,Het is maar voor geeft' wat de zot er KOOP HALF LINNEN MAAR LET OP DIT GARANTIEMERK STEMMEN UIT DE KERKEN DALENDE BELANGSTELLING VOOR SCOOTERS EN MOTOREN 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 25 FEBRUARI 1961 half linnen heeft alléén voordelen HALF LINNEN PROCES EICHMANN BEGINT 11 APRIL Vrijdag is te Jeruzalem van gezag hebbende Israëlische zijde medege deeld dat het proces tegen Adolf Eich- mann die verantwoordelijk wordt ge steld voor de liquidatie, in de tweede wereldoorlog, van miljoenen Europese joden, elf april a.s. zal beginnenn. (Slot van pag3) stonden, maar men heeft toen ge kregen de Evangelische Kerk in Duitsland, waarin de mannen van de Belijdende Kerk de leiding hebben gekregen. Nu is Duitsland gedeeld door het IJzeren Gordijn, met middenin de Oost-zone het merkwaardige complex van Berlijn, waardoor dat IJzeren Gordijn niet helemaal gesloten is. De twee delen van het land groeiden steeds meer uit elkaar. Ze worden welbewust uit elkaar gedreven. De Evangelische Kerk van Duitsland heeft altijd willen vasthouden aan haar een heid. Dr. Dibelius woonde in W. Berlijn, maar zijn bisdom lag voor het grootste deel in de O.- zone en als voorzitter van de Raad van de Evangelische Kerk had hij te maken met geheel O. Duitsland. Dat heeft, vooral de laatste jaren nog al eens ernstige moeilijkheden gegeven. Nu er voor hem een opvolger moest ko men als voorzitter van de Raad, zal er wel zwaar overlegd zijn wie men daarvoor moest nemen. Naar het bericht dat we lazen vermeldde, bleven er tenslotte maar twee kandidaten over, Dr. Lilje, bisschop van Hannover, een man dus uit W.-Duitsland, en de predikant Scharf uit O.-Ber- lijn. Bij de tweede stemming kreeg deze laatste wel de meer derheid, maar niet de vereiste twee derde meerderheid. In de derde stemming kwam hij daar royaal overheen. Hij is vanaf 1945 lid geweest van het bestuur van de Evangelische Kerk in Duits land. Kennelijk heeft men de een heid van de kerk tot het laatste toe willen bewaren. Over de kwa liteiten van Scharf weten we niet zoveel. Dr. H. Lilje is meer be kend. Hij heeft zich voor de derde stemming teruggetrokken. Deze uitslag zegt ons meer als we denken aan het laatste conflict dat de Evangelische Kerk in Duitsland heeft met de regering van O.-Duits land. Dit jaar zouden in Berlijn de kerkedagen worden gehouden. Dit was al vastgesteld in het voorjaar van 1960 en toen ook bekend ge maakt. Die kerkedagen zouden wor den gehouden zowel in W.- als in O.-Berlijn. Op deze wijze zou de na druk worden gelegd op de eenheid van de kerk in geheel Duitsland. Nu heeft de staatssecretaris voor kerke lijke vraagstukken van de Duitse Volksrepubliek in een communiqué bekend laten maken dat hij de keu ze van. Berlijn als plaats van samen komst achtte geschied te zijn „met provocerende bedoelingen". Hij wilde niet dat „de spanningen in en om Berlijn verscherpt" zouden wor den en dat „kerkelijke manifes taties en religieuse wensen van christelijke burgers" zouden worden „misbruikt voor provocatie tegen de D.D.R. en voor een revanchistische hetze tegen de Volksrepubliek Polen en de Tsjecho-Slowaakse Republiek". „Na zorgvuldig onderzoek op grond van haai- verantwoordelijkheid voor de orde binnen haar hoofdstad en in haai- zorg voor het behoud van de vrede en de liquidatie van de koude oorlog", kon aan het verzoek de vol gende kerkedagen in Berlijn te doen plaatsvinden, niet worden voldaan. AANVALLEN Verder bevat het communiqué hef tige aanvallen op Dibelius, Lilje en anderen en ook op de man die tot nu toe de leiding van de kerkedagen heeft gehad. Deze zouden de vroe gere samenwerking met de over heidsorganen van de