,Het is maar
voor geeft'
wat de zot er
KOOP
HALF LINNEN
MAAR
LET OP DIT
GARANTIEMERK
STEMMEN UIT DE KERKEN
DALENDE BELANGSTELLING
VOOR SCOOTERS EN MOTOREN
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 25 FEBRUARI 1961
half linnen heeft alléén voordelen
HALF LINNEN
PROCES EICHMANN
BEGINT 11 APRIL
Vrijdag is te Jeruzalem van gezag
hebbende Israëlische zijde medege
deeld dat het proces tegen Adolf Eich-
mann die verantwoordelijk wordt ge
steld voor de liquidatie, in de tweede
wereldoorlog, van miljoenen Europese
joden, elf april a.s. zal beginnenn.
(Slot van pag3)
stonden, maar men heeft toen ge
kregen de Evangelische Kerk in
Duitsland, waarin de mannen van de
Belijdende Kerk de leiding hebben
gekregen.
Nu is Duitsland gedeeld door het
IJzeren Gordijn, met middenin de
Oost-zone het merkwaardige
complex van Berlijn, waardoor
dat IJzeren Gordijn niet helemaal
gesloten is. De twee delen van
het land groeiden steeds meer uit
elkaar. Ze worden welbewust uit
elkaar gedreven. De Evangelische
Kerk van Duitsland heeft altijd
willen vasthouden aan haar een
heid. Dr. Dibelius woonde in W.
Berlijn, maar zijn bisdom lag
voor het grootste deel in de O.-
zone en als voorzitter van de
Raad van de Evangelische Kerk
had hij te maken met geheel O.
Duitsland. Dat heeft, vooral de
laatste jaren nog al eens ernstige
moeilijkheden gegeven. Nu er
voor hem een opvolger moest ko
men als voorzitter van de Raad,
zal er wel zwaar overlegd zijn
wie men daarvoor moest nemen.
Naar het bericht dat we lazen
vermeldde, bleven er tenslotte
maar twee kandidaten over, Dr.
Lilje, bisschop van Hannover,
een man dus uit W.-Duitsland, en
de predikant Scharf uit O.-Ber-
lijn. Bij de tweede stemming
kreeg deze laatste wel de meer
derheid, maar niet de vereiste
twee derde meerderheid. In de
derde stemming kwam hij daar
royaal overheen. Hij is vanaf 1945
lid geweest van het bestuur van
de Evangelische Kerk in Duits
land. Kennelijk heeft men de een
heid van de kerk tot het laatste
toe willen bewaren. Over de kwa
liteiten van Scharf weten we niet
zoveel. Dr. H. Lilje is meer be
kend. Hij heeft zich voor de derde
stemming teruggetrokken.
Deze uitslag zegt ons meer als we
denken aan het laatste conflict dat
de Evangelische Kerk in Duitsland
heeft met de regering van O.-Duits
land. Dit jaar zouden in Berlijn de
kerkedagen worden gehouden. Dit
was al vastgesteld in het voorjaar
van 1960 en toen ook bekend ge
maakt. Die kerkedagen zouden wor
den gehouden zowel in W.- als in
O.-Berlijn. Op deze wijze zou de na
druk worden gelegd op de eenheid
van de kerk in geheel Duitsland. Nu
heeft de staatssecretaris voor kerke
lijke vraagstukken van de Duitse
Volksrepubliek in een communiqué
bekend laten maken dat hij de keu
ze van. Berlijn als plaats van samen
komst achtte geschied te zijn „met
provocerende bedoelingen". Hij wilde
niet dat „de spanningen in en om
Berlijn verscherpt" zouden wor
den en dat „kerkelijke manifes
taties en religieuse wensen van
christelijke burgers" zouden worden
„misbruikt voor provocatie tegen de
D.D.R. en voor een revanchistische
hetze tegen de Volksrepubliek Polen
en de Tsjecho-Slowaakse Republiek".
„Na zorgvuldig onderzoek op grond
van haai- verantwoordelijkheid voor
de orde binnen haar hoofdstad en in
haai- zorg voor het behoud van de
vrede en de liquidatie van de koude
oorlog", kon aan het verzoek de vol
gende kerkedagen in Berlijn te doen
plaatsvinden, niet worden voldaan.
AANVALLEN
Verder bevat het communiqué hef
tige aanvallen op Dibelius, Lilje en
anderen en ook op de man die tot nu
toe de leiding van de kerkedagen
heeft gehad. Deze zouden de vroe
gere samenwerking met de over
heidsorganen van de Volksrepubliek
zelf hebben vernietigd.
