BARON BLUFF DE KERKEN De dood op het verhiezingspad maatschappij IN KONGO STERVEN ZEKER 200 MENSEN PER DAG WITTE KRUIS JeebledS 14 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 14 JANUARI 1961 en de KERKEN BIEDEN HULP Dagelijks is nog 120 ton voedsel nodig Dr. Cooke, directeur van do afde ling' hulpverlening van do Wereld raad van Kerken, heeft aan de Stichting Oecumenische Hulp aan Kerken en Vluchtelingen (Achter St. Pieter 14 te Utrecht) telefo nisch de laatste gegevens ver strekt over de voedselschaarste in grote delen van Kongo. Speciaal onder de ongeveer 300.000 Baloeba's die zijn gevlucht uit de provincie Kasai is de hon gersnood ernstig. Berichten daar over komen niet alleen van de We reldraad van Kerken, maar ook van het Rode Kruis en van de Verenigde Naties. De secretaris generaal van de Verenigde Naties Hammarskiöld heeft meegedeeld, dat momenteel meer dan tweehon derd mensen als gevolg van de honger sterven. De hulpverleningsorganisatie van de Protestantse Kongolese kerken heeft enkele teams in het noodge- bied ingezet. Volgens schatting van deze organisatie bestaat da gelijks behoefte aan 120 ton voed sel. Daar de tot nu toe ontvangen voorraden ten enenmale ontoerei kend zijn. wordt vooralsnog alleen hulp geboden aan kinderen. De «voedseluitreiking van de protes tantse hulpverleningsdienst heeft plaats in nauw contact met Rode Kruis en Verenigde Naties. Dr. Cooke verzocht ook de Stich ting Oecumenische Hulp aan Ker ken en Vluchtelingen in ons land, In Rusland zijn geen bijbels te koop Het blad Ljus i Oster bericht, dat het onbetekenend aantal bijbels in het Russisch, die in de Sowjet- Unie worden uitgegeven, voorna melijk in het buitenland worden verspreid. In de Sowiet-Unie zelf kan men geen bijbel kopen, onge acht welke prijs men ook bereid is te betalen. In de openbare bi bliotheken worden wel bijbels aan getroffen, maar deze worden slechts aan theologen en mannen van wetenschap uitgeleend als vakliteratuur. de Kongolese kerken te helpen haar taak ter plaatse te vervul len. De stichting zegde onmiddel lijk telegrafische twintigduizend gulden toe. De helft hiervan is afkomstig van de Sectie voor In ternationale Hulpverlening van de Nederlandse hervormde kerk. Hervormd-anglicaans contact te Londen Van 57 januari is in Londen een conferentie gehouden tussen een aantal Nederlands hervormde en Anglicaanse theologen. De bespre kingen die een voortzetting waren van een ontmoeting, die in janua ri 1958 in Nederland plaats had, werden op uitnodiging van de aartsbisschop van Canterbury in Londen gehouden. De deelnemers van Nederlandse zijde waren: professor dr. W. F. Dankbaar, dr. E. Emmen, prof. dr. W. C. van Unnik, ds. J. M. Ger ritsen. mevrouw dr. E. Flesseman- van Leer en professor dr. M. A. Beek. De Engelse groep bestond uit: de bisschop van Chelmsford, dr. W. Dillistone, Liverpool, professor A. Richardson. Nottingham en pro fessor E. Kemp, Oxford. De onderwerpen waren: „Het volk Gods in het oude en nieuwe tes tament", „De betekenis van de ge meente als priesterschap der gelo vigen", „De kerk en Israël", „De vraag, hoe de continuïteit van de kerk moet worden verstaan" en „De betekenis van ambt en sacra menten". Na dertig jaar uit Siberië terug Na een gevangenschap in Siberië van 30 jaar, als straf voor haar geloof, is de 73-jarige zendelinge Katherine Voronaeff uit Moskou in de Verenigde Staten terugge keerd. Ondanks alles wat men haar heeft aangedaan, is haar geest ongebroken. Helaas heeft ze na 1940 nooit meer iets van haai man gehoord, en het is welhaast zekér, dat hij in Siberië is gestor- G.Z.B.