Volksrepubliek zelf hebben vernietigd. Het ergste hierin is, dat dit verbod niet alleen betrekking heeft op de kerkedagen, maar ook op de eenheid van de Evangelische Kerk in Duits land. Daarom is het dat het praesi- dium van de kerkedagen geen besluit heeft willen nemen over de dagen die van 1923 juli in Berlijn zouden worden gehouden, zonder zich met de leiding van de Evangelische Kerk in Duitsland in verbinding te stellen en met haar overleg te plegen welke stappen men in de nieuwe situatie moet doen. Men had gehoopt door die dagen in Berlijn, „een ontmoe ting tussen christenen uit oost en west tot stand te brengen, die buiten de politieke sfeer om zou kunnen leiden tot beter begrip en goede ver standhouding". „Wij behoren als le den van de kerk bij elkaar". De re gering van de Volksrepubliek denkt er anders over. Wanneer men nu niet naar Berlijn gaat, houdt dit in dat men zwicht voor de argumenten van de Oost-regering. En is dan de een heid van de kerk nog te handhaven? Dit is de conflict-situatie waarin men momenteel verkeert. Doordat 4/5 van de bevolking van O.-Duits- lands luthers is, heeft de Kerk groot belang bij de eenwording van Duits land. De Oost-regering heeft er be lang bij dat dit deel van het geheel er be- der kerk wordt losgeweekt. In deze sfeer is Ds. Scharf tot voor zitter van de Raad der Ev. Kerk in Duitsland gekozen. We behoeven over niet veel fantasie beschikken om ons een denkbeeld te vormen voor welke moeilijkheden deze man van het begin af aan staat en welke druk er op hem zal worden uitge oefend wanneer hij de eenheid van zijn kerk zal willen bewaren. H. Rudi Lieutechts, die tijdens ae we reldkampioenschappen op de schaats derde werdis vrijdagmiddag op Schiphol teruggekeerd. Bij aankomst werd Rudi nog eens op de schouders genomen. Foto v.l.n.r.Klaas Schenk (coach), mevrouw LiébreclitsRudi Lie- breclits, Piet Zwanenburg oefen- meester)Jo Bosman en de heer Lie- brechts. Combinatie van koffie en textiel Vanaf 3 maart gaan de textielde- taillisten en winkeliers in huishou delijke artikelen weer goedkope koffie verkopen, precies als twee iaar geleden een jaar lang is ge leurd. De textielhandel heeft hier toe besloten omdat men nu radi caal een eind wil maken aan de textielcadeaus in de kruideniers zaken. Pogingen om tot een ver- gelijk te komen met de kruide niers faalden zodat thans de strijdbijl weer is opgenomen, die nu dan gehanteerd zal worden totdat er definitief zekereheid is dat de andere kant wil meewer ken aan de oplossing van het pro bleem, aldus de heer I. Terheyden, voorzitter van de commissie ca deaustelsel van de drie samenwer kende textielbonden. Strengere straffen voor geweldsmisdrijven Dë president van de rechtbank in Rotterdam, mr. J. G. L. Reuder, heeft gisterochtend bij de installatie van een nieuwe rechter de gelegenheid benut een waarschuwend woord te doen horen ten aanzien van de ge weldsmisdrijven. „Het toenemen van geweldsmisdrij ven op velerlei gebied heeft de recht bank ernstig verontrust. Om hieraan het hoofd te bieden heeft zij aller eerst besloten om de strafkamers zoveel mogelijk te versterken. Zij is bovendien van oordeel, dat in het vervolg bij de berechting van ge weldsmisdrijven nog meer aandacht moet worden besteed aan de beveili ging van het publiek tegen alle soorten van dergelijk geweld. Dit zal leiden tot veel strengere en lang duriger straffen voor dit soort de licten. De Britse oud-premier Sir Winston Churchill heeft een beloning van bijna 250 gulden uitgeloofd voor het terugbren gen van zijn lievelingsparkiet Toby, die dinsdag uit zijn kooi in Churchllls hotel kamers in Monte Carlo is ontsnapt. A.O.W.