De dood op het
verkiezingspad
Planten en dieren storen zich
niet aan wintervoorspellingen
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
WALCHEREN
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DINSDAG 14 FEBRUARI 1961
ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL
Sneeuwklokjes en gele krokussen
staken kop al boven de grond
Zo zitten we dan nog steeds op de voorspelde strenge winter te
wachten. We kunnen toch moeilijk die ene nacht, waarin over
10 graden vorst werd gesproken als een rigoureus koude-tijd-
perk beschouwen. De sneeuwklokjes hebben hun gesloten knop
pen dan ook al vele malen geheel geopend en hetzelfde kan wor
den gezegd van de gele krokussen. Eerst nog tegen zuidmuren,
maar nu ook al op werkelijk tochtige plaatsen.
Als de gemiddelden van de tot nu toe
verzamelde vórstgegevens de duide
lijke taal spraken, die tot de „be
trouwbare" voorspelling van een
koude winter aanleiding gaven, dan
moet er wel iets mis zijn met de wij
ze van hanteren daarvan.
Kunnen daarnaast de planten en
dieren, zonder deze gemiddelden
tot meer betrouwbare voorspellin
gen komen, zich althans op een
zachtére winter instellen, dan rijst
opnieuw de vraag, hoe zij dat
klaarspelen. We kunnen toch
vaststellen, dat de natuur zich
wel zéér onvoorzichtig heeft ge
dragen ten opzichte van de „mo
gelijke" komst van moordende
koude.
Tenzijhun gehele groeimecha-
nisme reeds lang van te voren zich
heeft kunne*. instellen op een soort
„weten", dat die mogelijkheid er niet
was, er voor zulk een mogelijkheid
maar zeer geringe kansen bestonden.
In dit verband herinneren we ons,
dat elk jaar onderzoek wordt gedaan
naar de juiste datum, waarop de kas
tanjeknoppen voor het eerst hun
„handjes" laten zien. Dit moment
zou, naar wij vernamen van belang
zijn ten opzichte van de adviezen,
die aan land- en tuinbouw worden
verstrekt. Als dat waar is, en wij
hebben geen reden er aan te twijfe
len, dan is er blijkbaar méér nodig
dan weerkundige gegevens, wanneer
het de natuur betreft.-
Uitgebalanceerd
Daar de planten en dieren, die zich
hier hebben ingeburgerd, zich
door een goed uitgebalanceerde aan
passing aan het klimaat ook in stand
kunnen houden, moeten ze wel in
staat zijn hun vegetatieve maatrege
len zo te nemen, dat ze niet door
een onverwachte dodelijke weersge
steldheid kunnen worden getroffen.
Over naar ons land overgebrachte
planten, die hier zonder meer niet
thuisbehoren spreken we natuurlijk
niet. Voor de andere schijnt het wel
te gelden, dat ze hun maatregelen
pas behoeven te nemen als er een
serie stuwingen en remmingen van
bepaalde kracht aan is voorafge
gaan. Wat dan zou willen zeggen,
dat een strenge vorstperiode van
enige duur ons land niet kan binnen-
dreigen, alvorens daarvoor een voor
bereiding aanwezig is geweest, die
met de voorbereidingen van de plan
ten en dieren correspondeert.
Terwijl men daaruit weer zou
moeten concluderen dat de wet
matigheid, die er moet liggen in
de schommelingen van hoge-druk-
centra en depressies, nog niet is
ontdekt. Althans niet in die mate
wordt doorschouwd, dat men zich
in jaren, waarin telkens records
worden geslagen of geëvenaard,
aan voorspellingen zal kunnen
wagen.
Oorzaken
Een vraag, die hier misschien nauw
mee samenhangt is die naar de oor
zaken van de vreemde vogeltrek, die
we dit trekseizoen beleven. Wéér
men het oor te luisteren legt, hoort
men van een slechts gering aantal
trekvogels, dat zich dit jaar in onze
provincie ophoudt. Soms kras uit
gedrukt:- „er valt weinig of niets te
beleven!"
