefa stopt
niet", zei Senora De Frawley", ze
steekt ons nog allemaal de loef af".
9 In Hessen is woensdag een militair les-
vliegtuig van het type Startfighter F-
104F verongelukt. De twee inzittenden,
wisten zich met hun valscherm in veilig
heid te stellen, toen het toestel op 12.000
meter hoogte motorstoring kreeg. Het
vliegtuig kwam terecht op een spoorbaan
waar het ontplofte.
t zak
en neemt weinig
wat vooral voor
van belang is.
Het opblaasbare reddingvlot biedt verschillende
voordelen boven de traditionele reddingboot. In
verhouding tot het gewichten de aan boord in
genomen ruimte biedt het veiligheid en beschut
ting aaneen groot aantal passagiers. Het Is
gemakkelijk te hanteren en is bij zware slagzij
nog te water te laten. Het taaie rubbervtot
zal niet spoedig beschadigen en is zeer zeewaar
dig en stabiel.
verdwenen
d\iAVMAn\en
door REX CORBETT
31
„Zo is het dus volgens uw herinne
ringen gegaan vroeg Payne,
waarop de juwelier, zijn vrouw en
meneer Belfour toestemmend knik
ten. „Precies zo", zei laatstgenoemde
nog.
„Hm", bromde de detective. „Volgens
mij is dit voldoende. Nu zou ik graag
de plaats der onheils van nabij be
kijken. U vindt dat toch zeker goed,
meneer Welish en U ook, mevrouw
Mattox
Meteen ging hij de keldertrap af en
bezichtigde de traliedeur. „Dat is na
tuurlijk een volkomen betrouwbaar
veiligheidsslot, nietwaar
„Twéé veiligheidssloten", zei de ju
welier, die achter hem stond. „En
van elk slot is er maar één sleutel".
„Laat U me nu eens zien, hoe U die
dingen gewoonlijk openmaakt".
Meneer Welish trok tussen twee
knopen van zijn vest een smalle
maar sterke zilveren ketting, die hij
m
O
Z
om de hals droeg, te voorschijn. Aan
de ketting was een sleutel bevestigd.
„Mijn vrouw heeft de andere sleu
tel", zei hij.
Nu kwam mevrouw Welish erbij,
om eveneens een zilveren kettinkje,
dat de indruk van een heel apart
sieraad maakte, tussen de knopen
van haar fluwelen japon uit te ha
len. Zo kwam sleutel nummer twee
voor de dag.
Hierop opende het echtpaar tezamen
de traliedeur. „Dat is dat", zei me
neer Welish, „en als we nu nog drie
schreden doen, raken we de onzicht
bare alarminstallatie aan, waarop
dadelijk een schel in de winkel over
gaat. Hoort U maar..."
Meteen liep hij op de kluis toe, maar
toen hij in het voorbijgaan de on
zichtbare installatie aanraakte, klonk
dadelijk het korte doch schrille
alarmsein, dat zich herhaalde, zo
dra mevrouw Welish haar man ach
terna ging. „Ziet U wel zei de
juwelier, „zodra iemand in de kel
der komt, is het gehele huis ei-van op
de hoogte. De schel luidt in de win
kel. in het kantoor, op de portalen,
in elke kamer van mijn huis, tot in
de badkamer toe. Overdag luidt ze
alleen zolang de onzichtbare elektri
sche straal wordt aangeraakt, maar
's nachts zou hij eindeloos alarm
maken. Dat behoeft zolang het dag is
niet, want dan is er altijd iemand in
de winkel".
„En was de alarminstallatie na de
diefstal onbeschadigd vroeg Pay
ne.
„Ja", verzekerde de heer Balfour,
die zich bij de anderen had aange
sloten. „We hebben later en ook
nog eens in tegenwoordigheid van
meneer Mattox bij reconstructie
van de zaak geconstateerd, dat het
alarmsein inderdaad slechts met
heen en weer lopen van meneer en
mevrouw Welish heeft aangegeven".
„Zowel de alarminstallatie als de
veiligheidssloten enzovoort zijn gron
dig onderzocht", riep Mattox. „Onze
deskundigen hebben alles in orde be
vonden".