Het ergste hierin is, dat dit verbod
niet alleen betrekking heeft op de
kerkedagen, maar ook op de eenheid
van de Evangelische Kerk in Duits
land. Daarom is het dat het praesi-
dium van de kerkedagen geen besluit
heeft willen nemen over de dagen
die van 1923 juli in Berlijn zouden
worden gehouden, zonder zich met
de leiding van de Evangelische Kerk
in Duitsland in verbinding te stellen
en met haar overleg te plegen welke
stappen men in de nieuwe situatie
moet doen. Men had gehoopt door
die dagen in Berlijn, „een ontmoe
ting tussen christenen uit oost en
west tot stand te brengen, die buiten
de politieke sfeer om zou kunnen
leiden tot beter begrip en goede ver
standhouding". „Wij behoren als le
den van de kerk bij elkaar". De re
gering van de Volksrepubliek denkt
er anders over. Wanneer men nu niet
naar Berlijn gaat, houdt dit in dat
men zwicht voor de argumenten van
de Oost-regering. En is dan de een
heid van de kerk nog te handhaven?
Dit is de conflict-situatie waarin
men momenteel verkeert. Doordat
4/5 van de bevolking van O.-Duits-
lands luthers is, heeft de Kerk groot
belang bij de eenwording van Duits
land. De Oost-regering heeft er be
lang bij dat dit deel van het geheel
er be-
der kerk wordt losgeweekt.
In deze sfeer is Ds. Scharf tot voor
zitter van de Raad der Ev. Kerk in
Duitsland gekozen. We behoeven
over niet veel fantasie beschikken
om ons een denkbeeld te vormen
voor welke moeilijkheden deze man
van het begin af aan staat en welke
druk er op hem zal worden uitge
oefend wanneer hij de eenheid van
zijn kerk zal willen bewaren.
H.
Rudi Lieutechts, die tijdens ae we
reldkampioenschappen op de schaats
derde werdis vrijdagmiddag op
Schiphol teruggekeerd. Bij aankomst
werd Rudi nog eens op de schouders
genomen.
Foto v.l.n.r.Klaas Schenk (coach),
mevrouw LiébreclitsRudi Lie-
breclits, Piet Zwanenburg oefen-
meester)Jo Bosman en de heer Lie-
brechts.
Combinatie van
koffie en textiel
Vanaf 3 maart gaan de textielde-
taillisten en winkeliers in huishou
delijke artikelen weer goedkope
koffie verkopen, precies als twee
iaar geleden een jaar lang is ge
leurd. De textielhandel heeft hier
toe besloten omdat men nu radi
caal een eind wil maken aan de
textielcadeaus in de kruideniers
zaken. Pogingen om tot een ver-
gelijk te komen met de kruide
niers faalden zodat thans de
strijdbijl weer is opgenomen, die
nu dan gehanteerd zal worden
totdat er definitief zekereheid is
dat de andere kant wil meewer
ken aan de oplossing van het pro
bleem, aldus de heer I. Terheyden,
voorzitter van de commissie ca
deaustelsel van de drie samenwer
kende textielbonden.
Strengere straffen voor
geweldsmisdrijven
Dë president van de rechtbank in
Rotterdam, mr. J. G. L. Reuder, heeft
gisterochtend bij de installatie van
een nieuwe rechter de gelegenheid
benut een waarschuwend woord te
doen horen ten aanzien van de ge
weldsmisdrijven.
„Het toenemen van geweldsmisdrij
ven op velerlei gebied heeft de recht
bank ernstig verontrust. Om hieraan
het hoofd te bieden heeft zij aller
eerst besloten om de strafkamers
zoveel mogelijk te versterken. Zij is
bovendien van oordeel, dat in het
vervolg bij de berechting van ge
weldsmisdrijven nog meer aandacht
moet worden besteed aan de beveili
ging van het publiek tegen alle
soorten van dergelijk geweld. Dit
zal leiden tot veel strengere en lang
duriger straffen voor dit soort de
licten.
De Britse oud-premier Sir Winston
Churchill heeft een beloning van bijna
250 gulden uitgeloofd voor het terugbren
gen van zijn lievelingsparkiet Toby, die
dinsdag uit zijn kooi in Churchllls hotel
kamers in Monte Carlo is ontsnapt.
