DICK DE VREE 3\ GUINNESS GRAl JOHN MILLS IN 1DI00S NAAST DE VECHTJAS ZATERDAG 11 MAART 1961 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 11 Jacht op jager in Oeganda Een „krankzinnige" die op leeuwen jacht is gegaan met een liagelgeweer, is sinds gisteren zelf het object ge worden, van een aantal „groot-wild" jagers. De hagel schutter zwerft door de rimboe van Oeganda. In de afge lopen week vonden jachtopzieners zes leeuwen, die dood of bijna dood waren tengevolge van liagelwonden. De jachtopzieners zeiden, dat de man behalve zeer wreed, bovendien een gevaar Is voor zichzelf en voor zijn medemensen. Op leeuwen jagen met een hagelgeweer is een weinig aan te bevelen vorm van zelfmoord, zo zei den zij. Bovendien zijn leeuwen, die gewond zijn, en niet meer in staat zich te voeden omdat zij niet meer kunnen jagen, een gevaar omdat de ze dieren op mensen gaan jagen. Het is de ervaring, dat als een aantal leeuwen mensen gaat eten, er meer leeuwen dit voorbeeld gaan volgen. Vijf jaar geleden was er in Oeganda een golf van „man-eaters" De krank zinnige jachtpraktijken van de ha. gelschutters kan gemakkelijk leiden tot een nieuwe golf. Scheepswrak gevonden in Noordoostpolder Bij het ploegen van zijn laud aan de Veneweg te Rutten in de Noordoost polder heeft de landbouwer J. Jensnia overblijfselen van een scheepswrak gevonden. Bij een onderzoek is ge bleken dat het wrak dateert van on geveer 1800. Er werden gebruiks voorwerpen of resten daarvan aange troffen op de plaats waar het voor onder gelegen moet hebben. Daaronder bevonden zich een sterk geoxydeerd oorijzer, vermoedelijk van zilver, een zeer mooie boterdoos, een koperen emmer en koperen ke tels, borden en schalen, resten van schaatsen en schoenzolen, koperen tabaksdozen, Keuls aardewerk en een speelgoedfluitje in de vorm van een poppetje. De voorwerpen zijn overgebracht naar het oudheidkun dig museum op het voormalige ei land Schokland in de Noordoostpol. der. De Amerikaanse Fordstïchting heeft 228.000 dollar geschonken voor de oplei ding van overheidspersoneel In Kongo aan een daartoe in Leopoldstad opgerich te school Het instituut krijgt een Kongo lese directeur. De Kongolese regering, de Verenigde Katies en de Amerikaanse re gering zullen de rest van de kosten dra gen. 1IIIIIIIIIIIUIIIIII1IIII1 „Zwaantjesjager" was het haasje M Enkele uren nadat eergisteren H in Bergen op Zoom een zwaan werd gestolen, kon de dader H in Den Haag worden aange- houden Een aanwijzing, leidde in de richting van de Hagenaar s W. H. H. arriveerde met auto plus zwaan tegelijk met de i rechercheurs bij zijn woning M in Den Haag. iliiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^ FILMS IN Christopher Lee laat weer griezelen De beste film die dit weekeinde in Zeeland gedraaid wordt is ongetwijfeld „Tunes of Glory", de nieuwste film van sir Alec Guinness, waarin deze befaam de acteur voor de tweede maal de rol van een Brits officier vervult. „De vechtjas" luidt de Nederlandse titel van deze dra matische, met droge Engelse humor doorspekte rolprent en met „de vechtjas" wordt een enigszins excentrieke Schotse ijzervreter bedoeld, die in vredestijd in conflict komt met de muffe bureaucratie van de dienst. Zijn tegenpool is ko lonel Basil Barrow (John Mills), een discïplineduïvel die zich stipt houdt aan reglemen ten en voorschriften. De vechtjas, kolonel Jock Sinclair wordt, wanneer de film begint, ont heven van zijn commando over een trots Schots Hoogland-regiment. In deze maatregel ligt reeds de aanlei ding voor de komende onenigheid tussen de oude en de nieuwe com. mandant besloten. De bui barst los, wanneer de menselijk reagerende •Sinclair in een café zijn militaire boekje te buiten gaat door een on- Kinderen ziek na eten van haarbleekmiddei Zes kinderen van een lagere school In Den Haag zijn donderdagochtend onwel geworden, nadat zij „drop" hadden gegeten, die een van hen uit een vuilnisbak had gehaald. De kin deren werden in allerijl naar het zie kenhuis gebracht, maar na behan deling konden zij naar school terug keren. Het onmiddellijk door de po litie ingestelde onderzoek wees uit, dat de uit