DE KERKEN
Hervormd Eindhoven
wil zaterdagsport
dSamaw\e.w
maatschappij
SAMENSPREK1NG HERVORMDEN
EN GEREFORMEERDEN
„EUROPEES DENKEN" JEGENS
DUITSE TOERIST BEPLEIT
Het Jeruzalem van
vandaag
ZATERDAG 1 APRIL 1961
PROVINHALE ZEEUWSE COURANT
15
2>,
e verdwenen
door REX CORBETT
30
„Een ogenblik, een ogenblik", kwam
Mattox tussenbeide. „Meneer Welïsh
was dus nog in de kelder, meneer
Balfour verkocht een bruilo'ftsge-
schenk, de stofzuigerman stond
klaar voor zijn demonstratie. En
mevrouw Welish....?"
„Ik liep door de winkel naar het
kantoor, waar juist getelefoneerd
werd", verzekerde deze dame. „In
't voorbijgaan riep ik halfluid of
fluisterend tot meneer hier: „Nu
niet, straks!" Maar dat heeft hij
blijkbaar niet goed verstaan. Toen
ik zag, dat hij "zich bukte, dacht ik
dat hij zijn boeltje oppakte om weg
te gaan, maar in werkelijkheid
heeft hij, terwijl ik telefoneerde en
daarna het woonhuis binnenging,
zijn apparaat met toebehoren uitj
pakt".
„Ja", zei meneer Balfour, de eerste
verkoper. „Ik bediende een klant en
was wel een beetje uit mijn humeur
toen ik de stofzuiger plotseling uit
gepakt op de grond zag staan.
Maar ik dacht, dat mevrouw We
lish de man toestemming had gege
ven zijn demonstratie voor te berei
den.
„Ik had de diamanten in de kluis
gelegd", nam de juwelier het woord.
„We keerden daarna in de winkel
terug. Er moest nog wel een deel
van de voorraad naar de kelder
worden gebracht, maar ik sloot toch
voor alle zekerheid de traliedeur,
omdat ik stemmen in de winkel
hoorde. De deur viel dicht en nie
mand had ze zonder sleutels kunnen
openen. Wel had ik de deur van de
kluis op een kier laten staan omdat
ze een beetje klemt. Zolang de ge
traliede deur aan het einde van de
trap gesloten bleef en we het oog op
de winkel bleven houden, was er
ook niet het minste gevaar bij. De
kelder heeft geen andere, ingang;
iedere indringer had mij moeten
passeren....", besloot hij, hulpeloos
de schouders ophalend.
„Dus U kwam weer in de winkel?"
vroeg Payne ten overvloede.
„Ja en meneer Balfour keek me wat
hulpeloos aan, zodat ik dacht, dat
hij met de klant niet tot overeen
stemming kon komen. De klant van
dat huwelijksgeschenk...."
„Ja, ja", zei Mattox. „En toen....
„Maar hij was alleen in de war over
die stofzuiger en dat mijn vrouw
niet terugkwam", hernam de juwe
lier. „Ik besefte eerst wat er aan
de hand was, toen de stofzuigerman
het toestel bij wijze van proef in
schakelde. Natuurlijk greep ik dade
lijk in. Ik verzocht hem dringend op
te houden en bood de klant mijn
verontschuldiging aan".
„Stop even!" riep Cramer. „Hoe en
waar hebt U de stofzuiger aange
sloten?", vroeg hij, zich tot het
mannetje met de versleten jas wen
dend.
„Och, de deur naar het kantoor
stond maar op een kier", stotterde
de aangesprokene, en ik zag dat
daar een stopcontact was. Daarom
leide ik het snoer om het deurpa
neel heen en kreeg zo aansluiting.
Ui had alle delen of de be-be-be-
langrijkste in elk geval al samen
gevoegd. Ja, ziet in mijn vak is
snelheid vereiste; je moogt je niet
vergissen, want dan heb je kans dat
alles misloopt en...."
„Mooi!" viel Payne hem in de rede.
