Sint heeft nog tijd genoeg om
zelf iets leuks te maken
„VRIJHEID, GELIJKHEID EN BROEDERSCHAP"
ONDER GEPENSIONEERDEN TOEGEPAST
ZWARTE PIET EN DEBR0MSCHIMMEL
BRIT WEIGERT ERFENIS: EEN
ZETEL IN HET HOGERHUIS
18
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 1 DECEMBER 1960
EEN PAAR IDEETJES VOOR S DECEMBER
Het behoeft helemaal niet duur
te zijn, als U wat tijd geeft
(Van een medewerkster)
k Geloof, dat ik het U al eens eerder heb verteld, maarik
houd van december. Die laatste maand vind ik een van de fijn
ste van het hele jaar. Mijn hart hoopt dan ook, dat U precies
hetzelfde kunt zeggen; dat ook voor allemaal december die
bijzondere, warme toon heeft, 't Begint al zo gezellig te worden
in november, 't lijkt dan vaak of iedereen ineens veel vriendelij
ker is geworden, of je veel meer van elkaar kunt hebben dan in
die elf andere maanden van het hele jaar. Misschien, omdat we
dan een heel klein beetje gevoeliger (zo U wilt sentimenteler)
zijn dan in bijvoorbeeld februari. Wie zal 't zeggen? Ik houd het
op het feestelijke begin van de maand, die het jaar vol maakt:
op de vijfde december en zegt U nu alsjeblieft niet „dat U er dit
jaar eens een keer helemaal niet aandoet", want op de tweede
krijgt het je toch ineens te pakken en ga je hals over kop nog
van alles ondernemen om het op die vijfde toch zo gezellig moge
lijk te hebben, hoe en in welke vorm dan ook.
Voor de vijfde december kan men
bijvoorbeeld voor opgroeiende
dochters, niehtjes of kleinkinderen
een gewone, simpelhouten doos
(een tekendoos) kopen, die beslist
niet in de papieren loopt. Sint te
kent wat bloemetjes, of zo hij een
.artistieke inslag" heeft andere,
desnoods absti'acte ontwerpjes op
het plastic en daarna worden de
ze uitgeknipt. Men haalt het be
schermende velletje aan de achter
kant weg en in een wip zit al dat
fleurigs op zo'n simpele doos. Wie
goed letters kan tekenen, kan
zelfs de naam van degene, die zo'n
doos in de zak zal vinden, er op
plakken. Desnoods zou men het
doosje ook aan de binnenkant ge
heel met plak-plastic kunnen
„voeren". Als een charmante op
bergplaats voor bijou's, kousen,
zakdoekjes, snuisterijtjes, enfin
een reeks van dingen kan een ge
schenk als dit worden gebruikt.
Voor rokers
Voor rokers is sint met ditzelfde
fleurige materiaal al heel weinig geld
kwijt. In vele huizen zal wel een glas
of desnoods een monsterglaasje zijn
te vinden, dat prima als sigaretten-
bekertje kan fungeren. Sigarenlief-
hébbers kan men verrassen met een
royaler glas. Al naar gelang de fan
tasie kan men het glas een heel aar
dig effect geven met het plakpapier
en zij die een beetje met de penseel
kunnen omgaan kunnen voor de ver
andering zo'n glas eens beschilderen.
Heeft sint tussen twee haakjes al ont
dekt dat een héél simpel rood stenen
bloempotje, een zogenaamd binnen-
potje er ook volkomen anders uitziet
met wat verf
Met het kopen van een voorraad kra
len komt sint ook een heel eind. Ket
tingen zijn op het ogenblik mode en
men ziet ze zowel in hout als in glas,
lang en kort. Door de kralen zelf te
rijgen, bespaart men zich heel wat op
het sinterklaas-budget, zodat men
voor bijna hetzelfde geld twee in
plaats van één geschenk kan geven.
Als bij het rijgen nylongaren wordt
gebruikt, dan kan men het knoopje,
van het garen dat aan het slotje zit,
even vastzetten met een druppeltje
'lijm uit een tube. Anders wil het ga
ren nog wel eens wegglijden, de lijm
voorkomt dit.