de vuilnisbak gehaalde stoof een haarbleekmiddei wars. Om negen uur had een bewoner van een huis in de omgeving van de school zijn vuilnisbak buiten gezet, waarin hij het haarbleekmiddei had gedeponeerd. Een half uur later werd de vuilnisbak geleegd, maar inmid dels hadden de kinderen er in ge rommeld. De politie heeft alle scho len in de buurt gewaarschuwd en met luidsprekers ook de bevolking er van, op de hoogte gesteld, dat de ..drop" bij inwendig gebruik schade lijk was. Er zijn geen verdere on gelukken meer mee gebeurd, althans voor zover op het ogenblik bekend. ZEELAND dergeschikte neer te slaan. Niemand neemt Sinclair deze menselijke re actie erg kwalijk, behalve kolonel Barrow, die slechts de stiptheid van zijn stelregels kent en geen enkele waardering kan opbrengen voor de joviale omgangsvormen van de ste vig whisky drinkende Schotse over ste. Het hele verhaal draait om deze twee offieïerstypes, die men in elk mili tair milieu zal ontmoeten: de man van de ruwe praktijk en de correcte figuur, die na elk incident direct naar het reglement van de krijgs tucht grijpt. Beide figuren zijn bij zonder goed uitgebeeld. Guinness is op en top de gemoedelijke Schot, die door zijn mede-officieren op handen wordt gedragen, een heel andere persoonlijkheid dan de officier uit „Brug over de Kwai". John Mills - die misschien wel de moeilijkste rol kreeg is de zeer gereserveerde kolonel, die gehandicapt door een gebrek aan fantasie en souplesse zijn toevlucht zoekt in de voorschrif ten. Het zijn deze twee karakterrollen, die „De Vechtjas" tot een van de in teressantste films over het militaire leven maakt. „Tunes of Glory" wordt vertoond In CITY-THEATER (Middelburg). ELECTRO (Middelburg) draait „De hond van de Baskervïlles". een griezelfilm naar een van de fraaiste Sherlock Holmes-verhalen van Conan Doyle. De grootste griezelaar, waarover de Britse filmindustrie beschikt, Christopher Lee, speelt de hoofdrol, bijgestaan door Peter Cushing en André Mo- rell. Griezelig pathetisch is de Duitse film „Weit 1st der Weg", die in exo tisch Zuid-Amerika speelt. De held van het verhaal is een o zo vrolijke zwerver, in wie we zonder moeite Freddy Quinn herkennen, zodra hij zijn mond opent voor een smachtend lied. Het verhaal compleet met weeskindertjes is een goedkope nieuwe versie van de „Alleen op de wereld"_tragedie, waarbij Freddy de steun van alle eenzame zielen is. Al gitaarspelend en mensenreddend trekt de muzikale held door Brazilië, overal dankbare lieden achterlatend. Te aanschouwen in GRAND (Goes) en ALHAMBRA (Vlissingen). LUXOR (Vlissingen) vertoont een misdaadfilm, samengesteld uit de als succesvol bekend staande ingrediën ten. In de hoofdrollen zekere Ray Danton en Karen Steele. Zondagmiddag is In Luxor een van de bekendste films van Errol Flynn te zien, te weten „Gentleman Jim", het verhaal van een bokser, levend en vechtend omstreeks 1880. Met deze fraaie opname van een hoekje van de Middelburg se Koorkerk verwierf de heer A. J. Otte uit Eindhoven het predikaat ..Foto van de maand'', zoals de ..Philips Fo toclub' dat toekent. De foto werd afgedrukt in de Philips Koerier. VAN PRIESTER VIA POLITIE EN PARKIETJES NAAR RADIO Dick de Vree midden zonder kapje tijdens de presentatie van kliniek voor kleine huisdie ren". Radioreporter en televisie presentator Diek de Vree lleeft een' grillige, maar des alniettemin zeer degelijke loopbaan achter zich. Wie kan zich hem voorstellen in de stemmige priesterkledij of in het strenge politie-uni- form? Toch heeft hij die eerste bijna en het tweede tien jaar gedragen. Do Rotterdammer De Vree was aanvankelijk voorbestemd pries ter te worden. Eerst heeft hij een jaar op Hageveld van het bisdom Haarlem gezeten, als voorberei ding voor het priestercollege, dat hij daarna in Bergen, op Zoom heeft bezocht. De Vree zag echter in, dat het priesterschap niet zijn roeping was en hij ruilde het col lege voor de Bredase h.b.s.