-delegatie naar Kenya Voor de tweede maal is een dele gatie van de gereformeerde zen- dingsbond naar Afrika vertrokken in verband met het overnemen van een zendingsveld. Steeds is er sprake geweest van de overname van een gebied in Zuid-Afrika en een terrein in Kenya te Eldoret. Ds. J. de Lange de director van dit onafhankelijke hervormde zen dingswerk en de voorzitter ds. A. Meijers zijn dezer dagen naar dit laatste terrein vertrokken. Oor spronkelijk zouden zij daar drie weken blijven, maar het is niet uitgesloten dat hun bezoek daar wel vijf a zes weken zal duren. Het is nodig dat de verantwoor delijkheid voor het werk in Eldo ret zo spoedig mogelijk zal ge schieden, niet alleen omdat het werk daar aandringt op spoed, maar ook omdat de G.Z.B. ds. Lam, de Lunterse predikant, die daar zal gaan werken en zijn kerkeraad zo spoedig mogelijk ze kerheid wil geven over een even tuele benoeming. Week van gebed voor de eenheid De Commission on Faith and Or der (commissie inzake geloof en kerkorde) van de Wereldraad van Kerken heeft ook ditmaal een in verschillende talen gestelde hand reiking uitgegeven voor de inter nationale week van gebed voor de eenheid der christenen, die dit jaar van 18 tot 25 januari zal plaatshebben. Men heeft getracht met dit vouw blad aan twee behoeften tegemoet te komen, zowel aan die van een gemeenschappelijke openbaar ge bed als aan die van persoonlijke meditatie. Het bevat een kort ge bedsformulier voor de eenheid, dat als kader dient voor de dagelijkse gebeden, Bijbellezingen en medita ties gedurende de acht afzonderlij ke dagen van de gebedsweek. De fundamentele structuur van deze formuliergebeden sluit nauw aan bij de aanstaande Assemblee van de Wereldraad te New Delhi (eind 1961) met haar hoofdthema: „Jezus Christus, het Licht der We reld" alsmede bij de drie sectie thema's Verkondiging, Dienst en Eenheid. Advertentie i £^gooi<~itordklaMtM<rfemar in 4 variaties-. Rijstebloem Bordklaar Tarwebloem Tarwegries - LRm s Laotiaanse luchtmacht op vergeefse speurtocht Vier niet raketten bewapende les- vliegtuigen, die de Laotiaanse lucht macht van de Verenigde Staten heeft gekregen hebben donderdag twee maal gepatrouilleerd boven de stra tegisch belangrijke „Vlakte der Kruiken", op zoek naar Russische transportvliegtuigen van het type Üjoesjin, maar zij namen er geen waar. Ook vrachtauto's en pantserwagens van de linkse troepen onder kapitein Kong Lae, die zich in de omgeving van de vlakte zouden moeten bevin den, werden niet ontdekt. Aangeno men wordt dat deze voertuigen zijn gecamoufleerd en verborgen. t Advertentie 1 r—msi - 33 J f i Bauknecht koelkasten Grote bergruimte, en regelbire koeling In het dlesvrlcsvak (Bauknecht V_ Imp. N.V. Mentor - Apeldoorf Tamme circusdieren Parijs anno 1883. „Weet je nog wel oudje?" Madame Carreau, vermaarde roofdic- rentemster, de vrouw van haar tijd, steekt haar getoiletteerd hoofd in de reusachtige muil van haar leeuw! Vooraf heeft zij voor de zoveelste maal een afspraak gemaakt „niet dichtdoen!" Niet voor niets heb ik altijd „zoete broodjes" bij je gebak ken. De knaap bijt dat hoofd radicaal af! Hij dacht wec-r een „Zoet broodje" van haar op de kop te kunnen tikken en 't was zo! Het op „griezel" en „prikkel" beluste publiek heeft zijn zin het rent in paniek gillend en schreeuwend de tent "»t om buiten een flauwte te krijgen of wel Heel langzaam, maar even heel zeker schrijdt de integra tie op de Amerikaanse onder wijsinstellingen voort. In At lanta (Georgië), waar een ne gerjongen en een negermeisje eïch hebben laten inschrijven Dp de universiteit van Georgia. Een deel van de blanke stu denten begon ook hier een ras- se-rel doch opmerkelijk veel blanke studenten hielden zich afzijdig. Niet dat Hamilton Holmes en Charlmayne Hun- ter niet enthousiasme werden ontvangen. De stoelen naast ïen in de klassen bleven leeg maar toch werden beiden niet opmerkelijke kalmte door hun medestudenten geaccep