Leuke kistjes
Zoeven hebben we het over houten
dozen gehad, die zelf aardig kunnen
worden gedecoreerd. Wist sint daar
naast, dat de meeste kinderen dol
zijn op een allereenvoudigst stuk
speelgoed: te weten een kistje met
een open kant? Ook dat kan U be
schilderen of beplakken. Wat een
kind met zo'n kistje moet doen, zal
sint zich af wagen Met één kan het
inderdaad niet altijd veel beginnen,
maar met verschillende van die kist
jes kan een kind jaren blijven spe
len. Op een rijtje naast elkaar zijn
het opbergkastjes of een bank. Twéé
naast elkaar en nog twee er boven
op en ze vormen een prachtig pop-
Eenhuis, een hele rij op elkaar en je
ebt een magnifieke toren. Voor wat
grotere kleuters is er een speeltafel
tje van te bouwen, voor een nog gro
ter kind zelfs een miniatuur-bureau
tje of dito boekenkastje
Tenslotte nog een ideetje voor sin
ten, die graag een dag vóór het sin
terklaasfeest iemand willen verras
sen met iets uit „eigen oven". Want
hoe gezellig kan het niet zijn iets
smakelijks, niet zorg en liefde be
reid, van iemand te ontvangen?
Daarom, bakkende sinterklazen, hier
een smakelijk recept voor gevulde
speculaas, want het is bekend, die
kan prijzig zijn als de kwaliteit er
van tenminste goed is. Zélf maken
komt dus ook hier voordeliger uit.
De ingrediënten zijn100 gram aman
delen, 100 gram suiker, wat geraspte
citroenschil, het sap van een kwart
citroen, één ei, 75 gr. zelfrijzend bak
meel, 75 gr. bloem, 100 gr. boter of
margarine, 50 gr. lichtbruine bas
terdsuiker, een mespunt zout, twee
eetlepels speculaaskruiden en enige
amandelen.
Eerst maakt U amandelpers (zo dat
te bewerkelijk is: sint kan het in me
nige winkel ook kant en klaar ko
pen). Maakt men het zelf, dan gaat
dit als volgt: de amandelen worden
gepeld en gemalen, daarna vermengd
met de suiker, het ei, de geraspte ci
troenschil en het citroensap. De mas
sa zo fijn mogelijk maken en een
tijdje rust gunnen, liefst een paar
dagen.
Gaat U bakken, dan het zelfrijzend
bakmeel, de bloem, de boter, de sui
ker, het zout en de kruiden in een
kom doen. De boter met twee messen
in kleine stukjes snijden en de massa
met een zo koel mogelijke hand snel
tot een bal kneden. Als het nodig is
er een of twee eetlepels melk door
heen doen. Het deeg uitrollen in een
vierkante lap, deze overdwars door
snijden en één van de deeglappen op
een beboterd bakblik leggen. De
amandelpers vormen tot ze iets klei
ner is dan de deeglap en het daarna
op het deeg leggen. Vervolgens gaat
de andere deeglap erop. de randen
worden op elkaar gedrukt en met
een vork garneert men de bovenkant.
Hier en daar steekt men een gepelde
amandel in. het deeg, waarna de bo
venkant met losgeklopt ei wordt be
streken. Het blik gaat in een warme
oven en kan er na ongeveer veertig
minuten worden uitgehaald. De ge
vulde speculaas pas van het blik af
nemen, als het
koeld.
;ebak goed is be-
De beleende filmster Lana Turner is
weer eens getrouwd: in alle eenvoud
en stilte is in Santa Monica, in Cali-
fornië, het vijfde huwelijk van de nu
89-jarige ster voltrokken. De geluk
kige was ditmaal Fred May, een
rijke boerdie men hier met zijn ge
lukkige, jonge bruidje gefotografeerd
ziet.
Bende verhandelde sinds
1937 een ton heroïne
De Amerikaanse en de Franse politie
hebben een bende opgerold, die sinds
1937 bestaat en zich bezig heeft ge
houden met de handel in verdovende
middelen. De bende heeft in die tijd
ongeveer een ton heroïne omgezet.
De handel bestond voornamelijk uit
de inkoop van verdovende middelen
in Frankrijk, het transport naar de
V.S. en de verkoop daar. Men kwam
de bende op het spoor, toen enkele
maanden geleden in de haven van
New Jersey een grote hoeveelheid
heroine werd gevonden aan boord
van een sdhip. Drie mensen werden
gearresteerd.
Joden protesteren tegen
oefeningen van Duitsers
op Frans grondgebied
De Franse afdeling van het joodse
wereldcongres heeft dinsdag gepro
testeerd tegen de aanwezigheid van
Duitse troepen op Franse bodem. De
organisatie erkent de noodzakelijk
heid van een éénwording van Euro
pa, maar de Franse regering zou
toch alles moeten doen om niet in
oude fouten te vervallen.
9 Max Pruss. die gezagvoerder was van
het Duitse luchtschip „Hindenburg" toen
dit in 1987 bij Lakehurst in de Ameri
kaanse staat New Jersey in vlammen op
ging. is op 69-jarige leeftijd in Frankfort
overleden.