-A, die hij met succes afliep. Het was in tussen oorlog geworden en in 1943 moest de toen 20-jarige De Vree onderduiken Lot de bevrijding, die voor hem in het zuideu eind 1944 kwam. „Ik heb toen een paar maanden op kantoor gezeten, maar dat was niets voor mij. In 1945 ben ik naai de rechercheadministratie van de Tilburgse politie gegaan, want dat was het beste wat ik krijgen kon. Het uniform trok me ook wel", vertelt Dick de Vree ons. Septem ber 1946 ging die uniformwens in vervulling, want toen kwam De Vree als adjunct-inspecteur van de geüniformeerde dienst bij de Til- urgse politie. Na het behalen van het inspecteursdiploma is hij tot inspecteur bevorderd en hij heeft het Tilburgse korps in totaal tien jaar gediend. „Ik vind het niet onprettig er te zijn geweest. Je komt natuurlijk met de zelfkant van de samenle ving in aanraking, rnaar je krijgt er een bredere kijk op mensen door, die ie altijd van pas. komt. Ik heb wel een aantal spectaculai re zaken meegemaakt. Het lang durigste onderzoek betrof de zaak- Oerle. Oerle was een nieuwe wijk in Tilburg, waar op enorme schaal fraude werd gepleegd. De huizen werden bijvoorbeeld gewoon een paar rijen stenen te laag gebouwd. Doodkapellen werden aan de ene kant het dak opgesleept en aan de andere kant er weer afgegooid. Karren met stenen werden bij de ingang van bet afgesloten terrein keurig afgetekend. Maar men reed de wagen aan de andere kant re gelrecht het terrein af en met een omweg meldde men zich weer bij de ingang en opnieuw was een karrevracht stenen verdonkere maand. Ik ben speciaal voor deze zaak vrijgemaakt en ik heb drie maan den over het onderzoek gedaan. Er is een uitvoering proces-verbaal ge, maakt met een verklarende woor denlijst voor de vaktermen. Legio strafbare feiten waren er gepleegd maar een verdachte is er nooit uitgekomen", aldus Dick de Vree. Interessante zaken weliswaar, maar toch lag het politiewerk hem niet. „In de loop van die tien jaar ben ik tot de ontdekking gekomen, dat een politieman geboren en nooit gemaakt wordt. Je moet er een bepaalde mentaliteit voor heb ben en je loopt gevaar dat je af stompt. Politiedienst is een soort opoffering, want je staat toch met een been buiten de maatschappij. Als je bijvoorbeeld op verjaars visite ging, hielden de gesprekken op. „Nou moeten we voorzichtig zijn", zeiden ze dan. Het was na tuurlijk als grapje bedoeld, maar ergens meenden ze het ook. „Je moet bij dit werk dan ook een te genhanger hebben", meent Dick de Vree. Die heeft hij gevonden in liet toneel. Samen met een vriend richtte hij een toneelgroep op, die de weidse naam „Tilburgs Stedelijk Toneel" RADIO- EN T.V.-RUBRIEK droeg. „Om de kosten te drukken schreef ik de stukken zelf en voor al op mijn tweede stuk „Melodie in rood" heb ik bijzonder aardige kritieken gekregen. Het was na tuurlijk een detective story", zegt De Vree. Parkietjes Toch is cr in het leven van Dick de Vree tot dan toe nog niets, dat wijst op radioambities. Die kwa men pas, toen de parkietjes lucra tief werden. Behalve voor toneel, interesseerde Dick de Vree zich namelijk ook voor parkietjes. „Ik had een onvoorstelbaar aantal vo gels, allemaal lutino's en albino's, dat zijn dus gele en witte parkie ten. Die beesten planten zich on gelooflijk snel voort en op een ge geven ogenblik had ik 600 parkie ten in een kooi van twintig meter breed. Toen ik mijn eerste par kieten kocht, kostten ze f 2,50 tot f 3,per koppel. Op een gegeven ogenblik kon je ze naar Amerika uitvoeren en in minimum van tijd brachten ze dertig a veertig gul den per koppel op. Ik heb toen goe de zaken gedaan en van de winst heb ik een schrijfmachine en een bandrecorder gekocht, waarmee ik wat ben gaan experimenteren. Ik ging reportages maken van politic- sportwedstrijden, die bij de cole- ga's in de smaak vielen. Het toeval wilde, dat de voorzitter van de politiesportbond hoofdinspecteur in Hilversum was. „Waarom ga ë'j niet bij de radio", vroeg die mij. erst voelde ik er niet zo veel voor, maar later belde hij me op, dat er een vakature bij de KRO was. Ik heb gesolliciteerd en uit de twee testen die werden gehouden ben ik overgebleven, zodat ik 1 novem ber 1954 in dienst kon treden", vcr- tele Diclc de Vree. Zijn voormalige hoofdcommissaris heeft onlangs nog eens gevraagd, of hij er geen spijt van had bij de politie te zijn weggegaan. De Vree lieeft toen ge antwoord: „Er zijn twee gelukkige dagen in mijn leven geweest: de dag van mijn Heilige Communie en de dag dat ik bij de politie weg- ging". T.V.