m-
Te vaak wordt een „recept" voor
inrichting van woning gegeven
Op komende voorjAAi-sieMvst
„landelijke" serviezen en praktische waszak
nylons
ASPIBIN
~Dan otóuto
C iet ozcutv
GOED
GEKLEED
GAAN_
ZATERDAG 11 MAART 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
23
LID A LICHT-LANKELMA: BINNENHUISARCHITECTE
Leefgewoonten van de bewoners
moeten uitgangspunt zijn
(Van onze redactrice)
Een tot in de perfectie ingerichte woning hoeft nog niet altijd
een ideale woning te zijn. Iedereen is wel eens binnengestapt
in zo'n tot in de puntjes ingericht huis, helemaal voorzien
van „verantwoord meubilair" dat is aangeschaft en geplaatst
zoals de bewoners dan met enige trots meedelen in
overleg met een deskundige op woninggebied. En dat tot in
de puntjes ingerichte huis wekt dan toch een zeker onbeha
gen bij de bezoeker, die misschien niet kan zeggen wat er
naar zijn mening aan schort, maar die toch onbewust voelt
dat er ergens „kortsluiting" is tussen deze woninginrichting
en de bewoners van het huis
„Met woning-voorlichting
geeft men nog te vaak een
recept". In deze opmerking
van de binnenhuisarchitect©
Lida Licht-Lankelma ligt
wellicht de verklaring van
die kortsluiting. „Men geeft
het eindresultaat, zonder de
mensen in de gelegenheid te
stellen, naar dat resultaat
toe te groeien...."
Mevrouw Lida Licht beoefent de
binnenhuis-architectuur reeds ver
scheidene jaren. Ze woont in Pur-
merend, haar werkterrein ligt ech
ter nu hier, dun daar in Nederland.
Dat werk omvat niet alleen uit
voeren van particuliere opdrach
ten, maar ook dikwijls het inrich
ten van modelwoningen'n recht
streekse vorm van voorlichting
over woninginrichting dus. Ze is
lid van de algemene raad van de
stichting „Goed wonen", die zo
als het in de statuten staat ,.de
wooncultuur in Nederland wil be
vorderen.
Verder dan Engeland
in de laatste tien jaar in Neder
land aanmerkelijk breder gewor
den. Modelwoningen worden over
het algemeen druk bezocht, lezin
gen over woninginrichting even
eens.
„Mede dank zij de werkelijk goe
de voorlichting gaan we inderdaad
langzaam de goede kant op in de
woninginrichtingmeent mevrouw
Licht. „Ten aanzien van het bui
tenland staan we er bepaald niet
ongunstig voor. We zijn wel iets
verder van bijvoorbeeld Engeland
en Duitsland, al zijn vergelijkin
gen moeilijk te maken, want in
ieder land heeft de woninginrich
ting nu eenmaal een eigen stem
pel. Met Italië bijvoorbeeld, waar
tegenwoordig vaak bijzondere din
gen op het gebied der interieur
kunst vandaan komen, is een ver
gelijking eigenlijk niet mogelijk,
omdat de ontwerpers daar alleen
maar voor een bepaalde „toplaag"
van gegadigden werken. Met De
nemarken al evenmin, omdat ze
daar zo enorm veel verder zijn
dan waar ook in Europa...."
Enkele tientjes
Via dat Deense meubel komt men
met mevrouw Licht te praten over
een verschijnsel, dat zich in Neder
land telkens weer manifesteert op
het gebied van de interieurkunst:
het verschijnsel dat vele Nederlan-
Lida Licht-Lankelma, binnenhuisar-
chitecte: „samenwerking met ar
chitecten moet veel hechter worden..."
ders voor een goed meubel verhou
dingsgewijs maar weinig geld wil
len missen.
Dezelfde Nederlander die bij
het kopen van een-televisietoe
stel zonder aarzelen liet groot
ste, beste en duurste toestel
kiest, besluit bij het kopen van
een stoel vaak tot de aanschaf
van een exemplaar, dat maar
enkele tientjes goedkoper is dan
een ander, aanzienlijk beter
meubel!