WEER LUST IN HET LEVEN
Coöperatieve
werkplaats
In een meermalen door gelach
onderbroken causerie heeft
prof. ïr. F. M. Koeterink de
zer dagen in Rotterdam voor
de vele leden van de „Sociale
Raad Rotterdam" verteld
over het devies van de Fran
se revolutie „vrijheid, gelijk
heid en broederschap", door
hem met succes in Eindho
ven toegepast bij een werk
groep voor gepensioneerden.
De gedachte om een categorie ge
pensioneerden, die ledig liepen en
geen hobby hadden, weer lust in
het leven te geven was reeds
eerder -uitgegaan van de heer
Frits Philips, maar eerst toen
prof. Roeterink zelf gepensio
neerd was, rijpte bij hem het
begrip voor de noodzakelijkheid
ervan.
Het leger van de boven-65-jarigen
maakte in het begin van deze
eeuw drie procent uit, thans bij
een verdubbelde bevolking negen
procent. Men kan dus zeggen, dat
het aantal gepensioneerden ver
zesvoudigd is. Het bedraagt nu
500.000 man. van wie 330.000 tus
sen de 65 en de 75.
Na rijp beraad
Dit wees er volgens prof. Roeterink
op, dat er iets moest gebeuren,
niet voor de eerste groep, die
tijdig haar maatregelen had ge
troffen. ook niet voor de tweede
categorie, die verlangend was nu
eindelijk iets te gaan doen waar
zij zelf zin in had, maar voor de
derde groep, die van het bed
naar de stoel liepen en daarna
weer naar bed, of hoogstens op
Zarte Piet loopt door zijn lcamer
in zijn mooie nieuwe pak
rood fluweel met gouden biezen
en zijn schoenen zijn van lak
Moet je naar die muts eens kijken
zag je ooit zo'n grote pluim
?n die kraag: vol kleine plooitjes,
lijkt precies een taart van schuim.
Maar alleen... t gezicht van Pieter,
wat ziet dat er' somber uit!
Zelfs zijn donkerbruine ogen
staan verdrietig in zijn snuit.
„Wat moet ik nu toch beginnen",
zucht hij, ,;k weet me haast geen
raad.
Wat een ondeugd, wat een stouterd,
als 'k niet oppas word'lc nog kwaad".
\l iant je weet wat er gebeurd is
W met de schimmel van de sint
Die is héél erg ziek geworden.
En wat Piet nog 't ergste vindt
is, dat het 't paard zijn eigen
schuld is,
want wat heeft dat nu gedaan.'
Al het lekkers opgegeten
eni dat is niet goed gegaan!
Want van dl die chocolade,
marsepein en letters fijn
kreeg die schimmel in zijn buikje
plotseling toch zoveel pijn.
Kreunend ligt hij in het hooi nu.
„O, wat doet mijn buikje zeer
O, wat voel ik me toch ziek nu.
Oh, oh, ohik snoep nóóit meer".
Dus i
„N
'l paard kan nu met sint niét mee.
„Nee, dat mag niet", zegt de
dokter,
„met die stoomboot overzee".
zonder paard vertrekken?
„Nee, dat kan niet", vindt de
sint
Daarom zegt hij tegen Pieter:
„Zorg maar dat j'er iets op vindt".
En zo staat daar nu die Pieter
in zijn mooie nieuwe pak
..Wat moet ik daarop verzinnen?"
denkt hij, niets op zijn gemak.
Boem-boem-boem-boem, boem-boem-
boem-boem
Wie kopt daar zo op die deur?
't is het kleinste zwarte Pietje,
met een opgewonden kleur.
,,'k Weet het, 'k weet liet, Pieter,
hoor eens,
'maak je maar geen zorgen meer!
Wij 'gaan zelf een schimmel maken
Een van hout met een tuig van leer".
Kijk die Piet nu weer stralen,
Is me dat een goed idee!
En al even opgewonden
rent hij met het Pietje mee.
Uren staan ze daar te timm'ren
't Wordt een paard, zó mooi, zó mooi.
Heus, ik denk wel drie keer groter
dan het zieke paard in 't hooi.
Sinterklaas vindt het ook prachtig.
Kijk eens even naar die staart
Maar alleen: het kan niet lopen
en dat hoort toch bij een paard.
Lopenis dat even moeilijk
Wie heeft daar nu aan gedacht.
Toen, ineens: ,Jk weet het, 'k weet
het",
roept alweerhet Pietje„wacht".
En dan rent hij gauw naar buiten.