-uitkering in 1959 bedroeg f 961 miljoen Uit het door de Sociale Verzekerings bank over 1959 uitgebrachte verslag betreffende de ouderdomsverzeke- ring geregeld in de algemene ouder domswet blijkt, dat in dat jaar aan pensioenen 961 min is betaalbaar gesteld, tegen 905 min. in 1958. De stijging met 6,2 pet is" toe te schrij ven aan een toeneming van het aan tal pensioengerechtigden, alsmede aan de doorwerking van de verho ging der pensioenbedragen met ca 4 pet per 1 november 1958. In het bedrag van 961 min zijn begrepen de sedert 1 oktober 1959 aan pensioengerechtigden betaalde kinderbijslagen ingevolge de kinder bijslagwet voor rentetrekkers ad 405.000. De financiële betekenis voor het ouderdomsfonds van de kin derbijslagen is dus relatief gering. Het aantal lopende pensioenen steeg van 765.000 per 31 december 1958 (441.000 ongehuwden- en 324.000 ge huwdenpensioenen) tot 788.000 per 31 december 1959 (453.000 ongehuw den- en 335.000 gehuwdenpensioe nen). Het premie-inkomen van 1261 min nam ten opzichte van 1958 toe met ruim 164 min. Deze toeneming is tot een bedrag van 71 min een gevolg van een door de rijksbelas tingdienst op grond van nadere ge gevens herziene raming over 1957 en 1958. Vierjarig meisje in New York ontvoerd Tweehonderd agenten doorzoeken Manhaften Tweehonderd New Yorkse politie agenten hebben Manhattan uitge kamd op zoek naar de 4-jarige Edith Kiecorius, die „Googie" wordt ge noemd. Zij verdween woensdag, toen zij tien minuten alleen werd gelaten om buiten te kunnen spelen. Duizend foto's van het meisje zijn verspreid in de omgeving, in de hoop dat er mensen zullen zijn, die het kind heb ben gezien. Sluis heeft kans op bijzonder museum Donderdag 24 november '60 een stoet van curieuze voi- turen trekt, om aandacht gil lend, van Sluis naar Knokke. In een luxueuze Graham-Paige van 1928 met koplampen als patrijs poorten zit een gelukkig paar: de charmante Christiane Ver meide uit Knokke en de geluk kig glimmende Carlo van de Plasse, een 21-jarige Sluisenaar. De stoet wordt aangevuld door familieleden, kennissen, een T- Ford van jaren her, een Renault 1922 en een bruine Mathis 1923. Zo opzienbarend mogelijk trekt men, tevreden brommend, naar het stadhuis van Knokke, waar Christiane en Carlo in de echt worden verbonden. De man die deze antieke bruilofts stoet mogelijk maakte is de Slui senaar Jan van de Plasse, vader van de bruidegom die zoals hij zelf zegt met niets van zijn ge boorteplaats Oostburg naar Sluis trok- Hij begon er in 1931 een café met taxibedrijf, breidde een en ander uit tot souvenirwinkels, garage bedrijven, pompstations, grens wisselkantoor en reisbureau- In de oorlog werd aDes verwoest, na de oorlog kwam alles weer op poten en nu trekt de heer Van de Plasse zich terug uit zijn zaken. Rustig werkt hij aan een nieuw project: „Museum Van de Plasse Hollan. dia". Midden in Sluis. Het wordt een museum met een serie opmer kelijk oude automobielen, wapen- verzameling, antiquiteiten. Zeer bijzondere antiquiteiten, maar: „Ik kan nog niet alles zeggen, het moet nog een verrassing blijven". Attractie Het is maar wat de zot er voor geeft", is Van de Plas- se's devies. En dat slaat dan in het bijzonder op zijn kostbare automobielenhobby. „Ze komen hier aan als oud roest. Mijn zoons hebben ze snel moeten opknappen want Carlo wilde er graag in trou wen". De zoons, dat zijn dus Carlo en Max- Samen met hun zwager zul len ze het bedrijf, dat vader op poten zette, verder drijven en dè museumplannen op de voet vol gen. Aan de Kapellestraat in het hart van Sluis heeft de heer Van de Plasse de ruime loods, vroeger van het „Zeeuws Landbouwhuis", aangekocht, met de uitsluitende bedoeling hierin