De dood op het verkiezingspad Planten en dieren storen zich niet aan wintervoorspellingen PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer WALCHEREN 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DINSDAG 14 FEBRUARI 1961 ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL Sneeuwklokjes en gele krokussen staken kop al boven de grond Zo zitten we dan nog steeds op de voorspelde strenge winter te wachten. We kunnen toch moeilijk die ene nacht, waarin over 10 graden vorst werd gesproken als een rigoureus koude-tijd- perk beschouwen. De sneeuwklokjes hebben hun gesloten knop pen dan ook al vele malen geheel geopend en hetzelfde kan wor den gezegd van de gele krokussen. Eerst nog tegen zuidmuren, maar nu ook al op werkelijk tochtige plaatsen. Als de gemiddelden van de tot nu toe verzamelde vórstgegevens de duide lijke taal spraken, die tot de „be trouwbare" voorspelling van een koude winter aanleiding gaven, dan moet er wel iets mis zijn met de wij ze van hanteren daarvan. Kunnen daarnaast de planten en dieren, zonder deze gemiddelden tot meer betrouwbare voorspellin gen komen, zich althans op een zachtére winter instellen, dan rijst opnieuw de vraag, hoe zij dat klaarspelen. We kunnen toch vaststellen, dat de natuur zich wel zéér onvoorzichtig heeft ge dragen ten opzichte van de „mo gelijke" komst van moordende koude. Tenzijhun gehele groeimecha- nisme reeds lang van te voren zich heeft kunne*. instellen op een soort „weten", dat die mogelijkheid er niet was, er voor zulk een mogelijkheid maar zeer geringe kansen bestonden. In dit verband herinneren we ons, dat elk jaar onderzoek wordt gedaan naar de juiste datum, waarop de kas tanjeknoppen voor het eerst hun „handjes" laten zien. Dit moment zou, naar wij vernamen van belang zijn ten opzichte van de adviezen, die aan land- en tuinbouw worden verstrekt. Als dat waar is, en wij hebben geen reden er aan te twijfe len, dan is er blijkbaar méér nodig dan weerkundige gegevens, wanneer het de natuur betreft.- Uitgebalanceerd Daar de planten en dieren, die zich hier hebben ingeburgerd, zich door een goed uitgebalanceerde aan passing aan het klimaat ook in stand kunnen houden, moeten ze wel in staat zijn hun vegetatieve maatrege len zo te nemen, dat ze niet door een onverwachte dodelijke weersge steldheid kunnen worden getroffen. Over naar ons land overgebrachte planten, die hier zonder meer niet thuisbehoren spreken we natuurlijk niet. Voor de andere schijnt het wel te gelden, dat ze hun maatregelen pas behoeven te nemen als er een serie stuwingen en remmingen van bepaalde kracht aan is voorafge gaan. Wat dan zou willen zeggen, dat een strenge vorstperiode van enige duur ons land niet kan binnen- dreigen, alvorens daarvoor een voor bereiding aanwezig is geweest, die met de voorbereidingen van de plan ten en dieren correspondeert. Terwijl men daaruit weer zou moeten concluderen dat de wet matigheid, die er moet liggen in de schommelingen van hoge-druk- centra en depressies, nog niet is ontdekt. Althans niet in die mate wordt doorschouwd, dat men zich in jaren, waarin telkens records worden geslagen of geëvenaard, aan voorspellingen zal kunnen wagen. Oorzaken Een vraag, die hier misschien nauw mee samenhangt is die naar de oor zaken van de vreemde vogeltrek, die we dit trekseizoen beleven. Wéér men het oor te luisteren legt, hoort men van een slechts gering aantal trekvogels, dat zich dit jaar in onze provincie ophoudt. Soms kras uit gedrukt:- „er valt weinig of niets te beleven!" Een gering aantal bonte kraaien, minder eenden, weinig meerkoe ten. 