Een gering aantal bonte kraaien,
minder eenden, weinig meerkoe
ten. 't Is te vroeg om het uit te
spreken, maar men krijgt sterk
de indruk, dat ze eenvoudigweg
niet zover zijn gekomen. Wat, als
het juist was, zou betekenen, dat
Meer vreemde zaken
Er zijn meer vreemde zaken. Er be
staan vogels, die achter elkaar trek
ken en andere, die gewend zijn een
breed eD ondiep front te vormen, zij
trekken graag naést elkaar. De laat
ste vlucht ganzen, één van de wei
nige, die ik zag, vlogen westwaarts
en in front.
Met een beetje fantasie was er nog
een V van te maken, maar dan een
sterk uitgerekte, bijna in één lijn
veranderde wig-vorm. Vroeger (en
nóg wel) meende men, dat de uit
gesproken V-vorm, bij vliegen van
noord naar zuid, vorst voorspelde.
Het is uitgemaakt, dat een en ander
niet klopte. Nu er blijkbaar meer is,
dat niet klopt, zou men de vraag
kunnen stellen of er misschien toch
wel iets inzat, a. klopt dan niet alles.
Al was het dan maar alleen een
samenhang met die schommeling van
remmingen en stimulansen, die de vo
gels noodzaakt tot de aanvang van
hun voorbereidingen.
Men heeft nJ. uitgemaakt, dat de
V-vorm wordt gevlogen als ge
volg van een zich voordelig op
stellen tegenover een krachtige
tegenwind, altijd een gevolg van
het spel tussen een hoge-druk-
gebied en een of meer depressies.
Men gaat zich afvragen, waar
om de vogels bij storm uit het
westen zich in een rechte lijn en
in front tegen deze storm gaan
inwerken: waarom ze het althans,
die éne keer zo deden.
Genoeg vragen om weer eens op
nieuw op die ganzenwiggen te gaan
letten en tevens genoeg gevraagd
met een te weinig aan antwoord.
Weinig kieviten
Zijn er op Zuid-Beveland weinig kie
viten, men meldt mij uit Walcheren
dat er daar véél zijn. Zelf kon ik
ook constateren op een treinreis, dat
er westelijk van het Sloe inderdaad
méér zijn dan oostelijk er van. Maar
véél? Tussen Middelburg en Veere
zeer zeker niet.
Er zijn weer Turkse tortels gezien,
speciaal in de omtrek van en in
Goes. In hetzelfde stadje zocht een
wulp een plaatsje om er te sterven,
(zich doodgevlogen?). Wel een
vreemde plaats voor een wulp. Ook
zijn er berichten van het vinden van
uitgeputte of misschien vergif
tigde uileft. Of heeft de nooit
eindigende regenlust van de wolken
hun voedsel, de muizen, sterk gede
cimeerd? Eer enkele wordt zo maar
op straat' gevonden. Zo werd ons ook
reeds een verkleumd vlindertje ge
bracht, van de straat opgenomen.
Een klein vosje, dat zich op 30 janu
ari al vanuit zij. overwïnteringsoord
naar buiten had begeven. Neen, het
is nog geen lente, al is het voorjaar.
Maar de vogels beginnen reeds
vol moed met balsvluchten en de
eenden doen er aan mee. Wanneer
de zon schijnt glanzen hun kleu
rige spiegels, als de veren van de
kieviten fel op. De knoppen van
de Kornoelje openen zich en we
achten ook dat een hoopvol teken.
Ik heb een paar snoeitakken mijn
woning binnengehaald en gemengd
met zwaar uithangende, stuifmeel-
rïjke elzekatjes geeft me deze voor-
jaarsbloei in huis het gevoel de na
tuur een beetje voor te zijn. Een
beetje dichter bij de echte lente,
die we het wagen, dit jaar vroeg te
verwachten.
Voorlopige vaststelling
gen. .nterekening 1957
B. en w. van Middelburg stellen de
raad voor de gemeenterekening over
het dienstjaar 1957 voor de gewone
dienst met de volgende cijfers voor
lopig vast te stellen: werkelijke in
komsten 9.499.918,16 en uitgaven
9.208.991,met als batig reke
ningssaldo 290.927,16. Dit reke
ningssaldo dient, te worden vermeer
derd met de geraamde nog te ver
wachten inkomsten 368.727,41) en
wordt dan 659.654,47. Het totaal
der te betalen bedragen wordt be
cijferd op ƒ673.601,69,. zodat ten
slotte en nadelig dienstsaldo resul
teert van 13.947,12, dat gedekt
wordt uit de saldireserve.
