Sint heeft nog tijd genoeg om zelf iets leuks te maken „VRIJHEID, GELIJKHEID EN BROEDERSCHAP" ONDER GEPENSIONEERDEN TOEGEPAST ZWARTE PIET EN DEBR0MSCHIMMEL BRIT WEIGERT ERFENIS: EEN ZETEL IN HET HOGERHUIS 18 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 1 DECEMBER 1960 EEN PAAR IDEETJES VOOR S DECEMBER Het behoeft helemaal niet duur te zijn, als U wat tijd geeft (Van een medewerkster) k Geloof, dat ik het U al eens eerder heb verteld, maarik houd van december. Die laatste maand vind ik een van de fijn ste van het hele jaar. Mijn hart hoopt dan ook, dat U precies hetzelfde kunt zeggen; dat ook voor allemaal december die bijzondere, warme toon heeft, 't Begint al zo gezellig te worden in november, 't lijkt dan vaak of iedereen ineens veel vriendelij ker is geworden, of je veel meer van elkaar kunt hebben dan in die elf andere maanden van het hele jaar. Misschien, omdat we dan een heel klein beetje gevoeliger (zo U wilt sentimenteler) zijn dan in bijvoorbeeld februari. Wie zal 't zeggen? Ik houd het op het feestelijke begin van de maand, die het jaar vol maakt: op de vijfde december en zegt U nu alsjeblieft niet „dat U er dit jaar eens een keer helemaal niet aandoet", want op de tweede krijgt het je toch ineens te pakken en ga je hals over kop nog van alles ondernemen om het op die vijfde toch zo gezellig moge lijk te hebben, hoe en in welke vorm dan ook. Voor de vijfde december kan men bijvoorbeeld voor opgroeiende dochters, niehtjes of kleinkinderen een gewone, simpelhouten doos (een tekendoos) kopen, die beslist niet in de papieren loopt. Sint te kent wat bloemetjes, of zo hij een .artistieke inslag" heeft andere, desnoods absti'acte ontwerpjes op het plastic en daarna worden de ze uitgeknipt. Men haalt het be schermende velletje aan de achter kant weg en in een wip zit al dat fleurigs op zo'n simpele doos. Wie goed letters kan tekenen, kan zelfs de naam van degene, die zo'n doos in de zak zal vinden, er op plakken. Desnoods zou men het doosje ook aan de binnenkant ge heel met plak-plastic kunnen „voeren". Als een charmante op bergplaats voor bijou's, kousen, zakdoekjes, snuisterijtjes, enfin een reeks van dingen kan een ge schenk als dit worden gebruikt. Voor rokers Voor rokers is sint met ditzelfde fleurige materiaal al heel weinig geld kwijt. In vele huizen zal wel een glas of desnoods een monsterglaasje zijn te vinden, dat prima als sigaretten- bekertje kan fungeren. Sigarenlief- hébbers kan men verrassen met een royaler glas. Al naar gelang de fan tasie kan men het glas een heel aar dig effect geven met het plakpapier en zij die een beetje met de penseel kunnen omgaan kunnen voor de ver andering zo'n glas eens beschilderen. Heeft sint tussen twee haakjes al ont dekt dat een héél simpel rood stenen bloempotje, een zogenaamd binnen- potje er ook volkomen anders uitziet met wat verf Met het kopen van een voorraad kra len komt sint ook een heel eind. Ket tingen zijn op het ogenblik mode en men ziet ze zowel in hout als in glas, lang en kort. Door de kralen zelf te rijgen, bespaart men zich heel wat op het sinterklaas-budget, zodat men voor bijna hetzelfde geld twee in plaats van één geschenk kan geven. Als bij het rijgen nylongaren wordt gebruikt, dan kan men het knoopje, van het garen dat aan het slotje zit, even vastzetten met een druppeltje 'lijm uit een tube. Anders wil het ga ren nog wel eens wegglijden, de lijm voorkomt dit. Leuke kistjes Zoeven hebben we het over houten dozen gehad, die zelf aardig kunnen worden gedecoreerd. Wist sint daar naast, dat de meeste kinderen dol zijn op een allereenvoudigst stuk speelgoed: te weten een kistje met een open kant? Ook dat kan U be schilderen of beplakken. Wat een kind met zo'n kistje moet doen, zal sint zich af