„Juist", hernam Payne, terwijl hij
op de kluis toetrad. „Maar de kluis
is tussen de bedrijven door toch
open gebleven. Hoeveel, als ik vra
gen mag En hoe lang
„Ik had de deur op een kier laten
staan", verklaarde de juwelier. „En
dat is circa twaalf minuten zo ge
bleven. Maar ik heb U al gezegd,
dat daar geen gevaar bij was, want
ik had immers de traliedeur geslo
ten
„U dacht dat er geen gevaar bij
was", verbeterde Payne, die onder
wijl de kelder inspecteerde, waarvan
de wanden met stevig bevestigde
pantserplaten waren bedekt. „Hm,
een venster is hier nergens. En waar
toe geeft deze deur toegang
„Tot de bijkelder", antwoordde me
neer Welish. „Daar staat nog steeds
de' nu afgedankte winkelinstallatie,
zoals ik die van mijn vader had over
genomen. Sinds op zijn minst tien
jaar is er niemand in die kelder ge
weest, die overigens ook helemaal
gepantserd is en evenmin een venster
heeft zelfs geen deur, behalve dan.
deze", voegde hij erbij, terwijl hij
Payne een blik in de sombere ruim
te liet werpen. Een lampje bescheen
de oude meubels en gaf precies licht
genoeg, om de dikke stoflaag op de
vloer te laten zien. Blijkbaar had in
derdaad sinds jaren geen mens de"
bijkelder betreden.
„Laat ons nu naar de winkel te
ruggaan", zei Payne. Het gezelschap
verliet de kelderruimte, waarbij tel
kens bij het passeren van de alarm
installatie het schrille, waarschu
wende belgelui weerklonk.
„Nu begrijp ik", zei de detective
op halfluide toon tot de juwelier en
zijn vrouw, „dat U onder deze om
standigheden elkaar wel moest ver
denken. Er scheen ook niets anders
op te zitten, nietwaar? Zoals het ge
beurde zich liet aanzien, moet óf U,
meneer Welish, óf U" hier keek hij
diens wederhelft aan „die diaman
ten zelf uit de kluis hebben geno
men
Terwijl Mattox en Balfour voor
uitliepen, bleef het echtpaar nog een
ogenblik met Payne bij de getraliede
deur staan. „En omdat U", ging hij,
zich tot heide wendend, voort,
„reeds tientallen jaren gelukkig ge
trouwd waart en elkaar steeds ver
trouwd had, moest ieder van U er
wel ongelukkig aan toe zijn. Liefde
stond tegenover wantrouwenof
vergis ik me soms?"
De heer en mevrouw Welish staar
den hem zwijgend aan, blijkbaar
geen van beiden wetend wat te ant
woorden.
„En tenslotte", zei Payne, „gelooft
U allebei, dat er maar één oplossing
was om uit die onhoudbare toestand
te raken: zelf de schuld op U te ne
men. Daarom wilde U beiden een z.g.
bekentenis afleggen, nietwaar?"
De juwelier en zijn echtgenote ke
ken elkander ontsteld aan, maar
Payne verzekerde glimlachend: „Ja,
U hebt me goed begrepen!"
'„Ikik zou het nooit hebben
verdragen, dat ze mijn man als een
bedrieger hadden ontmaskerd", snik
te mevrouw Welish. „Liever zou ik
zelf de gevangenis
„En ik'.begon haar man, maar
Payne viel hem in de rede. „U wil
de vermoedelijk hetzelfde zeggen",
glimlachte hij. „Nu, dat vindt ik een
prachtig voorbeeld van wederkerig
echtelijk heroïsme. Maar toch moet
ieder van U enige reden hebben ge
had om diefstal door de ander moge
lijk te achten. Dat nu begrijp ik maar
niet!"
„Ik dacht, dat ze het deed voor on
ze zoon, die zijn betrekking in Zuid-
Afrika eraan heeft gegeven", zei me
neer Welish mei toonloze stem.
„En ik", fluisterde mevrouw We
lish. „dat hij het deed om zijn stief
broer, dienu ja, een wat mislukt
leven leidt en ons sinds jaren schan
de aandoet, te helpenMijn man
had namelijk eens gezegd, dat we
hem maar geld moesten geven, zodat
hij eindelijk weer op de been zou
kunnen ï-aken enen
„Ik begrijp het", knikte Payne,
„maar U had er bezwaar tegen en
dacht nu, dat uw man zijn plan toch
en wel op een... hm... wat onge
bruikelijke manier wilde uitvoeren".
„Wat moest ik dan denken?" vroeg
mevrouw Welish hulpeloos. „Wie an
ders had de diamanten kunnen ste
len
„En U gelooft, dat een derde het
gedaan heeft, meneer Payne??" zei
meneer Welish, .die zichtbaar moed
schepte. „Maar hoe... boe dan?"
..Payne!" riep hoofdinspecteur Mat
tox uit de winkel, „kom eindelijk
eens hier; ik wil nu wat gaan probe
ren".
„Laat ons maar gaan", zei Payne
tegen het echtpaar Welish en met
hun drieën liepen ze de trap op.
(Wordt vervolgd).