Na een uur Icomt hij terug.
Heel erg moe, maar o zo blij,
want
Pietje draagt iets op zijn rug.
't Is de motor van een bromfiets
Glunderend zegt hij tot Piet:
„Kijk, die stoppen we in de
schimmel.
Niemand is ér die het ziet".
Nou en als de Sint gaat rijden
met zijn mijter en zijn staf,
start hij eventjes de motor
en het paard loopt in een draf....
Zo gebeurt het en, 't gaat. prachtig,
't Êouten paard loopt in galop,
zo de stal uit naar het schip toe,
met de sint er bovenop.
Als je dus vandaag of morgen
Sint op 't paardje tegenkomt
weet jij wat er aan de hand is,
als de schimmel soms wat bromt
Overval op Algerijns dorp
Bij een gewapende oven-al, die door
vijftig soldaten van het F.L.X. zon
dag is uitgevoerd, zijn vijftig vrou
wen en kinderen uit het Algerijnse
grensdorp Bordj m'Raou ontvoerd.
Zij zijn door do aanvallers meege
voerd naar Tunesië. De aanval was
vanaf Tunesisch grondgebied inge
zet, nadat hij was ingeleid met mor
tiervuur vanaf Tunesisch gebied. In
het dorp werden vijf moslims, die
zich verzetten, gedood. De aanval
lers hebben twaalf doden achterge
laten.
een bankje naar het verkeer gin
gen zitten kijken.
Na rijp beraad werd voor hen een
coöperatie gesticht, die de juiste
vorm werd geacht, een samen
werking van gepensioneerden in
een klimaat van vrijheid, gelijk
heid en broederschap. Maar deze
coöperatie moest selfsupporting
zijn, zodat men bij de werkende
generatie niet de hand behoefde
op te houden. Hoofddoel was: be
vordering van de geestelijke ge
zondheid van de gepensioneer
den, geldverdienen kwam eerst op
de tweede plaats. Het middel was:
het verschaffen van nuttige vrije
tijdsbesteding, het vervaardigen
van dingen die zinvol en nodig
waren. De coöperatie werd ge
doopt „Sterk door werk".
Omdat het een experiment gold,
startte men met Philipsmensen,
een groep die toch al een gemeen
schap vormde. In september 1959
werd begonnen met een tiental,
terwille van de gezonde basis
zorgvuldig uitgezochte mensen.
Nu zijn er al 160 leden en als de
tekenen niet bedriegen zullen er
aan het eind van het volgend jaar
300 zijn.
Goed gereedschap
Er zijn gereedschappen aangeschaft,
goede gereedschappen, om de
mensen niet het gevoel te geven
dat ze „afval" zijn. Eigenlijk is
er een hele fabriek gebouwd, waar
iedereen kan werken, van de con
structeur tot de ongeschoolde ar
beider. Deze mensen, verzekerde
prof. Roeterink, voelen zich ver
schrikkelijk gelukkig, ook de
vrouwen-, die hun man overdag
een poosje kwijt zijn en bij zijn
thuiskomst nog eens horen, hoe
Miepje van Jansen het maakt en
Keesje van Pietersen. De grote
winst is. dat de angstige eenzaam
heid bij de mensen verbroken is
en velen, die bij nietsdoen klaag
den over zenuwtjes op de maag
en haast niet meev uit de voeten
konden, nu fit en wel twintig mi
nuten lopen om naar en van hun
werk te gaan.
Er is voor deze mensen enorm vee!
werk te vinden, werk dat con-
junctuurongevoelig is. Op één
middag mocht tijdens een bij
eenkomst voor vijf* jaar werk
worden genoteerd. Voor het
ontwei-pen werden leraren van
het onderwijs Ingeschakeld. Er
meldden zich ook fabrikan
ten. die met hun opdrachten
omhoog zaten, maar als daar
bij het systeem gold van „mor
gen leveren" werd op hun
voorstellen niet ingegaan.
Kapitaal
Met het verkrijgen van kapitaal
verliep het vlot, toen de geldschie
ters vernamen dat er rente aan
verbonden was. De werkplaats
werd gehuurd, de machines wer
den gedeeltelijk gekocht, gedeel
telijk in huurkoop verkregen.
Uitei'st belangrijk noemde prof. Roe
terink het kopje koffie op de
werkplaats, 's morgens en 's mid
dags. Lonen kent de coöperatie
niet, wel een batig saldo, verdeeld
naar gelang het aantal werkuren,
dat drie uur per dag bedraagt.