„En hoe ging het nu verder? Me
neer Welish verbood U het toestel
te demonstreren en wat deed U
toen?
h ogenblikonderbrak hij
hzelf, om dan aan de verkoper en
i juwelier te vragen: „Waar was
t man. toen hij die stofzuiger
lest uitschakelen? Ik bedoel, op
ike plaats in de winkel?"
ij kroop achter de middelste
Inbank" antwoordde meneer Bal-
ir. „Aan het andere einde daar-
begint de gangtrap naar de kel-
riep de „vertegenwoordi-
opgewonden, zenuwachtig met
zwollen sjaal spelend, „ik heb me
rar een ogenblik gebukt. Maar
ogenblik, heren! Ik had de bij
lerende delen ongeveer naast de
tabank geschoven
„'liter de toonbank, nietwaar?"
v Mattox hr n in de rede.
ja, als U het wilt ook achter
dtoonbank", riep de kleine man,
opwonden het hoofd heen en
w draaiend. „Ik had de bijbeho-
i'Ge delen opzij geschoven, zodat
niand erover kon struikelen, be-
g»t U?
Mi- ik had heel vl-vlug alles
w' bij elkaar", besloot hij, terwijl
hiiijgend van de een naar de ander
ke.
„Ewas al die tijd de stofzuiger in-
geiakeld?" vroeg Mattox.
,J antwoordde de juwelier. „Ik
w« daar kwaad om en zei op
sclpe toon: „Nu moet het eens uit
zij
„Ni!" riep het mannetje. „Dat zei
U delijk en daardoor was ik zo j
gea-okken, dat ik naar die dingen I
bukte zonder liet toestel uit te scha
kelen. Begrijpt U goed heren, ik
was in de war omdat meneer zo
boos werd".
„Vertelt U maar verder!" moedigde
Payne aan. „Wat heeft U uitgevoerd
nadat U het toestel eindelijk had af
gezet?"
„Ik pakte alles bij elkaar en moest
toen de winkel verlaten", zei de stof
zuigerman. „Ik heb nog gezegd:
Nu, dan kom ik nog eens terug
wanneer mevrouw Welish tijd ge
noeg heeft, want zij heeft me zelf
laten komen. Nu, en daarna ben ik
weggegaan".
„Ja en een ogenblik later kwam ik
uit het woonhuis door het kantoor
in de winkel terug", verklaarde me
vrouw Welish. „Ik dacht, dat de
man van de stofzuigers uit eigen be
weging was vertrokken en op een
geschikt ogenblik weer zou ver
schijnen.
Onderwijl had meneer Balfour de
klant geholpen, waarna mijn man en
ik de rest van de juwelen naar de
kelder brachten. We moesten op
nieuw onze beide sleutels gebruiken
voor de met staven beveiligde deur,
want mijn. hand had die laten dicht
vallen. Ik ging naar de kluis, ter
wijl hij dadelijk naar de winkel te
rugkeerde, want precies op dat ogen
blik kwamen er weer kianten bin
nen".
De juwelier knikte. „Ja, het was nog
al belangrijk een echtpaar dat zijn
komst had aangekondigd, maar zich
wat verlaat had. Toen ik de winkel- J
deur hoorde, dacht ik er weer aan,
zodat ik de trap oprende".
„En ik", snikte zijn vrouw, „ontdek
te intussen, dat de kluis leeg was.
Ik bleef een poosje wezenloos staan,
schoof de resterende juwelen werk
tuiglijk in een van de vakken en
vroeg mezelf verbijsterd af, of ik
soms gek was geworden. Ik herïn-
nerde me toch precies, dat mijn man
en ik een kwartier geleden samen
de kostbaarste en niet te vervangen
sieraden hadden opgeborgen. Einde
lijk kwam ik tot de conclusie, dat
mijn man ze om de een of andere
reden weer had meegenomen".
„Ondertussen stond ik zonder iels
te vermoeden 't echtpaar te woord",
vulde de juwelier hevig opgewonden
het relaas aan. „Meneer Balfour en
ik stonden hier... hier... Plotseling
kwam mijn vrouw uit de kelder, trok
me zachtjes bij de mouw en vroeg...
vroeg..." Hij bleef steken en snakte
naar adem.
„Toen hij zij", ging zijn vrouw voort,
„dat hij er niets van begreep, want
hij was na die eerste keer met lege
handen in de winkel teruggekomen
en had zelfs de traliedeur achter zich
toegeslagen... staarden we elkaar
hulpeloos aan. We begrepen er niets
meer van". Bij deze woorden wiste
mevrouw Welish opnieuw haar be
traande ogen af.