teerd." KERKNIEUWS HERVORMDE KERK Bedankt voor Hagestein A. J. Mulder te Meteren-Est. GEREF. KERKEN Beroepen te Westerlee (Gron.) H. Steendam, kand. te Groningen; be dankt voor Leiden (vac. dr. F. H. von Meyenfeldt) C. Goeman te Haarlem- Zuid. CHRIST. GEREF. KERKEN Beroepen te Middelharnis G. Blom te Meerkerk. GEREF. GEMEENTE Beroepen te Zoetermeer A. F. Hon- koop te Goes. HOOG EN LAAG WATER 15 januari uur meter uur meter uur meter uur meter nap nap nap nap Vlissingen 0.13 1.70 12.30 2.00 6.41 1.76 19.03 1.94 Terneuzen 0.33 1.86 12.5,9 2.15 7.11 1.93 19.35 2.11 Hansweert 1.10 2.00 13.38 2.30 7.42 2.06 20.09 2.24 Zierikzee 1.21 1.26 13.53 1.50 7.14 1.42 19.38 1.56 Wemeldinge 1.44 1.51- 14.16 1.76 7.34 1.62 20.02 1.80 16 Januari uur meter uur meter uur meter uur meter Vlissingen 0.53 1.91 13.23 2.22 7.35 2.00 19.56 2.04 Terneuzen 1.24 2.06 13.53 2.36 8.08 2.17 20.29 2.21 Hansweert 2.05 2.18 14.37 2.48 8.41 2.30 21.03 2.34 Zierikzee 2.17 1.35 14.53 1.67 8.05 1.59 20.31 1.59 Wemeldinge 2.43 1.63 15.14 1.95 8.29 1.83 20.53 1.85 De „Atomen voor" vrede"-prij9, Inge- sield ter nagedachtenis van Henrl Ford en diens zoon Edsel, is voor 1961 toege kend aan de Britse natuurkundige sir John Cockcroft. De prb's bedraagt 75.000 dollar of bijna 300.000 gulden. Advertentie DE -edlte PIJNSTILLER Hoofdpijn— maar ook andere pla gende pijnen verdwijnen snel met V/itte Kruis. tabletten, poeders of cachets! met de armen omhoog een veilig heenkomen te zoeken. De dosis „prik kel" was waarlijk te zwaar voor hun zenuwen en zij zagen de circusaffaire nooit weer. Een vrouw, een man en een roofdier. De symbolische „koning der dieren" met zijn prachtige manen, zijn koele ogen. zijn wreedaardige mond en zijn oerkrachtige klauwen en spieren! Majestueus is zijn vorm, zijn geest en zijn aard, die niet is te breken. Nee, beste dierenvrienden en dito vrien dinnen met een „zoet broodje te bak ken" is zo'n knaap niet te temmen, daar komen galgenstroppen en kabels, katrollen en puntige staven slim bedacht bij te pas. De marteling, dagelijks herhaald, is in staat om z'n moed niet zijn aard aan flarden te scheuren en' hem tijdelijk tot uw slappe speelpop te maken. Hij' kan temidden van menselijke vre de en rust grootgebracht zijn hij kan (als baby) en onder degelijke controle een heel klein moment in een paar vorstelijke armen stil blijven liggen, doch zijn aard ligt nooit stil en is niet met ijzeren staven te kraken. Zijn dorst naar de „jungle" is nimmer te laven, hij brult om de wildernis waar hij „koning" kan zijn! Zo is in 't kort het circusbestaan van het roofdier der wouden maar hoe is 'tvan de „Zeeleeuw" der golven? Een greep! Vroeg in de ochtend klinken rauwe pijnkreten naar buiten. Zij dringen door tot in je nerven. De tamme goedzak heeft volgens de re- centic der plaatselijke krant, één zij ner kunststukken gemist en dit eist toch correctie! Jawel! Vandaar het smartelijk geluid in de reine lucht van de aanbrekende dag! Tamme cir cusdieren lijden geen pijn in 't ge heel niet. Circusbezoekers! Lacht U slap om de pittige grap van de „grapjas ge niet van de eigenaardige circusgeur bewondert do hoogstaande sport in de nok, doch, volgt ook mijn raad, hebt oog voor het roofdier daar vóór op een bankje gezeten en dat in span ning zijn angstwater laat lopen alvo rens het zijn onwaardig, flauw kunst je moet tonen ziet ook de schich tige angstogen van het prachtige paard, waarvan (zoals bij alle circus- dressuur) op straf van ontslag, de smetloze huid werd gespaard. Dierlijke en menselijke sport naast elkaar! Dierlijke: beschamend, ge dwongen door pijn. Menselijke: vrij willig veredelend door soepele oefening verkregen en met de waar schuwende rode streep in het oog „niet verder dan deze Menselijke sport kweekt gezondheid en