Er is een ochtend- en een mid-
dagploeg en de vrije zaterdag is
al ingevoerd. Om de drie maan
den wordt een voorschot ver
strekt en men is er dit jaar uit
gekomen. Slechts de eerste drie
maanden was het financieel moei
lijk, maar op een Sint Nicolaas-
avond, waar vrouwen ook uitgeT
nodigd waren, was de sint toch
in staat door zwarte Piet enve
loppen met inhoud te laten, uit-
delen.
Belastingfraude
in Arnhem
Voor de rechtbank te Arnhem heb
ben terecht gestaan, verdacht "van
belastingontduiking in de jaren 1957
en 1958, de 72-jarigé directeur van 'n
particuliere onderwijsinrichting te
Arnhem (P.B.N.A.) J. R. en zijn
mededirecteur, de 47-jarige A. C. W.
Volgens deofficier, nir. J. P. Hus-
tinx heeft R de fiscus benadeeld voor
ongeveer 15.000 en W. voor f 6000.
Na de directeuren, dié verstek hadden
laten gaan moest de administrateur
van de instelling, de 52-jarige W. H.
J. van der L. zich verantwoorden; Hij
zou in dienstbetrekking ongeveer
30.000 hebben verduisterd.
De officier eiste tegen R., die .mot
de knoeierijen was begonnen, een
maand gevangenisstraf voorwaarde
lijk, met een proeftijd van een jaar,
zomede 25.000 boete, tegen- W.
10.000 boete en tegen de adminis
trateur zes maanden gevangenisstraf,
waarvan vijf maanden voorwaarde
lijk met een proeftijd van twee jaar.
De officier zeide in zijn requisitoir,
dat R. al jaren geleden het systeem
had ingevoerd van het boeken van
aanzienlijke bedragen aan prive-kos-
ten voor rekening van de. onderwijs
inrichting. Toen W. de andere direc
teurszetel kwam bezetten, vond hij
deze situatie en aanvaardde haar
door soortgelijke boekingen te laten
uitvoeren. De administrateur gleed
ook mee op het hellende vlak, aldus
de officier, en gaf ten eigen bate
zelfs uitbreiding aan de fraude.
R, heeft de inrichting opgericht en
tot grote bloei gebracht. Deze trieste
zaak betekent nu een oneervol slot
aan een leven vol belangrijke arbeid.
R. heeft inmiddels ontslag genomen
per 1 januari a.s. ook voor andere
nuttige functies in de maatschappij
heeft hij bedankt. Mr. Hustinx noem.
de het onbegrijpelijk, dat iemand met
zijn inkomen 70.000 per jaar.) zich
niet heeft ontzien voor wat hij noem
de „een vakantiegeldje" de rechtsorde
te verstoren door oneerlijke manipu
laties.
VOOR HET EERST SEDERT 1678
Een jonge, ambitieuze
Engelse socialist, An
thony Wedgwood Benn,
die deze week tot een
gedwongen rustpauze
op politiek gebied is
gedoemd, doordat hij
erfgenaam is geworden
van een zetel in het
Hogerhuis, heeft
woensdag zijn strijd
om het Lagerhuis weer
opgenomen. Een strijd,
die, indien deze gewon
nen wordt door Wedg
wood, de bestaande
parlementaire gebrui
ken zal omverwerpen.
Anthony Wedgwood
Benn verloor zijn zetel
in het Lagerhuis ten
gevolge van de dood
van zijn vader, Lord
Stansgate, wiens titel
hij erfde. Met de titel
erfde hij tevens de ze
tel In het Hogerhuis.
Benn (35 jaar oud),
wordt beschouwd als
een van de briljantste
jonge mensen van de
Labourpartij. Hij is se
dert tien jaar afge
vaardigde voor Bristol.
Woensdag zond hij zijn
adelbrieven naar Buc
kingham Palace terug.
Deze adelbrieven wa
ren ln 1941 aan Lord
Stansgate gegeven, als
een bewijs van zijn
rechten als „peer"
Voor Benn betekenen
deze brieven tevens,
dat hij nimmer meer
een zetel in het Lager
huis kan innemen.
Benn heeft tevens een
petitie ondertekend,
waarin hij verklaart,
afstand te doen van
zijn titel. Volgende
week zal een lid ln het
Lagerhuis deze petitie
voordragen en tevens
vragen een speciale
commissie in te stellen
om dit geval to bestu
deren.
Anthony Wedgwood
Benn heeft verklaard,
dat voor zover hem be
kend, nimmer afstand
Is gedaan van een zetel
in het Hogeruhis. De
laatste keer dat men
getracht heeft een
„peer"-scliap terug te
trekken was in 1678.
De poging mislukte.