wagen Met één kan het inderdaad niet altijd veel beginnen, maar met verschillende van die kist jes kan een kind jaren blijven spe len. Op een rijtje naast elkaar zijn het opbergkastjes of een bank. Twéé naast elkaar en nog twee er boven op en ze vormen een prachtig pop- Eenhuis, een hele rij op elkaar en je ebt een magnifieke toren. Voor wat grotere kleuters is er een speeltafel tje van te bouwen, voor een nog gro ter kind zelfs een miniatuur-bureau tje of dito boekenkastje Tenslotte nog een ideetje voor sin ten, die graag een dag vóór het sin terklaasfeest iemand willen verras sen met iets uit „eigen oven". Want hoe gezellig kan het niet zijn iets smakelijks, niet zorg en liefde be reid, van iemand te ontvangen? Daarom, bakkende sinterklazen, hier een smakelijk recept voor gevulde speculaas, want het is bekend, die kan prijzig zijn als de kwaliteit er van tenminste goed is. Zélf maken komt dus ook hier voordeliger uit. De ingrediënten zijn100 gram aman delen, 100 gram suiker, wat geraspte citroenschil, het sap van een kwart citroen, één ei, 75 gr. zelfrijzend bak meel, 75 gr. bloem, 100 gr. boter of margarine, 50 gr. lichtbruine bas terdsuiker, een mespunt zout, twee eetlepels speculaaskruiden en enige amandelen. Eerst maakt U amandelpers (zo dat te bewerkelijk is: sint kan het in me nige winkel ook kant en klaar ko pen). Maakt men het zelf, dan gaat dit als volgt: de amandelen worden gepeld en gemalen, daarna vermengd met de suiker, het ei, de geraspte ci troenschil en het citroensap. De mas sa zo fijn mogelijk maken en een tijdje rust gunnen, liefst een paar dagen. Gaat U bakken, dan het zelfrijzend bakmeel, de bloem, de boter, de sui ker, het zout en de kruiden in een kom doen. De boter met twee messen in kleine stukjes snijden en de massa met een zo koel mogelijke hand snel tot een bal kneden. Als het nodig is er een of twee eetlepels melk door heen doen. Het deeg uitrollen in een vierkante lap, deze overdwars door snijden en één van de deeglappen op een beboterd bakblik leggen. De amandelpers vormen tot ze iets klei ner is dan de deeglap en het daarna op het deeg leggen. Vervolgens gaat de andere deeglap erop. de randen worden op elkaar gedrukt en met een vork garneert men de bovenkant. Hier en daar steekt men een gepelde amandel in. het deeg, waarna de bo venkant met losgeklopt ei wordt be streken. Het blik gaat in een warme oven en kan er na ongeveer veertig minuten worden uitgehaald. De ge vulde speculaas pas van het blik af nemen, als het koeld. ;ebak goed is be- De beleende filmster Lana Turner is weer eens getrouwd: in alle eenvoud en stilte is in Santa Monica, in Cali- fornië, het vijfde huwelijk van de nu 89-jarige ster voltrokken. De geluk kige was ditmaal Fred May, een rijke boerdie men hier met zijn ge lukkige, jonge bruidje gefotografeerd ziet. Bende verhandelde sinds 1937 een ton heroïne De Amerikaanse en de Franse politie hebben een bende opgerold, die sinds 1937 bestaat en zich bezig heeft ge houden met de handel in verdovende middelen. De bende heeft in die tijd ongeveer een ton heroïne omgezet. De handel bestond voornamelijk uit de inkoop van verdovende middelen in Frankrijk, het transport naar de V.S. en de verkoop daar. Men kwam de bende op het spoor, toen enkele maanden geleden in de haven van New Jersey een grote hoeveelheid heroine werd gevonden aan boord van een sdhip. Drie mensen werden gearresteerd. Joden protesteren tegen oefeningen van Duitsers op Frans grondgebied De Franse afdeling van het joodse wereldcongres heeft dinsdag gepro testeerd tegen de aanwezigheid van Duitse troepen op Franse bodem. De organisatie erkent de noodzakelijk heid van een éénwording van Euro pa, maar de Franse regering zou toch alles moeten doen om niet in oude fouten te vervallen. 