(Wordt vervolgd).
de
SCHRIJVEN AAN SYNODE
Zondagswedstrijden zijn
massale kijkspelen
De centrale kerkeraad van
de hervormde gemeente
van Eindhoven heelt beslo
ten een brief aan de her
vormde synode te schrijven
met het verzoek, te bevorde
ren, dat de grote sportmani
festaties van de zondag naar
de zaterdagmiddag worden
verplaatst. De mogelijkheid
daartoe wordt geschapen
door de vijfdaagse werk
week. Naar aanleiding van
dit besluit schrijft ds. W.
van Gelder in „Hervormd
Eindhoven", dat men geen
wettische zondagsheiliging
behoeft voor te staan om
grote bezwaren te hebben te
gen de grote sportwedstrij
den op zondag, die tevens
massale kijkspelen zijn.
Het verhaal gaat, dat Karei Lotsy
in het gijzelaarskamp in St. Mi
chielsgestel een gesprek met dr.
Gravemeyer had, waarin de voor
zitter van de Kon. Nederlandse
Voetbal Bond bereid was om de
toenmalige secretaris van de her
vormde synode te beloven, dat hij
Kardinaal Wyszinsky:
bereid tot het offer
Stefan kardinaal Wyszynski, de
rooms-katholicke primaat van Po
len, heeft een in ernstige bewoor
dingen gestelde brief aan vijftien
duizend priesters gezonden; hij
doet daarin een beroep op hun
volledige loyaliteit in een steeds
verbetener wordende strijd om in
leven te blijven in Polen!
De kardinaal waarschuwde de
priesters dat ze bereid moeten
zijn voor elk offer om het geloof
te verdedigen „zelfs straffen,
verbanning, verlies van vrijheid".
De particulier verzonden brief,
fedateerd 12 januari, werd dezer
agen openbaar gemaakt.
na de oorlog de christelijke sport
bonden zou steunen. Ds. Grave
meyer zou daarop gezegd hebben:
Ik zag liever, dat het de chris
tenen, die bezwaren hebben tegen
sport op zondag mogelijk maakte,
aan de wedstrijden deel te nemen.
Ds. Van Gelder kan niet voor de
juistheid van dit verhaal instaan.
Verschillende dingen pleiten vol
gens hem, voor een verplaatsing
van grote sportmanifestaties naar
de zaterdag; deze wedstrijden
maken, dat duizenden mensen ge
dwongen worden, op zondag te
werken (politie, terreinknechten,
tram- en buspersoneel, lokettis-
ten)
De grote sportwedstrijden zijn
kijkspelen geworden van enkele
honderdduizenden mensen per
zondag, wat betekent, dat in een
zeer groot aantal gezinnen de
man zondagsmiddags afwezig is.
„Wij zullen nuchter moeten zien
dat niet alle sport van de zondag
kan verdwijnen: er zijn eenvoudig
niet genoeg sportterreinen om alle
sportbeoefenaars op te vangen op
bijvoorbeeld alleen de zaterdag.
Ds. Van Gelder is er niet voor, de
kerkdiensten naar de zaterdag te
Internationale zang
in Rotterdam
Rotterdam en Schiedam zullen ii
de week na Pasen 500 jongerei
tussen 8 en 18 jaar uit Zweden,
Noorwegen, Denemarken, Duits
land, Schotland, Engeland, Frank-
rijk en Nederland ontvangen, die
van 3 t/6 april gemeenschappelijk!
muziek en zang zullen beoefenen.
Veertien koren nemen deel aan!
dit internationaal en interkerke
lijk zangfestijn, dat de voortzet-!
ting is van soortgelijke evene
menten in Bremen (1955) en Up-
sala (1958). Alle buitenlandse
deelnemers, ongeveer 450 in ge
tal, konden bij Rotterdamse en
Schiedamse gezinnen worden on
dergebracht. Het doel van deze
driejaarlijkse zangfeesten is on
der meer het bevorderen van in
ternationale eenheid en van oecu
menische verbindingen, bevorde
ring van de kerkzang en het be
trekken van de jongeren hierin.