't Is te vroeg om het uit te spreken, maar men krijgt sterk de indruk, dat ze eenvoudigweg niet zover zijn gekomen. Wat, als het juist was, zou betekenen, dat Meer vreemde zaken Er zijn meer vreemde zaken. Er be staan vogels, die achter elkaar trek ken en andere, die gewend zijn een breed eD ondiep front te vormen, zij trekken graag naést elkaar. De laat ste vlucht ganzen, één van de wei nige, die ik zag, vlogen westwaarts en in front. Met een beetje fantasie was er nog een V van te maken, maar dan een sterk uitgerekte, bijna in één lijn veranderde wig-vorm. Vroeger (en nóg wel) meende men, dat de uit gesproken V-vorm, bij vliegen van noord naar zuid, vorst voorspelde. Het is uitgemaakt, dat een en ander niet klopte. Nu er blijkbaar meer is, dat niet klopt, zou men de vraag kunnen stellen of er misschien toch wel iets inzat, a. klopt dan niet alles. Al was het dan maar alleen een samenhang met die schommeling van remmingen en stimulansen, die de vo gels noodzaakt tot de aanvang van hun voorbereidingen. Men heeft nJ. uitgemaakt, dat de V-vorm wordt gevlogen als ge volg van een zich voordelig op stellen tegenover een krachtige tegenwind, altijd een gevolg van het spel tussen een hoge-druk- gebied en een of meer depressies. Men gaat zich afvragen, waar om de vogels bij storm uit het westen zich in een rechte lijn en in front tegen deze storm gaan inwerken: waarom ze het althans, die éne keer zo deden. Genoeg vragen om weer eens op nieuw op die ganzenwiggen te gaan letten en tevens genoeg gevraagd met een te weinig aan antwoord. Weinig kieviten Zijn er op Zuid-Beveland weinig kie viten, men meldt mij uit Walcheren dat er daar véél zijn. Zelf kon ik ook constateren op een treinreis, dat er westelijk van het Sloe inderdaad méér zijn dan oostelijk er van. Maar véél? Tussen Middelburg en Veere zeer zeker niet. Er zijn weer Turkse tortels gezien, speciaal in de omtrek van en in Goes. In hetzelfde stadje zocht een wulp een plaatsje om er te sterven, (zich doodgevlogen?). Wel een vreemde plaats voor een wulp. Ook zijn er berichten van het vinden van uitgeputte of misschien vergif tigde uileft. Of heeft de nooit eindigende regenlust van de wolken hun voedsel, de muizen, sterk gede cimeerd? Eer enkele wordt zo maar op straat' gevonden. Zo werd ons ook reeds een verkleumd vlindertje ge bracht, van de straat opgenomen. Een klein vosje, dat zich op 30 janu ari al vanuit zij. overwïnteringsoord naar buiten had begeven. Neen, het is nog geen lente, al is het voorjaar. Maar de vogels beginnen reeds vol moed met balsvluchten en de eenden doen er aan mee. Wanneer de zon schijnt glanzen hun kleu rige spiegels, als de veren van de kieviten fel op. De knoppen van de Kornoelje openen zich en we achten ook dat een hoopvol teken. Ik heb een paar snoeitakken mijn woning binnengehaald en gemengd met zwaar uithangende, stuifmeel- rïjke elzekatjes geeft me deze voor- jaarsbloei in huis het gevoel de na tuur een beetje voor te zijn. Een beetje dichter bij de echte lente, die we het wagen, dit jaar vroeg te verwachten. Voorlopige vaststelling gen. .nterekening 1957 B. en w. van Middelburg stellen de raad voor de gemeenterekening over het dienstjaar 1957 voor de gewone dienst met de volgende cijfers voor lopig vast te stellen: werkelijke in komsten 