-documentaire Van liet een komt het ander en van radio komt televisie. Drie jaar ge leden verscheen De Vree voor het eerst op het scherm in een vraag gesprek en sindsdien is hij een ge regelde huiskamerbezoeker. Hij heeft een aantal documentaires over de politie op zijn naam staan, waarvan 24 mei de vijfde op het scherm komt, die „een dag uit het leven van pen politieman' in beeld zal brengen. Velen her inneren zich misschien ook de ta melijk spectaculaire uitzendingen over het veeartsenijkundig insti tuut te Utrecht, waarin men ope raties op dieren kon aanschouwen. Sinds vijf maanden is hij een van de twee presentatoren van de nieu we KRO-actuaiiteitenrubriek „Brandpunt". Toch is dit t.v.-werk slechts nevenwerk; Dick de Vree's hoofdtaak blijft radioreporter. Op onze vraag wat hij het liefste doet: radio of televisie, haalt Diclc de Vree aarzelend de schouders op. „De keuze is moeilijk", antwoordt hij bedachtzaam. „In ieder geval gaat bij de radio alles gemakke lijker dan bij televisie. Als je een radioklankbeeld maakt, ben je praktisch onafhankelijk, je kan 't met je eigen middelen opbouwen. Wel wil ik er met nadruk op wij zen en ik hoop dat U dat in de krant zet dat de technicus in. het radiovak net zo belangrijk is als de programmaman. Maar de technische gang van zaken is een voudiger dan bij de televisie. Diclc de Vree heeft betrekkelijk weinig met de moeilijkheden van de t.v. te maken, omdat hij slechts niet één leen in televisie staat. Hij zit nog stevig in de geluidsradio verankerd, maar misschien dat ook hij eens door de hypnotische kracht die de t.v. op radiomedewerkers uitoefent, zal worden weggezogen. <\AVVVVVWWWVVVVVVVVVV* crew, yet\ en.... sclvrijven De vier Scandinavische deelne mers aan het Europese liedjes festival in Cannes hebben zich gezamenlijk gepresenteerd in het Concertgebouw van Stock holm. Foto v.l.n.r.Laila Kim manen (Finland)Nora Brock- stedt (Noorwegen), Lill-Babs Zwedenen Dario Compeotio (Denemarken). VANDAAG TELEVISIE Xa Brandpunt en „Zaterdagavondakkoorden" brengt de K.R.Ó. om tien uur een pro gramma rond het proces Eich- niann. Eddie Alderso Baes, Mir jam Gerzon, Freddy Csacznik, Biet Kaart en Maniis van de Kamp hebben ïu Israël interview opgenomen «net mensen die iels met het proces van doen hebben. Verder zal men naar een forum kunnen luisteren, dat zich met de juridische aspecten van het proces bezig zal houden. Dit forum is samengesteld uit prof. dr. D. van Eek, hoogleraar in het straf- en strafproces en in de criminologie aan de Nijmeegse universiteit, prof. mr. V. V. A. Roeling, hoog leraar in het strafrecht, strafpro cesrecht en volkenrecht aan de Groningse universiteit en prof. dr. O. Samkalden, hoogleraar in het recht der internationale organisa ties aan de Lcidse universiteit. Zij worden ingeleid door de politieke medewerker van de K.R.Ó., H. J. Neumann. De Vlaamse televisie brengt om half negen het spclprogramma „Wie is wie" met Paul van de Velde en om negen uur Mieke Tel- lcamps one women show, die zij onlangs op het AVRO-scherm heeft gebracht. Om tien voor half tien een ïnterpoifilm. RADIO. In het VARA-programma (Hilversum I) speelt om kwart voor twee 's middags de Down Town Jazzband o.l.v. Roefie Hue- ting. Om drie uur is er een sport- forum onder voorzitterschap van Bob Spaak, 's Avonds om vijf over acht „Week uit, week in". Via de K.R.O. om tien over negen „Tierelantijnen" met o.a. de twee jeugdige violisten Ronald (12) en Albert (16) Hoogeveen. MORGEN Om kwart voor negen geeft do AVRO in haar programma <le spel-show van Lou van Burg, „Een kwartje per seconde". De Belgische televisie heeft als hoofdmoot: van liaar zondagavond- programma „Zegt hé, spaar je mee?" De hoorspelen voor de Ne derlandse radio zijn deze zoudag „Volgend jaar in Jeruzalem", om vijf over half negen over Hilver sum I en „De hemel rust op een vingertop" over de andere zender om kwart over negen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 7