kracht, bevredigd de zinnen en brengt het karakter der mensheid vooruit teneinde zichzelf op nog hoge leeftijd te kunnen verdedigen, de zwakkere broeders en zusters in nood te kunnen helpen en ook het redeloze hulpbehoevende dier te kunnen be schermen Wèg wèg met het weerloze dier uit net circus! Middelburg Van Waard Ailvertentle) 86. „Dat was dat, Johan!" sprak zal dit worden!" baron Bluff voldaan. „De verdelging „Ahem!" mompelde de brave knecht van mijn kostelijke pico diabolo-wes- eerbiedig. „Wellicht zal Uw demon pen Is voorkomen! Morgen zal ik hen j stratie op tegenstand stuiten van de inzetten tegen de rupsen in de boom- j eigenaar dezer bongerd! Zijn erva- gaard. Een prachtige demonstratie t ringen met Uw insecten zijn niet..." .Onzin, Johan!" sprak de baron kort. al rupsenpl hij mij bieden voor enkele van deze „De goede man zal mij met zijn dank baarheid overstelpen, als ik hém red van zijn rupsenplaag! Miljoenen zal zeldzame pico diabolo's!' „Zoals U wilt. baron" sprak Johan, opklarend. „inderdaad!" riep de baron vol vuur uit. „Morgen wordt een grootse dag voor alle tuinders en gaardeniers! Let maar op!" BtNNENVERINGBEP fjoodwill SCHUIMRUBBERBEO Edmund Crispin 19 De commissaris legde hem uit, dat hij dat alleen kon doen als de hoofdcommissaris het hem vroeg als hij er tenminste geen herrie mee wilde krijgen. Maar hij slaag de erin een soort compromis te vin den tussen zijn vriendschap en zijn beroepsethiek hij stuurde mij hierheen, incognito. Ik ben hier dus om zo te zeggen officieel-onoffici- eel en Lambert is de enige die weet wie ik ben en waarom Ik hier ben. Officieel ben ik met vakantie en snuffel ik hier rond voor mijn eigen risico en voor mijn eigen plezier". „Dan ben je toch wel gehandicapt". „Nee, dat zou ik niet willen zeggen. Het heeft zijn voordelen. Maar nu heb ik je de belangrijkste feiten verteld. Ben je nu tot de conclusie gekomen waar ik op zinspeelde?" ..Ik heb een conclusie getrokken die me heel logisch lijkt", zei Fcn voor lichting. i „En?" „Als de afperser de moordenaar is, met het motief dat jij hem toe schrijft „Ja". „En gezien het feit dat mevrouw Lamberts man op reis was, zodat zij alleen de politie in vertrouwen kon nemen, „Ja". Fen vertelde in een paar woorden wat hij dacht en Bussy liet zich achterover in zijn stoel vallen met zo'n hartgrondige zucht van verlich ting dat het bijna als een gekreun klonk. „God zij dank", zei hij. „Ik begon me al af te vragen of ik misschien gek was. Het ligt toch voor de/hand, hè?" en toch heeft, voorzover ik weet, nog niemand eraan gedacht". „Heb je niets gevonden wat tegen die theorie spreekt?" „Nee". Fen verzonk in diep gepeins. „Het is natuurlijk alleen niet voldoende", zei hij. „Je zult bewijzen nodig heb ben". Bussy klopte zijn pijp uit, stak ze in zijn vak en stond op. De ontbijt tafel, vol kruimels, zag ei weinig aanlokkelijk uit; de bataljons in- sekten volvoerden nog steeds hun luchthartige aanvallen in de lucht erboven; een streep schaduw, die over Niobe's melkmeisjes-gezicht was gegleden scheen haar uitdruk king van deugdzame argwaan nog te versterken. Bussy keek haar aan cn wendde toen zijn blik haastig af, als een wei-opgevoed man die een meisje verrast terwijl ze zich achter een rots staat te ontkleden. „Die bewijzen heb ik", zei hij. „Of liever, die denk ik over een paar dagen te hebben". Fen keek hem ernstig aan. „Wees voorzichtig", zei hij. „Het is bost mogelijk dat je arg waan hebt gewekt en iemand, die al een moord heeft gepleegd zal voor een tweede niet terugschrik ken. Is er iemand op de hoogte van die... die bewijzen die je hebt ver zameld?" „Nog niet. Ik ben nog niet zover dal ik er een rapport over kan opstellen". „Dan zou ik bijzonder voorzichtig zijn als ik jou was". Bussy liep naar de deur. Hij legde zijn hand op de knop en zei: „Je hoeft je niet ongerust te maken. Ik zal heus niet in een val lopen, daar kun je van op aan. Apropos, het is beter dat we net doen alsof we el kaar pas nu ontmoet hebben". Fen knikte. „Zul je er met niemand over pra ten?" „Natuurlijk niet". „Uitstekend". Bussy glimlachte. „Ik moet nu aan de slag, er valt nog heel wat te doen. Ik zal blij zijn als die moordenaar achter slot en grendel zit.,... en misschien heb ik kans op promotic. Dank je wel dat je zo geduldig geluisterd hebt.