„In Nederland heeft men inder
daad voor het goede meubel over
het algemeen te weinig geld
over"; dat is ook de mening van
mevrouw Licht. „Wie een tentoon
stelling van hedendaagse Deense
meubelkunst ziet, mét prijzen die
enkele malen zo hoog liggen als in
ons land, vraagt zich af of die
meubels in Denemarken nu echt
wel verkocht worden. Ze wórden
verkocht en heus niet uitslui
tend aan mensen, die het geld
dubbel en dwars kunnen missenI
Maar dat komt; omdat de Deen
een aoed meubel niet alleen als
gebruiksvoorwerp, maar ook nog
altijd als een kunstwerk be
schouwt".
Tegenover dat verschijn sel
van te-weinig-geld-over heb
ben voor een goed meubel,
staat dan nog altijd het feit
van het teveel-meubels-ko-
pen. Doordat de zitkamers
in nieuwbouw-woningen
meestal niet overmatig groot
zijn, valt zo'n teveel aan
meubels dubbel op. En zijn
nog heel wat mensen, die zes
eetkamerstoelen blijven ko
pen, waar het ook met vier
kan! Hier wreekt zich ook
weer het ontbreken van wer
kelijk goed advies van de zij
de van sommige verkopers...
Via dat teveel aan meubels komt
het gesprek weer terug op de wo
ningvoorlichting in het algemeen,
die te vaak als „recept" verstrekt
wordt. „Wie alleen maar adviseert
bij het inrichten van een bepaalde
woning, dat de meubels op die en
die plaats moeten worden neerge
zet, slaat bij de voorlichting een
fase over", zegt mevrouw Jacht.
„Het uitgangspunt bij de inrich
ting van een woning moet in de
eerste plaats gevormd worden hoor
de vraag: hoe leeft dit gezin?
Heeft men hobby's, heeft de huis
vrouw een bepaalde liefhebberij of
is ze misschien een buitenshuis
werkende vrouw, zijn er kinderen
die speel- of werkruimte nodig
hebben
Veranderen die leefgewoonten mis
schien op het ogenblik door de vrije
zaterdag? Tegen die achtergrond
moet men (le inrichting van een
woning bekijken; pas dan kan men
als resultaat een werkelijk be
woonbare woning krijgen. Op die
manier kunnen ook de persoonlijke
activiteiten van de bewoners gesti
muleerd worden en dat is onein
dig veel nuttiger dan het geven
van een aantal dorre voorschrif
ten en handleidingen".
De binnenhuisarchitecte Lida Licht
is een vrouw, die bedachtzaam
praat over haar werk, zich niet
laat verleiden tot het doen van
scherpe uitspraken, en haar eigen
ideeën zeker niet als alleen-zalig
makende propageert!
Maar over één ding heeft ze wel
een zeer scherp omlijnde me
ning, en dat. is over de samen
werking tussen architecten en
binnenhuisarchitecten. „Die zou
veel en veel hechter moeten
worden. In de praktijk stuit de
binnenhuisarchitect heel vaak
op details van het huis.' waar-
Op de aanstaande
voorjaarsbeurs van
13 tot 22 maart in
Utrecht zal de
vrouw vele zaken zien
die haar interesseren.
In de afdeling servies
goed bijvoorbeeld lan
ceert een Nederlandse
kunstaardewerkfa
briek aardewerk ln
effen kleuren, dat ge
combineerd is met
hout. Een soort „vere
deld boerenbont"
wordt gebracht door
een Duitse keramiek
fabriek, die zich door
landelijke motieven
heeft laten inspireren.
Het resultaat: handge
schilderde vuurvaste
serviezen, waarvan de
schalen dus zo van het
vuur op tafel kunnen.
Er horen borden, pe
per- en zoutstellen,
soepkommen, schotel-
houders en schotehvar-
mers in dezelfde stijl
bij. Van dezelfde fir
ma zijn er vazen in
fleurige tinten en met
Griekse motieven.
Wie in de eerste plaats
praktisch serviesgoed
wil hebben, kan op de
voorjaarsbeurs servies
goed bezichtigen dat
werkelijk onbreekbaar
en bovendien sierlijk
van vormgeving is.
Het is bestand tegen
kokend soda*
het goed kan worden
schoongehouden, en
bovendien garandeert
de fabrikant dat het
geen smaak of reuk af
geeft en zijn glans be
houdt. Dit onbreekba
re serviesgoed is er in
zes tinten.