Het nadelig saldo van de gemeente
lijke dienst voor de maatschappelij
ke zorg over 1957 bedraagt
605.014,94.
De werkelijke uitgaven van de ka-
pitaaldienst geven bij 31.579.357,25
aan werkelijke' uitgaven en
ƒ27.260.620,33 aan werkelijke in
komsten een nadelig saldo van
ƒ4.318.736,92 te zien.
Voltooiing gasnet in de
Stromenwijk kost f 55.000
Ten behoeve van de gasvoorziening in
de Stromenwijk te Middelburg moeten
in een aantal straten gashoofdleidin-
~;en worden aangelegd, waarvoor de
:osten door b. en w. op 55.000 wor
den geraamd. Na uitvoering van deze
werkzaamheden zal het gehele gasnet
in de Stromenwijk zijn voltooid, aldus
het college, dat de raad voorstelt voor
de aanleg van deze gashoofdleidingen
een krediet van 55.000 beschikbaar
te stellen.
Aanleg tegelplateau bij
kleuterschool 't Zanddorp
Nu het zich laat aanzien, dat de kleu
terschool 't Zanddorp te Middelburg
binnen enkele jaren niet kan worden
vervangen door een nieuwe school is
het college van b. en w. van oordeel,
dat betegeling van de speelplaats
noodzakelijk is. De hoofdleidster van
de kleuterschool had tot het aanleg
gen van een tegelplateau verzocht,
omdat de speelplaats reeds na enige
regen verandert in een modderpoel en
bij droog weer veel stof verspreidt.
Ook de schoolarts heeft de wenselijk
heid van een tegelplateau uitgespro
ken. B. en w. stellen de raad voor
hiervoor een krediet van 750 be
schikbaar te stellen.
Twee bezwaarschriften
tegen onteigening
Tegen de onteigeningsplannen van de
gemeente Middelburg voor het terrein
tussen de Koninginnelaan, Koude-
kerkseweg, Kruisweg en Breeweg ter
voorziening in de behoefte aan bouw
terrein zijn twee bezwaarschriften
binnengekomen. B. en w. adviseren de
raad deze bezwaarschriften onge
grond te verklaren en tot onteigening
over te gaan. De grootte van net te
onteigenen terrein is 1 ha 42 a 30 ca.
Voor aanleg gas- en
waterleiding f 12.000
In verband met de bebouwing van de
Elzenlaan is het noodzakelijk, dat
wordt overgegaan tot de aanleg van
fas- en waterleidingen zo schrijven
en w. van Middelburg aan de raad.
De kosten van deze leidingen worden
geraamd op 5500 voor de gasleiding
en 6500 voor waterleiding totaal
12.000 tot welk bedrag b. en w.
de raad verzoeken een krediet be
schikbaar te stellen.
VLISSINGEN
Geslaagde uitvoering van
„Volksstem" le Vlissingen
Met .Mohammets Gesang1 van Robert
Kahn werd zaterdagavond in het
Concertgebouw te Vlissingen de .jaar
lijkse openbare uitvoering van de
gemengde arbeiderszangvereniging
„De Volksstem" afdeling Vlissingen,
geopend.
De 48 leden van het koor vervolgden
daarna met „Nenie" van "Hermann
Goetz, naar een gedicht van Schil
ler. Het koor stond onder leiding van
Thon de Vries en werd op de piano
begeleid door Ab Lichtendahl. De
heer Lichtendahl had ook de leiding
van het kinderkoor „Jong Leven
dat vervolgens „Bundeslied" ,van W.