A.O.W.-uitkering in 1959
bedroeg f 961 miljoen
Uit het door de Sociale Verzekerings
bank over 1959 uitgebrachte verslag
betreffende de ouderdomsverzeke-
ring geregeld in de algemene ouder
domswet blijkt, dat in dat jaar aan
pensioenen 961 min is betaalbaar
gesteld, tegen 905 min. in 1958. De
stijging met 6,2 pet is" toe te schrij
ven aan een toeneming van het aan
tal pensioengerechtigden, alsmede
aan de doorwerking van de verho
ging der pensioenbedragen met ca 4
pet per 1 november 1958.
In het bedrag van 961 min zijn
begrepen de sedert 1 oktober 1959
aan pensioengerechtigden betaalde
kinderbijslagen ingevolge de kinder
bijslagwet voor rentetrekkers ad
405.000. De financiële betekenis
voor het ouderdomsfonds van de kin
derbijslagen is dus relatief gering.
Het aantal lopende pensioenen steeg
van 765.000 per 31 december 1958
(441.000 ongehuwden- en 324.000 ge
huwdenpensioenen) tot 788.000 per
31 december 1959 (453.000 ongehuw
den- en 335.000 gehuwdenpensioe
nen).
Het premie-inkomen van 1261 min
nam ten opzichte van 1958 toe met
ruim 164 min. Deze toeneming is
tot een bedrag van 71 min een
gevolg van een door de rijksbelas
tingdienst op grond van nadere ge
gevens herziene raming over 1957 en
1958.
Vierjarig meisje in
New York ontvoerd
Tweehonderd agenten
doorzoeken Manhaften
Tweehonderd New Yorkse politie
agenten hebben Manhattan uitge
kamd op zoek naar de 4-jarige Edith
Kiecorius, die „Googie" wordt ge
noemd. Zij verdween woensdag, toen
zij tien minuten alleen werd gelaten
om buiten te kunnen spelen. Duizend
foto's van het meisje zijn verspreid
in de omgeving, in de hoop dat er
mensen zullen zijn, die het kind heb
ben gezien.
Sluis heeft kans op
bijzonder museum
Donderdag 24 november '60
een stoet van curieuze voi-
turen trekt, om aandacht gil
lend, van Sluis naar Knokke. In
een luxueuze Graham-Paige van
1928 met koplampen als patrijs
poorten zit een gelukkig paar:
de charmante Christiane Ver
meide uit Knokke en de geluk
kig glimmende Carlo van de
Plasse, een 21-jarige Sluisenaar.
De stoet wordt aangevuld door
familieleden, kennissen, een T-
Ford van jaren her, een Renault
1922 en een bruine Mathis 1923.
Zo opzienbarend mogelijk trekt
men, tevreden brommend, naar
het stadhuis van Knokke, waar
Christiane en Carlo in de echt
worden verbonden.
De man die deze antieke bruilofts
stoet mogelijk maakte is de Slui
senaar Jan van de Plasse, vader
van de bruidegom die zoals hij
zelf zegt met niets van zijn ge
boorteplaats Oostburg naar Sluis
trok-
Hij begon er in 1931 een café met
taxibedrijf, breidde een en ander
uit tot souvenirwinkels, garage
bedrijven, pompstations, grens
wisselkantoor en reisbureau- In de
oorlog werd aDes verwoest, na de
oorlog kwam alles weer op poten
en nu trekt de heer Van de Plasse
zich terug uit zijn zaken. Rustig
werkt hij aan een nieuw project:
„Museum Van de Plasse Hollan.
dia". Midden in Sluis. Het wordt
een museum met een serie opmer
kelijk oude automobielen, wapen-
verzameling, antiquiteiten. Zeer
bijzondere antiquiteiten, maar:
„Ik kan nog niet alles zeggen, het
moet nog een verrassing blijven".
Attractie
Het is maar wat de zot er
voor geeft", is Van de Plas-
se's devies. En dat slaat dan
in het bijzonder op zijn kostbare
automobielenhobby. „Ze komen
hier aan als oud roest. Mijn zoons
hebben ze snel moeten opknappen
want Carlo wilde er graag in trou
wen".
De zoons, dat zijn dus Carlo en
Max- Samen met hun zwager zul
len ze het bedrijf, dat vader op
poten zette, verder drijven en dè
museumplannen op de voet vol
gen.