Kousen en sokken zijn
van die kleine artike
len, die in een grote
waszak dikwijls „ver
dwalen". Daarom was
het een goed idee van
een op de voorjaars
beurs exposerende
plastic-fabriek, om
waszakken te ontwer
pen die een extra etui
voor het opbergen van
kousen hebben.
Op de beurs wordt
voorts weer een super
reiniger voor vloeren
en vensters gedemon
streerd, waarvan de
spons door het over
halen van een handle
kan worden uitge
wrongen, en die bo
vendien stripjes aan
de hoeken van het me
chanisme heeft, zodat
het houtwerk niet kan
worden beschadigd.
Verder zijn op de beurs
strijkdekens te zien
van aluminium geïm
pregneerd docüi. ge
voerd met molton en
te gebruiken op alle
hout»n »n metalen
strijktafels; borstels
die uit een nieuwe
kunstvezelgrondstol'
vervaardigd zijn. geen
vuilrcsten vasthouden
en gemakkelijk kun
nen worden schoonge
houden; asbakken en
sigarettenkokers die
met de hand beschil
derd of met leer over
trokken zijn, en een
speciaal t.v.-kussen in
rond en vierkant mo
del. voorzien van berg
ruimten en met lang
harige nylonstof over
trokken.
Moeders zullen onge
twijfeld belangstelling
hebben voor een ge
heel inklapbare, scbar-
nierloze kinderbox
zonder losse onderde
len (goedgekeurd door
de Nederlandse Vereni
ging van Huisvrouwen)
voor een „rijdend reis-
wiegje" en voor een
boodsehappennet dfll
op vrijwel elke kinder
en uandelwagen past.
doordat het verstel
baar is. Er is een uit
gebreide afdeling
speelgoed, en in de af
deling kookapparaten
treft men onder meer
een twee-eu-een-half-
pits gasfornuis, speci
aal ontworpen voor
huisvrouwen die over
een hijzonder kleine
keuken beschikken.
Kleinbehuisden kunnen veel gemak
hebben van een zogenaamde „op-de-tafel
strijkplank". Het is een apparaat dat wel
een beetje gelijkenis vertoont met een
slee: onder de eigenlijke plank zit een
(evenwijdig met de plank lopend) stalen
frame waarmee het geheel op de tafel
komt te rusten. Na gebruik wordt het ap
paraat weggehangen in een kast of aan de
binnenzijde van een kastdeur: het neemt
weinig ruimte in.
Doorkijk vanuit de keuken in een
door Lida Licht verbouwde woning.
„Vóór alles rekening houden met de
leefgewoonten van de bewoners
mee hij geen raad weet. Er
moeten dan bij de inrichting
complete capriolen worden ge
maakt
Vooral ten aanzien van dit laatste
punt spreekt mevrouw Licht uit
ervaring, want zelf is zij op het
ogenblik, in samenwerking met
een architect, bezig met de inrich
ting van een huis, terwijl zij op
dezelfde manier ook al een nieuw
kleuterschooltje heeft ingericht.
En beide malen is die samenwer
king bijzonder geslaagd geweest.
Kalfsvlees „a la Foyot"
Het bezwaar dat kalfsvlees een wat
flauwe smaak heeft, kan worden on
dervangen door het vlees eens op
een andere manier dan gewoonlijk
te braden. Kalfscoteletten bijvoor
beeld kan men klaarmaken op de
manier, die „a la Foyot" genoemd
wordt. Men neemt er twee fijnge
snipperde uien voor, die in vijftig
gram boter worden gefruit. Nu wor
den vier kalfscoteletten bestreken
met zout en peper, en vijftig gram
geraspte kaas wordt gemengd met
vier lepels paneermeel. Bedek de co-
teletten met een laagje van de ge
fruite uien, bestrooi ze met dc kaas
en het paneermeel en druk die lagen
goed aan. Giet er wat gesmolten bo
ter over, bestrooi het vlees nogmaals
met kaas en paneermeel en leg de
coteletten dan in een vuurvaste
schotel op een laagje gefruite ui.