A. Mozart, „Die Heimat" van F.
Bruckner, „Das Lied vom Rhein"
van H. G. Nageli en „Plantons la
vigne" van E. J. Dalcroze, op een
frisse manier ten gehore bracht. Het
gemengd koor zong daarna „Lauda-
te Dominum" van W. A. Mozart,
met een uitstekende sopraan-solo
van mevrouw J. J. Vertregt-Schip-
per. Na „Schallt laut, ihr höre" van
G. F. Handel en „Raehechor" uit de
opera „Das heben für den Zaren"
werd het gedeelte voor de pauze be
sloten met „Schalt uit uw lied" van
C. Romijn, op muziek van Ab Lich
tendahl. De voorzitter van de zang
vereniging, de heer J. P. van Beve-
ren, dankte nog de pianist, mevrouw
Vertregt, de dirigent en de so
listen uit „Nenie" mevrouw E.
Bliek-Bimmel, en de heer A. Wolf.
De heer Van Beveren werd als bas-
solist zelf ook in deze huldiging be
trokken, Onder voortreffelijke regie
van de heer C. Romijn voerde een
aantal leden van de zansrvereniging
het toneelstuk „Melodie uit het ver
leden" van Henk Stam op. Het stuk
behandelt de terugkeer van een be
roemde pianiste, die, verdacht van
ontrouw, vei-laten is door haar echt
genoot, die hun dochtertje heeft
meegenomen. De heer J. P. van Be-
veren speelde de „bedrogen" auteur
op doorleefde wijze, uitstekend bij
gestaan door mejuffrouw J. Zeilstra
als zijn dochter Hennie, een tiener
die pleegt te zeggen wat ze denkt.
De heer C. P. Parent was goed als
de haatdragende grootvader. Mevr.
M. Verkauteren-Groesser pareerde
als moeder zijn scherpe aanvallen
juist. De reëel denkende kunstschil
der en vriend werd uitstekend ge
bracht door de heer A. Wolf. Mejuf
frouw C. van Keulen en mevrouw C.
Radder-Verdaasdonk vervulden hun
bijrollen goed. De vice-voorzitter me
vrouw Vertregt bood de speelsters
tenslotte bloemen aan. De avond
werd besloten met een gezellig sa
menzijn.
Politie-sportvereniging
in Vlissingen 20 jaar
De Vlissingse Politïesportvereniging
bestaat in april twintig jaar. Ter
gelegenheid van dit vierde lustrum
zal eén politie-sportdag worden ge
houden, waarvoor ook korpsen uit
andere gemeenten worden uitgeno
digd. Gezien de geringe financiële
middelen, waarover deze vereniging
beschikt, is een beroep gedaan op
de gemeente om een subsidie van
500. B. en w. stellen de raad voor
dit bedrag te verlenen. De sportdag
zal in totaal 2000 kosten.
1713. De man op de rots
schreeuwde en wankelde,
zijn rechterarm machteloos,
zijn linkerhand klauwend
naar de dunne stalen
schacht in zijn schouder.
Piloot Storm gevoelde geen
enkel medelijden. Het nylon
draad om zijn vuist wik
kelend, trok hij het hard
naar zich toe. De Baas
brulde opnieuw van pijn
en viel met een hevige plons
in het water. Met het ver
lies van zijn hoed, sigaar
en -evolver was blijkbaar
ook al zijn bravour verdwe
nen. Hij stribbelde althans
niet noemenswaard tegen toen Arend hem da
delijk hard beetpakte en mee omlaagtrok. Zijn
gelaat vertrok tot een wiebelend masker van
doodsangst voor piloot Storms ogen. Het wa
ter was kennelijk een element waarmee de
i zelden of nooit kennismaakte. Met een
snelle kniebeweging perste Arend hem de laat
ste lucht uin de longen. Daarna was het nog
slechts een kwestie van reddingswerk. In
minder dan geen tijd had hij het slappe
lichaam aan de oppervlakte en zwom ermee
naar de kant. De bordjes waren nu wel enigs
zins verhangen en de oude strijdlust bruiste
Arend door de aderen. Hij zou zich evenwel
moeten haasten om met de twee andere heren
te kunnen afrekenen.
Financiële regeling
voor „Paauwenburg"
Nu b. en w. van Vlissingen verwach
ten, dat op vrij korte termijn een
aanvang gemaakt zal kunnen wor
den met het bouwrijp maken van de
binnen het plan „Paauwenburg" ge
legen gronden, achten zij het wense
lijk om, in afwachting van de grens
wijzigingen met de gemeente Kou
dekerke, thans met die gemeente
een regeling te treffen inzake ver
rekening van de mogelijk financiële
gevolgen.