9.499.918,16 en uitgaven 9.208.991,met als batig reke ningssaldo 290.927,16. Dit reke ningssaldo dient, te worden vermeer derd met de geraamde nog te ver wachten inkomsten 368.727,41) en wordt dan 659.654,47. Het totaal der te betalen bedragen wordt be cijferd op ƒ673.601,69,. zodat ten slotte en nadelig dienstsaldo resul teert van 13.947,12, dat gedekt wordt uit de saldireserve. Het nadelig saldo van de gemeente lijke dienst voor de maatschappelij ke zorg over 1957 bedraagt 605.014,94. De werkelijke uitgaven van de ka- pitaaldienst geven bij 31.579.357,25 aan werkelijke' uitgaven en ƒ27.260.620,33 aan werkelijke in komsten een nadelig saldo van ƒ4.318.736,92 te zien. Voltooiing gasnet in de Stromenwijk kost f 55.000 Ten behoeve van de gasvoorziening in de Stromenwijk te Middelburg moeten in een aantal straten gashoofdleidin- ~;en worden aangelegd, waarvoor de :osten door b. en w. op 55.000 wor den geraamd. Na uitvoering van deze werkzaamheden zal het gehele gasnet in de Stromenwijk zijn voltooid, aldus het college, dat de raad voorstelt voor de aanleg van deze gashoofdleidingen een krediet van 55.000 beschikbaar te stellen. Aanleg tegelplateau bij kleuterschool 't Zanddorp Nu het zich laat aanzien, dat de kleu terschool 't Zanddorp te Middelburg binnen enkele jaren niet kan worden vervangen door een nieuwe school is het college van b. en w. van oordeel, dat betegeling van de speelplaats noodzakelijk is. De hoofdleidster van de kleuterschool had tot het aanleg gen van een tegelplateau verzocht, omdat de speelplaats reeds na enige regen verandert in een modderpoel en bij droog weer veel stof verspreidt. Ook de schoolarts heeft de wenselijk heid van een tegelplateau uitgespro ken. B. en w. stellen de raad voor hiervoor een krediet van 750 be schikbaar te stellen. Twee bezwaarschriften tegen onteigening Tegen de onteigeningsplannen van de gemeente Middelburg voor het terrein tussen de Koninginnelaan, Koude- kerkseweg, Kruisweg en Breeweg ter voorziening in de behoefte aan bouw terrein zijn twee bezwaarschriften binnengekomen. B. en w. adviseren de raad deze bezwaarschriften onge grond te verklaren en tot onteigening over te gaan. De grootte van net te onteigenen terrein is 1 ha 42 a 30 ca. Voor aanleg gas- en waterleiding f 12.000 In verband met de bebouwing van de Elzenlaan is het noodzakelijk, dat wordt overgegaan tot de aanleg van fas- en waterleidingen zo schrijven en w. van Middelburg aan de raad. De kosten van deze leidingen worden geraamd op 5500 voor de gasleiding en 6500 voor waterleiding totaal 12.000 tot welk bedrag b. en w. de raad verzoeken een krediet be schikbaar te stellen. VLISSINGEN Geslaagde uitvoering van „Volksstem" le Vlissingen Met .Mohammets Gesang1 van Robert Kahn werd zaterdagavond in het Concertgebouw te Vlissingen de .jaar lijkse openbare uitvoering van de gemengde arbeiderszangvereniging „De Volksstem" afdeling Vlissingen, geopend. De 48 leden van het koor vervolgden daarna met „Nenie" van "Hermann Goetz, naar een gedicht van Schil ler. Het koor stond onder leiding van Thon de Vries en werd op de piano begeleid door Ab Lichtendahl. De heer Lichtendahl had ook de leiding van het kinderkoor „Jong Leven dat vervolgens „Bundeslied" ,van W. A. Mozart, „Die Heimat" van F. Bruckner, „Das Lied vom Rhein" van H. G. Nageli en „Plantons la vigne" van E. J. Dalcroze, op een frisse manier ten gehore bracht. Het gemengd koor zong daarna „Lauda- te