- Tot ziens". Hij wuifde Fen toe en verdween. HOOFDSTUK IX Die avond ging Fcn naar zijn eerste verkiezingsbijeenkomst. In het begin leek het er niet veel op dat het een groot succes zou wor den. De zaal, waar de bijeenkomst plaats vond, was een typisch En gels specimen van zijn soort. Dat wil zeggen dat de verwarming ka pot was, dat de lampen alleen die gedeelten verlichtten die geen ver lichting van node hadden, dat de ramen alleen open en dicht konden als een ingewikkeld samenstel van schroeven, staven cn tandwielen in werking werd gesteld door middel van een klein, los handeltje dat al tijd weg was kortom het was een zaal, die door de architect ge bouwd was met de bedoeling om haar voor letterlijk alles geschikt te maken, van een kerkbazar tot de opvoering van De Mikado, met het gevolg dat ze helemaal nergens ge schikt voor was. Misschien zou het niet zo erg geleken hebben als er veel mensen waren geweest. Maai er waren niet veel mensen. Zelfs kapitein Watkyn schrok een beetje van de vele lege stoelen. „Ja, je kunt natuurlijk niet al te veel verwachten kerel", zei hij met gedempte stem tegen Fen toen ze het podium beklommen. „En Strode en Wither spreken vanavond ook, anders zouden er vanavond wel meer zijn geweest. Maar..," De voorzitter bleek tot Fen's ver rassing, mijnheer Jucid te zijn cn hij gedroeg zich als een kip die verdwaald is in een groot stations gebouw. Fen bad zijn naam genoemd tegenover kapitein Watkyn en ka pitein Watkyn was er met bijzon der veel moeite in geslaagd om hem voor dit baantje te lijmen. Toen ka pitein Watkyn hem zag kreeg hij er bijna spijt van dat hij hét gedaan had 'want mijnheer Juad wasemde als het ware paniek en diep zwar te melancholie uit. „Ik haat spreken in het openbaaar", mompelde hij verbolgen. „Ik veraf schuw Spreken in het openbaar". „Kom, kom", mompelde Fen. „het zal best gaan". „Het zal niet best gaan". „Toevallig zei ik nog tegen Jacque: line dat U me zou inleiden", zei Fen, schaamtelöoös liegend, „en zc zei dat ik daarvoor geen betere man had kunnen vinden". „O ja?" zei mijnheer Judd twijfe lend. „Zei ze dat werkelijk?" „Ja, dat zei ze werkelijk. Ik geloof dat ze U erg bewondert", Fen zweeg even om een reeks nieuwe leugens te bedenken. „Ze kon hier tot haar spijt vanavond niet zijn, maar ik heb haar moeten beloven dat ik haar alles zou vertellen wat U zou-zeggen en doen. En ze zei ook maar dat mag ik U eigen lijk niet vertellen dat als ik te vreden over U was, de goede indruk die ze van U had nog veel beter zou worden". Als hij niet zo zenuwachtig was ge weest zou zelfs mijnheer Judd deze grove leugen niet geslikt hebben, maar in de gegeven omstandighe den werd zijn aangeboren goedge lovigheid nog versterkt door het verlangen om zich vast te klampen aan elke strohalm die hem werd toe gestoken, cn zijn gezicht klaarde dan ook merkbaar op. „Ik zal doen wat ik kan", beloofde hij. „Natuurlijk zult U dat. En U hoeft heus niet lang te praten". Maar deze laatste troost bleek helemaal niet nodig te zijn geweest. Na wat gehakkel en gestamel vloeiden de woorden mijnheer Judd van de lip pen en het probleem was al heel gauw niet hoe hem tot praten, maar hoe hem tot zwijgen te brengen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 6