Een scheutje wijn en wat bouillon
worden er ook nog overgegoten, het
geheel wordt even op het vuur a
de kook gebracht, nog eens met j,
smolten boter begoten en daarna
gaat het gerecht in de oven. Gere
geld bedruipen en na een uur zijn
de „coteletten a la Foyot" gaar. Ze
kunnen worden gegeten met dop
erwten en aardappels.
In het maartnummer van de Consumen
tengids kan men onder meer de resultaten
lezen van een warenonderzoek over zeven
tien huishoudcentrifuges van verschillende
merken. Dit rapport bevat de uitslag van
het eerste grote warenondetzoek, verricht
op initiatief van het C.C.O., het Consu
menten Contact Orgaan, een overkoepe
lend orgaan waarin ook de Nederlandse
Consumentenbond zitting heeft naast de
Verbruikscoöperatie en de drie vakcentra
les. Bij het betreffend onderzoek heeft
men onder meer het droogeffect. de in
houd. de stabiliteit, de elektrische en de
mechanische veiligheid, het geruis en de
radio-ontstoring onder de loep genomen.
Gebleken is, dat de verschillende merken
een aanmerkelijk verschil in droogeffect
bezitten, en voorts dat men bij aankoop
van een centrifuge rekening moet houden
met het feit, dat deze apparaten ook in
andere eigenschappen zeer uiteen kunnen
lopen: van het ene type zal het lawaai
een overwegend bezwaar voor sommige
mensen zijn, van een ander is het deksel
of de binnentrommel betrekkelijk kwets
baar, een derde heeft geen dekselbeveili
ging waardoor de trommel met geopend
deksel kan draaien: iets dat gevaar kan
opleveren voor gezinnen met kleine kin
deren. Wie de resultaten (compleet met
vermelding van merken) wil weten, kan
k raison van drie kwartjes het maartnum
mer van de gids bestellen bij het secreta
riaat van de Consumentenbond: Huygens-
straat 2 te Den Haag.
werkt snel /jj|
en veilig! \jj
De Amsterdamse couturier Dick Holthaus heeft zijn modellen
voor lente en zomer 1961 getoond. Hierboven twee voorbeelden
uit deze nieuwe collectie: links een tailleur van beige wollen y
stof, rechts een zogenaamd „boutique-ensemble". J
Eigenlijk is de aanleiding onder
tussen al lang achterhaald
maar desondanks kan ik het
niet over mijn hart verkrijgen de
brief daarom zonder meer opzij te
leggen. Daarvoor is de toon veel te
hartelijk, te oprecht en te spontaan.
Wat dit schrijven vooral zo aantrek
kelijk maakt is niet alleen de toon,
maar ook de zelfkritiek die eruit
spreekt. Een zelfkritiek, die naar
mijn mening niet geheel verdiend is,
maar die toch waard is gehoord te
worden: „Kunnen wij, vrouwen, niet
veel meer doen tegen die verschikke-
lijke honger, die zoveel mensenlevens
kost en waar onder de kinderen na
tuurlijk het meest lijden? Het staat
wel zowat dagelijks in de kranten te
lezen, maar volgens mij vaak heel
terloops en met kleine letters. Het
moest bij wijze van spreken van de
daken geschreeuwd worden: het eni
ge wat je hoort van de meesten is:
Och, wat zielig en daar blijft het
dan weer bij. En aat is nu weer zo
zielig van ons, dat we zo laks zijn.
Wat zijn we toch stumperds. Eten
ons dik. vooral met feestdagen. Wat
er overblijft gaat (niet bij iedereen,
wel bij velen) in dc schillenmand.
En dat kunnen we ons allemaal ver
oorloven, ook al zouden wij geregeld
wat offeren voor de hongeractie. Het
moet niet bij een gift blijven; we
moeten wekelijks of maandelijks ge
ven, zóveel van Jfe loon, desnoods er
toe gedwongen worden.
Nogmaals, wij behoeven er geen snee
brood minder om te eten; laten dan
in ieder geval wij, vrouwen, doen
wat we kunnen voor die levende ge
raamten hier ver vandaan".
xXx
Ts dat een heerlijke brief of niet?