Dominum" van W. A. Mozart, met een uitstekende sopraan-solo van mevrouw J. J. Vertregt-Schip- per. Na „Schallt laut, ihr höre" van G. F. Handel en „Raehechor" uit de opera „Das heben für den Zaren" werd het gedeelte voor de pauze be sloten met „Schalt uit uw lied" van C. Romijn, op muziek van Ab Lich tendahl. De voorzitter van de zang vereniging, de heer J. P. van Beve- ren, dankte nog de pianist, mevrouw Vertregt, de dirigent en de so listen uit „Nenie" mevrouw E. Bliek-Bimmel, en de heer A. Wolf. De heer Van Beveren werd als bas- solist zelf ook in deze huldiging be trokken, Onder voortreffelijke regie van de heer C. Romijn voerde een aantal leden van de zansrvereniging het toneelstuk „Melodie uit het ver leden" van Henk Stam op. Het stuk behandelt de terugkeer van een be roemde pianiste, die, verdacht van ontrouw, vei-laten is door haar echt genoot, die hun dochtertje heeft meegenomen. De heer J. P. van Be- veren speelde de „bedrogen" auteur op doorleefde wijze, uitstekend bij gestaan door mejuffrouw J. Zeilstra als zijn dochter Hennie, een tiener die pleegt te zeggen wat ze denkt. De heer C. P. Parent was goed als de haatdragende grootvader. Mevr. M. Verkauteren-Groesser pareerde als moeder zijn scherpe aanvallen juist. De reëel denkende kunstschil der en vriend werd uitstekend ge bracht door de heer A. Wolf. Mejuf frouw C. van Keulen en mevrouw C. Radder-Verdaasdonk vervulden hun bijrollen goed. De vice-voorzitter me vrouw Vertregt bood de speelsters tenslotte bloemen aan. De avond werd besloten met een gezellig sa menzijn. Politie-sportvereniging in Vlissingen 20 jaar De Vlissingse Politïesportvereniging bestaat in april twintig jaar. Ter gelegenheid van dit vierde lustrum zal eén politie-sportdag worden ge houden, waarvoor ook korpsen uit andere gemeenten worden uitgeno digd. Gezien de geringe financiële middelen, waarover deze vereniging beschikt, is een beroep gedaan op de gemeente om een subsidie van 500. B. en w. stellen de raad voor dit bedrag te verlenen. De sportdag zal in totaal 2000 kosten. 1713. De man op de rots schreeuwde en wankelde, zijn rechterarm machteloos, zijn linkerhand klauwend naar de dunne stalen schacht in zijn schouder. Piloot Storm gevoelde geen enkel medelijden. Het nylon draad om zijn vuist wik kelend, trok hij het hard naar zich toe. De Baas brulde opnieuw van pijn en viel met een hevige plons in het water. Met het ver lies van zijn hoed, sigaar en -evolver was blijkbaar ook al zijn bravour verdwe nen. Hij stribbelde althans niet noemenswaard tegen toen Arend hem da delijk hard beetpakte en mee omlaagtrok. Zijn gelaat vertrok tot een wiebelend masker van doodsangst voor piloot Storms ogen. Het wa ter was kennelijk een element waarmee de i zelden of nooit kennismaakte. Met een snelle kniebeweging perste Arend hem de laat ste lucht uin de longen. Daarna was het nog slechts een kwestie van reddingswerk. In minder dan geen tijd had hij het slappe lichaam aan de oppervlakte en zwom ermee naar de kant. De bordjes waren nu wel enigs zins verhangen en de oude strijdlust bruiste Arend door de aderen. Hij zou zich evenwel moeten haasten om met de twee andere heren te kunnen afrekenen. Financiële regeling voor „Paauwenburg" Nu b. en w. van Vlissingen verwach ten, dat op vrij korte termijn een aanvang gemaakt zal kunnen wor den met het bouwrijp maken van de binnen het plan „Paauwenburg" ge legen gronden, achten zij het wense