9 Max Pruss. die gezagvoerder was van het Duitse luchtschip „Hindenburg" toen dit in 1987 bij Lakehurst in de Ameri kaanse staat New Jersey in vlammen op ging. is op 69-jarige leeftijd in Frankfort overleden. WEER LUST IN HET LEVEN Coöperatieve werkplaats In een meermalen door gelach onderbroken causerie heeft prof. ïr. F. M. Koeterink de zer dagen in Rotterdam voor de vele leden van de „Sociale Raad Rotterdam" verteld over het devies van de Fran se revolutie „vrijheid, gelijk heid en broederschap", door hem met succes in Eindho ven toegepast bij een werk groep voor gepensioneerden. De gedachte om een categorie ge pensioneerden, die ledig liepen en geen hobby hadden, weer lust in het leven te geven was reeds eerder -uitgegaan van de heer Frits Philips, maar eerst toen prof. Roeterink zelf gepensio neerd was, rijpte bij hem het begrip voor de noodzakelijkheid ervan. Het leger van de boven-65-jarigen maakte in het begin van deze eeuw drie procent uit, thans bij een verdubbelde bevolking negen procent. Men kan dus zeggen, dat het aantal gepensioneerden ver zesvoudigd is. Het bedraagt nu 500.000 man. van wie 330.000 tus sen de 65 en de 75. Na rijp beraad Dit wees er volgens prof. Roeterink op, dat er iets moest gebeuren, niet voor de eerste groep, die tijdig haar maatregelen had ge troffen. ook niet voor de tweede categorie, die verlangend was nu eindelijk iets te gaan doen waar zij zelf zin in had, maar voor de derde groep, die van het bed naar de stoel liepen en daarna weer naar bed, of hoogstens op Zarte Piet loopt door zijn lcamer in zijn mooie nieuwe pak rood fluweel met gouden biezen en zijn schoenen zijn van lak Moet je naar die muts eens kijken zag je ooit zo'n grote pluim ?n die kraag: vol kleine plooitjes, lijkt precies een taart van schuim. Maar alleen... t gezicht van Pieter, wat ziet dat er' somber uit! Zelfs zijn donkerbruine ogen staan verdrietig in zijn snuit. „Wat moet ik nu toch beginnen", zucht hij, ,;k weet me haast geen raad. Wat een ondeugd, wat een stouterd, als 'k niet oppas word'lc nog kwaad". \l iant je weet wat er gebeurd is W met de schimmel van de sint Die is héél erg ziek geworden. En wat Piet nog 't ergste vindt is, dat het 't paard zijn eigen schuld is, want wat heeft dat nu gedaan.' Al het lekkers opgegeten eni dat is niet goed gegaan! Want van dl die chocolade, marsepein en letters fijn kreeg die schimmel in zijn buikje plotseling toch zoveel pijn. Kreunend ligt hij in het hooi nu. „O, wat doet mijn buikje zeer O, wat voel ik me toch ziek nu. Oh, oh, ohik snoep nóóit meer". Dus i „N 'l paard kan nu met sint niét mee. „Nee, dat mag niet", zegt de dokter, „met die stoomboot overzee". zonder paard vertrekken? „Nee, dat kan niet", vindt de sint Daarom zegt hij tegen Pieter: „Zorg maar dat j'er iets op vindt". En zo staat daar nu die Pieter in zijn mooie nieuwe pak ..Wat moet ik daarop verzinnen?" denkt hij, niets op zijn gemak. Boem-boem-boem-boem, boem-boem- boem-boem Wie kopt daar zo op die deur? 't is het kleinste zwarte Pietje, met een opgewonden kleur. ,,'k Weet het, 'k weet liet, Pieter, hoor eens, 'maak je maar geen zorgen meer! Wij 'gaan zelf een schimmel maken Een van hout met een tuig van leer". Kijk die Piet nu weer stralen, Is me dat een goed idee! En al even opgewonden rent hij met het Pietje mee. Uren staan ze daar te timm'ren 't Wordt een paard, zó mooi, zó mooi. Heus, ik denk wel drie keer groter dan het zieke paard in 't hooi. Sinterklaas vindt het ook prachtig. Kijk eens even naar die staart Maar alleen: het kan niet lopen en dat hoort toch bij een paard. Lopenis dat even moeilijk Wie heeft daar nu aan gedacht. Toen, ineens: ,Jk weet het, 'k weet het", roept alweerhet Pietje„wacht". En dan rent hij gauw naar buiten. Na een uur Icomt hij terug. Heel erg moe, maar o zo blij, want Pietje draagt iets op zijn rug. 