Voorts wil de Fellowship (waarin
de koren bezig zijn zich aaneen te
sluiten) in dienst staan van de li
turgische vernieuwing, die zich in
de kerken baanbreekt en als een
van de belangrijkste aspecten van
de oecumenische beweging mag
worden beschouwd.
voor, dat de kerk (indien moge
lijk de kerken samen) met de
sportorganisaties overleg gaat
plegen om te komen tot verplaat
sing van de sportmanifestaties
naar de zaterdagmiddag.
In het Friese dorp Oosthcm heeft
een ontmoeting plaats geliad tus
sen de kerkeraden vau de her
vormde gemeenten en van do ge
reformeerde kerken van Gaast-
meer, Heeg, Jutrijp-Hommerts,
Nijland, Oosthem-Abbega-Folsga-
re. Oppenhuizen, Oudega VV, Wol-
sum, Woudsend en IJlst. Het on
derwerp van het gesprek was de
vraag „Wat vinden wij samen
wezenlijk voor de kerk?". Er na
men niet minder dan 16 predikan
ten en ongeveer 70 ouderlingen
aan deel. Dit is de eerste samen-
spreking in groter verband tussen
hervormde gemeenten en gerefor
meerde kerken.
Zowel van hervormde als van ge
reformeerde zijde werd een inlei
ding tot de discussie gegeven. Al
gemeen waren de kerkeraden van
overtuiging dat de eenheid der
Kerk, waarvoor Jezus Christus
heeft gebeden, niet maar een on
zichtbare geestelijke eenheid is,
maar een zichtbare instituaire
eenheid.
In de samenkomst werd de wen
selijkheid geuit van ruimere mo
gelijkheid voor gemeenschappelij
ke kerkdiensten van gereformeer
den en hervormden.
De verlegenheid waarin de her
vormde kerk en de gereformeerde
kerken zich ten opzichte van elk
aar bevinden hangt ten nauwste
samen met de toepassing van de
tucht ter wille van de eenheid der
verkondiging van Jezus Christus
in de wereld. Daarom bracht de
vergadering met nadruk de wens
naar voren dat het gesprek hier
over niet in een blijvende impasse
zou geraken maar dat de generale
synoden van de hervormde kerk
en de gereformeerde kerken op
korte termijn tot een samenspre-
king zouden komen over de vraag
van toepassing' in de praktijk van
de leertucht omdat beide kerken
dit aan den lijve als een ernstig
probleem ervaren.
RECLAME MAKEN IN FRANKRIJK
Oosterburen ook niet
méér laten betalen
(Van onze Haagse redactie).
De heer H. Verdouw, secretaris van
de Nederlandse Kampcerraad heeft
op, een bijeenkomst in Den Haag,
sprekend over de ontwikkeling van
het kamperen, er op aangedrongen
dat het Nederlandse publiek ten aan
zien van de Duitse toeristen meer
Europees moet gaan denken.
Tegelijkertijd adviseerde hij de Al
gemene Nederlandse Vereniging voor
Vreemdelingenverkeer A.N.V.V.
die de aantrekkelijkheden van Ne
derland in het buitenland propageert,
reclame die in Duitsland gemaakt
wordt te stoppen en de aandacht
meer te richten op Noord-Frankrijk.
Er gaan de laatste jaren met de
toename van de toèristenstroom
uit het oosten, meer en meer
stemmen op die aandringen op
afremming van de „Duitse lawi
ne". Men gaat zelfs zo ver voor
te stellen de grenzen voor de
Duitse toeristen te sluiten. Tegen
deze gedachten liet de heer Ver
douw een krachtig protest horen.
Men moet meer gaan denken in de
orde van een geïntegreerd Europa.
In economisch, opzicht is Nederland
immers een Europese provincie en
interprovinciaal verkeer kan men de
Europeanenniet verbieden, zo merk
te hij op. Overigens zo zei hij, zal
het menigeen wel zijn opgevallen
dat de Nederlandse kustbewoner
vaak beter Duits spreekt dan hij Ne
derlands schrijft
De klachten over de Duitse toeris
ten toevloed komen voort uit onge
makken die Nederlandse toeristen in
eigen land door de oosterburen te in
casseren krijgen. Deze klachten lig
gen vooral in de sector van de lo-
giesverstrekkende bedrijven aan de
kust.