lijk om, in afwachting van de grens wijzigingen met de gemeente Kou dekerke, thans met die gemeente een regeling te treffen inzake ver rekening van de mogelijk financiële gevolgen. Bij een bespreking tussen beide col leges van b. en w. bleek, dat het ge wenst is om alle betalingen tezake zoveel mogelijk rechtstreeks ten las te van de gemeente Vlissingen te doen komen. Zolang de gronden evenwel deel uitmaken van de ge meente Koudekerlte is zij bevoegd om in alle zaken volkomen zelfstan dig te beslissen. Ingevolge een vrije wilsbeschik king vanwege de gemeente Koudekerke zal te zijner tijd een re geling getroffen kunnen worden ten aanzien van bijvoorbeeld straatver lichting, onderhoud van wegen en straten en brandweer. Ter bestrijding van de niet direct aanwijsbare uitgaven van de ge meente Koudekerke achten b. en w. het reëel, bij de verrekening ten gunste van Koudekerke, een korting toe te passen op het bedrag der ba ten van 10%. B. en w. hebben de raad een ontwerp besluit in deze zin doen toekomen. O.- EN W.-SOUBURG Grondaankoop Souburg voor uitbreiding sportvelden Regeling voor afkoop van zoufschade-oorlogsschade I)e raad van Souburg die vrijdag middag a.s. bijeenkomt, wordt voor gesteld om gronden aan te kopen voor uitbreiding van de sportvelden. Een ander agendapunt Is het voor stel van b. en w. om een regeling te treffen inzake de afkoop zout- schade-oorlogsschade voor diverse gemeentewoningen. Een wijziging in deze regeling opent de mogelijkheid voor de nieuwe ei genaar om met de eigenaar-op-scha- dedatum overeen te komen de af koopsom te verdelen. Bij een derge lijke overeenkomst hoeft niet te worden aangetoond, dat voorzienin gen aan het betreffende pand zijn getroffen, tenminste gelijk aan de afkoopsom. B. en w„ hebben diverse eigenaren-op-schadeda.tum bereicl gevonden een overeenkomst te tref fen, waarbij de rechten op uitkering aan de gemeente worden overgedaan aan de gemeente en de partijen elk de helft van de afkoopsom zullen ontvangen. Tijdens deze vergadering komt voorts een voorstel aan de orde om me vrouw W. Postema-Woldhek toe te laten als nieuw lid van de raad. Omdat de staatssecretaris van on derwijs, kunsten en wetenschappen, vorig jaar heeft geweigerd het ver zoek van de gemeente Souburg in te willigen, dat de openbare school aan het Oranjeplein ook in net school jaar 1960-1961 en 1961-1962 acht 'leerjaren telt, zijn drie leerkrachten bij het v.g.l.o. in september 1960 eervol ontslagen. In afwachting van het ingestelde beroep hebben deze leerkrachten hun werkzaamheden normaal voortgezet. Het verzoek is thans alsnog toegestaan, eveneens voor de Julianaschool en de Vereni ging voor Chr. Volksonderwijs. Voorgesteld wordt om deze drie on derwijzeressen thans weer te benoe men. SEROOSKERKE (W.) Christelijke Besturenbond gaf ontspanningsavond De Christelijke Bcsturenborid, afde ling Serooskerke (W.) en omstreken, hield een ontspanningsavond in het verenigingsgebouw te Serooskerke (W.). Na de gebruikelijke opening door de heer W. Onderdijk, volgde het optreden van de kleinkunstenaar Dick Rector uit Bussum, die met een praatje en een liedje de stemming er direct in wist te brengen. Verder trad op de bekende goochelaar ,,'t Gooise Boertje". Deze verraste de aanwezigen met een aantal voortref felijk gebrachte trucs. De heer J. Schout deed als voorzitter van „Wer kende Jeugd" een beroep op de jon geren om lid te worden van deze jeugdafdeling. Na de