Bij een bespreking tussen beide col
leges van b. en w. bleek, dat het ge
wenst is om alle betalingen tezake
zoveel mogelijk rechtstreeks ten las
te van de gemeente Vlissingen te
doen komen. Zolang de gronden
evenwel deel uitmaken van de ge
meente Koudekerlte is zij bevoegd
om in alle zaken volkomen zelfstan
dig te beslissen.
Ingevolge een vrije wilsbeschik
king vanwege de gemeente
Koudekerke zal te zijner tijd een re
geling getroffen kunnen worden ten
aanzien van bijvoorbeeld straatver
lichting, onderhoud van wegen en
straten en brandweer.
Ter bestrijding van de niet direct
aanwijsbare uitgaven van de ge
meente Koudekerke achten b. en w.
het reëel, bij de verrekening ten
gunste van Koudekerke, een korting
toe te passen op het bedrag der ba
ten van 10%. B. en w. hebben de
raad een ontwerp besluit in deze zin
doen toekomen.
O.- EN W.-SOUBURG
Grondaankoop Souburg voor
uitbreiding sportvelden
Regeling voor afkoop van
zoufschade-oorlogsschade
I)e raad van Souburg die vrijdag
middag a.s. bijeenkomt, wordt voor
gesteld om gronden aan te kopen
voor uitbreiding van de sportvelden.
Een ander agendapunt Is het voor
stel van b. en w. om een regeling
te treffen inzake de afkoop zout-
schade-oorlogsschade voor diverse
gemeentewoningen.
Een wijziging in deze regeling opent
de mogelijkheid voor de nieuwe ei
genaar om met de eigenaar-op-scha-
dedatum overeen te komen de af
koopsom te verdelen. Bij een derge
lijke overeenkomst hoeft niet te
worden aangetoond, dat voorzienin
gen aan het betreffende pand zijn
getroffen, tenminste gelijk aan de
afkoopsom. B. en w„ hebben diverse
eigenaren-op-schadeda.tum bereicl
gevonden een overeenkomst te tref
fen, waarbij de rechten op uitkering
aan de gemeente worden overgedaan
aan de gemeente en de partijen elk
de helft van de afkoopsom zullen
ontvangen.
Tijdens deze vergadering komt voorts
een voorstel aan de orde om me
vrouw W. Postema-Woldhek toe te
laten als nieuw lid van de raad.
Omdat de staatssecretaris van on
derwijs, kunsten en wetenschappen,
vorig jaar heeft geweigerd het ver
zoek van de gemeente Souburg in te
willigen, dat de openbare school aan
het Oranjeplein ook in net school
jaar 1960-1961 en 1961-1962 acht
'leerjaren telt, zijn drie leerkrachten
bij het v.g.l.o. in september 1960
eervol ontslagen. In afwachting van
het ingestelde beroep hebben deze
leerkrachten hun werkzaamheden
normaal voortgezet. Het verzoek is
thans alsnog toegestaan, eveneens
voor de Julianaschool en de Vereni
ging voor Chr. Volksonderwijs.
Voorgesteld wordt om deze drie on
derwijzeressen thans weer te benoe
men.
SEROOSKERKE (W.)
Christelijke Besturenbond
gaf ontspanningsavond
De Christelijke Bcsturenborid, afde
ling Serooskerke (W.) en omstreken,
hield een ontspanningsavond in het
verenigingsgebouw te Serooskerke
(W.). Na de gebruikelijke opening
door de heer W. Onderdijk, volgde
het optreden van de kleinkunstenaar
Dick Rector uit Bussum, die met een
praatje en een liedje de stemming er
direct in wist te brengen. Verder
trad op de bekende goochelaar ,,'t
Gooise Boertje". Deze verraste de
aanwezigen met een aantal voortref
felijk gebrachte trucs. De heer J.
Schout deed als voorzitter van „Wer
kende Jeugd" een beroep op de jon
geren om lid te worden van deze
jeugdafdeling. Na de pauze trad ,,'t
Gooise Boertje" nogmaals op, dit
maal als mr. Johnny met zijn spre
kende pop. Dick Rector bracht nog
zijn bekende radioquiz W.W.W.,
waarmede dit programma werd be
sloten.