zijn curiositeiten Op de T-Ford na de oude-wagen- stal van het toekomstige museum Van de Plasse in Sluis. Van links naar rechts de Citroën-Trefle, de Renault 1922 type „Taxi du Mar- ne", de statige Graham-Paige 8- cilihder en de puntneuzige Ma this 1923, gefotografeerd in de toekomstige museum-ruimte aan de Kapellestraat. onder te brengen. Het is al 'n oud plan. Inmiddels is de verzameling automobielen uitgebreid, contact werd opgenomen met andere an tiekverzamelaars uit het land. „Trouwens, ook antiek van wie het ook maar denkt te bezitten, kan in het mnseum worden ge plaatst". Men voelt ervoor. Van de Plasse heeft dat reeds hier en daar kunnen constateren. „En voor Sluis zou het een aardige toeris tische attractie zijn". In zijn huis aan de grens, waar alles omgeven is door het gekir van tientallen duiven en het ge fluit van een paar honderd vogels in hok en volière, staat menig museumstukje gereed: wapens, oude, zeer zeldzame tegels, een Spaanse dolk, oude koperen bab- beiaarpotten, antieke landbouw werktuigen in het klein, boekwer ken en ga zo maar door. De heer Van de Plasse heeft er een neus voor. Dat is duidelijk. Veel van zijn curiosa heeft hij ih het Vlaamse land zelf gevonden of op de kop getikt. Altijd met grote in teresse voor alles wat antiek is, veel ervaring op dit gebied, veel erover gelezenMaar de auto mobielen vormen natuurlijk hoofd moot van de verzameling. Sluiswaarts Het oude-auto-verhaal van de heer Van de Plasse begon in 1958. „Ik was al een tijd naar die dingen op zoek" toen hij een statige acht.cylinder acht-liter Graham-Paige op het spoor kwam. „Ergens in België, sinds 1939 ver stopt in een schuur voor de Duit sers". De eigenaar wilde hem van de hand doen, op voorwaarde dat hij weer rijdend gemaakt zou worden. De lange koets stond bij Duinbergen, „Vlak bij huis", zeg gen Max en Carlo, die met de jeep van de garage op stap gingen. Van onder een hoop oude rommel kwam de slee te voorschijn en trots ging het, achter de jeep op sleeptouw Sluiswaarts. Dat was nummer één. In 1959 werd een grote slag ge slagen. Drie tegelijk. Weer waren het Max en Carlo die er op uit trokken en de buit binnen de poorten brachten. „Franse jongens vertelden dat ze nog wel iets wis te staan Dat „iets" bleek een serie van een TrFord, een Mathis en een Re nault te zijn. Allemaal vier-cylïn- ders met voor huidige begrippen grote hoeveelheden P.K. „Brok ken oud roest", volgens Max en Carlo. De wagens bleken in Mont- R.A.I.-EXPOSI TIE GEOPEND Vrachtvaart beantwoordde niet aan verwachtingen Voor de algemene vrachtvaart heeft 11960 niet de duurzame verbetering gebracht die men min of meer ver wacht had. Een gematigd optimisme 1 leek een jaar geleden, gezien de gun stiger stemming op de vrachten- markt, gewettigd. Dit schrijft de heer C. Vermey, oud-directeur van de Olie-Scheepvaart N.V. te Rotterdam, in de gisteren verschenen E.S.B. Aanvankelijk bewogen de vrachten zich niet onbelangrijk boven het ni veau van begin 1959. Het najaar, dat als regel een opleving brengt, stel de echter teleur. In oktober behoor de de grotere bedrijvigheid tot het verleden en daalden de vrachten vrij scherp. Heeft 1960 dus niet de verbe tering gebracht waarop men hoopte, in de voornaamste sectoren bewogen de vrachten zich niettemin hoven het laagste niveau van 1959, ondanks het grote aantal tankers, dat aan de fraanvaart deelnam tegen vrachten, ie lager waren dan voor de traditio nele tramp werden betaald. Boven dien is de opgelegde vloot niet onbe langrijk verminderd. Het merendeel van de nog opgelegde schepen is rijp voor de sloop. Naar ruwe schatting kunnen slechts 400.000 a 500.000 brt. wederom in de vaart worden ge bracht. Gevolg van weeldebelasting Onder grote belangstelling heeft de sceretaris-generaal van het ministe rie van verkeer en waterstaat, mr. A. H. C. Gieben, gisterochtend de 44ste R.A.I.