pauze trad ,,'t Gooise Boertje" nogmaals op, dit maal als mr. Johnny met zijn spre kende pop. Dick Rector bracht nog zijn bekende radioquiz W.W.W., waarmede dit programma werd be sloten. Edmund Crispin 45 Je zou toch denken dat ze blij waren dat ze verlost werden van al die die symptomen der dienstbaarheid, maar 'nee, het lijkt wel alsof zij ze met alle geweld in stand willen hou den". Diana onderdrukte de neiging om in lachen uit te barsten. „Maar mijn beste Robert", zei ze, „is het nooit bij je opgekomen dat zij genieten van dat wat jij de symptomen der dienst baarheid noemt?" „Dat is nog erger Een systeem dat maakt dat de mensen van hun servi liteit genieten, behoort te worden af geschaft". „Ik heb niet gezegd dat zij van hün serviliteit genieten. Zij zijn niet ser viel. De enige serviele mens in het hele huis ben jij". „Misschien heb je daar gelijk in", zei lord Sanford, toen hij er even over had nagedacht. „Maar, Diana, het is toch een. schande dat vijf mensen hun hele leven besteden met voor mij te zorgen en met dingen voor mij te doen, die ik net zo goed zelf kan doen Je weet dat ik heb geprobeerd ze kwijt te raken, maar ze willen niet weg". „O, Robert, natuurlijk willen ze niet weg, ze hebben hier een heren leventje", zei Diana. „En het is niet vvaar dat ze hun hele leven besteden met voor jou te zorgen. Meestal doen ze iets heel anders". „Wat dan". „Ze zorgen voor elkaar, natuurlijk Het is een perfect werkende coöpera tie en als ze weggingen en allemaal ander werk zochten, zou er niets van overblijven". „Ja, dat begrijp ik wel", zei lord Sanford, die een eerlijk jonkman was. „Het is een goede regeling Maar het zou net zo goed gaan, zelfs beter, als ik er niet bij betrokken was". „Nee, dan zou het helemaal niet gaan. Iemand moet de salarissen be talen waar zij van leven". „Ja, Diana, maar luister nu eens..." En toen het gesprek op dat punt was aangekomen werd Diana plotseling overspoeld door een golf van wan hoop wanhoop, die niet werd ge wekt door lord Sanfords ideeën over dienstbaarheid, maar door het feit dat ze weer dezelfde platgetreden pa den bewandelden. „Robert!", riep ze. „Ja, Diana?" „Geef me alsjeblieft een kus!" Een ogenblik lang was zijn gezicht een studie van verbijstering En toen kwam er een uitdrukking in zijn ogen die sprak van zoveel vreugde en zoveel diepe opluchting, dat Diana's hart begon te zingen. Hij deed wat hem verzocht werd. Hun gemompelde liefdesbetuigingen waren te -wezenloos om ze hier te vermelden. En hun eerste contact schonk hun zoveel bevrediging, dat ze het onmiddellijk herhaalden, maar nu veel langduriger. „Je trouwt natuurlijk met me", zei lord Sanford met verbazing in zijn stem. ..Natuurlijk", zei Diana. „Vertel me eens, liefste, ben je eigenlijk bang voor vrouwen?" „Doodsbang". „Ik zal je goed behandelenLie veling, wat gaan we nu doen?" Lord Sanford deed een voorstel. „Nee, dat niet", zei Diana blozend. „Ik bedbel nu je doctor bent". „Ik denk", zei lord Sanford ernstig, „dat het een goed. idee zou zijn als we, zodra wc getrouwd zijn, een baantje aannemen als tuinman en keukenmeisje by een vooi-zitter van een der vakbondenvoor dc goede zaak, begrijp je wel". „O liefste, dat zou verrukkelijk zijn. Nou ja, tamelijk verrukkelijk". „Nee, het zou een helse marteling zijn van de meest ellendige soort", zei lord Sanford. „Ik ga proheren of ik wetenschappelijk assistent kan worden in Oxford. Er zijn heel wat socialistische