Edmund Crispin
45
Je zou toch denken dat ze blij waren
dat ze verlost werden van al die
die symptomen der dienstbaarheid,
maar 'nee, het lijkt wel alsof zij ze
met alle geweld in stand willen hou
den".
Diana onderdrukte de neiging om in
lachen uit te barsten. „Maar mijn
beste Robert", zei ze, „is het nooit bij
je opgekomen dat zij genieten van
dat wat jij de symptomen der dienst
baarheid noemt?"
„Dat is nog erger Een systeem dat
maakt dat de mensen van hun servi
liteit genieten, behoort te worden af
geschaft".
„Ik heb niet gezegd dat zij van hün
serviliteit genieten. Zij zijn niet ser
viel. De enige serviele mens in het
hele huis ben jij".
„Misschien heb je daar gelijk in", zei
lord Sanford, toen hij er even over
had nagedacht. „Maar, Diana, het is
toch een. schande dat vijf mensen
hun hele leven besteden met voor mij
te zorgen en met dingen voor mij te
doen, die ik net zo goed zelf kan
doen Je weet dat ik heb geprobeerd
ze kwijt te raken, maar ze willen
niet weg".
„O, Robert, natuurlijk willen ze
niet weg, ze hebben hier een heren
leventje", zei Diana. „En het is niet
vvaar dat ze hun hele leven besteden
met voor jou te zorgen. Meestal doen
ze iets heel anders".
„Wat dan".
„Ze zorgen voor elkaar, natuurlijk
Het is een perfect werkende coöpera
tie en als ze weggingen en allemaal
ander werk zochten, zou er niets van
overblijven".
„Ja, dat begrijp ik wel", zei lord
Sanford, die een eerlijk jonkman
was. „Het is een goede regeling
Maar het zou net zo goed gaan, zelfs
beter, als ik er niet bij betrokken
was".
„Nee, dan zou het helemaal niet
gaan. Iemand moet de salarissen be
talen waar zij van leven".
„Ja, Diana, maar luister nu eens..."
En toen het gesprek op dat punt was
aangekomen werd Diana plotseling
overspoeld door een golf van wan
hoop wanhoop, die niet werd ge
wekt door lord Sanfords ideeën over
dienstbaarheid, maar door het feit
dat ze weer dezelfde platgetreden pa
den bewandelden.
„Robert!", riep ze.
„Ja, Diana?"
„Geef me alsjeblieft een kus!"
Een ogenblik lang was zijn gezicht
een studie van verbijstering En toen
kwam er een uitdrukking in zijn
ogen die sprak van zoveel vreugde en
zoveel diepe opluchting, dat Diana's
hart begon te zingen.
Hij deed wat hem verzocht werd.
Hun gemompelde liefdesbetuigingen
waren te -wezenloos om ze hier te
vermelden. En hun eerste contact
schonk hun zoveel bevrediging, dat
ze het onmiddellijk herhaalden, maar
nu veel langduriger.
„Je trouwt natuurlijk met me", zei
lord Sanford met verbazing in zijn
stem.
..Natuurlijk", zei Diana. „Vertel me
eens, liefste, ben je eigenlijk bang
voor vrouwen?"
„Doodsbang".
„Ik zal je goed behandelenLie
veling, wat gaan we nu doen?"
Lord Sanford deed een voorstel.
„Nee, dat niet", zei Diana blozend.
„Ik bedbel nu je doctor bent".
„Ik denk", zei lord Sanford ernstig,
„dat het een goed. idee zou zijn als
we, zodra wc getrouwd zijn, een
baantje aannemen als tuinman en
keukenmeisje by een vooi-zitter van
een der vakbondenvoor dc goede
zaak, begrijp je wel".
„O liefste, dat zou verrukkelijk zijn.
Nou ja, tamelijk verrukkelijk".
„Nee, het zou een helse marteling
zijn van de meest ellendige soort",
zei lord Sanford. „Ik ga proheren of
ik wetenschappelijk assistent kan
worden in Oxford. Er zijn heel wat
socialistische assistenten. Cole bij
voorbeeld en
„Cole is voorlopig voldoende. Geel
me nog een kus".