't Is de motor van een bromfiets Glunderend zegt hij tot Piet: „Kijk, die stoppen we in de schimmel. Niemand is ér die het ziet". Nou en als de Sint gaat rijden met zijn mijter en zijn staf, start hij eventjes de motor en het paard loopt in een draf.... Zo gebeurt het en, 't gaat. prachtig, 't Êouten paard loopt in galop, zo de stal uit naar het schip toe, met de sint er bovenop. Als je dus vandaag of morgen Sint op 't paardje tegenkomt weet jij wat er aan de hand is, als de schimmel soms wat bromt Overval op Algerijns dorp Bij een gewapende oven-al, die door vijftig soldaten van het F.L.X. zon dag is uitgevoerd, zijn vijftig vrou wen en kinderen uit het Algerijnse grensdorp Bordj m'Raou ontvoerd. Zij zijn door do aanvallers meege voerd naar Tunesië. De aanval was vanaf Tunesisch grondgebied inge zet, nadat hij was ingeleid met mor tiervuur vanaf Tunesisch gebied. In het dorp werden vijf moslims, die zich verzetten, gedood. De aanval lers hebben twaalf doden achterge laten. een bankje naar het verkeer gin gen zitten kijken. Na rijp beraad werd voor hen een coöperatie gesticht, die de juiste vorm werd geacht, een samen werking van gepensioneerden in een klimaat van vrijheid, gelijk heid en broederschap. Maar deze coöperatie moest selfsupporting zijn, zodat men bij de werkende generatie niet de hand behoefde op te houden. Hoofddoel was: be vordering van de geestelijke ge zondheid van de gepensioneer den, geldverdienen kwam eerst op de tweede plaats. Het middel was: het verschaffen van nuttige vrije tijdsbesteding, het vervaardigen van dingen die zinvol en nodig waren. De coöperatie werd ge doopt „Sterk door werk". Omdat het een experiment gold, startte men met Philipsmensen, een groep die toch al een gemeen schap vormde. In september 1959 werd begonnen met een tiental, terwille van de gezonde basis zorgvuldig uitgezochte mensen. Nu zijn er al 160 leden en als de tekenen niet bedriegen zullen er aan het eind van het volgend jaar 300 zijn. Goed gereedschap Er zijn gereedschappen aangeschaft, goede gereedschappen, om de mensen niet het gevoel te geven dat ze „afval" zijn. Eigenlijk is er een hele fabriek gebouwd, waar iedereen kan werken, van de con structeur tot de ongeschoolde ar beider. Deze mensen, verzekerde prof. Roeterink, voelen zich ver schrikkelijk gelukkig, ook de vrouwen-, die hun man overdag een poosje kwijt zijn en bij zijn thuiskomst nog eens horen, hoe Miepje van Jansen het maakt en Keesje van Pietersen. De grote winst is. dat de angstige eenzaam heid bij de mensen verbroken is en velen, die bij nietsdoen klaag den over zenuwtjes op de maag en haast niet meev uit de voeten konden, nu fit en wel twintig mi nuten lopen om naar en van hun werk te gaan. Er is voor deze mensen enorm vee! werk te vinden, werk dat con- junctuurongevoelig is. Op één middag mocht tijdens een bij eenkomst voor vijf* jaar werk worden genoteerd. Voor het ontwei-pen werden leraren van het onderwijs Ingeschakeld. Er meldden zich ook fabrikan ten. die met hun opdrachten omhoog zaten, maar als daar bij het systeem gold van „mor gen leveren" werd op hun voorstellen niet ingegaan. Kapitaal Met het verkrijgen van kapitaal verliep het vlot, toen de geldschie ters vernamen dat er rente aan verbonden was. De werkplaats werd gehuurd, de machines wer den gedeeltelijk gekocht, gedeel telijk in huurkoop verkregen. Uitei'st belangrijk noemde prof. Roe terink het kopje koffie op de werkplaats, 's morgens en 's mid dags. Lonen kent de coöperatie niet, wel een batig saldo, verdeeld naar gelang het aantal werkuren, dat drie uur per dag bedraagt. Er is een ochtend- en een mid- dagploeg en de vrije zaterdag is al