Aan de Kapellestraat in het hart
van Sluis heeft de heer Van de
Plasse de ruime loods, vroeger
van het „Zeeuws Landbouwhuis",
aangekocht, met de uitsluitende
bedoeling hierin zijn curiositeiten
Op de T-Ford na de oude-wagen-
stal van het toekomstige museum
Van de Plasse in Sluis. Van links
naar rechts de Citroën-Trefle, de
Renault 1922 type „Taxi du Mar-
ne", de statige Graham-Paige 8-
cilihder en de puntneuzige Ma
this 1923, gefotografeerd in de
toekomstige museum-ruimte aan
de Kapellestraat.
onder te brengen. Het is al 'n oud
plan. Inmiddels is de verzameling
automobielen uitgebreid, contact
werd opgenomen met andere an
tiekverzamelaars uit het land.
„Trouwens, ook antiek van wie
het ook maar denkt te bezitten,
kan in het mnseum worden ge
plaatst". Men voelt ervoor. Van
de Plasse heeft dat reeds hier en
daar kunnen constateren. „En voor
Sluis zou het een aardige toeris
tische attractie zijn".
In zijn huis aan de grens, waar
alles omgeven is door het gekir
van tientallen duiven en het ge
fluit van een paar honderd vogels
in hok en volière, staat menig
museumstukje gereed: wapens,
oude, zeer zeldzame tegels, een
Spaanse dolk, oude koperen bab-
beiaarpotten, antieke landbouw
werktuigen in het klein, boekwer
ken en ga zo maar door. De heer
Van de Plasse heeft er een neus
voor. Dat is duidelijk. Veel van
zijn curiosa heeft hij ih het
Vlaamse land zelf gevonden of op
de kop getikt. Altijd met grote in
teresse voor alles wat antiek is,
veel ervaring op dit gebied, veel
erover gelezenMaar de auto
mobielen vormen natuurlijk hoofd
moot van de verzameling.
Sluiswaarts
Het oude-auto-verhaal van de
heer Van de Plasse begon in
1958. „Ik was al een tijd naar
die dingen op zoek" toen hij een
statige acht.cylinder acht-liter
Graham-Paige op het spoor kwam.
„Ergens in België, sinds 1939 ver
stopt in een schuur voor de Duit
sers". De eigenaar wilde hem van
de hand doen, op voorwaarde dat
hij weer rijdend gemaakt zou
worden. De lange koets stond bij
Duinbergen, „Vlak bij huis", zeg
gen Max en Carlo, die met de jeep
van de garage op stap gingen.
Van onder een hoop oude rommel
kwam de slee te voorschijn en
trots ging het, achter de jeep op
sleeptouw Sluiswaarts. Dat was
nummer één.
In 1959 werd een grote slag ge
slagen. Drie tegelijk. Weer waren
het Max en Carlo die er op uit
trokken en de buit binnen de
poorten brachten. „Franse jongens
vertelden dat ze nog wel iets wis
te staan
Dat „iets" bleek een serie van een
TrFord, een Mathis en een Re
nault te zijn. Allemaal vier-cylïn-
ders met voor huidige begrippen
grote hoeveelheden P.K. „Brok
ken oud roest", volgens Max en
Carlo. De wagens bleken in Mont-
R.A.I.-EXPOSI TIE GEOPEND
Vrachtvaart beantwoordde
niet aan verwachtingen
Voor de algemene vrachtvaart heeft
11960 niet de duurzame verbetering
gebracht die men min of meer ver
wacht had. Een gematigd optimisme
1 leek een jaar geleden, gezien de gun
stiger stemming op de vrachten-
markt, gewettigd. Dit schrijft de heer
C. Vermey, oud-directeur van de
Olie-Scheepvaart N.V. te Rotterdam,
in de gisteren verschenen E.S.B.
Aanvankelijk bewogen de vrachten
zich niet onbelangrijk boven het ni
veau van begin 1959. Het najaar, dat
als regel een opleving brengt, stel
de echter teleur. In oktober behoor
de de grotere bedrijvigheid tot het
verleden en daalden de vrachten vrij
scherp. Heeft 1960 dus niet de verbe
tering gebracht waarop men hoopte,
in de voornaamste sectoren bewogen
de vrachten zich niettemin hoven het
laagste niveau van 1959, ondanks het
grote aantal tankers, dat aan de
fraanvaart deelnam tegen vrachten,
ie lager waren dan voor de traditio
nele tramp werden betaald. Boven
dien is de opgelegde vloot niet onbe
langrijk verminderd. Het merendeel
van de nog opgelegde schepen is rijp
voor de sloop. Naar ruwe schatting
kunnen slechts 400.000 a 500.000 brt.
wederom in de vaart worden ge
bracht.