Zich richtend tot het bepaald niet
kleine deel van de bevolking dat aan
het Duitse toerisme verdient, zei de
heer Verdouw: zij dienen er van
doordrongen te zijn dat zij geen dis
criminatie ten aanzien van de Ne
derlanders toepassen. Prijzen voor
Nederlander en buitenlander dienen
gelijk te zijn. Een zaak die gevoelig
ligt, aangezien de Duitsers veelal be
reid zijn veel meer te betalen dan
het normale.
KERKNIEUWS
Jongeren woekerden met
talenten zesvoudig
In een hervormde jeugddienst in
het snel opkomende Friese indus
triedorp Surhuisterveen heeft ds.
J. Walstra vorige herfst, na afloop
van een dienst waarin hij had ge
preekt over de gelijkenis van de
talenten, 125 zilveren guldens uit
gereikt aan de jongeren. Zij kre
gen opdracht, met deze talenten
te gaan woekeren ten bate van de
restauratie van dc hervormde
kerk in Surhuisterveen.
De jongens en meisjes zijn de af
gelopen winter op allerlei wijze
met hun guldens aan het werk
geweest en legden daarbij een
grote vindingrijkheid aan de dag.
Een meisje maakte bijvoorbeeld
étuitjes voor vulpennen en vul
potloden uit de afval van een
plaatselijke industrie. Anderen
maakten kerst -en nieuwjaars
kaarten.
Onlangs is in een jeugddienst het
resultaat van de actie bekend ge
maakt; de jeugd had met de 125
zilverlingen f 790.40 verdiend
het zesvoudige van de haar toe
vertrouwde talenten.
GEREF. GEMEENTEN.
Bedankt voor Yerseke P. Honkoop
te Goes.
GEREF. GEM. IN NEDERLAND.
Bedankt voor Bruinisse A. Dorre-
steijn te Opheusden.
Gisteren publiceerden wij M
een afbeelding van §f
een reproduktie van hef ou-
de Jeruzalem, zoals deze M
stad in Jezus' dagen was. M
Vandaag drukken wij boven- M
staande afbeelding af van
hef tegenwoordige Jeruza
lem. De foto toont de heilige
stad in de stralen van de on
dergaande zon, gezien uit
het noorden. Links vooraan
staat de Grote Omarmoskee
die gebouwd werd op de
plaats waar eens de tempel
van Herodes stond, die door |j
de legers van Titus werd ver- g
woest. Voordat Jeruzalem tot g
H deze afmetingen uitgroeide
!i heeft de stad sinds de dagen
M van Jezus' omwandeling op M
aarde vele uitbreidingen on-
dergaan.
llllltllllIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM
Antisemitisme
in Argentinië
Met de nadering van het proces te
gen de jodenvervolger AdoLf Eich-
mann komen steeds meer gevallen
van antisemitisme in Argentinië
voor.
Het laatste incident was de besmeu
ring van de muren in de Calle Esta-
do de Israël (de staat Israël straat)
in Buenos Aires met opschriften als
„weg met de joden" en „lang leve
Hitier" en Swastika's.
In de provincie Mar del Plata heb
ben verleden week onbekenden de
muren van de Sefardi synagoge en
dé Israëlische club besmeurd.
Er leven meer dan een half miljoen
joden in Argentinië.
Zwitserland
Advertentie
Zwitserland -
méér vakantie voor uw geld!
Wist u, dat sinds 1949 de tarieven
van Zwitserlands gerenommeerde
hotels en pensions vrijwel niet zijn
gestegen? Wist u, dat goedkope
vakantie-biljetten met recht op 5 ex
cursies voor half geld en zeer voor
delige regionale abonnementen voor
boten, bergbanen en postauto uw
vakantie in Zwitserland extra voor
delig maken? Wist u, dat nergens in
Europa de benzine zó weinig kost:
38 ct. p. I. En dat u kunt profiteren
van gemoderniseerd autovervoer
doordeGotthard-enSimplontunnel?
Ja, rust en ontspanning zoeken in
zonnig, wondermooi Zwitserland,be
tekent: méér vakantie voor uw geld.
Uw reisbureau, reisvereniging, auto
mobielclub of het Nationaal Zwitsers
Verkeersbureau, Koningsplein 11,
A'dam, tel. 222033 zal u gaarne alle
gewenste inlichtingen verstrekken.