„Professor Fen
„Professor Fen kan naar de maan lo
pen", zei Diana onredelijk. Lord San
ford kuste haar weer.
Ze waren nog steeds bezig toen Fen
kwam. Hij trok zich niet tactvol te
rug, doch kwam meedogenloos op
hen af met Jane Persimmons' kistje
onder zijn arm, als een draak die een
weerloze zuigeling overvalt. Hij had
zijn visitekaartje afgegeven en vond
dientengevolge, dat ze genoeg ge
waarschuwd waren. Hij was niet van
plan om zich te verstoppen tot ze ge
reed waren om hem te ontvangen
Toen hij nog maar vijl meter van
hen verwijderd was zagen zij hem
plotseling en maakten zich haastig
van elkaar los.
O, proffessor Fen", zei Diana suffig.
„Bent U het".
„O, bent U het", zei lord Sanford, nog
surfer. „Goeïemiddag, professor".
Fen gaf hem een hand en voelde dat
de zijne nog nat was van het contact
met Diana. „Ik hoop dat ik niet
stoor", zei hij beleefd.
„Welnee". De zeventiende graal' zei
het zo hartelijk, alsof Fens aanwe
zigheid het enige was wat nog aan
zijn geluk had ontbroken. „Helemaal
niet. Ik hoop dat U blijft theedrin
ken".
„Dat is heel vriendelijk van U. Maar
eerst moet ik een nogal belangrijke
zaak met U bespreken".
„Ja, natuurlijk". Lord Sanford
wierp een blik op Diana. „Laat Ik U
eerst vertellen dat Diana juffrouw
Merrion er zojuist in heeft toege
stemd mijn vrouw te worden. Ik heb
dus voor haar geen geheimen".
Fen keek hen vaderlijk aan. „Wel. ik
denk dat dat een heel goed idee is.
Dat jullie met elkaar trouwen, be
doel ik. Het gaat natuurlijk meestal
niet zo erg best", voegde hij er niel
zo bemoedigend aan toe, „maar mis
schien vormen jullie een uitzondering
op de regel. Als ik er aan denk, zal
ik jullie een huwelijkscadeau sturen
Maar wat de zaak betreft waarvoor
ik hier ben gekomen" - hij was nu
veel ernstiger „denk Ik. dat het
beter zou zijn als ik het eerst U ver
telde, dan kunt U later Diana op de
hoogte stellen".
„Als U denkt dat......"
„Ja, dat denk ik".
„Dan ga ik me nu aankleden", zei
Diana, „en dan gaan we straks met
z'n allen theedrinken".
„Of een borrel", zei Fen, die nooh
aarzelde om zijn verlangens kenbaar
te maken. „Er moet op uw verloving
gedronken worden en als dat niet het
geval zou zijn zou ik toch best een
borrel lusten".
„Natuurlijk", zei lord Sanford. „En
Diana ging achter een bosje staan en
de twee mannen slenterden langzaam
langs het meertje. „Ik hoef U niets
te verteiien", zei Fen. „De inhoud
van dit kistje spreekt voor zichzelf.
Ik wil U alleen zeggen dat het het
eigendom is van een meisje, dat Jane
Persimmons heet".
„Dat is toch dat meisje, dat een on
geluk heeft gehad en op wie een
moordaanslag is gepleegd?"
„Ja. Ik laat U nu alleen. Ik ga een
wandeling maken door het park".
Toen hij twintig minuten later terug
kwam zaten Diana, nu aangekleed,
en lord Sanford naast elkaar op de
oever van het meer en beiden waren
in gedachten verzonken.
„Ik heb het mijn verloofde verteld",
zei lord Sanford.
„O juist", mompelde Fen „Zeer juist.
U kunt natuurlijk rekenen op mijn
discretie en op die van de politie.
Vindt U dat we er goed aan hebben
gedaan om U het kistje te brengen?"
„Natuurlijk". Lord Sanford was zo
ontroerend eerlijk als alleen jonge
mensen kunnen zijn. „Mijn vader...
ja, ik wist dat' hij mijn moeder on
trouw was geweest maar ik had er
geen idee van dat er een kind was".
(Wordt vervolgd)