Gevolg van weeldebelasting
Onder grote belangstelling heeft de
sceretaris-generaal van het ministe
rie van verkeer en waterstaat, mr. A.
H. C. Gieben, gisterochtend de 44ste
R.A.I.-tentoonstellïng van fietsen,
bromfietsen, scooters, motoren en zo
genaamde „skelters" In het nieuwe
R.A.ï.-gebouw in Amsterdam ge
opend.
Mr. Gieben zei onder meer, dat niet
alleen in het maatschappelijk leven
van elke dag de fiets en de bromfiets
een belangrijke plaats innemen, maar
dat zij ook uit een oogpunt van re
creatie, vooral bij de verkorting van
de arbeidstijd, in betekenis stellig zul
len toenemen.
De algemeen voorzitter van de
R.A.I., de heer A. J. ten .Hoeve,
noemde enkele cijfersin 1960
werden 242.000 bromfietsen ver
kocht (35 meer dan in 1959),
terwijl de belangstelling voor de
fiets eveneens weer toeneemt. Een
minder optimistisch geluid Het de
heer Ten Hoeve horen ten aan
zien van de verkoop van motor
rijwielen en scooters. „Hier heeft
de omzet sinds 1958 een dalende
lijn te zien gegeven ondanks de
sindsdien verbeterde economische
sfeer".
Als belangrijke oorzaak voor deze te
ruggang noemde de heer Ten Hoeve
het feit, dat het motorrijwiel en de
scooter als weeldegoederen worden
beschouwd en de invoer en fabricage
met 18 wordt belast.
Na de opening maakte het gezelschap
een rondgang over de tentoonstelling,
die een oppervlakte van 19.000 m2
beslaat. Op deze expositie zijn naast
de talloze merken fietsen (onder
meer een Amerikaanse fiets van plas
tic) 44 bromfiets-, 33 motorrijwiel-,
27 scootermerken en elf soorten
„skelters" vertegenwoordigd.
Landon, departement Eure et Loi
re, Frankrijk, te staan. De mu
seumstukken werden gekocht, op
de trein naar België gezet, maar
aan de Frans-Belgische grens
kwam er een rijkeUjke vertra
ging-
Het transport werd bestempeld
als „uitvoer van museumstukken",
waarvoor vele regelingen moesten
worden getroffen. Tien dagen
stond de wagon aan de grens,
maar ze kwamen in Sluis I
Herschapen
De T-Ford is inmiddels veran
derd in een vrolijk auto'tie
in rood-zwart met glimmende
koplampen en strak gespannen
kapje. De Renault 1922 (type
„Taxi du Marne", de wagentjes,
waarmee de Franse troepen in
1914 naar het front werden ge
bracht) is in donkere kleuren ge
houden en het motortje loopt als
een lier.
De Mathis 1923, een bizarre ver
schijning met puntneus en vlerk
achtige kap. staat weer in
bruin te glimmen.
De meest recente aanwinst kwam
niet zover van Sluis vandaan. Een
fele Citroën-Trefle 1923, bereikte
luis via de P.A.C. (Pioneers Au
tomobile Club) vanuit Wemeldin-
ge. De motor van deze twee-zitter
met het model van een bootje,
loopt nog bijzonder goed, maar aan
kap en carrosserie moeten Max en
Carlo nog wel een en ander doen.
Voorts komen enkele zeer oude
motorfietsen ze lijken sterk op
de bromfietsen van nu op de
toekomstige museumlijst voor en
de stal is nog lang niet vol. Als
alles eenmaal in de voormalige
loods van het „Zeeuws Landbouw
huis" staat opgesteld zal het to
taalbeeld curieus genoeg zijn.
Een bijzondere verzamelaar, de
ze SLuisenaar Jan van de Plas
se. Hij doet het rustig aan,
thuis aan de grens tussen zijn hon
derden vogels, antiquiteiten en op
merkelijke staaltjes van knutsel
werk. „Of ik entree zal vragen of
niet?"
„Waarschijnlijk entree en open
stelling voor iedereen. Maar ja,
dat geeft allerlei belastingrege
lingen. Ik kan het natuurlijk ook
alleen openstellen voor kennissen
en relaties, voor mensen die in
mijn zaak komen. Ik weet het nog
niet".
Max flinks) en Carlo van de Plas
se in de laatste aanwinst, een Ci
troën-Trefle uit 1923, een vrolijk
brommend txvee-zittertje.