ingevoerd. Om de drie maan den wordt een voorschot ver strekt en men is er dit jaar uit gekomen. Slechts de eerste drie maanden was het financieel moei lijk, maar op een Sint Nicolaas- avond, waar vrouwen ook uitgeT nodigd waren, was de sint toch in staat door zwarte Piet enve loppen met inhoud te laten, uit- delen. Belastingfraude in Arnhem Voor de rechtbank te Arnhem heb ben terecht gestaan, verdacht "van belastingontduiking in de jaren 1957 en 1958, de 72-jarigé directeur van 'n particuliere onderwijsinrichting te Arnhem (P.B.N.A.) J. R. en zijn mededirecteur, de 47-jarige A. C. W. Volgens deofficier, nir. J. P. Hus- tinx heeft R de fiscus benadeeld voor ongeveer 15.000 en W. voor f 6000. Na de directeuren, dié verstek hadden laten gaan moest de administrateur van de instelling, de 52-jarige W. H. J. van der L. zich verantwoorden; Hij zou in dienstbetrekking ongeveer 30.000 hebben verduisterd. De officier eiste tegen R., die .mot de knoeierijen was begonnen, een maand gevangenisstraf voorwaarde lijk, met een proeftijd van een jaar, zomede 25.000 boete, tegen- W. 10.000 boete en tegen de adminis trateur zes maanden gevangenisstraf, waarvan vijf maanden voorwaarde lijk met een proeftijd van twee jaar. De officier zeide in zijn requisitoir, dat R. al jaren geleden het systeem had ingevoerd van het boeken van aanzienlijke bedragen aan prive-kos- ten voor rekening van de. onderwijs inrichting. Toen W. de andere direc teurszetel kwam bezetten, vond hij deze situatie en aanvaardde haar door soortgelijke boekingen te laten uitvoeren. De administrateur gleed ook mee op het hellende vlak, aldus de officier, en gaf ten eigen bate zelfs uitbreiding aan de fraude. R, heeft de inrichting opgericht en tot grote bloei gebracht. Deze trieste zaak betekent nu een oneervol slot aan een leven vol belangrijke arbeid. R. heeft inmiddels ontslag genomen per 1 januari a.s. ook voor andere nuttige functies in de maatschappij heeft hij bedankt. Mr. Hustinx noem. de het onbegrijpelijk, dat iemand met zijn inkomen 70.000 per jaar.) zich niet heeft ontzien voor wat hij noem de „een vakantiegeldje" de rechtsorde te verstoren door oneerlijke manipu laties. VOOR HET EERST SEDERT 1678 Een jonge, ambitieuze Engelse socialist, An thony Wedgwood Benn, die deze week tot een gedwongen rustpauze op politiek gebied is gedoemd, doordat hij erfgenaam is geworden van een zetel in het Hogerhuis, heeft woensdag zijn strijd om het Lagerhuis weer opgenomen. Een strijd, die, indien deze gewon nen wordt door Wedg wood, de bestaande parlementaire gebrui ken zal omverwerpen. Anthony Wedgwood Benn verloor zijn zetel in het Lagerhuis ten gevolge van de dood van zijn vader, Lord Stansgate, wiens titel hij erfde. Met de titel erfde hij tevens de ze tel In het Hogerhuis. Benn (35 jaar oud), wordt beschouwd als een van de briljantste jonge mensen van de Labourpartij. Hij is se dert tien jaar afge vaardigde voor Bristol. Woensdag zond hij zijn adelbrieven naar Buc kingham Palace terug. Deze adelbrieven wa ren ln 1941 aan Lord Stansgate gegeven, als een bewijs van zijn rechten als „peer" Voor Benn betekenen deze brieven tevens, dat hij nimmer meer een zetel in het Lager huis kan innemen. Benn heeft tevens een petitie ondertekend, waarin hij verklaart, afstand te doen van zijn titel. Volgende week zal een lid ln het Lagerhuis deze petitie voordragen en tevens vragen een speciale commissie in te stellen om dit geval to bestu deren. Anthony Wedgwood Benn heeft verklaard, dat voor zover hem be kend, nimmer afstand Is gedaan van een zetel in het Hogeruhis. De laatste keer dat men getracht heeft een „peer"-scliap terug te trekken was in 1678. De poging mislukte.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1960 | | pagina 18