assistenten. Cole bij voorbeeld en „Cole is voorlopig voldoende. Geel me nog een kus". „Professor Fen „Professor Fen kan naar de maan lo pen", zei Diana onredelijk. Lord San ford kuste haar weer. Ze waren nog steeds bezig toen Fen kwam. Hij trok zich niet tactvol te rug, doch kwam meedogenloos op hen af met Jane Persimmons' kistje onder zijn arm, als een draak die een weerloze zuigeling overvalt. Hij had zijn visitekaartje afgegeven en vond dientengevolge, dat ze genoeg ge waarschuwd waren. Hij was niet van plan om zich te verstoppen tot ze ge reed waren om hem te ontvangen Toen hij nog maar vijl meter van hen verwijderd was zagen zij hem plotseling en maakten zich haastig van elkaar los. O, proffessor Fen", zei Diana suffig. „Bent U het". „O, bent U het", zei lord Sanford, nog surfer. „Goeïemiddag, professor". Fen gaf hem een hand en voelde dat de zijne nog nat was van het contact met Diana. „Ik hoop dat ik niet stoor", zei hij beleefd. „Welnee". De zeventiende graal' zei het zo hartelijk, alsof Fens aanwe zigheid het enige was wat nog aan zijn geluk had ontbroken. „Helemaal niet. Ik hoop dat U blijft theedrin ken". „Dat is heel vriendelijk van U. Maar eerst moet ik een nogal belangrijke zaak met U bespreken". „Ja, natuurlijk". Lord Sanford wierp een blik op Diana. „Laat Ik U eerst vertellen dat Diana juffrouw Merrion er zojuist in heeft toege stemd mijn vrouw te worden. Ik heb dus voor haar geen geheimen". Fen keek hen vaderlijk aan. „Wel. ik denk dat dat een heel goed idee is. Dat jullie met elkaar trouwen, be doel ik. Het gaat natuurlijk meestal niet zo erg best", voegde hij er niel zo bemoedigend aan toe, „maar mis schien vormen jullie een uitzondering op de regel. Als ik er aan denk, zal ik jullie een huwelijkscadeau sturen Maar wat de zaak betreft waarvoor ik hier ben gekomen" - hij was nu veel ernstiger „denk Ik. dat het beter zou zijn als ik het eerst U ver telde, dan kunt U later Diana op de hoogte stellen". „Als U denkt dat......" „Ja, dat denk ik". „Dan ga ik me nu aankleden", zei Diana, „en dan gaan we straks met z'n allen theedrinken". „Of een borrel", zei Fen, die nooh aarzelde om zijn verlangens kenbaar te maken. „Er moet op uw verloving gedronken worden en als dat niet het geval zou zijn zou ik toch best een borrel lusten". „Natuurlijk", zei lord Sanford. „En Diana ging achter een bosje staan en de twee mannen slenterden langzaam langs het meertje. „Ik hoef U niets te verteiien", zei Fen. „De inhoud van dit kistje spreekt voor zichzelf. Ik wil U alleen zeggen dat het het eigendom is van een meisje, dat Jane Persimmons heet". „Dat is toch dat meisje, dat een on geluk heeft gehad en op wie een moordaanslag is gepleegd?" „Ja. Ik laat U nu alleen. Ik ga een wandeling maken door het park". Toen hij twintig minuten later terug kwam zaten Diana, nu aangekleed, en lord Sanford naast elkaar op de oever van het meer en beiden waren in gedachten verzonken. „Ik heb het mijn verloofde verteld", zei lord Sanford. „O juist", mompelde Fen „Zeer juist. U kunt natuurlijk rekenen op mijn discretie en op die van de politie. Vindt U dat we er goed aan hebben gedaan om U het kistje te brengen?" „Natuurlijk". Lord Sanford was zo ontroerend eerlijk als alleen jonge mensen kunnen zijn. „Mijn vader... ja, ik wist dat' hij mijn moeder on trouw was geweest maar ik had er geen idee van dat er een kind was". (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 12