-tentoonstellïng van fietsen, bromfietsen, scooters, motoren en zo genaamde „skelters" In het nieuwe R.A.ï.-gebouw in Amsterdam ge opend. Mr. Gieben zei onder meer, dat niet alleen in het maatschappelijk leven van elke dag de fiets en de bromfiets een belangrijke plaats innemen, maar dat zij ook uit een oogpunt van re creatie, vooral bij de verkorting van de arbeidstijd, in betekenis stellig zul len toenemen. De algemeen voorzitter van de R.A.I., de heer A. J. ten .Hoeve, noemde enkele cijfersin 1960 werden 242.000 bromfietsen ver kocht (35 meer dan in 1959), terwijl de belangstelling voor de fiets eveneens weer toeneemt. Een minder optimistisch geluid Het de heer Ten Hoeve horen ten aan zien van de verkoop van motor rijwielen en scooters. „Hier heeft de omzet sinds 1958 een dalende lijn te zien gegeven ondanks de sindsdien verbeterde economische sfeer". Als belangrijke oorzaak voor deze te ruggang noemde de heer Ten Hoeve het feit, dat het motorrijwiel en de scooter als weeldegoederen worden beschouwd en de invoer en fabricage met 18 wordt belast. Na de opening maakte het gezelschap een rondgang over de tentoonstelling, die een oppervlakte van 19.000 m2 beslaat. Op deze expositie zijn naast de talloze merken fietsen (onder meer een Amerikaanse fiets van plas tic) 44 bromfiets-, 33 motorrijwiel-, 27 scootermerken en elf soorten „skelters" vertegenwoordigd. Landon, departement Eure et Loi re, Frankrijk, te staan. De mu seumstukken werden gekocht, op de trein naar België gezet, maar aan de Frans-Belgische grens kwam er een rijkeUjke vertra ging- Het transport werd bestempeld als „uitvoer van museumstukken", waarvoor vele regelingen moesten worden getroffen. Tien dagen stond de wagon aan de grens, maar ze kwamen in Sluis I Herschapen De T-Ford is inmiddels veran derd in een vrolijk auto'tie in rood-zwart met glimmende koplampen en strak gespannen kapje. De Renault 1922 (type „Taxi du Marne", de wagentjes, waarmee de Franse troepen in 1914 naar het front werden ge bracht) is in donkere kleuren ge houden en het motortje loopt als een lier. De Mathis 1923, een bizarre ver schijning met puntneus en vlerk achtige kap. staat weer in bruin te glimmen. De meest recente aanwinst kwam niet zover van Sluis vandaan. Een fele Citroën-Trefle 1923, bereikte luis via de P.A.C. (Pioneers Au tomobile Club) vanuit Wemeldin- ge. De motor van deze twee-zitter met het model van een bootje, loopt nog bijzonder goed, maar aan kap en carrosserie moeten Max en Carlo nog wel een en ander doen. Voorts komen enkele zeer oude motorfietsen ze lijken sterk op de bromfietsen van nu op de toekomstige museumlijst voor en de stal is nog lang niet vol. Als alles eenmaal in de voormalige loods van het „Zeeuws Landbouw huis" staat opgesteld zal het to taalbeeld curieus genoeg zijn. Een bijzondere verzamelaar, de ze SLuisenaar Jan van de Plas se. Hij doet het rustig aan, thuis aan de grens tussen zijn hon derden vogels, antiquiteiten en op merkelijke staaltjes van knutsel werk. „Of ik entree zal vragen of niet?" „Waarschijnlijk entree en open stelling voor iedereen. Maar ja, dat geeft allerlei belastingrege lingen. Ik kan het natuurlijk ook alleen openstellen voor kennissen en relaties, voor mensen die in mijn zaak komen. Ik weet het nog niet". Max flinks) en Carlo van de Plas se in de laatste aanwinst, een Ci troën-Trefle uit 1923, een vrolijk brommend txvee-zittertje.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 14