Wie zo van slag raakt door de
nood van anderen en dat van
wildvreemden, behoeft zich naar
mijn mening echter nog geen kop
zorgen over egoïsme en laksheid te
maken maar daarmee is haar
brief niet minder waardevol-
Zelfs al is haar wens in ver
vulling gegaan, en heeft het lieve
vaderland met een half miljoen en
een formidabele zending melk ge
toond de eigen honger van zeventien
jaar geleden nog niet vergeten te
zijn.
Dat daarmee alle honger in de we
reld nog niet gelenigd is, en wij dus
niet gerechtigd zijn, na deze hulpac
tie weer rustig over te gaan tot de
orde van de dag, zijnde koffie met
room en liefst een gebakje och, dat
/Viet tij blikjes alleen
behoeft geen betoog. Daargelaten dat
wij voor ons eigen welvaren er ver
standig aan zouden doen wat minder
te snoeven en overdadig vet eten te
vermijden het kan- ook geen
kwaad als wij dagelijks realiseerden
dat het er in de wereld vol ongetel
de miljoenen lang niet zo rooskleurig
uitziet als voor U en mij op ons klei
ne .lekker levend eiland. Alleen
schuilt het probleem dieper dan deze
lieve lezeres beseft, die tegen de bui
tenkant aankijkt- En daarom heeft
haar brief een veel wijder en alge
mener strekking.
Zij heeft gelijk, als zij de vrouwen
haar kortzichtige laksheid ten op
zichte van de wereldproblemen ver
wijt. Maar waar komen in laatste
instantie die wereldproblemen van
daan; wat zijn de diepere oorzaken
ran honger, gebrek, sterfte en onwe
tendheid? Was het niet nog nuttiger
als alle vrouwen in de bevoorrechte
landen der wereld zich déarin eens
verdiepten
xXx
De hongersnood in de Kongo is er
juist een zeer sprekend voor
beeld van. Goedhartig en gul
als wij in ons hart toch zijn, hebben
wij er met bekwame spoed karren
vrachten gecondenseerde melk heen-
gestuurd. genoeg om alle Kongolese
peuters meer dan voldoende rantsoe
nen te verstrekken.
Maar, zei het nuchtere krantenbe
richt: de melk kan niet ter bestem
der plaatse worden gebracht door ge
brek aan transportmiddelen. Hetgeen
in mijn oren zo ongeveer klinkt als:
van verre heeft men mededogen en
hulpvaardigheid genoeg, maar plaat
selijk steken degenen die er het
naaste toe zijn zo goed als geen vin
ger uit. Of leest U soms van honder
den vrijwilligers die aanbieden om
die kostelijke melkvoorraad desnoods
lopende (het aloude transport door
het oerwoud) op de plaats van be
stemming te brengen? Welnee: dat
moeten buitenstaanders maar rege
len: de Kongo zelf heeft het veel te
volhandig met te bakkeleien om de
macht. En daar hebt U nu de vrou
welijke kortzichtigheid in 'n notedop.
Wij zijn bereid de onmiddellijke nood
te lenigen. Maar 't blijft, met elke
goede bedoeling 't aloude pannetje
soep waarmee onze grootmoeders het
uevel van de ondrvoeding in eigen om
geving bestreden, blind en doof voor
de dieoere oorzaken ervan.
Waardoor lijden de kinderen in de
Kongo honger? Doordat een tot dus
ver door blanken behoorlijk bestuurd
en georganiseerd tropisch land op
eens, van vandaag op morgen, ten.
gevolge van een in wezen sentimen
teel en kortzichtig anti-kolonialisme,
zonder enige voorbereiding of kans
op redelijk welslagen aan zijn zelf-
beschikkingslot wordt overgelaten.
En dan blijken ook deze zwarte be
nen, hoe stevig ook van musculatuur
de plotselinge weelde der vrijheid
niet te kunnen dragen, en z.wart
keert zich niet alleen tegen blank
maar even venijnig tegen zwart.
xXx
Zou het niet verstandiger zijn als
wij vrouwen in deze door ge
vaarlijk-eenzijdige sentimenten
geregeerde wereld de rechten van het
in wezen weldadige koele verstand
eens deden gelden Al hielp het geen
zier dan hadden wij tenminste on
ze menselijke plicht gedaan. Nu zijn
al die blikjes melk, als ik dit zonden
linge beeld gebruiken mag, toch ei
genlijk een doekje voor het bloeden.
SA SKI A
begint met